장음표시 사용
91쪽
.76 v vetto A ioportet, uepersonaliter ue alio unionis genere. I 'mod ,- tur non sisunt unitatem per ae, qui unionem naturarum in solare constituunt, Ger eam definiunt, quae nihil miniis es quam unistratis hoe esset monstri sedulisic monsera ex monobis eo, a biquit 'ponunt, ut ab una parte in Nestorν, ab altera in Eutychu istast is es; Schvucnc Udi castra manifeste transierint. Negatis enim se
Eutychedc cofusisproprietati Aetia Luthero teste, negatur 9 confundu-Sch Vuςclη tur naturae. Ad unt autem is uas naturae humanae proprie-ώὸ α, tates, ro his diuinas asscribunt.' uod certe dum faciunt,ia Christi per naturam diuinam eam transformant, cum Sch enc eidusenδm mi deificant,cum Eutyche abolent. 'uodenim vivirasis illivo μlant tribuere,fabulaesunt, ve0ueris exsibilandae. Ea enim na
tura secundum se sam recipit contradictoria. Eiusdem farina est,quodaiunt, nos docere,passionem Christi Anaxbςm ad Alium Dei nihil attinuisse. - π mono rum hoc dixit, v quicqua, ex quo EDd sequatur h. riiii Fib- μυ ψ ct mortuus es e carne,inquit Apostoluc. cim Dei. ' ne autemsua,id est si bipersonaliter inita, is cum ipsisubstan-htii tiam uniustersonae constituente. Foderunt, inquit in Psalmo naibi et I nus meas, pedes meos. Et in Euangetio: Panis quem ego risio caro mea est,quam dabo pro mundi vita. Cum igiturparte sui, quae pati omoripoterat, videlicet, naturasia humanasit passuri quomodo sic docentibus obiicitur, quodρ ionem dicat nihil attinuisse adFuium Dei' Si animasius es corpuUPsim adst ιm attinui quomodo potuit horum cruciatus is laceratio ct Huulso nihil ad ipsum attinere, etiamsi Deitas eruciari, se lacerari se mori non potuerit' uisita insanit, τυυesi tus, velmantui ius aliquidpatiatur Mnep ionem ad se dicat nihil pertis H,stropterea quὸ in capite aut aliis partibus non laceratur aut cruciatur' Etiam sanctu o membris suis in terra per uuti n patiemi se Dominus clamat in caelesti gloria derant: Saul,
92쪽
1aut, sau quid M a persequeris' cum tamen ingensae crimensi Ααν. . interpasione delium is Christi.Sanctu enimpatientibm,alia
spersona:quae dolorem O ionem ipsa usinet, nempe
D;alia,nempe Christus, quae ascitur contumelia ab hostibin,im iuria assicientibus ipsius legatos eruos,propter illius confessionem, eris improbat, ct curat a ictionem eorum,quossibi x quam membra adiungit, ct Uratres siuos ais c amicos vocat, C0 o dgloriae uae cohaeredes, ς ct templum suum in quo halitat. Et b 16h io. tamen dicitum. Evi templum Dei de uit, utam des et Deus. i . Christo autem patiente,ead persona est,ctea quidem ipsemeus, qI'h quae ubiectumsupplici,ae doloris animae ct corporis, se obie- Rom. r. ctum immediatum iniuriae ct contumeliae, qua ab hosibus assi- ir, itur, diuanto igitur magis o propius ad Filium Dei attinei ς οφ si fua i in caro,iuamsancti tanto etiam magis ad usum attinet
passo ipsius,quam aliorum. V II. - Non plus coloras habet altera absiMisaae, quam nob/s hic af Ailath. G. fingunt: Praesentiam Deitatis Chrisi in terra, ad humanitatem
ipsius in caelo degentem, nihil attinere; Et humanitatem nihil nobiscum habere negotis squi nos docemus, risum mente is voluntate sua H Peuina dr humana curare, struare, o tueri uam Ecclesiam , Est enim hoc ipsius officium, in quoperagendo utriusis natura operastiones concurrunt,saluo tamen earum di imine.Diuinas fiapientia opotentia, ruetur perpetuo omnes nec itates, exau rdit omnes gemitus syorum sua virtute struat miniperium θει clesiam aduersus diabolos o omnes hostes,dat Spiritum sanctum
electi iusitiam se vitam aeteream. Haec aute omniafacit λόγω, conseia naturasa humana, imul ardentissime volente haec be . , neficia, drintercessonesiua impetrante a Patre aeterno. Non enim habemus Ponti cem,qui non possit assici se in miratum no- Heb. . u.
