De libro concordiae quem vocant, a quibusdam theologis, nomine quorundam ordinum Augustanae Confessionis, edito, Admonitio Christiana scripta à theologis et ministris ecclesiarum in ditione illustrissimi principis Iohannis Casimiri Palatini ad Rhenum

발행: 1581년

분량: 485페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

41쪽

auradi incta, in unam h postasin cut di inna proprietati

bus,ct tamen unitasub antiis anquam unius sub antiae paratum dissimilibus orpus o animasint in uno homine. Idem docuerunt de Christo omnes veteres o orthodoxi Erebia Doctrina si criptores,maximo ct apertissimo consensu, qui inde ab Apο 0 hq4' stilis in adstabili tam in Ecclesia tyrannidem Antichristianam statia de

miserunt. Christo.

natius, auditor Apostilorum ,sic scribit Smyrnaeis, teste Theodorator Certa & vera fide amplectimur Dominum nostrum,qui est ex genere Dauidis secundum carnem, Filius Dei secundum Dcitatem &potentiam,vere natum ex Virgine,vere crucifixum pro nobis carne. His verbis Deum fatetur ex genere Dauidis,ex virgine tum esse,cruci xum esse,Nonsecundum utrans naturam, nec realicomunicatione Id malumse Fecundum carnem: Et hominem Dei Filium esse s cundum Deitatem se omnipotentiam ei tribuit, non secundum carnem se ecundum Deitatem.

ne ibidem dicit, eos abnegare Chrsum,qui non fatentur,abeogesiaricarnem. Susat seseruat suam carnem: ceria raro non es omnipotens. Nihil enim es ab omnipotentia magis alienum,quam gesari seseruari, Venturiab alio. Ibide ι Ego etiam post resurrectionem in carne ipsum existere scio & credo Et cum discipulis dixit: Contrectate

me &spectate, quoniam non sum daemonium incorpo rcum,statim ut ipsum contrectarunt,crediderunt. Hibidem: Si non vero corpore venturusest Dominus, quomodo videbunt eum, qui crucifixerunt ipsum 3 Rerum enim incorporearum neque species, neque emgies, neque figura est animantis certam formam habentis, propter naturae incorporeae simplicitatem. id apertius est, quam Ignatium in Christo non agnoscere verum corpus, quod

42쪽

In eoIIo- I Intu Martyr Inaccipientibus remissionem peccat qμνο ςum rum semper adest sua virtute; aderit vero etia visibiliter in ne iudeo. secundo suo aduentu. Praesentiam ergo inuisibilem Christi. agnoscit eam tantum, qua es ecundum virtutem dr potentiam diuinam,hoc es,Deitatem ct Spiritum Christi: secundum carnem autem nultim nisi vis bilem. In exposi- Et alibi : Vnus igitur est Filius,&qui solutus est,&qui, D*Rς ε' quod solutum erat, resuscitauit. Quatenus enim homo, solutus fuit: quatenus autem Deus,resuscitauit. ει ibidem: Sicut homo unus est,habet autem duas in seipso naturas disterentes,& sccundum aliud quidem cogitat,videlicet, animo, secundum aliud, utpote manibuS, quod cogitauit, exsequitur: sic Filius unus existens,& duas naturas habens, secundum aliam quidem signa diuina Peratur,secundum aliam vero humilia suscipit.Quatenus enim ex Patre est &Deus,essicit miracula quatenus autem

ex virgine & homo,crucem & passione & his similia sustinuit naturaliter.

. Ibidem. Crede λογu ubique adesse secundum essentiam, dc eximio modo existero in templo proprio. Iib. a. cap. Irenaeus: Quandoquidem & Dominus ipse Filius Dei, t. ipsum iudicij dicin & hora m cocessit scire solum Patrcm, manifeste dicens De die autem illa& hora nemo scit,n que Filius,nisi Pater solus.Si igitur scientiam dici illius,Filius non erubuit referre ad Patrem,scd dixit, quod verum est; neque nos crubescimus,quae sunt in qua tionibus maiora nobis , reseruare Deo. lib. s.ca. I. Idem: Non aliter nos discere poteramus, qua: sunt Dei,

