장음표시 사용
631쪽
mentibus insita. Cf. Carpetov. ad h. l. - αυrgy 'Ηλ-Αoristus pro Futuro. Ἀγίους hic vocat angelos.'Εν ἀγί ς μυρ ιάσιν recte verti potest cum denis mil. Iibus. sanctorum i. e. angelorum) εuorum. i. 35. Ποιῆσω - παντων θ Ποιεῖν κρίσιν, iudicium et Poenam exercCre. κρου ἐξελέγξω ἁμαρτωλοι os- 'Εεaλέτεαι, vel ut alii habent ἐλέγξαι, castigare, ulciSci, Punire. Ἐργα α σεβείας hic sunt
ἔρνα Περὶ παντων των σκληρων, de omnibus duris. I 6. Ουτοι δεσι - ωφεtime Insunt isti frementes , inique queruti, cupiditatibus auis praDis mancipati, qui Proloquuntur fa4tuoεα, et quae3tus
caussa aliiε adulantur. Post interiectam V. Iq. et I s. parenti iesin Iudas ulterius describit seductores. Γογγυαἰς plerique interpretantur murmurantes, et intelligunt hos
qui superioribus obtrectant. Caryzoυius intelligit frementes, qui fortunatas res aliorum indigne ferunti inoidia naerant, et sub dentibus mussitant intra se, quasi imminueretur felicitas propria ex fortuna aliorum. Nam γογγυσαὶ proprie sunt grumenteε ,' quasi porci saginati, et γογγυζειν est τρυλίζειν. Nεμ set μοιρος, querulu3. Hesyclitus: φιλεγκλήμων, φιλαλος. intelliguntur igitur homines, qili non contenti Sunt modicis; triεtes, Omnia deplorantes, quibuS nulla non cauεδα in querelas placet, ut Ioeutus Seneca Lib. de animi tranquit. c. p. ππέρογκα, st. ρ ματα, ut a Pet. II, 38. Fuisse tu in temporis plures inter Iudaeos sorte sua parum contentos, et falsa spe regni terrestris Messiae ad vanas quaerelas do iniquitate Dei abreptos, historiae motuum et seditionum, a Iudaeis coep-
632쪽
tarum, teste Iosepho et Suetonio, docent. Θαυμάθινου ρ οσ ω π α, adulari hominimus diuitibus, vel honorα-tis. Nam πρόσωπα hic sunt, quae Italis Pe Onaggi, homines divitiis aut honoribus conspicui. Θ.υμαζει ν Pro τιμ αν, colere, EuεPicere, Occurrit etiam Sirae. VII, u9. et saepe apud graecos Scriptores. Θαυμαζειν πρόσωπον δυνας ου, Lev. XIX, I s. est iudicium gratifcari ei, qui potentior est. 'δεφελεία e utilitatis graι a. Adulabantur divitibus, vel clignitate conspicuis qui in ecclesia erant, Vitiis eorum favendo, idque ut ex eorum largitionibus quaestum facerent. .
Ioanne. Intellige autem non tantum, quae scriptis manis data , sed et quae voce dicta per manus tradebantur. CLa Petr. III, a.
