장음표시 사용
71쪽
Suidas: κενοφ ων 'Avτιθέσεις, ορ- positiones . alter-tionea. Τῆς ψευδανυ μου γνώσεως. Uulgatus : εcientiae falai nominis. Est igitur falsa, opinata scientia , et hoc quidem loco intelliguntor homines, qui talem scientiam profitentur. Plurimi hoc exponunt de verbosis Gnosticorum ad invicem concertati nibus, quod tamen dubium est. Vide S. Ven. Caroli Christ. Titimanni Uestigia Gnosticorum in N. T. frustra quaesita, et cf. eiusdem opuScuta theologica Lips. I 8o 3. p. 25. ' vi xkευδωνυμος γνωσις est nempe opinata scientia non adversariorum religionis, non doctorum Iudaicorum, veluti Essenorum aut Therapeutarum, sed doctorum quorundam Christianorum in ecclesia Ephesina, qui olim inerant magistri Iudaici, et nunc in conventibus Christianorum sa. eris docere solebant simili fure more , quo olim usi erant in Synagogis, et proserre e disciplina, ex qua prosecti erant, de Mose et lege Mosaica, de Iudaeorum maioribus ete. Cf. notata ad Col. II, 8. 16. R. , t ar. τινες - ἐτοχ σανὰ Quam scientiam) quum nonnuIli prosterentur, aberrarunt a Scoyo υerae religionis. Σπαγγ ελλόμενοι, Profe4Si, ut supra II, Io. Π ερὶ την πί ν-a υera religione defecerunt; aberrarunt a scopo religionis. Vid. supra c.
72쪽
aulum Romae fuisse captivum, quum hanc secundam ad Τimotheum epistolam scriberet, auhio caret. Uid. c. I, 8. II. II, 3. 9. Quum autem, ut Ueteres tradunt, bis Romae captivus fuerit, quaeritur, utrum hane epistolam in prima, an seeunda captivitate scripserit' Docti dubitant, aliis pro prima , aliis pro secunda captivitate pugnantibus. Argumenta eorum recensuit III. MI-eHAELrs in der Einteitung in die goetii. Seliristen des N B S. i 9 . Speciosissimum argumentum pro tempore secundae captiviratis est, quod Paulus c. IV, 6. scribit, se iam libari, ac tempus abitus sui, nempe ex hac vita, iam
instare. Unde concluserunt, epistolam hanc scriptam esse, quum secundo sisteretur coram Nerone. Sed ita Paulusseribere potuit, quia iam senectutis annos ingressur, et perpetuis vitae periculis obiectus iacile praevidebat, brevesbi tempus huius vitae superesse. Quamvis ego in tanto hom num doctorum dissensu nihil definire ausim, putaverim tamen Verisimiliorem esse eorum sententiam, qui hane secundam epistolam in priori captivitate Paul scriptam
73쪽
esse arbitrantur. Apostolus enim Timotheum ad se venire iubet, c. IV, 9. tempus etiam desinit, ut det operam, quo ante layemem veniat, V. et O. et rogat ut penillam, Troade relictam, et libros alphrat, v. I 3. Hoc vix seribere potuisset, si morti iam suisset proximus. Ceterum Timotheus tum in Asia minore adhuc fuisse videtur, V. 13. An vero nominatim Ephesi tum fuerit, id incertum esserebitror. Vid. Michaelia I. c. S. i 93. Plura habet rinc Hs in Prolegomenia ad hanc epistolam.
I. - της ἐν Ἱησοῦ i. e. mutis a I s. au Christo ex υoluntate Dei eum in friem, ut annuntiarem chominibus felicitatem per Christum Partam. Κατ' ἐπαγ ν ελIαν P Ptex annunciationem ιfelicitatis, ut edoceam homines de promi ila ipsis felicitate. Κανά, Propser, sinem indicat ., quem consequendum sibi proposuerat ex mandato Dei. αγγελία onnuntiatio felicitatis, quae hominibus contigit iv I. per Christum Iesum.
3. Xαριν ἔχω - Gratias ago Deo.
quem colo inde a maioribus c maiorum more i εincera mense, quod iu4tam cauεSam habeam, in precibus meis aemper mentionem faciendi tui. Ἀπα προτο- νων, maior Vm exemplo. Eundem Deum colebat Paulus, quem coluerant maiores eius a Beniamine usque. Non enim alius Deus est Iudaeorum, alius Deus Novi Testamenti.
