De libro concordiae quem vocant, a quibusdam theologis, nomine quorundam ordinum Augustanae Confessionis, edito, Admonitio Christiana scripta à theologis et ministris ecclesiarum in ditione illustrissimi principis Iohannis Casimiri Palatini ad Rhenum

발행: 1581년

분량: 485페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

421쪽

siumpraceptorem, etiam quando veritatis caussa ab eo disedem um erat cui isti tractantsuum, a vera ipsius doctrina ad ua Moti omnia deficientes. Not afuit mundo Philippi modestis, puta 'rudentia, es,quinihilegispublico nominesine Luthrara ct collegarum, o eorum quorum intererat, consensi. vidit o probauit Lutherusamones rim se doctrinam, in qua Ula post

mortem Lutheri nihil mutauit, ut isti comminiscuntur. Non e go ad huius calumnia ingratitu inis erga Deum ct organum Dei alutare,confirmationem, viri'incipes se cordati,his Theologastris operam suam accommodabunt, etiamsi de illius talismviri honore dr merisis ageretur. Sed maior est, quae ex illius in- is si a condemnationem Eccles redundaret iniuria. Sanctic, eruditi labores illius excuterentur e manibus iuuentutis, continentes docIrina Chrisianae σωματοποιησἈν,ordine Germon

pers cuo,proprio, Scripturae ct puriori Ecclesia et stato sub

ruerentur centones mutili, confusi perplexi, ex opinionum drloquutionum nouarum portentis constati: unde, nihil nisisHaeorum calamitas, o docIrina obscuratio certa expectarapossit.

Et, quo que dolendum es, aut Oritate detracta Ariptis Philyp pi, tanquam haeretici e alserinadimeretur ,praesertim Germa' nicis Ecessis,bona pars armatura necessaria contra Papso erasios aduerserios, qui si reprimendi fuissent per hos defensores,sendunt imorumpraesar acinora, uale patrocinium has , rasisset veritas tirrita redderentur quaecunque egit e ri r vir illi contra Papatur quin eri a Confesso criologia Aurast, in issicionem dr contemtum adduceretur, tanqua ab eo scripta,

quem l Confessioni uciso sui discipuli haereseos se falsi accu-

Iani o condemnat. Uwibus igitur Lut heri, quibus Philippi,quibus Ecclesiarum reformatarum honor cordis; non obtemper bunt Metensibus decreti quibus nover Lutherum,sed rate tu Lut heri condemnatur Philinus,quorum neuter alterum vnquam condemnauit. Poteras sola hac illorum consantissima co cordi

422쪽

eordia, cyPonti ciis gratis ima disiunctio,isos degeneres Lutheri discipulos coerceresbonorum opseritatis destiudicia non

omnino contemnerent.

Seri eruti paulo ant duos talis insignes heroa D.Luram chis .ia rum se D. Philippum concorditer in Academia mitembergens o. iii. docuis pultos esse; ct et trans sinunc reuiuiscerent,probatuis . rum viderent Ecclesias in veteribus,probatis, ct ab Ordinibus Augusana Confesilanis receptu o confirmatu friptis persare, tanquam propriam ac veram Augustanae Consi ionis seni etiam

clare ac certo monstrantibus. Eui ergo concordes, isiorum testamonio, vixerunt o mortui sunt,mirum,quomodo post mortem demum tam discordes euaserint. Nequepossunt hanc Antilogiam suam Theologi tegere ingendo, Philippum a Luthero demum mortuo discessisse. Nam uiuo Luthero 'ipsit Locos communes; eo anno quo edita es Confessio ,scrusit Apologiam Augustanam; in quibus eadem esidoctrina de Sacramentis ori Carna, quae in ceteras ipsiusscriptu . VIuo Lutheros sunt abus emeritioηes cst declarationes Augus. Confessionis: Viso Luthero in faciem restitit acerrime, extrudentisuam parua Consi sone. Nec possunt.

praetendere ignorantiam. Omnia eiu cripta, qua nunc extant, ram tu uerunt edit cum suam anno Lxx narrationem Concordiaesicri runt .notafuerat dimnia,quibuspraeternec itatem Cone.

