장음표시 사용
681쪽
io. Πεσοῦνται - τοῦ Θρονου Πεσοῦνται, προσκυνήσουσι, β αλῆσι iterum pro quOVis tempore. De viginti quatuor Presbyteris vide dicta supra ad com. a. Procidere in terram et προσκυνειν summa sunt honoris sena. Proiiciunt coronaε, nimirum sic testantes, se quicquid habent dignitatis, a Deo accepisse. Tacitus AnnaI. XV, 2. 9. Placuit Tiridatem ponere apud e tem Caesaris inalgne regium; nec nisi manu IXeronis resumere. Omnium creaturarum in his terris laudes resonant quasi in eoelis, et a beatis approbantur. . Creaturae ratione
carentes canunt quasi 'audea summi omnium rerum creatoris volatu, voce et motu; sed nobiliores creaturae, coelis colae laudantieum cum intelligentia, sensu amoris etc. Δυναμ, ιν, robur, i. e. fr-mam ae 1olidam laudem, In Ia vel vel certe Propter voluntatem tuam, Nisi enim Deus voluisset, nihil esset eorum quae sunt. Omnia, quae , existunt, per eum et ex eius voluntate sunt, durantque.
gine, fata hominum hi regnorum soli Deo esse nota, eumque solum .: posse revelare quantum velit. Liber fatorum est in manu Dei, scriptus intuε et Dru. Erant veterum libri ad morem cylindri convolubiles, plerumque intus tantum scribebantur, et in involucro quodam forinsecus tegebantur. Erant autem alii libri ταν - θεν etiam seripti, quales opisthograptios Plinio avunculua reliquerat , Epist. III, s. Librum describit Ioannes septem sigillis obsignatam, ex septem constantem membrania circa bacillum con-
682쪽
volutis, quarum singulae seorsim erant obsignatae, ita quidem, ut septem sigilla iuxta infimam ha illi partem eona spiei possent. Huius libri ea erat ratio, ut post solutio. nem cuiusvis sigilli alia membrana revolvi et explicari pose set. Symbolice hoc libro divina providentia, vel decreta et consilia Dei arcanai significantur. Erat liber ex utraque par te scriptus, quia contenta eius erant plurima; oblignatus quia arcana in eo erant scripta. Similes imagines vide Daut. XXXII, 34. Exod. XXXII, 32. Pi. CXXXIX, i 6. I, 3. Rees ειδον - ίδὲ-αυro) Ἀνοῖξαι νοβιβλίον, i. e. arcana Dei consilia de rebus futuris patefacere. Βλέπειν, czgnoscere, intelligere, quae in libit, scripta erant. idoneuε, 'Aνοῖεαι και λύσαι. i. e. ανοπαι λυσαμενον. Similiter ανοῖ εαι κὰ ἱβλέπειν pro ανοι εαμενον βλέπειν. Futura contingenaria, lata regnorum, et insignea rerum mutationes omnibus angelis et hominibus sunt occu ta et obleura, n si Deus
nes, quia maximi momenti videbantur lati pia in hoc libato. Est gradatio 1 nec aperire quis Poterat , nec lcgere, imo nec introspicere.
