D. Io. Georgii Rosenmülleri Scholia in Novum Testamentum. Tomus 1. 5. .. Tomus 5. continens Pauli epistolas ad Timotheum, Titum, Philemonem, et Hebræos; epistolam Iacobi, utramque Petri, epistolas Ioannis, epistolam Iudae et apocalypsin Ioannis

발행: 1808년

분량: 809페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

641쪽

hoe libro depingi volunt. Inter eos, qui Pontifices Romanos in Apocalypsi reperit .shi visi sunt. Ioachimus Abbas See. XIII. videtur fuisse omnium primus. Secuti sunt eum permulti ex S. Francisci, milia, et omnea sere ab teo tempore, qui Paparum Romanorum saevitiam experti sunt. Cf. Cel. D. IIauhiae Schroeckhii eliri stliche Kχ-ehengeschichte, Tom. II, pag. 287. Inter reeentissimos Apocalypseos interpretes celebratur Uen. IIerder, qui a. , 79. sne nominis sui mentione librum edidit, eui fecit titulum: M α Οαν Dal Buch von der Zukunsi des

IIerria, des neven Testamentes Siegel etc. in quo multa egregie dicta et explicata reperiuntur. Nec contemnendus est libellus, cui titulus: Die Uenbarung Iohannis, odor der Sieg des Christenthunas tiber das Iuden

unci mydenthum. Flenab. et Lips. 1788. Auctor est Nicolaus Iohannsen, Pastor primarius Flensburgensis. Laudatur etiam M. D. Sim. Herrenachneideri Apocalyρ- seos a capite IV. ad fnem illustrandae tentamen, a1rgentor. I 786. q. t quod milli videre nondum contigit. omnibus vero palmam praeripit Illustris I G. GOTOPR. EICII HORN, qui Commentarium in Apocalypsin Ioannis scripsit. Prodiit Goettingae, I 79i. 8. Addi potest SA M. GOTT L. LANCE, qui edidit e die Schristen G Rannia, des Nerira uten Schulers Iesu, hiberfert under Lliari. Tom. s. NeustretitZ, i 79s. S. Elegantem verso nem metricam Post Lavaterum et alios dedit D. FRID.

MnNTER , sub titulo: Die OPenbarung Iohannis mei. risch liberarat, Κopenhagen I 8O6. 8. Novam, ingeritosam quidem, sed firmi rationibuη destitutam interpretationem Apoealypseos Proposuit, quem

642쪽

supra commemoravi Duums Ius I. 'c. Ex eius sententia Apocalypsis est opus mysticum ,' ex principiis Astrologicis explicandum ., continens multas ideas cabbalisticas. Recedit ex Philosophia orientali inprimis Persea dogma de duohus principiis, luce et tenebris, et de geniis duobus alterutri subordinatis. Deseribitus boni principii dei

malo victoria, quae sinire dςbet Teterem Ordinem eterum, et regenerare hoc universum. V d. inprimis pag. 46. s. Hanc Apocalyseos interpretationem auctori suo relin ' . quendam esse puto. Recte tamen Observat, p. 523. i qo auctorem Apocalypseos a cap. IV. perpetuum 'ere Pro.

phetae Ezechielis, Danielis etiam imitatorem, quod ex eollatione locorum similiu* saei Ie patet. Sed pleraquo illa loca in ipsis Seholiis notavimus. ' Ceterum pocalypsis in quibusdam libris inseribitur 'Ιωαννου Θεολογου, i. e. rerum daeina 'um conmiti. . Hoc nomine Vocleatur a Ueteribas Ipannes, quod de Divinitate Filii nemo unquam hominum apertius aut divinius scripse tr.

Sed titutus iste non ab' ipso Ioanne, sed a veteribua apnpositus est. . .