Harum eduntatum in omnlibus similiter,ab peccato. claro acerdos,rex, cquisivae Ecclesiae es Christin sui
93쪽
citus de nobis,non relisquens nos orphanos ecunam Granque naturari. uastonte igitur nobu obiicitur, quod secundum no- am doctrinam, natura humana nihil habeat nobiscum negoti,' hanc autem administrationem offici, Christi, nihil opines UE I Q v ITATE naturae humanae. Capus enim in cariis r gnans erresidens, virtute Deitatis suae essundit Spiritum suum: misi cum in omnia membrasiua, ubicum locorum existentia, ct per eum in iis sir nobis habitantem, nos sibi adunit o conseramat. propterea pedes nihil attinent ad caput, quia caput non es in pedib-,aut in eodem loco,quosunt pedes ' An Sol propterea non ista ratfῖis radiis omnes mundi partes, aut haec HL- ratio nihil ad eum attinet, quia corpus i ius in caelo contenritum manet' An gubernatio G situs sybditorum per uniuersam ditionem,nilui attinet ad Principe, o nihil cum illis habet Princeps negoti',quia corpor uo non adest sim lusubditis' Quid igitur dicemus de Christo,cuius diuinitis neminissu- te confert,nitro quo diuina ct humana sua volutate intercedit apud Patrem, . quii ius corpori tanqua almes viti insitus, Cr ex carne eius, ct os ibin eius fierit' diuid me per ueris' clamabat caput de cario, cum pedes calcarentur in terra. Praesint Lmum ergo es capulsu membras, dum illis unitum es, etiamsi non eodest cum Elias loco, qui ad hanc praesentiam nihilfacit. dere aut e debebat homines Theologos,tam inconsiderate dictori . .' Tribuunt nobis porro,quod doceamin, Chrofum nonstare o-A0- h perassa diuina omnia or ubique,in drcum natura sua humana. DE ., 'tendε shic Theologorum dialectica,quae in se ho ;riri; ii, Gnominatu algac secundumplures interrogasiones, ut una; Christidi- dum perpetuὸ coniungunt istas loquutiones, Christumfacere o- M- mnia i N ct cvM naIara humana, o PER Osuram humana: ri sua hu quasi haec omnia vel a nobis negarentur, vel una eadems essent oratio is quaestio. Nos vero negamin quidem, Grisum omnia offera diuina ubi per humanam naturam tanquamperis m
94쪽
mentum escere. Non enim exaudit omnes, erarat omnes, dat Spiritu anctumsua hum iratomulto minus manibus velfledi- istius haec Deitatis propriaseunt, ideos homini Chrsocoueniunt,non qua homo,sed natenm Deus es. Nes humanita i- Esem excit ivit a morte sed excitata es a Deitate. Interea operatur musta per humanitatem, quaepertinent ad ossicium Media ris,quod nequaquam requirit omnipotetiam xes omnipraesen- . tiam naturae humanae. Δuascum autem , γω operationes exercet pos incarnatio-, nem; INO.Cv M. natur ua humana exercet,hoc es,naturae humanae unitus, ct in ea habitanspersonaliteriora simul cooperare,quod um est. Idem enim or totus qur et bis es extra suam humanitatem,sct manet tilissiparabiliter in natura ua humana, ideolscut nusiqua es,scnu quam operatur quic- . quam non stimuli ua humanitate misens , ita ut iam non tantum λόγω, ut ante rncarnationem ed γ' incarnatus, λόγω homo, faciat omniaratras opera, comanissetur in coeloperi usmis Humgloriam, Deumper hunc H o MINEM omnia sua opera ct iudicia perficere . id quod si in ad dexteram Patras colucatio crexaltatio. Praeterea,non ignorat Christin mentesa humana, quid ubi que in caelo ct in terra operetursua diuiniti, Scit quodsit ossiciu personae totis cuius usapars est, ct vult hocperfici, secund mmr usis naturae proprietatem ct conuenientiam,voluntate quidem di in sed tamen perpetuo congruente cum diuina Et auctoritas operandi diuinapertinet ad totam personam, quia ron tantum diuina, edetiam humana natura Christi, es omnia creaturarum domina. Non tantum igitur IN natura humana, edetiam una C V Μ ea,hoce ea cooperante,quod uarum paritume omnia operassa λόγGr operatur.
