Cursus theologicus ad usum Tyronum elucubratus, & in quotidianis prælectionibus a R.P. Dominico Viva S.J. sacrae theologiae professore suis auditoribus traditus ... in lucem publicam editus a D. Ignatio Viva auctoris nepote. Pars prima octava De fide

발행: 1716년

분량: 404페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

quia Deum, propter quem credimus, speramus, tam mus ipsum etiam credimus, speramus, & amamus.

VI. Dico a Spes Theologica secundit formalitatem ritiam habet, erectionis animi, c conatus adversus

dissicultates, habet proformali objecta virtutem Dei auxiliatricem, seu Deum, ut auxiliatorem; consequenter spes secundum utramque formalitatem, desiderii scilicet, Merectionis animi, habet proformali objecto adaequato

Deum, ut nostrum bonum, dc ut auxiliatorem. Ita communiter Recentiores cum Amico, Plat contra Suar. Gran. , O vied con putantes , adaequatum objectum spei esse bonitatem Dei respectivam , ct contra Vasq. Lug., Maerat. , Espar. , ut ut , esIe olim virtutem Dei auxiliatricem. PROB. i. Au storitate tum D. Thom. v. unica de

Spe, arta ubi habet Formia objectum hes est auxiliaum divina potesatis, pietatis , propter quod tendiemοtm spei in Duasyrata, qua seunt objectum materia D: tum Scripturae, bd Patrum. Nam Psal. 4 . dicitur Deus mem, adjutor me M, resperabo in eum: Psal. I i. Ego autem n misericordia tua speravi: Isa. 16. Sperastis in Domino, De orti. Hinc Bonav. dist. 16. o. i. dixit faelico Gre V -ι0umma sin,

Mi. PROB. a. Ratione: Illud est objectum formale actus quod reponimusanterrog mi, Cur talem actum exerce nius falsui sicut interrogatati, cur desideremus beatitudinem ireponimus,quia est nostrum summum bonum; ita interroganti , Cur illam speremus non respondemus: dumtaxati quia est nostrum summum bonum, sed addi , imoquia Deus est auxiliator, seu quia ejus auxilia nobis rum deerunt, spectata ejus idelitate, aut misericordia; at .

Me adeo, si per des quin nostrae cooperationis non ste Tu trair,

302쪽

terit, certissime nos ad illam perduceno ergo oblectum formalespei, quod secunditiinserinalitatem desiderii est

Detis, ut nostrum bonum, secundum formalitatem emetionis minat est Deus, ut auxiliator Sicuti enim aegrotus' v. g. dum sperat sanitatem, habet pro formali obiecto de bonum sanitatis, quam desiderat,& causam inductivam sanitatis, in qua confidit.confortans antinu adversiis dita cultates in prosecutione fanitatis occurrentes; ita in casii. Confirm Aet nitens Deo, ut nonostro, auxiliatore, est aetus virtutis theologicae titpote habens pro formali object Deum;atqui non est actus fidei, nec cha .ritatis, ut patet ergo est aclus pes, cum nonnisi tres iiii virtutes theologatos Quod docuit Angel. 2. a. P. II. ari. 7 gic ns: Objectum spei est uno modo beatitudo ..iterna ct alio modo divinum auxibum: sart. 6. adiubi habet: spe facit tendere in Deum , tanquam in

quoddam bonum inale adj, secendum, o sicut ni quod dam adjutorium enicax ad ubveniendum. Quia tamen ta actu spei, tio desideri estprincipalior, utpiste

ditetisse tendens in bonum , dc ratio erectionis est miniis principalis , utpote respiciens circumstantiam obje . non pe arduitatem, quam vult superare dcirco Deus, ut bonum nostium seu bonitas Dei respectiva est obiectam formale principalius in spe, virtus vero auxiliatrix est misnus principale id secundarium: uxrumque tamen movet'

ad adium ei

VIL OBJlc. r. contra primam eonclusionem. Si nitas Dei respectiva esset oriectum formale spes, inuere tur, quod per spem Deus ordinatetur ad nos, tanquam ad finem, Qui, seu Cujus gratia; nam D us attingeretur ut beatificans n6s, atque adeo finis in hujus actus non

esset Deu , sed creatura, cujus gratia Deus desideraretri et sequela repugnat, quia hoc esset Deum desiderare , tam qum medium adfinem ultimum,& sic ellet finem uitia muni increatura constituem ergo non potest bonita Dei

