장음표시 사용
581쪽
a Metaphoram prosequitur in tota senten. tia: Mercei rarius inquit, videt lupum venientem, & fugit,& dimittit oues, &lupus rapit,& dissertit: bonus,laute spastor, & cuius sunt oues animam dat, J dc vitae periculo se exponit pro ouiu defensone.N6 ergo negari potest,haec omnia sumpta ex metaphora, dc id mihi probabilius videtur. bod autem in contrariu- ω,ος- allata est,facile soluitur: duo enim res deo: Unii est non dici pastore bonum,eo Quod benE de rem secundu virtute agat: quia,quod ossicis sui est,accurath perficiat.exemptu habemus Luc. is. in Villico illo iniquitatis, qui prudenter egissedi r , cu iniquε dc iniustE sit operatus donado,quae Domini erant ita Si bonus pastor dicitur, quia ovibus maxime con- tulitata' enim in scriptura rebus mathgestis bonae significatur, ut docet Greg.
lib.3. Mora.c. a bonus ergo Praelatus pastori c6sertur, qui anima ponit pro ovibus, etiamsi hie n6 in hoc laudandus sit, 'asi rectE egerit. sicuti nee rectε egit Villicus, quem nihilominus iusti quoda-
modo imitari iubentur. Alterum est,qδmagis ad rem facit: non semper esse viatiorum visam dare,& periculo vitae temporalis se exponere pro ovibus, dc rebus
o leporalibus defendendis. inando enim que temporalia ad honestum finem ordinant pol - tur,& diriguntur icet eas desiderare,achus vita in quirere,conseruare, Sc pro eorum desta
sione vitae periculo se osserre: neq; idest
maius pro minori, sed potius pro ut aiori exponere: nam temporalia ad honesta finem ordinata ,rationem boni honesti habent: hae de causa l icet ea defendere cum periculo vitae etiam probabili, ea que recuperare cum eo.lem periculo,debitis circunt antijs adhibitis: de hac tamen re non est locus hic plura dicendi, dicta autem ista sunt, ut ostendamirs bo- nu esse posse pallore,etiam secundu virtute, qui pro ovibus vita exponit teporalem, dc id satis est ad metaphori conseruandam,quae maximε ad contextu iacit. Non est aute quirenda similitudo in omnibus: id enim vitio sumat praeter loquetis institutum est: eogeremur enim dicere,quae salsa sunt. cum pastor ovium materialium, non diligat eas amore beneuolentiae, sed utili, Si propter seipsum. Praelati vero non debent diligere subditos eo amore solo,sed praecipuε propter
utilitatem, Si bonum eorundem subditorum . non est ergo metaphora si e extendenda, ut ad dissimilia trahatur, sed ea tantum complectitur', ouae sermone exprimu tur.hoe ultimo adnotandu est,anima dare pro aliquo G semper esse mori pro eossed aliquando etia significat uit periculose exponere, quod satis constit Act. Is .ubi de Paulo, 3c Barnaba, qui idevicebant,dicitur:Qui animas suas tradiderunt pro nomine Domini nostri.
Mercenarius autem, & qui non est pastor, cuius non sunt oues propriet,videt lupum venientem,& dimittit oues, δἰ fugit , ὀ lupus rapit, ὀc dispergit oues. COMMENTARIVs- a
Non sic habet mercenarius: sed vitam propriam ab omnibus liberam
periculis conseruat etiam cum detrimento ovium: nam dum lupum veniente videt, non expectui sed sugit,& dimittit oues in periculo: lupus enim venit nemine resistente, S oues rapit & dispersit: aliquas earum rapit, uec mait: caeteras autem, quas rapere non potest,dispergit,qu: a timore,S terrore omnibus perculsis, unaquaeque in suum locum fugit, suga salutem quaerens. Non sic facit verus & proprius patior: sed lupo occurrit,ac vitae subiens periculum resilit,& oues defendit. Quod egregius ille pastor David de cuius lemine pastor hic bonus secundum carnem natus est, faciebat: qui i Meg. 17.dixit ad Saul, Pascebat seruus tuus patris sui gregem,& veniebat leo, vulx rsus,o: tollebat arietena de medio gregis,& persequebar eos,& percu triba, cru . Nn a bamque
582쪽
A tamque de ore eorum, de illi consurgebant aduersum me, et apprehendebam Dmentum eorum, de suffocabam,interficiebamq; eos,hoc profecto non mercenarij, sed veri pastoris erat. Mercenarium det cribit Dominus: s Qui non est pastor, cuius non sunt oues propriae, hac duo ad idem pertinent: posterius enim est explicatio prioris, idcirco sine aliqua copulatione posita sunt. non est pastor,Jnempe, Cui oues propriae non sunt.
