장음표시 사용
351쪽
Qa L De Objecto Charinatis s avina,concipitur ut dicens perfectionem insiditam; eigo concipitur ut excurrens ad omnem omnino perfectionem;ergo ut importans cumulum ommuna perfectionum atque adeo solus cumulas omnium perfectionum est obiectum formale charitatis. θ. concesse incedote, distinguo primum cons quens:conciputir tu excurrens ad omnem perfect ionem in eadem linea,praescindendo ab aliis persectionibus divi . nis,concedo ut excurrens sermaliter ad quamcunque aliam perfectionem divinam, netoprimam, Usecvirdam sequentiam. Hoc autem fieri posse ratione cognitio- iuspraecisivae,supponimus ex prima parte. VIl.OBI. a.Quilibet aetas charitatis est in suo genere persemssinius , ergo debet non solum identice, sed etiam; mrinaliter terminari ad omnem omnino persectionem,de consequenter selus cumulus omnium persee ionum est objectum formale charitatis. Confirii . . Quia per impossibile tollatur a Deo aliqua persectio,Hysapientia unc bonitas divina non re. maneret simpliciter infinita quamvis per locum intrins secum Deus remaneret Omnipotens,Immensius,&c.ergo
si formaliter ab objecto charitatistollatur aliqua divina perfectio,non remanet in Deo formaliter bonitas simpliciter infinita,prout requiritur, ut possit, -- actumeliaritatis., Consim. a. Quia aliter tot darentur objecta Arimia lia charitatis, quot sunt in Deo persectiones syrmaliter distinctae. ' - κωρ distiqui .ntiserius: Areuictissimus in sto genere ratione obiecti dicentis nitatem infinitam, latione modi tendendi, attingendo hujus.
modi bonitatemfuatenus est bona ipsi,non amanti, coae ieeda est persectissumisin suo genere, quatenus debet eiulain perseressimus intensive, aut extensi v , attingendo
explicit , de formaliter omnes persectiones divinas
352쪽
ητο---υIta Congequ--. Hinc inter in charitatis potest dari di,taltero persectior non selum in-t sive,sed etiam initivhvel quia se aliter plures divinas perstetione vel quia attingit materialitersiti a bona extrinseca,quae quis potest Deo velle propter ejus bonitatem. Qus omnia proportionaliter diriminae beatitudine sorn ali,seu visione beata, quae potest alias, v aliaspersectiones formaliter in Deo attingerς,α hah κalias creaturas in iranipotentia.
Ad primam confirmationeni, eo πέ --edo' , negama equentiam Disparitas est, quia sicut Objectum beatificum satis est,quod ii bonum limpliciter infinitum realiter,non se aliter utro echiam Armale charitatis. Et r tio est,quia etiamsi bonum realit* infinitum non a tingatur formaliter sub conceptu proprio sngularum periectionum ahuc attingitur ut bonum infinitum p
tensanu summe pro se, ae praeserri omnibus bonis i se
distinctis;secus vero si non esset tale. Ais, uinum dico ob istas qui taversa materialiter,non formaliter, quia omnia convenia uiκ subratione generica bonitatis inlinitae, quae specificat
a m charitati ii inclaquitur , Dem esse Objectum sorii olei xit v supernaturalis , etiam sub conceptu Auia oris bonorum naturalium , quia etiam sub hoc conceptu dicit bonitatem infinitam: supponimus in- ω, posse id Gripectam sermale terminare tam ctum naturalem procedentem a principio naturali,quam supernaturrim procedentem supernaturali, ex quo ti an sequitur,quod si Deus attingatur cygnitione natu ali, ii Uri donorum supernaturalium quo pacto pQuia iungi eognitiori probabili, quamvis non evidenti, positi etiam sub hoc conceptu ternainare amorem charia inis naturaim. Quare potest actu charitatis naturalis specie discrrsa supernaturali non ratione obiecti forma
353쪽
I. De Objecta charisatis. 3 4' .us,sed ratione principii instinavi, modi inadendi in idem
Objectiam formale. VIII Ex quibus deciditur celebris illa quaestio. An mor charitatis in patria in via differant specie lici
Ovied Ratio est,quia quamvis objectuna formale iuudem relath ad utrunque amorem nenipe divina bonitas, nihilominus haec ipsa divina bonitas specificat amoremii via,prout proposita, dumen fidei, cognitionem nigmaticam,in patria vero prout proposita per visionem beatam I ergo ratione lauitu pruacipii effectivi, ac in oditendendi diversi specie disserunt huiusinodi amores non secus ac diversificantur specie actus scientiae, de opinionis terminati ad idem Obj m, idqueratione cognitionisera viae, ac modi tendendi diversi. Confirm Amor chalitatisin patria est necessarius, de incompossibilis cum quovis veniathsectu vero in via. ctus autem necessarius ellentialiter , S intrinsece disserta libero;ut supponimus ex dietis in de Actibus humanis;e go specie disserunt amor charitatis in via, in patria.Ni- nilominus habitus charitatisidem numero est in patria,S: in via:Unde Apost. i.ad Cor. 3 dixit:. Charisclas nunquam 3xcidu.Et ratio est , quiasicut potentia naturalis elicii eius specie diverses, v.gr. voluntas tam amorem, quam odium eb quini uterque hic actus specificetur ab eodem objecto voluntatinita habitus insistis, qui est instar potentiae supernaturalis dans simpliciter pollebinclinat ad di versis specie actus, dummodo tendant ad idem formale obiectum.