nisi Magister noster verbum existes,homo factus csset. Neque enim ali nobis enarrare poterat ea, quae stant Patris, nisi proprium eius verbum neque rursus nos aliter discere

poteramus, nisi magistrum videntes, & per auditum n strum

43쪽

strum vocem eius percipientes. Docet ergo, Christumiscere M oficium,di inctis se concurrentibus naturarum operationibus. Idem: Secundum id, quod verbum Dei homo erat, re lix ea. IN quiescebat Spiritus Dei super cum, & vngebatur ad Euangelizandum humilibus. Secundum autem quod Deus Grat,non secundum aspectum iudicabat, neque secundum loquelam arguebat. Non enim opus erat illi, ut quis ei testimonium diceret de homine, cum ipse sciret, quid ecsti inhomine. Ei: Passus est requiescente verbo, ut crucifigi & moris. s. m. M. posset. Noni turpasso effrealiter communicata verbo. . Clemens Alexandrinus: Nunquam absistit a specula sua strom. lx Fili Dei:non diuisus,non dissectus,non transiens de loco 'in locunt: ubique existens semper,&nusquam comprehesiis,totus lux paterna, totus Oculus, omnia videns, omnia audiens, sciens omnia, potentia potentias pervestigans. iEt postpauca: Qui est virtus in comprehcnssibilis sensu:

Non enim,quod erat,hoc apparebat,Capere non valentibus propicr infirmitatem carnis: sensilem autem assii mens carnem, quod poterat, hominibus secundum obe dientiam praeceptorum, ostensurus venit. Disernit ergo

Deitatem incircunscriptam ct insensium a carne circunscriptae ensili. uodenim visibiae es, non es incircunscripIum. Tertullianus de Trinitate : Si homo tantummodo Chri stus,quomodo adest ubique inuocatus, cia in haec hominis natura non sit,sed Dei, ut adesse omni loco possit Ibidem: Quod si de coelo missus est a Patre, non utique homo tantum est. Homo enim de coelo venire non po- . tuit. Non igitur ante homo fuit,sed illuc ascendit,ubi non fuit ;Descendit autem Dei verbum, quod ibi fuit

Idem de carne Chrisi: Nihil Deo par est; natura eius ab

44쪽

Ibidem: Virtutes Spiritum Dei, passiones carnem hominis probauerunt. Ibidem, Maluit Christus nasci,quam ex aliqua se parte mentiri, & quidem in semet ipsuin, ut carnem gestaret sine ossibus duram , sine musculis solidam, sine sanguine

cruentam &c.

Curianus velRussinus: Ascendit ad coelos, non ubi vetabum Deus ante non fuerat, quippe qui erat semper in coelis,& manebat in Patre, sed ubi verbum caro factum ante non sederat. o i abis. banasiuU: Sede 1 dextris meis. Haec de corpore Do-M Fide 1-minico dicta sunt. Si enim coelum & terram ego impleo, pu hς dicit Dominus: omnia autem continet Deus ,1 nullo a ' tem continetur,in quanam sedc sedetὶCorpus ergo est, cui dicit: Sede a dextris meis. Αν616-. Irim. Sicut palmites eiusdem essentiae cum vite, & ex Dionyei. ea: sic & nos eiusdem generis corpora habentes cum corpore Domini,expicnitudine eius accipimus. De inςa - Idem di Λόγ noncst colligatus corpori: sed ipsc corpus Elia. ' continet,Vt &in eo sit,& cxtra omnia, & in sinu Patris,neque cum sit in omnibus,fit pars aliorum,sed omnia vitam sistentationemq; ab ipso accipiunt. ApudThe Eustathim Antiochaenus: Corpus quidem sublime cru-odo di L classigebatur; diuinus autem sapientiae Spiritus, & intra corpus degebat,&coelestia transcendebat,&totam circu- dabat terram,&abyssos occupabat,&singulorum animos penetrans diiudicabat, & omnia similiter sicut Dcus, faciebat.Non enim intra corporales moIes,iprema sapiem ia coercita continetur, sicut liquida & sicca in vasis includuntur,&iis potius continentur, quam ea continen

45쪽

&extima sui templi complectens continet, & hinc illuc pertingens, omnes simul magnitudines ambitu suo continet.

s Gregorius 'genus: Non vivificat Lazarum humana Cotra Eu natura, neque deflet mortuum potcntia impassibilis: sed propriae hominis crant lacrymae: vitae autem ea, quae sunt Od. dial. 3. verae vitae. Non pascit Chiliadas humana inopia, neque currit ad ficum omnipotens essentia. Quis est qui fatiga. tur ex itinere, & quis sine labore totum mundum sustentans verboὶ Quid estgloriae splendor,&quid clauis confixumi Quae sorma in passione percutitur: & quae ab aeterno glorificatur 3 Manifesta quippe sunt haec,ctiamsi nemo sermone explicet.

