장음표시 사용
101쪽
Inter eos qui adigendi sunt ad anteactas consessiones te petendas, communiter loquendo accensendi sunt illi. que paulo post consessionem data occasione in eadem peccata relapsi sunt. Isti enim sic agendo gravem de suae consessionis validitate suspicionem ingerunt. Qui enim vere dolent. et emendationem esseaciter in oponunt. saltem per aliquot tempus a pecealis se abstinent. et conatum aliquem ad ea cavenda adhibent. et occasiones vitare conantur. Si ergo nihil horum praestiterint, et in pereata relapsi sint. recte dubitare faciunt. an revera conversi suerint . et mecatorum
veniam oblinuerint. In hoc itaque aeternae salutis prudenti dubio. quem consessionem iterare pigeat y Non ita se geret consessarius cum iis, qui licet eadem peccata post consessi nem admiserint . per aliquod tamen tempus ab eis abstimuerunt. et aliquam saltem resistentiam praestiterunt. et smium vehementi tentatione. et mali habitus. qui non statim dimitti potest. vi superati ceciderunt: tune enim validas iudicare poterit suisse praeteritas consessiones. Videatur tanta Tourn. I. c. n. 868. et seqq. V. Praelato. qui ex desectu doloris secit eonsessiones informes optimum est suadere consessionem generalem. Quia pariter recte et iuste timetur verum dolorem et propositum defecisse in iis, qui antea non christiane vixerunt. ideo communiter docent sancti iis consessionem generalem suadendam: nam non solum utilis erit pro emendandis desectibus in praeteritis
consessionibus commissis, sed multum conducet ad vitam melius instituendam: s. Carol. in instructi confessari s. Francis. Sales. in introduci. ad Nit. Moot. p. r. c. s. Deinde suadenda est consessio generalis Optantibus alium statum assumere. e. g. statum ecclesiasticum, seu regularem, sicut etiam matrimonium eligere. Serupulosis generalis conses,io raro est Pr scua: quibus tamen permittenda est. si fuerint ex scrupulosis libertinis, de quibus tr. 1. q. 1. c. o. quaest. I. Si qui valde inhoneste vixerunt. et semel cum debita diligentia generaliter eonfessi sunt. non ipsis permittatur nova generalis consessio. ne potius imis, vel etiam consessario possit scandalo esse. Hae ratione suadendum etiam illis est . ut dum ex necessitate generalem faciunt tonsessionem. non nimis immorentur in iis peccatis examinandis, nec desinant tempore talis examinis
saepe Deum invocare. Demum iis, qui semel debita diligentia
ei dolorem generaliter consessi sunt, non facile acquiesce dum. si petant novam generalem sacere consessionem; nam non raro id oritur ex ipsorum pusillanimitate. Proprio amore
vel etiam ex desectu fiduciae in divinam misericordiam. Medin.
102쪽
l. I. Instruci. c. II. Optimum tamen erit volenti christiane vivere, si singulis annis omnes illius anni repetat consessio. nes. ut etiam innuit s. Franeiseus Salesius introd. p. s. c. xS. I. Ut generalis consessio bene sat, consessarius assignet aliquos dies poenitenti pro bene conscientia examinanda, et ut orationibus aliisque bonis operibus valeat a Deo impetrare auxilium efficax ad vere dolendum de suis peccatis. moneat de modo rite examinandi conscientiam, ut scilicet
non solum quoad peccata omnibus communia se examinet,
sed videat in quibus defecerit quoad peculiaria sui status: ut
si fuit mercator. causidicus, paterfamilias etc. addendo optime facturum. si ad memoriae subsidium eadem scribat. Moneat insuper. ut specialiter se accuset de peccatis post ultimam consessionem commissis, et de iis quae nunquam consessus fuit. ne consessarius putet talia peccata esse materiam solum sufficientem, non vero necessariam. Postea vero patienter audiat, interrogationibus adiuvet. nec taedium demonstrando curet illius accelerare consessionem. Postquam susscienter audivit, non statim absolvat, sed iniungat novas orationes et bona opera, non solum ut magis certioretur de ipsius d
lore, sed etiam . ut ita cum majori dispositionei adeoque maiori fructu absolutionem recipiat. Illud etiam animadvertato quod si alienae rei, vel famae restitutionem latere tenetur isi aliquam occasionem dimitterei si cum inimico reconciliari, haec omnia praestet ante absolutionem: quin immo, si experiri necesse sit. an ex animo dimiserit occasionem peccandi. absolutionem retardet. Experientia compertum est non facile credendum etiam iis, qui videntur serio polliceri . sed cogendos antea praestare, quod se praestuaros araeoerant: aita. Franciscus riverius apud Genet de sacri menit. c. 6. q. 13.