χρονω, temPore ultimo, sive potius: εequenti tempore, Paullo Podi, ut saepe iam habuimus. Ceterum istae Apostolorum praedictiones non commemorantur a Iuda tanquam vaticinia proprie ,sic dicta. Αpostoli enim tacita praevidebant 'ex iudiciis praesentibus , futurum, ut post discessum eorum, ἐν invaderent perversa docentes, qui discipulos ad de sequendos abducerent. Aet. XX, 29. Locus huic nostro similis est a Petr. III, 3. 'Επιθ υ μίαι τ ῶν α σεβειῶν hie pro μίαι α σεβεις. I9. Ουτοί ἐισιν - ἔχοντες 'Οι αποδιορ Idavrae ἐαυτοῦς, sc. απὸ λαλων. Separant sive distinguunt semet a ceteris, quasi multo sapientiores ac peritiores, essent
633쪽
essent aliis, cum magno contemtu aliorum , quum tamen longissime absint ab eo, quod inprimis sa 2 habere iactant. Videtur tamen ἐαυτὰς non esse genuinum.' Tum sensus est: Separant Christianos. η quales sinat. vide ad i Cor. II, I . Additur ab Apostolo: πνευμα μὴ ἔχοντες, qui non habent Spiritum, i. e. nec volunta- 'tem, nec propositum, nec studium habent sentiendi agendique convenienter dictamini divino: destituti morali perfectione, ad quam Deus per auxilium τοῦ πνευμ-τος religiosis adducit. saepe est ipsa religio christiana, ut saepe monuimus, per consequens est etiam omne rectum et bonum.
zo. Τῆ ἁγιωτατ y πις ει ἐποικοδομοῦντες ἐαυτῶς, i. e. yracStanti4Simiae religionis fundamen. to innixi crescite in omni bono. Πας est religio christiana ipsa, quae sanctissima, i. e. praestantissima vocatur, quoniam divinitus data est, et ad cultum Dei pertinet. Cf. 1 Petr. II, 2I. De metaphorica significatione vocis οικοδομεῖν et ἐποι Vide I Cor. III, Io. sqq. 'Εν
πνευματ ι αγίω nonnulli reserunt ad praecedentia, alii autem rectius ad sequentia. 'Εν πνευματι αγIω προ-
σ εὐκεσθαι, inditrictu biritus εancti precati. ar. 'Eαυτους - τηρησατε θ i. e. Date operam ut vosmet. conservetis in dilectione erga Delim; perseverate in amore Dei, quod sit tum per preces, tum per actus pios.
Αταπη τε θεῶ h. l. est amor quo nos diligimus Deum. προσδεχόμενοι - αιωνιον Ἐλεος, Π Π, beneficium. Eιο h. I sinem indicat. Quae beneficia vobis contingunt, ut consequi possitis felicitatem aeternam.
634쪽
elu habito tra et te benignius. Multi codices, quos et se. quuntur versiones nonnulla habent: καὶ go μὲν ἐλέΨ-. διακρινομένους , quod Grotius Vertit: Hvre. hendite illos, qui ae ceteris praeferunt. Sed communis lectio videtur praeferenda esse. 'Κλεεῖν est ἀγαπαν, benignius et mansuetiva tractare. Διακρινομaνοι, i. e. διακρίνοντ ες. Supplendum autem μεταξυ αυτων τῶν αλ ων. Prudenter inter eoε . alioεque discrimen facientes. Sunt gradus peccatorum, inquit, imo et habi- tuum vitiosorum: vos singulis, prout usua tulerit,' medicinam adhibete. Erant inter impostores in hac epistola descriptυa non tantopere depravati, et fortasse sanabiles; hi benignius dicuntur tractandi.
