Cursus theologicus ad usum Tyronum elucubratus, & in quotidianis prælectionibus a R.P. Dominico Viva S.J. sacrae theologiae professore suis auditoribus traditus ... in lucem publicam editus a D. Ignatio Viva auctoris nepote. Pars prima octava De fide

발행: 1716년

분량: 404페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

Gnda velpropter evidentiamsignorum, velpropter Muid huyusmodiat etiam Suar. Cola. , Lugo. PROB. ita ex propositione 2 ab Inn.XI.profligata, A Uur supernaturalis, G utilis adfatuse lae cum notitia forum probabio reisiationis; immo eumformiadine, qua quisformidet,ne non sit locutu Deu eigo non susscit judicium probabile,ut diximus etiam in quaestione sectanda disputationis antecedentis;sed praerequiritur ad asse sum fidei iudicium credibilitatis , atque adebreviationis moraliter evidens evidentia saltem impers 'cha,& respectiva, proportionata captui credentis, qualis habetur in pueris,&rusticis.Ratio sutori est. ltria sit inysteria fidei apparerent credibilia selum probabiliter , copinativE,atque adebcum formidine ne Deus non siti cuius sequeretur,imprudenter imperari aliensum firmicianum,rejiciendo omne motivum in contrarium , aut ulterius examen de tali veritate.

XII. Dico a.Adaistum fidei supernaturalis super omnia firmissimum non praerequiritur in unoquoque judicium de credibilitate mysteriorum evidensevidentia a Bluta,&persecta,qualis habetur indoctis post consideω rationem ignorum credibilitatis,sed sussicit , quod non possit prudenter de oppost dubitari. Ita commnnius euin Lugo:quicquid in contrarium videatur docere Suar.

Ρma. Quia aliter soli docti is perspicaces ingenio possentcredere fide silpernaturali;isti enim Glum possunt

percipere, c pro merito ponderare motiva credibilitatis evidentiam persectam gighentii ergo. Hinc Aug. in lib. contra Epistolam Funda inenti e habet In Catholica

Ecclesia ad laeerismamsapientiamma ci spirituales

perveniunt in hac vitari cateram quippe turbam nouintelligendi vivacitas sedcredendi simplicita tutissimamfacit.

172쪽

dicantibus, carebant consensu populorum, vincultis martyriis,& aliis notis credibilitatis, citiae pariunt nobis evidentiam persectam Dionysius Areopagita Ach i 7.adsitam Pauli concionem conversus est ad iidem Sic Eunu elius Reginae AEthyopinnaci. 3.&Samaritanido. . um versi suntline evidentia persecta credibilitatis. Rices cum Suar.loc.cιt. lubdiu pueris , c rudibus

hanc evidentiam suppleat illustratio Spiritus sancti. Sed contra est,quia quanisi illustratio Spiritu Sancti r ut ratur,ut non possintRustici rationabiliter dubitare de opposito,at non per hoc iis apparent ea ligna credibilitatis, quae per se pariunt evidentiam perfectrum ergo non habetur in Rustici evidentia persecta credibilitatis. Quint autem sper lumen supernaturale talis evidentia suppleaxuri&dicitur gratis,&non videtur probabile.Christum Dominum ita fidem suam ac Religiovem instituisse, ut m jorem apparentiam requireret in rudibus,quam quae ira paraliter haberi potest,adeo ut eius desectum velit suppi

si per miracula.

Hinc,ut Rustieus habeat judinum evidens de credibulitate mysteriorum fidei,satis est, quod possit sic intra

ratiocinari: o indoctus in rebus a me ignoratis, praeser, tim religionis stare debeo iudicio sapientum, de piorum sed'rochus,de mei parentes sapientes sunt, Sopii , ergo eorum judicio mihi standum,& ea teneor credere MDeo quae ipsi mihi proponunta Deo esse revelata:qua posito, Orumpit statim Rusticus in actuna fidei nixum immediate seli revelationi divinaesi non secus ac docti,positis notis eredibilitatis,qua reddunt evidenter credibilem, cx dendam re velationem,erumpunt in aliensium fidei ipsi re, velationi dumtaxat innixum. XIlLOM. I. Contra primam conclusionem a Theo. ogis multa dicuntur esse de fide, cum tamen probabilit tantum ea sint de fide v. gr. quod demonstrari possit exi. stratia Dei, immortalitas minis, dcc. Nunc sic:vel potest