adeo laborioseprobant,eum nobiscum sensisse. missa igitur 'siit. Ita

resat occustatio raudu, ct manu Philinus , etiam Lutherito gensi simonis sociis C et anae Confessionis cst Orthodoxuri etiam propriam opeculiarem Lutheri opinionem de corporalis semtia minime amplectens. Diuulm haec Philippi a Lauero,inter Ecclesiaspriῖs concor- x I. des distractionem esseci inter dissentientes auget. Coitura paulatim videbantur antiqua vulnera subseantiali communione Chrisi utrins in confesso posita, utcunque adhuc de modo non apud omnes conamiret: exorti ungues in vicere , non tantum

423쪽

refricant veterased nora etiam infigunt. Calumnias ct ista

condemnationes renouant oexaggerant,qua nouam animorum

exacercationem,etiam apud bonos pariunt. Disiissio de orati is impiorum manducatione,a senipugnas Vbi qui tarias, quo Lutherm,cum videret quorsum euaderent, abiectas essepulto esse voluit. Sic ex una gemina aciunt discordiam, ct uia prius coniuncIos a se inuicem Hsiungunt. Non pauciores 1 fugustana Confessionis seci repudiant librum, quam admittunt. Eorum quisubfripserunt,plerrique obtrusus estinuitis, qui videntes alios nonsequisium exemplum insubscribendo, utfuturum persuasierant a Theologis,'si quo,suam libertatem repetent. Mul tos ia ubscriptionis paenitet,qua cum perfraudes elicitasit, riunt east non obligari: Multos paenitebit deinceps, ubi a diue si aduersariis vanitate c=ab urditate Libri desecta, videbuntsi a Theologis esse circumuentos: Eui vel errore, vel assecta,in V- probatione Libri persiterint, non tamen eodem modo aenigmatai in Boeoticaintelligent : alij vetus Corpus doctrinae abiicient, ali cum nouo retinendum iudicabui; atqsic Liber se, quam diu aliqua eius fuerit autoritas, perpetuum erit quo LMmae sichismatesieratur. Ne anepossunt abire e turbis c=ί- fractionum incrementu, condemnationessam ab una parte vela paucis,absis cognitione cammae ct consensu comuni. In SP do Ephesinaprima, stri ου Alexadrinus Episum cumsiuisse stagateribus, praecipitauit condemnationem Nesorij, non ext ctato Iohanne Antiocheno er aliis Episopis Orientalibus,quibus indebatur excuseindus Nestorius. Hinc schisema inter Epis os etiam rectesentientes magnum extiti quamuisi a persera is necessaria fuit condemnatio imputatis Nessorianae. In ME G nodo iniuia damnatus es Epipopatu motus esi Theodoretus, s res Cyrensis, a Cyrisio, quia per calumniatores i fictis fuerat si pectus,quasi Nestori aueret. Ea codemnatio magnum Ecclesia Mandalumpeperit. Auditus autem psea et eo a-

424쪽

ritu deprehen a ipsius innocentia , in Synodo Chascedonens re si tutus est. Extat de hac iniuria grauis Theodoreti querela, in Epistola ad Leonem Episcopum Romanum, in qua inter alia cscribit Non suffecit Alexandrinorum praesuli, sanctissimi&religiosissimi Episcopi Flauiani depositio : me quoque

absentem calamo similiter iugulauit, cum me nec in ius vocasser,nec praesciatem iudicasset, nec quid de suscepta a Deo&Seruatore nostro humanitate sentirem, intere gasset. Atque homicidas quidem,& sepulcrorum effossores, & eos qui aliena cubilia violauerint, non prius condemnant iudicos, quana ipsi accusatione sua consessione confirmauerint,vel ab aliis aperte conuicti fuerint. Elpol comemoratos certamini uctu qui iraum exercuerunt,siubiungit: Supplicationem meam qiueso ne respuatis, nec mi se . ram meam canitiem despiciatis,quae post tot labores assecta est contumeliis. Mihi autem,ut Dominus Deus est i stis,nec honor curae est nec gloria , sed tantum scandalum quod factum est,qubd multi ex simplicioribus,& maxime qui ex diuersis haeresibus a nobis crepti sunt, sedem eorum qui nos condemnartit, attendentes,existimabunt nos sor-