74쪽
IN EPIST. IL AD TIMOTHEUM C. I. 75
ἐν περί σοῦ μνέιαν, quod istam caussam habeo, mper mentionem faciendi tui, dum nempe audio te adeo strenue tuo munere fungi. Haud raro sc poni pro οσι, dubio carere videtur. Deinde verbum quod actionem notat, saepe hebraico more de iure debitoque intellige dum esse. omnibus notum. καὶ ημέρας, Gειidue, i. e. quoties Deum meis precibu , interpello. . 'Επιποθων - πληρωθῶ γ i. e. QuotieScunque recordor tuarum lacrymarum c quas nempe me a te discedente, effudisti, J Sidere te cupio, ut tecum gaudere possim. Respicitur sine dubio ad Act. XX, 3 . 38. ubi multi Presbyteri adfuisse, et Paulo cum multis lacrymis valedixisse dicuntur. s. 'Υπομνησιν - πχεως) i. e. Mihimetiygi contru morana sitem 4inceram, quam in te Vidi atque cognoui. 'Υμόμνησιν λαμβανω, in mentem mihi ro.
Ouae, uti OIim ti Diae tuae Loidi et matri Eunicas inhaesit, ita tibi inesse , mihi PerSuadeo. Μαμμη, αυia. Perperam de avia hoc dici, Phrynichus, Thomas Magister, aliique aiunt, vocabulum afferentes bonis auctoribus. Sed Philo etiam utitur hac voce de Spee. leta. p. 778. C. ' τι καὶ ἐν σοὶ, se. ἐνοικήσει.
ut refocilles dotem Dei, quae tua e t per impoιitio
nem manuum mearum , s. ex quo tibi manus meas im
posui. πνῖυμα, b. l. est illa sortitudo animi, δυναμο v. 7O quae cernitur πα 3σία quadam in prefeMione inristianae doctrinae, in tolerandis propter B s esitu
75쪽
IN EPIST I1. AD TIMOTHEUM C. I. 7,
muniter cum Ευangelio Pro fortitudine tibi a Deo concessa. Priora verba verti possunt: Mala perfer meeum propter Evangelium; vel etiam: similem iniuriam, qua Evangelium assicitur, I alienter tolera, ut subsit πρψω ποποιία qua sensus tribuitur Evangelio, quomodo alibi legi, morti, peccato. Κατα ὀ υνα μιν θεοῦ , pro viribus a Deo concessis. 9. Τῖ σήσαντος --Qui nos felices reddit, et promisit nobir bona maxima per doctrinam guam. liberare, nempe ab omnibus huius vitae malis, ineludi etiam felicitatem, quae hanc liberationem consequitur. Και καλέσαντος κλησει ἁγία, et felicitatem nobis promisit promiSSione Sancta, i. e. qui nobis obtulit bona sancta. Εἰκλεῖν, inυitare, promittere, Osferre feli citatem. Κλεσις αγία, promiSSio bonorum sanctorum. Bona sancta autem sunt, quae non sunt terrena, et huius vitae, sed quae ad animum et veram felicitatem nostrana speetant. ω κατά - αἰωνίων I n propter meritanostra, Sed Sua sponte et ex Jαυorct, quem inde ab antiquissimis temPoribus propter Chriolum Iesum nobis Οεtendere υoluit. Τα ἔργα, h. l. sunt merita. Nemo
potes haec bona spiritualia tanquam sibi debita a Deo po-milare. De Vera virtute hic non est sermo, quasi ea nihili sit, et nihil possit. Κατ' ἰδίαν πρό Θ ε ν, cf. Eph. III. II. Διδόναι h. l. est idem quod ἐπαγγέλ- Tit. I, 2. . Io. ἔδανερωθεῖσαν - 'Iησοῦ χριτοῦ) φανερσαν ad προθεσιν reserri, nemo non videt. Favorem illum Deus nobis ostendere olim decrevit; nune vero. inquit Apostolus, iam eum ostendit nobis et manifestavit, δοῖ τῆς aπιφανειας τῶ σωτηρος ἐμῶν I. x. dum misit et app rere iussit Servatorem nostrum L
76쪽
C. καταργήσαν ο - δια τῖ ἐυαγγελίου ) i. e. Qui a metia mortis aeternaeque miseriae nos liberaυit, et per doctrinam ouam NOS fecit certos de felicitate aeterna, nobis post mortem exspectinda. Θανατ ος h. l. non tam est mors naturalis, opponitur enim fe icitati aeternae quam potius miseria perpetua. Sustulit tamen Christus etiam
mortem naturalem, i. e. metum mortis naturalis dum spopondit, se nos in vitam revocaturum. Sustulit metum miseriae perpetuae, dum nobis promisit aeterna bona.