303쪽

constiti. 1. Quia amor concupiscentiae, quo quis per aestum spei amat sibi beatitudinem , est amor proprius, non Dei; ergo est inordinatus, vitiosus,Juxta erimen Baii, non supernaturalis. Probatur conseq. quia amor

supernaturalis est ille, qui conjungit nos Deo periem se pra quanacunque coniunctionem naturalem atqui non conjungimur Deo periecte, niti per hoc, quod Deum a-mmaus, non per hoc, quod amentiis nosmetips, ergo actus spei, quo nosmetipsos an iamus, non citet supern turalis, sed vitiolus. Confirm. 1. Q amat sanitatem ut sibi bonam, ideo illam amat, quia leam his in se sisti ergo qui amat Deum, ut sibi bonum, ideo Deum amat, quia amat se, dein se iistit xqui hujuimodi amor proprius sistens in se, dc

non ordinans creaturan d Detina, non est supernatur ii nec virtuosus, ergo neque amor involutus in spe.

Reis. Nego seque m. Deus e spem ordinatur ad

nos tanquam finis Qui ad fine iacui uomediatum, ua in men uicinis Cui ulcimatus sit ipse Deus,quod nullam sectinordinationem. Hoc enim importat solum velle unire nobis Deum, ut nostium ultimum frae , quod non est Deum ad nos, sed nos ad Deum ordinare. Ad probationem dico, quod finis inactus spei in ipse Deus, noli creatura;&quamvis talis unio conserata creatuitam ea tamen non amatur ultimate in orditae d creaturam,sed in ordine ad Deum, ad quem creatura, ut Deo unita seratur tanqum adfinem ultimum;&ideo finis,

gratia ultimatus est De cieatur vero est*m in in is

mediatus.

Ad primam confirmationem Amo .concupiscemiae in . volutus in actu spei est quidem amor proprius cssim viis uosus, qui creatura non amat Deum tibi , iiDudo in bono proprio , sed hoc ipsum bonum proprium saltem

virtualiter ordin t ad Deum ultimum direm, NH dicinium

304쪽

hinc sequi, quod talis amor sistens ultimat bili messit amoramicitiae pertinens ad charitatem , non a spem. Nam ad amorem amicitiae proprium charitatis non o

iam spectat amare Deum &in eodem sistere, sed etiam amare absque ullo respectu ad propriam utilitatem,Pod non habetur per actum spei. Ad secundam nego consequentiam disparitas est,quia nemo amat sanitatem sibi, reserendoseipsum & bonum

proprium in sanitatem, tanquam in finem ultimum, sicut per spem homo amat Deum, reserendo se tum, gopropriam felicitatem in illuui, tanquam in ultimum finem. VIII. Byc. 1. contra secundam conclusionem. Virtus Dei auxiliantis pertinet ad causam efficientem

beatitudinis, ut consequendae,ergo non est motivum sese

male spei, seu causa objectio talis actus. Confirm. Si divinum auxilium let objectum sor- male spei, spes causaretur abauxilio divino A vice versa

auxilium divinum, quod per tur, causaretur a spe atquς adeo daretur mutua prioritas. Resp. Deum paratum ad conserenda auxilia esse oblectum formale atque adeo causam objectivam spei,&iumul ratione auxiliorum esse causam Beatitudinisinicie . tem, quae speratur: in quo millum inconveniens. Ad confirm. Sicut has v. gr. repraesentata movet ad sui amorem, dc deinde amor causet in genere causae enficientis iam sanitatem, ponendo media adillam ita virtus auxiliatrix repraesentata movet ad spem, haeci ducit auxilia, tanquaesiniata ad Deum assiquendum cum mutua prioritate solum in diverso genere causae quod nonr pugnat. IX. OBJlc. ult. Si spes Beatitudinis haberet pro objecto formali Virtutem Dei auxiliatricem, timor gehennae deberet habere pro objecto Armati Deum comminantem; quandoquidem sicut interroganti, Quare eras Τxespondemus. Quia Deus paratus e subvenire: ita inter

