De libro concordiae quem vocant, a quibusdam theologis, nomine quorundam ordinum Augustanae Confessionis, edito, Admonitio Christiana scripta à theologis et ministris ecclesiarum in ditione illustrissimi principis Iohannis Casimiri Palatini ad Rhenum

발행: 1581년

분량: 485페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

161쪽

accensos csse aduersarios, facile intelligimus. Et hii Theologi huius rei testissent,insua, quam ediderunt, Augusti nae Confessionuhisoria, cὴm in multis Epistilis Philippi or Lu-iber ex quibus patet,quam anxia fuerit ilinisolicitudo,tum in deliberatione Principum Gr Theologorum plures aniculi essent inerendi,in qua non imprudenter statuunt gropter hanc causam non esse exhibendos, quia essent odis, ct toti religionis

negotiopossent impedimentum obiicere . inter quos Iamen sunt aliqui,de quibus certe necessaria est Ecclesiae decla= atio: vi,de Prouidenria, de lybero arbitrio, descerdotio Chrisianorum, de primatu Papae,de indulgentias,de Purgatorio, de numero Sacram rorum, depolitica dominatione Episoporum, de Hectionis ixiquae caussa in nobis, de nec Date conse Ionis auricularis a salus e. Patet ergo,non eam esepersectionem Consi ionisAugofanae,

quam illi trabuut Theologi,ac proinde in multis grauis imis quaestionibus male prsectam fore Ecclesiae,si ex ista sola, tanquam, regula omnis doctrinae Ecclesiasticae pendendumst.

Conira vero confisones aliae,partim extratrepidationem Opericulum, partimpo se monstra Papatus magis detecu, Orpublice traducZa,libertus 9 plenius muli untse tae,de omnibus necessiriis doctrinae partibus, Pontificus erroribus opponendis quae in una omIItuntur,in alia formulasvplentur. Non ergo et

na imperfectior, o ibus aliis perfectioribuου O plenioribus, cum ista con unctis integriorem doctrinae pro filonem constituentibus, anteferripotest me manifesti Ecclesiae iniuria cr δε-

flaudatione .

probarunt, cir edaderunt,aliquasubindein ea correxerunt, addiderunt,declararunt ue visasas ofendit editionum diuersitas; δε-nique totam retexuerunt o repetiuerant metiori cir pleniori fr.ma , uti Murpraefatio Saxonica Cori ionis,quaedam in ea nam,

riplenim: ' a quidem re sat sunt testiti, ne ibi quidem a-rά ' tisfacere

162쪽

sum abest, ut eam omnibus aliis cori onibuπ, quaesicribi possent, an ferri, nedum de omnium Ecclesiarum docIrana iudicunt normam esse voluerant. Ac sane opus fuit ea correctione. Nam primae editionis Germanicae verba adeo fluebant Transsub unatiationi, is etiam Papisia hanc in illis intestigenda putarint: id quodpartim inde effactam,quia licet eampseris improbabant, son tamen audebant tunc attingere, partim quia Lutherus eam relinquebat creditu liberam, ut os nil liber de captiuitate Ra-6lonica. In nobis aurem consi ionibus non est, cuius adhuc quidem nos poeniteat; quod sine inuidia diserepossumus, quia hoc Xon tam nos oram hominum, quam temporum felicitati iri bimm; Aran scriptae sint pleraeque nostrorum formulae pos aliorum cose, ones, ops multos doctorum virorum luros, de totata religione, crpraesertim de controuersis horum temorum,eru

ditissime seselidis tmesicriptos, undenon dissicile fuit mutarius

Septimo unt quaedam in A Uusana Confessione or lologia, quae ne in i quidem acerrimi eiu propugnatores probant aut recL. piunt,nes nos sane probanda aut recipienda simpliciter eius mamin. In editionis Germanicae decimo articulo, quis de Carma Domin dicitur, verum corpus o finguinem Christi, vere subsecispanis is vini, in Carna esstpraesentia. Haec verbasonat, nonsub antiam edduntaxat rei panis se viniades, cir o perire corpus Chrasti laten ub is Ibyecisper concomitantiam carnis osanguinis.Propter sunt a Papisis acceptata anquam Ty n sit, cumsua opinione congruentia, ut testatur confutatis a Papistis o '' 'psia Consi lani,in historia Confessionis Augustinae a Theologis in primat ita. Neque tum contradixerant autores Consi lanis jue ex C. ςisti 'metu,suem haesitatione. Iam vero damnatur Transsu an Iiasio a Theologis in libro Concordiae 3, Et in Latina Confessionis manica. editione, uia prima , V itembergae impressa anno trigesimo,cum