De natura satisfactionis sacramentatis r da obligationa illam imponendi; et qualis esse debeat.
Q. I. Quid sit salissaelio sacramentalis; et quos effectus
R. I. Iam dictum est satisfactionem saeramentalem in voto implicito. dum scilicet, qui confitetur, habet voluntatem adimplendi omnia, ad quae tenetur, sicut etiam satia
103쪽
uainionem in voto oplicito esse Partem essentialem. inrisis saetionem vero actualem esse Partem integralem sacrament T.
Explieanda modo huius satisfactionis naturam . ita potest de- iri: Muntaris sui yunitio ad compensianaum renam temporalem debitam ob injuriam Deo illatum. juxta sacerdotissentEntiam in sacramento renitentiassi. Sacramentalis ergo sa,atisfactis non solum est actus virtutis . ut evenit . quando a
sumit in ad arbitrium poenitentis extra sacramentum poenia tentiae . sed fit etiam sacramentalis Per Me, quod laxetur auctoritate sacerdolis, sungentis munere iudicis in som, poenitentiae. Porro satisfactio sacramentalis dicitur puniiiva. seu satissaetoria. Prout ad reatum poenae delendum ordinaturi prout vero ordinari potest a consessaris etiam ad passiones refraenandas, et ad removendum poenitentem a peccandi occasionibus. dicitur medicinalis . ac ad utromque finem oblinendum ae sacerdotibus ordinandam vult Tride
R. II. Salislaetio sacramentalis ultra remissionem poenae, quam causat ex opere operantis, causat etiam remissione poenae ex opere operato. Ratio est, quia satissaetio saeramentalis est pars saltem integralis saeramenti, adeoque primducere habet scium effectum. sicuti Producunt sacramenta. quae ex opere operato causant suos essectus. Quia tametrest pars integralis. illi correspondet esseclus minus principalis. nempe poenae remissio. Hinc hunc effectum meramentali satissaeuo i etiam per oriatum Iesum, ex opere nempe operato. tribuit Tridentinum aras. x . ωρ. 8. et consequenter theologi communiter. Alter effectus tribui potest satisfactioni saeramentali ex opere operat . vis nempe impetrandi auxilia ad sit ora pereata Praelavenda. Ratio est, quia sacra menta, vel partes ipsorum efficere habent quod significant: eum ergo satisfactio Satramentalis non solum instituta sit ad significandam remissionem poenae . sed etiam coercitionem poenitentium. ne tam taciliter ruant in nova peccata: hac etenim ratione pro satisfactione opera poenalia injungi ait
Tridentinum sess. I . c. 8. hinc est et hunc essectum causare debere. Suar. de poenit. div. 38. sact. a. n. 3. Coninch. disp. Io. diab. I . n. 92. Palaus dis'. unis. ν. ar. n. c. Dici autem potest satisfactionem hunc essectum Producere . quatenus vehati determinet, et extendat gratiam sanativam antea virtui. sacramenti tollatam ad reddendum poenitentem magis sortem ad resistendum tentationibus. et ad perseverandum in gratia- Non desunt etiam qua ditant ratione satisfactionis sacramentalis gratiam habitualem augeri. Verum adhaereo contrariae
104쪽
opinioni. tum quia satisfactio sacramentalis nec a nificat, nec instituta est ad gratiam causa udam; tum quia Tridentinum recensens effectus sali,sactionis nullam mentionem
lacu praedicti augmenti gratiae sanctificantia. Lugo de mente.