Mercenarius autem fugit, quia mercenarius est, A nota pertinet ad eum de ovibus.
Cur mercenarius fugiat causam adiungit: quia pse mercedem solam qum rit, proinde quantio pereunt oues, ipsi non pereunt, sed Domino,cuius sunt: siue ergo vivant,sive pereant, nec lucrum, nec damnum ei reserunt, quia solam mercedem ex custodia ovium habet: propterea fugit, Sc vitae propriae consulit. Hoc significat ista phrasis, iton pertinet ad eum de ovibus,st id est, non peruenit in damnium ipsius, nec vivunt in lucrum Var. .Non ad te per-Σ eine liquia perimusλid est, non tua res agitur .Aliqui vertunt,& oues non sunt a illi citrae: seu, non est cura illi de ovibus: & sic Graeco habetur, & sic interpres vertit. Luc. io. Non est tibi curae, quod soror mea reliquit me solam munistrare. quamuis autem sic legamus,ad eundem sensum refertur: Nam me
cenarii etiam curam gerunt de ovibus, sed dicuntur non esse illis curae, quia non ipsis, sed dominis pereunt. ANNOTATIO io. A sunt aliqua in exactioiate I hati iuperioris sententiae declara. . tionem. Unum est,perhosmercenarios
sis. Dominum significasse illos Pharisaeos,
S primos Iudaeorum, curam plebis gerentes; qui auaritiae, & ambitioni dediati erant decimantes mentam & cimino,& primos accubitus quaerentes; hi non ovium utilitati, sed propriae studebant. Ita exponit Aug. tract. 6.& Basil.in oratio.de S. Mamante. Esse etiam similes in C heclesia Euangelica improbabile non est, de quibus ad Phili. a.dicitur. e Rasiliat quaerunt, non quae Iesi Chri ui. Tria ergo genera hominum distinguit; quos dam, quos fures di latrones, quondam, quos mercenarios appellat; illi Pseudoprophetae, qu i cum auctoritatem non habeant, eam Iibi usurpant; hi praelati vera , sed debito incido stam osse iunon administrantes,sumpi quibus se primo loco secernit, dum se esse asserit pastorem bonum ilium, qui animam ponit pro Ouibus, quia eius propriae sunt; post-cat boris euam Palloribus se esse diuersum docet, quos tertio Ioeo signi sicari. Secundo est aduertendum; hinc dubita tionem suboriri; Si enim mercenarius. Σ':
est, cuius oues propriae non sunt, omnes mstri Praelari, dc pastores merce- uis est 3narii sint, quia o si pirum non sunt; φφtum is non enim sunt fideles oue, huiu, , aut it istas lius praelati, sed Christi, cuius est E
elesia. Vnde Ioan. 2 o. dictum est P tro; Pasce oves meas; non tuas. dc Ma thaei is. Aedificabo Ecclesiam meam; n'n tuam, & r. Corinth. 3. Sic nos existimet homo, ut ministros, & dispensa- - . tores .quad ergo dicessius ne Aposto- νlos, Ec succetares omnes eorum mer narios 3 Respondeo; qui priapriae virulitati temporali studet, & ossicium si- lscipit non propter oues praecipia, tapropter honorem, aut lucrum, aut - lnum ali od proprium,mercenarius est, qui facile imminente periculo, dc ces sante lucro dimittit oues, quia non habet iam, quod in eis pascendis sibi proposuerat;c terum qui utilitatem ovium in inscio praecipue quaerit, & commoda lpropria temporalia poscimnit, non me
583쪽
A si inhortes eiiis non sint, ira eas tamen eractat, ac si suae essent: se propterea vicaris e ministri Christi dicuntur, vices et iis gerentes: quia scut Christus tanuam vese sitas guberna ita vicarii eo-em assectu in eas seruntur,quo is, iussint vicarii. Charisas enim qua dili 3itur Deus iacit. ut quae Dei, de Christi sint, velut propria reputeturi inde si, ut hi vitam, Si sanguinem pro ovibus sundant. Exemplum est in illo David,quod
in commentario attulimus, pascebat gregem,non suum,sed patris: at quia patris erat, adeo suum reputabat, ut in ursum, et Leonem di rapientes etiam ouem una inserperet, es de ipserum ore eriperet: talis Petrus, talis Paulus, tales Aposto ii,& multi postea eorum succetares. tales etiam diuina gratia habet nunc Ec- elesia nostra multos. Tertio advertendum est. Gaudenti siluereticum, tresert Augustinus lib. . M contra episto. eiusdem cap. 8. hoc loco suisse abusiim, ad probandum non esse ulla ratione concessim in persecutio
sigere: quia eremiarius sigilacia mittit oue J nec intelligebat iste haereticus aliquando iniente pastore, non dimitti oues, nee lupum rapere, aut di- rsere. Fuit Paulus per murum dimissus, tamen non proeterea lupus G deles dispersit, aut rapuit: Aliquando enim quaeritur solus pastor, noues,&tunc fi pastor figiat,in periculo non manent oves: aliquando etiam si non sistus
quaeratur,fugit corpor sed non animo, n e cura, nec prout aentia, uti Augustinus di it: addens aliquos corpore non fugientes, iugere & dimittere oves, ut qui iustitiam deserunt timore, vel anctu , quamuis corpore adsint, verE &giunt, ic mercenar ij sunt: de hae tamen materia non est nostri instituti plura disserere. Sunt enim casus, quando,& Prmlatis licet fugere corpore, nec tamen .vese fugiunt, nec mercenarij siint: nobis exemplum Pauli,&doctrina Christi nunc suificiat. Matth. io. Si vos persecuti fuerint in una ciuitate, fugite in aliam. de qua re extant multae doctrinae
sanctorum, & praecipes Apologia Athanasii de fuga sua. arto ess aduertendum, per lupum Lupoa n.