- Basilius: Ego vobiscu,dicit Dominus, & Spiritus meus Despiritu stat in medio vestrum. Qui vero ubique est, &Deo adest, 23'' eum qualis naturae putare covenit Eiusne, quae omnia complectitur,aut cius, quae particularibus locis includitur,qualem esse angelorum natura, Scriptura ipsa ostedit Didymus Alexandrinus : Ipse Spiritus sanctus si una de De S. -- creaturis esset, saltem circunscriptam haberet substantia,'''sicut uniuersa, quae facta sunt. Nam si non circunscriban- . tur loco & finibus inuisibiles creaturae 3 tamen proprietate substantiae finiuntur. Spiritus autem sanctus,cum in pluribus locis sit,non habet circunscriptam substantiam. Si ex ubiquitateprobatur Deitas Spiritus sancti: non ergo coperat naturae humanae in Christo. Alioqui argumentum hoc Patrum,sorum esset nusium.. x fmbrosius: Iesius proficiebat sapientia&gratia.Quo-Pς im modo proficiebat Sapientia Dei Doceat te ordo verborrum. Profectus artatis,&prosectus sapientiae, sed human F to. cap 7. est. Ideo aetatem ante praemisit,ut secundum hominem crederes dictu Aetas enim non divinitatis sed corporis c

46쪽

is v x p fi R o N AErgo si prosciebat aetate hominis, proficiebat sapientia hominis. Sapientia autem sensii proficit, quia a sensu sepientia. Iesus autem proficiebat aetate & sapientia. Quissensius proficiebatὶ Si humanus, ergo ipse susceptus est; Si diuinus,ergo mutabilis per prosectum. Quod enim promcit,utique mutatur in melius. Sed quod diuinum est, non mutatur. Quod ergo mutatur,non Vtique diuinum.Senissus i itur proficiebat humanus; sensum crgo suscepit ii manum. Et ut sciamus, quia secundum hominem loque batur,praemisit dicens:Puer aute confortabatur, & crescebat,& implebatur sapientia. Et puer nostrae nomen aetatis est: nec confortari virtus poterat Dei: nec crescere Deus: nec altitudo sapientiae DoL nec plenitudo Diuinitatis imis pleri. Quae igi tur implebatur, erat non Dei, sed nostrasa pientia. Et mox t Sapientiam enim Dei futura & occulta non saliunt; Expers autem agnitionis infantia, per humanam utique imprudentiam, quod adhuc non didicit ignorat. Nec verendum est,ne si duos principales sensus Christo tribuimus,Christum diuidamus' .

De fidod Idem: Dominus Maiestatis dicitur crucifixus,quia coia Ur xi re utriusque naturae,id est,humanae atque diuinae. In n

pς in V tuta hominis subiit passionem,ut indiscretcD ominus Ma 'y testatis dicatur esse,qui passus est: Et Filius hominis sicut scriptum est qui descendit de coelo.Per naturamligitur hominis&dubitauit,& taeduit,&resurrexit. Quod enim c cidit,hoc resurrexit. Per naturam hominis dicit etia illud, de quo calumniari solent, quia dictum est: Vado ad Pa--n trcm,quia Pater maior me est. Quomodo vadit, nisi petmortem3& vcnit nisi per resurrectionem 3Ei ibidem: Neque enim Deus de loco in locum transit,

quivbiq; semper c , t bomo est, qui vadit ,ipse est quivo

47쪽

30init: Deniq; &alibi dicit: Surgite eamus. In eo ergo vadit divenit,quod est comunc nobiscu.Nam quomodo potest minor eo Deus, cum Deus perfectus & plenus sit: sed mimor in natura hominis. Haec illi; in quibus nihil estri dissensatione,qua contradictoria simul vera sint de natura humana

guam dicit non omni clam,non omnipotentem, non omnipraesen

u uisee ct esse, ab ulla personae Chrisi diuulpone.

