De libro concordiae quem vocant, a quibusdam theologis, nomine quorundam ordinum Augustanae Confessionis, edito, Admonitio Christiana scripta à theologis et ministris ecclesiarum in ditione illustrissimi principis Iohannis Casimiri Palatini ad Rhenum

발행: 1581년

분량: 485페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

191쪽

substantiae totius risi fiamus participes,hoc es etsi eis notabis habitet, o nos corporis sui membrafaciat, carnem suam oos ua, ut exi o tanqua membra ex capite, o palmites ex vite, iustitiam cst vitam aeternam hauriamus. Sed inde nonsequitur,nens hic diciturici in Christi esse ub antialiter In pane, ct oraliter manducari: aliud enim es, vere o Ab antialiter exhiberi cum rebus visibiθbus, aliud, una cum istis ingredi in ora es corpora sidelium ct in delium. Satis enim luculenter supra de nita es ista exhibitio Christi in verbo ct Sacramentis, ut a maia ducationem oralem carnu Chrsi nusio modo detorqueri ρ it. Guod autem additur: Romanam & Graecam Ecelestiam amrmare praesentiam corporalem Christi: Id etiam vel pliciter de Transsub antiatione Romanens intelligendum , ac propterea repudiandum erit,at ta non subleuabit caussam aduersariorum nostrorum: vel erit intesilendum de vera ct subsant tali communicatione etiam corporis o sanguisu Chrisii,

non tantum de Spiritus cT beneficiorum communione cui nos calumniantur Theologi.

Et sancinisi Apologiam in hoc iis loco sicum pugnare velint,

aliud hinc nihil extorquebunt. Nam confirmatur o declaratur De dicto impraefinita tesimonio Cyrilli: De eadem igitur praesentia ct co- Cyrilli, municatione corporis Christi intelligenda es sologia, de qua C Asbibis; a risius loquitur. Hanc autem certissimum e non esse nisis ritua-

recitatur. lem. suam enim dicit Cyrisius,carnem Chrisi ore manducari, nobis rationem coniunctionis, non tantum secundum Spiritum,sed etiam secundum carnem cum illo esse contendit. Sta quae si a rario coniunctionis' Respondet oriLA Christum etiam sic,id est,secundum carnem,uitem CD se, nos Vcro palmites,qui vita inde nobis acquirimus: A di Paulum dicentem, quia omnes unum corpus sumus in Christo,quia etsi multi sumus, unum tamen in eo sumus. Omnes enim uno praeparticipamus. Item: Nescitis quod membra

192쪽

membra vestra sint membra Christi. Saluator etiam: Qui manducat carnem meam, in me manet, & ego in illo. Sic C risius declarat,quo seu dicat Chrasum in nobis corporaliter habitare,ct in nobis es'articipatione naturali, nempe cur c a put in membris,mitu in palmitibus es o habitat; non pererisAtiam intra membrorum o palmitu ub antiam ine re Graadhaerentiam ct vivificationem. quid autem haec adsum oralem' An ut naturae humana Christi coiuvamur, i tu corpori tanquam capiti ct visi,m Da ct palmites inseramur, unum cum ipse se in i ο corpus simu vitam eximo hauriamus, caro L ius, ore comedenda es uide osset de vita alute omnium sanctorum,qui inde ab initio mundi non potuerunt, se nonpoterunt ad Coenam Domini accedere, ut Cristi carnem ore com

Eant ' An haec communicatio corporis Christi, quam Cyri Aus ex Iohanne se Paulo de nit,tantum in Cinnasit 'rauis e delium, qui nesit, eam in verbo,in Sacramentis, ct quandocuns credit, i contingere' inqui non aliam Manci a- eo oris Christi communicationem,quanoset ni re dem, se Spiritu anctum in nobis habitantem, o nos Christo capiti nosero umentem, se conformantem, ut non tantum Chrisus in nobis, sed etiam nos in ipse simus o maneamuriasseuerat Cyrisius nobis contingere

se confirmarim Cinna,quam alligat,tanquam illius communisanis argumentum,dicens: An fortasse putat, ignotam nobis mysticae benedictionis virtutem esse,quae cum in nobis fit, nonne corporaliter quoque facit, communicatione carnis Christi, Christum in nobis habitare, & non habitudine solum, quae per caritatem intelligitur, in nobis esse, sed etiam participatione naturali 3 Eucharisiam nominat mysicam benedictionem requam nimirum mynice, idea signi cando, Chriuus nobis benedicit ua benescia nobis exhibemri; o nos i micissim benedicimus de o gratiarum actione . Huius vimia in piri sanctiper eam essecta,dicit esse rim