tem et contumacius Peccanli, iniecto vindictae divinae metu terrete. minae. Seneca de ira II, 14. Aliquando incutiendus est his metus, apud quos ratio non proscit. Vel, ἐν φόβιν σώra, festinantes et trepidantes; eorum ritu qui aliquid ex flamma rapiunt, Salυα- te eos. ἐκ τοῦ πυρος αρπαζοντες θ Periculo eos eripienates. Proverbiale est, de ereptione rei alias certo periturae: inde per similitudinem de personis dicitur. Quintilian. VIII. ex Cic. pro Clod. quo ex iudicio Nelut ex incendio nudus effugit. Artemidorus Onetrocrit. I, so. Θαττον, κώλωο ἐιπεῖν, ἐκ πυρὸς αρπαύουσιν. μή σοῦντεe χιτῶνα D. gite omnem impuritatiε Speciem. Locutio hyperbolica, monens quam longissime a talium hominum impuritatibus recedendum. Ita Apuleius: FormidariS, ac procul per . horre4cens etiam ψεum domum eiuε; ac si diceret: non
635쪽
tantum abhorrens convivium ad quod vocabatur, sed et aedes ipsas in quibus illud convivium faciendum erat.' Athenaeus XI. ἔσχατον του τῆς δοξης χιτῶνα ἐν τρνοισιν ἀυτῶ ἀποδυομεθα. . 'a . Τφ δὲ δυναμένω - ά γαλιασει θ Ei υcro, qui a s a' lapsu immunes Praestare, et σι cere potest ut olim laeti stare possicis coram maleotate ipsius. 'Α π-τάις ως, immunes a lapsu. Στῆσαι, εiStere. Κατε- νωπιον αυτοῦ, coriam maiestate ipSius,
vel throno Suo. 'Εν αγγαλλ. ιασει, in laetitia. Es. Movae σοφοῦ - αιῶνας ' Σο φω deest in multis codicibus et versionibus ι omittitur erit m ab Ephraemo, Euthalio et Filigentio. ' Σωτῆρος nomen non semper Christo, sed interdum et Deo datur, tanquam caustae principi salutis nostrae, ut a Tim. II, 3. Tit. I, 3. III, A. Post σωτῆρι ἡ μων codices et Versiones enm Ephraemo, Eu-ethalio et Fulgentio addunt: δια 'Ιησῶ Xρις ω τοῦ κυρίου ἡμῶν. Δοξα, gIOria, Q. competit. Μεγαλω - συνη. maieStaS. Κρατος, 'P , dominium, imperium, ut saepe in N. T. ut et apud Iosephum et Philonem. Κρατού κδ ἐξουσια ab IIesychio recte explicatur: ἐπικρα- τει, ἐεισιαζει. Και νυν καὶ ἐιο παντας τής αίω qνας , i. e. sicut ea habuit ante omne tempus, sic et nunc
habet, et habebit semper. 'Tomus P.
636쪽
Ι6annem Apostolum' Apocalypseos esse auctorem, multi veteres et recentiores negarunt. Distoriam controversiae enarrare, huius loci non est, Adeat, qui velit Acta Historico . Eciaeεiadtica noStri temporis Vol. I. p. 48s.sqq NeueSte Religions - Grachichte tinter der Aufilehi Hrn. Christian kVith. Franet inalcha etc. Tom. VII, p. 257. sqq. Fli4 adde IO. Da v. Michaelis Introd. in L. N. F. S., a35. sqq. et Apoἶogie der Apoca me wider fauchen Tadet una falsches Lob. Erater Theiἱ Chem- nitet I 78 l. Tribuunx Apostolo ex veteribus Irenaeuε, Ια- stinus Martyr, Clemens Alexandrinus, Tertullianus. . aliique, quorum loca collegit Neistentus. Sed hi fere fuerunt Chiliasmi lautores, ut ex eorum Scriptis apparet. Eusebii tempore divisae erant sententiae de libri huius aucto-
ritate et auctore. Hist. Eccl. L. III, c. 24. τῆς δ' αποπα-ἐφ' ἐκατερον ενι νυν παρα τοῖς - τεριέλκεσαν γε ὀοε x. C. as. de eadem Apocalypsi: τινές αθευουσιν,ἐrεροι δε ἐγκρίνουσι 'χ οαολογουμένοις. Cerinthum esse huius libri auctorem asseruit CaiuS, Presbyter Rom. See.
