장음표시 사용
151쪽
I 49& ciuili atque pontificio: illic tamen omnes eode iure sunt, eadem coditione . nec ut vectoru nunc discrimina sunt in uniuersa ecclesarunaui,sic miseroru delectus erit tunc in lacu custodiarum Orci. Ad id igitur, quo omnia uitae humanae consilia referri debent adipiscendii, quod finem & extremum prisca vocavit philosophia, no magnopere refert,quali quantave nauicula, quamque spledide aut ieiunE instructa,unusquisque animus humanus vectus sit. Id demum autem refert, quam opportune, quam hospitali tempore, quam gratiose ad portum peruenerit finemque nauigandi: e quo portu fineque, ad
finem illum optandum expetendumque peruenitur. Quantum est autem hominem studiosum,in theoriae contubernio,alioquin etiam suaui & amoeno, cogitatione antecapere certa, stabili, fixa, denique
in rem prope praesentem animum ipsum sistente, qui status hominis post mortem futurus sit, si in Iesum ipsum Chri lium , eiusque pollicitationes, si in simum Abrahae omneis suas spes contulerit &Uirexerit 3 si uniuersum animi censum facultatesque,suo cum omni thesauro, cum uniuersis opibus, in gremium charitatis Christi coniecerit de effuderit λ Nullum enim castellum, nullum conditorium, nulla arx munita, nullum praesidium tam firmum, tam fidele horum
custodiae esse potest,quam fanum fidei Christianismi, excubiis septum atque peruigiliis philosophiae, omnium dierum atque horarum. Mors est enim homini sic extrema ut dictum est) aeteriisque
bona fide commentato,eruptio e carcere,exilii terminus,aerumnosae peregrinitaris clausula, aa portum exoptatum appulsus: postremo prementis oneris praegraussique excussio, fictilis & putris corporis abiectio . Tum demum autem eques securus, ex equo descendit natura consternabili , interdumque lymphato , interdum furiis iracundiae, oestro saepenumero Veneris incitato . Tunc miles fidelis, paucis licet stipendiis sui saepe euenit) confectis: tamen ut emeritus militia dura mittitur . Tunc etiam seruituti corporis naturae lege addictus, eiusque obsequiis quasi ob noxam
datus animus, morte veluti vindice, nexu permo esto, Urenteque mortales bonae spei, soluitur, quasique manumittitur. Ibi iam discriminum finis, immuptias fortunae temeritatis.Ibi curarum anxietatumque depositio in sempiternum. iam ςgrotationum, dolorum, timorum, aegritudinum, aeterna vacuitas. Ibidem caliginis &tenebrarum exitus: in patriam vero atque in lucem progressus atque aditus. Inde demum natura humana veram& iustam vitam beatamque auspicatur. Tunc primum semetipsum animus nosse n. iii.
152쪽
incipit, esseque quod nunquam desiturus est. Is denique sperandis nis, quando spem atque expectationem gestienteis, ratainxa,aeternaque adeptio summi boni excipit. tumque demu pro usu &fructu, propria possesso & haereditas beatissima cedit. pro incolatu ciuitas: pro opinione ac fide c5prehensio& scientia: pro ludibriis sensuum,
rerum visendarum conspectus, perceptio de fructus: veritas expressa dc eminens pro adumbrata: tranquillitas pro tempestate: quies pro inquiete vita: post sensuum vicissitudinem,post affectuum varie tatem,perpetua mentis aequabilisque constantia, de fiducia,compertaque possesso veritatis atque sapientiae,quae epulae sunt animi suauis limae. Iam vero post uniuersi solutionem, post interitum spatiorum atque intercapedinum temporis, rediuiua corporis antiusque societas:pro tempore perpetuitas: pro instanti, praetereunti, ventu
