Opusculum tribus articulis absolutum. De præstantia doctrinæ ss. pp., præsertim Augustini in materia predestinationis, & gratiæ. Ubi de excellentia doctrinæ doctoris angelici. Ex operibus Grauinianis excerptum ..

181쪽

fuam et inuidendo meIioribus, que ad

Praecidendae communioni et codendischis malis, mel haeresis, sacrilegium peruenire,

diabolica praesumptio est. In nullo autem aliter sapere quam res se habet, AN M perfectio est. J cum ergo ex verbis Ciementis Papae VIII. doctrina S. Tho sit ab is errore conscripta, Angelicam propemodum obtinet perfectione doctrina S. Doctoris, & Angelica perfectionem aemulatur J unde in materia dogmatica nullus nisi impius ausus est sicut de Naetiaren. idem S. Thomas descripsit p. p. qGI .art. 3.) inferre calumniam δε non nisi sciolus sinistre dexam insigniDoctore oblocutus est.

Soli

182쪽

Soluitioin Argumentortim.

AD Primum. Iampridem respoέ-

dit Ioannes de Neap.in quotilibetis M. S. quod ille articulus Parisiensis editus est contra aliquos Philosophos, de Averroistas, qui docuerunt Angelos, siue substantias separatas noli abere causam efficientem, sed finalem tantum ; unde ista propositio, Angeli sunt essentia per ablativum casum in telligebant, hoc est, sua essentia sunt substantiae separatar,hoc est efficienter: quod erat dicere, non habent per causam primam. Ceterum si vocula, sua essentia ccipiatur prout eli casiis nominatiui per quod insinuatur , ψ idem sit suppositum , tu natura in Angelis, ut dixit in ar. cit.& de ente,& essentia c. s.

dicendum quod nomine suppositi in-: M telle-

183쪽

tellexit individuum,& sensus est quod

singularitas illa, por quam natura Au- gelica fit haec Sc indiuidua, non distinguitur a natura,& forma Angelica,quq cum sit spiritualis,omnemq; persectionem suae species habeat,per se,non per materiam signatam indiuiduatur: Uerum quia suppositum addit super indi suiduum aliquod positiuum , quod est

esse ultimum naturae terminum, dicendum est.S. Tho dum dicit supposituminon distingui a natura Angelica Ohere intelligi a natura non distingui ta-

quam rem a re,sicut Petrus, .c Paulus, cum hoc tamen stat,quod distinguatur realiter, quia aliquid reale na est in natura,quod estin suppositoinc natura in diuidua,Sc e contraἀAd secundum Respondetur a Io. de Neap. in eo ar. Parisiensi damnari Muerroistas, qui propterea intellectum possi

184쪽

i pbssibilem humanum multiplicari noli. per se iub eadem specie dicebant , quia

: nulla habet materiam laquam partem sui quod probat ex ar. I II. Parisiest,in quo sic dicitur: ratio, quod intellectus sitetnus est, quia forma non multiplicatur, nisi quia educitur de potentia materia:emror.Vnde dicere ideo angelos non multiplicari posse per diuinam omnipotentiam, quia non habent materiam tamquam partem sui, est error, sequeretur .n. quod Animae humanae multiplicari non possent in eadem specie: cetera dicere , non posse nec per Dei poten- tiam multiplicari Angelos sub eadem

specie,ex illa causali, quia Angelus se ipse indiuiduatur,lca sua forma specifica, dc non ex materia signata, vel ordine, & commesuratione ad illam, nutilum est incoueniens. Sicut, nec est ab-

surdum dicere, impossibile esse posser M 1 dari

185쪽

dari plures albedines Leparatas , cum non sint plures,nisi cum sunt in pluribus subiectis. Multiplicari vero possut plures animae licet separatae sint,ex co- mensuratione , Sc naturali aptitudine ad plura corpora: unde non est eadem ratio, ac de substantijs separatis . Vel dici potest ex eodem , voluisse Episcopum Parisiensem damnare illam clautulam,Deum non posse &c. quasi hocst ex impotentia Dei , unde Magister lib. I. d. a. illud Augustini contra Maxim. 2 ton est dicendum quod filus non potuitgenerare,sic exponit: idest non ex eius impotentia fuit, quare S. D. in qq. disputatis q. p.de pol. in corpore ar. 3. eas propositiones quod DeuS non potest hoc, vel illud facere, exponit, quod non hoc dicitur non posse facere propter defectum suae potentiar ; fed'