637쪽
μεγαλου γεγραμμένων , τερατ πίας η D ιδο δὶ ἀγγέλωνάυνω δεδειγμέναο 'ρευδόμενος, ἐπεισώγει ete. varie quidem explicatur hic Cati locus a recentioribus; sed multos veteres in eodem fuisse opinione, Cerinthum hul la libri auctorem fuisse, expressius dicit DionsiuS, eodem referente Eusebio H. E. Lib. VII, c. 28. tibi. Ipse Dionysius 'non plane quidem reiicit librum , sed alium Ioannem au etorem esse putat, i. c. Eusebio ipsi Ioannes Presbyter Λuctor Apocalypseos fuisse visus est. Nam H. E. L. III, c. 39. ex ore Papiae reseri, duos in Asia vixisse Ioannes, ' unum Apostolum, presbyterum alterum, et addite ἐικος - σὸν δέυτερον , ἐι μὴ τις ἐθελοι το , πρῶτον, τὸν ἐπ' ὀνόματoο φερομένης 'Ιωάννου ἀποκάλσφιν ἐωρακένου. origi ' nes Ioantiis Apostoli esse opus, non dubitavit, ut discimus
ias. Quod εἰ epistolam ad Hebraeos Latinorum
consuetudo non recipit inter Scripturas Canonieas enec Graecorum quidem eccleεiae ocalypsin Gania
ius eadem libertate auscipiunt: et tamen nos utraqua suseipimus: Alia testimonia vide in libris supra citatis. Spctiosa, saltim examine digna est sentantia Duptuari, vi ri doetissimi, qui hominem e secta Montanistarum, qui otiam phryges, Pepagitae , Priscillianistae dicti sunt, au etorem Apocalypseos suisse existimat. sententiam suam exaposuit simulque novam Apoealypseos interpretationem de .dit in libro: origine de to uε res culici; ou re sonianiDersessiri Par Dupuis, Citoyen Fransola. 64
638쪽
Republique une et indivisibiee 8. Praecipuum argumentum, quo utitur, historicum, vid. inprimis P. II 4. R. desumtum est ex loco EPIPHANII, Haeres. s I. ubi refert, Noeos Apocalypsin reiecisse eam ob causiam, quod cap: II. epistola ad ecclesiam Thyatirensem scripta legitur, quum tamen tempore Ioannis Apostoli nulla ecclesia Thyatirice, titerit. Quanquam enim EPIPHANII responsio ad hanc Alogorum obiectionem est Obscura, concedere tamen videtur, nullam tempore Ioannis ecclesiam Apostolicam Thyatiris
suisse, sed Phrygum s Montanistarum sectam ibi so-
ruisse; at' vero eo ipso constare, Apocalypsin esse librum Propheticum, quod auctor, Ioannes ad talem Ieripserit eeis clesiam, quam olim futuram cognosceret. Hic verus sensus loci huius obscuri esse Videtur; nam alia explicatio, quam FERDINA MDUs STOsCH in disSertat. de ecclesiae Thyatirensis tempore Ioannis 'Apostoli existentia Praes. P. E, IABLONSTI post LAMPIUM proposuit; nimis est eoacta, quam ut probari possit. Quicquid sit, Du- suis ius arripit illam EPIPHANII de secta Phrygum Thyatiris florente relationem, indeque colligit, sex etiam reliquas Asiae ecclesias, ad quas epistolae scriptae leguntur, eidem Thyatirensium, i. e. Montanistarum sectae fuisse adiadietas, adeoque earum Hierophantem , quisquis ille fuerit, pro earum epistolarum, et totius Apocalypseos auctore esse habendum; quam sententiam aliis etiam argumentis confr- mare conatur. Huic Uiri doctissimi sententiae obstare videtur, quod EPIPHANIus i. e. nomine Iezabalis Apoc. II.