Conspectus totius. Apocalypseos: Ioannes sata ediae sae a sua aetate iisque ad mundi consummationem inriab la quasi depicta Lectoribus ob oculos ponere videtur Τhema igitur est: Certamen. Chriεti cum hbatibus suis, Bl . iri eOSdem Victoria. . I Cor. XV, 2s. Matth . XXIV. Mare XIII. Luc. XXI. Quae in his locis brevius dicuntur, ea in Apocalypsi representantur sub. variis imaginibus, hoo plerumque ordine , ut Ib decretum providentiae. divinae de eo, quod eventurum sit, declaretur ue ab quo modo hoe decretum exsecutioni datum sit, vivis coloribus de

643쪽

pingatur; 3 denique laudes Dei, sum iiii omnium rerum moderatriis in coelo celehratas esse, poetice fingatur. Post exordium , .et Epistolas ad septem Ecclesiarum in minois re Asa praecipuarum' Episeopos, 'quibus liber quasi est dedicatus c. I. II. I . ) scena visionum aperitur. in coelo, maiestatis plena , et promittitur Ioanni revelatio rerum

suturarum ad statum eeclesiae Chrsei fertinentium, c. IV. V. Hostes regni Christi, qui tum temporis maxime metuendi erint Cluistianis , et interitum minari videbantur' relistioni, erant Iudaei, Ethnici, et falsi doctores. . Hos omnes vincit Christus, et de iis gloriose triumphat. Pri-

mo omnium poena decernitur. adversariis et hostibus rerni Christi vel verae religionis , et conservatio piorum Christi an qrum in calamitatibus illis maximis, intermixtis hymnis. et plausibus coelicolarum, omniumque sanctorum lio. 'iginum, VI - X. Fata christianae religiosita describuntur e . XΙ-XIV, s. Vexantur nempe Christiani, praecipue vero dciatores: ab α IudaeiS ; sed salvae manent res

eorum, quin magis augemur et crescunt, c. XI. Uexaniatur. porro Christiani: ba ab Ethnicis. Verum nec hi possunt evertere regnum Christi. Non manet intra limites Iudaeae cultus religionis christianae , sed anter gravissima pericula. refragantibus idololatris, late se diffundit in ipso 'Romano Imperio, et providentiae divinae decreto poris tenditur ethnicao superstitioni grave exitium. c. XII. XlILΛdversantur regno Christi c) falai doctores et imposiores υorii generia, nomine quidem Christiani, sed xevera hostes crucis Christi, omnibus flagitiis dediti, et magi. promousndae idololatriae quam verae religioni intenti, c. J III. II -I8. His omnibus tamen non obsta tibus nitius propagatur resigio christiana, et pii in fide

644쪽

confirmantur, c. XIV, I - s. Iam denuo poena decernitur nominis christiani hostibus, Itidaeis pariter ac Ethnicis. Praedicuntur mala, quae evenire debebant Iudaeis,

antequam penitus everteretur eorum urbs et respublica c. XIV. XV. Praedicuntur etiam ςalamitates. quas. durana

te bello Iudaico , atque civili Romanorum ab Othone .et Vitellio gesto, sentire dabebant Romani, c. XVI, I qui ante Hier0solymor expugnationem magnas da ni poenas suae in Christianos crudelitatis, cap. XVII. Iam aetum est de Iudaeorum rebus, urbe coram et republica landitus eversa, c. XVIII. Laudibus celebrant coelicolae iustitiam et bonitatem Dei, gratulantes Christo Regi vict-tiam de hostibus, et feliciorem propagationem religionia, c. XIX. I-Io. Interim res nondum est consecta. Idololatria subinde erigit came Sparguntur MVi errores ;seminantur superstitiones; sed Christus se ostendit victo . rem, o. XIX, II a I. Denique Dia lus, qui diu per falsorum Deorum cultum, errores, superstitiones et flagitia regnaverat, vi sua et pote te tantum non . Omni privatur, et laetissima religionis Christianae fata suacedunt, c. Xx, I-6. Insurgunt quidem exhrenici mundi temporibus novi hostes, piis Christi cultoribus exstium minan- . tes. 'Sed vasa sine viribus ira. .Deus, Praeterilitano auxilio adest suis, *t omnes eorunti hostes gravissimis, poenis assidit, e. XX, 6 - Io. Sequitur iudicium . extremum, U.

