D. Io. Georgii Rosenmülleri Scholia in Novum Testamentum. Tomus 1. 5. .. Tomus 5. continens Pauli epistolas ad Timotheum, Titum, Philemonem, et Hebræos; epistolam Iacobi, utramque Petri, epistolas Ioannis, epistolam Iudae et apocalypsin Ioannis

발행: 1808년

분량: 809페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

611쪽

IN III IOANNIS EPISTOLAM. 6q5

δὲν λαμβανοντεο coniungunt cum sequentibus με τῶν ἐθνῶν, et vertunt: Eυangelii docendi eatissa exi rurit , non autem mercedem accepecurit a Gentibuα , Putant eos, de quibus loquityr Ioannes, profectos esse ad praedicasuum Evangelium Gentibus, et nihil mercedis ab ipsis aecepisse. Λlii construunt uum agro τῶνἐ ut sensus sit: exierunt, i. e. expulsi sunt a gentiIibus, et omnia aua reliquerunt. Tum μηδὲν λαμβα- νοντες reddendum est, ni hil secum εumSerunt ; rebus auis omnibus derelictis. Et omnino interdui significat auferre, umere, ut Μatth. V, o. XV, 26.8. 'Hμειο ουν - τν Pro ἀπολἈμβανειν coindices nonnulli et Oecumenius legunt υπολαμβανειν, i. e. excipere hospitio, et curare ne quid desiit ad vitati necessitatem. Iνα συνεργοὶ γινα μεθα σ3 αλ i. e. ut quλntum in nobis est propagatiunt religionis inservi mu .

9. Mραψα τη-Intelligitur ecclesia, in quaerat Caius. Huic ecclesiae scripsistat Ioannes, ad commeo- dandoa fratres, de quibus in praecedentibus fuerat sermo. Λlii Iegunt: ἔτρα ρια αν, Scripεiεεem, nisi scilieet operam meam fore inanem praevidissem. 'o φιλοπρω νέυ- ων αυτῶν pro αυτῆς, qui in ea cecclesia) aibi primos honores Roscit, ge3tit primus tenere parteε in , omnibus. Singulari collectivo subiungitur pluralε, ut sae pe. Quis hic motrephes fuerit, an Presbyter sive Diacon , definiri haud potest. Uidetur autem fuisse ex eorum nusmero, quos propter errores notat ApostoIus in prima Epistola. , Grotius putat, ex gentili factum Christianum, et

612쪽

586 SCHOLIA

ex illo misse hominum genere , qui Iudaeos, quanquRm Christum professos, nisi legis ritus observarent, ad suos

coetus non admittebant, 'οὐκ ἐπημῶς , non admittit nos, i. e. monita nostra, vel σ νς ατικας noatraa. Opponit se omnibus, quae a me dicuntur et suadentur,

Io. Ἀπομνήσω - φλυαρῶν Graυiter reme-hendam facta et , quod malignis sermonibυε inces- ait nos. 'Υ πομι μνήσκειν proprie est in memoriam reducere; sed Per translationem quandam sumitur pro qu is modo monere. Φλυαρεῖν, negari, falsa dicere. κει μη αρκώμενος - κωλυει Mν αρκουμενος ἐπὶ τ ά τοι ς, his non contentus, id non gatis habenS. βουλομένους , se. αυτῆς Ipse hospitio excipit Christianos exules, nec permittit uralii ossieto satisfaciant. isti ἐκ τῆς ἐκκλ σίας ἐκβάλεH i. cogit eos discedere ex ecclesia; eiicit eos, dum non pati tur ut excipiantur hospitio. Si enim peregrini, si egeni et exules hospitio nullo excipiuntur; si victu et eleemosyna non instruuntur, discedere debent, et vel nolentes abire coguntur. De excommunicatione hoc vix intellio potest. Ir. μιμῆ -- ἀγαθόν Noli illius Diotrephis et similium duritiem imitari, sed bonorum lenitatem. ο κ κοποιῶν--τον Qui impie agit, non recte n te Deum. 'Oρῶν, pro noεεe; nosse vero pro nosse ut oportet, et id rebus ostendere. Phrasea ipsas iam expli--cavimus, Vid. a Io. II, 29. III, 6.

