장음표시 사용
581쪽
stium. Uel est propositio inversa: Quivis a Deo inspiratus
Doetor docet ete. Tales propositiones in Evangelio Ioannis haud raro occurrunt. 'Εν σαρκὶς in conditione humiliet abiecta. Nam significat υitae conditionem tenuem et miseram, statum humilem, in quo Christus vixit, Hebr. V, 7. Venire autem dicuntur legati divini, inprimisque doctores, si in medium prodeunt, seu publice se conspiciendos praeberti status Iesu humilis fuit caussa, eureum multi pro Messa non haberent ,. quia nempe non Venerat cum pompa regia et armis ad cogendos refractarios. Vult ergo Apostolus, neminem esse verum doctorem, nisi profiteatur, eundem ipsum iesum Nazarenum , despectum, reiectum a Iudaeis, esse verum Messiam.
humilem sitam in his terris egit, me iam GSe, huius doctrina auctorem non habet Deum. De lectione λυει pro μιη ομολογῆι vid. MORI excursus ad hunc versum, pag. 48. Verba Xριτον ἐν σαρκὶ ἐ-desunt in eodicibus, versionibus et Patribus haud paucis; et recte abesse possunt, quia ex versu praecedenti intelligitur, de hoc esse sermonem. Vide tamen quae CarpaOviva pro re. cepta lectione attulit. τῖτο - Et hoc rat negotium adversarii doctrinae Christi, quod audiυλεtis futurum, et iam exaerit se illud. Iam est in mundo, i. e. iam ostendunt se tales falsi doctores in variis locis. Cf. sypra II, 18. . ' ιεῖς - νεwκ καυ αους Vos intelligentea estis religionis, Dilectisεimi, et Dincere potratio με. Εκ τῶ ουεῖ ανα h. l. sum.tur ut v. I. et signifieat intes-
582쪽
rigentem esse resigionis Dei rerumque diυinarum cognitione imbutum, Θεοδεικτον . ideoque verum Chrillianum esse. Interdum nominatim significat verum doctorem. Vincere potestis eos, ne vos in perniciosos errores suos trahanr. Didicistis tantum, ut ille error vobis nocere nequeat. Vincere haud dubie dieitur de iis, qui superiores hostibus discedunt, ineolumes sunt, quibus illi nocere nihil possunt. Vincunt igitur falsos doctores, qui iis non cedunt. non fallunt fidem Christo datam. OG μψων κοσμον ὰ Sensus est: Verum, a Deo profectum, quodnOS eatiε a Iexi, superat falsorum illorum doctoriam errores. Sie ΜΩRns 'Ο ἐν υμίν est Deua, in tantum scilicet, in quantum vos meliori cognitione instruit. Contextus postulare videtur, ut ita intelligamus, et τον ἐν τῆ κοσμιν inscium. errori et ignorantiae deditum; ut sensus sit: Dei doctrina, quae est inter vos, Valet satis ad refutandos illos, qui aediti sunt errori. Verum est maius, potentius fauo, praeponde
minum numero auris, alieni a religione, inscii. Poteli hic locus explicari ex Io. III, 3 i. sqq. ubi Christus dicitur ειν ἐπανω παντων, quia eius doctrina omnium alio rum doctrinam et sapientiam superat; Ioannes autem seipsum dicit esse ἐκ της γῆς, quod nostro loco est ἔιναι
ἐκ τοῦ κοσμου b i. e. humilem, inscium, minus sapientem. δια τοῦτο - λαλῆσι) Ideo docent PQ eraa, mundi affectibus congruentia, ea, quae maiori hominum parti placent. Vel: docent ea, ex quibus inscitia eorum cognosci potest. κέ--ακέει Et perυerat adhaerent eis.