305쪽

rogariti, Quare time gehennam,Respondemus, ista Deus illim comminatur, ergo sicut pes est virtus Theo ,

lagalis, quia habet pro objecto sormali Deum, esset virtus Theologalis Timor: quod nemo dixeriL. Resp. L. cum Mario disp. i. de Spe sect. . quod e

dem virtus Spei, quae nititur Deo prouut enti beatitudinem sub conditione, quod bene operemur, eliciat actum timoris gehennae quia posita ea promiuione conditiona . ta, statim consurgit timor, ne conditio isti non purifice, tur ex propriae voLmtatisoscitantia, unde talis umor per .

unet Elicitive ad eandem vitavem Theologalem Spei Ἀ-cut enim ex eodem liniam Charitatis Theologali pro tam amor Dei, quam dolor deoctensa divina eidem boniat ii opposita, ita ex eodem Habstu Dei Theologesispro..dit tam spe Beatittidinis, quam timor gehennae oppositae Beatitudini, eodem erimimpetii, quo rapimura no liquo fugimus a malo opposito illi bono. Advertendum tamen multiplex dari Timoris gentis. Datur enim timor Mundanus, Servilis, Filialis, Initialis. Timor Mundanus est ille, quo quis odit culpam propter pamam, animo, ut si poena abesset,culpanon odio la beretur; c hujusmodi timor cam sit malus, ad nullam

virtutem spectat. Dehoc timore dicitur OG εμιρ-- care mabfirmidinepoena: Oderuntpeccare boni vir iotis amore; Matth. Io habetur si doliis rimere qui occidunt corp-, animam aurem non possunt occideo re Timor servilis est ille, quo quis odit culpam propter poenam, seu ex metu poenae, quin tamen eo animo sit, ut vellet peccare, si poena abesset , hic autenitimor est donum Spiritus sancti, atque adeo est actus bonus, & super naturalis, ut videre estis expositione thesis i . ab Alex. VIII profligatae, quae dicita Timorgorinna non esse pernaturatu, sicut etiam in desima quinta ex iisdem the

306쪽

Mnestληψmum, ac si rarauu is Dei cautiontimore dicitur Lucae n. Timete eum qui postquam oc- riderit corpin habetpotestatem mutere in gehucunami hic dumtaxat Timor per inere potest ad vii tui namimoirtilialis est,qtio quis odit culpatri, quia est offens Dei summe . ilecit, khujusmodi timor spectat ad Charitatem,&de eo dicitur Psalm. 8. Tmor Domim sancius permanens in saeuo. acuis: de Iob. 26. Colum coeopaven , ta contremiscunt. Explicat autem hunc trumorem: Angelicus 3. ρ. . . ar. 6. quod sit vel qua dum summa leverentia, quam Beati habent erga Deum, rumin illud ea i7. Accepit omnας timor seu revet en

tiasimma 'magnificabant L eum;vel quaedam admia ratio de Dei excellentia, juxta illud Apocalypsis s. --ν es admirabi sunt opera tua quis non timebit tepvel demum sit quaedam complacentia in honestate timoris,&detestatio turpitudinis iurari e M quo seniuet, iam Temperantia, Misericordia , dcillae virtutes remanent inBeatis etiam eciandi im actum Denique Timor s-

niualisis quo quis incipit odille culpam ab odio poenae, ac deindenatam ficit ad odio habendam culpam , quia est offensa Dei summe dilecti, dicitur enim Ecclec 1 Iimor Domini nitium dilectionis est; de Pulm no Diatiumsapientia timor Domini, & hic etiam timor ad ch ritatea spectat; quia amantis etiam est timere; iuxta illud: Ru est lineuiHena timoris amor. In patria ranaria procul abest hujusmodi timor, quandoquidem line blicitudine,&anxietate Deus amatus; Unde Joan diris uro Irarfecta charit-foras mittit ιι orem.