ζε ιν, in lucom producere. Ita in Epictetum Arrianus I, 4. ἀλήθειαν φωτίζειν, dixit. Ζωην καὶ ἀφθαρσίαν, Per Hendyadin, pro: αφ Θαρτο ν, feIi-.citatem aeternam. Hane autem notitiam Christus nobis impertiit per Evangelium. i. e. per doctrinam suam. II. Eo ο - ἐθνῶν Cuius ego praeco ac nunciua,
et doctor praecipuo profanarum gentium conStitutus lum. Illud ο, totum illud, quod praecessit, respicit. Par locus I Tim. II, 7, ist. Οιδα γαρ φ πεπίτευμα Scio enim, quis is sit, cui co do, potentissimus nempe, et optimus. Loςutioni huie similis Ciceronis illa r Scio quem metuam, VII, a6. ad Λtticum; et Plinii ista Lib. I. Epist. 3. Scio quem animum, quod horter ingenium. ἔτι δυνατός ἐςι - ρανγ Eum ροόεο doctrinam mihi traditam freligionem) conae a re ad friem uεque mundi. Παραθ -κην Docti varie interpretantur, quum alii intelligant fus-zes Paulo commi Os, alii gratiam, alii mercedem, alii
bonorum Oseerum merito, animam, alii denique Cora
nam vitaet aeternae. Mihi videtur habere h. l. eandem
77쪽
IN EPIST. V AD TIMOTHEUM. c. I '
significationem , quam habuimus supra I Tim. VI, e . es. statim i . Est igitur vel παρακατα- 1κη Resigio, vel doctrina religionis, quam Deus Paulo commendaverat, tanquam depositum, et quam Paulus ex , Christi auctoritate aliis commendare solebar. Nee obstar, quod additur εἰς ἐκέινην την iμέραν, nempe diem iudicii ; dicit enim Apostolus: Deus conservare potest, eteonservabit religionem, etsi ego sim in vinculis. Si ego non possum docere , alii docebunt, nec unquam deerunt doctores usque ad illum diem Iesii Christi. 33. 'Tποτυπωσιν - ἐν Ordo videtur
ἡκουσας πχει- άπν . Summam doctrinaram Saluberrimarum, quas edoctus es a me, retinecum fide et charitate, quae huic Soctrinae Christi conformis cit. 'Υποτυπωτις, dclineatio, metaphora aut a re pictoria, aut ab architectonica desumta. Formam perite ergo Vulgatus vertit. 'Εχειν
clarum depo4iliam Per Spiritum 1anctum in te habitantem. Supra V. II. et I Tim. UI, sto. Δια πνέυμα- τες αγίου , i. e. auailio Spiritus sancti adiutus.
re te vel audisse, ut Latini loquuntur. Ἀπες ραφησαν μ. πάντες, deSeruerunt me Romae captivum Omnes,se. doctores illi in Asia minori, in locis circa Ephesiim,
78쪽
phorum scrvile fomen fuisse, videmus vel ex L. Titia, T. d. manuiniis. te ini. Vicetur autem Oue ii phorus iste libertus fuisse cuiuspiam e Romanis nobilioribus , et mortuus suilla, cliiii in Paulus haec scriberet; nam et infra IU, I9. eius familiam salutar, non autem OneSiphorum. o τι πολλάκιο- Ἀνέψυεέ με, i. e. ut Col. IV, II. μοι παρηγορία , TecmaUit me. Hesychius eo sensu.ex hoc Λpostoli loco: ἀνέ ψυ ξεν, ἀνέπαυσεν. Translatio videtur sumi ab iis, qui siti conficiuntur. Tiυαλυσίν μου ουκ ἐπ y σ , Utriculorum meorumetiui non Puduit, i. e. Non me deSeruit, propterea quoue45Em in carcere; i.On erat ex iis, qui discedunt quum catena crepat. Magnifice hoc elogio esseri atque Ornat constantiam eius. Cicero in Laelio et quam grabes, suam di siciles pleriSque υidentur calamito tum εocietates Iad quas non eat facile inυent ud qui deacendat. I7. Ἀλα - ευρέ Γ avό μ ε νο ς εν 'Pώμν, quum Denisset Romam. Ephesini mercatores multa negotia Romae habebant. Σπουδαιοτερον - ευρε, per totam urbem Romam cursitavit, donec me reperiret. I 8. Δίν - νμιps Faxit Deua, ut aeternam felicitatem consequatur in illo die. Παρα κορ Ιου i. e. παρ' ἀυτῶ, pleonastice per notum Hebraismum, qualis repetitio nominis vice pronominis usi etiam Io. XI, 22. Susannae cona. 5 s. et alibi locorum. οσα - γινωσκεις γ Οσα. In quantiS et qualibuS negotiis. Διηκονησε , mihi nempe, vel αδελφοῖς αγίοις, ut nonnulli volunt Βέλτιον συ γινώσκεις , Optime HOSti. i
79쪽
- 'I σου Fortis esto in administrando munere, a Christo tibi concredito Xί ρ ις , ut Riani. Vl. 3. Videtur h. l. esse munus Λpostolicum. Si , sitni fiteat beneficium. fensus est: impaυidus vito fretus beneflcio, υel auxilio Christi.
