De libro concordiae quem vocant, a quibusdam theologis, nomine quorundam ordinum Augustanae Confessionis, edito, Admonitio Christiana scripta à theologis et ministris ecclesiarum in ditione illustrissimi principis Iohannis Casimiri Palatini ad Rhenum

발행: 1581년

분량: 485페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

151쪽

poteris. At Co G ο Augustana et tersimile a paucis unius nati nis Ecclesi antepaucos annos e cripta est hibita,nei omnia aliarum Ecclesiarum con lis, quae vel tunc fuerunt, vel postea constitui sint; nes ab omnisius per omnia approbata cor recopia, aut item non omnibussatisfaciens. Eua etia de catis dreodem isti tempore, dr deinceps,ab aliis Ecclesiis alia confestion,

formulaesunt editae, ut Germanicarum riuitatum, ais adeo aliquot Germaniae Principum,ctis his Ducis mirum et: G-ium Manssilian Helvetiorum, Lorum, Anglorum, Statorum,Belgarum se aliorum: Et nonnulti sunt cum in Augustana, tum in aliis formulis, quae ab altis partim in controuersiam vocantur,partim recusentur, partim melius deHarada censentur,

nec adhuc sunt velabi ara autoribu aris defensa ct explicata, vel communi er ordinario Ecclesiaeiudicis decis. Haec et Afri

esset iust ima caussa, cursvmbola esse debeant, hae autem confessionei neque debeant, negyp in is norma iussiciaria. ii 1 i. Symbola, cum totius Catholicae Ecclesiae consensu edita sint,

Gris etiam nis huius iudicio dr censurae sunt subiecta , ct ita quidem,ut in his formulis, quarum in rebus error demonstrari nonpote nihil ne i aquisem Ecclesia Catholica de earum sententia mutarepossit inediatium conuenientes cum verbo Dei,non

temere d si ab ua nec itas publica totius Ecclesiae posulet,

declarationes addere, scut olim e actum. At consi iones reliqua, ct quod ad res, o quod ad verba earum attine semper manent=Diecta, dr Ecc iarum ue omnium, ue aliquarum emnius, ct gulorum fidelium aut doctorum iussiciis, correctionibus melisi rationibus necessariis, vel saltem admonitioni που dubitationibus. Aman qui Augusanam vel actas pias con- fe iones bono cse necessario consiliscripserunt ,tanta bi arrogarunt perfectione cienti quantam iras ingunt, os bitribuunt i Theologi,non e virorum ignominia, utputarent, nihila quoqua osse recitius aut commodiis disi, quam ab iis. dinum

152쪽

dictum auscriptum esset; nec eas ibi compedes voluerunt initiacere,ut nunquam liceret eis progredi in veritatis via cognoscen-ri,aut proscientibus successu temporis aliquid addere, aut ali-Did corrigere aras Uta rareissiua Confessione; sicut etiam neque pauci nequesime ecerunt. Potestatem habuerunt,cthabeni Ec He singulae,insuis confessionibus,aliquidsi res psulare videntur,mutandi : Idem autem ius aliquid mutandi in symbolis Cri . tholicis,nes esti Ecclesia larrogare es reliquae vili concedere debent. Si igitur ne ipsi quidem confestionum autores sui enuntiis es υerbis sic si debent astringere, quin libertatem ea melior aciendi, qua posuist nec uas, retineant, quae esset incquitariatios omnes adiurandum in ea velli cogere' Denique,ne prolixior simus in re manife a; de symbolis v- v. trinque consentimus: His ergo una cum Scriptura, competit auroritas iudiciari cui nos Grinsparere oportet. Confessiones aurem nostraesunt voces partium litigantium. Non igitur ex unim partis Consi lane,potes de alterius Confessionis veritate aut co-moditate pronuntiari; o nes nos in illorum,nesi Z in no-

sns Consi ionibuου aliquid desidere propterea censeri posumus haeretici. Haec ubi considerauerint piso prudentes viri in Gemmanitas Ecclesiis,non dubitamus,res non facilepassuros inbi sucum seri illirum sperbolis, qui suas Confisionum, Catechisemorum, Articulorum,oncordiarumformulas,sembolis Giholicis exprofesso, si autem Scripturae Humae, utcunque verbis neget, re ipsa tamenaequant. Ceterum, quia desancienda Ecclesiarum concordia , o de omnibus ad unam Cons lanis formulam aduendis, cti exclu- I sidendis,qui huic nonsubsicribunt,agitur ; videtur nobis non abs tempo 48 re quaeraposse, anssp ibiseo consilium Aspraesinim tempo- unam so ribus, unam omnibus Ecclesiisformulam praescribere. edimus nultam esse,gloriae Dei, costatis Ecclesiae intelligentem c man- esesiis prs νω, qui no reatur nobisum, nihi ustrius aut optabilius posse stribi