non talos haereticos,utrannos, Sc nominis Christi persecutores intelligi, sed
quoscunque, qui fideles a i Estitia avertere conantur, qui timorem aliquem sua potentia Prplatis incutere sistent sed n6 satis in pastoribus,si non sutiant lupos, quando terrentes inuadunt,iled adhue cauere debent,ne cum lupis amicitias ineant , in ovium detrimentum: quod recthannotauit Anaeserus Papa in epist.Turpe profecto est pastoribus, lupos habere amicos in sitarum ovium damnum. hi enim & fi corpore non figiant, & dimimrunt oues, corde tamen, S animo, quod peius est, longe fugiunt, ct in grauiori periculo relinquunt oues, quam lupus, dc tutus,& securus invadit.
Ego sum pastor bonus. COMMENT4RIVS.
c D rpetis se bonum pastorem, vi postquam a mercenariis, Se laribus di- F
I stinctum se esse probauit,ab alijs omnibus etiam bonis pastoribus sece natur: seque esse illum unicum & verum pastorem promimim ostendat: ea enim de causa hoc verbum repetitur.
Et cognosco oues meas. QVatuor argumentis a signo sumptis, se esse verum & bonum illum P
storem probat:quorum primum est,sEt cognosco oues meas.J in his sen
tentiis particula sEt,J loco tquia,J posita est: est enim Hebrae phrasis, ut si di n 3 perius
584쪽
iui s. suasluomodo ostia scat. .
perius annotauit mis. Nota una ex iis, quae supra numeriirae sunt , qui bii pistor a latrone, & sure secernitur, haec et t. est igitur pastoris vcri. suas Oilex cognoscere, nemo tamen cognitionem habere pcteit quain Chritius unicia ville pastor habet suorum electorum.Pastorcs enim oves suas non cognoscunt distincte, nisi aliquo signo exteriori notentur , quo uti solent Iovi cava oscant, de inter alias, quae suae non sunt distinguant: at mirabilis noster patior Christus hoc habet proprium, tanquam verus, & propriuspallor qui nouit oues suas,etiam nullo signo distinctis. Multi enim sunt, & suerunt interim fidelis. peccatorcs,qtii oues sunt Christi, nullum in se, quo ab aliis daem nis ovibus scctirnantur signum habentes :tamon nouit eas Christus, & ad se trahit. Σ. Timothae . i. Cognouit Dominus, qui sunt eius. Cognoscere enim: Oucs, quando errant inter oues diaboli, cum nullum in se signumdistincti nis habent: immo quod magis est, etiam antequam fiant, & generentur, hoc proprium est huius unici palloris. De hae cognitione d iii iacta, &perse 'loquitur Dominus, ut ex verbis sequentibus constat, qua non lautum exteώ riora ovium , si d etiam intima cordis perspicit, & quid unicuique expediat, . intclligit. Lit aut maduertendum, quamuis generaliter o ucs Christi sunt credentes in eum ramen particulariter hic loquitur de electis, ec praedesti natis q. i oues in aeternuiret,sunt futurie: illas nouit, sed particulari modo has. quia intellcctu N assectu in ipsas fertur quae nunquam sunt auellendae A , bcci ad tempus errunt :& hoc si Dum at verbum laquens. Haec est primat conditio, d nota pastoris boni
A I terum argumentum esst a secundo signo, oves etiam meae me cogma: scunt. Electi, Sc piis deliinati Dei in fallibiliter cognoscunt etiam pasi
rem hi litum, quia licet ad rei pus errent ranaxn tand in suum verum agno scend pastorem, di cognoscent, sicut etiam cognitae sunt .hoc Paulus 1 Tim .i declarat dicens: Ex quibus est Himenaeus, & Phitctus, qui a veritate excid mini dicentes rc si irrcetionem ei te iam factam, de subuerterunt quorundam fidem: sed firmum fundamentum Dei stat habens signatu in hoo: cognouit Dominus, qui sitiat eius ac si diceret: multi exciderunt a fide, sesquos elegit Deus, Sc praedc si inauit, tandem excidere non possent, nec usus contra eos DC prauatcbit, quia eos nouit Dominu & nemo de eius manu eripiet. Rom. II. '': hi . rcpulit Dominus plebem suam, quam praei civit. Aci. 13. Crediderunti. ab cui- quciquos pr. ordinati erant ad vit/m aeternam. Oves ergo Christi cog a iis sivisco scunt ipsum, hae nota viri ei illius patioris est: ncino enim hominum etiam eo mim, qui boni pastorcs sunt, hoc habet: fieri enim potest,ut oves non ciat noscant eum. non enim necessarium eii hunc.vel illum cognoscere, ad soutem, de vitam aeternam, cc gnoscere a uicin Chri istum necessarium est, ut oves eum agnoscant. nereide quidem ei agnoscere practatos, Opast res in Ecclessia, tamen qui hunc non agnouit, quia sorsan runc errabat, noscet alium successorcm: .at Christum necelle est agnoscere: est autem haec nota effectus prioris, Propterea enim oves cognoscunt me, quia cognosco eo.