tame haereticos,ut qui, quod sit rectu perfectumq; dogma, videre nequeant. Hos Theo relige itus de sua ct Eccle a-rum fortuna, hodie fundunt, crin die nouis imo fundens contra Bergenses Thrasius, Melanthon es multi alij pi, doctores partim mortuipartim vis quinon dissimilia ob veritatis consi lanem ab V spatiuntur. Turbata Ecclesia mpace ,etiam pax blica es politiarum xi incolumitas inpericulum non o 'rum adducitur. Mutatione religionis tam stequenti quam facta est, ct futura esse recepto libro Bergensi, alienantur animisubditorum a maEsratibus, qui- ι conscientiarum o piae concordiae turbationem a Theologis Irofectam imputant, qui technas theologicas ignorant. D LT

425쪽

dentia,pessimus custos amicitiae,se intersubditos, ct inter ipsis gubernatores oritur,dum ob religionis di Odia ili, aliis suffecti,

aut clanculum infensistunt. Sic magis magisi di unguntur Ecclesiae Germanicae inter se, disiunguntur etiam ab exteris: quaed satio ad labefactandas vires cotra omnes hoses communes, tam sessicax, ut in eaprocuranda, uasconductam ab illis operam, Vtiquitatupraecones nauare videantur. Scimm quidem,

omnipotentia Fili Dei gubernari eruari Ecclesam: verunta men in rumentu misericordiae cti utitur. Praeter pax re ligionis, qua hactinus Dei beneficio, prae aliis gentibus usa es Germania Voc Libro validissime concutitur. Pax etenim complectitur eos , quiretinent veram ct cum pura antiquitate, Ecclesiae congruentem Consi ionis Augustanaesententiam. Haec autem ferarentiae incimae Domini legitimo usu, veram ctsub antialem feri corporu anguinis Christi communionem, o quidem eam quae Cyrilli verbis exponitur, nultim nises ritualem veri corporis Chri communionem docentibus. Manducationis ORALI ser IMPIOR vM non tantum nun tmentio ea etiam mancri excluditurper Apologiam ct declarationes pos sub qu

tas ct aduersariis publico ociorum Cori lanu nomine ondita Non ergo excludipossunt viti praetextu a Confe ione ct pace, qμi substantialem communicationem Christi con tentur, etiams mralem ct Impiorum esim non agnosecant, vote quem nes Con f i. ct Apologia a sit. Lutheriante vel aliorum priuata opinio,publicae Confessoni Ecclesiarumpraeiudicarenulti tar ο-

test. Contra vero Vbi uitatu recens commentum introducentes,

a Confiso alam diserint,cum qua nulli mori consi erepores finiquitas. Ideos etiam a Ponti cris non Consi ioA Uans, v ote cum qua depersona Christi nunquam habuerunt ditem, Iniquitatis noui dorrores, hac in parte doctrinae Christianae Fpugnantur. Gratum est ergo Papi ustinaculum, nostras E H ψ, ροπι exclude di a pacepraetextum iesi non haben excludi

426쪽

ab Iniquitatis asperioribus, qui tres nostri esse debebant. M- is enim exclusis faciles bi vide Ore,exclusores istos, defectis-nua a Consi ione, noui impj dogmatis Vsiquitari, conuiactos,excludere, o una accusatione iusta, reliquis etiam inissis inducere colorem. Insiluiter iras de rota Ecclesia, ct des isto merentur,qui Theologorum paucorum assectibus se impostarissc indulgent, ut nos volentes excludere M i s excludant, nos oppugnando, hostes co rasi arment, ei spersiorum latera

con ciant.

Praeter Ecclesia o Reipub .etiam Scholarum ruis in liber Beri x m. gensis minatur. Vin docti σpi non probatanis a dogmata Libri. Si igitur decreta Theologorum exsequenda sint; non latum Ecclesiasticae, etiam aliarum doctrinarum prosis res eruditi, dr Deum recte colentes,alis elicientur e sholis,ali, non admitrentur,alij non volent ad functiones docendi accedere, metu t)rannidis quam videbunt in bonos exerceri ab hominibus inrictis, βα-παν.ργοις, hypocritis, ventrifruientibuw.Sic regnum occupabit barbaries, errorum se idolorum genitrix er nutrix, ct Scholarum corruptis in Ecclesiam se Ee A. redundabit Ais utinam essent minus conspicua huius rei principia, ct minus audacZersiproderet insterium iniquitatu, hoc e nouorum

