장음표시 사용
251쪽
M6 Da AvTORITAT aconueni D. Lutherum, o paucapraefatus, adtolgendam malevolenti usticionem, quaerebam: tauid intersit interpanem Sacramenti or communem, si risi corpus es ubique. Respondit illa, ct osten sissereno:tune, inquit,dubitas Deum isthic si ' Et
cum resondissm,nequaquam me dubitare adiecit: Et tamen ad solem non vult agnosti neque adorari: imo vocat eos idololatris per Prophetam,qui adorant Solem er Lunam. Sic, inquit, et si
Chrsus es ubis .iamenon vult ubique agnosci cst adorari sicurin Sacramento. Ad hoc cum resondissem, me credere, Chrisum Deum o hominem esse ubique sed me vis i circinon inde s-qui,quod corpus Chrisi aut humanitas sit ubique: Subrisit dicensi, Scires hassiubtilitates, se conuenirerisententia: Sed non potuissermonem absoluere, quod tunc ad ingressum templi per-uem emus. Vulti verba Lutheri urgent, quae calor dissutationis Mλ n is exprimere et, ut nunc aliqui colligunt ἀκυρολογίας ex Lutheri ripti contra Carolostadium cst Oecolampadium,aut ce te υπερcολὰςs adprobandam ubiquitate corporis Chri-si,propter inseparabilem naturarum in Chriso unionem er comunicationem Idiomatum;dissimulantes,aut nessente or , ut aequum es de tantis viris credere,isti quae valedicrurus OLGgio Theologico,prius quam pro cesseretur in patria,in qua mos tuus est, dixit Domino Philippo Melanthoni, cst quae is muliis e psit, quae probaripossunt usibus omni exceptione maioribu videlicet, quo dote, non rogatu in haec verba prorupit: istbis
scimi ψὶ hoc es, Mi Philippe, fateor in negotio de Sacramento, nimium essesactum.J Et cum Philippus refodissit; Ergo mi Domine doctor, ut consὰ latur Ecclesiae, edamus lene ab uod ip/μ, in quo nuntia nostra clare expbremus; Lutherussibiecit, ,
Philippe, o de hac re quo sicite cogitaui: aDr asib irrachic
252쪽
sed c redderem totam doctrinamsus eciam. Itas hoc optimo Deo committam. Agite vos etiam aliquidpos mortem meamdHaec ex ore Philippi excepta sunt. Cum haec recitarentur Bremensibus, a quodam nobio viro, Trharri a Lirim; missus est ad D. Phil pum, Mag. Iohannes Schion rabe, visciscitaretur, an haec vera essent. Ressonit D. Philippin e nunquam haec negaturum esse: Et addidit: Imo iam publice diserem oscriberem, nisi cauerem turbas Ecclesiarum: se nolosciens mori,nisthoc relatum a mesit in Temmento meo.
Neque dubium es, quin fecist, nisi mors in conscribendo tes
mento calamum Θ tremuia manu eripuisset. Lutherus nega , Sacramentum esse tantumsignum corpor anguinis Christio docet, Personam velle ishic agnosi, non tantum praesentem, fore ministerium Ocacem; ac certo tuendum, 'uod cum pane ct vino vere exhibeantur corpus es sanguis Chrisi,sumatur,eduntur ac bibantur as delibus,qui obseruant institutionem iuxta eius mandatum.Nesiam viueret,aliud doceret.
