장음표시 사용
41쪽
tam quosdam, aut alias persenas illustrea de vulgo, Me ct reverantia. Er omni timore Dei praeditas, ad hanc communicationem selennem in ureaque Deiae possint a utere. Sicut interdum siti Papa ct alii qaidam episcopi, imo ct inter fratres suos .quidam religiosorum praepositi. Idem
etiam de aliis quibusdam ecclesiis dc monasteriis perhibet Fer- vendus Lucemis epistopus oc sedis apostolicae ad regna Huniariae dc Bohemiae legatus in epistola transmissa Bohemis & in. erta tractatui Ho snanni de communione siub utraoue ca)
In hac inter alis, quamvis autem, inquit, apud nos in pluribus ecet sis e monasteriis ex privilegio vel ex consuetudine servetur, ut non μIum conficiens, etiam alii sub utraques cie communicena r Tamen mem entis Me esse de necessaresalutis. ' -
' - . XVI. Ne autem argumenta quibus pontificii in essendenda conisetudine romanae ecclesiae communicandi populum sub una specie, a Calixtinis variis rationibus his temporibus impugnata, intacta reliquisse videamur, praecipua ex illis adhuc a nobis subjicienda erunt , dc clarissime inde elucescet, Iam parum doctores posteriorum temporum illis adjecerint. c quomodo eandem in hunc usque diem cantilenam cecinerint. Haec monstraturi ante omnia status quaestionis controversiae recte Hrmandus , qui talis crit et An scilicet omnibus dc singulis fidelibus adultis laicis dc clericis communicantibus, si nullum obstiterit impedimentum , utraque Recies panis cum corpore dc Vinum cum anguine Chri sti a facerdote ex necessitate praecepti dc salutis aeterna porrigenda sit, de ab illis sumenda ξ. Affirmativam sententiam defenderunt Calixtini ex rationibus, quae partim constare poς sunt ex stupra citata demonstratione Jacobelli, partim etiam extiteris Bohemorum Marchionibus Misiniae oblatis , de quibus
supra prolixe, adeo,ut non opus sit eas omnes buc reducere, ocrepetere. Destantae autem erant ab institutione dc mandato
Christi b , praxi apostolorum o 6c primitivae ecclesiae testu
42쪽
moniis acrorum canonum & patrum scriptis. γ Negativam ad ductum concilii Constantiensis tuebantur pontificii ex taquentibus rationibus: I. Matth. 26. bibite ex eo omnes Acc. iv Luc. aa. aisidite inter eos &c. haec Christum dixisse aiebant in ultima coena tantum ad discipulos suos praesentes, quos anteam lac ei dotes consecrasset, adeo ut accipientes utramque speciem sacramentalem non laicorum, sed lacerdotum conssicientium personam gesserint, & jus conficiendi sub utraque1peeie In missa ad distinctam repraesentationem passionis Chri-
III. Matth. 6. II. Luc. H. 3. Johan. 6. Luc. ula. 3 . Act. a. 6. I. Oris. 7. In his locis panis,manducationis Lumis S cibi, bi hi-tionis languinis,non autem vini mentionem fieri eclameri deerucharistia ibi sermonem esse sa). IV. Dictum Joh. 6. H.