roque, non alia iam atque alia praesentis & futuri excipiens instantia. caeterum praesentis ac proprii summi boni perpetuus tenor, stimul praeteriti desiderio vacans, simul exrectatione futuri non si spensa,in corporis quod miremudanimique consensu plenis limo. Postremo pro amphitheatro,infinitum diuinitate plenum pro spectaculo scena Mosis aperta, visenda & spectabilis. Simul ipsa iam vera lucidaque theoria,umbratilem hanc nostram sequitur & imaginariam. denique ut omnia uno verbo complectar mortem dc mi-1eria excipit beatitudinis de immortalitatis summa. Eυεςd D MKςc quae
Latinia nome non habent, pro ea quae in terra ἐυζωα falso dicitur, quaeque tanquam finis & extremum bonorulia est communi prudentit, sed fluxum & evanidum. Haec,tot, tantaque in expectatione posita sunt emeritorii stipendiorum Christianismi, quae coelo delapsus eua- gelus antea inaudita, pro testimonio palam, pro concione saepe, pro imperio, pro potestate, pro numine, pro de, pro teplo summi Dei pro nuciauit. Idque coceptis verbis in asseveratione,oraculi fide mul- rem augustioro. Obaudientibus autem me miserti qui haec scribo Dliudques ut dicitur)agetibus, omnia praedixit atque interminatus est contraria,ac per diametrum ut at ut opposita.Vtenim illi laetitiis it tabuntur omnibus, iisdemque sempiternis: sic hi viceversa incestitiis
moerebunt, numeris omnibus aeternitatis& miseriae coagmentatis.
At nos utraque o perditas caecae vitae,o deploratas rationes)susque deque facimus:ut quide inferbuelut studia ciuilia,ad bona ista fluxa, temeraria, caducaque cosectanda:in fide qui de ipsa sortunae fallacis accircunscriptricis hominum, non inChristi Seruatoris posita pro- nunclatoris tum veracissimi,tum locupletissimi. Hic quid agat recta
153쪽
LIBER TERTIV s. IIIphilosophia,germanaque ratione instituta,quid inquam agat theosophia cum sensu communi,cum prudentia urbana de ciuili 3 Quid cum aularum incola sapientia illa, summi boni spem, aeternitatis expectationem, Critolai libra : hae Aristippi pendunt trutina. Illa ad infinitum bonum consiliorum suorum summam actionumque refert: hae mortalium domicilio omnia circuscribunt,ut quidem praese ferunt apertissime . denique his anima cum palato , illi spiritus tantum sapit,caetera stupentibus longe propria sunt. Illa eadem vitam saecularem,tanquam tu lirale quoddam munus necessitatis esse
censet,corpori seruientis ad animae tuendum diuersorium,citdemigraturae: hae usum vitae habitationemque precariam, aeternitatis instar habent: peregrinitatissique viatico,quasi summo bono incubat, dc perpetuo. Illa interim Ambrosia de nectare alumnos suos alit: hqtano de stipulis,& inanibus quisquiliis animos pascunt hominum ut iumentorum, siti semper aridos. Verum quoa dicere instituera, sapientis vitam antiqui philosophi,admirandam summopere,aemulandamque iccirco censuerunt, quod in ea demit virtutum omniusummam usumque esse posse dicerent de contenderent. Sapientem enim unum per prudentiam mundum hunc, & omnia quae mundi sunt, prς rerum diuinarum scientia atque speculatione, despicie-da ducere & aspernanda: quibus in rebus ipsi animi contentionem ingeniaque,omnem dc uniuersiam, figendam esse censebant. Illum etiam per temperantiam rebus omnibus abstinere,quibus corporis curandi ratio vacare potest non incommode. per fortitudinem n5 terreri metu mortis, non doloris,no rerum aduersarum, ut qui mentem habeat abstractam a commercio sensuum, in editoque sitam. Atqui iisdem ex rebus iustitia constatur, Onan eis ipsa numeros co-plexa innocentiae. Huiusmodi autem fuit ut quidem ipse reor eorum virtus,quos scriptura,summa auctoritate praedita,iustos esse viros elogio suo testata esst,quasi ad libellam aequos, de ad perpendiculum rectos. Hos porro treis philosophiae quasi cardines, sequitur