153쪽

Gotari in hac vita, quam si omnium in toto orbe terrarum, voram Euangeli docDinam amplectentium Ecclesiarum,non tan tum una it des ct tentia, veram ct consis o ct vox eadem corde es ore Deum celebrent,rdem omnes sentientes ct si at autem non e facile,communem es uniuersalem Cos,h.gu, I si formulam conrire,a orta π ne consilium quidem hoc

uniuersa tentare extra Synodum uniuersalem omnium Ecclesiarum, in

qua Ommum.etiam errantium se haereticorum , de gulis δε-c ranae partibus secontrouersis tentia, audiantur, conferan- 'rur, is excutiantur. Nam certe eam formulam, quae omnibus co-

munis es acceptabis, se semper deinceps apud omnes rata esse debeat,iussum se necessanum e , maturo consilio, multaάiligentico deratione cir cautioncise communis rano ct co superscribi, auditu etiam susscienter, se refutat omnibus, . quorum In ea concipiendasententia essens improbandae, ne qui

quam deinceps honestam conquerendistraetextum habeat, Dei craxentiae metiora vel conditionum alicuIus Ecclesiae non habuam Iur erationem, vemenon auditum, a non conuictum erroris,e e condemnatum. Tatis autem S nodus uniuersas ct libera non potes conuo cara,ac rare a Inserari, nisi vel Monarcharum, vel Principaac Rerumpub. Christinarum consiense, era es autoritate quo ut obuneatur,cum propter multa impedimenta, nec facile his temporibu nec breue negotium esse, omnes prudentes iudicent etiam ri uniuersati se communi omnium cles arum Confiso-nuformula d scio es cogitare .c via esingeniorum se iussiciorum in tot diuersis gentia , varaetin, cui Missim per ab entes es perdissicio. Habent ediri proculd M, etiamsi de Scriptura es smbo- I,hoc estri fundamento doctrinae Christianae consentiant,di i- .mia non raro de ussu, quaesundamentosuperfruuntur mi

154쪽

tias: habens caussas non omnibus Ecclesiis communes,aliquidpo nendi, aut omittendt,aut mutandi: habent dis imites Religionis

controuersias: habenisuri quasdam, se dissimiles, etia de quibus

rebusiade cum alii entiunt,loquendi is explicandisormas, qui-bm velasueuerunt, vel delectaatur, veterudiatur es aedi canor magis, quam aliorum symonis genere: Suinetiam, cum non unirit cuncta Deus,neque homini,neque Ecclesiae; videmus fere accidere, ut partes doctrinae aliae ab aliis dexterius, intovius, claraus,purius, felicius, significantias recitentur. A meliori aut forma expositionis ad aliquam deteriorem, saltem in alia quibus Confessionis capitibus, Ecclesiam aliquam, nedum omnes, reuocare , quin arrogantiae aut inuidiae , aut iniuriae seriem Mabeat,excuseari vi osse videtur. Considerabunt ergo viri prudentes, nunquid tantisperidum communi omnium Ecclesiarum deliberatione es consensu una QuilI, ιδ

formula condatur,fuerit expeditius,aequius, utilius ac tutius,li Inim ho sertim relinquere Ecclesius, ut velpropriaF confessiones edant, vi unquo

mel ab aliis editas,quae t is magis placent, prosuis amplecrantur possetio approbente Interea verio omni fussio hoc agere se urgere, et tomnes ubique gentium Ecclesiae,quae fundamentum Chr/stiani

miincorruptum re inent orWintentur, aliae aliarum consi iones oscripta cum idis congruentia, mutua approbatione, tanquampia es Chrisiana agnoscant ab Hiant, ei iam in aliquibus aliquid desiderariposiit: citra tamen iactura undame- . ij, Crea conditione, ut secundum Scripturam es symbola, imo etiam sicundumsias DL,aliarum Conse unum formulis acceptent atque intelligant. Si tantam volunt esse autoritatem se perfectionem Augusana Consi ionis, ut hanc oporteat omnium Ecclesiarum esse normam, cur mirtembergenses, Mansfeldenses o alij, proprias fas confessiones ediderunt ' Dicent nobis, quaedam declarandi,ausepurgandi caussa. Cur ergo in aliis eas Aem caussu habentibis, non cessant damnare,quod Vermit-