585쪽
Sicuimovit me Pater, Ee ego agnosco patrem. Quales sint cognitio hespraxedentes explicat christus, 3: est talis sensu i
s gnos o ucs meas, J sicut cognouit me Pater, s Et cognoscunt me meae ,δ sicut ego noui patrem, loquiturque ut homo. Est autem similitudo proportionis,uiora ae lita litaris: non enim dictio Sic it,J semper aequalitatem indicat, ut aperte probat illud Domini apud Matth. s. Estote perfecti, sicut vester perfectus est. Confideremus igitur, quomodo Pater nouit Christum: sic enim proportionis similituditie Christus nouit suos. Pater igitur sie
erent . nouit filium,si loquamur, ut Deus est, quia intelligendo, &cogn6scendo torio venditiam suam &donauit, &communicauit substantiam, & vitam, ut homo ii ' μ'. et est, sic Christus homo a Patre cognitus est, ut non fuerit iterilis, Sinutilis cognitio, sed simul affectiva, & facti uar quia eam humanitatem summis donis, de perfectionibus, vitaq; spirituali affecit: sic de Chrillus nouit suos, non sterili cognitione,& speculativa, qua etiam inimicos nouit, sed affectu Gessicientia,quia pluribus benefici js, di virtutibus insignibus ac donis, suos repleuit, & replet electos, eosque vivificat. Isicut J igitu nouit me Pater, Ia sic ego oves meas. Confideremus rursus, quomodo lilius nouit Patrem et Uz a. enim Deus est,recognoscit, quod accepit a Patre, & redamat ipsum non ta men vitam, aut aliquid ei communicat, quia Pater a filio non accipit qui suam in se,ut homo autem Christus nouit Patrem eius voluntatem in omnibus implendo, ipsius honori in omnibus consulendo, nomen eius celebrando. sic etiam oues, & electi cognoscunt Christum amando, reuerendo, obediendo,colendo, & celebrando, at nihil ei vitae, aut persectionis addunt, nihil in se accipit eis Christiis Luc. i . Postquam seceritis haec dicite, serui inutiles sumus. His igitur propositis verbis declarat Christus, non qualemcunque se esse pastorem, sed Messam, & verum christum Dei filium, nemo enim alius se cognoscit, aut cognoscetur ab ovibus. Quis enim oves vivificati uti Christus3quis seipsum dat ovibus.quis eas, ut ita dica,deficiat,& con series diuinae naturae facit, sicut ipse Rursus est alia sit irrilitudo, sSicut nouit me Pater,ic ego noui Patrem, Jut nec a Patris cognitione,& affectu diuella tui filius, nec Pater etiam ab ipsius filii cognitione, &-: ita eruscina,
de certa haec cognitio inter me, ec oves,quae in aeternum manebit. pterea adiunxit se aequalem habere e gnitionem cum Patre , ad quam Trues non possunt peruenire. Sed accommo vdatior multo est allata expositio in commentario , non enim verisimilis erat haec dubitatio: nec ex verbis illis aliquis eam qualitatem concipere potuit. Potius dicendum est, cum praecedentia illa verba adhuc non exprimerent eam cognitionem qua a mercenarijs, aut ab aliis pastoribus bonis discenteretur, propterea adiunctam esse hane sente tiam, ut se verum Christum, & principem pallorum declararet ex propria quadam cognitione, & haee videtur lo
mu ito aliter hanc sententiam exponunt,& connectunt: non enim reserunt
hane similitudinem ad cranitrones praecedentes, sed ut si nouasimentiar qua Christiis, ut Deus aequalem se habere cognitionem cum Patre asserit, sitque sensis. Sicuit nouit me Pater, ita ego aequaliter cognosco patrem , hoc a tem dicitur, ne cum praecesserit: s Ego gnoseo oues meas, & cognoscunt me meae, J aliquis existimet, aequalem habere oves costutioirem cum ipso, pro-
586쪽
itima exposiclo,& eonsonat, quia paulo post sequitur, i Ego cognis eas, ε
sequuntur me , & vitam aeterna do eis. Jquasi haec duo posteriora sint ea ctiis huius eo nitionis. simile etiam illat est a
vivo propter patrem, & qui manducat