163쪽

praefatione autorum,haec loquendifrmasubiata egese hae reprisita : Euod corpus d anguis Christi vere adsint cir H ibuam

tur vescentibus in Carna Domini.

M aniculo Missa, dieitur retineri in Ecclesiis reformatis

ae Misi, cum reuerentu cetibrara, Neruansere omnes

in ea usitat ab ceremonias. At Missae tanquamsedissimi Moli,ctrem er nomen, omne ijdr recte instituti, abominantur; neque credimus,no os aduersaraos iam ita des siqui melli,nisiqui odio nosses ad Papisas potius ex professo accedere, quam veritati cedere volunt. Sed nec perglogam sam his essetiunt, Missa nomen accipistro Carna Domini. Nam de Carna Domini decimus articulus spositus: de Missa seorsum agitur inter articulos abu- suum. Non effigitur Missa Carna Domini, sed eius non tantum abusesse eruersio, abolitio, er contumeliasumma. Sic etiam ceremonias Missaltipleris eorum abiecerunt, erpotius quam ad eaου redirent, cum obtruderetur liber INTER a M , alijstationibus suis cesserunt, alν hostiliter oppugnarunt suadentes cessionem in rebus adlaphoris, tempore persequutionis; sicut etiam liber Concordiae damnat Egud cedendi consilium. Si qui autem eassu 'onte etinent,neque a suis sociis hac in re lais . dantur,nes videntur aut satu intelligere, aut satis auersari ido simaniam Papisicam,in isti sacrafanctae Carnae cum Missa Ponarissia conformatione.Nam quantam coelum ab inferno, tantum Carna Domini distit a Missa Papae. si enim Carna Domini cari se conuiuium,in quo Christus editur: in Missa Pontificia estis- frenatis vomitus, quo Christus crucifigitur. Absolu- In stologia titulo de Num.cse usu Sacram. Diciturabsolutis iο- esse vere Sacramentum poenitentiae, Hr ritus habens mandatum Dei, sepromissionem gratiae. At in Catechismo Luiberi, in confesrone Saxonica, cst aliis cum Augustana confessione congruentiabus libris,atque adeo in libro Bergensi, tantum duo Sacramenta 'aduntur,sicut neque plura Christas insiluit. Neque absoluti

164쪽

vstritu eu Ceremoniased concissim annuntiatio Euangeli, uead unum ea plures dirigatur . nes Chrsin aliquam ceremonialem singulorum ad Cinnam accedentium ab olutionem qua mandauit,aut risui huic, si ab hominibus ob eruetur, addidit promissionem gratiae , cui nee aliis ritibus,ordinis Ecclesiastiaraussa institutu ab hominibus: nes absolutio addita espromissionigratia sed absolutio est i a premis is gratia sue unisue

pluribus aηnuntiata.

