장음표시 사용
601쪽
IN EPIST. IOANNIS PRIMAM. c. V.
mitiori poena affectus dimitti potuisset. Pro eiusmodi pecocatore deprecari poterat frater christianus, ut vita ei do. naretur: δωσει ἀντω Petere potest a magistratu) ac precibuS impetrare ei Citam. Haec mea est coniectura. Si quis rectius quid docuerit, ego ei libenter adstipulabor. Iam video , hanc explicationem , olim a me propositam etiam MORo placuisse. II. Πασα αδικία ἀμαρτία ἐς θ Quodυis peccatum est poena dignum. Nulla culpa est tam levis, ut sit negligenda. 'Aμαρτία per meton. verti potest: Poena dignum; vel etiam: aberratio a PraeScripta nor a. ἔτιν - Θάνατον 2 Sed datur tamen peccatum, quod non vit crimen capitaIs. I 8. Οιδαμεν - ὐχ αμιαρτανει Potest subintelligi προς Θανατον. Nihil tamen reseri, si vox αμαρτανειν suis .matur generaliter, male υisere 'o γε mav νηιαινος ἐκ νοῦ Θεοῦ , flius Dei. Ουχ α μαρταν ει, non Com- mit it facinora capitalia. Merito hoc addidit Apollo-lus , ne qui putarent , se et silios Dei esse posse, et interim illa peccata, quae sunt ad mortem, committere. Ideo admonet eos sui nomi uis ut eius memores erigant alios i hentes, non .eorum exemplo labantur. φεαυτον Sol . 'licise sibi caυet a tal. bus peccatis. Sic ασπ ιλον ἐκ του τηρεῖν Iac. I, 27. - Ο α'υτω) Ita uι malus ille laedere eum non PO34it. 'Aπτεσθαι, Iaedere, Perdere. Hocere, ut Ios. IX, 19. Pro hebr. P d. . Vere emendatus non committet delictum gravius. 'O π ο
νηρος, Satana3, cuius putestati qlia si subiiciuntur ii, qui peccant προς θάνατο , I Cor. V, 5.
602쪽
i9. Οιδαμεν - ἐσμεν b Conscii nobis sumus, nos dia. vina quadam praeditos esse indole, quare mirum non est, si mores nostri alieni sunt ab aliorum moribus. κρου ο κόσμος - γ Sed homines improbi omnes in oleiis quasi immersi et εepulti Sunt. Illud ἐν τα πονηρω aut neutro aut masculino geneIe sumi potest. At quanquam πονηρὸς In masculino praecessit, satius est hie nimi in Neutro, eum allusione tamen ad Masculinum illud. Itaque ἐν τφ πονηρω est, Sub maIi ci. e. vitio rum 3 potestate teneri, vel in malo quaal immergi, et aeyeliri. Seneca Epist. 59. Diu in istis vitiis iacuimus ubi iacere est quod hie κεῖσθαι. Verbum κεῖσθαι semper ἐπὶ κακοῦ poni nos docet Hesychius; unde et ἐν κακοῖς κεῖσθαι in Euripidis Andromache. Sic in Terentii Adelphis: Ctesipho in amore est totus. Plautua in mercatore: in fermento iacet. Et in casinae nunc in Iermento tota est, ita turgut mihi; de foemina ira ta et inflata. go. Oιδαμεν δὲ - διάνοιανθ Scimus porro, filium Dei Denisse, nobisque hanc intelligentiam largitum
iuncti εumus sum Uero Deob, per silium elua Daum Christum. Hic, quocum coniuncti sumus per filium eius est υerus Deus idemque auctor felicitaias aeternae.
Haec verba, ut MoRUs recte monuit, non cohaerent cum superioribus, sed videntur continere admonitionem, per se cogitandam, eoque spectantem, ut in unius veri Dei cultu persisterent ii, qui ad religionem christianam aecesserant. Id inprimis e versu sequenti, ultimo apparet. Ηκει perenallagen pro Praeterito ηκε, ut Syrus et Arabs tegili evidentur. Διανοια, Vera SaPientia. Πεφάτικa τὴν
603쪽
IN EPIS T. IOANNIS PRIMAM C. V. 513
διάνοιαν, nempe docendo, ἴνα γινώσκωμεν τὸν αληθινον Se. θ εον quod addunt multi codices, Patres et versiones. Verum Deum, i. e. summum, aeternum; optimum, auctorem rerum Omnium, et visibilium et invisibilium. Simul autem cogitandum est: colere Deum. Per religionem filii Dei eo venimus, ut idolis relictis, .eum colamus, qui Verus
Deus est. v. ai. - ἐσων-XριςωJ Ideo coniunctissimi sumus illi vero Deo per filum eius Iesum Chriatum. 'M, h. i. valet per. Ista coniunctio iacta est per Filium Dei veri illius. ήτός μιν - Non Photiniani tantum, sed et orthodoxi multi haec verba rese runt non ad proxime praecedens, sed ad remotius, nempe Deum Patrem ; recte. Nam initio commatis discernitur Pater a filio. Quod si vero verba ἐσμὲν ἐν αληθινω, ῶτος iςιν o άληθινος Θεος explicantur de filio, ut ser. sus sit: coniunctum esse cum flio, qui εit Ueru4 Deus, non amplius discernuntur. Videtur igitur ab interpretibus per
merum arbitrium distingui filius a Deo, et deinde tamen filius dici ille Deus, a quo antea discernebatur filius. Idem hic traditur, quod IO. XVII, 3.