COMMENTARIUS.oc est tertium argumentum 1 signo discernente mereenarios a bonis, ec propriis pastoribus 5 multo magis fures,& Iatrones, qui non soli vvitam propriam non exponunt pro ovibus: sed potius ipsarum vitae insidiar xur. Christus autem verus, id proprius pastor vitam suam pro ovibus expo- euriinoa. iuit hoc enim loco anima vitam lcmporalem significat Tamen aduertendum vni Chii seu, e st etiam hoc signo ab omnibus pastoribus etiam bonis, Christum seceres, lavi quia non quovis modo Christus animam posuit pro ovibus, sed eo, quo nomo alius posuit: nec ponere potuit, ut hoc argumentum esse verum Chri huspom ita stum,& principem pastorum probet, quod in quatucr maxime apparet. is Primo quidem Apolloti, & Martyres vitam exposuerunt pro ovibus Chii. nsti sed eorum mors ovibus in redemptionem & remissionem peccatorum no . prosuit: sol enim mors Christi peccatum delere potuit, gratiam restituere & coelum aperireapse ergo est,qui maxime pro ovium utilitate animam p sui ratione e&ctus,quia maxime profuit. Secundo Sc hoc est, valde perpendendum, homo vitam pro alio exponere potest,& exposueriint mulit: sed huqui exposuerunt,erant morituri, etiam si pro aliis eam non exposuissent in tius dicendi sunt mio item pro alijs cito subijsse, de vitam diminuisse: at Chriasus non sic: ex unione enim ad verbum, caro illa immortalis futura erat, erei impassibilitas,& immortalitas debebatur, at pro nobis, & ovium siliate,se passibilem, Se mortalem fecit: dispensati v. impediendo,ne eius gloria ad can. Mem se extenderet,se ergo mortalem, & patibilem pro ovibus lacit:idcirco ipse solus est, qui pro eis vitam verὰ exposuit. id Paulus insinuat dicens
x. r. 8. Propter vos egens tactus est, cum esset diues . Tertio homines p
rius pro se moriuntur, quam pro alii , quia plus sibi profund, quam illis dors enim Martyrum plus eis prosuit, quia gratiae, & gloriae pondus illis; contulit, nobis autem ad exemplum, & sitissataonem pro temporalibus ps .e nis profuit, maius tamen est gratiae & gloriae bonum, quod sibi per mortem
conciliarunt. Vnde Aristoteles gentilis docuit, qui pro amico moritur, plus . amare se: quam amicum,quia sibi bonum honestum comparat: amico autem vitam temporalem, pro cuiusdc sensione vitam exponit: at Christo non sic. mors Christi nobis plus profuit,quia ad remissionem peccatorum, ad gratiae . consecuti in cna, ad aeternam vitam necessaria fluit horum nihil sta per mors rem comparauit, ex unione enim omnia sbi debita erant, nec pro te mori est crat opus,quod sa. .duitur. Paruulus natus cst nobis, Ec filius datus est novis. Quarto denique quia nullius vita in totum alteri pronait: multum ten . pus vitae intercedit inutile ali is, etiam in his, qui mort cm subierunt pro auxero: non enim tota vita Apostolorum nobis profuit, sed illa pars vit quin, pro nostra utilitate expenderunt: at Christus ab instanti suae incarnationis
nobis profuit α t ac nostrametiacmpti usu sua dilacii e meruit.
587쪽
a. Ipse igitur est, quipropriE, & persectὰ animam suam posuitrio ovibus suis, o de quo solo praedictum est Isai. 1 3. Si posuerit pro peccato aniciam suam
Et alias oves habeo, quae non sunt ex hoc ovili, Aillas
oportet me adducere. 4 A R T V M argumentumest a quarto signo boni pastoris, Si proprii r
hoc est,ereantes oves quaerere & reducere,quodper Ezech. 3 . Domunus ostendit,malos pastores arguens, od abiectum,inquisierat,nώ reduxistis, & quod perierat, non quaestitis. Hasebat Dominus multas oum errantes inter gentes, quae non erant de ovili synagogae: has per suos Ap stolos quaesiuit, reduxitque ad ovile suum. His verbis vocationem gentiumspnificat,uti Sacri Doctores explicant. Basil. hom. 18. in Psal. 18. in princi-n pio. Grego. hom .i . in Euans. similiter&Augu. tra L . 3c Chryso .hom.
