De libro concordiae quem vocant, a quibusdam theologis, nomine quorundam ordinum Augustanae Confessionis, edito, Admonitio Christiana scripta à theologis et ministris ecclesiarum in ditione illustrissimi principis Iohannis Casimiri Palatini ad Rhenum

발행: 1581년

분량: 485페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

201쪽

uersari nostri torque ni Augustinam Confessionem in assinam sensum. Neces,quod nobis dicantinos veste interpretes esse aliena Confessionis: I a m sic seinterpretatur, ut nudam nisi noba in ea Consi ion possimus deprehendere. Nihil videmus, quia desit nisi quod non expresie dixit, Corpus Christi non edi oratiter. Praemi in omne quibusnobis opin est,aefert ime positi. Nobis nihil addendum reliquit, praeter conclusionem necessario ex illis

sequentem. . Sed consideremus etiam abos interpretes authenticos ct emeeptione maiores.

'u'tquorsunt aut fuerunt Augustana confessorissci arentur,nec esse,nese admittere aliam sententiam suae cincisi ni nisi quae in Scriptura cra,in symbolas, o scriptoribus antiquis Ecclesiae continetur. m has vero iam offendimus seupra,nos in doctrina derisona ct Coena Christi per omnia consentire . Hoc igitur ni rius refutent,id quod hac renu acere non potu runt,nunquam nos segregabunt ab Augusana Con si unu δε-ctrina si Confessionem Augustanam a Scriptura Cr veteri EG osa segregent. Consentimus nos , ct Confessio Augustana cum Scriptura o veteribus Ergo se inter nos consentimus. Consessio Edidit Luthermipse Confessone maldensium, cum sua pr L. Orion qua resaturi am cum Augustana consentire.Constar amtheto edi rem mal seci retinuisse semper o νetinere doctrinam misisse H i,qua nonfuit diuersa a nos,a. Constat ex V Confessionemaldensium, praesertim recognita, ct ex eorum Apologia, eamdem esse noseram ct i orum de persona Christi se de Carnase

rem iam 9 Confessionem, utcunquein veteri editione Conises nis obscurius quaedam dicant,propter vitandas Papistarum ci lumniau oinuidiam,qua apud imosflagrabant,etretinendam fortasse Lutherigratiam,m utrinque exciderent: quae tamensa tis luculenter opticant in sologia. Si igitur isti consentium

μ fugasi 4 Confessioης, quisentiunt nobiscum, qui G

202쪽

co NpassIONIs Avavs TANAR Is, uodn os eam oppugnare dicimur 'circa idem tempus anno x x x II, in conuentu Principum Sch infurtensi, Argentinensis Gaitari se ceteri Augus anae GL uni oci nutuu cosensum de uniuersa religione testisunt, o virique aberorum Cofessionem, tanquam cumsiua congruem rem, Ic approbarunt, ut neutri asa recederent. Laudabile Chrisianaepacificationis exemplum; quod utinam hodiesquerenturpi, Principes, o ali Cofessionis Augustanae Ordines,potius, quam auscultarent mals Theologorum istorum consiliis, quipraetextu fanationis vulnera Ecclesiaedeterior aciunt. Nostram in ea Co- f ione quatuor ciuitatum do Dinam de Carna Domini, a Medi hises ro expressam essestentur, 1ui eam Confessionem inficiunt a- αἰά remur etiam Theologi nobu aduersaris, quos lucem tenebras, orenebras lucem Hreresaltem exprofessopudet, quicquida*, qui

hoc vulnus vellant tegere,propter, sprioresassiverationes,contra dicant.

paret his alsissimum se iniqui mum Anathematisti-rumpraeiudicium,quo Ecclesiam Catholicam,exclusis nostris Eeclesias, intra ρomeria sua includere conantur, cum dicunt, nostros inde ab initio repurgati angeli , ab Augusana Cofessione ali no uisse, quia propriam Confestionem Imperatori obtulerint. fendit enim res stra, ct mutua utroruns consensio, non fuisugas infundamento religionis Chrissanae diuersas Confessiones: se nostros ideoseorsumsiuam Confessonem obtusesse, quia videbant a ceteris Euangelium pro tentibus quaedam duiaduersius errores cst dominationem Ponti clam, obscurius,quae cum i no probarent,clarius es, apertias de h suam sintentiam profiteri, praesertim aurem de Carna Dominiplenius Ourius siexplicare, o fortes rum etiam actionum rationes reddere voluerunt. Si aute hoc separat Confessiones 9Ecclesias, secundum horum DLaatorum enteriam, etiam Bohemicae, et i a minem Uica, etia