155쪽

rent' isia,quam diximus, aris Ecclesiarum se eoncordiae M.tis,non esset modestiae candori,dilectioniChrissanae conueniens' An non haec etiam esset omnium Chri Ecclesiarum una confesso' An no oportebat eos non di u propter verba,qui coueniunt de rebus' An non oportebat conferre mutuo operas, qui aedificat super idem fundamentum ' sciane liceret velet ni is furibis Ecclesiissuam Confestionem retinere, orius in docendo formulis seruare, citra altarum iniuriam, or corporis Christiger omnes

gentes disses, lanienam.

Sin autem ea ratione,aliquae Ecclesiae,in quacunque gente aut regione, in una omulam constrent, ut aliarum Confessiones omnes,nullius erroris aut haereseos conuicias tanquam haeretico Crimpias condemnent,rσHgas probant persequantur,ex Ecclesiastica crpoliticapace excludant, in fortunarum o capitudi crimen vocent,quasi instrarum duntax t territoria inclusa et Chrisi Ecclesia; ha an raesumtione , α nihil deformis nihiliniquius, nihil Deo ct piis omnibus execrabibus esse exturimamus. Sed haec mala ut visentur,istam etiam horumfontem caueri es necesse,ne quaparticularis confesto,pro dei cst veritatis regula habenur, vel censurae Christianae eximatur: Id enim si at,non iam una in multis Consi ionibus deforeligio dro religiones o Chrisianismi exsent, quot Confestionum forma, ex qua Huractione,nihi si conscientiarum perturbatio, Athesmi incrementum, o Ecclesiarum ruina potes consequi.

Pora o tales Confessiones det,quae mutua Ecclesiarum approbatione, a Confessio censeri queant, non obstantibus earum,si qua sunt, discriminibus squis certe a quibusdam do contention magi quam veritatis opacis, conquiruntur , es exaggerantur iudιcamus esse, non tantum Aura nam, Saxonicam, CT reliquos libros Me hodisos in Corpore doctrinae Germanicarum Ecclesiarum,ame aliquot annos collicto; sed etiam quatuor Guuatum,Ecclesiarum VHirtembergensium anno quinquage

156쪽

eo Ny s s Io NIs Av ctv s TANAE. I et mo primo editam,Rohemicarum, Helveticarum, Sabaudicarum, Gallicarum, sicarum, Scoticarum, Belgicarum, Palatinarum, o siqua harum iussunt publicatae. Has enim fundamentum Chrisianae religionis recte intellictum retinere, neque erroris cum eo aperte pugnantis, hactenm conuicias aut legitime damnatas esse existimammac propterea aequissimum esse, nec eas domesticis odiis, ct particularibus praeiudiciis damnari, nec earum approbatores, in quacunque Ecclesia vivant, ab eius societate excludi cui ct nos aliorum confestones, etiam si quid in eis desideremus,nonpropterea tanquam haereticas , abiicimus aut improbamus. Nunquam nos spostatiuimus,aut egimus, ut aliqua nostrorum Confestis,pro uniuersali omnium Ecclesiarum Consi ione habeatur; utita si acrosancta, ut nonparatisimin, si velapriuatis etedum ab aliis Ecclesiis, aliquidis ea viij nobis

demonstretur,id corrigeres correctionem mereatur. Maneat

etiamsuo loco ct gradu Augustana Confessio, neque putetur esse piaculum qui uam ab ulti eius apice dissentiat, vel aliquid in ea melius istu atum cupiat. Suod enim hi Theologi tantum tarrogant,quasi ob omnium hominum nihilpos int, negaballis,nes a sus moneri commode iideos postulant, ut omnes Chrisianticulis Scripturae ct S mbolorum Catholicorum sc in ipsorum verba iurant: hoc 'sis coram Deo ct Ecclesia excusandum relinquimus,nec vide muri curus Ecclesiae exemplo fac ant, nisRomanae,quae Catholicum nomen in Romanum commutari,

aut quodperinde e Romanum Catholico ct Apostolico ct Chrisiano aequari voluit, ct Romanum Episeopum e e Oecumenicu, quod Gregorius dixitproprium esse Antichristi. Quantum enim

distant di,qui volunt nihil esse Catholicum ct Chrisianum, nisAt x et anum est Bergense, ab illis, qui volunt,nihil esse Ca-σholicum aut Chrisianum,quod non sit Romanos 'Misic sientientibinpotes Objci, ut aiunt hi Theologi,eos nulli certae Conrijsioni o forma doctrinae alligatos esse velle. Alligamus