ipsa tanquam agmen colligens Virtutum,sapientia,cuius gentilis est ille sapiens,quo de nunc antiquorum e sententia loquimur: in veritatis illa perspicientia contemplationeque summi boni vehementer occupata. Hic enim uero felicis & beatae sortis mortalium, parum mihi prudentes consultique homines quidam visi sunt,qui vel
e statione vitae compositae,e medioque reductae,vel ipso e portu senectutis iam emeritae, rursus in aestum munerum ciuilium, vel in ambitus iactationem aut urbici aut atriorum scientes prudentesque
154쪽
reseruntur. Nam quibus id inuitis de gementibus euenit quod solenne est 5: fuit semper plurimis eorum,causari vel impudetissime, quibusdam etiam adiurare sanctissime) sed quibus id contingit minime assectantibus, iis equidem censeo magnopere esse condolescendum : Se vero tanquam pro aerumnosis,calamitossique quodam casu oppressis, precationes frequentandas esse, obsecrationesque supplices. Quem enim eorum non misereat, qui quidem inire cupiat gratiam ab ipso legislatore, qui legem tulit ac lanxit germanae charitatis 5c misericordiae Verum enim uero nequaquam ego tantum theoricae philosephiae, ac vere proprieque sapientiae studiosae, tribuendum censuerim,quanquam doctrinarum principi, ne heroicae quidem sprope dixerim) vitae discipulorum eius,quantum prista mendosaque philosophia suo sapienti tribuisse dicitur,omnes ut sensuum motus sapiens in potestate habere existimetur: sibimet ut ipse omnium inflat esse,secum vno ineundam rationem habere ad beatitudinem adipiscendam : denique omnia ut semetipso longe inseriora ducere non dubitet. Vaniloquentiae certe sunt ista placita a porticu nomen habentis, indignae sane vel nomine ipse philosophiae, quod sibi uni quondam ipsa vind asse dicitur. Haec illa est:
autem magistra, quae sui sapientis alumnique ideam commentitiam in caelum celebrando sustulit: in numerumque formarum beatam propemodum adoptauit,ut humano maiorem fastisio. At philosephia haec sacra, axiomatica si de caelest que elogio subnixa, non ab hominum illa quidem inuentis, non a demonstrationum lineametis,caeteram a numine caelesti ius atque auctoritatem habens,cuique theurgia mirifica pro argumento apodeictico diuinitatis fuit:vnum sapientem suo iure nouit. Ipsum sui Pythagoristae quondam loquebanturὶ unum iustum, unum absolutum bonum: unum sin quam)Ipsum nouit,qui Ipse omnes virtutis numeros suopte ingenio,suapte natura complectitur: qusque statim Ipsius appellatione,ut propria,ut peculiari,ut ab Aluta,ut omnes numeros significationis co-plexa, notus est: unicum exemplar ipsum virtutis,veritatis,atque sapientiae,ad quod formas ipsas virtutum primarias dc exemplares eia fingi atque exprimi oporteret,si quidem exprimi possent. Sub ipsius enim nomine sulta a semetipsa auctoritas, augusta maiestas, sacrosancta veri fides,ipsa suo numine nixa, fixa, firmissima,omne externum respuens indicium &argumentum,intelligitur,significatur,&exprimitur. Quanquam si argumentorum dc demonstrationis res esset, typorum cum ectypis compositio, indiscretaque similitudo
155쪽
dictionum cum euentis,conuenientissima comparatio,ad unguemque exacta commillio respondens,omnem inficiationis ansam prς- ei dens : haud dubiam vim haberent grammicarum apodeixeon, ut mathematici vocat. Mihi aute fides certa & cosignata summae Christianismi,sic in scriptura codita videtur est e, tum diuinitus edita,tum per manus ipsas Dei,eiusq; legatoria tradita de hypodidascalorum, ut ignis a natura in silice inclusus est,aut in alio quouis igniario.Vt enim corpora igniaria mortalibus data sunta, initio, non ut ignauissimo cuique atque inertissimo, ignis, usus, rei maxime ad vitam necessariae, in promptu & ad manum , nullo labore, & sine inquisitione