ovi quaestionemprimam hoc dico: Non tantumsophi cum sidprorsus ineptum est,quoddextram Dei de diuinampotentiam Chri per resurrectionem donatam,interpretantur de v-biquitate corporis.Deinde inanis smetussomniare, humanam naturam diuellen a Diuinas isti non extendatur per omnia loca,in quibus sDiuinitas. Et ridiculum es a mare ,isium siluere Christum, qui humanae naturae non tribuit diuinitatu proprietatem.Absurd imum es etiam,communicationemIαιο-
malum,interpretari non tantum de communipradicatIomproprietatum utrari naturae in concreto de Persona sed etiam aeco municatione proprietatum reali, qua natura diuina ira, quaesiunt ei propria,crearescilicetsistentare uestre omnia, vel esse ubique,ct eodem tempore in caelo ct in terra, sepra omnes caeos, ctinfra Omnes infero communicet natura humana. titur
253쪽
enim falsissima imaginatione, uod Deus si sit ubique, ut corpiuin loco, ct corpus cst in loco, ut locum non occupet, sicut Deus. Sed quaecunque sit caussa huim dogmatu, consat nullam ne Scripturae,neque veteris aut oris haberetesiimonium; ct tacinuesse haere in Eutychis, Valentini o Apollinaris,si non omnino idem. Notum es cnim ex hisoria Ecclesiasica, cr et iusti imis Scriptoribus, Irenaeo, Ignatio se altis, Valentinum ct Ostinarem primo, deinde Manem seu ulisse veritatem naturae humanae in Chrso: Psea vero Ne rium disraxissenaturas, onerasse
proprietates viri ' naturae tribuendas personae in concreto, iuxta regulam Eccl asicam de communication. Idiomatum.
etates. Isti vero,ne videantur confundere nataras,concedunt diuersis esse id est,aliam esse esseni iam diuinam,ctaliam humanam in Christo sed confundunt proprietates, ct contendunt, illa,quaesunt propria diuinae naturae, non nomine tantum, vel praedicatione de persona in concretosed de humana natura inμbsis acto dici hanc ubique esse,ubicunque es diuina natura; s smulata. Filius induisset humanam naturam in utero virginis, Elam etiam extra uterum fuisse, ubicuns erat eius Diuinita incarsi ct in terra, ud inferos, ct in dextera Dei in non circun- scriptiue,tame vere o realiter,propter unione perfnale indiatii dua, uasi vero cum corpus ne, perirer in monte Caluariae, idem in monte Oliveti, o in montibus Armeniae cr Caspiis, atque in toto orbe terrarumsisset crucifixum, vel in uno tantum loco passum , ct in altu minime, cum tamen vere esset ubiss csec. HAEC in ius cum opographo Lipsiens Iohanni Rhambo excudenda iam tradidiffici resciuit hoc D. Iohannes Pse fingerus, pastor Eccles Lipsicae, est librum ex ossicina ab ulit,editionemque impedivis,grauem Ecclesiae est Luthe per ignorantiam faciens iniuriam. Diuina tamenprouidentia, cum Deus nollit haestatere factum e ut vir honesus, Iohannes Psulmssem, eo
254쪽
hmpore auditor ADO, mi sim postea ad Feruiendum Eccles in Patilinatu Bauarico,ex Alesii libro,quem domu deportando ab ipso itapraelectisnepublica,acceperat,ea descripserit. Vulmanniante manu haec descripta unt,tesibus viris integerrimis, quio Lipsiae anno x xiii die v i Aprilis ex ἀυα,1 ά:- Alesii illam haec
ris ipsisse, o fasic acta esse Lipsi se si rasientibus sciunt θ
rsantur.Nes res, etsi quidam operam dabant, visupprimeretur ta occulta mansit, quin pluribus innotesceret. Ex hoc enim
facio D. Pse eteri inter ipsum ct Alesium, o Dpographum,
extitit contentio,quae non potuit omnes latere. Cum autem haec in Palatinatu etiam increbuissent, ut revenitius cognosceretur,