circa

173쪽

rirea hujusmodi propositioiles exerceri actus Fidei, vel

non; si priarum; ergo stat achiis Fidei stupernaturalis cum

notitia solum probabili revelationis; si secundum i ergo frustra dicuntur ea esse de Fide. Rest. Quod quae probabiliter sunt de Fide, nullatenus

credi possint astens Fidei supernaturali , ut constat ex propositione damnata,vi ex ratione adducta qui sciliacet imprudens esset assensus firmissimus. iii non appareret existentia revelationis indubitabiliter. Quare si quis veru let imprudenter imperare allensiim Fidei circa haec Obje talis assensus esset naturalis vi solum de Fide objective, non sol maliter, sicut est assensus Fidei falsus quando quis v. gr. credit Incarnationem spiritus Sancti propositam arocho si vero res ita appareat is de Fides, ut

non videatur solum probabile, sed omnino certum,quod si de Fide tunc ut notat Platellus v. os poterit circa illam exerceri verus aruis Fidei supernaturalis is sic desecto actu supernaturali credi potest, .uod possit existen ilia Dei demonstrari, cum boc vide tui xto ex Scripturis colligi.

XIV. OByc. a. contra secundam conclusione Rusticus debet prud*ter actum Fideliinperare,in credere, atqui non posset prudenter credere , u haberet evidenti.

am credibilitatis Lltim impersectam,di res eissivam sundatam in dictis Parochi; ergo debet haec evidentia saliena suppleri per illustrationem Spiritus Sancti Probsi γnον Non potest dici, quod prudenter credat assensu firmissimo super omnia, qui assentitur ex motivo, quod, ut substat tali apparentiae, est c6mmune vero, dc salso radrusticus assentiretur ex motivo revelationis, prout apparente ex testimonio Parochi, atque adeo sub apparentia commuia i vero, falso, cum possit idem Parochussa ex ignorantia, sive ex malitia protonere tanquam revelatum tam articulum verum, qu/m fglsum ergo rusti. cus non imperaret Fidem prudenter.

174쪽

Confitiat. Si rusticus1ub evidentia ista imp a me. dibilitatis vellet discredere, citra culpam discrederet; ergo stanti im detur evidentia credibilitatisimperfecta non potest haberi assensus Fidei firmissimus. Consequentia si quis, iriqui nequit stare assensias firmissimus super omnia

in eo, qui potest citra culpam non credere, ut patet an recedensprobatur;quias discrederet, non siceret Deum mendacem, legando quae Deus dixit,sed sollina negaret,

revelatumesse a Deo,quod Parochus proponit ergo in iuriam irrogaret tantum Parocho non stando ejus dictis, non vero Deo, ergo posset citra culpatia discredere. Resp. nego minorem Ad probationem distinguoma torem: si firmitas adhaesionis oriatur a veritate objesti quae intellectum convincat, coneedo; si ab imperio voluntatis, de sit affectiva potius quam speculativa,uiesin ca- si nostro; subdistinguo: si detur motivum prudens dubita irdi; an motivum substet apparentiae communi vero, Scfalso concedo secus nego majorem, caetra missa mi. nore, nego consequentiam Rusticus , quando credit firmissime verbi Incarnationem ex motivo Dei revelantis, habet notitiam revelationis obscuram vi ex imperio volun adseredit firmissimὶ illam existere,posita propositi ne Parochi, dummodo non habeat motivum dubitandi de Parochi veracitate, quamvis advertat, Parochum posse proponere falsiam, quia tamen simul advertit,hic,&nunc imprudenter dubitari, an Parochus mentiatur,

quia simul illustratur lumine Spirit4s sancti, ideo habet sussicientem evidentiam moralem de existentia revelari mnis, unde possit prudenter imperare assensum Fidei Sicut prudenter adoramus hosti m , si imprudenter dubitatus , an sit eonsecrata.&prudenter obtemperamus praecepto rogio, si imprudenter dubitatur, an minister regius proponens ale praeeeptum mentiatur immo ad haec omnia datur obligatio, ut patet. Adeo inimi. παῖ -tecedens culpabiliter enim dis credit