157쪽

enim omnes ad Scripturam ct Symbola simpliciter, se absoniari , o sine exceptione vita ., Alligamus etiam omnes ad ιarum . icclesiarum Confessiones, non eodem modo, quo ad Scriptu- - σ S mbola,hoc est, ut contra Has docere aut loqui uniculi pro libitu,sine cosiatione cum fratribus se doctoribus Ecclesia rum iliarum, o ne illorum pace se confinia, aut cumsecandalo Ecclesiae,no seu oberum: Admonere autem siquid videatur incommode dictam, eos ad quos haec consideratiopertinet, expositu rationibus , ct fio locosententia ua , quae Scripturae se Symbolis non aduersetur,pro vocatione,modeste, o schismaticat meritate prositeri, non sit haereticum. Ad quidpraeterea hac in re obligari possint conscientiae liorum, ex verbo Dei non via

mus.

Duendimus hactenus, quare nullaparticularis Confesso de beat aequari Symbolis uniuersalis Ecclesiae. Si autem res diligen- Cistis sit ias expendantur, etiam peculiares in Augustanae Confestionisone Auguformula,rationes, viderenon es di tale, quare non debeat in U-ήά. φὶ lum extolli, o omnes aliarum Eccle arum combolum es. iones autoritatessa abolere velob curare. Liceat enim nota s....... - ψηγης 9 siaue, hoc est, vere,ingenue, se libera de Au sis, cisis D stana in lorae, citra misidiam, oculusquam iniuriam, sessionis dicere,quae vera esse boni omnes fatentur,qui resis rum tempo-

vita. Uscntatione C praeiudic ρο ,considerare , in omnibus aljs Confessimum formulis Augusana Vraeferenda. P=imam ex illis, quae diximus ,intelli pote quam non saequum, unam aut at quas Ecclesiasparticulare praescribere similendi,agendi o loquendi formulam omni ου in mundo Ecclesias, hac autoritate, ut omnes,qui non ne exceptione in eam se mulam iurare vetini,habeanturpro haereric is,ab Ecclesia Catholica,ct ternitate Chrsiana,acsocietat aris politicae, alieni, ct velut catharmata est alastores exterminandi: nusias sertim in r-

158쪽

interueniente legitima dimidi, cognitione o diiudicatione. Nec igitur Augustanae,nec alteri Confessioniparticulari hoc deferendum es, ut omnibus Ecclesiarin quatenus ultro, o saluassa ii

bertate,eam acceptant,obtrudatur.

' Secunῶ,Augustana Confessi cripta es annis non ita multis pos reformationis mitia,in quoeraesertim in cotrouersiis variis, arduis es dissicilibus ,pol tene ras tam diuturnas o densas, qua ueruntsub Papatu, non ubito omnia recti Ome perspiciuntur se explicantur. Nihil autem neque Imprudentius, neginiquius fuerit, quam non permittere Ecclesiae,*piis doctoriburi ut succesu tempor proficiant in veritatis cognitione ctemplicatione; et se rerum,cti is certaminibus admoniti, quaedam

plenius urius, exterius tradant o declarent. uin imo haec aes inter utilitates eas, quas Ecclesia capit ex haereticorumo contenti orum aduersationibus, ut earum occasione maguexplicetur,isi Detur sabiliatur, ab iniurias ct sophismatibus is rum vindicata veritas, dum eius obscurationem oppressionem Diabolus quaeris: Id quod etiam de hoc iis de Coena Domini dimidio, non injuria dicipotes. Contra vero Augustanae Osee ionis repetisiones,ctaliae multae Confessiones, edit uni ab Ecclesis adustioribus, ct in luce veritatis diutius versatu, magis exercitatis scriptoribus, ct post omnes doctrinae partes dissutationibus magis excuss, ct accuratius consideratas. Non denosero ,se dei in Melanthonis , qui Fripsit Confessonem, iudicio hoc dicimus, qui in praefatione primi Tomi suorum o

perum Non dissimulari potest, i et His, motis rebus magnam varietatem opinionum exortam esse. Et concedit ανααμ licentiam malis ingeniis fingendi monstrosa dogmata. Tali tempore, quam dissicilis res sit, & cligere utilia,& ca proprie & perspicue explicare , norunt prudentes. Et paulo ante: Erat, qui, ut minus horride vide