Q. II. An consessarius teneatur satisfactionem imponeret et sub qua obligatione. R. I. Cum potestas sacerdotibus collata ordinata fixerit a risio Domino non solum ad solvendum, sed etiam ad iis
gandum. ut constat ex s. Scriptura Jo. am. 23. . et ex Trid δε . 1 . c. g. cum e potestas ligandi respiciat in laetionem imponere, eonsequens est ea uti debere sacerdotem in adm Distrando sacramento Poenitentiae. Neque di eas liberum iniesse uti tali potestate i nam ut minister sacramenti tenetur facere. ut integre et persecte conficiatur. si vero non iniungeret satisfactionem. deesset sacramento pars integralis. DeitDde ut gerit officium iudius, debet poenitentes, utpote reos. sacramentali satisfactione puniret et ut gerit ossiuium medici. debet per convenlantem satisfactionem peccatis poenitentium remedia adhibere. Lugo da ρoenit. dis'. 25. sece. n. Q. Suarea diu. 38. seel. Videatur Coinnis Toum. ωρ. λa m 1M. Reiff. diat. xm nti. c. et eruitur ex caρ. Omnis utriusque sextis de manum. et remias.
R. II. Sacerdos habet obligationem ex genere suo gravem imponendi satissaetionem pro tulpis mortalibus, levem vero Pro eulpis venialibus, seu mortalibus jam rite consessis. Prima pars probatur; quia obligatio. quae oritur ratione virtutis religionis, justitiae, aut charitatis. ex genere suo gravis est, utpote quia hae virtutes graviter eonducunt ad bonum animarum. Consessarius autem ut minister Christi tenetur ex virtute religionis consulere integritati sacramenti, imponendo satisfactio mi ut iudex ad id tenetur ratione iustitiae vindieativaei ut medicus vero ratione charitatis . Lugo div. 25. n. 49. Secunda vero pars probatur. quia licet non imponendo satisfactionem pro peccatis venialibus privetur sacramentum parte integralii nihilomitius eum haec satisfactio debeat esse levis. non privatur sacramentum parte integrali
magni ponderis. adeoque illi non irrogatur gravis iniuriar flauti
irrogaretur. si non imporieretur salissaelio mo culpis gravibus: quia cum tunc delisat esse gravis. privaretur parte integrali magni ponderis. Fundatur hoc ratiocinium in eo principio, quod licet aliqua lex obliget ex genere suo sub gravi, nihilominus non inducit gravem obligationem in materia levi.
Hinc quamvis votum ex virtute relisionis ex genere suo gra-Disitiros by Cooste
105쪽
vena inducat obligationem. non tamen obligat sub gravi. M suerit de re tenui . de recitanda e. g. salutatione angelica. Pari ratione, quamvis ex genere suo obligatio servandi integritalem sacramenti gravis sit. non tamen est gravis. dum in re exigua talis integritas omittitur. Avers. quavit. I3. da orarit. μι. a. Dian. ρ. 6. tr. 6. resol. G. ' desunt
DD. qui docent etiam pro peccatis levibus gravem habere obligationem consessarium satisfactionem aliquam imponendi. quia licet poenitentia huiusmodi sit levis. non desinit tamen esse quid grave in ordine ad saeramentum. cui contra Christi institutionem pars magna adimitur. Neque necessitas iniungendae satisfactionis comparanda venit cum eiusdem executione . sed cum ejusdem exequendae Proposito. Ita Gillin.
Q. III. An aliquando exissetur consessarius a satisfacti ne imponenda. n. Unicum casum puto dari. in quo sacerdos excusetur nullam imponendo satisfactionem. quando nempe poenitensita sensibus sit destitutus. ut nullam valeat adimplere. Si vero vel levissimam saltem adimplere possit satisfactionem, ad consulendum integritati sacramenti Omnino imponenda est, uti esset recitare salutationem angelicam . vel saltem ore. seu corde dulcissimum Jesu nomen invocare. Quoia si gravitas criminum gravem expostat poenitentiam. haec etiam illi imponenda est. adimplenda tamen . si convadierit: can.
