Cursus theologicus ad usum Tyronum elucubratus, & in quotidianis prælectionibus a R.P. Dominico Viva S.J. sacrae theologiae professore suis auditoribus traditus ... in lucem publicam editus a D. Ignatio Viva auctoris nepote. Pars prima octava De fide

발행: 1716년

분량: 404페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

est, Tridentinua fitille legitimum at hanc edam esse de Fide, docent Lugo, Val. Amicus, Ovied ri ra M., Arr. Conina. Quartovimum ita ut deducatur ex uni revelata,vi ex altera probabiliter anthia notas ut ii inseras, Christum Dominum esse sub hae Hestia, quia de R. deest, Christuna elle siub Hostia consecrata, probabile est, hanc Hostiam esse consecratiun Hanc etiam Coimclutionem elle materiam Fidei, docuerunt nonnulli Recentiores apud Lambier num. yyy. Qua communem D'ctorum.

De Conclusione inta exambin revelatis. it. t Aco equidem i. Conclusionem objectivam illatam ex d iplici praemissi de Fideeite pariter de Fide,s posse Fide divitia credi. Ita cominum sime

PROB. Qtii, .it Conclusionem dedum ex duplici. praemissa de Fide,in f,rimaliter haereticus ergo condusio illa est de Fide. - cedensprobatur. Ille est io inaliter. haereticus, qui asserit ropositionem aliquarii innaediam destructivam veritatis de fide; atqui negans conclusionem deductam exduplici leFide asserit propost nem imme: diate destructivam alterutrius praemisis de Fide ergo est sol maliter hiaeretic s. Probuitur minor. In tantum potest esse falsa Conclusio eddenter deducta ex praemissis, inquantum est falsa ait a praemissa ergo qui negat hujusmodi conclusionem, i at alterutram ex praemissis de fide atque adeo asserit propolitionenalia tnediare destructivam praemissae deFide. Neque dicas, quod qui negat illam irclusionem non neget praemissasMFide, sed conpexionem objecti praemistarum cum objectoconclusionis, quae connexio non est de Fide. Nam n raest, quia qui negat illam Conclusionem,non potest a voluntate determinari ad ne

132쪽

conclusionis, quia supponimus, hanc elle evidente noxam atque adeo innegabilem, ergo solum determinatura voluntate ad negandam alterutram praenaulam de Fide,&ideo est haereticus. Confirna. Intei homines Consellarius v. gr. qui testatur omne, sibi conielis subjectile clAvibus peccata mortalia, & addat, Petrum est sibi corasellum, censetur etiam dicere, Petrum esse consellum mortalia , atque deis revelareconsessionem, ergo etiam in casu nostro.Ratio a priori est , quia conclusio objectiva dontificatur cum praemissis objectivis: ideo enim sesito assensu pra ouilarum, necessitatur intellectus altem quoad specificationem, ad aliensium conclusionis, quia objectum Conchilionis identificatur cum objecto praemisiarum i e go impossibile est revelare praemitas objectivas, quin impliscixe dc confuse reveletur conclusio: quod autem in plicite revelatum est in prorisiis , si cienter explicatur de proponitur, ut revelatum in conchisione legitime di evidenter deducta; unde conclusio isthaec credi potest, praecise quia revelata,atque adeo est objectuna materiale fidei. III. Bycii. Conclusio deducta ex praemissis nititur etiam bonitati illationis, quae est motivum distinctum ab auctoritate loquentis, ergo conclusio dedi*cta ex praemi sis revelatis non est de Fide,utpote quae non nititur aucto litati Dei loquenus adaequatς- Confit.Quicquid cognoscitur discursu scientifico ii creditur; sed conclusio descendens ex prae nussis reves alis cognoscitur discursu scientifico, ergo non creditur. A jor probatur, quia omnis conclusio,quae discursu scienti. ficos nota,est actus scienti non fides,ergo non creditur. Resp. Licet conclusio deducta sormaliter ut deducta utatur bor irati illavonis, unde sic considerata non sit a rius Fidei; at conclusio deducta potest cola siderari seeundium se, donon ut deducti, sed ut identificata cum oble

cto praemissarum in sicut revelata inpliciti, in prata missis, ita ut assensus illi praetatur, praeci, quia est revela