dio. Priscillam, Maxirnillam et Quintillam. Μontanistarum Prophetissas significari statuit, quas auctor epistolae profecto non potuisset increpare , i si ipse fulset e
639쪽
Momanistarum secta. Sed in eo erravit EPIPHANI Us. M hi verisimilis est sententia PAULI ERNO IABLONscI , statuentis Iezabelem fuisse mulierem christianam e secta Gnosticorum. Dissert. de Iezabele Thyatirenorum Pseudo- Prophetissa ad Ocal. II. co. Franeos. ad Uiadr. i 739. 4. Sed illam Dupvisu bypothesin aliis diiunicandam et examinandam relinquo. Scriptorem Apocalypseos regularum Grammaticarum non semper habuisse rationem, res ipsa docet. Wetstentus opinatur, Ioannem dedita opera et consulto Apocalypsin ita scripsisse, et quidem. ideo, ut a gentilibus nec legeretur nec intelligeretur. Nam Imperatorum , qui itum vivebant , et paullo post regnaturiis. erant, Agitia, tyrannidem , impietatem atque interitum Draedicere eum voluisse, et omnino fuisse verendum, ne, si apertius rem egisset, maiestatis accusaretur.
Utrum iste Iiber ante eversionem Hierosolymorum, an vero post eam sit scriptus, valde dubium est. Plerique ad ultima Domitiani tempora eum reiiciunt. Eusebius H. L. III, i 3. Irenaei testimonium affert ex libro V, c. ao. Verba baec sunt; ταυτα περὶ τῶ φησίν. ἐι δὲ ἔδει ἀναφανδὸν ἐν τα νυν καιρα κ ρυττε ρα τύνομα
καλώ νιν ἐορα ἔτος. Ma γαρ Ἀρο πολοῦ ἐωρον, αλασκHον ἐπὶ τῆο ρμετέρας γενεας, πρὸς τω τέλει τῆς Δομετιανῶ αρχῆς. Sed, ut recte monet Wetstentus , nihil quidem cadit ἐωραθη interpretari de Apoealypsi visa, aut cum Latino Interprete Irenaei de nomine viso, quum eommodissime de ipso Ioanne dici possit, eum sub exitum , imperii Domitiani conspeetum fuisse; quod et Irenaeus alibi repetit U, 33. 3. H. aa. 5. III, 3. q. Λlii statuunt,
640쪽
Αpoealypsin ante bellum Iudaicum fuisse scriptam. EpIphanius Haer. L, I, Ia. τῆν υτῶ άπα τῆ Uaeris μου ἐπάνοδον, τήν - Κλαυδίου γενομένην Καωαρος. 3s., αυτοῦ δε προφητευσαντος ἐν χροόοις Κλαυδίου Καίσαρος ἀνωτατω, zra ἐις τὴν Πατμον νῆσον υπῆρεα HScrip-- tio ApocalypseOS in υeratorie Syra: Revelatio facta Ιο- anni Evangelistae a Deo in Patmo insula, in quam a Nerone Caesare relegatus erat. AndreaS in Apoc. VI, 16. ταύτα τινες ἐις την - 'Oυεσπασιανοῦ πολιορκίαν ἐξέλα- βον απαντα --δὴ φαίνετα κ. r. λ, Haec quaesiis non levis momenti est, quum vera Apocalypseos interpretatio maximam partem inde pendeat; si enim scripta estante bellum Iudaicum et bella civilia in Italia, ullo modo probabile est, tantam rerum conversionem, cui similia in orbe condito nulla contigit, omnino praeteriri atque
negligi potuisse. Sin autem post motus illos compositos scripta est, probabilior erit eorum sententia, qui ev tua in Apocalypsi praedictos in seculorum sequentium histo-- ita quaerendos esse existim nt.
Quam varie omnibus temporibus intellectus si et ex. positus hic liber, omnibus satis est notum. Notandae sunt autem inprimis tres hypotheses: Ia eorum, qui nil in Apocalypsi reperiunt, nisi descriptionem propheticam evem sonis Hierosolymorum , belli Iudaici et Civilis Romani. α Veterum Patrum indo ab Irenaei aetate, qui pro dictiones de vexationibus, quas Christiani sub imperatoribus ethnicis passi sunt, de i iteritu Romani imperii, et laetioribus satis Claristianorum sub christianis Imperatoribus, inhoe libro eo utineri existimaverunt. 3 eorum, qui Papae Romani tyrannidem et eversionem imperii antichristici inhoe