193쪽

corporalem in nobis habitationem . id est sub antialem etiam corporis Chrisi communionem, o naturalem participatione, qua in unione se conformitate membrorum cum capite consi is, non autem es ingressus,aut existentia carnis Chri ι intra nostra corpora. Praeterea Cyrasius tantum dicis de Christi praefistia in nobis,quam descrabisex σ ct is cap. Ioh. or Cor. Io. nihilautem depraesentia corporis inflane. Agam vn o stiritualem Christi communionem ait in nobis eri,nonper inuisi bilem ct oralem sum

corporis Christise re mysticam, hoc es, visibilem, o ignota mundo Euangeli' beneficiasigniscantem βιmtione panis o vini.

Sed non opus est hic pluribus,cum tam multa es perspicua extent C risii testimonia,quibus ouendi quid depraesentia ChriIunobisecum o in nobissentiat, issine manifena st in iniuria, adversm nos alligari nonposui.

Em ea.2I. In Iohann. Putabant enim discipuli, absentiam Christi, ut hominis dico Deus eni in ubique adest) multorum eis incommodorum caussam futuram, cum non adesset, qui eos posset ab omnibus malis eruere. Sed oportebat dicam enim,etsi luminaria orbis postea facti suntὶ non sollim in carnem Christi,verum etiam in Deitatem respicere: quae quamuis oculis non cernatur,adest tamen semper summa cum potestate,nec quicquam est, quod prohibere possitamin omnia repleat, & quod velit peragar.Non enim loco aut dimensionibus circunscriptibilis natura diuina est. Quare cum Deus& homo Christus vere sit, oportuit eos intellcxisse, ineffabili Dei potestate, una cum cis semper futurum,ctiamsi carne abesset.Iccirco etiam ipse quoquc insuperioribus dicebat,Pater sancte, serua eos in nomina tuo,quos dedisti mihi;aperte significans,Deitatis ratione,

non carnis praesentia eos posse seruari. R . . o. Et-aλ loco. Credere autem oportet fideles, quam-uia nobis corpore absit, yiitute tamen sua & nos gubernati,

194쪽

bernari,adesseque ipsum semper omnibus, qui cum dili gunt. Propterea dicebat: Amen amen dico vobis, ubiculi que sun t duo aut tres congregati in nomine meo, ibi sum

in medio corum. Nam quemadmodum, quando ut ho mo in terra conuersabatur,tunc etiam coelos implebat, de angelorum consortia non relinquebat: Eodem nunc mo do cum sit in coelis cum came,terram tame replet, dc cum eis est,qui cum diligunt. Obseruandum autem est, quia, quanuis secundum carnem solummodo abiturus erat

adest enim semper virtute Deitatis, ut diximus) modico tamen tempore se cum discipulis futurum dicebat, aperte se ipsum nominans, nequis in duos filios diuidere Chri

num audeat.

Evotii Cum discipulis,etsi non corpore,Virtute tame Cap.ra Deitatis una semper dc fui t,dc futurus est. Idem Nam etsi abest corpore,patri pro nobis apparens, ac a dextris eius sedens,habitat tamen in sanctis pcr Spiri tum,neque patiturillos Orphanos esse. Et: Nihil ergo ma Cap. M. Ii vobis accidere potest,ait,etsi carne abfuero, cum Deita tis meae potestas,quae vos hucusque seruauit, in posterum etiam seruatura sit. Ibidem: Cum ergo Deitati seruatio at tribuatur, non debetis carnis praesentiam propter hoc deas derare.