133쪽

velata, non quia decluchalvi tuncest actus Fidei uitare qtiando insertur conclutio Theologici tunc proponitur intellectui duplex motivum, alterum certius, fortius quod est revelatio Divina de objecto conclusionis , quatenus idenuhcato cum objecto praemissarum, Malterum minus validuna, quod est bonitas illationis potest autem intellectus ex imperio voluntatis, relicto motivo de bonitate illationis, allentiri conclusioni praecise ex motivo va- h liori, quod est revelata , sic elicere actum Fidei, iiiii habeatur tunc actus iocinaliter illativus;vel potest utrum . que simul actum elicere, ut iterum explicabimus articulo sequenti, infractam de Fide formaliter discursiva. Informa distinguo anteced/- Conclusio Tlleologica, duplicative ut deducta nititur bonitati illationis, concedo, specificative sumpta, ego antecedens, ta consequent. Ad confirm distinguo majorem: Non creditur eo actu, quo cognoscitur discursu scientifico, criori alio

actu non sorinaliter discursvo, nego majorem inconrasia minore, dimetuopariter coηsequens.' vos a.Conclusio deduista ex praemissis de fide est conclusio theologica pertinens ad habitum Theologiae ergo non est conclusio de fide pertinensvid habitum Fides. Confirm. Habitus primorum principiorum differt ab habitu conclusionis, ergo habitu ad quem spectantpraemiit, de Fide, disseri ab habitu,ad quem spectat conclusio deducta; ergo conclusio deductation est deFide. Resp. Polle diversos habitus respicere idem objectum materiale si diversaritione; sicut physica respicit cor-lIus humanum, ut ens mobile, Sc Metaphysica respicit in ud idem sub ratiotieentis: sic etiamhabitus Fidei respicit

Onchisionem Theologicam,quatenus est revelata,&ὶ

bitus Theologiae respicit eandem, quatenus est connexa cum praemissis,&de sueta: atque adeo eadem conclusio

Theologica pertinet ad utrumque habitum sub diversi

ratione formali.

134쪽

Ad confirm. Reliti t. Antecedens este velum de habi tibiis acquisitis,non de infusis,habitus enim acquisiti cum colastituantur per coordinationem, multiplicationem specierunt ab actibus frequentatis relictarum,distinguun- pro diversitate actuum, quibus causantur,& istorum habituum multiplicitas est potius logica, quam physica pendens aliqualiter ab arbitri dicitur de divisione praedicamentorum in decem potius quam in duo praedicamenta. At habitus infusi sunt qualitates physice sit, pernaturales, quae latitis patent,: inclinant ad omne id , quod pertinet ad rationem talis habitus atque adia fides infusa tam respicit actum Ffdei ergapraemissas,quari erga pnclusionenni tam erga mysterium revelatum,quam e

ipsam revelationena.

Conclutio Theologica Armaliter ut deducta ex inotivo honitatis illationis pertinet ad habitum Theologiae distin .ctum ab habitu Fidei, concedo conclusio deducta speci . fcative sumpta, quae scilicet n'n affirmatur ut deducti ex motivo bonitatis illationis, sed quae assirmatur ex mo- tivo primae veritatis revelantis illam implicite in traemi

D COM*μη istata ex una revelata es aurea mera physice, aut physice cςrta. V. Da Conclusio objectiva descendensex

praemita univertati revelata ,vi altera meta..

physice, aut physiae certa, est etiam objectui matulate Fidei itque adeo credi potest Fide divina. Iti communi-hs cum Suari, Lugo contra Arti, Coninck. PROB. Conclulio Theologica deducta ex duplici x velata est obiectiun materiale Fidei, ut cum communissum diximus;ergo etiam conclusio deducta ex una revela. altera a taphysic aut physice cerin. PNλ οηθε