a. Καὶ α -- Δια πολλων μαρ-rυρων, coram mullis testibus fortassis iisdem, qui ei eum Paulo manus imposuerant. Hanc τῆς διά signiti .ationem multis probat Hrebaius ad Actor. VII, 53. 'Rηκουσας, quum nempe tibi manum imponerem. IΠαρα- Θου. commenda, cui hic Vulgatur, b nimirum ut solemus deposita , quae fidissimis cornmissa volumus. Sic πίς απαρακα τα τίθεσθαι Arrianus IV, I 3 in Epictetum. Πιτ .c intelligit ut I Tim. I, ia. ἐα διακονειν πWῆς.
converso Cyprianus Epist. 63. de histrione: Quod male didicit, ceteris quoque insinuat. s. Σύ ων-- Κακοπαθησον, Perfer aerumnas. Καλας ς ρατιω της , bonuS milea. Talis Pol luei I, II. ς ρατιωτης δοκιμος. Est et hic κακοπα. θεῖν ως καλος τρατιωτης quod 1 Tim. I, δ8. την ναLiuvΣτέιαν τρατ ειν, et ibidem VI, 12. τον καλον άγωνα ἀγωνίζειν. Στρατιωτας κακοπαθοῦντας habemus invitis Antonii et Gracchorum apud Plutarchum. Oppo-ηuntur talibus τρατιωτ ἔτε δίψαν ουτε αλην κακοπαθειαν φέρειν δυναμενοι, in Excerptis Diodori Siculi. Suidas
80쪽
das de Rege prusia: πριο τας πολεμηας αγεν ς - - πρὸς τρης κακοπαθείαοῦ αALότριος. 4. 'Ουξεις - πραγ-τείαις θ Nemo, qui militat, im plicat se Ditae NegotiationibuS. Πραγματία in genera est omne negotium, qui id ,luis tractat; speciatim vero estra gotium mercatorium, mercatura, n&gotiatio. t ialitibus ex testibus militiae non licuisse negotiari , di cet Stilinosius de Uluris, p. 93s. Ostendit Apostolus comparatione ducta a ieculari militia, quam parum deceat nilli tiam multo meliorem amplexum ab aliis Vitae curis et nexibus avocari. I να - αρών J ut imρeratori, duci placeat, quod utique sacere non poterit, si altis curis distra, liatur. T ιδ τρ ατ ολογ ῆσαντ ι i. e. τε αντον εἰς τουατο σε - καταλέεαντι , imperatori nimirum.
lota, non coronari εolet, niSi legitime certauerit, nisi omnes adsint conditiones; quarum prima eil. ut ad metam perveniat. Altera similitudo a puhlicis certaminibus da-
sumta. Habuit enim leges suas η σωματικῆ γυμνασία, habet et suas illa quae est προς ἐυσἐβέιαν, legitima Christi pugilum decertatio. Sic Aristides orat. II, de Pace ἐν
rore ς εφανίτα-αγῶσι τῖς των νομ. Iμων τρόπων μαχομένους dixit. N ο αἱμως αθλεῖν etiam Arrianus III, IO. in Epictetum,' et νομία ως πολεμεῖν Plutarchus in filexandri vita dixere. 6. Tob κοπιωντα - μεταλαμβανειν Vox πρωτον ad antecedens κοπιαντα, non ad verbum μεταλαμιβανειν- referenda est. Ordo naturalis Verborum videtur talis esse: τον γεωργον πρῶτον κοπιωντα ci. e. κεκοπιακοτα Dr