175쪽

eredit nonssiliun qinficit Deum. iidacem, sed etiam qui non credit ejusjocii onem, ac mysteria revelata quando tenetur ea credere Rati est, quia irrogat Deo

injuriam, qui non vult credere ipsum loqui , quando ad id tenetur, sicut irrogat ita juriam Regi qui non vult credere, utam esse ab eo legem, re proinde non vult o temperare, quando tenetur credere Ministro regio legem indicenti, atqui rusticus, posito dicto Parochi, de cujus

doctrina, uprobitate noli daebitat prudenter,tenetur credere,iicut tenetur ol temperare legi Pontificiae a Parocho propositae ergo si nolit credere,istrogat Deo insutiam etiam ii non iacerςt Deum mendacem, XV. yc. ult. Dii tamen ultimum prudentiae non potest elle fallum, cuni sit de se evidens, atqui si rusticus, posita evidentia imperse H de credibilitate mysterii pr politi a Parocho, crederet v. gr. Incax natiotiem Spiritus sanctitab-propos tam ditiamen prudentiae dictans,

Incarnationem Spirittis Sancti eis verana, e clare,denda D,

esset dictamen falsum ergo non potest illam credere fi missinae, ne actu quidem naturali falso, nisi detur evidei ita perfecta credibilitatis. Confirm. Quia prudentia ipsa in talibus circumstan iis dictat esse ulterius inquirendum de verit te revelationi. ergo non posset rusticus credere, nisi imprudenter. Resp. Dictamen prudentia ultimum esse procul dubia nec Mario verum, utpote evidens hujusmodi tameit judicium inebet esse praclicum dictans hic, tunc elle ere. dendum,non vero si oculativum,hoc est astarmans esse, rum id, quod creditur. Stat autem prior illa veritas judicii practic quod si hi nunc credenda Incarnatio spiri. tus S., posita a Parocho, sine veritate speculativa acti. culi crediti, quoties non datur initiὰico motivum dubistandi prudenter de Paxochi veracitate: Ad mira modiim quo verum est ictamen prudentiae, quod haec hostia iit adoranda,esto re vera non lix consecrat/. te in Aemil

176쪽

Adeonfirm. orari , ubd si consurgat dictaminprudensae dictans, esse ulterius inquirendum de veritate, non possit rusticus tunc credere assense mei sapernat ratis firmissi,no, sed debeat ulterius inquirere , quia as sensius Fidei supernaturalis non stat cum notitia si lumphobabili revelationis Nego tamen , quὶd semper rusi co haec dubitatio insurgat.

tum Fidei dispondistis ad justificationem

eme supernaturalem; haec enim habet Tridentinum, s. n.' Si quis dixerat μεθnritus San ' ad toris hominem credere posse cui vortet, ut ei Iustificatio ni gra i conferatur, anathemasit. spernatur-uxo,a item ainais Fidei non est selum quoad modum , ut videntur sentire Capreri Cajeti, apud Platelium um to sed est supernaturalitas quoad substantiam , ut docenteo auiitissime;tuna quia Scripturae passim dicunt, istuna Fidei esse donum Dei,& superare vires naturaeitum etiam

quia ad actum Fidei praerequiritur habitus - se instasiis, ae si pernaturalis tum demum, quia talis actus disponit ad gratiam, Sc liniam stipernatiualom; dispositis autem debet proportionari formae, ad quam disponit. Ex hoc autem, quod actus Fidei sit supernMuralis

non squitur, quod species impresti concurrentes ad actum Fidei sint etiam sepernaturales nam non 'uicquid eausat actum stipernaturalem debet esse supernaturale. stetit enim volun f, qtiae est potentia naturalis , adjutaeon principio stuperuaturali potest causare aistum stiper-mturalem, ita species imprella adstita lumnie fidei supernaturali causare potest adium fidei super naturalem idenseque dicendum de praeviis apprehensionibus objecti credendi