ugustinus: Nam spatia locorum tolle corporibus,& Ad P Id nusquam erunt,&quia nusquam erunt,nec crunt. Hi AH Sic venturus cst, illa angelica voce testante, Auemadmodum ire visus est in coelum,id est, in eadem car . renis forina atque substantia, cui profecto immortalitatem dedi t, na turam non abstuli t. Secundum hanc formam no est putandus ubique diffusus. Cauendum cst enim,ne ita Diuinitatem asstruamus hominis, Ut veritatem corporis auferamus.Non cst autem consequens,Vt quod inDeo es. ita si t ubique ut Deus.

Et ζ A quibus homo abscedebat, Deus non recedebat: inrioli &idem ipse Christus homo & Deus. Ergo & ibat per id, Tract. quod homo erat,manebat per id,quod Deus erat. Ibat per id,quod uno loco erat,mansbat perid, quod ubique erat. t AEA. in eandemsententiam apud Augustinum sunt plurima. Isio mus: Iubet nos, ut cum caritate & concordia r. Cor. maxima ad se accedamus, & aquilae in hac vita facti, ad i hq psum coelum subvolemus,vel potius super coelum. Vbi enim cadauer,ibi & aquilae. Cyri us : Sic quae de Christo dicuntur, intelligenda sunt, Vt nec quae Deitati conueniunt,humanitati ipsius tributa T '' 'tur,nec quae humanitatis propria sunt, ad Deitatem ipsius

detorqueantur.

-i Theodorum: Igitur corpus Dominicum surrexit quidem a corruptione x interitu alienum, & impatibile &

48쪽

immortale,&diuina gloria glorificatum, & I ecelestibiti

adoratur potestatibus: Corpus tamencst,& haber, quis, prius habuit,circunscriptioncm. Ibidem: Sic ergo etiam de Christo loqui conuenit: &clim de naturis disputamus, tribuere utrique conuenientia,&scire, alia diuinitatis, alia humanitatis esse propria. Quando autem verba de persona facimus, communia ol. portet facere naturarum propria,&haec& illa, &Sermatori Christo adaptare,& eundem nominare &Dcum & h

minem.

Epistola Leo: Agit enim utraque sorma cum alterius commuia 4 F vi nione,quod proprium est,uerbo scilicet operante, quod 'ξ verbi est, & carne exequente, quod carnis est. Vnum ho rum coruscat miraculis, aliud succumbit iniuriis. Et sicut verbum ab aequalitate paternae gloriae non recessit: ita caro naturam nostri generis non reliquit. Ad Thra- Fulgentius: Unus idemq; homo localis ex homine,qui est smund. Deus immensus a Patre. Vnus idemque secundum huma--h nam substantiam absens coelo, cum csset in terra,& dero. linquens terram, cum ascendisset in coelum. Secundunt diuinam vero immensemque substantiam,nec coelum diamittens,cum de coelo descendit,nec terram deserem,cum in coelum ascendit.

Vigilius: CumPatre semper ubique est totus,pari diui iii Vui nitate,quem nullus continet locus. Plena sunt quippe oachem mnia Filio,nec est aliquis locus praesentia diuinitatis eius vacuus. Vnde ergo,& quo se iturum dicit,aut quomodo se

ad Patrem perrecturum asserit,a quo sine dubio nunquani tecedit Sed hoc erat ire ad Patrem,& recedere 1nobis, auferre de hoc mundo naturam, quam acceperat ex nobis: ' Vides ergo,eidem natur proprium fuisse,ut auferretur&abiret a nobis,quae in fine temporumreddenda est nobis

secun

49쪽

CHRISTI. asstirificationesiui omnes deposivit, ut iamsit morti agoni Mi- gasioni,dolori, ignominia, ignorantiae non amptius obnoxius: . Liaesunt gloriae 9Maiestatis, ut robur,agitio incorruptibilitas,fulgor, pientis,laetitia es virtus, o quicquid ad gloriam, Maiesta. perfectionem σ'beatitudine ummam pertinet. Hi etiam inu thumili ausa Christas habuit, quatenus ad puritatem anctitatem perfectam,oadministrationem ossici ut in terris, re