RU' deinde da via dissicultati propositae in argumento, di ndo, quod Timor gehennari, uit actus vix tutis Theologalis, sed Moralis, quia habet pro motivo seu objecto socinali honestatem ipsani timoris, consilγ git in prospectu mali imi neruis ex nostra tragilitat , non c*Omnipotentia indice; quandoquidem mah

307쪽

potentia non est disposita de se ad conferendam gehennam antecedenter ad nostra demerita , ubi ex opposito Virtus Dei auxiliatrix est disposita de se ad conserendam Beatitudinem, nec non auxilia ad illam promerendam, calle litendana. Quare in forma nego sequelam, diversimode enim respondemus interroganti,Mirare sperast de Q iacetimes gehennam Speramus enim Beatitudinem,

quia Omnipotentia est dispolita ad illam conse tendam sed non timemus gehennam, quia Omnipotentia est simuliter disposita, dum illam comminatur, sed quia est in lum imminens nobis ex nostra stagilitate, supposta com

minatione divina.

X. Ex dictis colligitur primo, D min genere, proin praescindit a Theologali, Mnaturali, niti in causa disposita ad bonum concupitum conferendum. Hac enim posi- dispositisne, statim bonum apparet probabiliter utu, rum, atque adeo parari potest. Colligitur secundo Spem non niti in dispositionera sae necessariae, sed liberae. Et ratio est, quia objectum spei est bonum arduum nulla autem arduitas,autdifficultas est ad habendum effectum a causa necellaria, utpote quae necellario praestat quicquid praestare potest sub his ciscumstatutis quare arduitas habetur sellim in ordine ad Mectum obtinendum a causa libera atque adeo lisposi-uo ad conserendum bonum concupitum debet esse in causa libera, ut possit esse motivum ad sperandum, seu ad rigendum animum adversus dissicultatesin prosecutiomboni occurrentes.

XL Dubitatur his primo,An sit possibilis erecto mi.

mi ad versus difficultates in prosecutione boni concupiti occurrentes, quae realiter dissinguatur ab ctu desiderii relate ad tale bonum,& sollim importet actum confiden. uadi, fiducialitatis in Desi auxiliatorem Ad quod dicem. dum cum communiori, erectione istam animi in actu spei

modificatione quandam tendentiae desidiuti,cum qu

308쪽

identificatur; non lectis ac in cognitione obscuritas, vel videntia est modificatio tendentiae ipsi cognitionis, non vero actus a cognitione distinctus Ratio autem, cur non

possiter trianimi esse actus ab actu desiderii distinctus est, quia cum erectio animi sit achus voluntatis, debet aliquod bonum prosequi, non potest autem p rosequi ardustatem objecti, adversus quam animus obfirmatur tam arduitas non lix bona, ergo debet talis erectio identificari cum actu desiderii prosecutivo bonitatisdivinae respecti. vae,&sic animum obfirimare adversiis difficultates , ne propter illas desperet. Quare sit actus desiderii ita temdit in objectum absens, ut non possint dari vice illius auo actus, quorum alter prosecutive tendat in bonum, alter aversive in absentiam boni, ita actus spei tendit in obisellam arduum, ut tamen non possint dari vice illius duo amas, quociam alter seraturprosecutive in bonum, alueaver sive in arduitatem.

XII. Dubitaturi revisi: Qtio dirum divinum Aurumum sit objectum formale spei , secundum qiiod spes bere animi erectionemadversusdissicultates occurretites m prosecutione boni concupit, Ad quod dicendum Spem secundiam for malitatem erectionis animi nixam in οὐ stiliatore, set in vii tute LM auxiliatrice, non respicere pro sermali ob se dio solum divinam promissa nem, atque adeo selum Attributum Fidesitatis ita ut him bona a Deo promissa possimus sperare, ut opinatur Com k 'λ. 19. n. sy. sed etiam niti posse Attributis Misericordiae, linietatis, ac liberalitatis divinae , adeo ut possimus spe Theologica sperare etiam bona non Dromissa prout conducentia ad Beatitudinem, puta perse-rantiam inalem, auxiliaefficacia, bonaetuam tempora ha, dc alia hujusmodi , ut docent commimissilia apud Ripes di ρ. 2 sessia. Ostenditur autem hoc tum ex Scripturis dicitur enim H Lia. Ego autem in miser india tua ster vij dc Psilm iis . Speret prae in