II-Is. Puniuntur Omnes mali, et Poenis aeternis ita coercentur, , ut piis Dei eultoribus amplius- nocere non

possint. Christiani, qui in fide religionis .perseverarunt, aeteritis gaudiis fruuntur, et ab omnibus. calamitatibus li- heri, felicissimam agunt vitam, aeternum duraturam, cap.

645쪽

' Hune Apocalypseos conspectum in secunda et tertig Seholiorum .ditione dederam. Non valde diversa de huius libri argumento est EichhOrnii sententia, euius sumiamant brevem exhibere liceat. Sumit nempe auctorem apo calypseos apud animum suum habuisse constitutum, Iesu. Christi oraeula de disciplin e suae triumpho, quem aliquando. de Iudaismo et Ethnicismo habitura sit, adactum re- voeares,' et dramatica arte oculis in theatro obiicere. t Partes totius libri sunt: Titutud, cap. I, I - 3. Prolo-

gus co L - IV, 2 a. in quo declaratur , ad Christianos dramatis argumςntum pertinere, .additis epistolis ad ee- .elesias, quae in stilo earminis symbolico ad septenar mnumerum revocantur. Sequitur drama ψSum, cuius par- . tes sunt: PrOIuεio, cap. IV, I - UIII, s. in qua scena

adornatur, ACTUs PR ΜUs cap. VIII, 6 - AH, I . Hierosolyma expugnantur, si Iudaismus vincitur a religione christiana. 'ΑC 'Us SECDNDUS e. XII, I 8 - capr. XX, . a C. Roma expugnatur, sive Gentilitas vincitur ad religio ia ne ' ghristiana. Ac Τ Us TLRTIus c. XX, D - XXII, s. 'Hierosolyma Melestia de coelo . descendunt, sive futurae vitae felicitas aeternum duratura describitur. Est Locus c. XXII, 6 -II. - . Porro eXponit Elchhornius , qua arte et quo ingenio, qua cura, diligentia et doctrina, et quo iudicio elaboratum sit et expolitum argumentum carminis; unde intelligitur , poetain praeditum suisse ingenio varia doctrina subacto, nutrito et expolito, omnium quo temporum et plurium gentium spoliis ditato 'et. exornato: et Oh sapientissimum harum copiarum usiim hominis ingeniosissimi laudem iure ei meritoque vindicari. Sed eos, qui , plura desiderant, ad ipsum Elchhornii librum delegamus. Hypothesi eius de formi dramatica libri ar

646쪽

i. Ilore veterum Prophetarum idulum carmini suo

praemittit auctor , simulque oraculum suum ab axgumenti gravitate et utilitate commendat, V. I -3. Iis σὴ Xριςῆ i. e. 'Haec est reuelatio arcanarum re rum, facta per Ieεum Christum. Ante α ις

eta elatrum, ablato desuper operimento ostendere, et proferre in lucem. Est igitur h. l. di ποκα λωφις praedictio futurorum, per se incognitorum, nisi manifestentur divino ' munere. ῆν ἔδωκεν ἀυrω ὀ-Quam crevelationem tradiderat ei Deus, quam et ipse olim a Deo edoctus erat. Quicquid enim Christus in his terris agens docuit id a Patre acceperat. Io. VII, I 6. VIII, 18. i8. XII , 49. XIV. io. δε εα - ἐν τάχει Ut nominis sui 'cultoribus εigni icaret per υisa, quae ex decreto anDino certissime mentura Sine. Si e Εichhornius Merai Δε. μιηn RIn, futuraε ε ni icare inur υisa. Δεῖ reisitur ad decretum diυinum, ut Luc. XXIV, 26. Λct. IV, I a. Ex verbis ἐν ceteriter, breυi tempors, conclud uat nonnulli, vaticini huius hibri dudum esse impleta. Alii tantum te completionis initio aecipiunt. Eichhorniua explicat certisSime, quia vates magnas rerum convhrsiones ma-.turas declarare solent, ut earum certitudinem exprimanti Ies. XXVI, ao. LIV, 8. Mai. III, I. a' Hagg. II, 6.