135쪽

ideo prior illi conclusio est de Fide, quia qui illam negaret,cogeretur negare praeinissam de Fide,non vero illati tris bonitatem in qua etiam nititur, cilina haec sit evidens,

negari non possit, atqui pariter in casu nostro quies garet conclusionem, cogeretur negare praemillam de fide obscuram,cum non possit intellectus iaegare alteram pr. misnam metaphysice, aut pli, sice evidentem, quis enim nisi fatuus neget propositionem etiam playlice bl im certam, v. gr. quod nunc sit die ilargo etiam concluso ded cita ex una revelita, Maltera metaphysice , aut physict certa est de Fide atque adeo qui hanc conclusionem nε-garet, esset lia reticu Ratio a priori est , quia quando tam loquens, quam audiens sciunt , . quid importelliani metaphysice, tum phylice significatum verborum , qui revelat aliquod objectam, revelat implicite quaecunquo cum tali ot'e sto connectuntur sive metaplaysice . Hve

physice ex gr. quia homo metaphysice est risibilis, diphysice habet caput, quantitatem, S c dum Deus revelat, quod Christus est nomo, revelat pariter,qubd Chrigus sit risibilis, habeat caput, S c. infirm. Quia de facto multae conclusiones sie deductae definitae sunt ab Ecclesia, ergo ut credantur Fide divina, satis est, ubdiic deducantur Antecedens pro- hatur ex hoc, quod revelatum sit,sub accidentibus E charisticis dari substantiam Christi Domini , ex hac praemissa physice tantum certa, quod non possint sit ii dem accidentibus dari duae substantiae completae, deduci tur haec conclusio Theologica , quod sub accidentibus Eucharisticis non datur substantia panis, linici quae nunc post definitionem Tridentinises. IJ.can. a. est de Fide. Sic solium revelatum est, qubd Verbum sit incarnatum propter homines, quia tamen physice certum est dari nos homines,ideo hoc satis est, ut de Fide sit , quod dicitur in symbolo, Versum incat natum esse propter nos hominu Ratio a priori, cur etiamquae physice cori-

nectunt,

136쪽

nectuntur cum objecto revelato censeantur implicite rein Velata, est, quia ex Doctrina Augustilat verba Scripturae.

non solum accipienda in sensu proprio, si nihil obstet, sed etia a in sensu excludente miraculum ergo dum revela- tu , Christum esse ldb accidentibus Eucharisticis, & non nisi miraculose poliet sub iisdem accidentibus est simul sebstantia panis,& vini, idcirco impliciterevelatur euam, ibi substantiam panis, de vini non contineti Hinc pariter ut norat Suar ex communi sensi Ecclasiae, Concit.&l trum dicimus, di tanquam de Fide credimus, substantiam panis, lini post coiisecrationem annihilari , seu potius destrui, quamvis id noli sit expresse revelatum ratio est eadem, qiuacum nonnisi miraculose possent sine sitis accidentibus conservari,is miraculum non praestimatur, ideo revelata transubstantiatione, revelatur etiam impliacite quod illa substantia panis, & vini non conserventur. Hinc etiam definitum est conto Monothelitas,Christum Dominum habere voluntatem humanam distinctam a divina; quia cum revelatum sit, Christum esse hominem Moerium sit, hominem habere voluntatem humanam, implicite reve tum est,Christum tabere voluntatem hin.

manam.

Neque dices,ta, esse de Fide selum post definitionem Ecclesiae.Nam, ut notatam Ecclesia labii accipi Deo novas revelationes, sed uti uir explicat objecta impuciteolini revelata per prophetas. Christum Dominum;αgo si post definitionem Eccleata sunt de Fide, .ccipienda sunt tanquam a Deo revelata implicite, ita ut sit hciere licus, qui illa neget, etiam ante definitionem Ecclesiae stant implicite revelata a Deo, olerant deFide credi ab

eo, cui notum erat, ea esse implicite revelata Hinc Gregorius Natim emus oratii de Theologia apud T nia. dixit: , qua ex Scripturis costiguntur, perinde haben' da esse, ain o Ariptura Veritis, quia non semper colluuntur evidenter e scripturis aliquae conclusiones

1 Theo

137쪽

Pars IV. Dip. II. De Object Rrm. Fid.se. Theologicae, ideo aliquando solum post definiti em Esclesiae credendae sunt Fide diviiaa, iram vis etiam possint sic credi ab eo, qui evidenter eas colligit ex Scripturis. Propterea, ut notat inu. qu 3 s. n. i8. dicimus, illam pr'positionen esse Haereticana, quae opponitur propolistioni jam definita ab Ecclesia billam vero esse Erroneam, quae opponitur conclusioni Theologicae nondum defini . taet,illam autem elle Temerariam in materia Theologica , quae est contra communem sensum Patrum, Theologorum.