Ponti cum conatus,ignorantiae tenebris omnium oculos operiendi, ut quicquid volunt sic. ecis decoloribus impune persuadere queant. Hoc ut per ciant,persuadent Magistratibus o alias non instructu eruditione Agashoc ira, ct miserae iuuentutis homines adolesentes, volandis ne pennis ultro cupidos, quibus artium,linguarum,philosophiae dia, vix de nomine innotu

runt, uno aut altero anno ex Corpore nouo Decretorum Bergen

sum facturas Theologos. Sic Satan veteressi as artes nouis subinde laruistinus exercet. Idem enim nunc molitur, periei aurationis o reformationis,quae sane praesertim quod ad morum .

427쪽

4N DE INCOMMODI s

ac vastim, quodo per Iulianum Apsatam, qui Christianorum iuuentute privabascholiu Philosophicis, speransse brevi oppressarum religionem ipsorum , viris doctu desiluerentur, qui dextra eam explicare,propagare, o aduersus h es defendore valerent. Fidius Dei de ruat Agius opera.

xim. Dumsic labefaciantur Ecclesiae, repurgatam Euangeli, doctrinamprofitentes,no varuat arum aduersarias accedit co matio. Calumnias eorum deschismatibus Eccles arum,liberis raetendis refutaturum. Atqui cr has publicis tesimonia comprobat, CT nouas alias aduersarius editat,de Lutheri ct Melani honis HG dio, de Acbinae inconsantia, de defectione a propria Conferaisne, quae non sine magna specie, adEcclesias premenda Ur nausea anae doctrinae multu mouendam, ab illis poterunt ampli Mari: ais ita triumphum parat se Liber aduersariis,per exemplaris primi ab aliis editionibus cst declarationibus Con- fe ionis seiunctionem. Immodica authoritatis Luthera praedicatione, datur illis issa licentia Patres cse concilia nobis opponendi, ad dogmata suasine Scripturis probanda. Interea dumnosintsinis certaminibus, omisse communi hose codicimur, ipsi praedicatione nostrae discordiae ossae Concordiae doctrinam suam propagat cy sabiliret in populo,nemine res ente, se nouo quos

indies excogitant fucos idolorum ab regente, imo nonpaucis ea fucandi materiam suppeditantibus. Debilitatis no a V serum robur est,iam ab v parteadiuttiniustis condemnarionibus, alterampersequuntur, ut ea oppressa,reliquam faciliuspomini empugnare. Hoc utinam ct doctores Ecclesiarum o Magi ratus considerarent, ct imitarentur exemplum orthodoxorum, qui sub Theodosio Nouatianos, nonsis cui nos accusatos Merroris non parui conuictos nolebant condemnare,propterea, quodι-lsis coniunt Iipugnabant aduersu Arianos. x v. Tyrannis Theologorum in omnespios intolerabibis, exsequutione huius nisi confirmaretur. In Germania enim conscientia

428쪽

CONCORnIAE BERGEN s I s. ψi3 meritatem agnoscentium,dur imo iugo premerentur. Confesso nem Me 2 ae edentes,iniquissimis iudiciis, inauditi condemnarentur,proscriberentures incerentur. Extra Germaniam confirmaretur manife saeuitia sessu, quam inpias Ecclesias exemcent, hoc potissimum praetextu, quod etiam candem cum ipsis δε-ctrinam,ra pia Carna Domini,pro tentium tesimonio Hrexe pio damnenturo extirpentur,tanquam haeretichbla emi,em secrabiles, ct non tolerandi. Vtrig has atroces iniurias accipiat ab iis,qui eundem Chrisum dem Euangelium,idem stat undamentum cum i spro lentur, qui precibus er operis coniunctis debebant cum ijs contra hostes communespugnare. Eui autem in GermanicisEccle is adhuc Theologis istisper errorem assutiatur, etsi nunc ab illispersequutionem cui reliqui,non pa