Diis, st. colendis; qui Dii a Iudaeis graece loquentibus dicebantur ἔιδωλα, quia per simulacra repraesentabantur, et in illis simulacris colebantur. Alii σιδωλα interpretantur de vitiis, quibus idololatrae maxime dediti erant quos imitatae sunt Gnosticorum nonnullae sectae. Φυλασσειν ἐαυτόν, sibi cavere a re aliqua.
604쪽
lantur; atque est hoc idem , ac si Ioannes διδάσκαλον 1e dixisset. Potest etiam o π ρ a or βυτ ε h. l. verti Senior, g, andaevu3 ; nam Ioannes Omnes doetores tum viventes aetate longe superavit. Tum vero post ο πρεσβυ- τερσο subintelligendum o 'Aπόςολος, Ostolus Senex, εenior, Apostolus ille, qui post mortem reliquorum Λporistolorum adhuc superstes fuit. IO. XXI, 22. omnes ecci sine Christianorum, si audiebant πρεσβυτερον vocari, etst nomen Ioannis non addere vir, tamen agnoscebant statim Ioannem Intelligi. Vid. Carpet ovii doctas observationes ad h. l. T κλεκτὸν κυρίαν non esse ecclesiam, sed per sonam, patet ex com. 13. Sed hic in diversas partes abeunt interpretes, dum alii alii κυρίαν huius matronae nomen proprium fuisse putant. Alii vertunt Christianae matronae, der christi telien prau. Sicut nem pe viri quilibet appellabantur , ita foeminae Κυ ρIαι, ut videre est etiam in Enchiridio Epicteti 6a. et apud Chrysostomum contra σννεισάκrους, et alibi. Λisentior iis, qui hua κυρια est nomen feminae proprium. In Gruteri Inscriptionibus, nec raro in Iartyrologiis oceurrit nomen
Graecum κυρία; in Gorii Inseriptionibus nomen Latinum Cyria ε, in libris aliis multis Cyrilla. Quae metit illa Cyria, ad quam haec epistola data est, ignotum est. Non inepta est Calpetovii coniectura, quum nomen Syriacum rem tu, Martha sit idem quod κυρία, intel Iigi posse Laetari et Mariae sororem, amicam Iesu et Ioannis. Elogium c ἐκλῶurib cyriae datum, non videtur impositum ex fidei doctrina, sed potius ex Hebraismo vertendum eximia, ea. rissima ι nam 'lana est optimus, ut Luc. XXIII, 35. x Tim. V, ar. Optimae Cyriae. τοις Hκνοιο -- ἐν άληῖδίαJEt liberis eius, quo ιincere amo. Oνι in Maseulino 'minus V. O o
605쪽
ponitur pro α in Neutro, τα τέκνα ζ nam Syntaxis resertur ad seia sum, non semper ad vocem et ad genus. Exempla sunt Matth. XXVIII. I9. Acti XV, i 7. Gal. III, 16. a IO. V. '
xx. Ergo non audiendi sunti qui e genere Μasculino κο eolligunt, liheros matronae unice masculos fuisse. Τὰ τέκνα sunt liberi utriusque sexus , fἱii et filae. 1 Petr. III, 6. ἐν αλ Θεί Sincere, vere, ut hebr. ἐγνωκό-
τες τὴν αληθειανὰ Chriεtianam religionem prostenses. 'Aλήθεια, υera religio. Describuntur his verbis ii, qui Ephesi et in vicinia locis erant Claristiani. a. Δια τήν - δες τὸν αιωναὰ Connectitur hie versus . cum praecedente. Ego et Cli istiani alii amamus vos propter υeram religionem, in qua perseυeramus et SemPerperεeυerabimus. Sed αλήθεια h. l. etiam significare potesto nimi integritatem, ut sensus sit: propter animi integritatem , quae in nobis eεt conεtang, nec unquam nos delerest. s. 'A tI- Θεου πατρὸς 2 Largiatur NobiS omnis generia bona, et maximam Ielicitatem Deua Pater ete. Εσαι, sutur. pro optativo, hebr. more. Εσαι μεθ' ὐμῶν, eontingast vobi3. Παριο, benescium; quo sensu etiam ἔλεος hie sumitur per metonymiam caussae pro effectu. ἐν αληθεία αγαπη) i. e. Per cognitionem Geri et dilectionem mutuam. Nam per haec in nos Dei beneficia provocamus, consemamus, augemus. 4. OG ευρηκα - ἐν αληθεία) Quod υidi nonnullos Iiberos tu e ex praeceptis religionis instituentes υitam. 'Eκ τῶν τέκνων σου, st. τινα. InUeni, i. e. victi. Filii quidam eius matronae Ephesum, ut credibile est, venerant negotiorum caussa. Περιπατεῖν, vitam insti
606쪽
tuere. καλυς πατρὸς Sicut a Deo praeceptum accepimus , nempe per Cluistumis. Κή νῖν - ἀπ αρκης 'Ερωσω, Precor, more Graecorum, Latinos imitantium. Ἀπ' .ρχνή, initio, nempe Evangelii, .vel: ex quo Christiani estis. Statim a Christo aeeepimus hoc praeceptum.