esset,seὰ ut varias usus meditando extunderet artes . sic rerum aeternarum, & veritatis ab ipso proditae Dei filio, auctoritas, aestimatio, firmitas, demonstratio: summi denique boni, omni biisque numeris cumulati maiestas,atque eiusdem indicatio, si liceri institerimus iusta contentione, in monumenti, historiae theurgicae nobis proposita sunt,ab orbe statim condito res gestas prouidentiae commemorantis. Atqui huiuscemodi sapientiae doctrina,in scriptura,quasi in lapide, in silice, in re dura, interdumque menti refractaria, coelitus hominum generi iccirco prodita est,ut silicis venis abstrusum excuderet ignem. atterere enim intellectum scripturae, S: affricare valide & assidue opus est, fomitemque bonae mentis, atque orthodoxiae haerentis,promptum & paratum habere,ad scintilas luminis excipiendas accurate, & intente, atque religiose. Verum id plaerunque ita segniter & oscitanter facimus, inde pinicantes ut
agniculi, in fomite sensim emoriantur, ut futili & inutili. Prosecho id mirum est, certumque adeo stuporis hominum indicium :quod cum sapientiae sacrarium in medio situm sit,omnibusque sic expositum,ut cuique bona fide pulsanti aperiatur: homines tamen permulti cum literarum studiosi , tum vero philosophiae nominis
studiique cupidi ili mi, cognoscere germanam veritatem non magnopere contendant, quae intus no dubie clausa es cum eaq; cognita familiarius in dies consuescere negligui, tractare etiam 3c osculari,
conserissiq; digitis retinere & amplexari. Nisi vero siquid pulchrius sapientia cae lesti, si iucundius, si suauius quicquam animis esse potest, si benignius morigerum, ac sese liberalius indulgens amantibus, secudo quidem numine falutis, philosophiae studium capessentibus. Quantum porro numen , quam mirificum genium Verita
tis habuiste, Christianismi promulgationem olim existimare de-
156쪽
Is bemus, quae polytheiam vetustissimam abrogare per orbem te rarum potueri quae omnia fana oraculaque deorum exaugurares quae iura gentium,quae cognationum, quae gentilitatum delere quae naturae commendationis vim, quae niortem iuxta vitamque pro nihilo esse ducendas, persuadere Sed scilicet ut Christus e coelo euangelus,sapietiae promulgator fuerata ita Orci emissarius,ex Erebo obnunciator,atque ipsi germanae sapientiae & veritati oppositus anteuangelus,auspicia diremit sensim &obturbauit inualescetis philosophiae, contemplatricis aeternitatis, de caeloque seruantis . cuius solertia famina est, dira atque animabus exitiali, ut mundus qui tanquam ludus esse debebat schol allicus, animantium ratione praeditorum, diuersorumque mortalium ad Dei cognitionem condit rum : conciliabulum factum sit errorum & vanitatum, e caelo in terram studium hominum detrahentium. Verum sui eo reuertamur philosophi apti sica, alumnaque Hellenismi, in letissime verba
mortalibus dederat, inane ac ridiculum simulachrum commentaisothei cuiusdam sapientis, ut Homericum verbum usurpem. quivit iudicio eius sapiens, numerosque omnes exquisitae rationis assecutus,vitae suae tenorem in offensa serie calorthomatum contexeret, rectorumque ossiciosunVsicque nunquam peccator, nunquam
non inculpatus,vitam ageret. id quod uni tantum coligit Ipsi, quem
