De libro concordiae quem vocant, a quibusdam theologis, nomine quorundam ordinum Augustanae Confessionis, edito, Admonitio Christiana scripta à theologis et ministris ecclesiarum in ditione illustrissimi principis Iohannis Casimiri Palatini ad Rhenum

발행: 1581년

분량: 485페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

371쪽

prouocare ad Synodum cum rori u hosii Godurenare eo uentum Ecclesiarum, Cons unem, excepto articulo Cinnae Domin eandem amplectentium' Nam lis de Iniquitate, nobis non es cum escis Augustanam Confessionempro tentibus: dcum

paucui nutu se Sophisticis Theologis,ctfurba sine iudicis ex

Habebant Ap atietiamsol autoritatem pronuntiandi de controuersiu ortis in Ecclesia, o obligabantur domisin omnes

homines,ad acquiescendum i orum resono citra omnem emcepnonem: Et tamen ad consilentias magis flacandin, ad res comrraue eae magis Nicando, adstraetexIm o querelas omnes adimendus aduersariis,non puduit: os adhibere, carium aborum mini borum se trum ex Ecessu congregatum, rumgmina idissentientes aurite, o mubam cum ians disceptationem

habere ire tatu abunde morum argumentis, decretum commune ct explicatum proponeretur populo Christiano.Volebant φον Obor rari, si , conferrisiam doctrinam cum Script ra Prophetica. rauae sigitur Theologorum arrogantia, quia dent postulare,ab hominibus i fantum tribui, ut etiam nomaeum cognitu eriste ectis, nedum exploratu se secundum Aps. soli praecepta probatis ipsorum dogmatibus se verbi ob rLmisce quod nihil Fcriptus ab Vsis perperam; quasi

non essent homines,qui errareolabipossint 2 Nimirum id odia Imau, abundefactusu comprobanis propterea tam vehementer contendere, Lutherum esse Propheram,otertium Elia. - aciant ειγμα quorum etiam verba, calamo Spiritus --m exarata r. Non sic agebat vetus Meges, ne quidem adueri in maxime bia semos haereticos. Romanorum autem Ponti cum comer udo es, arrogare sibi ius condendi articusis de o eges obtigantes conscienti, hominum coram Deo, o nolentes

erire anathemate, cogere vi corporati, Imperatores O Reges habere rasis Ectoribus, qui 3 mandem

suorum

372쪽

TRllo Locio RuM BERCENSI v M. Is suorum anathematum exsequutionem. Indigna Theologis orario est; Synodum cauendam esse, propter dispensiones ab Vsorum doctrina. Atquisi nusia esset dissensio,quorsum opus esset Synodo' Sed hinc ψ 2nt iacvmae,quod Synodum eiusmodi velut, qua iam Principibuspraescripserunt,in quai iesent accusatores, ipsi Iudices, i. acerent re saltarent se spei Iarenisua abulam, cribi ibi ansium darent; in qua hostem nunquam visum, e longinquo quasi funda caederent, ct sic sine praeliosili triumphum

decernerent;absentes Ornunquam auditos,nedum refutatos, vel

praeiudiciu est factiosi uinagiis oppressos, autoritate Ponti casicondemnarent; in qua aut nemo vellit, aut nemo auderet Assis corradicere,nisi qui condemnari velit haereseos 1, ad quam nulli assimitterentur,m si ab ipsis delecti,quifactaprius interse cons rarione ron ad faciendast, enuntiis colgatas decreta sed ad uadomo rigata,promulganda conueni t ,atque adeo,

in qua θnori quicquid statuisset fibi quis Mis Dictator cumsῖσpedaneo Senatu,id omnes Principes se Magistratu uis edictis, carceribus se gladiis exsequerentur. Ostendat hic nobis,si qui potest, vel Lynceus, scramen inter huiusemodi S nodum ct Laeentinam . diuaenam caussa estalia, nisi haec ipsa forma Synodi, propter quam dicimus, Concilia Ponti cum esse conciliabula coniuratorum, ex quibuου mb alutare proficisci potes' o proterquam ad ea venire hactenus, omnes Euangelium amplexi detrectarunt' Non es ergo Liber Concordiae pabbcum Ecclesiae iudicium is consensus,se aucorumfactiosorum hominum syn Gri infactin contra omnium Eccos arum iudicium,in omnium praeiudicium ; ac proinde non abo Ioco, quam ceteri IliquiIarsorum libri,habendin. Extat Lex Imperatoria de accusationibus inlusis coercendas: Digest ad Accusatorum temeritas,tribus modis detegitur, & tribus poenis subiicitur;aut enim calumniatur,aut prς uaricatur, piliai. aut tergiversantur.Caluntari, est salia crimina intendere;