nostra nempe erga Deum. ἄυτη περιπατῆτε ) Καθως, i. o. εν, me est praeceptum, quod percepissis ab
initio ete. Sensus verborum redit eo a Praecepit autem
Deus, quod ab initio audivistis , c nimirum ut amemus nos inDieem et vult ut ei praeeepto obsequamini. 7. 'Oτι το ὶ - ἐρχομενον ἐν σαρκὶ 9 ora aut
πλεοναζει, sieut hebraicum aut vertendum quia, eteonnectendum eum v. 8. Nam hic seolus novus incipit. Πλα νοι imp Mores, εeductores. Pro legunt codices quidam, ex versionibus Syr. Erp.
Vulg. et ex P tribus Irenaeus. 'Κρχή prael. ἐληλυθόσα. 'Εν σαρκι, humanα indutum Nat ria et vel potiua ' in humilitate; qui non confitentur, Iesum, qui humilia in his terris vixit, esse Messiam. Eosdem designat Pseudo - prophetas, quos in prima Epistola notaverat. οτος μιν - ο ανrαρι ο) Post plurale insertur singulare, scut a Io. v, I 6. plurale post singulare, quia in talibus valet locutio utraque. Potest etiam ατος aecipi pro
πας τοιοῦ ηος. sensus est. Qui talia docet, est imis. Postor, et adυersarius Christ s. Βλέπετε - Ωro βωμεν θ Βλέπετε hie idem est quod φυλάσσετε. caveto υobis. Si quem audive. ritis hoc negantem, cavete hune. Pro ἀπολέσωμεν, α ἐιργασάμεθα ia vivitia eodlethus, versionibus et Pa-O o a tri.
607쪽
IN EPIST IOANNIS SECUNDAM. 53 i
mine et sumtibas ecclesiae. Vetat igitur Ioannes in do- 'mum recipere salsos Metores, vel imposiores, quia talea in communionem ecclesiae recipi sine maximo damno Christianorum non poterant. Xαίρειν μῆ λέγa ιν h. l. significat, talium. familiaritatem deust dM; idem quod ιιι rarσΘM Tit. III, IO. CL- etiam I Tim. VI, s. II. 'Ο γὰρ - πονηροις θ Qui enim eum eiusmodi homine amicitiam colit, et saepe cum eo sermonem serit, inisi desiderio et spe eum ad rectam viam redueendi, videtur tacite approbare improbitatem: qui approbat autem, in culpae eommunionem venit. , I a. 'Oυκ ηβουλ θην - πιλανος θ Se. γράψ/ αι. attice pro ν. 'Ο χαρτνς, VOX latina, charta, occurrit etiam apud Hesychium in verbo Τομος. Nec aliter in Glossario. γαρ - πεπληρωμ νη θ Πρὸς ι λαξ, 'in eam urbem, ubi vos estis. Στόμα πρὸς τ οιικ, Corum. Accusativus prior graeco more positus, pro quo Latini ponerent ablativum. Inest etiam Hebraismus: ms , ut Num. XII, 8. et
aliis locis. Πεπληρωμ ένη, perfecta. Dierum hocpst comparate; quia plenius gaudium ex conspectu mutuo, ' quato ex comm rcio literarum.