203쪽

Iis, at A ii a NT ENTIA clesia Catholicaper peculiaressas ofessiones editas avulsae. Si proptersui, caussaspriuatas,hoc bipermittuntsinepericulo haereseos,cur nostras idem non licuiset aut liceret' Sane cum oralem manducationem carnu Chrisspalam repudiarent nobi, quam Papisis concedebant alteri, necessitas coegit imosflatim in primcipio tesatum hoc apud omnes relinquere,ne ubscribentes Augustana Consi lanisimulassent de hoc capite cum Esem autoribuae consensum, velinconstantiae ct leuitatis, vel udas ab aduersariisse deserta veritatis a constet iussis deinceps accuseruos M. Restabat iam,vt ex aliis Confessonis Gogustanae de dignis,

publicis,ctapudintelligetes veritatem,imo apud multos etiam, qui libro Concordiaesubscripserunt,adhuc ausoritatem inconcussam retinentibus interpretationibus, ostenderemus, non alio, quam quo nos accipimus, si eam accipiendam esse, utpote, mons une Saxonica, amine Theologico, Lotis communibu Articulis Muarici ex quibus libras consat corpus doctrina Ecclesiarum Saxonicarum, a Philippo Melisthone collictum; ex commentariis Dem eius in priorem Epistolam ad Corinthios, in

Episolam ad Colossienses, oe aliis ei de riptis publicis o pria

tu , nisi hac laboras parte nos levassent Bergenses Theologi, qui hac de caussa metus doctrinae Corpus, o omnes Philippi libros scripta exautorant,quodeuidenter no am de Chrso se de Eucharia Philippi pia docisinam cons mant, Agorum vero dogmata confutant. . lis: Sunt autem o erunt libri Philippi in manibus hominum, cum olopisBer isios vituperantium chartae exoleverint,ctesca blattarum actias μν hv nearum octae fuerint: ct extant nostrorumscripta, in qHbμέν quid viruli de Vbiguitate, cstorali su corporis Christisenserit, a uo opublico Ecclesiarum nominescripserit cosidum o mo- ratum e Ruandae igitumprolixitatis non necessaria caussa, i lud his non repetimus. Paucis durarat admonuishoc loco satis esse putamus Iocreisos Theologos si Auae viatiriae in Gautoratione o

204쪽

ris doctrina ct librorum Philippi. Osendimus enim iam, non Aiam de Christi dr ipsius Carna doctrinam ex Confessone o Apologia Augustanaposse elicio ter eam,quae esin ceteris libris Corporis. Aut igitur uti cum his elicienda ex Ecclesiis, ct excutienda ex manibus hominum est,aut hi cum ilia retinendi. Nesdifficile erit iudicare omni spiis Grudentibus, multo iustius luras Corporis er Philippi agnoscipro veris ct idoneis interpre- rationibus Confessonis C fugustanae,ais adreprosanae doctrina formula,quam librum Bergensem aut iles, nec debere Confessoni Augofanaepos Oni,aut ab ea divelli. Cum enim ab eodem aut ore, eade virtute, de e pietat epraedit OAcriptae t Confessio or Apologia,a suo reliqui tibri Corpori cur il ruerit maior auroritas,quam horum' Si respondent, quia publico nomine scriptasin receptae o approba aeasociis Consi ionis, o prae lima Luthero: Eadem dereliquis tibris restondemm. Certe omnium Ecclesiarum nominescripta est Consi io Saxonica, sterenda Co-cilio Tridentino, ex instequenti Synodo mitembergensi examinata ct approbata Loci communes lecti,correcthlaudati, o toti Ecclesiaecommendaria Luthera,elogio minime ignoro: videlicet, Inde a tempore Apostolorum non essesicriptum librum de doctriaria Ecclesiae, meliorem sicis communibus Phil pi. Et vivunt adhuc,qui audiserunt,praecipuos ex Theologis Persensibus,praelegentes in Scholis publicis, luros Philippi infertos Corpori,ct dictantes in eosρrolixa scholia. Ceteri libri cum his congruente eodem consensu docentium recepti seunt, ercum 'in

ripa edictis publicati, ut essent deinceps forma doctrinae in ipsorum Ecclesiis. Non ergo amplius iam sunt Philippi, sed Ecclesii rum libri,confessiones odeclarationes: ct in illis non Philippi priuatastatot Ecclesiarum publica doctrina ct Confessio abii

citur.