373쪽

ues o E MODO AGENDI praeuaricari,vera crimina abscondere;tergiversari, in uni uersum ab accusatione dcsistere. Bergenses autem Theologia non uno sedomnibus his modu, accusatores temerarifcstiudia. cum patientia indigni sint. tune frenue nos calumnientur,

supra esta nobis ostensum. Dum autem toties in libra suo sita confligunt , o suis telisse conficiunt ; imo dum sua reati comunione Idiomarum,ac testimoniorum Scripturae de Herna Deitate Christi,deprauatione, storio, Eutychi ct Aris fenesbam aperiunt; an non manifeste satispraeuaricantur ' Dum S nodum tiberamor caussaesuae defensionem in legitimo Ecclesiae iudicio. fugiunt, Hrsuae in nos actionisprincipium a condemnatione et exmuutione faciunt; an no tergiversantur' Iterum ergo dicimus, librum Bergensem, o omnes nostrae doctrinae accusationes o condomnationes ab aduersari,s sectas, ne speciem quidem aut colorem ιuris vllum t-riposse. N etiam unisubscriptionesim,quas nobis pro Synodii dici u lituunt, communis,meditata, ct tibera mox Ecclesiae. Minime enim Theologici est arti sic per fraudes o calumnio deceptis, Osibi conciliatupolentiorum uperiorum anima eorum autoritate ceterosperculsos, vesie adsiubscribenduma Liere.Non certe ab Orth ora Ecclesias ab haereticis hominius, ratio haec olim usurpatafuit, ut is Arianu apud Valentem, ab Eutychianis apud Theodosium secundum. Sic enim Heu sotacenm Episcopus, coactas es a Valente subsicribere dogmati Ariano, territus comminatione exili, se publicationis bonorum: qua de re conquesus Ecclesiae suae,petiuis altam Episcopumsu rogari sibi,tanquam indigno qui deinceps miniserio fungeretur. Sic Lucius Ariantu invasit Episcopatum Alexandrinum , non Presbyterorum,non Ecclesiarumsi si ijssed Imp. Valentis δε- uortilargitionibuου, pollicitationibus honorum es σύ, cst misti si cohortibus in Ecclesiamirrumpen antecessore uum Petra expellenoo Ariosidogma introducensas Seuerm irim Fcribit;

374쪽

Ariani acilesiisse quidlibet audere o agercregis amiciti ubnixis, que biprauis adulationibus devinxerant ,perfidiami suam occultabant,nihil iprius rati,quam ut Athanasia Ficut nunc isti Melanthonem Ecclesia mouerent, qui muri instam essemper opposuerat. Sic indicta essecunda Synodus Ephesina, Chronio flaude Eutychianorum,abutentium bonitate Theodosii, in qua ' Iudices armatis militibuinptinuerunt, ct confirmata es t ebis Opini ictisnera Discori Disopi Alexandrini; Flauianus isopus Consantinopolitanus, rect sentiens scpercussus, drcastibus ex consessu expulsus, ut triduo post mortum sit; quem

mortuum etiam Disorin calcauit pedibus, quemadmodum onunc facit ; Theodoreto Orensi, cuius extant scripta erudita oorthodoxa,postquam octingentis Ecclesiis annos x x v I cum lauia deprae fuerat,dignitas Epis opalis ademta; ct omniasic acta sunt, mi Synodus ilia nominata sit λυeeo ἡ,ac multi, quoru vive au-- extortaserunt Uragia, deinceps testatisint constentia vulnera,detestates captiua manus impiam subscriptionem. Sic autembisit; ubi a Magistratu vel multis imperatur subscriptio, ubi

contra eam mutientibus, certa calumniae, carceres is exilia p.

ratasunt; ubi mini promissuefactionibus agitur sunt ne libera suffragia' Vbi nulla dissentientium intercedit collatio; ubi sita dis argumentis opponitursemelsephistica restonsionuflectes; post praecisa actione,proceditur ad publicationem ct exsequu-rionem decretorum unius partu; estne iustum caussarum ex men' Vbi dogmatibus se rationibus, rebus o verbis non intellictis iubet ursubscribi; sunt ne Usragia meditata' Vbi Herum, ad quos ex aequo caussa pertinet, pluribus repugnantibus quam Uentientibus ,pars una addecisonem prorumpit; βntne vota communia se congruentia' omnibus his vitiis mani se obnoxiae sunt sub criptiones Bergensis. Flagitata sunt suffragia, non qualia lusit Ised qualia iubentes vellent ferri . oc est ibrum Theologorum a robam iasimpliciter,nanquam audita parte