mandato A Wrissimi Principis Frideritim Patitini, Hecyoru, felicissimae memoriae scriptum es ad Consulem tum Memen- , visumsteritat imaesides, se virtutis a Uientiaefama clario imum in Germania,Dn.Danielem a Suren, que honoris caussa nominamus, ut an istasic acta essent Bremae,ipsius o Ghardia Linem ct Schlongrabj testimonio, Celsitudo Edius edoceretur Rescripserunt illi, omnia ista esse verissima, nec se recussere coram tota Ecclesia Cr mundo huius rei testis nominari, ut qui, quod autoritat epublica esset gesum, occultandi aut inficiandi nequepotestatem,neque causam ullam haberent. Pursum nihilominus tum fuit Vsorum nominibin,propter crabronum, quos. no dubitabant illi,qui haec publicabant, sicut etiam euenit,irritatum iri aculeos. Nos ventosequa si bile fui in alios es derunt, ideo nominandos existimavimus, ut omnes intelligerent, non e alsis, ct aut ore carentibus, ctrisum excitaturu rumuscuta scut nuper admodum fecerunt quidam ex Theologis Bergensibus sedex testimonys, quibus sides derogarisine impudentia non poterat, olim narrationem illam in lucem datam fuisse es isderent veritatu cupidi,hoc certum esse,quod Philinus ista recitauerit se qui autem sancIam Philippi animam arguant menda fisios nihil aliud, nisi uamproteriam traducere
255쪽
His expositis patet,non audiendos esse iis,qui contendunt,posemicos libros Luthercesse victarationem autheticam Gnfessonis Augustanae iquandoquidem ipse Lutherus ante mortem eos damnauit suo iussicio, d criptionem illorum deplorauit; Philip pi autem declarationem in eorum locum surrogauit. uid ergo resa nisivsquos authoritas Lutheri in errorem induxit, hos eadem ad veritatem reducat i Ecclesias ct animos distraxit, eadem rursus coniungat. LVsus autem illius doceat nos,non ex hominum,sed exsolius Dei ore pedere; omnia probare, drquodbonum hoc est, verbo Dei consentaneum est, tenere ; infirmitatisns agnitione, non considentes, non arrogantes, non securos essesed in timore Dei cogitare, cum talia etiamsummis viris a
cidant,quid nobi os uaccidere , veram intelligentiam Huinae vocis, o in veritate concordiam, o confiantiam a solo Deo pG tere o expectare: bonitatem item Dei agnoscere, qui Alsus semctorum,ipsis ct aliis adsiste conuerti dum i os erudit per hos ad modestam, Ecclesiam exercet in precibus,patientia,scrutatione Scripturarum; er occasone certaminum multas doctrina, curse spartes meliusplenius isi rat. Hascogitauerimus, nullam erit periculum,nepropterea Lutheri reliqua doctrina sancta se salutaris usus ecia, aut v
niat in dubium. Non enim infusum est, quod Luthrem ex Papatu traxit, aut ibe ex humano ingenio addidis Oracusis diuianispropterea etiam illa aptatissisiectum redditur apud os, i i, quod verbi Dei resimoniissu ultu docuit. Sin aut ab h pocritiae diemenda hocpraetextu veritas contemnitur' propter illis non es dissimu-tio erro' canda veritas satis e si veru Chrisi ovibus no Vericulum, s. ni ' qμ Nemopois rapere ex manupastori ui Neg erroris agnitio sed eonfit o emendatio contemtum se potius autoritatem conciliat piis mat auxo' doctordiu apud os drnου lidos auditores:υ enim ingenia- . Haba, tam delitatis securae in docendo, argumentum. Idem Augi iuui. sinum non puduit libros Retractationumsicribere,nes unquam hoc
256쪽
hoc diminuit Uconfirmauit autoritatem eius in Ecclesia Chrisiana. Consulitur errorum detection. Ecclesiarum concordiae a discidae, o constentiarumpaci,quae certante in animis rationum ct autoritatisponderoturbantur 9 cruciantur: hπο- eritis autem,es errorum defensoribuου adimitur facultas abute-di magnorum virorum nominibus. Ob has rariones isanis esiali metus,ne concidat Lutheri o Euangelis autoritas , fato- mar eum errasse de Ca a Domini. Dicunt Bergenses Theologi,non propterea contemni velabiici libros miles Philippi aut aliorum, etiamsi erroris in hacparte doctrinae accusentur. Si hoc in Philippo locum habe cur non etiam
in Lutheroravim tamen libros nos multo minus exaut oratos, ct
sublatos cupimus,quam illi libros Philippi: Etiams plus in Philippi quam in suis libris iacturae facturam Ecclesiam Lusi rus
iudicauerit. UMulta cogimur in omnium veterum libris improbare; sed i os propterea abiicere, non es nobis consultum. Cum abiici tur se comburuntur senum , uti, non perit, fourgatur c=pretiosiussit aurum.