z. Δημητρίω - αληθείας γ Demetrius videtur fuisse

unus ex Praecipuis eorum , quos Ioannes commendaverat Cato. Diuitig Corale

613쪽

IN UL IOANNIS EPISTOLAM. 5s

cito. Ma μαρτυρηται υπὸ πάντων, magna laus ipsi tribuitur ab omnibuε , qui nempe eum norunt. Καὶ est' ἀὐτῆς τῆς a re et facto. Ipsa res et laeta eum laudant. Non hominum tantum, sed .et veritatis ipsius testimonio ornatur: non solum dicitur esse, sed et est bonus. - ἡμεῖς μαρτνροῦμεν Se. ἀυνῶ. . Nos quoque probitatis ac pietatis testimonium ei reddi.mus. Nos , i. e. ego et alii, qui Ephesi sumus. Vel est PluraIis pro Singulari. vii ειδατε - οων ο ἐG ἈλγItae dignum. Non adulamur ; nullius personae aut dignitati veritatem gratificamur.3 s. 'Ειρ νη - ἔνομα 'Ειρηνη σοI, viae. Hebraeo more' 'SO. 'Oι φIλ , qui Ephesi sunt, et te norunt. Κατ' ἔνομα, Finginori

614쪽

EPISTOLAM IUDAE.

Auetor huius Epistolae videtur esse Iudas Apostolus , cognomine ThaddaeMS et Lebbaeus, qui patrem habuie Alphaeum, fratres autem Iacobum minoreth , Iosen et Simonem , Matth. X, 3. coli. Luc. VI, 16. Matth. XIII , 5s. Nam alium Iudam, fratrem Iesu germgnum esse aucto. rem , nec est credibile , nec certis testimoniis confirmari potest. Grotius putavit hanc Epistolam esse Iudae epi- seopi Hierosolymitani, qui fuit Hadriani temporibus. paul- Io ante Batehochebam, refragantibus testimoniis Veterum, qui eam Iudae Apostolo, nunquam Episcopo Hierosolymitano tribuunt. Inter λa eam refert Eusebius hist. eccles. ΙΠ, as. VI, I . Citatur autem a Clei mente Alexandrino in Paedag. L. III. p. II s. et Stromis L. III. pag. 3i4 edit. Sylburg. Originea Comment. in Matth. p. 223. his verbis hane Epistolam laudat: 'Ιουδας' ἔτρα)νεν ἐπιτολὴν, οDγός ον μει, πεπDNU. 1ν δε τῶν τῆς ἡρανίου ἐμωμνων λογων. Tertullianus ipsum Enochi effatum eam ob causam, quod Iudas Apostolus eo usus sit, pro divino habuit; c de cultu Deminur.

Lib. I. e. 3. 9 Alios Graecos et Latinos , qui huius epi- . stolae

615쪽

IN EPISTOLAM IUDAE. 589

stolae auctoritatem agnoverunt, nominat HENR. CARG-Lus ΛLEx ANDER HΛΕΝLEIN, Theologuε Erlangensis, in introduetione in hanc epistolam, quam edidit sub titulo iEρiviola Iudae, graecε, Commentario critico et ian- notatione perpetua illu4trata. Praemissa est commentatio in vaticinia Habacuc. Eaitio nova et emendata. Eris Iangae I 8o . 8. Uberius etiam exponitur in hoe libro de epistolae auctore; quo tempore et quibus Iectoribus, qua occasione et quo consilio Iudas hanc epistolam scripserit 'de fontibus, unde sententias et verba singula hauserit 2 Tanta est convenient a sententiarum huius epistolae cum Petri seriinda, ut fere epitome eius esse videatur. Idem

ieitur consilium in scribenda hac Epistola propositum fui se Iudae, res ipsa docet. Cf. quae praemisimus Scholiis in Epist. Iaeohl et Petri.

CAPUT UNICUM.

δὲ 'Iακωβου Mentionem facit Iacobi . sest-

tris sui, quia huius auctoritas magna fuit apud Christianos ex Iudaeis. τοῖς ἐν σω - κλητοῖς Per Deum Patrem coetui Dei Diatorum adducti, et Iesu Christocissumatis Christianis. Κλητοὶ , Christiani. Qui βτιασμένοι εν τοῦ θεῶ πατρὶ hic dicuntur, iidem I Cor. I, 2. nominantur ἐγιασμένοι ἐν Xριςω 'Iησοῦ, quem Iocum confer. Pro ἐγιασμένοις nonnulli eodices, cum versionibus et Patribus haud paucis habent. γαπημέ-νο ιο. Si haec lectio praesertur, sensus est: propter Deum jubi diIectis. Salutem dico vobis, quoa propter Deum di lito. Chriato agae mari dicuntur ii, quibus a Christo parata est felicitas: Sie asservari praemiis dicitur, qui ,sserva ut

616쪽

vatur ut praemiis affetatur; vel, quod magis pIaeet, in telliguntur ii, qui in fide ehristiana permanserunt, et sibi ab insidiis seductorum, qui in hac epistola notantur,.ca.