Ab insemis dis. q. 7. ' Hoc idem habetur in rituali Romano
de poenit. Meminerit Porro sacerdos aegris non esse iniungeri . dam menitentiam. sed indicendam tantum illam, quam, si con-oaluerint, Oreortuno te ore steragant. Interim juxta amolimum morbi, Gliqua oratione, aut leoi satisfactione imosita est
Λliquos alios casus adinvenire est apud auctores, sed in nullo horum videtur excusandus sacerdos . si aliquam non imponat salissactionem. Primus est. si prudenter limeat poenitentem nullam satisfactionem adimpleturum. Sed contra
est. tum quia hic dissicillime iudicari posset sufficienter dispositus. adeoque nec absolvendus. Tum quia satisfactio ordinatur ad integritatem sacramenti, ad punienda commissa crimina, et ad sutura praecavendat cumque hi fines non cessent in casu praedicto. neque desinit obligare lex de satisfactione imponenda. Tum quia nullam in praedicto casu imponere poenitentiam esset ansam tribuere ad nova et graviora peccata committenda: adeoque nullatenus omittenda esset, quamvis accomodanda foret. quo magis fieri posset,
poenitentis imbecillitati et fragilitati.
106쪽
QUAEST. IV. CAPUT I. to Alter casus est. dum credi potest poenitentem iam integre
satisfecisse pro suis peccatis. vel modo habere contritionem valde intensam . Sed contra est, quia iste easus est metaphysicus: quomodo etenim consessarius prudenter iudicare potest de hujusmodi integra satisfacitonet Praeterea in suppositione quod integre satisfecerit. adhuc levis poenitentia esset imponenda pro integritale sacramenti. cum adhuc perseveret alter sinis imponendae satisfactionis. ut nempe in posterum peccata vitentur. ' Sylv. in sup I. q. t 8. art. 3. q. r. Sal
Tertius rasus est quoad scrupulosum, qui semel absolutus. iterum iterumque absolvi petit. Contra tamen est . quia si novum asserat peccatum . utique nova est satisfactio imponenda. Si vero solum priora repeteret peccata. expedit ipsum sine absolutione dimittere. Quod si consessarius iterum absolvat, Pro hoc novo sacramento non salis est salissaetio iam imposita, quamvis supponatur non adimpleta: quia una satisfactio non potest esse pars integralis duplicis sacramenti. Praeterea quamvis supponamus opus iam cadens sub praecepto posse in satisfactionem imponi, hoc tamen. ut videbimus. Verum non est . quando est debilum ex eodem titulo:
unde cum poenitentia jam imposita primo iniuncta fuerit
titulo salissaciendi, non potest ex eodem titulo iterum Praecipi. ' Continuat. Tourn. n. IIo.
Ultimo dicunt aliqui posse poenitentem sine satisfactione dimitii tempore iubilaei, vel plenariae indulgentiae . id tamen omnino reiiciendum puto. tum quia lex divina de integritale sacramenti semper perseverat. neque cessat . etsi supponymus Per indulgentiam totam temporalem poenam remittendam. quia adhuc, ut iam dixi. perseveraret alter finis satisfactionis iniungendae. remedium nempe futurorum peccatorum . Tum quia fortasse postea Poenitens non accedet ad lucrandas indulgentias: et si accedat, quis scit . an sit lucraturus. an dispositust Tum denique . quia non puto esse mentem Pontificis concedentis indulgentias, ut poenitentibus opera satisfactoria non iniungantur.