tiantur itamen in apertum etin periculum coniicerentur. Vnius

insuatione,pauci Theologico 'irantes, condemnant haeresos utpraeclarus Ecclesia tot sanctos Erpraestes viros ,sparsos per rotum orbem Christianum, nec reddunt rationessuarum actionum, orsuorum dogmatum. Hoc si i s concedatur abilietur in Germania nouus, quem quaerunt his consiliis Theologi, Ponti catus,non mitiori, quam Romanus, constantiarum o confessionis libertatem,seruitute oppressurus, de religione conditu rus decretapro arbitrio, easper vim o semen exclusionis ab Ecclesia ct a pace obtruserus,necfbditis,nec magi ratibus,nec vili hominu ordiniparserus, ut non obscurepollicetur principia, ct in multis locis tribunitiae λμαγωγω otestates Hr actiones. hanc tantum aetatem pseros etiam h/c lauti tana x V I. gerent,quos tanto durius Papalis iuga dominatio premeret, quanto magi uccessu temporis inualeseret. Exemplum in Ecclesiam pernicies imum introduceretur,controuersia cclesia cas docidendi; dum unius vel paucorum eiusdem opinionis sciorum iudicio ct arbitrio permitteretur, de plurimorum, illis non sine

429쪽

4r DE INCOMMODIs Co N. B a R. qtii suid illi decreuissent, reis indicta es incognita caussa e-demnatis, magi atus autoritat esua exstequerentur. Resenquereturpseritati doctrina corrupta se obscurata, ct materia nonorum certaminum,suae erroribus inueteratis flent esse acriora. Dogmata enim libri ab urda, inter se pugnantia, violenter obiras, non possent diu ciassere,quisnouo mutati spareret. N. v 13. Haec Theologorum peccata in Deum o Ecclesiam,quae commemorauimus, cum haud dubie nigrauisiimai, cin dimi pios principes, o alios viros honesos o prudentes ron temerepa FGros, ut exsequutione Libri SergeMsis in eorumscietatem ab Agis pertrahantur.Sic enim lucem veritatis, diuina misericordia iaccensae, ultro extinguentibus, fratrum siuorumlropter Chri. m Uphctorum,rationem non habentibus,tram Dei es paenin 'metuendas esse, omnes'ν Musi gurit: ideos tempestae cauen--m,ne quando Θ ipsi fortunam corum experiantur, quorum, mi ampesequution patientium, non miserebantur. Hi sensuitu, quos pro se iudiciorum Ecclesiasticorum receptus liber Bergensistori ederet Germaniae,ac to ii Ecclesiae Chrisi: quorum nos nihilsingere, dogmata O actiones Theologorum

confirmant.

430쪽

Epilogus huius Admonitionis;in quo de

vera Christianae Concordiae in Ecclesiis constituendae ratione.

lem iustitiam, quamstatem Ecclesiae ct Reipublicae hortari, ne liber Sergenses habeatur pro regula doctrinam ct Ecclesiam veram a falsa discernendi, et et

de nobis autnobiscumstentientibus iudicium faciendiri neque ex eius Libri decretis iam mam ostularem Ecclesiarum concordiam, quam constitui auisserara posse: i , his rationi Aquia doctrinam cumiacra Scriptura, cum Symbolis Catholicis Ecclesiae,cum Orthodoxa antiquitate,denique, cum Augustinam e ione congruentemprofitentes, multis calumniis oneratos, non conuictos,non auditos,haereseos condemnat; quia noua dogmata cominet, cum Scriptura, Symbolis, veteri Ecclesia o Confestione Augustina pugnantia, quia i in suis asperi ionibus non constat; quia contra omnem diuini ct humani, Ecclesiastici θ politici iuris, aequitatis drordinis rationem, operatione Theolo gorum Bergensium congesus,obtrusu er extrusus es , quia deni- ueplurima ergrauissima damna,ad Ecclesias scholas ct Ees seca adomnes denique os magistratus o subditos, ex illius .

exsequutionereditura essent. Plausibile es nomen CONCORDr Aaro reuera nihilesiis rebus humanis amabilia nihil optabitius,quam vera alutaris Concordia. Haec autem non es in errore Medis veritate consensio. Guale enim o infeliciter inter se concordant, qui a Deo discordant ε, ac talis concordia, certa ad discordiam via eLLEtenim Deus in mundo, nunqua e relinruens Dini us νδ Π-

SEARCH

MENU NAVIGATION