manducaveritu i c. non manducationem S bibitionem Lacramentalem , sed spiritualem, resipicere ce) , quae sit necessaria. V. Or. II, 23. sqq. Paulum non prircepisse usum communionis sub utraque , sed tantum nude narrasse quomodo inmitus luis discipulis dederit utramque speciem VI. Rasin ia ' a ri , L 3 tionem
43쪽
Oonem desumebant e figuris Vet. T. quarum quasdam communionem sacerdotum iub utraque specie, quasdam laicorum
sub una designare dicebant, ut Gen. I . V. 18. I. Reg. ΣΟ. U. 8.Levit. ubi solis iacerdotibus libaminibus uti licebat Deut. I W. I. Sam. I , 27. EXOd. Ia, s. sqq. EXOd. I 6. v. Ia. sqq. Sap. I 6. U. 2o. O VII. sub altera specie panis aeque ac sebutraque totum dc int grum Christum verumque lacramentum lumi, ita ut quoad fructum nulla gratia necessaria defraudentur, qui unam dua- taxat speciem accipiunt b . VIII. Multos sanctos viros, doctores & lacerdotes ipsos etiam infantes, qui non calicem euchasticum sumserunt, fore damnatos o. IX.. Ecclesiam catholiacam,quae a Spiritu S. regitur, a multis jam annis graviter e
rasse, quod absurdum dA X. Ecclesiam habuisse potestatem abolendi circumcisionem , mutandi tempus celebrationis Paschae dc formam baptistat,ut, cum olim apostolii in nomine Christi baptizarunt,ipsa nunc in nomine patris filii dc spiritus baptiZet; dc sicuti potuit mandare,ut non nisi jejuni sacra eucharistia fruantur, etsi quondam non ieiunis hoc sacramentum sit traditum, ita dc eadem ratione potuisse unam speciem sacramentalem laicis subtrahere & praecipere ut altera tam tum porrigatur rationabilibus inducta caulis e . XI. Lauda-hilem
Anon. in epist. ad Iae... e. cap. IIX. pag. 34. Broda contra Iacob. Le. cap. III. p. 396. sqq. Αnon. contra Iac. l. c. cap. III. pag. 72r. R. Hostinan. l. c. pari. II. princi iη Λnon. in epist. ad Iacit c. cap. IX. p.37i. Broda contra Iae. l. c. cap. X. p. og. sqq. & cap. xv. XVI. P. 46o. sqq. di in vivd. Iac. l art. I. cap. XI. Pag. 436. sqq. ib. cap. XVI. pag. 463. Concl. patr. Conc. Constant. l. c. Cap.lli. Pag. 389. Α non . eou a Iac. pari. I. tract. 1. cap. IX. pag. 7 3. R. Maur. contra lacob. tracti . cap.IX p.793. sqq. Ilo an. l.e. Steph Plaetae l.c. cὶ Anon. contra Iacob. l. e. tracti I. spec. cap. IX. pag. 7 3. Hostman. I. c. Steph. Pale tet l. c. d) Maur. tracti I. contrEIacoti l. s. cap. III. pag. 78S. sqq. Hostaan. l. e. Steph. Paleta. l. e. γὶ Bloda contra Iac. l. c. cap. XIlI. P. 4 a.dc in ind. Iacob. pari. II. cap. II. pag. 33l. sqq. di cap. IV. Pag. r38. ει cap. XXIV. Pag.πO. Anon. contra Iacob. I. c. pai t. I l. spec. tract. I. cap. XVLpakyIr. Maur. contra Iacob. l. c. tract. I. cap. IV. pag. 787. cap. VIIL pag. 7s Concl. patr. Conc. Const. l. c. cap. II. Pag. IN. Dec. Conc. COnu. couua
eo num sub utraque i. c. Disiligod by Corale
44쪽
hilem consiletudinem ecclesiae pro lege esse habendam a) XII.
. Varia pericula cum sacrilegii tum erroris b), quae ex usu c aliis cis eucharistici essent metuenda, ecclesiam impulisse ad ejus subtractionem, quod sacrilegium iuret, sanguinem Christi immortalem & indivisibilem per peplam mulierum fundere, harbas virorum madidare & terram irrigare: H Q facile fieri' posset usicum vinum benedictum ad infirmos longe di stantes ab ecclesia desertur,per lapsum jumenti vel hominis emundatur et Q o periculum esset, ut si vinum in sacrario servatur in acetum mutaretur e vermes inde dc putredo nascerentur f & sic sanguis Christi esset desineret: multi, qui non possunt bibere vinum,ponerentur in periculo salutis & a Christo ad impossibile obligarentur: fg s quia pro magnalplebe praesertim tempore pestilentiae & helli oporteret vasia magna praeparare h) 6 vasa sacra nec passim tractata vel tacta a laicis sordem contrahere possent: ι nec ubique reperitur Vinum vel care laltem cum ecclesiae Xamno comparari deberet et g) ne laicis occasio Errandi praeberetur, ut crederent quod sub specie panis non esset totus oc integer Christus & silc in errorem Nestorii inciderenti I ' ne laici putarent, quod tanta sit dignitas laicorum circa sumtionem corporis Christi sicut est sacerdotum de sic sibi usurparent ossicium lacerdotale: ni iob nec existimarent, quod virtus huius sacramenti non sit principalius in consecratione, quam in siumtione: n ii) quod ecclesia non recte sentiret de sacramentis nec in hoc esset imitanda : Ο io quod concilia generalia praesertim constantiense errasset in fide & bonis operibus &sic multiplex foret occasio seditionum ti schismatum in christiani.