19. Adduxisse Christus dicitur, quia per Apostolos ab eo missos, eas oves re- ' duxit, di conuocauit. s Oportet, inquit, Me adducere. I illud s Oportet, Patris praeceptum, de mandatum signifuat : habuit enim Christus homo P tris mandatum conuocandi,& remicendi Gentium nati ea ad ovile Dei, pro quibus etiam mortuus
- eonum dubitat hoc ovile sitissesnia in eccle- I . gogam Iudaeor nn, in qua erants renuum time eultiis,& religio Dei: sed difficultas
non sn ex hoc ovili, J insinuat aliud esse ovile,id quod illae pertinebet oues. Quod igitur hoc erat 3 Aduertemsurii est me aduentum Domini nostri,Mclo
C tam sanctam in duos populos cisse a Guisam: in synagogam,quae erat Ecclesia Iudaeorum: 3e in Ecclesiam gentium, suae erat conuocatio iustorum, & fid tium, qui de Iudaeoru semine non erant: quamuis enim inter gentes maxima ex parte Ecclesia perierat, quiλ idololatria & veri Dei ignorantia ubique regnabati trinon in totum periit: nsi enim
deerant aliqui, quamuis rari, & pauci' in qui x veri Dei fides,&madatorum fiaturalium obseruantia vigeret; Iob enim,qui fuit ab Abrahamo quintus, s delis, Strectus erat, et huiusmodi alii, tune si postea inuenti sinto Hi ad Esclesiam gentium pertinebant ,quamuis, ii dixi, maximam partem ovium errassi ,eat; vera illanta Ecclesiam aptum
bus eo eniebant, in multis autem dii ferebant. Conueniebant primo hi fidei necessitate r nemo enim siue ex uno, Gue ex altero populo, remissionem pe eati,ct gratiam consequi potuit, sine v ra fide supernaturali. ad Hebri Tr.
sine fide impyssibile est placere Deo
verum quidem ess, non itasse ir-nibus aequalem fidei explicationem necessariam: quidam enim sdem mastin- .ctiorem,quidam obscuriorem habebat: νει qua re non est opportuna nunc tractatio . Hoe satis sit, fidem omnibus ad sal utem fuisse necessariam, quia ab exordio mundi semper suit ut August. Epist recte docet o Conveniebant secudo quia tenebantur obseruare mandata naturalia, rae in Decalogo cotvtinentur . Necesinium enim fuit se per omnibus praecepta naturalia imple re ad iustitiam, & reus erat peccati,qui trans rediebatu r. Conueniebant tertam in cultu ,& religione: semper enim E clesia sentium habuit cultum exteri rem aliquem, quo Deum coluit, ut co stat ex Iob, qui Deo sacrificabat:&ex
patribiis illis qui praecesserunt,me qua
588쪽
A Iudaeoriam populus separaretur et ouan uis cultus Iuda rum suerit in mi tu ab illo diuersis, in his tribus uterque populus, ει utrumque ouile conueniebat: at
inmultis erat discrimen . Primoquidein fide: nam gentes solum obligabantur
credere unum Deum Saluatorem, Ecdiligistium se remuneratorem, i patet ad i r.a I. at populus Iudarorum obli- batur credere venturu Chrium,&blassam de semine suo: hunc credebant, E sperabant. Fuit autem ex pri-iuilegio etiam aliquibus ex gentibus reuelatum hoc mylierau de venturo Chri sto,ut ex historiis conitati Secundo erat
Miscrime in praeceptis caeremonialibus', ac iudicialibus, quae Deus illi Iudaeoruta populo imposuit,&seruare etenebatur: inter quae unum fuit de circuncisione:
haec autem fideles ex gentibus no tenebantur implere: quamuis enim gentes ad Iudaismum transire tunc poterant,&eircunctes,si vellent: tamen non obligabantur: sde enim,& obseruantia mandatorum naturalium, Dei virtute, S gratia, sine qua feri non poterat, inhibita, ut tantiar 'iam sine circuncisione carmoniis illis. Tertio in antiquitate : Ecclesia enim gentium aiprincipio mundi incepit,& una processit usque ad Abraham, in quo Iudaismus per circun- .cisionem luce Pit, remanente Ecclesia diuisi. Quarto in religionis ampritudin' operinione: in celassa enim gentia
alaudauit error, & Dei ignoratio, ut vix
fidelis inuentus fuerit, postquam di sis est abaea populus Imbeorum: at in Synagoga abutauit fides, religio, Dei cultu ,
ut vere dictum sit. Psalm. 6. Notus in Iudaea Deus, in Israel magnum nomea eius. multis etiam fui enncij, diuinii populus hic cumulatus sit per gente PILas. Non scitialiter omni nationi, uiudicia sua non manifellauitie': pri pter tune Ecclesia gentium sterilis i-lieris similitudinem obtinebat,Synagoga veris iucundae,quae Vices post Christi aduentum in contrarium sunt con mutatae, ut praedictum eii Isia. 1 . Laetare sterilinquet non paris,canta laudem,& hymnum, quae non parturiebas, quia
multi filii desertae magis,quam eius, luet i