Q. IV. An imponi possit poenitentia etiam exequenda in
suffragium defunctorum. B. Utique essecius remissionis poenae temporalis, qui eo respondet poenitentiae ex opere operato, applicari non potest animabus purgatorii, cum applicetur a sacerdote incommodum poenitentis. At cum esseclus remissionis poenae lemporalis. qui correspondet poenitenti ex opere operantis, sit ad libi-Disitirco by Corale
107쪽
tos TRACT. x x. DE SACRAM. POENITENTIAE tum aliis applicabilis. poterit iste applieari animabus pura
torii: neque etenim hoc pacto satisfactio habet rationem par. , iis satrame ili poenitentiae . quod solum prodest poenitenti. Lugo de mente. d. 25. num. 62. Pal. D. 23. div. unia. P. 21. g. 3. n. 3. Hanc praxim commendat etiam catechismustri de poenit. in M. ' Hoc innuit etiam d. Th. quodlib. 3.
quaest. 13. art. I. cytis quod quia facit ex intentione sacer inuis, dupliciter Malet poenisenti, uno modo ex natura veris, alio modo ex vi cI ium .
Q. V. An satisfactio sit eulpae proportionanda. R. Quoad satisfactionem imponendam haec habet Trident.
aras. I . cv. 8. Debent sacerdotes domini. quantum viritus et prudentia suggesserint. ρro quaIums criminum. et Meniatentium facultate salutares et conoenientes satisfactiones injungere; ne si forte peccatis connioeiant, et indulgentius cum ρο nitentilias agant. I issima quaedam vera ρro graoissimis M.
Iictis iniungendo. alienorum mccaeorum participes fiant. Pram terea idem Concilium vult poenitentiam non solum esse ad Praeteritorum peccatorum vindictam et eastigationem . sed etiam ad noo ωitae custodiam et in imitatis medicamentum. Quapropter. ut satisfactio sit revera culpis proportionata. attendendum etiam est . ut deservire possit etiam ad praeeavenda
peccata in laturum, atque ila etiam fiat medicinalis. Hae ratione carnis vitio deditis imponenda etiam essent ieiunia. aliaeque, quantum prudentia dictabit, poenalitates. Λvaris
praeter necessarias restitutiones imponendae sunt eleemosynae. et ita de caeleris. Legatur s. carol. in instri cons. Juvabit etiam consessarium, ut monet idem Sanctus, scire ea nes poenitentiales a quamvis enim ipsorum rigor non amplius attendatur, vel nunquam in usu fuerit in foro sacramenti poenitentiae, nihilominus bene erit ipsos sub oculos poenitentium exponere. ut ita lacilius satisfactionem Ionge minus molestam acceplent. Aliqui ausi sunt dicere suspicari posse regulares Mendicantes incongruas satisfactiones inium gere: sed notandum Alexandrum VIII. sub num. II. sequen-lem damnasse propositionem: Parochianus potest suspicari de mendicantibus, qui eleemosynis communi s ωDunt, de imponenda nimis leoi et incongrua poenitentia, seu satisfactisne ob quaestum , seu Iucrum subsidii te oratis. Si quis vero optet seire . a quo tempore antiquus rigor exoleverit. legat Morinum Lib. Io. c. I 6. Fortasse ita iudicarunt, qui solent indiscretas Poenitentias imponere, quas, utpote impositas non secundum regulas charitalis et prudentiae. poeni rites nee tenentur acceptare, nec exequi. Solent hi hujusmodi poenis Duili do by Cooste
108쪽
QUAEST. IV. CAPUT I. ostentias ut iustas tueri, quia poenitens gravia scelera conse sus est. At animadvertere deberent poenitentes inultolles Dagiles non esse nimis deterrendos, adeoque iuxta prudentiam esse acerbitatem satisfactionis temperare. Audiant quomodo loquatur d. Thomas pari. 3. qtuust. 18. ora. 3. Acut medicus aliquando prudenter non dat medicinam ita silicacem, quae ad morbi curationem sussciat, ns yropter desilitatem n turae maius periculum oriatur: ita sacerdos ditano instinctu motus non semper totam poenam . quae uni peccato debetur, iniungit, ne insemus aliquis ex magnitudine pomao deverecet a menitentia totaliter recedat. Non per hoc tamen dico non esse summopere redarguendos illos consessarios. qui etiam pro gravibus sceleribus poenitentias ita leves imponunt, ut poenitentes nullatenus a peccando coerceantur .