375쪽

altera: Hae anima complicibus iatasunt ,partim extorta a coactis o territis autoritate Neria o minis aulicis ,partimaeircumuentis vanitalepromissorum, o dissimulationum in His,partim a turba miserea hominum imperitorum, o iudicare de rebus magnis er varie implicatis, propter inscitiam non m lentium artim ab incautis o iudiciapraecipitarecompulsis arum ab iis,qui librum neque viderunt nequeaudiuerunt unqua, partim qui seme' legi auditum non intellixerunt nim qui nunquam considerarunt ei- nes dogmata nes verba. Nequa- uam igitur est verum,quod gloriantur Theologi, o persuadens Principibus, qui actiones imorum non inflexerunt, Omnes EGelesiarum doctores ct ministros, laetis animis o expectore Deo gratias agentes,libere se bene meditatos, librum acceptasse, a

probasse dreisubscripsi o. Testatur praefatis sologia ct i

Theologii .a historia Confestonis Augustanae, socios illius Oridines is Theologos,praelectae s bisemel confutationis Pontificia exemplum ab aduersariis posui D, Muidem nec assentiri in

hensem fuit, o nunc merito ab omnibus reprehenditur, tanquainiquum o malae caussae actio non bona. Non pos mussissecari poserti eorum aprudentia se virtutesuorum maiorum adeo δε-

generasse, ut quod iniurium iudicant in Papi jam ipse erga ministros o tresso actum, probatur sint,vbi quomodo ab his Threisos cum ipsis o cum Gin ipsorum, d di imis mini is,mortuis o vivis actum sit, mestas cognouerint. Non ergs hie Istuerissimorum atque, optimorum Principum, o altarum magistratuum o honestoriι viroru consilia is actiones agnosita mussed hominum quorundam erroris es cupiditati ocietate coniunctorum, δ' nomine Egorum acfacilitate abutentium, caLlidas machinaciones. Non cegerunt,nec agi permiserunt, D vitio imi Imperatores, Valencinianm, Gratianus, Theodo T. Arcadiso

376쪽

Arcadius, qui ct i doctorum Synodos conuocarunt , o hanc

honestissimam legem tulerint: Singuli uniuersique iudices Cod. lib.ς. cognoscant, in publicis criminibus non oportere emen Tix i, i dicatis uti suffragiis decretorum,aut relationibus a publi cis personis destinandis credere, sed rei veritatem inqui rere.' uidi i essentpronuntiaturi sinunc in publicis es mariamis causes refigioni non emendicata ,sed hu artibus Theologorum extortase retia colligi viderent ' De conuocatione Synodi

Constatinopolitanori per Theodossumsic ibitMelanthon, Chron. lib. s. Consilium etiam Theodosii memoria dignitest, qui cum haeretici eluderent testimonia Prophetica &Apostolica, iussit proferri testimonia ex piisscriptoribus, qui ante dissidia illa fuerat,& Codices ex veteribus biblio

thecis suo sumtu protulit,ut consensu purioris antiquitatis conuicti haeretici cederent. Idem si nunc fieret, multae dissensiones recte tolli possent .Etsi enim vociferantur aduersarij nostri, sic defendere veterem consensum: tamen oppugnant reipsa,ac ludunt nomine consensus,cum intel ligunt tantum recentium temporum consuetudinem, pugnantem cum antiquitate. Manifestum cst enim, mul la tetra deliria recepta esse,ignota vetustati. Etsi autem fi des nititur verbo Dei, & norma I v D i C I I csse debent scripta Prophetica & Apostolica, & Symbola: tamen vocem purioris Ecclesiae docentis & commonefacientis audire, ' pium cst, iuxta dictum; si arassetis vitula mea, non inuenissetis. Haecilli . His vero audimus quidentiquid restondeant Theologi requirentibus abi fratione ιarum actionum; Principes, in qui ut, sic iubent itali interrogati,quaresic velint,resondebunt. Sed quae

haec siniuria decie religionis opietatispersuaderesia consilia Principibus, ct horum ea culpam ct incommoda in i os reiicere' Theologi si nobis restondent, Sic volosic iubeo;*pro ra-