95쪽
to v I L v T I oum ait: Sensi ex me egressam virtutem: quam misi utensseerte diurnam: at quomodo egressam' certe non de loco in locum,m I desubiecto insubiectum, vem aratione a natura humana; sed ut exsertione,declaratione per ροψ diuisu sanationis, quod extra naturam humanam Christisieba a virtute,quae simulis-rraer extra utim existebat er manebat. Voluntatem vero etiam . hamanitatis sua declara cum voce sua benes Icium a se volentedarum cst rarum haberipronuntiat.1 x. Dicunt nos negare homini Christi datam esse omnipotetium, Mith. is, Er secundum nos, huic homini nullam esse cum omnipotentia
v. binis; r Atqui dicimur,huic HoΜr Ni datam esse ipsum Deitatem, o potentia quidem ita datam,vistisubsantispersnaei u per unione Christi, hyosiaticum eum humanitate. Esautem omnipotentia nutu Misa,nis unica,ais aeterna Deitatis essentia. Sicut ergo hic homo Deus es cetiam est omnipotens δ' ut data VsDeitas,non facit humanitatem D E v M. Petram data Vs omnipotentia, non facit humanitatem Vsimae omnipotentem. Sicut enim idem sensmitas ct omnipotentia, c idemsum esse Deum, o esse omnipo
Remitas dicimus,hominem esse omnipotentem,non quia humanitas i iussa risit omnipotens Id quia i, Omnipotentia personaliter unitas. Nihilenim est omnipotens,nisi a omni potentia, a es ipse Deus res per hanc viti natura potest esse mnipotens,nis VH Deus. δειicquid enim es omnipoten profe- ctoper omnipotentiam,visit omnipotens,necessees Q vel rois quam perspentia uam,vel tanquam per accidenssio qualita.
rem inhaerentem. o mitin nec accidens cui quam est, necessentia vilius rei,praeteri um aeternum Deum. a Viderint igitur,quomodo Eutychianismum esse an quin rurae humanae sic volunt omnipotentiam esse communicatam, vae . . . usa humanitasfactast omnipueris,saeper creatam 1 obmis
96쪽
eperincreatam, ut nunc loquuntur,omnipotentiam. Dicunt,nos tribuere Christo certam mensuram Scientiae, vix rantumstat, quantumstare debeat. . ' Anath. II. in quomodo certam mensuram tribuimuπ ei, qui duo haec DE . hi
profitemur primum, i us sapientiam esse omnium angelorum scientia se hominu apientia non tantk uperiorem etiam incom Ch isti prehensibilem ' Incomprehensibilem disimus, quam nu a alia creaturapotes capere, o cuiusperfectionem is excesientiam nulla alia creatura positi intelligere aut cogitare. Nustam igitur certam mensura cientiae a gnamus Chrso, cum nes angeli neshomines illius mensura Drep in e solus Dem. βuomodo enim nobis certum ac determinatum sit, quod nobis ne quidem notum est,nes esse notum potes' iterum,quod i a plentiam creatam,tas, notitias in mente humana Christi, dicimus ipse a natura diuina imprimi, se in ea formarisuccesssue,diuersis
cogitari actibus,nec esse certo numero obitauferi ut ita loquamur otentia indeterminatas, ut quocunque momento quicquid vult,etiam humanoso intesiecta, Chrsussciat cui omnas quι-dem numerus nisus factuseu rests,o tamen potentia in i - ου es,hoc e nusius potes dari tantus numerus,quin et o italia quid addi. lia est ratio actas infiniti, cui impositatis es alia quid addi,qui nusius esin unicus immutabilis Deus.
Similes,quod dicunt,nos Chrso non retinquere plus cogni X I-tioni quam requiritur ad ossicium Ludicis. . An.th. I.
Bonum o wile est didicisse Sophisticos Elenchos Aristotes,
ad eos ammaduertendos, cauendos o disicutiendos. Sed hi Theologi videntur eos diligenter didicisse ad AZos Ourpandos, ct DLiandos homines. Etiam pueripossant his videre fasiaciam consequentis. Gmn sapientiam Iudicialem dicimus esse in Christo Ergo omnem sapientiam Chrisi dicimus esse Iudicialem, id e christum habere tantum utim sapientiam, quae ad inicium Lu- aerias requiritur. Nunquam hoc diximus. Habet enim sapientiam
97쪽
diuinam ct humanam increatam ct creatam , non tantum ad Iudicis mundi, etiam ad Seranoris, Mediatoris, Regis Er capitis Ecclesiae ossicium, Hr totius mundi dominium o gubernationem, necessariam.