186쪽

i Fibilis dicitiis se impossibile est mul-

- tiplicari aliquod in eo, in quo non est: materia signata, vel ordo ad illam. Vel dicendum S Tho loqui de potentia o dinaria,non posse fierimon de potentiai absoluta, opus. vlt. recte dicit D.

l Tho. quod rudis ingenij est dicere ,

Deus de potentia absoluta non potesti producere plures intellectus separatos in eadem specie, ob id quod secundum naturam rei dari non possunt. Ad tertium Respondeo , quod du pliciter potest intelligi unam animam

esse altera perfectiorem, uno modo essentialiter, alio modo accidentaliter , vel quantum ad eius propietate , qu modo omnes animae sunt aequales, ex mente S.Tho., nam substantia non potest suscipere magis, Sc minus, ex Phi- Ioseph. in praedicam. Secundo modo

inter illas potesttae inaequalitas, & hac

187쪽

dari plures albedities separatas ἰ curii non sint plures,nisi cum sunt in pluribus subiectis. Multiplicari vero posisit

plures animae licet separatae sint,ex co- mensuratione , naturali aptitudine ad plura corpora: unde non est eadem

ratio, ac de substantijs separatis . Vel dici potest ex eodem, voluisse Episcopum Parisiensem damnare illam clausulam,Deum non posse Scc. quasi hocst ex impotentia Dei, unde Magister lib. 1. d. a. illud Augustini contra Maxim. riton est dicendum quod filus non

potuitgenerare sic exponit: idest non ex

eius impotentia fuit, quare S. D. in qq. disputatis q. p.de pol in corpore ar. 3. eas propositiones quod Deus non potest hoc, vel illud facere, exponit, quod non hoc dicitur non posse facere propter defectum suae potentiar ; sed proptὸν defectum p sibilis , quod a ratione

188쪽

i sibilis dicitur ,se 1mpossibile est muli tiplicari aliquod in eo, in quo non est materia signata, vel ordo ad illam. Vel dicendum S.Τho loqui de potentia ordinaria,non posse fierimon de potenti. absoluta, opus. I 6. e. vlt. recte dicit D. Tho. quod rudis ingenij est dicere , Deus de potentia absoluta non potest producere plures intellectus separatos in eadem specie, ob id quod secundum naturam rei dari non possunt. Ad tertium Respondeo , quod dupliciter potest intelligi unam animam

esse altera perfectiorem, uno modo es sentialiter, alio modo accidentaliter. vel quantum ad eius propietates, quomodo omnes animae sunt aequales, eNmente S.Tho., nam substantia non potest suscipere magis, & minus, ex Phi-

Ioseph. in praedicam. Secundo modo inter illas potest esse inaequalitas, & hac

189쪽

admittit ma expresse enim dicit,

cum in hominibus quidam habeant obrpus ex perfectioribusporantist, tam intellecise ua, fu sensitivae, metrus disposita om

tiuntur animam Wgioris virtutis in inte

B udo : M iterum, exparte inferiorum virtutum , quibus intellectus indiget adfui operationem: ilis enim, in quilus Urtus imaginativa, oe cogitativa, oe memoria, est melius di possim .sunt melius dif- positi ad intelligendum me. & sic salii tur inconueniens articuli damnati Parisjs, semper enim anima Christi Domini perfectior fuit omni alia anima, de nobiliori intellectu, & nobilioribus potentijs sensitivis . Sed etiam si teneamus S. Thomam docuisse, nedum extrinsece ratione dispositionum , sed etiam intrinsece , non solum, quo ad potentiam intellactivam, sed etiam in ipsa persectione substantiali,vpam ani,

190쪽

mam esse altera persectiorem' distis guendum est de persectione substantia li,quod quaedam est ex forma specifica. quaedam est persectio indiuidualis:prisma aequalis est, nec suscipit magis, deminus, secunda desumitur non ex ordine animarum ad corpora, sed ex Deo

creande has , vel illas , ad haec vel illa torpora perficienda, & actuanda, quae sunt inaequali dispositione disposita,ut talis disposito no sit causa, ut haec anima perfectior creetur, quam illa, sed occasio ; sicuti perfectio naturalium in

Angelis fuit occasio,ut cum perfectiori gratia persectior natura crearetur, dc sc non est inconueniens animas in ista perfectione indiuiduali creatas a Deo, esse inaequaliter persectas. Ves tandem dicendum est, quod etiam admissa arquat itare, perfectione,&nobilitate animae Christi in essentialibus cum anima