Titulo de vocabulis Misscdicitur, orationem pro mori '. tuis non prohibemus. At nunc certe prohibent,quicunque no- lunt proficisciis Purgatorium. Depotestate Ecclesiastica dicitur, Non reprehendi donationes Principum, dominationem se priuilegia concessa Episcopis, o politiam iborum Canonicam. At non pauca sunt in i a lologia,quae Episcopis abrogant ius gladi,politici, o exemtionem a iudiciis Magi ratuum ciuilium, o cum Canonica 'soporum cst mini orum a Papa o Episcopis Papalibus, ordinatiope opotestate, non conueniunt: neq; vel 'si autores Confessionis ista probarunt, nes hactenus Vsorum discipuli, ni oriasse aliqui cupiant in locum Episcoporumpontificiorum succedere, aut oues suas lupis committere. Hae mero vel sorum ilia, misim mus,exnostrorum confessionibus non facio proferri posse. Octauo,etiam non desunt in Augustana Confissonoquae illam profitentes,non eodem sensu accipiunt,nec eodem modo declarat: it in doctrina delibero arbitrio, estis Carna Dominismanis sum.Rei a igitur ostendunt, quaedam in ea esse obscura, impe fecta ct ambigua, o declarationem requirentia, quod tamen portus temporum,quam autorum culpa tribuendum s. In nostris ronsi ionibuου non est, quodnos quidemsiciamin, de cuius sense via in nostris,uel in aliis Ecclesis ambigatur, qui caphamsapbom

Denique, hoc etiam libet confiderare, non ad prasren ε

165쪽

soc nomine no rorum Confessiones Augustanae , sed adiudicior duntaxat asperitatem mitigandam ueres nise ad Confessionem' Augusan ampleras in Germania Ecclesiae, or quaeilli ad Septem Ixion sunt,nestamensine dimidiis, testi libro Concordiae Inserea vero onsi ionessu Confestionem potius no am absit -- .utria dicto non pauciores, nec minores , nec sane deterius consitutae,n paucioribus, docDiuagietate, se omni virtutum graxere praesunt ibin viris, ct ex omni aetate, u ct ordine forti, mis Chrisi martyribus, ornatae Ecclesiae, multorum regnorum cogentium,constanter o concorditer amplectantur'. quos cum multis millibu ub riptorum libri Concordiae, conferre nec in iustum nec indignum fuerit. Atqui in horum etiam numero fuerunt orsiunt optimi es praestant imi qui . viri, ex Consis unis Aura nae mari vi ipse Consessionis scriptor Philippus Melanthon, Casstar Cruclerus,ri ader Alesus, Diu rieodorus, aere. mperius, ct alij complures, partim nobis partim alitis nori artim defuncti partim via quos quidem isti Theologi accusant defectionis ab Augustana Cori lane, sed i orum in clarionem nondum potuerunt refutare. Verum non es nosti considi, Nessi moris su fragiorum xumero potius, quam argumcntorum obore certare, ut no i aduersari faciunt. Hoc tamen'j ct moderati viri cogitabunt in tot myriadibus docent iuni est auditorum, virtutis laude acile tuenIium, non omnes esse pocrisas, non omnes sine consura iasine cura dum Hosalutis temporar inalg. aeternae uae e uorum, non omnes MAὸ excaecatos, ct abieritis a Deo; ut, nis conscientiae insuperabile restimonium,eos de veritate docisinae,quam prose i sunt inprofitentur,conuinceret, tot periculis, contumeliis, odiis, iniuriis, direptionibus,persequutionibus, exiliis, carcerabi suppliciis cru

deli imis,propter eius Consi ionem ετ assertionem Iesu ρώς

. cerent.

166쪽

de ingustana Confe ione, nes infra Acumsuum a cicnda, eis pra eum extolgenda,ideo nobis commemoranda hoc loco fueruti 'it ostenderemus, etiam verum esset, quod dicunt isti Theologi, nos aduersari Augustanae Confestini; non tamen propterea nos condemnariposse haereseo dum modo Scriptu sicre o θmbolis,hoc est fundamentis Christiani Gnos aduersiri non openditur. biecta essenim Augustina ron minus quam aliae Consis io-mes,censiurae ct examini Ecclesiarum opiorum, o regulae Apo- solicae: Omnia explorate, quod bonumsuerit, retinete: Non estae i Thecn quanda Symbolis Catholicis,tanquam regulapronuntiand quid ' 'rectum,quiorauum,qui Christianum, quid haereticu uisita duntaxat quid cum Ecclesiarum Ulampro tentium ententia os mone congruat.Hoc loco nostras, hoc omnium aliorum Confessones e ed tas ue edendas habemuS; eodem locosi Augumnam