Optandum quidem fuisset, ut obtemperasset Lutherus pio Osilutari consilio Philippi,de controuersia persicue explicanda, craticia pienda, vivo adhuc Luthero sc nobis nunc non tanta esstus inenda inuidia minus turbarentur Ecclesae. Sed quando sic visum es Domino nos exercere ; non tam de Luthero, eximi eruo Dei, quiescente in Domino, quod querantur habent Eccles ae,quam de illis,qui erratorum Lutheri defensione, uorum si ementorum cumulatione ,sendunt,pe noss7 degloria Christ o veritate ,quam obtendunt, nec tam de Lutheri, quam de sua autoritate pugnare . Cur enim volunt Lutherum Euangelicae veritatu se regulam 'nempe uti soli veritatu cusodes, γνησισι Lutheri discipuli oscces ores,columnae Ecclesiae esse videantur, a quibus omnes Eccles pendeant, ct ad quos, tanquam in Lutheri cathedras dentes, Omnes reseruati
257쪽
casu referantur. Ideo Lutherus es illis tertius er postremi E L i A s, ut illis liceat essis Eliseis, in gubin siptuplum Spiritus Eliani, qui fuit in Luthero, resederit: se quidem pol quosnusius alius Elias expectetur, qui 18sorum luminibus possit ob- uere . O rem miseram, o deplorandam, quod eo v vehoc genuου hominumprocesiit audaciae ct licentiae, ut qui donorum, quae Demis Lutherum contulerat, non habent septimam pa rem , in iis maledicentiae , temerariae si aduersantium con- , demnationis, ct φυοπρωτίας septuagecuplum deprehendatur. N artibud, quo quirique inter eos magis excellit , eo smiliorem se esse, Lutheri, ipsi s bi persuadet, se alios persuasum
vult habere . Haec illis est religio, haec Mnstantia, hic rarus,s enueproclament magnum illud nomen Lutheri, quemadmo-Q.is.ar. dum Demetrius illi argentarius cum se actione , mota Ephesi itisne,contra Paulum o Christianos, magnam clamabant mphesorum Dianam. . Dicunt quidem,sibi eri iniuriam, quoties illis hae obiicium tur. Sed hunesopum non haberent, non docerent suos audi rores pendere ex Luthera i non eximerent Iliam censura; non facerent illim libros regulam dogmatum ; non vellent so Uui audiri, non interdicerent lectione, o di actione no rorum librorum ; non carceres omitia intentarent iis, qui rationem
eorum , quae docent, ab ipsis postulant: facerent, quod no- rarum Ecclesiarum miniseri se doctore aciunt, qui asti
se ab omnibus hominibus, ad risum, ad Scripturam sacram ablegant auditores ossam doctrinam tibentersubiiciunt examini Ecclesiae; paratisunt ejus rationem reddere, omni lanti ; non tantum facile ferunt, etiam horiantur suos auditores, ut legant aduersariorum libros, cti stir undamen-ra cum siuου, o virorumque in doctrinam cum verbo Dei consa equantur, quod huic conforme deprehenderint. Hanck erratem, qui m hominum dictis oscriptis iudicandis reti-
258쪽
Lvetv x a 3xuerit ,eum nee Lutheri, nec vissim doctoris autoritas io is transuersum abripiet. Veniam a lectore Christianopetimus,quod pluribuι de δε sana Confessone, cor Dautheroliae memoricdiximus. Gusse enim est,quia videmus, disidium de Coena Domini,in muLrorum animi potissimum nisi opinione hae de Lu 3hero, a suis contionatoribus i s inculcata. v. Spiritu propheticopraeditin, non
259쪽
De iniusta condemnatione nostrae d, ctrinae, in libro Cuncordiae.