177쪽

alendi, it docent probabilius Lugo, Salis, contra Ripaudam. Gran. Neque dicas , hujusmodi species , o cap prehensu,ne disponere ad actum Fidei stupes naturalem adeoque debereesse supernaturales Nam non disponunt per se, de proxime subactus Fidei proxime disponit ad amorem supernaturalem,ri grauam sed solum remote per accidens, ut auditio concionis, vivo Crucifixi, Id, quod e se, immediate disponit ad actumFidei, est: illustratio Spiritus Sancti,&pia affectio ad idem, quia- citus idcirco sunt sqpernat irales quoad ι-aptiam Hinc etiam fit, actus Fidei supernaturales non relinquere in intellectu species sui mutativEsispernaturales , ut docent Ovied. , Lug., RipG contra Turrecrena nulla enim est necessitas admittendi supernaturalitatem in speciebus re-

litas ab actibus supernati ratibus. XVII. Dissicultas est. An judicium evideras, evidentia salteiti respectiva, de credibilitate,&credenditate mysteriorum Fidei sit supernaturale, scut est pia flectio , seu voluntas credendia clim necessario tale judicium praerequiratur ad actum supernaturalem Fides , non secinae pia assectio ad Fidem Assirmant Lug. M. ii sect. I. Huri. , Rip., tum ex illo principio tradito ab Augustino M'. a. de adest. Sanctorum e. r. qubd scilicet gratia sitsi:npliciter necellaria ad actum intellectus, qui voluntatem credendi alitecedit; tum quia in Concilio Milevitaneuean. . generaliter dicitur is senum discis , quid facere δελ- - -πscriptum sirin Psalmum sivi

vita hominemscientiam. Dicendum tamen cum Daci, Ovied. , Tan. ,- aliis costamunius, judicium evidens speculativum de credibilitate mysteriorum Fidei esse actum naturalem, &esse supernaturale dumtaxat judicium practicum in is,hone. stum esse credere mysteria Fidei, quae apparent evidenter eredibilia, & credenda. -

178쪽

immediate diligit piam affectioilem, seu voluntatem se, pernaturalim credendi, non vero' ubd mediate Diutina , . remotebatqui s Fluin judicium practicum de honetate, l obligatione credendi dirigit immediate, ultimodisponit ad piam aflectionem credendi, non verbiudicium speculativum evidens de credibriitate mysteriolum ergoselum judicium pratacum est stipernaturale Major comstat ex dictas: Minor patet. Ex .uibus equitur primo,sο- tum judicium praebcum,utpote supernaturale, non possi . His falsum, secus verbjudicium speculativum Sequitur secundo, dehoc judicio practico intelligendum esse illini principium Augustini,4 id quod docet Concilium Mi .

levitatium.

XHIL Ayc. Omnis actus supernaturalis procedere debet non selum a principio suprenaturali, sed etiam a diaspositione ultima etiam supernaturali atqui ad judicium supernaturale prae icum de thoiaestate , Mobligatione credendi disponit judicium speculativum de credibilitate mysteriorum Fidei,&rursus ad hoc iudicium speculat, vum di sua nar apprehensiones praeviat, de species ini

prellae; ergo omnia ista debent esse entitative supernat talia Major constat ex dictis , nam amor Dei disponens ad gratiam habitualem suprenaturalem debet esse supernaturalis,es fides disponens ad amorem supernatui alem debet pariter esse supernaturalis item supernaturalis deinbet elle pia esse , seu voluntas credendi, quia disponit

ad fidem supernaturalem; quia ad vGluntatem crede di disponit iudicium pras icum de honestate credendi, Ndeo hoc etiam est supernaturale ergo universim quod disponit ultimo Armam stipernaturalem , debet esse supernaturale; aliter dispositio non proportionaretur sermae si essetit inordine diversis. Resp. nego minorem quamvis enim ad iudicium illud practicum per se requiratur judicium speculativum de