remur dicere, hominem fide iustificari, scribebat, i-

159쪽

dem 1 Platone & a Catone dictum esse, citans notos versiculos: Si Deus cst animus, nobis ut carmina di cunt,Hic tibi pr*cipue pura sit mente colendus: Et Plato nis illud in Epinomide: i ta πή ν ΘΩνουπμῶντας α ρετία . Nec deerant applausores, qui non intelligebant discrimina doctrinarsim,legis, philosophiae αEuangelij, quod cum inquit homines esse iustos fide, ait eos fiducia misericordiae propter Filium promissae, Deo placere: non illud agit, homines interioribus virtutibus jegi satisfacere. Ac possem alias rixas multas recitare. Hac illi de Augus. Consi lanisprima scriptione. Tertio scripta est Augustana Consi io paucorum Theologorucon lis. Notum senim,paucos Imperis Ordines eam exhibuisse. Paucos illi secum habebant Theologos in conuentu Augu no: ct inter hos ipsos pauci erant ad Conse ionem scribendam idone ita ut laborsicriptionis o defensionis υni Melanthoni imcumberet, vitatu extam recitata i in adiutorum descriptione; ct ex vertis ipsius in eadem epistola: Cumque sciam, quata sit huius rei disti cultas,semper optaui,ut pij&docti viri

conuenirent,& rebus placide deliberatis, de uniuersa doctrina casdem sententias, & loquendi formas posteritati traderciat,&quantum fieri posset, semina dissidiorum extirparent: Hanc rem curae esse piis Principibus oportuit. χει contra, Saxonicam ct alias confessones, consat, a multis

Ecclesiarum oscholarum doctoribus. in Synodispublicu examinatas seprobatas esse. uarto, ripta sisse natione o temporis angusta: --gupae,in diuersorio,in Comitiu urgente Imperatorispostulationeo calumniis improbis imis Ponti ciorum,quibus erat oppone da: ut testur illud votum eiusdem aut oras in eodem loco: Vtinam Vero multo ante inter seniores re grauiter deliberata,

strisset ad hanc Epitasin praeparata Coi cssio: Vumhaerar

160쪽

periculi tunsiaut eligere materia aur Hectis explicare. 2ua --ro deinceps edit uni consi iones, maturo considio, or diligenti meditatione conscriptasiunt.

Ibinio scripta dr exhibita esis maximo metu praesentium

periculorum, quae creabantprofitentibus Euangelium,apud Imperatorem dr alios Principes, aduersaridi Papisae,atrocibus calumniis, cruentis consiliis is incitationibus .ucirco studiam fuisConfessionis autoribus, omnia Papatus ulcera dr Idolomaniam in iis articulis,de quibus tu criledum putarunt, quam parcis e dronissime attingere. It actum est, ut de multis articulis, qui erant odiosi, nusia eret mentis, ct uti tantum reprehenderemur,quanes Imperator acriter tuebatur, o quorum cordatiores etiam inter aduersarios pudebat, ob manifesam absurdi- ratem, dr de quibus carptum erat a Luthero distulari; atque haeci a etiam capita multo parcius er mitius, quam respostulat texposita.Vivunt adhuc tesesside digni, qui diuerunt hunc sermonem ex ore utastrissimorum Principum, qui tum obtulerunt Consi ionem : -irum esse, tam anxie Hr vehementer veteri apices formulae fetusanae, quae illi tempore est scripta,

quo si gratulabantur, quod salua capita reportarent ex v De ita gustana. Idem te tur Melanthon eodem loco,quo superiora; cum inquit: Sed aut aliqua Cosessio exhibenda fuit, aut dissimulatione ostendenda desertio eius doctrinae,que iam recepta erat,vi &fuerunt tunc aliqui, qui Consessionis pericula vitare maluerunt. Et in praefatione Apologia: Recte possem longius abducere huius aetatis homines, ab aduersariorum opinionibus;sed aduersarij sic agunt caussam, ut ostendant,se neque veritatem,neque concordiamqviercre,sed ut sanguinem nostrum exsorbeant: Et nunc

scri psi,quam modcratissime potui: No delecta inos discordia; nec nihil nos movemur periculo nostro, quod quantum sit in tanta acerbitate odiorum, quibus in teli igi mus

SEARCH

MENU NAVIGATION