habebat virum .ea de causa gentium Ecclesia dicta est tune deserta, oc in ea habitare d racones, & sit ustiones, sc locus inaquosus,dc multaalia, propter rari tem summam fidelium, &4ra piam distiseni cultus: hoc est ite alteruina Syn go a , ad quod tunc pertinebant oues hae
adducendae r quamuis maxima pars e rum erraret, etiam a sto ovile propri', donec a Christo reuocarentur, A addi inerentur in ovile, non illudantiquum, .sed nouum,ut statim licet Domimis. Valus pasto
conuocandas misit hoc loco i nificata audient, inquit oues hae tam errantes, quam squae intra ouilesllud fuerint, vocem Christi, per Apostolos ci mantis, m n solum auditu aurium,sed c'rdium, quia fide,& dilectione,&obedientia,conuertentur ad pallorem suum verum, di fiet unum ouile ex utroq;.. nam ex Synagoga Iudaeorum,& gentium Ecesesia, una uniuersalis,& cathoe ca fiet Ecclesia, extra quam non est salus: ubi iam non est distinctio Iudaei, se Graeci, sed unum est ouil unus populus, una fides, unica religio,eadem sic menta,unum sacrificium: & sicut unum erit ovile,erit etiam unus pastor,vnu caput religionis, &viucus supremus gubernator. Hoc non solum ad Christum Dominum refertur, sed ad sitos vicarios, quos in Guili vis bili militantis huq Ecclesiae habet. Vnus cium est pastor Petrus post christi ascensioncm,
unius etia pastor succcssor Petri Romani Episcopi qui vices Christi in terri
589쪽
vi gerens, villus ouili spastoris munere ningitur, sub quo innesores militant renunti: non toti milli, ut ille, sed singuli singulis ouiss partibus praesidentes. Irt perpende artificium: Ecclesia una a principio per millia aliquot annorum 'usque ad Abraham processit, suis est postea in eo populus, ut duo essent
ovilia: per Christum autem sublata diuisione , ad unitatem reducta est Eccle- qua in aeternum manebit. haec conuocatio,&vnio praedicta est per Ere 'Τ'chie. Aisum in,inquit, filios Israci de medio nationum,ad quas abierunt: O congrcgabo eos undique, S adducam eos ad humum suam, & seciam eos iugentem unam in terr in molythus I si ael,& rex unus erit omnibus imperans, de non erunt ultra duae gentes,nec diit; dentur amplius in duo regna &c. quae verba Theodoretus ibi verbis Domini, quae nunc explicamus, applicat. ω quamuis Hieronymus exponat de populis Iudae, & Israel,qui in Roboam di- , uisi suot,&post captiuitatem coniuncti, tamen accommodatior est, & verior explication heodoreti rium quia decem tribus nunquam fuerunt restitutae ,
vi de dici non possunt congregatae in unum: & quamuis ita factum esset, id sigura fuit huius misicri ii christo, & per Christum perficiendio
Propterea me diligit Pater,qu ia ego pono animam meam ν
οῦ ' ut iterum lumam eam OBiectioni tacitae respondet,ut rem mae si explices, & declaret: Dixerae enim duo, nempe la ponere animam ui3m pro ovibiis suis : Oiursus
habere alias oues,oportereque eas adducere, vocem eius audituras, sui namque unum ouile, dcvninia pastorem ..Obiiceret aliquis,qu'modo sanianiani tuam pones, poteris postea adducere oves has, ut vocem tuam aud nua ceris unus pallor unius ouilis 3 Respondet, quia ita Pater voluit me ponere' animam,ut rursus eam assumerem: ita mori me decreuit, ut cito resurgerem, de hac ratione dicta mea conflant, nec inter se pugnant; Ponam enim animadi verum erit,me pro ovibus animani ponere: iterum sumam illam , & resu ram, di sic adducam', dccon E egabo oues meas, & audient vocem meam ι & erit via una ovile, & unus patibi. Quod autem dicit, I Proster diligit me CPater quia pono animam meam, ut iterum sumam eam, Jeundems nium sa- F eae; ac si diceret : in hoc Patri placeo; ac eius voluntateni facio , se propter
hoc Pater sibi in me complacea quod pono animam,& rursus assumo: quod morior, ec resurgo rnon quod haec sola causa se , propter quam Pata dilig;e filium & ineo sibi complaceat, cum multae aliae,&antiquiores sint, sed quod hoc Patri placet in Christo: ffligere enim p ut complacere in ipso. Hic est sensus,ec connexio huius sententiae . ANNOTATIO II: Hrationibus non se a patre Christus dile
ctus: hoe autem dicit Dominus, ae si aliis verbis diceret ; vos me seductore,. pretanda,&connectenda sententia. & legis transieretarem iudicatis, at ego inti In prinii chrysesto homills s. verba etiamsi nihil inueniam in vobis, er humilita e esse dicta a Christo' pter uod vos diligam,hoc tamen titu- . homilie cente ut sit sensus; Piter dila- dodili O, quia Pater dilexit vos , ita,ve
atri me propter oues,ut nemp. m amuri me animam pro vobix velle t ponere.