583쪽
IN EPIST IOANNIS PRIMAM. c. IV. 553
trarius est Deo. ἔτι ἡ ἀγάπη rem IXam Deus est
optimus, benignissimus, plenus dilectione. λbstraetum pro concreto, et quidem in Superlativo. Tale illud: Tu quantus quanto nir nisi εapientia eε. Qui hoc cognoscit, Deum esse optimum, benignissimum, is eum imitabitur, quoniam optimo nonnisi bonus placere potest. s. 'Κν σίτω --δἰ αντοῦ ) Hoc modo Deus decliaraυit amorem εuum erga nos etc. Est sententia eadem quae Io. III, 16. Eu i μῖν, pro ἐις 'Iναζ σωμεν, ut selices, et beati reddamur. Hoc accipiendum est amplissimo sensu; qua scientiam, virtutem, animi tranquillitatem, spem felicitatis, eiusdemque possessionem. Eodem sensu amplo Iesus infra v. Is dicitur σω.
τνρ τῖ κόσμου. Io. 'Εν τετρi ἐς u i ἀγαπη) l. e. In hoc adparet admirabilis illia dilectio. Quod generalius di erat, id
specialius explicat. οπι- μας 'οὐχ pro OG ουχ. Quod quambis HOS non amaυissemua Deum, ille tamen amaret nos. Maxime admirabilis est amor erga infestos. Rom, R, 6. 7. - α-ςειλε - αμαρ- σιων Et inuit Filium suum ut expiaret peccata riO4tra. Hac re declaravit Deus, et testatum feeit. se velle condonare, se propitio esse animo erga Peccatores. Voluit nobis certissimum dare pignus remissionis pee-eatorum et selicitatis aeternae.
tantopere Deus dilexit nos, decet etiam nos inυicem diligere. Decet nos eo magis imitari Dei exemplum, quod natura nobis coniuncti sumus, et alii aliorum auxilio letomelia indigemus.
584쪽
ret. Θεον πώπου τεθέατα Praeteritum pro
quovis tempore, more hebraeo. Deum nemo vidit, interdum est r nemo Deum novit; nemo eius consilia de salute hominum perspecta habet. Sed haee propositio hoc quidem Joco non convenit cum orationis serie. Erit igiis tur : Nemo cum Deo υergatur , ut homineε cum hominibus υersantur.Ostendit nempe, etsi non sit talis cum Deo consuetudo, tamen constare nobis posse certo; nos eum amare, nosque ab eo amari, si nimirum alios amemus. 'Eαν ἀγαπωμεν - μένει Si nos inUicem amamus, Deus nobis coniunctuS manet, favet nobis, et nos feli
cerum esse in amore. Apud Ioannem το τέλειον, εincerum, opponitur εimulato.
33. 'Εν τέτφ- δέ ων, Est idem sensus, qui supra III, et . nisi quod hic additur: οτι ἐν α ντω με- νομεν. Commemorat Apostolus his verbis aliud doeu mentum , nos cum Deo esse coniunctissimos. Quanquam nempe Deus nobis non est praesens adspeetabili modo, fruimur tamen eius beneficiis, quae nobis exhibet, atque ita cognoscimus nos cum eo esse coniunctos. I 1νευμα h. I. complectitur omnes illas dotes, de quibus supra ad III, sta. diximus. I . Κοψ ὐεῖς - τοῦ κόσμab 'Λπές αλκα L e. misit ut esset Servator. Hoe vult Λpostolus: Quod dixi missum a Deo Filium ad liberandos homines, atquctadeo summum diυini in noε amoria documentum rasedatum, de eo dubitare nemo debet; sumuε enim nos lin' ira rei testes oeulati. Vidimus Iesum mortuum, vidim
585쪽
IN EPISTIOANNIS PRIMAM C. IV. 5bs
et resuscitatum. Dixerat autem, se moriturum ad redi mendum genus humanum, Matth. XX, α8. XXVI, 28. Ne que Iesum Deus a mortuis excitasset, si is Iesus decipero Voluisset genus humanum. De nomine Via Luc. II, M. et supra V. 9.