Hiis i, 'ν ,ηρέ homini Christi non tribuere perfectam agnitio-- ' nem Dei.
Atqui cum Deus nonp is nonperfectissime nouisse; quomodo possuntperfeciam Dei cognitionem huic homini detrahere,qui Deum ub antissua ipsum esse de dunt ' Menti autem humanae Christ quomodo pote refecta Dei agnitio adimi, cum s F ba c etiam angelis dr hominibus sanctis in caelesi,o, 'matribuat. leti enim perpetuo vident faciem Patris in cariori. Ioh. 3. a. Et nos videbimus eumsi curi es. parte cognoscimus in hac viri si 'ta, erexparte prophetamus: postquam autem aduenerit , q*od perfectum situm quod ex parte es abolebitur. Cernimus enim nunc8cti culum cs er aenigma, tunc autem coram cernemus: Nunc cognoscimus ex parte,tunc vero cognoscemus,prout edocti fuerimuου.
Certum es,nostram sapientiam non fore Deo aequalem, c=ω-men Apostilus nobisperfectionem eiuspromittit. At Christi sapientis sicut omnia dona creata,in natura i ius humana,in a-biliter drincomprehensibiliter siserant omnium angelorum cirhominu refotionem ergloriam. uanto igitur verius es iusius tribuituresumma horum perfectio, er nobis inscrutabilis, etiam sapientia creataincreatae non aequetur tSed hoc est Sophistici Spiritus arti scium, qui transformat sis angelum lucis,tumpraetexens ista ration loriae Dei or Chri-DEi ii; . μ, μμ otris 'gloriam qnam maxime obscurat. Solius Deita- persectio. ti est omnium attributorum eius, ut te, quae sunt i aDeiata perfectio es immensitas: ct propri ima Dei gloria, quam pasii ibi in Scriptura Oendicat, est eius super omnes res creatas iraemia.Mpropria Fili Dei gloria e quod ex immense mim ricoria
98쪽
ricordia o amore erga genus humanum, voluit in unitate uae personae assumere, o in aeternum in eagesare massam nos na.
turae,quanquamsumma gloria ornatam,tamen Deitatissae non
aequalem,amis eris i minorim nos omnibus creaturis maiaiore aceret. Creaturae autem perfectio se gloria, estea conditio Creaturaeo excellentis,in qua Deoplacet, ctialius Inis assequatis,a quem P isi βψ a Deo condita ct ordinata est: Immensitas autem, vel ex aequatio creaturae cum Deo,non es eiusperfinio, sed defructis; non iam gloria dignominia. Desinet enim creatura esse creatura: desinet Vide s. caro esse caro; er iam non caro edalia natura, habebit issum guriam, issedeat ad dexteram Dei: non utastrabissiua cum Deo in es, dia4 qualitate obus Deitatu super omnia etiam siumma, eminentia sed hunc obscurabit o abolebi ua cum creatore aequalitate. Erubescet iam Christus, nos nominare fratres uos δ' membra sua: nes nos eumfratris o capitis nostri nomine audebimus compei lare, υt qui carnis e vulnis nostri non amplimsit particeps. . fauersus haec omnia docet sacra Scriptura,sepientiam crea- iam in mente humana Chris creuisse cum aetate, o quamuis e
ius natura humanasit ad dexteramDeico Iocata itamen carnem,c ullinam Deo manere in aeternum utaminarissior cari, viau cariclesari, eruari a i γ', adeo ut ne quidem persona sit persee duntaxat natura, quaene exseret quidem, nisi cnsa -
Guare igitur ista Theologi confundunt perfectionem creatoris es creaturae, miratis es humanitatu in Christo' Suare nobis obiiciunt,quod perfectionem cognitionis Dei, apienti dromniurinorum,adimamuου Christo, quia perfectionem creatae ct in errat apientiae in Christo distinguimus ' Praedicat Apostoluris a. Cor. ia. audiui seineffabilia verba quae non liceat hominieloqui. Et ta men dicit se iam cognoserae tantum ex parte ; deinceps vero co- ,. ''gniturum perfore. Nuam igitur erit ineffabitis Aga demum eo Dino Dei,quae res atur nobis in vir aeternam ' Etsi tulis ae
99쪽