a. l. e. opto ut omne ge. ntis felicitatis vobis contingat, ct amor mutuus amgeatur. 'Ελεες et ἐιρννν per meton. benesciα Dei. Omnis generia felicitas. Αγάπη, amor erga alios: II ληθυνθείν I Petri La.

quum omnem veram darem ut de communi salute ad υos scriberem, neceεSarium duxi vos cohortari, ut religionem, Curiatianis ab . initio traditam conae elis. Πασαν σπουδὴν ποι arx, Omnem OPeram dare. Quum ad scribendum vobis de communi salute me semper ineitatum senserim, tum hoc maxime tempore necesse habebam illud facere, exhortaturus vos etc. Cf. V. . Περὶ κοινῆς σωτ ηρ Ιας, de iis quae pertinent ad communem εatutem. Κοινῆ σωτηρια, salus, , quae mihi et vobi' communis est. Ἀναγκην i. e. αναγκαῖον ήγησα μην, necrasarium

duxi ; nihil potius habui, quod scriberem, quam etc. Ἀναγκην ἔσχον - πβεί) Quasi scriptum esset: ἀναλκαιον ήγησαμην,-ὐμῖν παραλαλεῖν ἐιο ro ἐπαλτ. πίοι, iuuabat, εcribendo UOS adhortari, ut pro

religione Nera deceristis, ut doctrinam sinceram eonis servetis, et contra adversariorum dφPravationes tueamini. Hoc igitur erat consilium Iudae. Pricaeua interpuneti

nem tollendam putat Post σωτη ρίας. pynendamque post priua illud υμῖν, nempe hac sententia: Quum εtudium

617쪽

IN EPISTOLAM IUDAE. fisi

summum adhiberem ut ad υOS 4criberem, necessarium inprimis duxi εcribere de re omnium maxima, 'nempe communi ε aliate. 'Eπαγων-τy πισεν firmiter tenere, bene tueri religionem, defendere eam

a falsis doctoribus. Haee religionis doctrina dicitur Christianis tradita α παε semel quia de ea nihil immutandum. Nisi potius α παε positi im sit pro OIim, iam olim, iam ante ab initio, ut v. s. Cf. Luc. I, 2. 4. Παρεισέδυσαν-ασεβεῖς Subremerunt enim nonnulli impii, dudum damnati ad poenam. II p εισέδυσαν, Iatenter irreyεere, hoc est et graece, et eum elegantia dictum. Ex Pricaei sententia illud τινὸς

construendum non cum proxime sequente voce ανθρωποι, sed cum remotiore illa α σεβaις, quae sequitur: et intermedia omnia, quae per epexegesin apponuntur, per parenthesin legenda j ideoque particulam ὀι, ex fise ut videtur, proxime praecedentis Vocis male insertam, posse, et forte debere abesse. Ἀνθ ρωπ οι οι παλαι προγεγραμμένοι ἐις τοῦτο το κρlμα, homineS, in quos Deus pridem decreυit εimilem poenam. Κρίμα hic est pro κατακριμα, poena, ut nempe sibi ipsis per falsas doctrinas, et flagitiosam vitam arcessant summam etiam apud nos Christianos infamiam. Voce προγραψλ εσθαι alluditur ad morem iudicum, qui per tabellam, in qua sententias suas scribebant, reos poenae addicebant. II ρογεγραμμένοι, Proεcristit, dratinati. Προγραφε σ-

Θαι, aliis locis est praeciicere, h. l. autem, ex ulu linguae graecae exquisitiore est proscribere, publico loco astigere, e. g. Proseribere nomen accusatorum. Sic a Petr. II, 3. οις το κρῖμα ἔκπαλαι un αργεῖ ete. Illud τῶ το

618쪽

hie idem esse videtur quod οπιιον, παραπλῆσιον,consimiIs, et respicit ad exempla sequentia. Cf. v. 8. Iudas id sibi vult: Poena, quae olim Draesitas, aut angelos rebelles, aut Sodomorum urora manserat, v. s. 6. 7. τῶro Hκρῖμα similia poena expectat illos. UOx παλαι non referenda est ad aliquam Christi, vel Petri. vel Prophetarum praedietionem de his impostoribus, sed significat intervaIlum temporis antecedentia indesinitum. τὴν τοῦ

α σέλγειαν b Qui religionem christianam vertunt in occasionem l ciuiae. Cf. i Petr. II, 16. Η τοῦ θεοῦ χα- ριι, benescium Dei, i. e. religio chri4tiana, quam Theophylaetus ad Io. I. ideo diei amrmat, quia peream ἐχαρίσατο ου μόνον τῶν αμιρειῶν, ἀίεα-την υιοθεσιαν. Maac a 'α ι saepe simpliciter est mutare. Religionem mutare in lasciviam est: facere eam instrumentum lasciviae, vel religione abuti ad lasciviam. Abutebantur nempe religione ad rem veneream, ad convivia, ad compotationes assiduas. Apuleius de pistoris cuiusdam uxore, et, ut videtur Christiana rMentita εacrilega praesumtione mi quem pracdica