647쪽

. in . . .

. a. ἐμιαρτύρησε - τοῦ Qui docuit religionem ditiinam. Mαρτυρ aru plerumque Dativum regit rat hic inccusativum, quia porriur pro κυρυσσειν sive ἀναπνέλλειν. κλὶ τῆν μαρτυρίαν - δεδε) Et res gestas Lesu Christi, quas υidit. Per Ἀδαρτυρίαν metonymice intelliguntur res ipsae , de quibus fertur testimonium; ea quae fecit Christus , ut sequentia ostendunt: γωατινα δεσι, ημ α χρῆ γεγιβαμ μ ετα ταύτα. Videntur haec verba ex comm. I9. hue irrepsisse. 3. Μακαριος - προφητειας i. e. ταυ τη ς πρ οφ σείας, ut bene Vulgatus intellexit. Beatos praedicat legentes haec vaticinia, quia Christianis ubique vexatis magnum solatium afferre poterant praesignificatae Dei ultionis in Iudaeos et Romanos. 'Οι α ιοντες etc. ad ditur, quia liber hie non statim ad Omnes erat perven turus, sed qui eum nacti erant, aliis ea, quae legerant, bona fide erant recitaturi. Me τ ροῦντες - ἐγγυς Tη ρω ντες,memori animo retinenteε , ut nempe praedictiones eum eventibus comparent. 'O γαρ καιρὸς ἐγ-τυς, ut V. I. ἐν ταχει.

. 'Iωανvre 'Aσία Prologuε V. 4-IV, stet. adocet oraculi argumentum ad Christianos pestinere. Et primo quidem salutantur eςclesiae, v. 4-8. 'Iωαννης,

648쪽

se. ταυτα. In Asia proprie se dicta. Istae sepatem eeelesiae infra nominantur. - Ο ἐρχόμ ενος

Omnis generis Felicitas vobis contingat , ab eo , qui

est, et erat, et erit, i. e.' a lahovah. Articulus σοῦ post ἀπὸ deest in nonnullis codicibus sed pmnino' iupplendus est, et pertinet ad complexum eor- qqae sequuntur, ut siquis dicat: απο τῶ ονόματος ο .αν etc. Nam qui est, qui erat, et qui Venturuε est, explicatio est nothinis tetra- grammati, quod vocant Dd, He, Vara, He. Quum id indeclinabile sit, Mon mirum si eius interpretamentum etiam indecli habile. Maimonides More Nevoehim: Scito nomen Dei susum eSSe εuyer το inde fuit, eSt, et erit. Mes απο των -- θρόνου ἀυτῶ Πνευματα sine dubio hic sunt angeli. Septem autem gngelqs esse, qui ministrant

coram Deo, vetus.est Iudaeorum opinio. Formant nempe

Hebraei aulam Dei ad magnificentissimam aulam Persarum Regis, 'cui septem principes adstabant. Tob. XII, I s. 'Κγω ἐιμι 'Pαφα λ , εις ἐκ των ἐπτα αγιων ἀγγέλων, οι προσαναφ έρουσι τας προσευχῶ ς' αγίων, ἐισπορέυονται ἐνωπιον τῆς τῶ αγίου. ramum Ionathan in Gen. XI, 7. Dixit Deu4 επtem angelis, qui stant coram ilIb: venite nunc. Pirhe Elirare set VII. angeli, qui creati Sunt primi; ministrant coram eo extra υelum, , quod υocatur paragauda. Plura loea habet Neistentus. Quomodo Spiritus sanctus hie possit intelligi, quum expresse επtem Spiritus nominen intur, equidem non video. Nec Spiritus S. coram throno Dei esse, dici potest, quod est ministrorum. Qui tamen argumenta pro - hac interpretatione nom velit, inveniet apud moIdenhainerum in li l. Repugnare quidem videtur . quod Ioannes ecclesiis precatur salutem a septemisi.