Utram Habutis charitatisis at in actum
moris praecepti l L Urinalae celeberrima, eperdissi a quaestion,
354쪽
dilucidE procedamus.Supponimus primo inim comm nisii contra Aureolum, habitum charitatis influere fi cienter inactus charitatis,cum mi mihi tura non detuladaeqtiatum principium actu supernaturalis, debet climpotentia naturali coinfluere principium stipernaturalM, quidem pernaanens,& incrinsecum, qualis est habitus insusus,ut connaturaliter actus proc dat.Neque dicas, sus.ficere iuxilia supernaturalia exigit ab hainibus insilis. Nam si concreditur vis effectiva auxit iis , quidni etiamiabitur quandoquidem auxilium supernaturale Eonsistens in illustratione,&inspiratione Spiritus Sancti se te 'ne ex parte objecta,& habitus ex parte potentia: auxilium de se excitat, applicat object uin potentiae; habitus vero de se concurrit cum potentia ad actum circa objectum praevie applicatum. Supponimus secundo,habitum charitatis, sive identuficetur cumgratia, sive sistinguatur , esse incompisssibilem cum peccato:quicquid sit, Utrum hoc habeat ex intrinsecis suis,an vero ex lege praesentis providentiae, ita ut excludatur a peccato sis una demeritorie 2 Put 'pinatur.
ILDissiculi usi que est, An habitus charitatis insusus, saltem in hypothesi, lubsidentificetur cum gratia, aut ex intrinsecis suis sit incompossibilis cum peccato possit
influere in actum charitatis praeceptum,in eo instanti,quo praeceptum urge Et ratio difficultatis est,Primo quia pro eo instanti actusamoris debet elle liber, ergo debet proce dere a princituo indifferetui talia ad actura praeceptum quam ad ejus omissionae peccaminosam. Cum a Reai habitus charitatis supponatur est incompossibilis cum peccato,non videtur polle talis actus in eo instanti ab habitu charitatis promanare. ciuidbquiali habitus protiali instanti influeret ina in daretur an intua prioritas,hλ- enim,utpote caluuiesset in priori, tiiriaci actum,&
355쪽
actus esset in priori ad habitum; quia ideo conservatur pro tali instanti habitus,e quod detur actus , dcaioli detur omissio actus peccan inosara uti anque hanc dissi- ciuitatem innumeri Doctores apud Rip. o. 23. cum
gant, polle halarum charitatis ad hujusaaodi actum influo ere,putantes,actum praeceptum 'tali casu procedere ab auxilio supernaturali Misserenti ad aetum,& omissionem actus peccaminosiam;ita ut si ponatur actus, conservetur pro eo instanti habitus,qui selum sit in posteriori ad a, istun i secus vero destruatur. Alii tamen cum Perra Rip. loc pii.putant,non solum esse possibile, sed etiam necessarium,qubd habitus charitatis influat in actum praeceptum propterea varias ineunt vias ad declinandum utrunque scopulum de eversione libertatis,& de mutua causalitate.
III. PUtamnonnulli,possit habitum charitatisi
rein actum praeceptum, dicendo, quod habitus charitatis sit seli im naturaliter , non essentnditerino compossibilis cum peccato Unde evacuaturptima diffice illas de eversione libertatis Deinde asserunt cum mistis,non repugnare mutuam causalitatem in diverso genere causae,ut inter materianain Armam: Unde habitus potest esse in priori ad actum,tanquam causa , dc ainis in priori ad habitum anquam disponens ad illum, cita secundat difficultati occirrunt. Sed contra est,quia etiam dato,quod habitus charitatis naturaliter tantii opponatur cum peccato, statim demeritori a peccato excindatur,juxta sententiam Ripaldai dispa 1 ΡΗ.7 noli per hoc salvaretur in casu nostro libertas a s praeceptum m ex di ius inde gratia: in
356쪽
antecedetis actum, mimpedibile a voluntate, cincona. γ,ssibile cuni omissione, meruili rearem actu, atqui incasu nostro actum antecederet non bltim habitus, sed etiam gratia habitualis, ad quam, tanquam proprietas consequitur habitus, & gratia praesentis ordinis est in. compossibilis cuna peccato, Ninii pedibilis; ergo actus non esset liber. Hinc quaestio praesens agitatur in cali, quod ipse habitus egentialiter opponatur cum peccato.