e e Filium Dei, missum, ut esset nobis Servator, iS Uere cum Deo coniunctua est; amat Deum, et vicissim ab eo amatur. Fieri enim non potest, quin eiusmodi homo doctrinam Christi sincere amplectatur ae proinde Deum et Proximum sincere diligat, diligaturque vicissim ab eo. 6. Κω-ἐν Ergo nos noυimus et Per-εMaSi Fumus de amore, quem erga noε habet. NOS, Apostoli nempe, qui Iesum, quem Servatorem hominum misit, contemplati sumus oculis, et inde cognovimus, quantus Dei in nos sit amor. Cf. v. 1 . Ο Θεος - ἐν ἀντρ Supra v. s. Ia. III, et . Amat Ioannes, quae Valde Vult haerere auditorum animis, non semel sed saepius dicere.
7- 'Εν τίσιν - τῆο κρίσεως θ Ex hoc intelligimus,
amorem n trum sincerum Mae, adeo ut etiam cum
bona iducia in illo die iudieii apparere pOMimuS. Moy ἐμ ων, in nobis, vel apud nos. Λlii hoc explicant
de amore Dei erga nos, et ἐν τίσιν eonnectunt cum illos τ ι etc. non cum Dae, ut sensus sit: Hic est summus gradus dilectionis Dei erga nos, si, qualia in hoc mundo Chrsitus fuit, i. e. mundi odiis, et propterea malis Plurimis expositus, tales et nos simus. Sed quamvis ἐν τέτω τετελείωται omnino coniungendum sit cum ἔτι ete.
non tamen amor Dei erga nos hie intelligi potest , qui
586쪽
Apostolus statim addit, metum servilem non posse cons-stere cum vero erga Deum amore, v. i8. Uerto igitur rνα, adeo ut. Veritas mutui inter Deum et nos amoris haere sentitur et agnoscitur, si persuasi sumus, nihil nobis ab eo esse metuendum. οτι - τίτου Si. sicut ille Deus Janimatus eat serga nos homines ita et nos in hoc mundo Simuε animati, serga alios,) i. e. si nos, qui vivimus in hoc mundo, ingenio et bonitate referamus Patrem nostrum in coelis. Si ingenium nostrum conforme est ingenio Patris coelestis, tuto credere possumus, nos non iri ab eo damnatum. Car Pro υ ius vertit: Hoc iudicio intelligimus nOS amore sincero eos, quoniam tranquillo animo. Sumuε die iudicii, et non metuimus, εumus enim tales in mundo hoc, qualis Use ea. Tumrνα punitur pro οταν. I9. Φοβος --τον φοβον) Formido poena rum non congruit amori, εed υerus amor propellie formidinem. 4δοβος h. l. non est timor Dei, metuens ne Deum peccatia offendat, sed formido malorum ex mala conscientia. 'H τελέια αγαπη, ut supra v. I a. est Vera et sincera caritas, quae simulata non est, et quantum fieri potest in hae vita, omni studio tendit ad perfectionem. Haec igitur vera caritas eiicit metum, nee ei apud se Io cum relinquit. οτι ο κόλασιν ἔχει) Nam metus cruciat et angit animum. Sensus timoris plane contrarius est sensui amoris. Mutuus amor parit laetitiam, et habet sensus iucundos. Timor autem angit animum. ὀ Ω - αγα- πν) Δ ι igitur ; nam est confirmatio eius, quod antea dictum erat. Si quis ergo timet, non Sincere amat. Mutuus enim amor non parit sensus iniucundos, non angit animum, sed laetum reddit atque tranquillum.
587쪽
IN EPIST IOANNIS PRIMAM. c. IV. 53
I9. Ἐμεῖς ἀγαπωιαεν - γαπησεν ἐμῆς θ Ἀγαπῶ-μaν, in Subiunctivo: Diligam . Quod enim additur id non est signum certum Indieativi; siquidem adiecit Ioannes pronomen i οις, ut magis conspicua sit opposito: άννος ἐγαπησεν ἐμας. Πρωτος Pro προτερος. uo. Σαν τις - 1 ευς ς ἐςω y Ratio est in promtu.