sipientiae auctorem, Virtutum consumatarum parentem ac conditorem esse nouimus, vitiorumque deletorem. Quod si quibus ab eodem Ipso datum est singulari indulgentia, ut sensuum petulantiam, ut motus animi praecipites & abruptos,aut dementes Sc inconsultos,in potestate,quasique vinculis vinctos haberet Domini delaque reuerenti aemon minoris id donum utique aestimandu est,quam illud comentitium ASoli regis desque poetici,qui ventorusic potens esse dictiis est, omneis ut eos in utrem quasi in carcere compactos, Vlyxi nauigaturo dederit .vt est apud elidem Homerum:vnumque tantum ventum a puppi flantem vinculis illis exemerit, in patriam ferentem, cuius incredibili tenebatur Ulyxes desiderio. Immunitaseth haec singularis omnino & eximia, rarissim sque exempli. quod
olim prouidentia in diua eiusdem Ipsius parente Dei atque hominis, non modo a partu salutis integra atque intacta,sed etiam a naeui natalitii cdditione immuni,vi credimus:atque in una fortasse pr er- ea, aut in altera anima, aliquado usurpauit. Certe Paulo suo Dominus,cum macipio nouitio dc gratis almo, tum vero fictili lectissimo, iterum id 5 tertium pernegauit,poscenti & flagitanti angentis mo-
157쪽
lestiae vacationem. idque post rerum cadestium inspectionem negauit, ne intellectui quidem humano , nedum oculis cedentium. gratiamque tunium tutelarem ei dedit,muneris pernegati succidaneam,digitum transuersum sut aiunt) ab eo non discedentem . Ita fert autem humanae conditio infirmitatis,& ratiocinatio hallucinatrix, tranquillo, ut interdum, interdum etiam in portu ut impingamus. quippe cum nusquam non, nunquamque non, tempestatem intus notus cieat, non Hippotades ille Homericus, sed tarta- rides. Huic enim PEoli nomen a mobilitate mirabili, Jc versutia sane quam versatili, conuenit. Tametsi tum maxime Vlyxi stoliditas sociorum suorum, animoque sensuum protervitas, esse debet sormidolosa,subdola cum ridet placidi peliticia ponti,ut inquit Lucretius. Improuiso enim nonnunquam tempestas foeda ac procellosa cietur, eoque nocentior est , quo minus erat suspecta . Nam quae tempestas, quis praester, quis turbo ignitus in aere, torrentior est aut atrocior, quam bilis in homine, cum repente efferbuit 3 At vero aegritudo animi ori obducit tetra nubila tristitiae, vultuosos homines effciens. Excandescentia caelum & terras, rationem dc apetitum brutum miscens, torve intuetur & minaciter, ex oculi que eiaculatur fulgetra terribilia atque coruscantia, toto cum ardentis
ab ore scintillae absistunt, oculis micat acribus ignis. Qui etiam si ipse in selle amarulento, quasi in nube procellosa collectus,ad vindictae praecipitis fulmina exarserit: impetu iam inde caeco ament
que furens, per omne fas,nefas, ius, iniuriamque fertur, calcata atque obtrita iuris humani diuinique reuerentia . Ecce tibi oppositae parte laetitia gestiens, quae aliquem ob successum, immodicam saepe affert oris intempestiuamque serenitatem. Siquidem & frontem indecore diffundit & exporrigit, intusque liquefacit animum fluxa ac dissoluta affectione. Iam vero spes non dubia, iam deplorata expectatio, in eodem pectore alternantes, faciem hominis ad laetitiam ambiguam ac tristitiam , quasi habitum caeli incerti reddunt& ancipitis. Haec cum naturae sponte in minore mundo fiunt, innatisque in homine vitiorum fomitibus, perinde ut in mundo maiore caeloque crassore existit saepe intemperies: tum furiae illae infernae, temerariis e causis nocendi materiam nactae,in mente composita nonnunquam,nihilque tale suspicante,varios cient turbines, ab iisque periculum capitale creant animae: nisi ad sacrae philosophiae praesidia,tanquam ad Asylum certissimum is qui tumultu cς-co oppressus est, perfugium sibi comparauerit. Verum ut aliptae ex-
158쪽
36ercendis corporibus utiles sunt & appositi: sic animis exercendis sollicitationes illae mentium compositarum,saepe sunt non incommodissim q. Nam absque infestis earu crebritque incessionibus esset, multi supina quiete somniculosaque gaudentes: necopinato opprimerentur tumultu,ab illo vigilum Cimmeriorum praefecto, qui