377쪽

DA MODO AGENDI

tione voluntas. Homuum restonsum assingunt, clemetiae opis latu cti uiae laude Ata si is Principibus. Geminant ergo hac excusationesuam culpam. Vna culpa es Ecclesiarum turbolio;altera es Principum deceptio ac deformatio, o autoritatisi orum abusus. Vuid enim' num etiam iusserunt Principes, non vocati istac accurreret, ubii s nihil erat opm 3 vipersta des cst calumniasse insinuarem; ut utito nouo dogmate Vbiguritarao, perturbarent florentes o quietas i orum Ecclesiis O Scholas; ut ipsisfucum facerentfalsis amplificationibus ausori tatis Lut heri, vendisatione i suum ipsius o librorum Polemncorum pro oraculis Propheticas, di simulatione fundamentorum caussa, d prauatione docIrinae Ugorum quos accusabant ' numi erunt, ut simularent stinentiri Corpori ricbina, quod od rant canestrius es angue; atque huius praetextusya dogmata os truderent , cum Ego pugnantia; hoc autem ubi non Accederet, vis gerent Corpus doctrinae, Philippum, se omnes, qui non δε- fenderei sperbolas Lutheri,'ubiquitariapraesentiam csema ducationem corporis Chrisi, discedere Hr de cere ab Augusta

Conse ione , ut co Misnemomne curiatio accusetis defugerenis ut tiberum iudicium publici conuentus detrectarens 1, Et, vis metrem duamus, ut modum tractandi is deiadendi controuem sas dogmatum,diuino omni ct humano iuri, o mori Ecclesiastico repugnantem,sivo arbitratu,nominibus Principum se tamquam leones Cumani,tegentes, introducerent' Nun ruid haec Gnam iusserunt Principes' Certὸ, quod non issi, ambitio ct ophisticae fiducia, Theologos,ctactionem hanc totam, cst agenta modum huncii erimum re satis confirmat L nomi Principes,cum resantur,non ast edab his Theologis consilium suae

esse ortum. Euod autem eosolosine haec coeperint, mi aduersarios Vbiquitatis vi opprimerent, cum nonpossent iure ires cst actiones Uriae sendunt.Dum ita ua dogmata Principum autoritate co-yant ursabilire,aliud non efficiunt,nisiquo ursu legis I G

378쪽

ratori manife s viscitores consituunt, cuius Mesent verba: Diuine admodum constituit diuus Claudius, consul 'tissimusPrinceps, parens noster,ut iactiara cauta afficerenatur ij, qui sibi potentiorum patrocinium aduocassent: ut hoc proposito metu, iudiciariae litespotius suo marte dis currerent, quam potentiorum domorum opibus nitea

rentur.

ergo bis peccatum a Theologis, qui Principes ad ea sue Habenda siue concedenda impulerunt, a qui ου Droprio coκsilio ea

suscepissent,ipsos dehortari debuissent, ct de Magistratuu Chri

sianorum in Religionis negotiis ossicio rectius eos informare.Huim ossici rationem,cum videamus, Theologos non modo occultare etiam corrumpere,de hac etiam paucis aliquid admone renos cogunt,ut hinc etiam 'serum consilia, quae Magistrati suggerunt,rectius aestimari queant. . T

Nos dabium es omnibus Magistratibus a Deo fuerissimὸ Pe ossicio iniunctum esse,ut non tantum i sciant o profiteantur veram de Deo es cultu Dei doctrinam sed curent etiam hanc proponi trouersiis

uis Abditis, o omnem aduersus eam,in dictis aut factis bladhe L ς ςsi stimiam ct contumaciam prohibeant o reprimant, quod possunt. 8'' Ideo dictum est: Dixi ego,ios Dijsu, hoc est, diuisum ossicium ic)geritis.Huim autem inici praecipua pars es, curare, ut Deus in genere humano recte agnosecatur se colatur, o inhibeatur omnis illius contumelia. Hissummu nis eo copuου es c odiae pacis odisciplinae, in secunda Decalogi tabula comprehensa. Non enim pecudum sed hominumpa ressunt Magistrum; nec tantum mentri ubditorum animorumpraecipue curatores o mini stri. Non igitur ad otium, voluptate fasium, expilationes, o expletionem'rauarum cupiditatum,collicati unt a Deo in gu