590쪽
A lexit me Pater propterea,quia animam adeo ut quamuis ordo n3 Inaerteretur, o
meam pono,idest, haec cauis est propter expositio non esset probanda . nullam quam etiam me Pater diluit, licet com pra terea connexionem accommodatam plures aliae non desint. Tertio, aliqui expositiones hae adserre fidentur. pr nostris temporibus aliter exponui, pro- pterea mihi expositio,& connexio in ca: dilexit Pater, quia animam mentatio posit legitis
pono, idest, ex voluntate, Si dilectione Patris est, quod animam mea pono proonibus . d hae expositiones videntur
violentae. nam non dictum est, propterea dilexit me Pater, quia pono anima , ut iterum siumam eam. Quod enim liqui interpretandum censent, particula ima videtur: nemph ideira Pater sibi in me complacet, leu hoe in me Patri placet, quod ita animam meam pono, ut rursiis eam vinam:& magno consilio non absolvis dixit, Pono animam meam: sed ad Patris dialectionem,& quod iIli ita complacitum
sierit retulit, ut mortem suam non ex
Auctoritari is, s Vt, J tanquam notam eons cutionis, odio Patri aut culpa propria,sed secum separatam sententia ruere, ut sit se, dum eius voluntatem esse significaret s.s,Dilexit me PaWr, quia pono anima, Quamuis autem Pater in Christo homi-α rursus adiungatur, v sumam eam, id ne propter unionem sibi simis compla
est,consequitur, ut simam eam: est ma-- nifestaeuerso . verborum 8 sententis:
nihil enim de ovibus meminit hie. Et rursu totumhoe, silicet fPono anima,
ut simam. J est propter quod dicitur,' I Pater dilexit me. t Alij recentiorii mouarto loco hane veritatem sentientes, ne interpretantur,acs dictum esset:Ego pono animam meam. & tristerea dii xiime Pater,quantum ad essectum liue, tresirgam,quasi gloria res irrectionis sit ea merito passionis. Hoc tamen est etiam ordinem verborum ad libitum disponere, Sc scripturas ad proprios interpretantium sensus traherea Adde hane phrasi diligis me Pater, ut sumam it rum animama in eo sensu, quem hi imterpretamr, non retexiriinscriptura,cuerit. Matth. ir. Ille est Filius meus dilectus, in quo mihi complacui: non obstat tamen quominus sint miliae aliae aeausae complacendi, ut hoc. complacere ordinem ad multas habeat causas, quε-
admodsi & meritum Christi se habuit tmeruit quidem Christus redemptionε
hominum, vel Bla unione, cuia homo ille Deus erat, vel viro actu bono, vel una gutta sanguinis: tamen muliis tirulis unum, & idem meruit, singulis peraemeaeissimis: ita etiam quod complacuerit Patri inchristo homine, se habuit. Complacuit enim Patri in Chri-Ro,etiam in hoc quodHortem sibiit ac ita animam piauit, ut Orsiis eam assi meret. Et ex his intelligentia sente
Nemo tollit eam i me, sed ego ponoeama meipso: potestatem habeo ponendi eam,& potestatem habeo iterum
sumendi eam. COMMENTARIVS. EXPLICAT sententiam pr2cedentem,&quia duo laeae5tinebantur
horum unum modo exponit, alterum verbis sequentibus. Primum erat,s Pono animam meam, ut iterum sumam Q docet re non mori , ut caeteros homines, qui necessitate naturae moriuntur. nec in potestate eorum est antinum in corpore detinere: sed expellitur etiam ipsis nolentibus. Rursus antimam expuliam a corpore, non possunt reuocare, nec in corpus reduc at