Q. VI. An in satisfactionem imyonenda sint opera poenalia i et quid si ex alio capite cadant sub praecepto. R. I. Opus in satisfactionem injungendum debet esse pomnale. Id probat s. Thom. in svρl. q. 15. ori. 1. tum quia, qui alteri satisfacit, debet aliquid a seipso subtrahere. per hoc autem quod peccator opus bonum non poenale praestaret. nil sit sibi subtrahereti tum quia satisfactio ordinatur etiam
ad praeservandum a culpa sutura, homo autem non facile retrahitur a peccato, si poenam non expertus sit. Huiusmodi autem opera ex concilio Florentino reducuntur ad orationem, ieiunium et eleemosynam. Id autem explicans s. Thomas mc. d. I 5. quaest. I. an. c. quaest. 3. dicit per eleemosynam
nobis aliquid subtrahi bonorum fortunaei per ieiunium aliaq-que poenalitates aliquid bonorum corporis, per orationem vero satis est. si submittamus Deo bona animae: haec etenim non debemus a nobis subtrahere. Non desinit tamen ipsa Poenitentia semper esse aliquo modo poenalis. quatenus eam faciendo subtrahimus nobis aliquam commoditatem. vel su stinemus aliquod incommodum in ea facienda. Addit sanetus Doetor praedicta opera opponi causis peccatorum i nam Doenalitates corporales opponuntur concupiscentiae carnis; eleemosyna nimio desiderio rerum temporalium: et oratio superbiae , quae est origo omnium peccatorum. Addit orationem facere. ne peccemus in Deum; eleemosynam. De in proximum i ieiunium. ne contra nos ipsos. Nolat etiam idem s.
Doctor quaest. I S. cit. art. I. ad. a. et x. a. quaest. II .iari. 4. ad a. quod si in exequendis operibus poenalibus minuatur dissicultas ex pro litudina voluntatis, sive ardore charitatis, non proinde minuitur satisfactio. Caeterum dissicile est adinvenire opus bonum , quin simul non sit poenale; ipsum Diuitiam by Cooste
109쪽
t io TRACT. XIX. DE SACRAM. POENITENTIAE
etenim comedere cum non sit opus bonum . nisi fiat imitai regulas temperantiae . hae ratione semper asseri aliquam dinficultatem . adeoque poenalitatem. Sylv. in avret. Ioc. cit. Contici. Tourn. l. c. n. 6x. et 65.
n. II. Opera, quae cadunt sub praecepto, possunt esse satisfactoria. Ratio est, quia aetus cadens sub praecepto bene Polest esse liber. bonus, poenalis . et ordinatus in debili s lutionem . adeoque nihil deest . ut sis satisfactorius. Pro quo advertendum, quod ideo. dum aliquis debet decem ex du-Plici titulo e. g. ex contrariu et sarto. utrique debito non satisfacit semel decem exhibendo: quia non intelligitur creditor velle illi misericordiam exhibere. sed aeceptare decem
Pro satisfactione unius solummodo debiti, non vero alterius. Deus autem misericors. et benignus acceptat unicam solutionem in solutionem ad aequalitatem duplicis debili: vel
dicendum unum gratiose remittere . et pro alterius extinctione solutionem, seu satisfactionem acceptare. Ita martyrium in aliquibus circumstantiis cadit sub praecepto, et tamen nemo negabit esse opus satisfactorium pro poena temporali debita
peccatis. Mors ipsa Christi Domini cadebat sub praecepto. et tamen fuit plenissime satisfactoria. Id etiam exemplificari potest in nostris operibus quoad rationem meriti: opera etenim nostra, quamvis debita Deo iure servitii, vel eliam alicuius divini Praecepti, non proinde desinunt esse meritoria. Ratio est . quia quamvis Deo aliis titulis debeantur, sub qua comsideratione nullum fuisset illis praemium debitumi nihil minus Deus. quasi nullo alio litulo essent illi debita, aec plat in ordine ad praemium, et Pro eis gloriam promittit.