379쪽

4 DE MODO AGANDI

roritas nocet; tanto maior iras incumbit necessitas prae ceteris haminibus, eam in curandi i es tantograuius Dei iudicium illis manet si nesi verae elati sudeant etes curent, honore ne an contumelia 'Ablice Deus assciatur in ipsorum ditionibus. Extat hac de re musta Dei eris ima mandata; ut apud Mosin. Rex ne muli secato sibi equos,neque uxores: ut non recedat animus rim a me: argentum quos se aurum ne multiplicato Issi admo

dum sed cum insidebis solio regni sui, describais ibi exemplum

hium Legis in libro, ex eo qui erit in conspecta Sacerdotum L Aricorum: Eμά penes eum, o legito in eo omnibus diebus vitae suae, ut disicat timere Iehouam Deumsitum, obseruare omnia verba huius Legis, o statuta ista aciendo ea : Ne esseratur animuπriinpraestatribus sivis, o ne recedat ab hocpraecepto dextrorsum aut i Dorsum, isprosi et dies in regno μο,i e ct Zijeim in

medio paelis. Et in Psalmo: Nunc ergo reges, animaduertito erudimini, Iudices terrae: Colite Iehouam cum reueretia, o GuLrate cum tremore. Osculamini Filium, ut non irascatur, o perea- tis in via, exarserit vel minimum ira eius. Non saute huius loci, de toto Magi ratus ossicis,in curam da religione, diceresed de i a duntaxa arte, quae tum requirritur,quando controuersiae de dogmatibus Religionis in ipsorum ditionibus exisunt. His illis omnem operam esse, dandam, ut quamprimum vera o salutarispo resiluatur Ecclesiis, in qua Deus recte colatur,ctyopulus recte doceatur,in confesse es: Sed compositionis modus, quisit legitimus, de eo res se loquitur, omnes consentire . diuoties ergo dissensiones oriuntur Eces fasicae, agistratus Chrisianin aut habet colitum certo, et tratara veritatem tueatur,aut non habet. Rufus, quibus persecta es verita aut ingrediente ubernatione iam, inuenian al' sis dogmatibus occupatas vel turbatas Eccles, , aut in Ecclesiae, qua puras opacataου acceperunt,deinceps controuersiae excita

380쪽

. refutatione in anda est. Ne quid autem videantur agere exopinionibus mel assectibu uis, vissubditos citra tyrannidis calumniam, crane gnorantiaepraetextu,non coactos imperis,sed dontaneos, ct veritatis isi ratione coniucros, ad meliore ententiam ab erroribus traducant; hoc ita obtinebunt, adhibeant

sibi viros prudentes oricyos lae ex suis, sue abunde euocatos . Et coram illis, si audientibus,se gula cognsentibuι, iubeor falsea docentes, rationem siuae doctrinae reddere: curent eos refut ri,doceri is conuinci, quantum satis est, hoc es, donec omnes Laserum obiectiones ita sint discuse, ut quod erroribus praeserat, amplius non habeant. Sic enim, secundum praeceptum Apostoli,ctissimos infide assument, se cotumacibus os obturabunt. Hac autem caussarum cognitione o diiudicationeperacta,curent veritatem proponipopulo, siue perisios, qui agnitos errores deponunt siue per alios, si illi couiriti pertinaciter veritati contradicant: Et quidem caussas mutationis, quemadmodum doctoriabus errorum c etiam Ecclesiis explicaraiubeant. hae veritari ussitienti declaratione, etiam ad abolitionem uolorum, se istimarum consuetudinum emendationem es progrediendum. Sic secundum Legem De propositam populo,

reformatio Ecclesiae o cultus diuin acra est per Chipiam cstper '

Isam. Si Ostreditum ex Babylone ebat in auratio cultu per Nehem. s. Nehemiam, Vram, cst alios principe opuli Osacerdotum: Sic KF temporibus egerunt pij Principes tum Saxonici, tum alis, ct reliqui cirdines cst Magistratusta Imperio se extraisiuriqui ad- moniti de erroribus Papatus,primi reformarunt suas Ecclesia Sic optimus se laudatisimus Princeps Tridericus III. Palatinus Nectine quorum nota sunt moderationis, o legitimae actionis exempla; qui non carceribus cst exiliis sicut Theologi Sergenses, se riuatis sepublicas dissutationibus, ct argumentorum robo

re vicerunt adue antes veritati, omnibus defendendi suam

aessam fecerunt copiam, Ea aduersus issentientes et si violem

SEARCH

MENU NAVIGATION