Confirm. a. Conclusio; quia Universim non seli impossumus,sed etiam tenemur credere, quoties datur evia dentia credibilitatis excludens omnem prudentem formidinem: quoues autem conclusio Theologica descendit ex praemisia sive metaphysice,sive phylice evidenti, datur videntia credibilitatis excludens omnem prudent dubiutationem;ergo tunc possumi ,& tenetratu conclusionem istam credere. Major est certa, quia de existentia revelationum de facto non habemus nisi evidentiam credibilit os: Minor patet, nam sicut videns ignem tu i e sideritia amphysicam,qubd comburat, excludens omnem dubiistationem prudentem, ita certus physice de praemissa aliqua, quae continetur in altera praemilla unsversali revel

ia, est physice certus d. conclusione, ita ut excludatur. mnis formido de opposito; hac autem certitudine posita, iam fit evidenrer credibilis fide divin talis conclusio. VII. yciis conchisio sequitur debiliorem partem; ergoconclutio Theologica descendens ex praemissareu flata, Maltera physichtantum certa, non potest haberealiam certitudinem, nisi physicam, ergo non potest crediassensu supernaturali, qui est certissimus stipra certitudinem scientiae metaphysice.

Resp. Conclusionem Theologicam,ut diximus articulo primo,posse considerari duphcner,pii est deductam

sermini et, cruxam bonitati illationisii secundo ut des

138쪽

; itam materialiter, nixam praecise Deo revelanti obsin ctum conclusionis,quod explicatur per praemilias: itan- do enim Deus dicit, g. Christinest homo,S physice cer . tum est,hominem Uibere quantitatem,tunc implicite De- us dicit, Christum habere quantitatem, eo quod locutio divina juxta doctrinam Augustini, accipienda sit in ensu excludente miraculum. Hoc posito si intellectus allenti tur huic obiecto conclusionis,Christus habet quantitate, quiaDeus hocis prcite revelavit,hic erit aetiis fidei. iitra vero si eidem obiecto allentiatur cic motivo praemiliu- um,hic actus concitisionis Armaliter ut deductus non est actus fides, nc habeAcertitudinem .ijorem certitudii e

physica,quam habet praemissa debilior an forma distiηρ. eo ear sit conclusi assicinetiae,ut conclutio,&in quantum, laedui, formaliter ex praemissis, oncedo, si materialiter sit conclusio,& soluna firmetur ex motivo Dei revela us explicato per praemulas ἡκ utramq; consscuit enim, signa credibilitatis , auctoritas humana Ecelassiae sunt, conditio,non motiquit intritasecu ad actum fideinta paci- , is in casu nostro bonitas illitionis est mera conditio non motivum intrinsecum dictum fidei, quo creditur con ' ulusio Theologica. Quod autem in obscuris possit volunt simperare imtellectui,qubd usurpet aliquod motivum solum ut condicionem, dicendum,4 explicandum est ab omnibus, qui

admittimus, posse voluntatem usurpare v. gr. metum geheimae ad dolendum de peccati ines tauquam motivum intrinsecum eliciendo actum attritionis; in quo casu homo hoc actu magis odio habet gehennam . quam pecca tum, quia petopter quia unumqtiodque tale , tuta

magis: Vel tanquam motivum extrinsecum, ineram conditionem, eliciendo actum contritionis, quo actuti mo magis odio habet peccatum, quam gehennam. Et sane quod non omne praecogiaoscendum antecedenter adactum fidei necessario sit motivum intrinsecum talis a-