, ret unicum, matutino mero et Continuo εtupro CO pus manciparat. Manifestum est, falsos doctores, adversus quos scribit Iudas, eosdem fuisse, contra quos etiam et Ioannes scripserunt. Nolo igitur repetere, 'mi de his impostoribus, eorumque erroribus perniciosis iam dicta sunt. κώ τὀν μὀνον - ἀρνύμενον) CL a IO. p. et Titi LI6. inprimis autem notata ad a Petr. II, I. Ἀρυ apσθαι in hoc Iudae loco tam facta quam verba comprehendit. Θεὸν deest in codicibus multis, Uersionibus et Patribus. videtur addita esse haec vox a librariis, qui explicare Volebant, quisnam esset μόνος δεσπότης.

619쪽

nificatu vocis απαῖ quem alii alium constituunt. Nonnulli referunt ad vocem ἐιὀοτας, et per omAino interpretantur, licet sciatis omnino hoc. Λlli τι et παε ad sequens σωσας per hyperbaton pertinere ecthsi, ut sie opponatur sequenti δευτερο , hoe sensu, quod Deus semel quidem populum suum ex Aegypto eduxerit, postea vero incredulos perdiderit. Ita το δευτερον quod statim sequitur , non carebit antitheto suo. Denique etiam, quod magis placet, verba ἄπαξ τοῦτο cum verbe υπομνῆσαι connecti possunt: hoc modo: ὐπομνῆσαι δὲ υμας βύλομαι αταε τωτο, καίπερ ιδότας δμgς. 3emel adhite dum se. adhuc sum in vivis vobis in memoriam reυo- caro Dole, etsi iam Sciatis. Carpet Oυius: Reυoce autem υobis in memoriam, quod iam aliquando au- Uistis. Ex eius iententia απαε non eis prima Dice, nec Opponitur τῶ δέ Dra ρον Secunda Nicer sed δέ ue ερον ' est po4tea, deinceps, et απαε Uertendum est iam pridem, dudum, referturque ad ἐιθότας. Ab ineunte aetate vobis cognitae fuerunt historiae istae; iam recordamini ea tum rursus. e τι ὁ κυριοι - ἀπαλεσεν 'Ο κυριο e hie ut in libris Ueteris Testamenti est , quod Graeci vertunt κυριες. Τὸ δευτερον, adverbialiter, deindαπις έυσαντας pro α πειθήσαντα e , quia qui non obediunt, ostendunt, se non credere. aut non creadere. ut oportet. 'Aπωλεσεν, perdidit , nempe per serpentes, per morbos, per angelum per manus Les vitarum. Tacite innuit , Deum interitui daturum et istos,qui post professam iam religionem Do ininum Cliristum ab a

negabant.

620쪽

tium auum, principium Suum, i. e. statum, in quo a principio fueris stibicet etiam ἀρ-Vertere principatum, dignitatomi I urne. Vorzuge. ἀλῶ - οικητ ρι αν) Coelum; nam ibi domicilium habuerunt ante casum. Relicto lucis supernae domicilio, ad fuscas prope terram regiones descenderunt. ἐιο κρίσιν - τετηρηκεν b Ad yse nam illo mogno die exsequendam custodit eoε Min- . eulis aeterni5 in tenebris, i. e. in carcere quasi tenebricoso. Idem sensus et similia verba a Pet. II, 4. Τηρεισ- Θαι, ut et φυλάττεσθαι non ineleganter poni solent, ut apud Latinos reaerυari, et cu1todiri, ubi de iudicio subeundo, aut de poenis in iligendis agitur, ut Λctor XXV. ai. Κρισ ι ς μεγάλη ο μέρας, poena magno die infigenda, vel per hypallagen , pro ιις ἐμέραν κρίσεως. Sic enim vocatur a Pet. II, 9. III, 7. item IIo. IRII. Δεσμοὶ, UincrιIa, sunt Decretum Dei, quod eos quasi vinculi coercet. 'Aιδίους intellige ἀήρήκτους, quae abrumpi non possunt, quo sensu aeternas pcdicas Apuleius dixit. 'Υπο ζοφον volunt esse interpretes regiones aeris terrae viciniores, quae inportoribus collatae sunt ζο - -εις, imo nil lucis habent ab iis non derivatum. Sed videtur potius esse Simile, desumtum a tenebricoso carcere, in quo facinorosi custodiuntur. Hesyclitus, ad Homericum

SEARCH

MENU NAVIGATION