rum. Vid. c. IV, 4. κλαῖε, noli ita dolere. Habeabis quod optas. Unus pocist introspicei e quas librum fato arum, et revelare sutura. Chrsstuct nempe i, qui hic vocaa
9. Io. propter quae verba Iacobi Leo fuit semper in Veia
683쪽
hus ex radiee Davidis, ut Ies. XI, 1. Coniungenda sunt verba: ἐν Iκησεν το βιβλίον καὶ τριο ι π- να σφραγιδας α υτ ἔ, vicit, i. e. Obtinuit, ut librum possit aperire. Est etiam Nam ανοῖξαι proprio de paginis dicitur, de sigillia λυσαι, quod hio post καὶ addunt multi codices cum versionibus et patribus haud paucis. Sensus est, Christum et posse et velle revelare arcana Dei consilia. Significantur autem hie decreta Dei pertinentia ad Iudaeos et Christianos, quae Christus summatim praedixit Matth. XXIV. Lue. XXI. hie
sus, olim humilis, cruentam Ortem perpessus, nunc autem potentissimus, et providentia sua omnia gubernans. Is eonstitutus fingitur ἐν μέσφ τῆ θρόνου ηπι τεσεν. ἐν μέσφ τ. πρεσβ. i. e. in area illa semicirculari, quae ante thronum Dei erat, et a semicyclo sedilium Presbyterorum describebatur, ut idem throno divino esset proximus. Agnust, Corona, Oculi, sunt mera Symbola, quibus singulis aliquid eorum, quae Christus fecit, aut factu- Tua est, repraeseRtatur, Ergo non est probanda nec imitanda pictorum mala sedulitas, Christum in forma agni se pingendi. 'Αρνίον ἐς 1κος , ς ἐσ φαγνε ένον, i. e. cruore manans et vulnera Ostentana. IO. I, 29. 36. Io./l. 7. Κέρατα ἐπτα , ingentes vires ad domandos hostes, nam cornu est symbolum roboris et potentiae. Καὶοφθαλμους -- ἐις πασαν τήν γῆν. Vide supra e. IV, 5. Quot modia Deus semper usus est in subernando universo , totidem modis Christus utitur in gubernanda,
tuanda, vindicanda ecclesia. Ipse etiam, sicuti Pater , est
684쪽
IN APOCAL SIN IOANNIS. C. V. 661
potentissimus, et utitur septem spiritibus , ministris divinae providenti e, pro Iubitu.
tra sedentis in throno: nam omnia accepit a Patre. Ergo et ipsi omnia Dei eonsilia patent, et ius habet ea patefaciendi quibus vult. Frustra quaeritur, quomodo Ggnuε potuerit εumere et aseerire librum 8 Nam ipse intelligitur Cl xilhus, qui a Ioanne similis fingitur agno, non quο- ad formam, set quoad attributa, de quibus V. 6. Sed non satis aptam esse imaginem, facile concedo.
βίβλιον, nempe ut reseraret, quod sequitur cap. VI, I. Τα τέσσαραμα, c. IV. 8. Κπ aσ ο ν ἐνω πιον ν ἄἀρνίου, ut nempe honorem ei exhiberent. Significatur , omnia parere debere nutui Christi, eiusque mandatis. Omnia ei subiecta sunt, I Cot. XV, a I. Quod τα τέσσαρα aeque ac Seniores coram agno procidisse et laudes eius cecinisse dicuntur, tolerari potest, si naturae intelligentes cogitaiatur. Cf. cap. IV, 8. Porro Ioannes non hoc voluisse videtur, unumquemque Seniorum tenuisse citharas et phialas simul; sed alios tenuisse citharas, alios phialas. Citharae erant instrumenta musica, a prophetia et regibus, quin etiam Levitis in templo Hierosolymitano usurpata. Symbolum gratiarum actionis et laudis. Κα λας χρυσα ς, γεμήσας θυμια ματων , pateras . in quibus erant thus et summenta alia. Erat autem sacerdotum v. T. quotidie adolere thymiamata in tabernaculo Mosaico. Αι ἐισεν α ι π ροσευχαὶ τ xv αγίω , i. e. Symbolum precum, vel potus exaudiuonia earum;