habeamus,nulla potes afferri iussa causa, quare. id quisquam aegre ferre debeat. Aud n alte Luturum de hac re, immodici illipraeaesensores Augustanae Confessionis, o similiu criptorum , uepublicorum vepriuatorum si cribentem, deseruo arbitrio contra Erasmum: Quid potest Ecclesia decernere non decretuin scripturis3 Deinde ubi manet libertas &potestas iudicandi decretores illos,ut Paulus i. Cor. I . docet: ceteri diiudicent: Non placet tibi esse iudicem in decretis Ecclesiae quod Paulus tamen praxipit. Quae ista noua religio&humilitas,ut nobis tuo exemplo potestatem adimas iudicandi decreta hominum, dc subijcias sine iudicio hominibus ubi nobis hoc mandat Scriptura Dei 3 Haec ille. uods vero haec autoritas, ne quidem Augustanae Consi ionieompetit, ut quicunt ab ea alicubi dissentit, censeri debeat haereticus,quanto miniιs ea debetur Schmalcatiicis articulas, qui unia Lutheroscripti, contra eamdatam in Concordia VI Demberigens, Cr non omnibus Augustinae Confisionis soci,s, ac ne

bi quidem seubscriptori m omnibus simpliciter probati st

167쪽

uanto minus Catechismis Lutheri, qui partim iunascripta. Funt,partim de quorum doctrina controuertitur, quit nonsura norma, sedFecundum normam iudicandi ' Et tandem, quanto minus ilia tribuipotes libro Bergensi' Nam Consi lanis ceria multo meliores fuerunt scriptores, multo melior es docDina , multo melior conscriptionis ais editionis fuit modus,quam sera huius libri. Et cum normam dei ac doctrina omnibus orthodoxis Eces sis velint proponere ur omissis Ephesinae est alcedonesis Synodiprobat Simiso Catholicis fidei coris ionibus, articulos Schmal caldicos,Catechismos Lutheri, librum Bergensem substituunt', Hemini obscura caussa es, quia in non congruebant ad normam ubiquitariam, aduersabantur Nestiriana solutionipersona, o Eutychiana confvsoni naturarum in Christo.

168쪽

De vera sententia Confessionis

Augustanae.

i Ac τε N vs deprima responsione diximus ad argua

mentum Theologorum,nospraetextu Augustanae Conpsis nis damnantium, quod urdelicet nes nos, nequeta qui quam cum Scriptura o Tmboiauper omnia comsentienseropter dissensionem ab Augustina vel alia Confessone, damnari haereseospo it. Nunc etiam de secunda resonsione quam promisimu nobis es dicendum,nimirum, quod ne isiud quidem

mere nobis ab aduersarias nobis obiiciatur, nos as Confessones cum gustana Confessione pugnare: quae nobis tertium argumentumsuppeditat, quod iniustis imorum anathematismis opo

spuerat enim liber Concordiae, asseuerant omnes Ecclesiae G Oonem Augustinam agnosentes, quicunque cum uti conmsentiun eos non is haereticos ed verae Christoclesiae membra cras lueripe condemnat nos,quorum doctrina Consis ori A . gustanae,non detortae ct perperam expositae rei quam aduersatur. Iniquissma est igitur haec Theologorum aduersus nossenten- Iia; ab omnibuου sanis explodenda est, ut quae imas euertit, dum illis condemna quos avoluendos atrii; omnibus ta gustinae Confessionis Ecclesiis intolerabilis es, cum istis condemnet, qui Confessonis Augustanae doctrinam multo verias ct rectius pro- intentur,quam liber Sergensis eam interpretatur. Porro quod nobis non cum ustina Consi me,sed cum

quibusam Theologis,eam male interpretantibus, sit di idium, ueste a nostris est offensi ta acile lideά sendipotest, ut ab aduersarias hactenus ne tentata quidem sit refutatio, utpote