--: Vnde dicebat Filius, Non relinquam vos orpha Pς Tri nos,venio ad vos: Postquam autem ascendit ad Patrem,& '' ε' ex mortuis reuixit,in nobis cst per Spiritu. Proprius enim ipsius est,&non extrinsecus susceptus Spiritus eius, sicut scilicet & hominis humanus. Haec se similia mulaea Cyri uri Eunt iam Theologi Cyristestimonio confirment corpora- Iempraesentiam ct manducationem carnu Chri insane. Sequitur in sologia cap.ri numero ct et u Sacramentorum:

a Sacramenta vocamus ritus,qui ha bent mandatum Dei,

195쪽

& quibus addita est promissio gratiae, facile est iudicare, quae sint proprie Sacramenta. His rursus manducationi orali non es Acm,quia neque ritus est,cum nonsit visibilis, nes hominum actioneperficiatur; ne' promissa in promissonegrati quis hae οί de percipitur, cta Olos deles pertinet. Nihil autem hic ponitur in Carna cui ctis omnibus Sacramentis, praeterritum, o non sui orali carnis Christi sed huic risui adiatam pro omissionem,non esus corporalis se gratiae, quae em ---πια Christis ritualisper fidem. Et additur: Hi ritus non autem oratis ma- ducario corporis Chri habent mandatum Dei &promicsionem gratiar, quae est propria noui Testamenti. Non ergos omissio corporalis manducationis,quae etiam infidelibus comunis esse dicitur,acproinde non spropria noui Tesameli, cuius participatio non niter dem cuiquam contingit. Sequitur: Et corda simul per verbum & ritum mouet Deus mon peroralem manducationem carnis Christ) ut credant & concipiant fidem,ssicut ait Paulus; fides ex auditu est. Ergo per ritum Caena non mouet nos Deus ad credendum sum oralem, set

ad exedendum EDd idem, quod in toto Euangelio promittitur, quam fidem dicit Paulus esse ex auditu verbiDei; Et eadem ei praesentia se communicatio Chrsi in verbo ct in Sacramentis. Idclarissime exponunt verba Apologiae sequentiae Sicut autem Verbum incurrit inaures,ut feriat corda; ita ritus ipse incurrit in oculos,ut moueat corda. Idem effectus est verbi &ritus, sicut piaeclare dictum est ab Augustino, Sacramentum etae vcrbum visibile; quia ritus oculis accipitur,& est quasi pictura verbi, idem significans,quod verbum. Quaret idem est utriusque effectus. Mnpossimus no am de Carna Domini o Sacramentissententiam, clarius exponere, quam his in Apologia exposita es. πι- νω dicitur esse res incurrens in oculos, ut moueat corda. Idem es mouenia modus dem se eritas verbi ct Sacramenti. Eaden igitur

196쪽

igitur communis Chrisi utrobique. Es verbum visio, quod

oculis accipitur: in corpor His manducatio Chris non accipitur oculis,non siritus incurrens in oculos. Eppictura verbi: idem significat quod verbum at cuius respictura, vel gnificatio sim uisibilis c corporalis esis carnis' autρer quam rimam his in inpologiam irrepet' Oramus Deum, ut tandem aperiat aures se oeulos bonorum virorum in Germania, is videant, nos aliud

prorsus non docere,nisquod his docet Apologia, ct non sinanis perpetuos nari clamori ου osophismatibus seorum Theol gorum,qui vociferantur,nos esse haereticos, impios, blasthemos, Scripturae ct antiquitatis Ecclesiasticae, o GU ionis Augusta.

nae aduerserios: nec dubitamus,Deum responsyrum votis no ris, ct tandem audituros lapidesse audire homines recusent. In eodem capite sic dicitur: Ita nos docemus, quod in via . Sacramentorum fides debeat accedere, quae credat illis promissionibus,& accipiat res promissas,quae ibi in Sacramcnto offerunt .Et est ratio plana &firmissima: Promisso est inutilis,nisi fide accipiatur: At Sacramenta sunt signa promissionum: Igitur in usu debet accedere fides, ut siquis utetur CoenaDomini, sic utatur; Quia id est Sacramerum Novi Tcstamenti,ut Christus clare dicit; Ideo statuat sibi offerri res promissas in Nouo Testamento,scilicet, gratuitam remissionem peccatorum : Et hanc rem fide accipiat,erigat pauidam conscientiam,&sentiat haec testimonia non esse fallacia, sed tam certa, quam si Deus nouo miraculo de coelo promitteret se velle ignoscere. Quid aute prodessent illa miracula & promissiones non credentiὶ Et

loquimur hic de fide speciali, quae praesenti promissioni

credit,non tantum, quae in genere credit Deum esse, sedi quae credit offerri remissionem peccatorum. Iterum his

expresse docetur,nusium esse legitimum et fim Sacramenti nestae non quae corporalempraesentiam corporis Chri se uar