Deinde suppquitur etiam hi e ex Philas hia eontraDi
mistas, repugnare mutuam prioritatem in quocunque genere causis, praeterquam inter incientem,& finalem: Uiide tieutra difficultas juxta hanc viam evacuatur.
IV. Secund0 Autonius Perea, alii apud Ripaldam putant, utrumque scopulum declinari dicendo, quod ctus in instanti praecepto procedat vi duplicis actionis ad sequatae, quarum altera sit in priori, qua pendeat actus ab auxilio indiffereuti, Midcirco sit liber, altera sit in posteriori, qua pendeat actus ab habitu,qui vi actus praeuippo . fit sub dependentia ab auxilio conservetur, docauset it rum eundem actum. Sed etiam haec via est impervia Nam duplex ista acto totalis, saltem naturaliter, est impossibilisci ergo saltem eonnaturaliter non potest habitus si influere in aetiim praeceptitur. Adde, etiam divinitus reprenare duplicem in ionem totalem , sal em quand secunda essentialiter 'Qsupponit priniam, ut supponitur ex Philosephia S e nemo dixerit, quod possit v. gr. actus vitalis pendere pervctionem dimica am, si essentialitet pendeat per actionem identificatam; quia secunda actio totalis distini H esleuti liter supponeret priotem identificatam in ideo censetur euentialiter superflua. V. Tettio alii a 'Meundem Rip. cum Espar. q. c. de Vi tutibus ad lituitum, doce 'si quod habitus charitatis existens in instantia inquat in actum praeceptum proin,
si ima per esse, quod his et in priori ad durationem quia
357쪽
quia te est compossibilis cum peccato pro instanti B, de causat actum liberum, aqtio deinde non recausatur habitus,sed causatur durauo B, seu conservatio talis habu
Ged haec euamula,quae magno plause a multis etiam hujus Academiae recepta suidest pariter imperceptibilis. Nam primb nulla causi potest agere, nisi supponatur in prior durans. tibicata:soli im potest intelligi eoneurrens
ad durationem peresse,quod habet in priori ad dii rationem,quia aliter durario esset simul in priori, Min posteri ori;at relate ad alios effectus causa des et praesupponi exustens eum omnibus requisitis ad agendum , atqtie adeo cum sua duratione: de non potest intelligi,qubd habutiis in priori ad thram durationem causet actum praeceptum pro instanti B. Secundo lices sit possibile, quod habitus sit in instanti Α,&peccatum in instanti ; at in actum praeceptum non induit habitus prout est in instanti A, sed pro instanti B, quando est incompossitatis cum o- Missione actus peccaminosa ergo quamvis non praesep . ponatur duratio B in priori ad actium, adhuc habetur in compossibilitas habitus cum omissione actus;atque adebe versio libertatisaerii quando vi actus conservatiar habitus,sed in instantii, non solum habetur duratio B talis habitus,sed euam novus influxus eiusdem in actum pro instantiit, ergo nec evacuatiar mutua prioritas. Denique sequeretii , quod euam in primo instanti quo ponitur habitus, posset hic causare actum,&a causare primam durationem habitus,quod nemo somniavit.
T Uplici via procedunt Recenatores.Ρrim est, meus praevidens per scientii in mediam,
358쪽
alium fore liberum , si procedat ab auxilio indifferent , conserat pro statu absolutis vic e auxilii habitum charitatis. Secundae , tio praevidens Deus per scientiam mediam, istum fore liberum, si proceda tabi bitu in sensu divise a praecepto , deinde in statu absoluto superaddath bitui praecepti m actu ponendo, siciἐt , nim Deus praevidens per scientiam mediam, eum fore lil rum sub auxilio indisseienti, potest citra violationem libertatis superaddere auxilio pro statu absiluto praedeL nitionem consequentem,quia licet ista praedefinitio sit incompossibilis cum omisione actus , est tamen impedibitilis indirecte a voluntate, quatenus si poneret peccatum , impediretur scientia media de consensu, sic impedire tur praedefinitio consequens;ita prorsus docent,citra violationem libertatis posse,aut post sciendammediam de actusib auxilio indisseranti conserti habitum , qui influat iuxta primam viam aut juxta secundali viam post scientiam mediam de actu sub influxu habitus posse superaddi praeceptum;quia tam habitus juxta primam viam, quam praeceptum juxta secumdam possunt indirecte impediri Geut potest impediri praedefinitio consequens quatenus.si
voluntas per scientiam mediam pra videretur omissura actum aut non daretur habitus, qui vice auxilii influerer ito statu absellito,aut non si eradderetur praeceptum. Putant etiam declinare mutuamcausalitatem dicendo,qubd habitus non sit in posteriori ad as 'm,quamvis a-m non posito,habitus non conservaretur,quia id contingere potest per solam mutuam connexionem intex aetum habitum,citra mutuam prioritatem.Sicut min, verum est,qubd si non existat calor ut odib, non conservatur igni Huri hinc sequatur,qubd calor sit in priori adigi m. unde detur inter ignem,& calorem mutua prioritas, sed solum sequitur,quia calor ut octoin ignis invicem comnectantur , ut motus duarum rotarum; ita in casu.