quirebantur: In exaltatione verritale earum incrementum acia

cepit, quodnumero ctgradibus donorum, non tantum omnem angelorum is hominum excellantiam ct gAriam caelestem sed etiam dona humanae risi naturae in humilitateconstitutae longissime excedit. Peracto mi acrificio or ministerio siuo in ter- G2R:ri profectus in coelum,ibi consedit ad dexteram Patris, exaltatus in regno sesacerdotioisio, quodiam administrat in humana. natura,caelesti ct diuina gloria refulgentelatam in ea diuinitarissiae virtutem exerens,in angelorum se hominum sanctorum eo 'em,diuinam auctoritatem ct imperium in omnes creatu-xas i inurpans,alsita rei a sendens , qui in terrus gesserat laquam omnium seruum, vere esse Dominum gloria, Filium Dei,cumpure o verum o unum Deum, qui patris nomine semoluntate uat 9 gubernat omnia, praesertim vero Ecclesiam, Ore quem Pater uniuersa sua operastescit, acproptereas Italibus etiam, o donis, ct gloria visibili naturae humanae,omnibus creaturi tanquam caput membris, se Re uissubditis, imosabiliter antecellit, ct ab omnibus angelis is hominibus,pari

honore cum Patre ct Spiritu sancto colitur, o adoratur. Euantum ergo adproprietates diuinas auinet, eas habuit Christus in humilitate sua,non minus quam nunc habet in gloria.Hae en sunt ipsa aeterna ct immutabitis diuinitas. Aeque tunc erat omnis, omnipotens, ct ubis praesens, ais nunc es, etiam tunc non aeqvehoc manici abat. Occultauit enim d tunitatem suam in humilitate, o modice refeci quarum videlicet D

50쪽

fatis erat ad illius temporis ossiciam Post exaltationem ven,quae, es consummata gloria Christipatefactio es usurpatio, palam ea quaepraus in t o latebant, haberes sendit dictis faciis, o omnibus Dis manifestis ac certi personaliter ini o habitantis

Deitatis. mantum vero adproprietates humanas, ex iis quos Esse tiales habet o retinet in utroq. tu easdem inperpetuum. A ridentariasautem humiles quidem omnino deposuit; at glorios, Gerfectis, i auxit uris ad Ammam, quae in creatam naturam cadere ote perfectionem. Et quiast scaro Dei caro es,

non In tantum virtutes in ea lucent,quae extra hanc unionem ' cum Deitatepossent in creaturam cadere, e lures etiam ct maiores,quam omnes altae creatur.ep int capere, quae tamen licet supra natura n non tam econtra naturamsunt, ct propria atque essentiales naturae humanae ct creatae non tostunt nec de

ruunt, ut caro nostra ct semen Dauidis id dexteramDesedeato regnet in aeternum. In hac doctrina de Chrso nihil es,quod Scriptura sacra no disti' δ' doceat a Sermo Deiaeternus se et nigenitus a Patre dicitur δε-b i.Ioh. 4. ctus caro: Carnis autem nomen veritatem naturae humana cta, humiliationem exprimit. b Dicitur Chrisus in carne venisse . . T ' ς Deus in carne apparuisse: d Omnis plenitudo Deitatis in Chri-d Col.a. uso habitare corporaliter: e Hlius Dei carnaso sanguinis factuse Heb esse articeps; o semen Abrahami ausum isse: iEt Christin esses Rom. u. smme Dauidis es ex Iudaissecundiιm carnem, existens Deus s& i. 3. super omnes laudandus insicula. I Tim h E ergo Christus mapersona constans ex duabus naturis ae ii ibit. 3. ixs ictis Urionis rem naturarum impervestigabilis dicitur esset Iob. 6. S msi tum magnum. se Dominus ait . sedescendisse de -- ά ibi biὸ OWf- - ἔn terra, stin coelo , rursu ascensurum in ,ε. lum, ubi erat prius: last abire et mundum res quere: ed a Iob. i . 3. turum e coelo adassumendos Heles adse, utvbi estgssem; etiam

SEARCH

MENU NAVIGATION