309쪽

nomina, Pia apud Dominum misericordia dcc tum ratiotis, quia Illud est iii rivum ad sperand-S expectandum bonum ab aliquo, quod reddit nobis prudentereresibilain talis boni futuritionem, atqui non blam Dis vina Fidelitas, ac promissio conditionati si scilicet petnos non steterit)prout datur de facto, sed etiam Dium Misericordia, Pietas, libet alitas reddunt nobis prudenter credibilem futuritionem persever nua finalis, d aliorum donoriam, quae non simia Deo promtila ergo etiam his persectionibus divitiis niti poterit nostra Spes.

ConfirmQuia quoties apparet causa disposit ad comferendum bonum a nobisconcupitum,toties hoc apparet probabiliter futurum, ita ut sperari possit, sed Deus inde. pendenter a sua promissione Fidelitate, praecis.raii ne sua Misericordiae, Pietatis, ac Liberalitatis , apparet imbis dispositusad conserenda bonafluam non promissi,

conducentia ad nostram Beatitudine n ergo etiam ex vi istorum attributorum possiimus ea bona perare, atque

adeo obiectum Armate Spei non est seu Promissio, ac fidelitas Divina, sed etiam l Halia Attributa. Nequedicasti idcirco possenos sperare a Deo Amanon promisiadeterminate, quia ea sunt promisti in eoia. fuso per verba illa D.46. Poue.'accipietu. Nam contra est, quia etiam speramus, antequam petamus, ocoremi , sicut ab hominibus, ita a sortiori a Deo. Neque dicas a spem non nixam divinis promissionibus non esse firmam. Nam contra etiam est, quia Spes habet firmitatem sita consentaneam, etiamsi nitatur soli Dei Misericordia; dicitur enim Psalm a Rexsterat n nis v in misericordia Abismi η----ο--tur. Et ratio est, quia Spes eo prorsis modo est ita

sicut est certa fides ut explicabitur quaestione quarta quia certitudinem sitam habet participativba fide. ut d cem comm iter cum Angelico;in fide autem duplex habetur certitudo hera sibi e iuva impenu apu

310쪽

ad fidem; haec est firmissima in casu nostro, cam nemo possit citra Dei iniurimn dissidere de sua Misericordia; ab

tera vero objectiva ratione sua infallibilitatis; dc haec a riter referitur in De nixa divinae Misericordiae, quia finibiliter Deus misericorditer conferet tam Beatitui nem promittam,quam perseverantiam finalem non pro- millam, si per nos non steterit. Hinc quia tam bona pio milla laxa non promissa non sunt a Deo conserenu selute, sedcondiri nate, si ilix et per nos non steterit, ideo Spes debet timori annecti; unde dicitur ad Philipp. h. caum metu, o tremore salutem vobam operamini. Q rarescut Deus idelis, promittens est motivum sota male Spei, quia uic est inclitiatiis, & determinatus at cou. λ enda nobis bo promissa, non quidem absistute, ea conditionale, si scilicet a nobis non ponattii culpabile in .pedimentimnia Deus Misericors, Pius ac Liberalis ast pariter motivum formale spei nostra relate ad bona non promisi;quia per isthaec Attributa est iu einclinatus, de moraliter necessitatus seo pacto quo moraliter necolla. tatur ad Optiminna, ut propugnabunus an de incarnatione Iad ea bona nobis conferenda, non abaluiE,sed cotiditionale, si scilicet a nobis non ponatur impedimentum culpabile.

A Beatitudo sperari ab eo, cui facta es

remini tissuae damnationis. l. Iam est praecipita difficultascirca objectum

mcteriale Dei. Stipponimus, post Deum in alio ordinemvelare petrosiam dananationem quo posito, quaeritur, An cuna tali revelatione, cum allensu Fideicertissimo, quod Beatitudo non sit latura, adhuc pes sit ea ab eodem Petin sperari Amrtriant AZoia, Gran , Ludans pro se Caietanum, Lorcam . Vict. Arimin. N e sint communiuscum Suar. 1.jecta Avidistinguunt

SEARCH

MENU NAVIGATION