169쪽

quam adeo desseratam esse vident, ut ne colorem quidem eius, visi ophismatumpraestigiis, queant oculis hominum obiiceret,ideo, non melius,qua iteratio, criptorum, hoc 'apertio me confirmantium oppres iones tegere hoc suum et tam posse existiment. Possemus adisi cripta noserorum remittere lectores: Veruntamen, ut res magis in consei sit, o in plurium manus,

oculos o considerationemperueniat, etiam hoc loco eam, quam possumus, breuissimὸ repetemus. Sed antequam ad rem acceda--σ,pauca quaedam nobis sunt praemonenda. Primum,apud omnes Ecclesiasprotesamur,nos non ideo comte der consi ione August.nobis non aduersari, ut nostrae doctrinae confirmatione,in copens eu patrocinio illius ponamus, aut i bus praetextu eam hominibus venditemus seu obtrudamus, ut

de nobis fingunt hi Theologi. Dei enim bene dio, melioribus fundamentis nititur fides o Consi io nosra,quam ut hominum te-

simoniis,autpraesidiis nedum asiimulata cum illis cosinsone indigeat. Itaque non est nobis anxie laborandum, an Augustana Co- fiso a nobi et,nec ne um movi cenismus, a nobis re Con-

Hionem Prophetarum o Apostolora: Cum hac sconstentiam , liberum nobis sub gustana, ctab omnium hominum co fe ionibus dissentire. Id sedautem de Confessionis Augusanae verasententia admonemus, i propter duaspoto imum caressus cimus: videlicet ut nostra innocentia, ct iniquitas Anathemat sarum magis appareat, qui nos contraseam ipsorum legem conmdemnant,qui Consi ioni Augus non aduersamur ἰσpiis hominibus in Ecclesis Germanicis, quos isti clamoribus de Augi

sanae Confessionis autoritate no a ab isti dispensione fas

nant,cta nobis alienant, hoc etiam ad meritatem inquirendam impedimentum amoveamus,tam id veris rationibus nos facere

pol videamus,acpropterea Deo o Ecclesiae, o praesinim illis, quo misere uisistis Theologis decipi videmus, hoc etiam us

cium nos debere existime T. Secundo,

170쪽

su Augustanaeo no arum Coin ionum in omnibus Christia

nae religionis articulis, lae controuersa constare,praeterquam de

duobus,nempe de Persona ct Gena Christi. Neg enim dissimularent no i ta n , quidpraeterea possent corradere, quod ad cumulandam nobis inuidiam factum ferarent, qui plau-sris calumniarum nos onerarunt, quas supra recensuimus.

Tertio rasitemur,depersona tarsi,nos nihil ab Augustana Confessonediuersum docere, ut nouam sam litem, ne quidem . et Apraetextu Augustanae Conse ionis os ini nobis Theologiis rendere. ferant enim nobis sipossunt, unum apicem Cori Danis Augusianae, qui VsI Q vi TATEM corporis Chrsi doceat aut confirmet; ct eam fauere i euicerint. seram vero eam esse, in hoc capite doctrinae, verba i us te antur. Sic habet tertius articulus in Confe ione: Item doccnt, quod Verbum, hoc est, Filius Dei, assiimserit humanam naturam in utero bea Pς tae Mariae virginis, ut sint duae naturae,diuina & humana, in Au sta 'viaitate per nae inseparabiliter coluctae, Unus Christus,ve neCofessire Deus,& vere homo, natus ex Maria virgine, vere passus, '' crucifixus, mortuus & sepultus,ut reconciliaret nobis Pa docti direm,&hostia esset non tantum pro culpa originis, scd c ita in pro omnibus actualibus hominum peccatis. Idem descendit ad inferos, & vere resurrexit tertia die; deinde ascendit ad coelos, ut sedeat ad dcxteram Patris, & perpetuo regnet ac dominetur omnibus creaturis, sanctificet credentes in ipsum, misso in corda corum Spiritu sancto, qui regat, consoletur,ac vivificet eos, ac defendat a ducta

sus Diabolum & vim peccati.Idem Christus palam est rediturus,ut iudicet vivos&mortuos &c.iuxta Sym bolum A postolorum. Et in sologia: Tcrtium articulum probant aduersari j, in quo confitemur duas in Christo naturas, vi

delicet,naturam humanam assum tam a Verbo, in unitate ' V a

SEARCH

MENU NAVIGATION