cladibilitate mysterior fidei, sicut etiam per se inquiritus

179쪽

έα . t. WNumsissupernaturria,&c. 7tur intellectus,vi species impretia objectio, nihilomitius judicium speculativum non dirigit immediate oc per se nec dispotiit ultimis ad illud inlicium praeticum, sed per accidens, & remote: quod enim immediate dirigit, de uia timo disponit est illostratio Spiritus Sancti, qua repraesen . tantur evidenter credibilia mysteria fidei. Hic enim ill oratione posita, per accidens consequitur iudicium specu.. lativum de credibilitate, ter se, ac immediate constit-git judicium praebcum de honestate, re obligatione credeiadi fit enim statim vi habitus prudentiae infusae hic syialogismus practicus: Quoties apparet evidente credibilis divina revelatio, honestuni est credere, de datist obligatio credendi, sed hic,& nunc apparet mihi evidenter credibialis divina revelatio; ergo hic & nunc mihi credendum est, Ubi vides, in minori ferii judicium de apparentia evidenti credibilitatis, non de ipsa credibilitate mysterii atque deo judicium speculativum de credibilitate mysterii, etiamsi praerequiratur ad fidem sutrequiritur etiam intellectus,e species de objectoinihilominus non influit imm diate, per se ad judicium supernaturale praeticum, sicut influit illustratio Spiritu Sancti,quae immediate a Deo tim. senditur. XIX. Ex dictis sequitur, dari in homine tres habitus sivern turales, Minfiises in ordine ad credendum, vide . liceti, bitum fiderinfluentem ad Fidei actus habitum credulitatis, seu piae asiectionis ad Fidem qui influit ad voluntatem credendi, sivernaturalis est , &inerit ria,N habitum supernaturalem, qui influit ad judicium praelictim supernaturale dictam,hic, nunc credendum esse. Si enim adactum Fidei eliciendum datur habitus Fidei infusus, ut actus procedat connaturalius a principio. intrinseco, & permanente, quidia etiam ad judicium practicum supernaturale detur habitus pariter infusiis Hie autem tertius habitus supernaturalis , ut notat Plateb

idetur esse habitus prudentia specialis

Diuitia

180쪽

cujus est dictare obligationem credendi hic, de nune, iliastinctus ab habitu intusis prudentiae generalis directivo virtutum moralium. Et rati' est, quia habitus prudelitiae si ecialis dictans obligationem credendi antecedit per se habitum Fidei, cum concurrat adactum per se praevium ad Fidem contra vel b habitus prudentiae genet alis consequitur per se ad habitum Fidei, quia dictat obligatio nem eliciendi hic, nunc actus virituum moralium,qui supponunt actum Fidei ergo hujusmodi habites distri

Depio Asiectione ad Fidem praevia.

Q Uaerendum primo , Any aerequiratur ad allensum Fidei divinae pia voluntas cieaeudia Secundo ranea sit neces lario supernaturalis,& honesta , cum imperet actsun Fidei supernaturalem PDemuna, An possit voluntas credendi intrinsece supernaturalis,honesta, meritoria esse extrualece inhonesta,vi dei peritoria,ut si quis vellet v. v. religionem catholicam amplecti ex motivo ambitionis, & lucri, videlicet utpossit regno , aut divitiis potiri.

l--ιm C eaodi P r Atii hac in evaria apud g. dio. o. sea. i. Nonnulli cum Caietano putant, polle olimitatem determinare intollectum ad actum Fidei absqtae ullo praevio motivo; sed communiter reiiciuntur: sicut enim voluntas nequit amare, nisi objectum repraesent . t ut borium, ita intellectus nequit allentiri sine praevio suo objecto , quod habeat saltem speciem veri olite eonjux dubitans de morte prioris conjugis posset ex imperio voluntatis dicere decerminate, illum esse mortiriam, sic conti ahere secundum matrimonium quod etiari pugnat

SEARCH

MENU NAVIGATION