Ex his pate non clam obtrusum esse Eceles, Philippi doctri

nam de Christipersona o de Carna, ut imponunt isti Theoleti A A s

Saxonica. Loei communesPhi

lippi.

205쪽

sensam, or nondum velab ilisnonis Theologis, vel a quoquam alis falsitatis eonuscram esse.Nespotuit hactenm a quoquam δε- - 1noobari aborum Philippi librorum a confestonu Augustina fundamento discrepantia. Cum inscripti o recept ipsa ο-rum circiter x L meditationes ectiones,dis rationes. Lationestam amicis o aduersaris ron iniuria tanquam δε- M mmitisia infra Confessonem dr sologiam no 2nt abistienia. Non igiturpotesiexcusari audacia Theologorum, his deci rationibus Confessonis abrogatis lurum Bergens Ab ituemrium. Co in doctrinae Saxonicum, in articulis de Chriso o de carna,continetsi intra limites Scriptura, Symbolorum,ntrum, ha, h bis se OUGo- Augustinae: Liber Sergensis noua de his cst absurde latatio da dogmata in Ecclesias inuehit: ideos non es declaratio Medde-stddςpy prauatio vera Confestonis , aedificium non quadrans adfunda,eiae Con mentum, crisisse repugnans textui.Corpus doctrina dignum esseisionis. nomine corporis :quia omnium doctrinae Christiana capitum iu-sam explicationem complectitur, proprio, usitato, operstimo sermonisgenere, draddocendum acczmodata methodo eartium analogia ct consensu scriptam: Liber Pergensis mutila, rudis. digestas moles, obsoletas quasdam hominum turbulentorum rixas, ἄκυρολογ ας,ο οπα φηλήτων, ententias, neque intersi neque eum veritate consentientes propinat Ideo Co indoctrinae ab omnibus Augustina Confessoni oci , dralys Ecclesii probatu est, ct consensum earum suus Liber Bergensis,ius, imis de caina a pluribus exploditur quam recipitur , ct es μὴ νεριδω in Ecclesiis. rs; lippis, Negsane id mirabitur,qui cogitat, Corpis doctrinaesicriptum

Melantho esse ab eo viro, cuius excellans virtus orsapientia, integritas,doctrina es pietas, sanctitas,candor ,modestia,patientia, φιλησυχία, τα - α ,snguiaris natura bonitas, o omni . benesciressi

206쪽

stidium n i inscriptis,consiliis o actionibus,tota denique vita se mori sectat ac bonorum Grudentum omnium, etiaPrincipum se aliorum summorum virorum testimonio ornata fuere se cotra omnium invidorum o lividorum latratus ct conatus substitere : ui propter explorata eruditionem ct fidem,

ologram,omnes . eius Repetitiones es Declarationes, o parta ratem doctrinadefendit cum laude, secumsalute Ecclesiae contra omnes aduersarios,quibus,dum vixit,terrori fuit,non metue

bus clamosos istos theolo seros: Rui apud omnes Ecclesias domi foris ingratia Oretio fuit tulerantia, labore non imitabili, cations incubuit,nunquam inges it se alienis negotiis, gloriae aut lucra dio: saepeautem euocatusadEccosarum se Scholarsi consiturionem,controuersiarum diiudicationem ct compsitσ- nem, veram putans c,rudentiae felicis laudem reportauit: taui commendatus esEcclesis a Luthero,non ignorante i um a se dissentire de Carna Domini, ct tamen agnoscente ipsim orthodo xum,necpatiente aste diuelli, utpoteruem sentires bi adlucrum esse a Deo, ut angelium Litius ossicius propagaretur, operipsim asdissutandum csescribendum aptiorem otum D madoctrinae Chrisianae inEcclesiis Germanicis explicaretur, c uonitori resi tutum quasi consteriuisubiiceretur; quodex Lutherilibris non ta aciusuisset colligere: ct opus repurgationis c=D- saurationis Ecclesiarum in Germania,per Lutheru incoatum, per strium per cereur se expoliretur; taui denis etiam istorum Icriptis laudatus,praeceptor est interpres Augustana Con e ionis es agnitus, qui nunc tam immani odio inscripta est autorem emarserunt, se quem visum contueri nonfuissent ausim eum nunc mortuum hostiliter incurrunt Maeviunt.