iri Anon. in epist. ad Iaeob. l. e. cap. X. pag. 374. sqq. Broda contra Iac. l. c. cap. XIII. pag. 40. & in vind. Iacob. cap. XLVI. pag. mo. εc Da. sqq. Anon. contra
ibi Mauri l. e. lib. II. cap. II. p. 8as. le) Αnon. in epit . ad Iac. l. e. cap. Uc. p. m. sA, ibid. te ib. sfὶ Gerson. in consil. rubi. l. c. cap. I l. pag. 78.
45쪽
christianitate a). XIII. Omnibus his rationibus adiicere sole. bant testimonia patrum, D praesertim scholasticorum S modernorum , quae cuncta hic recensere nimis prolixum soreti Et hae quidem fiunt praecipuae illae rationes quibus pontificii his temporibus ad defendendam sic stabiliendam ecclesiae Isiae laicos lub una specie communicandi consuetudinem contra Bohe.
mos usi fuerunt, de quibus nobis placet judicium Erasmi, 9
quando ait: ut dicam ingenue quod sentio, demiror cur Uisae sit -- mutare quod a Christo fuit institutum, cum rarus quas afferum scit. patres concilii Constantiensis non admodum graves videan. tur. Quod ut clarius patescat, ad praedicta urgumenta ex
ore dc scriptis Iacobi de Misia brevem responsionem dabimus & quidem ad I. salsum esse quod hoc mandatum Christi ad Q. los discipulos & successores eorum sacerdotes sacrificantes tendat,quia discipuliChristi in ultima coena totius ecclesiae dc gregis Christi personam siustinuerunt, quos Christus ut pastor corpore& sanguine suo tunc temporis pascebat S recreabat. Idem probare perpetuam praxin primitivae ecclesiae quae populo utramque speciem praebuit, praeterea Christum alibi discipulis dixisse, quod vobis dico, dico omnibus. d) ad II. Marian
hospitem domus &c. non adfuisse , nondum satis prob tum esse, cum ex silentio scripturae non liceat firmiten concludere, sed posito adfuisse, non tamen inde colligi posse, illos nunquam C eucharistia sub utraque specie usos fuisse. o ad III. dicta
loca vel plane de eucharistia non agere, vel, si agunt, syneclido. ehieam in illis contineri locutionem, quae in scriptura steque est, ita ut, cum hic panis, stactionis&manducationis ιkc fit men. tio, non excludatur potus & bibitio σὰ ad IU. illud Ioh.no mari ia
46쪽
ει veritis dcc. secundum Iacobum & de spirituali manducat Ione atque hibitione dc de sacramentali stinui intelligi posse dc hunc manducandi corpus S bibendi sanguinem Christi modum cadere in communitatem ficeIium stagi lcm; cum spirituali manducatione dc bibitione corporis dc sanguinis Christi sine modo sacramentali tantum angeli, animae sanctorum in futura vita dc supra humanum modum viventes struantur. ab Secundum B. Cheminnitium b) vero aliosque theologos nostratium facile concedere - possemus hic sermonem esse de spirituali, cum alia loca sint quae evidenter demonstrent communionem sib utraque esse percipiendam. Ad V. si verum est,discipulos Christi praesentasse totam Communitatem in ultima coena, mandatum Christi etiam ad illam respexisse, per consequuns Paulus quoque hic voluit imple-- ri mandatum domini a corinthiis suis. H Ad VI. praeterquam quod theologia symbolica non sit argumentativa, has figuras Leucharistiam plane pro figurato non habere, cum rem signatam non designent,sed potius aliud quid denotarepossint. Q Ad VII. ad esse quidem Chi istum totum dc integrum bub una specie panis naturaliter ω per concomitantiam, quia adest eorpus Christi vivum dc sanguine praeditum; non tamen adesse sacramentaliter secundum Christi institutionem, qui Languinem per modum p
tus sub vino dc corpus Christi per modum cibi sub pane distincte porrigi vult dc sumi. Au VII. de fllis, qui vel ignorarunt
praeceptum Christi de communione sub utraque specie sumenda, aut eam a doctoribus docti non sint, aut magno cum desiderio usum calicis expetiverunt, impetrare tamen non potuerunt, . bene esse sperandum; cum non desectus sed despectus sacramentorum damnet. f Ad IX. ecclesiam catholicam errare quidem non post particularem vero,ut est romana, posse. g Ad MF ecclesiam
a) ibid. cap. II. pag. 4is. sqq. Iacob. contra conclus patrum eonc. const. I. cap. VII. pag. 63o. b) l. c. pag. las. te in id. in vind. contra Brodam l. e. cap. XIX. pag. 464. sqq. id. contra concit. patr. conc. const. I. c. cap. IIxpag. 6. sqq. id in id. in vind. contra Brodam pari. I. cap. XII. p. 43 .