ab eo Graecum nomen inuenit, quod delationes rerum capitalium apud Deum factitet. Is cum optimo cuique atque cordatinimo negocium exhibere capcum,intestinum & perpetuum gaudeat:excordibiis tamen sere eiusmodi molestiae foeneratur immunitatem. inqua immunitate incauti mortales securique, acquiescentes, rerum
repente capitalium rei ab eo facti,apud Deum clementem simul ac seuerum iudicem, damnataque , siubinde permittuntur lorariis imminentibus, in horrendam illam sedem poenarum miseri furiarumque deportandi, semel atque in sempiternum . Hoc cum ab ipso,
cuius nullum verbum non ratum est futurum, cum a Deo,cum ab
ipsa veritate denique praeditum sit, 'alam etiam atque pro concione , pro sententia, pro potestate dictatoria semel pronunciatum: trino insuper nundino ut ita dicam promulgatum:verum clim hocinihil testatius, nihil consignatius esse possit: & vero clim in actis adhuc Seruatoris perscriptum, in tabulis perpetuis proscriptum sieta expositum : ecquid causae est tandem, quin mundus ab eodem I plo saepe contumeliose dictus, qui & sensus & prudentia communis a nobis appellatur, tametsi animans permultorum sit capitum,
nec aureis tamen ipse habere, nec oculos videatur ne sensum quidem ullum non stupidum, non torpentem, non emortuum,ad res dignoscendas animae commodissimas, eidemque nocentissimas
Ecquid sin quam) causae est, quin nostrum unusquisque qui communi sensu regimur, nec secum ipse religiose,nec cum propinquis, necessitudineque initiali coniunctis, candide, nec cum ipsa sapientia : cum Deoque non impie,non irreuerenter agere manifesto copertus sit: nec tamen ob id atrox praeconium caeleste perhorrescere Hactenus certe iustitia valet hodierno tempore,ut quae sunt Cς-
saris Caesari, non item quae Dei sunt, Deo reddat. Huiusmodi sunt praestigiae omittariorum mundi principis: sic mortales fallunt Sirenublandimenta , quas multi sugitantes sutiam diximusὶ dederunt se solitariae philosophiae . Ardua est enim & impeditissima umbratilis illa palaestra , cum ciuilis vitae theatro coniuncta est aut finitima. Ex AEgypto igitur excedendum , e Babylone erumpendum: de ut rem diuinam tranquillius Domino attentiusque faciamus,
159쪽
unius diei saltem iter abeundum est, atque etiam plusculum, si interesse animae salutisque visum fuerit. Id quod aegre, &respectantes identidem, auersisque propemodum vestigiis faciunt, qui
arctiorum necessitudinum nodis, aut commerciorum nexis, cum
ipsa AEgypto coniuncti sunt. Nam honoris compedes, & vincula ambitus atque cupiditatis, tum siqua sunt alia argentea atque aurea retinacula, nec abrumpere iam valet, nec soluere philosophia. Aurea vero istic similis si credimus & argentea erat scilicet illa vita, quae a poetis decantata est,admirationique habita:aureusque hanc vitam in tercisSaturnus agebat. Mihi autem qui totos se in ambitus aerumnas dedunt, quasi Empedoclidae quidam videntur esse, qui aut gloriae inanis aut pecuniae quaerendae desiderio , in crateremta inae similem se coniiciunt,ut ad mortem usque ardeant. nam ut inde in Phlcgetontem ipsum sidant,ominari vereor. Certe quidem qui e compositis & explicatis vitae rationibus,ad gestientem illam