685쪽
cf. infra e. VIII, 3. 4. ubi thymiamata ab angelis data precibus sanctoriam. sunt signa benevolentiae divinae. 9. Καν αοουσιν - Cariticum nouum, i. e. eximium, de rebuS magnis et beneficiis Christi. Ps, XCUI, . I. CXLIV. 9. Ies. XLII, io. ει - σφραγμδας ἀντῆ, dignus, qui noris et patefacias Dei arcana.. ' Ο τι ἐσ-γη ς, i. e. temet cruentae morti obtulisti, ut hominibus prodesses. Καὶ εγο ρασας τ ω Θεθῆμῶς , i. e. ἐις το λατρευειν τω Θεφ. Nos quum dicit, Christianos intelligit omnium locorum et temporum, quos Christus a peccatis liberavit, magno impendio, sc. vitae' suae. omnes fatentur, et agnoscunt, Christum , propter summa in humanum genus merita, dignissimum esse eo, quo nunc fruitur honore, et imperio a Patre sibi ςoncesso Phil. II, 9 IO. II
Io, Και ἐπο*σας - τῆς Yῖς Transit sermo a prima
plurali ad tertiam ; non male, quia et de se loquuntur et . de aliis. Βασιλεῖς και ἰερεις, titulus saepe Christianis datus, e. g. I Petr. II, 6.9. ΚαIβασιλευσουμσιν ἐπι τνς γῆς, e. I, α βασιλευωσιν. . In terr regnare dicuntur Christiani, forsan ea de caussa, quia omnium hominum sunt optimi, vel, quod magis placet, quia religio christiana, devictis hostibus longe lateque in toto terrarum orbe diffundetur. Vide infra c. XX. I r. Eoῆ Lδον - Consentiunt angeli in Iaudes, quibus Christiani et hominum optimi praedi eant maiestatem et gloriam Christi. Μυριαδες μυριάδων, millies centena millia. Xιλι αδεο χιλιαδων, milIta millium. Indicatur numerua ingens et insinitus. Dan. VII,
686쪽
Ist. Λέγοντερ- ἐυλογιαν J Alta υο ce canentes: Di Titis est agnus mactatus , cuius celebretur potentia, et benignitas, et aapientia, et robur, et honor, et maiestas, et laus. Approbat angelorum cohors, quae Apostoli et presbyteri praedicent. Λέγοντες recte refertur ad μυρ ιάδες κατα τα σημαινόμενον. Δυναμις, Potentia.
Πλάrος, benignitas, beneficentia, ut Rom. XI, 33. Eph. IlI, 8. Εὐλογία, i. e. laus. Sic benedicimns
Deo, quum laudamus eum. Septem laudum nomina re- Ocndent septem spirilibus. Nempe laudationis huius valde ornatae catas a. et origo ex consuetudine Itidaeorum preces ad Deum ad exemplum iam decem, iam septem Sephiroi h c i. e. attributorum divinorum ) sundendi, repetenda esse videtur. CL Eichhorn. ad h. I.
qua sermo attribuitur inanimis aut multis rebus, ut osten dantur illa Omnia parere non Deo tantum, sed et Christo, et eius gloriae inservire, Phil. II, 9. IO. Hebr. I, 6. 34. Και τα τέσσαρα - κωνων λέγοντα τα 'Aμῆν approbantes nempe id, quod angeli quidem verbis, mundus autem totus reipsa fatebatur. Καὶ ὀι πρεσβυτεροι ἔπεσον καὶ προσεκυν σαν, honorem exhibuers, non Deo tantum, ut supra IV. Io. sed et Chrit o.
Decernitur poena hostibus regni Christi, et adversariis religionis christianae, quorum primi erant Iudaei. Horum calamitates . et Christianorum inter illas calamitates conservatio sub variis imaginibus describuntur atque veluti ob oculos ponuntur. c. PI-XI. ut 4 1.