47쪽
ecclesiam ritus in V. & N. T. praeceptos temporarios & quoad circumstantias accidentales mutarC I Osse, non vero perpetuosci lubstantiales. ab Αd XI. eccliniae esse obediendum quatenus veritati & voluntati Dei nihil contrarium mandat. b ad XII. in genere respondemus, quod propter peric tum aliquod externum nihil possit omitti ab institutione Christi e nec Christus nec primitiva ecclesia ideo profhibuerit utriusque speciei usum: da praeterea omnia illa pericula ficile praecaveri queant: e ad singula autem respondere opere pretium esse non existimamus cum ex his generalibus momentis dubia illa cuncta solvi possint. Ad XIII. autorutates patrum ab illis adductas vel non probare id quod probandumerat, D vel esse suspectas, cum pleraque ab illis doctoribus desumantur, qui vixerunt illis temporibus,quibus jam consuetudo communicandi populum sub una specie in ecclesia latina viguit. Possumus quoque ipsis opponere doctorum α , patrum primitivae ecclesiae testimonia, quae sine dubio modernorum erunt praeserenda authoritatibus.
continet fata erigeis eueharistici ab tuo concilio Basiliensi
inque ad eoncilium Tridentinum. . I. a 3i. ori initium anni 143r. pontilax Martinus V. misit in Germa-oniam Iulianum Cardinalem St. Angeli cum potestate per
48쪽
duplicem bullam ipsi concessa b & aliis Eugenii IU.ssuccesso
Martini mortui d. ao. Februarii, confirmata, b principes Germaniae ad bellum contra Bohemos animandi & tempore adveniente concilio Basiliensi nomine apostolico praesidendi. Ipse quoque ingentem collegit exercitum, qui tamen panico terrore territus iugit, frustra resistente Cardinali, e qui paulo post: Balileam reversus ad concilium prosequendum, quod autoritate Martini indictum consensi Eugenii approbatum, uta Cardinalis vero per Iohannem de Polomar pontificii iuris doctorem sacri palatii apostolici auditorem & Ioh. de Ragusio theol. proford. praedicat. procuratorem. incho tum erat d Statim atq; Basileam rediit praecipua ejus cura fuit;ut Bohemos & Moravos pro calice stantes,quos armis Vincere non poterat,mitiori via ad ecclesiae gremium reduceret;hinc non modo per liter concilii Eὶ ipsiusq; caesaris Dillos ad concilium eum Cari curavit et verum etiam Oratores Ioh. Niederium dominicanum coenobii Basiliensis priorem dc Ioh. Gethusium nomine concilii in eadem causa ad eos ablegavit; hi etiam Norim-bergae subsistentes per literas cum suas tum concilii cum illis egerunt lar & effecerunt, ut Bohemi conventum Egrae ex- , petrent, ubi de commeatu seu salvo conductu,quem concilium promiserat , aliisque rebus tractaretur. Inchoata fuit haec synodus Egrae d. 8. may. anno IMa. & duraVit dieS Viginti Anno 1 31.& unum ἡ & postquam in ex Bohemi concilii oratores ilipriaci pes de commeatu praestando dcc. inter se convenissent ec hemi de fide concilii per duos oratores suos, qui Basileam praemissi redierant, certiores essent redditi, miserunt tandem multis licet invitis ad concilium oratores suos alvo F a con-
49쪽