Nam is demum Deum vere amat, qui eum imitatur, eique isimilis fieri studet ingenio et moribus. Iam vero Deus summo amore in omnes homines est praeditus. Quisquis ergo alios homines odit, is adversatur Deo eiusque onsiliis.
ἡ ταρ V1 - αγαπῆν 9 Eadem sere argumentandi ratio est apud Philonem de Deeal. p. 76 1. D. ἀμ χανον ἐνσεβεῖ ασον αόρατον ὐπῶ ταν δες της ἐμφανεῖς κρου ἐγγ. σωσεβώντων, feri non potest, ut pius sit erga inυisibi-
Iem, qui erga conερicusa est impius. Aliorum hominum hona aikt Incommoda υidemuε. Bonis et virtutibus , eorum , quos conspicimus, commoveri possumus ad ip*a , amandum ; incommodis vero, quibus premuntur, excitatur in nobis misericondiae sensus, ut iis succurramus, a que ita amoris nostri documenta exhibeamus. Sed Deum oculis non cernimus; incommoda in eum non eadunt; e gitando tantum exeitandus est amor in eum. Facilius est amare eum, quem oculis videmus, quam invisibilem. Iam,
qui id non facit, quod minus et facilius est, quomod sa ciet id quod maius et dissicilius est y, ar. Κή ταυτην - αδελφὸν α urg) Et hone doctri nam acεepimuε ab eo cChristob ut amator Dei sincerias etiam fratrem auum amet. 'Ενυλν h. l. idem est, quod c. III, 11. anati, sive ἐπαγγελ , doctrina religionis
588쪽
IN EPIST IOANNIS PRIMAM C. V. 559
quod contextus necessario postuIat.' Grotius traiectionem suadet, hoc modo: ἐν τέτου γινώσκυον οπι τον Θεον ἀγαπῶμεν, oταν ἀγαπωμεν πιοῦ τέκνα αυτοῦ, τας ἐντολῶσἀυτῶ τηρωμεν. Nec sic quidem mala. Cary Σου ius nexum perspici putat, si' ἀγαπωμεν in dituro a. particulam autem οταν Verterimus quamdiu , ut Io. IX, s. Sensus esset : Hoc indicio intelligemus nos amaturos erae Dei Dioε, quamdiu Deum amaυerimus, illivique doctrinis obtemPeraυerimus. MOR Us priora verba vertit: Sic ergo intelligimus, caros Deo a nobis eSεe amandos,
punctum ponendum esse censet, et posteriora verba vertit: Si υero Deus eat amandus, eiuε quoque Praecepta aerUemus. ν3. 'Ἀντη γαρ - τ ρωμενὰ Nam in eo noster erga Deum amor cernitur etc. In ἀγαπης Voce est metonymia. Significatur enim ostensio eius dilectionis, qua in Deum ferimur. οῦκ ἐισὶν) i. e. non arduum eεt ob gerυare, nempe amantibus, per sese, et propter opem divinam. Confer Matth. XI, 3Ο. et quae iam sequentur. Par- , 'ticula connectendi ἔτι v. q. sibiicit cauεgam, quare doctrinae divinae non sint onerosae ac disticiles. Caussa est haec: Omnia Dincit amor erga Deum.