197쪽

i a va SE TENTIA 'missionem peccatorum credi ropter tradisum in mortem Chri. si corpus: senon os corporis in dem accipere res in Sacramento oblatas: Et sicut in promissione nihil accipitur, sine de pra-

missionum,msi verba, non autem res verbissignificat c in Sccramento nihil accipi sine de , ni gna, non autem ressi omgni catas Sacrameta mi Da essepromissionum de easdem res,eodem modo accipiendas Ignis care, quas Euangelum promittit Loquutionem Chri non, ut cavillantur Theologi,obscuramsedclaram esse,cum carnam vocat Nouum Tesamentum,intelligens Sacramentum Novi Testamenti: inerra in carna non oralem sum carnis Chrisi respromissin Nouo Telamentos se has res segratuitam remisione peccatorum, cum qua Christior omnium eius benesiciorum communio inseparabiliter cohaeret: Et has ressignificatas ct oblatas in Sacramentis accipi A. Capite de utra reis Coenae Domini,dicitum. Sacramentum insti tutum est ad consolandas & erigendas territas mentes, Cum credunt, carnem Christi,datam pro mundi vita, cibum esse, cum credunt se coniunctos Christo vivificari. His rursus in Sacramento Coenae, nulla oratus Boiastiritualis manducatio Christi statuitur. In capite de Missa, vispe, dicunt , quod Coena Domini non conferat gratiam ex opere operato. insipi etesiatur Apologia, se nullam Christi manducationem agnoscere,praeteream,qua coprehediturinpromisitone gratiae. Ergo nomanducat corpus Chrisi, quiseruat ritu sine vera fide in Chri - Capite de Sacri cio ct eiusl=eciebus dicitur Theologi recto solent distinguere Sacramentumdc Sacrificium.Sit igitur genus horum vel ceremonia vel opus sacrum. Sacramen- tu est ceremonia vel opus,in quo Deus nobis exhibet hoc, quod offert annexa ceremoniae promissio, ut Baptismus est opus,no quod nos Deo offerimus, sed in quo Deus nos

198쪽

het Deus remissionem peccatorii dcc. iuxta promissione Qui crediderit & baptizatus fuerit , saluus erit. Econtra, Sacrificium cst cercmonia vel opus, quod nos Deo reddumus, ut eum honore afficiamus. Euiddisertim dicipotes,

quam Genus Sacramenti esse ceremoniam: o huic ceremoniae annexam essepromissionem remissonis peccatorum Osalutis'Sicut ergo in Baptismo tantum duplex abluti t. Orporalis est vi Llis,quaesit aquas ritualis estinui ilis,quae fisanguine Chrymscetia in Carna tantum duplex potio, Corporalis o G isis,qua est vini stiritualis stinuisibilis,quae e anguinis Christi. Corporalis autem sitio opotio inuis bilisnusia est.

Ibidem dicitur Ceremonia esse memoriale mortis Christi. Esem ergo oratis rei memoriale,nes res memorata es Eodem capite dicitur Docenturhionaines de vero via Sacramenti,

quod ad hoc institutum sit, ut sit stigillum & testimonium gratuitae remissionis peccatorum; ideoque debeat pauidas conscientias admonere, ut vere statuan t & credat, sibi gratis remitti peccata. His nusium admittitur inui iusignum dianiumsigillum cstsignum visio, quale erat Circuncisio io cum illi coniuncia non manducatio corporalis, remissio peccatora, qua tota iνων ν Chrisi dirituale complectitur. Tandem capite de usu Sacramenti cst is Sacrificior Sacramenta sunt signa voluntatis Dei crga nos, non tantum signa sunt hominum inter sese.Et recte definiunt Sacramenta in Nouo Testamento esse signa gratiae.Et quia in Sacra mento duo sunt,signum & verbum; verbum in Novo Te .samento est promissio gratiae addita signo .Promissio NouiTestamenti est promissio remissionis peccatorum, sicut textus hic dicit: Hoc est corpus meum,quod pro vobis datur. Hic est calix Novi Testamenti, in meo sanguine, qui Pro m tutis effundetur in remissionem peccatorum. Verbum igitur offert remissionem peccatorum: Et ceremO-