Pari ergo ratione nostra bona opera Deo ex praecepto debita. ab illo in satisfactionem acre plantur. Candid. disq. a . an. 3 i. sib. 9. Coninch. div. Io. dub. 8. n. 68. et magis comm niter. Quamvis autem Deus condonet debitum, quod oritur ratione praecepti, et ita opus imperatum possit esse satisfactorium, id puto. ut supra innui . non extendendum ad opus imperatum sub eodem titulo. Hinc satisfactionem impositam pro alia consessione, non puto posse imponi in satisfactionem .subsequentis consessionis, etsi nondum fuerit adimpleta: quod
enim jam debitum est titulo salissactionis, non habemus sundamentum dicendi a Deo quatenus debitum primo titulo
condonari. ut possit pro nova satisfactione deservire. Palaus tract. 23. div. Unic. P. II. g. a. num. Io. Candi d. disq. a tiri. 31. δει. 3. ' Hoc idem docet Suar. div. 38. seci. 6.LaVm. cv. 15. n. Io. et alii bene multi contra Paludan.
Mot. et alios. Imo aliqui ducit auctoritate s. Thomae in ι.
110쪽
QUAEST. IV. CAPUT I. Ir dist. 52. q. I. ari. a. approbant et commendant poenitentiam in eo sitam, ut quis graves, quibus assicitur. tribulationes
Deo osserate quamuis illa flagella iverba sunt d. Thomae
non sint omnino in potestata nostra, tamen quantum ad alia quid sunt. eum scilicet patienter eis Mimur . . . unde et maritoria et satis etoria esse possunt.
Hic tamen advertenda aliqua sunt . Primum .est . quod si consessarius aliter non se explicet. intelligendum est opus in satisfactionem iniunctum debere esse supererogationis; nam intelligitur velle imponere novum onus poenale ire pereatorum satisfactionem. adeoque diversum ab eo. quod imponitur a praeeepto . Tunc autem intelligeretur in satisfacito nem inera-meriladem etiam opera alias imperata imposuisse i quando tempore. i quo implenda essent. etiam caderent istib praecepto: maxime si eo tempore iterari non possint: ut si consessarius imposuisset ieiunare per integram hebdomadam. inqua ieiunium aliquo die caderet sub praecepto. Si vero praecepisset pluribus diebus semel missam in satisfactionem audire. si illis diebus incidat dies sesta. putarem ultra mi sam patione diei festi, aliam debere audire: nam commode fieri potest, et opus in satisfactionem injunctum intelligi debet de opere supererogationis. ut dixi supra. ' Cum Auctore tonsentiunt Continuat. Tourn. n. I 8. Ferrar. biblioth. mor. ν. Poenit. sacram. Gri. a. n. 36. licet aliqui contradicant, ut Palaus tr. 23. p. a I. g. 3. n. I. la Croix n. I 28 I. Secundum est. conveniens esse consessarium semper etiam
opus supererogationis in satisfactionem iniungere: nam opera. quae ex communi praecepto fieti solent, communiter non habent retrahere poenitentes a peccatis. et ulterius conveniens est subire novum onus. ut pro iis satisfaciant. Nihilominus
si ratione debilitatis ac fragilitatis poenitentis prudenter iudicet
consessarius non posse imponere congruam satisfactionem ex solis operibus supererogationis. tunc iisdem addet alia opera. quae eadant sub praecepto. Raro autem evenire potest necesse esse sola hujusmodi opera imponere: et si poenitens valeat etiam aliquod opus supererogationis adimplere et nolit. quomodo iudieari potest satis dispositusῖ' Sylv. ιn sumi. g.
5. art. I. concl. a. Reiff. n. 29. et D D. comm .
Q. VII. An pro publicis peccatis imponenda sit publica
satisfactio . R. Juxta Tridentinum sera. αι. de reis . cv. 8. ubi peccatum talis sit naturae, quia e. g. non commissum fuerit sine aliorum scandalo. ut exposcat publica poenitentia com-
Pensari, utique talis poenitentia est imponenda, alias non Diuitiam by Cooste