649쪽

spiritibu , quum a Deo solo petenda sit salus. Sed com mode intelligi potest Ioeus de ministerio angelorum, quo Deus uti. solet rad smpertienda rarit 'generis bona homi nibus piis. Ron multnm differt Grotii expositio. qui denotari existimat. septem alla velut membra providentiae divinae, quae nongissantur infra cap. V, I a. et VII, I u. . Nam angeli ex opinione Iudaeorum sunt ministri providentiae divinae. Durior- esse videtur Elch hormi explicatio , cui τοι ἐπτῶ πνευματ' sunἴ ipsa Dei' natura

frequens est in hoc libro appositio, ' casu obliquo et reis elo. 'Ο μάρτυς h. l. est doctor, ut μαρτυρεῖν supra v. a . docere, es christus dicitur doctor fdelissimus, summa fide dignus, o μάρτυς ο πις ἰς, quia in omnibus, quae Dei nomine ad nos pertulit, dignissimus est cui credatur. 'o πρωτοτοκ ος ἐκ των νεκρῶν, . i. e. qui mortuorum PrimUS reSuScit situs est ad Ditam immortalem. Vide I Cor. XV, 2C. Col. I, I 8. et ibi dicta. 'Ο αρχων των βασιλέων τῆς γῆς, PrincepS regum terrenorum , cuius tanta est potentia , ut omnes,' qui vobis adversantur, ubi valet, sit destructurus, aut sibi subiecturus. πω ἀγαπῶντι calii legunt ἀγαπῆσαντιθήμα e. Novus hic incipit sensus, et connectuntur Dali 0ihi cum eo quod sequitur: ἀυτῶ η δόξα. Λύσαν - ῶ μανι αυτοῦ , qui Purgaυit HOS a Peccatis no

Stris morte Sua cruenta.

G. Κον ἐποίησεν - πατρὶ αυτοῦ Sensus est: Qui effecit, ut ipso Deo iudice, aummo, qui hominibus

650쪽

usurpariir, ut Gen. XXVIII. et . Ps. LXXII, i II. ubi in Hebraeo αμην) Certe, omnino ita eυeniest. Ioannes non tantum certissime haec eventura esse praedicit, sed et approbat futura Dei iudicia. Idem significant ναὶ et ἀμῆν. Sed placuit uti utroque sermone, quia haec tangunt et Iudaeos et gentes. 8. 'Εγω ἐιαν --τελορ γ Ego sum ab aeterno in aeternum. Omnium Primuε 3um, nec unquam fuem ιum hiabiturus. Verba ἀρχῆ τέλος omittuntur in e ici; cibus nonnullis. versionibus et Patribus. T O Aσο α , i. e. ante me non fuit alius Deus,' et post me non erit ullus. Et l.,c itio a Rabbinis desumta, qui dicunt m n ny . ab initio ad finem ' Ioannes eam Iocutionem aptavit ad Al habetum graecum, quia ipse graece scribebar. Uerbis ἄρχ' rixi τέλος explicari videatur illud ἐγω ἐιιιὶ το A risti το Q. Potest etiam ἀρχά

esse is, qui omnisus rebus initium dat, et τέλος, qui rebus finem imponit. quando lubet. ὀ παντοκράτωρ Non sine caussa hoc additum. Nam hominibus evenit, ut pro missa non impleant, aut per inconstantiam , aut per impotentiam. Quare utrumque a Deo removendum fuit, ad oraculi certum conplementum indicandum. s. Iam indicatur cv. 9-ao. quo loco ae tempore Ioannes futuri temporis eventus per visa resciverit, eique omelum litteris illa tradendi iniunctum fuerit. συγκοινωνος

SEARCH

MENU NAVIGATION