diciorum Ecclesia corum esse regulam tribus argumentis mon auimus ; quia condemnat consentientes cum Scriptura, Symbolis se veteri Ecclesia: quia
aamnat criminum,quae illis obiicit,non reos: quIa damnat consentientes cum Augustana Confestione. Venimus ad quartum. Suicuns homines, Christianam Religionem profitentes, ab Musa non auditos , nec erroris cotrafundamentum Religionis conuictis o damnatos, haeresos codemnat ictu ententia no es Ioh tasti dehaeretitispronuntiandi regula. Nam Lex Dei non con-DEu u demnar quequa nisi prius audierit abi ,ct cognouerit, quidis. faciat. Cum vero ab que τί diiudicatione legitimascriptae sint condemnationes Bergenses inonpossunt esse regula Concordiae EGel raram ct discretionis Orthodoxorum aut piorum ab haeretnc . Damnant enim nos tanquam haereticos, quos haereticos esse non possuntprobare. Qui nimis praecipit sunt, ad inferendum crimen haereseos,as discntientibus,non rar)graufiime in Deu, in Ecclesiam, ese in tres, Vel opinionissae errore, vel assectu peccant.Non enim omnes,qui errant de doctrina riseiana sera Haeretici haeretici sed, demum, qui versantur in errore, vel qui aperieqv si*x pugnat cum religionis fundamento, hoc est ,praeceptis Decalogi, aut articulis dei, vel ex quo I uisurpartis alicujusfundamenti everso; deerraresbosunt admoniti, ces conuim Scripturae sacrae i. testimoniis,non tantum priuat se etia publico Ecclesiae iudicio dr nomine; opophanc admonitionem aliquoties adhibitam, errore pertinaciter tuetur, c chismatibus Ecclesiam distrahut. Sic Paulus definit haereticos Rom.issis . Oui H idia ces sandata facior,
260쪽
D E IN I vsTA CONDEMNATIONE 2 s
faciunt, contra eam doctrinam, quam didicissae. ει i. Tim. ff.3. Si quis diuersa docet, neque acquiescit sinissermonibus Domini nostri Iesu Christi, cste quaesecundum pietatem es, doctrinae; is turget,nihi iens Ad insaniens circa quaesiones ac verborum pugna ex quibusnascitur inuidia, si maledicentiae inussiciones
malae,peruersae exercitationes hominum mente corruptorum, o qui priuatisint veritate, quaestui habent pietatem. Et a Tim. s. U. Improbi homines ct i sores procedet inpetus, tu educentesabos,tu educti, .nt. I. Io. Haereticum hominem psvnam ais alteram admonitionem reiice; ut qui noris euersum
esse eum quisit eis odi, eccare ut quisuopte iudicio sit con
Haec descriptio haereticorum, nisi teneatur, haereticifuissent discipuli Christi, qui multis magnis erroribus laborabant ; itemisi qui in Ecclesia Apsolicaedebant olera, ct curabat dies, aliis me centibus quibuslibet,ct dies non curantibus ε, item Corinthy, qui errabant de Molothytis, de Carna Domini, de usu donorum Spiritus sancti, de resurrectione carnu;quos tamen Paulus anellat fratres etiamsi dicat, inter eos esse haereticos. Errabant ergo ,
ct tres, ct haeretici, se quidem de iisdem rebus, sed non eodem
modo. Errabant multi ex in firmitare,parati errorem corrigere,smeliora docerentur: de quibus dicitur Insimum in de assu- Rom. i . Miser errabant fundamentum retinentes; ct tamense per μω co ., i,. tes aliquid forni sesipularum, qui nihilominus smantur, es tanquamper ignem: errabant nonsiindentes Ecclesiam; quibus Phil. Dis. Λtamen, si quid alitersentiebant, Deus o tempore retegebat. Itemollis, qui feruens Spiritu, ct potens in Scriptura . siebat tan Act. i . u. rkm doctrinam Iohannis. Ex his pate nos non esse haereticos, dignos anathemne . mfundamentum nos tenere, neque aliquid docere ,ex quo Eogma repugnans fundamento consequatur supra ostendimus. Erroris quidem nos arguebat Lutherus, ct arguunt Feryns