ranta erit membrorum, qualem se quantam necesse se sica .ri quod es Christus,etiam secundum humanitatems Nobis ad mensuram datur, illis ne mensura data est Dei cognitio: Ergo etianotitias, in intellicta sivo humano creatas ct accensis a per suum Spiritum intelligit os t Christus omnia Deitatu min-ria,quaecum GT quo spernotitiam,ideam seu imaginem se
militudinem sivi creatam reprae raripossunt. Tatis autem notitia seu imago in intellictu creato formata,e non es aequatis immensae Deitati: tamen in humana mente Chryti,tanta es Iam illo rasosublimas es, ut nusia nec angelora nec hominum mens, . t eampo uca re, di a sola mens, quae, γ pes unita persona-
Cogitatione vero Deum quante sola Diuinita e cogitare povit h. ii. cs,cogitation uti m essentiati,de qua dicitur ἰNemo nouit Fiar. oum,ms Pater,nes Patrem quisquam nouit,nisi Filius, ct cui-
Ioh. r. it. cunt voluerit Fibus reIegere . Et: Deum nemo vidis unquam;
unigenitus Age Filius, qui es insinu Patris,uge nobis exposis it . :0Π si Non quod Patrem viderit qui uam,nis qui est a Deo, hic vidi Patrem.bosus ergo Filius perpetuo es perfecti me nouit Patrem;
nos autem non nisi quando se quantum illi unicui I reuelat. x III . Pon magis verecundi unt Theologi, affingentes nobas hanc Anaxit, is sententiam,quod Christo secundum naturam humanam sit impossibiis,scire omnia, quae sunt, quae erunt, ct quae erunt. Contrarium ex diametroseupra mus prosi is, profitentur nostrorumscripta. Nihil tam es arduum, nihil tam minutum in operibus Dei, hoc est, uis,praeteritis,praesentibus,futuraF, quod Christo non inpram usit,quocunt momento vult, e quoties Ivult scire cir cogitare intellicuso humano , as obiecIum est ocuta crsiensibus ipsius corporatibus. Non es tali occuoum in car-l imoris,quor arenae manae, quot folia omnium arborum, quot gramina in per cie terrae, quot homines nati, quot nasturi siquot visi quot mortui, quot electo quot reprobisnt: quod
100쪽
. st momentumsuturi Iudici, tremi sed hae omnia o quaean. que dici possint,di inctis o successivis cogitandi actibus ue i.
His si uespeciebus intelligibitibuου cogitat, ecundum creata menistis proprietatem essentialem. Sic recte diciturChristus omni re. Sedhaec omniscientia plurimum disser ab increata Dersa Gria,qua Deus se strium, is omnia opera a se aliena, uno aeterno o in motabili aciu exstet o intuetur. His nouum crimenadiiciunt. pingui nobis haeresin Agno e- X IIII. rarum. qui sicut illi,dicamm, risu ecundum naturam ha IR p
Mentur Theologi haec ideo confidentius dicere, quia partim scribant illis,qui apud Damascenum o sorum de haereticis, o
apudNDephorum tib Ia.cap.3o.ct lib. IS cap. 9. O so.ct Gregorium lib.Lepistola Ma non segerunt,qui fuerint Agnoetae,partim iis, qui aucrontati imorum tantum deserunt, ut quicquiduli vel dormientes proloquutifuerint,id sine exceptione er inquisitione viti recipiendum putent. Hioqui enim vix videntur nobis obiectur fuisse Agnoetas uos tercusis, reales communicato- Arrioεis res Idiomatum.Nam hi,quos dixi S,auctoresscribui, eo uis fuerat Eas Eutychianos,qui Christum ex Deo hominem, mutatione Dei- xyς hi ni,
talis suae in humanitatem,ct rursus ex homise Deumfactum es 26
ffingebant, reuersione humanitatu in Deitatem ins hanc hu- terculi. manitatem,idest, Deitatem Verbi, mutatam in carnem, volebant ignoras diem Iudicistempore carnufi miseratu,&alia multa,ac non tantum ignorantiae se omnibus etiam infirmitatibus, ct pastionibus humanis obnoxiam fuisse,sicut ex istis quoque Libra Concordiae auctiri ου quidam publice conrenderunt, Christum etiam secundum Deitatem esse passum. Contra vero nos dicimus, Christum hominem omnia sciuissed sciresempersine vita mutatione, scundῖm Deitarem suam: tempore autem humilitati vaesecundum humanitatem suam,
multa ignorassepropter nos, quorum in gloria ua nihil ipse es