199쪽

nia est quasi pictura verbi seu sigillii, ut Paulus vocat, ostea dens promissione. Ergo sicut promissio inutilis est, nisi fide accipiatur, ita inutilis est ceremonia,nisi fides accedat, quae vere statuat,hic offerri remissionem peccatorum: Et haec fides erigit contritas mentes. Et sicut verbum ad hanc fidem excitandam traditum est; ita Sacramentum institutum est, ut illa species incurrens in oculos moueat corda ad credendum.Per haec enim,videlicet per verbu&Sacramentum,operatur Spiritus sanistus. Et talis usus Sacrametati,cum fides vivificat perterrefacta corda, cultus est Novi

Testamenti: quia Nouum Testamentum habet motus spirituales,mortificationem& vivificationem. Et ad hunc usum instituit Christus, cum iubet facere in sui comemci rationem. Nam meminisse Christi non est otiosa specta, culi celebratio,aut cxcmpli caussa instituta sicut in Tragoediis celebratur memoria Herculis aut Vlyssis: sed est meminisse beneficia Christi,eaque fide accipere, ut per ea vivificemur;Ideo Psalmus ait Memoriam fecit mirabilia suorum,misericors &mistrator Dominus Escam dedit tumentibus st: significat enim voluntate & misericordiam Dei,agnoscendam esse in illa ceremonia.' Suid adhaee Theologi ' Adhuc ne dissentia a nobis Confisiis

Augustina' Dicit, scut omnia Sacramenta, se Carnam Domini esserinum voluntati eugratiaeDei erga nori. Tantum duo haecessein Sacramento: Signum,quodes ron inuisibilis sus corporis Chris edisse bilis suspanis, nempe ceremonia,pictura verbi, Agitam ostendenspromissionem, pectes incurrens in oculos, mobuens corda ad credendum; Et verbum, quodes promissio, nora manducationis oralis sedgratiae missio ut Te mentit missio remissionupeccatorum, tantulis o misericordiaeDei erga nos.Et ne usiumpateat essetium, Textum hunc: H o C a s π

200쪽

promissionem gratiae ct remissionispeccatorum additam Agnor Et hanc promissionem neque additam esse orati manducationi, sedceremoniae, quae umtispaniae ct vini, nespromittere aut adiungere ceremoniatalem edam, si gratiam Dei: Et huiu, promissionis pictura eusdisium esse ceremoniam. Etsi I,nis ramissioni auditae credatur,non accipiuntur respromissae sic nisi gno viso ct accepto credatur,nihil accipi rerum signi catarum, o non sum corporis Christi oralem sed ceremoniam, ceremonia esse inutilem, nis sides accedat; Et quidem uti fides, quaestituat his inerri remisitonem peccatorum: Et hanc dem, non autem Indem corporalispraesentiae ct manducationis,sicut comminiscuntur Theologi,erigere contritin mentes Et hanc eandem sidem ex-ritari ιerbo ct signo visibili: ct per haec duo operari Spiritum

sanctam,non autem per sum oralem: Et usum cum hac fide con-ιunctum esse cultum Novi Te amenti: Nouum porro Te memium esse,non sum corporalem carnis risi, υtidiores homina concionalibus clamoribus obtundunt, Te amentum, Tes amen-rum, Mummium Christia nobis rescindi ct violari vociferamus sed remmunem peccatorum, pirituales motus mortificationis se vivificationis,crtotam Chri gratiam cst comunionem: Non fieri commemorationem Chrsi senes de viai cate corda, ct accipiente risibeneficis,acproindesne hac de nultam esse legitimum Uum Sacramenti, nec vitam Sacramenti rationem,

quantum ad eos,qui hac de carent Simile esse hoc memoriale no- Mum veteri, videlicet agnopaschali. Ibidem sepsis inculcatur, Ceremonia esse viedum ad laudem Dei, ceremoniam fieri sacrificium laudis, ceremoniam non esse gratiarum actionem cx opere operato, ceremoniam non prodesse si

ne fide. .

Ex his iudicandum relinquimin omnibus piis , nosse an ari

SEARCH

MENU NAVIGATION