608쪽
III. IOANNIS EPISTOLAM. CAPUT UNICUM.
F. πρεσβυτερος - ἐν ἀληθεία De voce πρεσβύτερος vide initiiiin Epistolae praecedentis Γαι est nomen Romanum Caius. Mentio fit Caii Corinthii Rom. XVI, ag. 3 Cor. I, i . et Cati Derbaei, nati in Μacedonia, Aet. XIV, a9. XX, 4. Ad Corinthium scriptam esse hanc Epistolam nonnulli putant; aliis autem secus vide- tur, quia ille Corinthius Caius a Paulo ad fidem perductus est, a Cor. I, I . hune vero nostrum fuisse discipu- . Ium Ioannis ex v. 4. huius Epistolae apparet. Suspicantur nonnulli. fuisse eum ecclesiae cuiusdam Diaconum et hospitem , maritum Cyriae, ad quam secunda Epistola stripta est. Tu εincere, ut in Epistola prae
a. Περὶ πάντων ---Sensus; in animo tuo per religionem bene rat: εic etiam corpori tuo et rebuε externia semper bene rase cupio. Περὶ πανν ων aut cum ἔν χαμαι, aut cum ἐνοδοῦσθαι contangi potest. Priori modo περὶ positum esset pro ὐπὸ ρ, Pr e
609쪽
IN III. IOANNIS EPISTOLAM. 585
omnibus,.ante Omnia. Posteriori modo περὶ πάντων etc. est ἐν πῶσιν ἐυοδῶσθαι, in Omnibus rebua prOgyerct agere. ''Εν πῶσιν autem apud Ioannem est, in omnibus quae extra rectum animi statum, quem iam ante eum possedisse non dubitat, condueunt ad felicem vitam effetendam. Horum inter praecipua est sanitas, quam ideo et seoi sim nominat. Καθάς ἐυοδῶτάι σου sicut animo tuo bene eSt; nam 'ρυχηmo ponitur. Precatur hic Cato suo paucis verbis Ioannes supremum terrenae selicitatis gradum, qui quum commoda externa non desciunt, inprimis autem animus cor pusque recte habent, videtur ttingi.
3. 'Εχάρην - περιπατεῖς Ερχομένων ἄδελφῶν, quum Christiani quidam venere ex vestris partibus. Praesens pro praeterito. Καὶ μαρτυρ ῆντ ων σου τyαληθε Is, et laudarunt religionem tuam, vel tuam veram probitatem, deine Rechtεch euheit. Μαρτυρεῖν, laudare. Καθως συ ἐν α ληθεία περιπατεῖς, i. e. quomodo tu sincere vitam omnem instituas, nempe ut decet Christianum, re, non nomine. . Mειζοτέραν - περιπατοῦντα Maius gaudium non habeo, quam hoc. Si audio, discipulOε meos age. re υitam resignorii congruam. Μειζοτιρ αν pro με μονοι non est barbarum; χειρ τοτέρην est apud Hippoeratem de decent. ornat. C. IL ἐσχατώτερον apud Λristotelem metaphyst X, e. 4. Τουτων, st. ἔρτων s. πραγματων. Quidam codices habent ταύτης. Ἱναν pro ε Da. E. μα τέκνα, i. e. eos, quoa ego institui. i Tim. I, a. I 8. a Tim. I, 2. II, I. O o s.
610쪽
5. Πιτο, ποιεχ) i. e. , vel ἔργον opus Christiano homine dignum. ὀι ποοὶ enim sunt οι πις οντες, Christiani. L)banius :κῆν σκτο ποιεις , non facis Graeco homine dignum. ἔ ἐαν-εένους Quod viciosus ea ergo Christianos: et peregrinOS. Pro καὶ τους ξένους alii legunt. καὶ τοῦτου ἐις ξένους, et quidem peregrinantes. πιδαν, 4i quid. Diaconorum erat hospitio excipere peregrinantes Citristianos, sed ecelesiae sumtibus. Hic vero Caius de suo beneficia praestitit Christiania. s. 'οι ἐμαρτυρησαν - ἐκκλησίαο Qui Iaudarune benefeentiam tuam in publico Chri4tianorum conis ventu. Μαρτυρεῖν , ut V. 3. 'Κνωπιον ἐκκλησIας, coram ecclesia, nempe Ephesina. ἴε καλῶς - τοῦ Θεοῦ Recte facies , si eodem Niatico inStruas, congruenter amori tuo in Deum, vel ages praeclare, et ut par est agere eos, qui Deo inserviunt, si eos viatico instruas. Construendum est in hunc modum: ἔς προπήμφας, ποιε- σεις καλως, - -τῶ Θεοῦ. Προπέμ πειν hic est cum viatico dimittere, ut Titi III, IS. Ἀείως τοῦ Θεοῦ, ut decet Dei cultores. Similis locutio Colossi I, Io. et a Thess. II, Ia. 7. 'Υπὸρ γαρ τοῦ ονοματος ἐξῆλθον --Nam Christianae religionis cauεSa, nihil Suarum rerum