cupiditatem omnes animi facultates effundunt, qui omni contentione incumbunt ad patrimonium suum aliorumque nonnunquam coaceruandum,aut qui ad fastigium attollendu laris sui familiaris non absimiles ipsi sunt eorum quondam curiosorum hominum, qui ad oraculum Trophonii, antrumque teterrimum, descendere sustinebant nulla digna de causa. Placentulas enim crustulaque mellita secum ferentes, iisque sperantes reptilia mulsum ire, quae introeuntibus occurrebant obuiam: capitalem in fraudem sese coniicere non prouidebant animo, in antrum intro se dantes sinuosum & cauerno sum: quo ex antro eodem exitu adituque uti homini contigitante nemini,vt auctor est Philostratus. Atqui hos praeposteram vitae rationem sequi, atque etiam peruersam nemo non intelligit, qui quidem peritus si pauloque accuratius eorum subducere rationem institerit. Etenim nec nauatae industriae:rebus illis, nec impesi temporis, nec contritae aetatis, nec aerumnarum interim exhaustarum
rationem ipsis constare facile deprehenderit. Fortuna enim ut choragus imperitus,temere induit unicuique in pro scenium prodeuii, personam nec habilem ipsi saepissime nec utilem.& ut si chriae sit hominum ipse, ut Prometheus fuisse dicitur,non tamen sorinatrix est
etiam eorum, ut est philosophiae genius. Adde qub linterim Christianismi stipendia non procedunt, iis qui castris Hellenismi, qui praeputio ut sic dicam in cupiditatis, nimi opere auctorati
sunt. Sed enim legis euangelae duo prima capita & precipua, moribus prope antiquata sunt ordinum primariorum . Multum-
160쪽
immortales,iudicium nostrum hebetissimum, immo vero prudentiae iudiciti, non iam c6munis,sed praetextatae, sed purpuratae ac trabeatae, principibusque personis insignitae de conspicuae. Natique si caliginem humani iudicii tanti ista bona licentis, tute dempseris aliquantisper:quod philosophia facit in aeuum: rtunata utique ista conditio vitae de amplissima, quae splendore suo oculos nostros praestringit, ut futilis & aspernanda continuo iacebit. Ad eundemque ferme modum fulgor ille fortunatae vitae conciderit,ut adamas fuligine sublita micans, carbunculusque in funda flagrans bratteola substrata, gemmeo decore dc fulgetro exuuntur,ab illo si atrum,ab hoc si purpureum substramen exemeris : sicque . demum fucum factu oculis miraberis .Quin de colossicos illos homines, capite ut sic dicam minutos inuentes,si quidem ad viuum usque specillum philosophiae demiseris ad explorandum fortunatae vitae, fascibus istis succinctae, vitium oc miseriam . Qilippe ut cognationis iura gentilitatisque retineant, Jc ciuitatem tamen de libertatem amittunt,qui Sisyphium satu magno cum sudore subuoluunt,interdumque homrore. assiduos enim eos de peruigiles antistites esse sortis fortunatricis necesse est: si vicissim ipsi assiduos comites habere flamines suos cupiunt, qui suo stipatu spectandos homines aemulandosque faciunt. His adde quod duabus illi rebus mulctati sunt, quas Democritus sola esse, aut summa bona putabat, ἐυθυμια dc uia κα quo apparere potest quanto cum dispendio ocium honestum de compositum, negocio permutetur in teidum, lauto quidem illo in speciem de splendido,sed tamen reuera sutili de vitreo. Testor hic, ut alibi tape feci, hoc acroama theatricum non esse,sed Academi et potius aut Peripati abstrusi. Verum si degenerem illam rationem, quavita in medio posita,ciuilis,urbana,aulicaque reguntur, philosophia semel e mente hominis absterserit,rectaeque rationi & quas natali tiae hominem ipsum restituerit: ilicet prudentia communis verterit in stultitiam. Alioquin autem ut mores iam ad rationem peruersam incubuerunt, nullo thure litabis, haereat in stultis breuis ut se-
mundia recti. Iam vero animaduertere nos oportet,quod ut tentationes sunt permultae aegrotationum in corpore: sic tentationes furiarum in homine interiore, plurimae illae quidem 5c perennes, sed. caecq dc abditae,nec ab arterit micatu aestimabiles. quales sunt voluptatis incessentis ac titillantis at Sectiones: auaritit atque cupiditatis