Libri autem Bergensis fabricatores, qua ni illisimiles aut dissimiles, ipsorum scritta ct actiones se tota Germania testari possunt, ut non opussit a nobis adiungi hic antithesin. Cur igitur,

207쪽

eum de ana Confessionissententia quaeratur,hos potius ais dismus,quam Egum,doctissimum,optimum, di imum, dedignissimum interpretem' Scimus,quid excipiant: Cum Confessione criberet, erat adhuc in sintentia Lutheri de Carna Domini, a quapostea defecit: Liaque scripta i imposeriora non pari sunt cum prioribus puri, late se autoritate. It e vero' diuisquisa Lutteri opinione defici a Consi ione Augustana defecit Z Cur igitur in libris ρομ-rioribus nihil est de Carna Domini ab ira criptum, quod non in Confessione o Apologia verbis aut iisdem,aut idem valentibus,

comprehensum esse,paulo ante demon auerimus ' Cur, excepto solo decimo articulo in Confessione o Apologia nusius es locus, qui Lutherisnt etiam conssemet nter tam multos,qui noseram luculentissime explicant se bibunt, ut nonsit nobis opus alii armis, ad Lutheri opinionem euertendam' Cur etiam Use x a riculus tam conciscieiune,obscure ct ambiguescriptus est ' Cur adeo cum ceteras de Carna Domini locis non congruit, ecundum Lutheri sententiam exponatur e se luet res clama haesisse eum tunc in Lutheri opinione, sedautoritatempotius Lutheri,qua uum iudiciumsquetem fundamenta verae doctrinae de Sacramentis habuisse ,sitatotum ad cium nondumsuperstruxisse viam veritatis ingressu uisse,ad metam autem tum nondum peruenisse. Nodum enim Deus aperuerat ipsi oculos. Hinc ilia varisiatio non satis i constans Hinc factum, ut quamuis Luthero nondum repugnans,illim tame ententiam non acriter expresserit ed verbis ambieris, o

generalibus, dr Pontificios quam minimum ossendentibinfria erit vitam Papsae o nostri,quam Lutherus in Dam senten, riam eapossint accipere. Ideὸ nec a suis se Lutheri belgo Sacramentario. Tesimonia Patrum duntaxat colligit,pro Lutheri sententia: Verum psquam ei de illis respondit Oecolampadius,

nihilsu ac iusiri is intacti eliciter Apologiae funda

mentis

208쪽

mentis scontinuit. Cintentio igisse Lumheri de Carna Domini priuata se propria rizim lis seu caussa fuit potius, quam publica confessionis C et anae : o ab Hius vestigiis Lui herus potius, -quam Phil μου diseest, qui ex certaminum confiictu, ct m

terum accuratiori insection melius rem cognoscens,non a veri

rate defecit sedis profecit. ccidit irim multis praefantibus es doctis viris, qui Luther entemiam acriter defenderunt; o tamen,cum viderent se veris argumentis vinci, non grauatὸ ab ea disesserunt. Hic ergo Phiὐ profectus, non imminuit, sed magis confirmat autoritatem Aiptorum posteriorum, apud amantes veritatis, utpote , quae arudicio melior Int profecta.

Sed alios tamen socios Consis lanis aliter eam intesieriss AL, cunt,ut magis quid illi serint, quam quid Phia pus, videndum sit.ReJondemuου primum,etiamsi omnes una cum Luthero bene vel ambigue dicta male inte exisset; non tamen inde consscitur,non Beereabis eadem intelligere melius. Imam quo et Scripturam, Cyrisium, serestquam anuquitatem,Lutherus, Cr cum ipso timus,male inhoc articulo intellixerunt; nec tamen illiis rum error quicquam amdicat Ecclesiis. Sic etiam, quae ab istin recte di sunt, sepers me, cur abiiceremus, aut in partem dotenorem cu- i s mani a violentia detorqueremus' quae auteaea L 1 ut m pyopra obscur ambigue,cur nonsci7 dum idia inte pretaremur, Paepraue,secundum isti corrigeremus' An non omnium recte Grudenter dis tantium es ossicium, si quas veras hypotheses concedit aduersarius, quibus i us euertatur FLnis,his ad istam conuincendum veli ramis mist Saepe enim a Ddit humanae infirmitati se ignorantiae, ut recte tientes deIν Incipiis,tamen errent de conclusionibus, quae ex illis sequuntur; dum earum consequutiones non intelligunt, aut non considerant. Sic illi non viderunt,oaliqui ne nunc quidem vident,decimum