conductu ooncilii munitos inter quos praecipui Procopius ductor exercitus thaboritarum M.Iohan .de RockyZana Sc.Hi d. anno 1 33. Jan. anni A. Basileam vcnerunt sa) postridie vero ut habetuEneas Sylvius b) vel nono die ut nonnulli volunt o ejusdem mensis cum ad synodum accessissent benigne cos fuit allocutus Iulianus Cardinalis legatus ili in prolixa oratione, in persona ecclesiae habita, ad pacem dc dilectionem eos commonuit & ut a disiputando desisterent,atq; in decidc ndis controve sus judicio ecclesiae se Iubmitterent, luasita d M. Rockygana etiam sermonem habuit, in quo multa de amictionibus Sconsolationibus quibus Deus hactenus se affecerit locutus & gr tiarum actionibus concilio in specie Cardinali pro benevola ad concilium evocatione, honorifica susceptione. &c. praestitis postulaviqdiem nomine Bohemorum quo audirentur. e De-uinatus illis scit d.16. Jan. quo die ipse Rockyrana primum Boh morum articulum de communione sub utraque specie proponin Te coepit usque in tertium diem horis ante meridiem; deinde vcncestaus Thaborita secundum articulum de corrigendis ili uniendis peccatis publicis in medium protulit per biduum pactum eique ex pontificiis respondit aegidius Carlerius Di,
conus ecclesiae cameracensis per quatuor dies et cum secutus
Vclatricus presbyter orphanorum cita se Vocabant quidam Thaboritarum post mortem Zisicae & de libera praedica.tione verbi Dei disseruit, illique se opposuit Henricus cognomento Ferrum Frigidum ineol Ord. praed. per tres diose postremo quartum articulum,qui erat de civili dominio clericorum, spatio trium dierum proposuit Petrus Payne Anglus, quem refutavit Polomarus tribus diebus. f De his Bohemorum orationibus,quantum nos quidem scimus, nulla hactenus in lucem prodiit. RockyZanae, cujus dissertatio nostrum praepriinis propositum respicit, libertate a concilio petita &
50쪽
tium suae orationis quatuor sibi obsiervanda esse dicit I. . opportunas & necessarias excusationes praemittendas II. auis ' xilium divinum implorandum III. necessarias & consuetas protestationes annectendas IV. ecclesiae romanae consuetudinem in communione unius sipeciei quoad populum laicalem flamandam, stabiliendam ac roborandam nec non adversa proin Pulsanda. Has partes generales ordine prosequitur 6c dum ad elucidatione in quartae partis descendit, ponit talem statum quaestionis : utrum communis divinissima eucharistia panis scilicet stminisse ratius multum ct saluti expediens toti credentium populo necessaria ct a domino salvatore pracepta. Pro determinatione hujus quaestionis primo praemittit suppositiones generales sedecim&speciales quinque, secundo conclusiones tres,quod scilicet com- . munio diviniuimae eucharistiae sub utraque sipecie panis scilicet et vini populo credentium non fit necessaria I. absolute a. nec ex iuppositione,nec 3. consiuetudine S statuto ecclesiae in oppossitum sit multum utilis vel expediens. Praetermissa prima conclusione tanquam per se nota,alteram probare Conatur per legem divinam Vet. & N. T. praxin Christi, apostolorum doctrinam & institutionem sacrorum conciliorum, consue ludi nem ecclesiae quae ex antiquissimis temporibus & ex multis Centenis annorum fuit universaliter in ecclesiam introducta, per sanctorum patrum testimonia aliasque rationes. Tandem adjicit responsiones generales & spcciales ad propositiones RockyZanae,quas Omnes recensere cum nimis prolixum foret eas silentio transibimus. Has sex diebus iterum fortiter impugnavit M. Rockygana b de quo tamen in tam magno Bohemicorum scriptorum deiectu nihil.fere notandum habemus. Ad haec denuo longam responsionem formavit Ioli. de Ragusio, quam in mscio vidimus, qua eadem fere methodo