687쪽
ex sequentibus apparet. Praedicitur bellum Iudaicum eo ordine quo praedixit Christus Matib. XXIV. tam accurare, ut Ioannes in tabula quasi depinxisse videatur ea quae Christuet breviter tantum et magis propriis verbis praedixit. Ioseph. Prol. B. τῶν γαρ 'Lιδαίων προς 'Pae eυς πόλεμος
παρειλ φcομεν η πολεων προς πολεις, ἡ εθνων ἐθνεσι συμμιγέντων. Λ commate I-8. memorat vates omina, quibus Hierololymorum eversio praesignificata est. Sine dubio ante oculos habuit verba Christi, Matth. NXIU, 6 R. ita tamen, ut omina suo more in siguras et signa conversa produceret, vel potius in scena repraesentaret. γ si ἐκουσα βλέπε θ 'Εvoc, i. e, πρωτου, quia sequitur δευτέρου, τρώτου, τεταρτου, quomodo iam et μειν habuimus. Vox tanquam tonitru ast vox magna et sonora. a. Ιπποι λευκος - νικήση Similis imago Zaehar. VI, I-6. Omnia tymhola quae hoc commate continen tur, ad descriptionem hostilis exercitus, de Iudaeis victoriam reportantis pertinent. Virgil. Aen. III, 537. quatuor hic primum omen equOS in gramine υidi, tondentes campum late. candore niυati. Servius: Candore nivali. Hoc ad Dictoriae omen Pertinet. τσεον, quo minatus est. Corona, lignum victoriae. Quis autem victor hie intelligendus sit, dubitant interpretea. I et1teonius intelligit Artabanum II. regem. Parthorum, qui vicerat Vononem, Ioseph. Ant. XVIΠ, a. q. rebelles, . Αnilaeum Iudaeum per generum suum Mithridatem. 9. 7.
et a. Cel. Herder intelligit victoriam Arabicam de Herode reportatam, Ioseph. Ant. XVIII, c. 5. Mihi quidem non est
688쪽
IN APOCAL SIN IOANNIS. C. O si fia
verisimile, designari certum quendam ducem. Nam fari iIudaeorum et victoria Romanorum in universum quidem deseribuntur, sed singuli homines, insignes etiam, non designantur, Ergo is, qui sedebat super. equum album mihi quidem videtur esse symbolum exercitus Romani, victoririam in Iudaeos reportaturi. Iohanngen intelligit ipsum Christum, victorem Iudaismi et Paganismi, ob similem descriptionem cap. XIX, 11 -I S. quae ad neminem alium nisi ad Christum referri potest. Nun male. Quae sequuntur, evenerunt ante bellum Iudaicum.
3. q. Και οτε μάχαιρα μεγαλη Descriptio bello.
rum intestinorum et seditionum, Matth. XXIV, p. 'Iππος equuS rufμε non obscure sanguinis effusionem significat. Ergo equus rufuε est symbolum seditisnum et sanguinis effusionis, ante bellum Iudaicum. Δαβείν τὸν ἐιρήνην οἰ πὸ τῆς γῆς auferre pacem e terra Iudaea, et Iocis in quibus erant Iudaei. Haec et quae statim sequuntur verba significase videntur tumultus in Iudaea ortos . Iudaeorum et gentium intestina dissidia , latrones, sicarios, 'Theudae motus sub Pado, supplicium filiorum Iudae Galilaei, sub Tiberio Alexandro defectionem molientium, seditionem sub Cumano tempore Paschatis, in Samaria, P
Taea, Caesareae. Ioseph. Λnt. XX.