In hoc articulis impugnabimus prunas via in sequend si uitam. VI,
359쪽
ILDico i Praelidio leseiulat mediae non salvatur habertas a praecepti procedentis ab habitu infuso et hociquod in poste tori ad scientiam mediam de actu ilibanctio indisseremi conferatur vice aiixilii habitus incon possib:lis cum peccato. Ita cum Lugo dis. 6 de Incar m ' r f. 3 3 de IncarnJ. t 3. O vied coner. a.de meriisto contra Rip. dis ras Iect. 34 et Oct. PROB. . A pari.Non stat libertas in ab amoris Dhi, si Deus me ridens per scientiam mediam , quod Petrus esset liberbamaturus sub cognitione Dei aenigmatica, deinde in statu absbbito vice cogntrionis amigmaticae consertet visionem beatam,aut praedeterminationem physi- Cim,sub quibus poneretur amor go neque stat libertas amoris praecepti,si Deus praevidens per scientiam medi.
am,quod libere poneretur amor praeceptus sub auxilio indiderenti, ieinde in statu abseluto vice auxilii conferret habitum charitatis,qui causaret actum praeceptum..
Ratio a prior est,quia ut actus sit liber debet ejus actuosive identificetur cum actu, sive distinguantur, dicere es sentialem respectum ad principia indifferentiaci ergo quamvis actus esset liber, si poneretur sub aumilio indim-renti,utamen vice auxilii detur habitus ad influendum actus non esset liber, quia actio,qua talis actus produceretur ab habitu,non diceret respectum essentialem adprinaeipia indicti milia,cum habitus supponatur incompossi. bilis cum peccato,seu cum omissione actus praecepti. Hine patet disparitas , cur praedefinitio consequens sta raddita auxillo in statu absbluto non violet libertateniactus praediarurit,sectis ver si vice auxilii detur habitus ad instuendum. Disparitas est, quia actqs non producitur a praedefinitione d a selo auxilio , quod idem est in
statu conditionato , absiluto, cuta uiatas sub atruxilio , quod habet in statu abseluto potest omitterectum praedefinitum, facimpedire indirectEpraedefinit Jovemiat juxta systoma Uversariorum actus praeceptus a. i. micat
360쪽
isse Puram. Disp. PI De Charitate. . tmice producitur in statu absoluto ab habiti charitatis inde voluntas non habet comprincipium iub quo possit p0nere,Vel omittere actum praereptnm;& sic inop potest in statu abaluti impediresne indire, te quid a sientiam habitus VlILDices: Ad hoc,ut vollantas possit omittere actum
praeceptum, sic impedire existentiam habitus,non indi.
get comprincipio ullo superiraturali, peccaturn enim non diget comprincipio supernaturali,quo causetur ergo voluntas sub habitu charitatis habet de se vires ad omittendunt actum praeceptum , non sectis ac sub uxilio indifferenti ergo potest impedire indirecte scientiam mediam de actu , sic impedire existentiam habutus unde habitus charitatis, utpote impedibilis a volutatat , instar praedefinitionis consequentis,non laedit liberta est Verum quidem esse,qubd ad peccatum non re iratur con principium si pernaturale,ut influens init. lud, i potest requiri P in casu nostr inrequirnu Dali quod comprincipium supernaturale , ut cotiditio requi sita ad possibilitatem peccati. Universim enim, ut lit pissibilis transgressio peccaminos pracepti obligantis adactum supernaturalem,reqiliritia in voluntate compriim
tua supernaturale,quod possit in actum supernatur tem praeceptum induere,quin debeat influere in transgres sionem peccaminosam,ergo in casu nostro,ut sit possibilis omissio peccaminosa an re, is praecepti, debet in voluntate haberi comprincipium supernaturale,qublita possit inquare in amorem supernati res praeoptum, it si etiam compossibile cum omissione amoris;sed habitus cha- itatis non citet hujusmodi,ergo voluntas sub habitu cl-titatis non posset libea omittere amorem praeceptu atq; adeo amor tali habitu productus non esset liber Qu'ruixit amorpraecep sit liber, non sustitit, quod voluntas si