4. Οτι παν - κόσμου Quisquis enim in numerum Diorum Dei adscitus rat, potest restatere malis hominum exemplis et praυis cuyiditatibus, ne ab obse . quio erga Deum abducatur. II te ν, neutrum pro masculino. Certamen nobis quidem est cum mundo, i. e. cum illeceb-ri , malis. exemplis, periculis, et malis e mundo ingrue n. tibua; haec omnia enim sub nomine τοῦ κόσμου compre
589쪽
henduntur. Sed qui a Deo per doctrinam Christi renatus,
novus quasi homo factus, pro filio Dei declaratus, et particeps felicitatia aeternae redditus est, non vineitur malia exemplis et mundi illeceb ris. Deo quippe carus, possidet meliora bona, et sperat etiam in posterum bona longe me. Iiora; quare sacile contemnit opinata et minora bona. quae ad tempus tantum blandiuntur. - ἄυτη i. e. Id quod ri idoneos reddit ad hanc υι- Dictoriam, rat religionis nolime ingenua pro Vio , inprimis autem fides promissis Christi thabita. Qui enim firmiter,persuasus est, sibi expectandam esse maximam et aeternam felicitatem, sub conditione obsequii praeceptis divinis praestandi; is omnia alia posthabebit. In voee νίκη est Metonymia effecti pro effciente. Nικησασα est aoristus pro omni tempore , quomodo accepere Syrus et Latinus. 5. Tu ἐσιν - τοῦ Θεg; b interrogatio vehementer assirmans, qualis supra II, 22. Si talis homo, qui Iesum pro filio Dei agnoscit, non potest vincere mundum, nullus alius poterit. Credere, Iesum esse filium Dei, est, non tantum credere quod sit divinae naturae, sed etiam, quod sit ille, quem Pater salutis nostrae caussa misit. cf. v. 6. Qui credit, sui caussa missum esse filium Dei, is facile poterit vincere cupiditates. Cf. v. Io. II. Nexus eum sequentibus est hic: Caussa, cur is, qui credit, Iesum esse Filium Dei, malas cupiditates vincere queat, est haee, quia omnia, quae a Messia exspectata sunt. praestitit Iesus. Nempe et baptismum instituit, et profuso εangυine suo nos expiavit. Accedit gravissimum ipsius Dei tra timonium. Tria haee, quum idem illud e infitament, Omnem eximunt dubitationem.
590쪽
IN EPIST, IOANNIS PRIMAM C. V. 56i
sunt hoc sensu: ἔλθε βαπτίζων υ ἐκχέων τὸ αἴνι- ἀυτοῦ.
Verbum g ρχεσθαι laepe de muneris functione usurpari, notum est. Seriudnem Vero esse de re, non praesenti, sed praeterita, doces participium o ἐλθων, aOristo tem --re, praeteriti vim habente. Δια, Cum, pro quo statim oecurrit ἐν. Aquam hic esse baytiomum, mihi non videtur esse dubium. Sed dictioitior est quaestio, qualis baptismus intelligatur Z B. Zachαriae explicat de baptismo Chrini, quo peracto, voce coelesti declaratus est filius Dei, Matth. III, II. et adVet sus tali os Doctores, praecipue Cearinthianos hoc dietiam esse putat, qui statuebant Iesum fuisse metum hominem; in eum μοSt bGyli4mum descendisseaeona Christum, figura columbae - in fine vitae)ti utem reυoliasse uerum Christum de Iegia, et tistiiri passum esae, et VCSurrexiβεeἰ Chri6tum autem -- pnasibilem secr4eUcrGSSe , exto tori tetra εμiritualem, ut docet irenaeus L. I, c. 25. Hunc Cestiuiιi errorem lain a Nicolaitis multo prius propagatum esse idem Irenaeus testa iatur. Ex hac hypothesi Ioannes istum errorem corrigere voruluit, et lenius est: uic lesus non modo tum, quum baseatiffatus est, fuit filua Dei, υel MGSias, aed et tum, quum paεsus eδt, fuit idem. Etiamvis, qui mortuus est. habendus est pro lilio Dei; inde enim amor Dei, qui illium
suum pro nobis morti tradidit, demonstratur. - Bengelius tia Aquam dicit baptismum, quem primum administravit Ioaannes, inde Baptista cognominatus, et ideo in aqua baptiga re missus, ut Iesus manifestaretur tanquam Filius Dei, Io. I,
33. 34. Porro baptismus etiam per discipulos Iesu administa Tomiaε V. N istatus