139쪽

ctus, patet quia alite actum Fidei debet praecognoici h nestas amissidet, hujusmodi autem honestas non estis livum iturinsecum, sed extrinsecum relate ad Fidem tali, ter Fides erin virtus moras,non theologica, eo ubd h. beret pro mos ivo honestatem a stus, non ipsum Deum ergo sicut praecognitiis huiushonestatis potest ex arbitrio voluntatis usurpari ut mera conditio ad actum fidei theo lagalem, ita poterit usurpari ut conditio bonitas illationis ad ac una Fidei, quo creditur conclusio Theologica

Hinc sequitur, quod possit aliquando conclusis es:

certior praemissis, non quidem ex principio objecti vox elate ad quod temper equitur debiliorem partem sed ea principio effectivo seu induxivo;quando scilicet altera ex praemissis est aetus naturalis,4 conclusio est assensus si

pernaturalis v. gr. dum dici nus Christum mortuum esse propter nos homines, qi' de Fide est, mortuum esse propter homines,&cmuni physice est, nos esse homi, nes, seu dari, vel existere nos homines haec minor,si -ctus naturalis habens certitudinem selum physicam,ς-- clusio verb, quae est actus Fidei, est supernaturalis, me-mphyli certa ivra certitudinem scientiae. VIII. OBJlc. a. Si esset oblectum materiale Fidei,conis

clusio theologica descendens ex una praemilia physice certa, possemus Fide divina credere, qubd ignis babylonicus comburat S sic fidei divinae pollet subesse malum, quod est contraTctile mim;ergo nis . ileia,quia si fiat hic syllogismus:Deus concurrit cum cautis secundis sed igitis babylonicus approximatus pata agit,ergo Deus cum P ne babylonico coagit; atque ade ignis babylonicus con

burit:Inhoc sylla sinci conclusici theologica descendit ex

triajori de Fide,de minore physice cer A ergo potest crediride divina, qubsignis babylonicus pueros combasserit. θ nerosequciam. Ad probationem illa majoris vel in est propositio implicite conditionata, dc facit huiπὸ sensumetu causae secundaeas intimet cum illi onquem

140쪽

irit; ideo conclusio theologica, quae infertur est oble/EDies materiale Fidei, est haec propolitio particularis conmetitionata: Si ignis babylonicus inburit, Deus coagit quin sit de Fide haec abGlutat Deus coagit cum igne ba- Jonico. Adde, quod sicut, quando Parochus proponit

rustico Incarnationem Spiritu Sancti, tunc solitin voluntas credendi est supernaturalis, non vero ipse a dis Fidei filsus, ita quando conclusio theologica descendit ex prae- nulla physice tantians certa, quae tamen propter aliquod miraculum ellet falsa, tunc volun s credendi orta ex j dicio practico dictante, honestum esse hic, donunc credere, rite supernaturalis, non vero ipse actus Fidei falsus.

Et sicut in primo casu potest alicui tantum, non ver totiriclesia. adversus quam portae Inieri non praevalent apparere evidenter credibilis Incarnatio Spiritus sancti ita in secundo casu poterit alicui tantum apparera eviden ter credibilis conclusio theologica salsi, non tamen toti βcclesiae. IX. utcoult. Si satis esset connexio euentialis inter A,N B, ut revelato reveletur pariteri, v. gr. re velata homine, reveletur risibile, sequeretur, quod revelata dia vinitate,siifficientor esset etiam revelata Trinitas Persena .rum sequela non admittitur taliter superflue adderetur revelatio Trinitatis post revelaticinena Divinitatis ergo revelato homine, non revel tur implicite risibile,atque deo non potest credi Fide divinat quod Christus v. gr. sit risibilis. Confirm. amsi homo eredat immo etiam evidenter sciat, divinitatem identificari cum Triuitate; potes: tamen Deus per lumen gloriae Elum manifestare Divinitatena, non Trinitatem; ergo quamvis certum iit , hominem identificari cum risibili potest tamenta lumen fidei si,tum manifestari,quod hi istiis sit homo non vero quod iit risibilis;atque adeo Christum esse iubilem non est materia. fidet,etiam posita cognitione scientifica , quod homo sit

SEARCH

MENU NAVIGATION