209쪽

congruere cum iis, quae alibi in consis ione o Apologia , veritatis euidentia ct robore coactierobabant, o profitebantur. Quamὸ igitur honesius rudentius, es magispi aciunt,qui

recte a maioribus dicta, recte accipiunt, ct Hl ex his incommodius dicta interpretatur, vel relinquunt, quam qui pervicaci erroris defensione vel bene ct vere dictaler male es perperam dicta corrumpuni aperta violentia, veleos,qui utras uti dixersit, secum committunt, cti orum, quem hones tegere poterant Δ ῖm traducunt' Secundo etiam hoc nos verissime dicere publice notum es, Puodnequaquam omnes Confestionis oci' semper eam intelli runissecundum Lutheri opinionem. Constat,pororique docios σpraestantes viros in Germania, non sic eam inusiexisse, ut Cas. Crurigerum, Vit. Theodorum, Andr. perium, Alex. Alsum, Mart. cerum, Capitonem,Fagium, Hedionem, o plurimos altos, mo quosdam etiam exsto illis Ordinibus Impery, qui primi

eam obtulerunt Impera ori, qui tamen Cye sonu autores o-

.ffuerunt agniti, etiam ab , o Luthero, licet sici et eos dissentire asso dogmate, or' videret, eosparuam ipsius Consi ionem, o 4m de hac re contentio scripta vehementer improbare.

Ny eam sic intellixerunt Brentius, ct quae cum eo siensierunt, euica Ecclesiae, et que adpromulgationem libri I N T E R I Μ, visendit Exegesis Arentyin Iohannem, quasic loquitur: Corpus&sanguinemChristi per verbum & Sacramenta, tanquam per instrumenta exhiberi fidei Panem & vinum ore corporis; corpus & sanguinem Christi vero accipi ore fidei, & comunicari nobis per panem, sicut per verbum&per Baptismum: Panem & vinum non mutari in corpus & sanguinem Christi, nec in pane & vino carnaliter subsiistere compus & sanguinem. wodautem ad vitandam Lutheri en=nem, GHI ur improbare has loquutiones: Panis signi cat corpuπ, τ'α,υAgnum corroru : id cum Lutheris monita eos non con ciliat.

210쪽

catur corpus Christi. Haec autem λ γ'μαχία e Nam neque no frum quisquam negauit, Sacramentum esse Cerbum vis bile, ae proinde instrumentum,quoDeus /ntemcntus decuere nobis exhibet es impertitu ua benescia,non minus, quam per verbum Euangelij. Et tamen hi omnes semper sunt habiti et Hanaonfessionis seciferiam antequam Vbiguitatis vitam mentionem

scissent.

Neque sis intellixerunt eam quatuor ciuitates, is testureartim Confesto, Augustae exhibua: neque qui approbarunt foramulum Concordiae mitembergensis: In Gras enim noina δε- na continetur. Et tamen,qui haν amplecteban/ur, c ciente Luthero eius, colligis retinebant earum sententiam,ouam hodie profitemur prosociis Augusanae Consi ionis seunt habiti. g. sic intellixero eam Ecclesiaestatrum Rohemicorum quo rum tamen Consi ionem prius editam Tigura,aliquoties V De

bergae edidit Lutherus, espraefationesua testatus es se illis alia ouando habuis ro haereticis se postea deprehendisse Orthodo Ios, ct secum illis in unum ouiles dei Christia subpastore Christi perductam esse.

Mque sic intellexit eam Ecclesia Franco sinensis, cum Me rin non secundum tentiam Lutheri, sed cundῖ ormulam Concordiae cum Lutfero secundum Consi ionem ciuitatum, is secandumsuas retractationes,copossit ibi ortam controuersiam de Carna Et tamen ea nunquam a societate Confessionis Augustunae exclusa est. Denique non sic inusi erunt eam, qui continuerunt se intramnas decreti Principum Franco furtensis o umburgensis, re

petitae Confessonis,am adeo totius Corporis doctrina sescripto rum Philippi. In his enim omnibus ij tantum improbantur, se a societate Confessionis excluduntur, qui in Coena Domini nudas M a

SEARCH

MENU NAVIGATION