Claudio non in sola Iudaea, sed per totum orbem terra. rram, CL Matth. XXIV, p. quam Agabus praedixit, Λcta XI, 28. 'Iππού μέλας est mali ominis. Suidas ex poeta Onirocritico: μπους μέλανας ί καλῶς πάντως Βλέπειν. Insidens equo nigro tenebat trutinam in manu sua; solent enim in gravi annona partes panum singulis appen-
689쪽
dii aut a magistratibus aut a Patrihus familias. Xorνιε tritici est tantum, quanto homo sanus in d)em indiget, ut observarunt eruditi. IIerodor. VII. 25 I. ἐυρίσκω γαρ συμβαR εομενος, ἐι 'πίνικα ζπυρῶν ἔκαςού τῆο εμέρας ἐλάμβανε, μι νθὲν πλέον. Aelian. V. H. L. I, cap. 26. de Aglalde multi vora: δεῖπνον ὀι αρα αυτῆ κρεων μὲν it -I δωδεκα , αρτων δὲ χ οἴνικες τέσσαρaς, ἔπινε δὲ οινου χόα. Denarius eis tantum , quantum quoquo die mereri poterat homo strenue laborans . ut videre est Matth. XX, 2. Iam vero si homo pauper, qui denarium merebat in diem, haberet uxorem et liberos, certe eos ἐκ τοῦ πίνικος alere non poterat. Hordei pastus minime bonus; ideo militibus in poenam dari iblebat, ut ex Livio et Vegetio discimus. 'Aδικεῖν per μεταλνφιν est
laedere, imminuere, ut supra II, i I. Intercidebant fruges ad vitam necelsariae, non necessariae assiliebant: nam
olei usis ad delicias; pro vino aqua bibi potest. 7. 8. Κον ἔτε - θηρίων τῆς γῆς Irre εο
equus pallidus, sicut Pallidam mortem dicunt poetae.
'Ο μενος ἐπάνω αυτοῦ, ovo μα ἀυ ταφν κῶνος, pro ονομα καθημνω. Locutio Hebraizans. Θανατου nomino significatur metonymiee pestilentii. Sie et apud Matthaeum cap. XXIV, 7. et Luc. XXI. II. no
μετ' αυ νῶ, morbi illi trahunt in sepulcrum. Solent iungi mors et αδενς, I Cor. XU, ss. infra XX, I 3. I 'ΕπI ro τέταρτον τῆς non ubique, sed in quarta par de Iudaeae. υ πο τῶν θηριων τῆσνῆ ς, a beatiis. Vastitatem agrorum. et mortes hominum consequi solet, ut, nemine obsistente, ferarum increscat
690쪽
numerus. cum magna Viatorum pernicie. Codex Alexandrinus habet: κοὶ τὸ τέταρτον τροῦν Θηρίαν τῆς quast
agatur de morte etiam bestiarum . non do morte per bestias. Diu duravit fames, unde morbi oriebantur, et la trocinia sub Felice, Festo. Albino et Floro. Ioseph. de B. I. II, I a. s. Κ οτε ηνοιδε - ην Tanta mala sustinenda fuisse Iudaeis ob vexatos a s e Christianos V. 9. IO. I I. signifieatur. Matth. XXIV, 9. 'T ποκα τω τοῦ θυσιας ρίου. Quae in ςoelo sunt νοητα, solent inter Iudaeos explicari per figuram των άιθητῶν in templo. Aboth XXVI. R. Akiba dicebat: Quicunque sepelitur in terra Dra Ita perinde est ac si aepeliretur gub altari; quia Curique autem Oepclitur sub tillari, perinde est. ac εἰ sepeliretur sub throno gloriae S. D. Ierem. XVII. a. Sanguis Abesis Gen. IV, io, vindictam poscit; se et
animae martyrum. i. e. πνεύματα. Λοχος
IO. Κ' ἔκραξεν - ἐπὶ της Martyres loquentes introducuntur, non in his terris viventes, sed iam tune beati in coelis. Non quaerunt ex vindictae cupiditate, sed sciscitantur quando eventurum sit id, quod ipse Christus praedixerat Matth. XXIII, 34-36. Nomina ο δεο νότης, ἄτιος αληθινος ad Christum esse referenda, apparet ex superioribus, III, 7. 34. ΚρIνεις καὶ ἐκδικεῖς, i. e. κρίνων ἐκδικεῖς. 'Eπὶ τῆς in Iudaea, quae γῆ et ὀιμουμένη κατ' dicebatur. II. Κ' ἐδοθησαν - ως Mis αυτοὶ) Pro ἐκας οις τολαὶ λευκαὶ alii legunt αυτοῖς ληλευκα. Animabus datur personae nomen per Synecdo,