Opusculum tribus articulis absolutum. De præstantia doctrinæ ss. pp., præsertim Augustini in materia predestinationis, & gratiæ. Ubi de excellentia doctrinæ doctoris angelici. Ex operibus Grauinianis excerptum ..

191쪽

Iudasi nullus error sequitur: Parisienses enim loquuti sui de omnimoda no- lhilitate, tam in esse naturali,quam gratuito, in quo non potuit aequari anima Iudae Animae Christi , qui fuit plenus gratia, de si in essentialibus eius animae

aequaretur.

Ad quartum,ex verbis ,& mente Io. de Neapoli Respondetur, quod stante actuali apprehensione, M iudicio rationis de aliquo faciendo , vel respuendo, omnibus poderatis, vel tamquam me- llioribus pensatis, & oppositis repudia- ltis, non potest voluntas' velle oppositum, essent enim duo iudicia opposita, idest unum de volendo illud, & aliud de respuendo, hoc enim esset simpliciter omnibus pensatis iudicare, esse hoc omnibus prosequendum, & simul esse s respuendum e liaec autem duo iudi- cia simpliciter sunt opposita,& per co-

192쪽

l sequens repugnat,ut possint esse simuI, lieet intellectus secundum unam co-- ditionem iudicare possit obiectum esse: prosequendum , secundum alteram re-

spuendum,ut patet in intellectu incontinentis , qui duplici utitur syllogismo

ex Arist.7.Ethic. cum tali autem apprehensione, & iudicio intellectus, stat potentia voluntatis ad oppositu: in quat remanet etiam aptitudinale iudicium intellectus,quo potest oppositum iudicium formare,& illud voluntas ample- isti : quare cum sint potentiae ad oppositum se habentes, remanet potentia: absoluta, quae stat cum vno actu, cum, indifferentia, ad eiusdem actus carentiam, vel ad actum oppositum, & in compossibilem: unde solum infertur necessitas conditionata, & ex supposi l tione, quae non destruit libertatem,ab stluta vero necessitas,qus vim inserre

193쪽

libero arbitrio aenegatur Porro arrticuli Parisienses non necessitatem co-ditionatam , vel ex suppositione danarunt, sed absolutam, sicut ut aduertit Ioannes de Neap. dicebant errandes, contra quos tales articuli editi sunt Ad quintum bene notauit Ioannes

de Neap. loco cit. illos articulos factos contra docentes, Deum mouere celum ex necessitate naturae,ut patet ex a. 19.

ubi dicitur, quod Deus est ca necffaria motus seperistrum corporum, co- iunctionis, diuisionum, contingentia iis stellis, error. Stante Vero eo errore,rursus alter articulus consequenter damnatus est in hac forma, si Caelum staret, nec Deus esset . Ex priori enim articulo sequitur, necessitas enim illa naturae inseri diuinae existentiς abnegationem Don secus ac abnegatio proprietatum hominis v. g. risibilitatis , tolli naturr

194쪽

homἰnis. Sanctus autem Doctor&si dicat , quod cessante motu caesi,cessaret generatio, de corruptio in inferioribus, numquam tamen dixit quod impo-stores obiecerunt quod si coelum staret, nec Deus es. t. Ad Sextum, imponitur S. Doct. quod sola scietia oppositorum sit causa libertatis, nam & si dixerit S. Tho multis in locis, libertatem fundari in indifferentia iudicij rationis,locutus est. de libertate radicaliter, Sc haec est in intellectur formalis vero libertas est iu Voluntate;vnde utrumq;comprehendit Philosephus cum definiuit,liberum arbitrium esse facultatem intellectus, volutatis, & utraq; exegit S. D. unam radicaliter, alteram formaliter. Parisie ses ergo damnant negantes formalem libertatem.

Ad septimum. Ille Articulus dari

195쪽

hat Averroistas dicentes, unum intexlectum esse in omnibus hominibus, de gradu ationem melius,vel peius intellia gendi oriri ex diuersitate potentiarum inferiorum, quas in diuersis diuersas tantum agnoscebant. At S.D. ne dum ex meliori dispositione virium sensitiuarum, sed etiam ex nobiliori potentia intellectiva nobiliorem modum intelligendi arguit, Ix nobiliorem animamiaquantum ad naturalia, visupra expositum est. Immerito ergo Angelica doctrina impetita est. Dicitur aute a quibusdam ait S. Th. loc cit. appetitus intellectus passivus , quia est rationalis per participationem, sed vere est actus alicuius organi corporalis , qualis non

est intellectus,qui est in potentia ad intelligibilia , de sic obiectio non est ad

propositum.

. Ad 8ctauum.Ille articulus Parisien-

196쪽

ss formatus est contra quosdam sustinetes, intelligentiam esse anima Coeli, quod damnatum est in ar. IO2. ex qua positione sequebatur, quod intelligentia aliter poterat mouere, qua moueat, tardius,vel velocius,sicut anima mouet corpus, quare, Ut notauit Io. de Neap consulto non dixit corpus,sed Coelum; in dubium .n. cadere non poterat, pro solo libito voluntatis,tardius, vel vel Ocius sola voluntate, seu libito aliqua corpora mouere ad diuersa loca. Ceterum S.I ho. docuit Angelum non pos se mouere Coelum sola voluntate, nisi supposita diuina ordinatione de mouendo Coelo,a quo omnis motus inferiorum dependet &c. quare non poΩset Angelus alio motu, nempe recto, vel aliter quando IIIouet, mouere, nisi Deus vellet. Vel dicendum ex S. Th. qu*-.5 a. 2 ad 2. quodcu actio volui tis

197쪽

b iis limitetur secundum modum essentiae, non oportet,quod Angelus possis agere omnia, quae mellet,Vnde ut dicit in corporear. nec virtutem , nec essentiam habet infultama, Ad nonum R. Quod aliud est loqui

de existentia animae, vel substantiae separatae in loco ex sui natura, aliud supernaturaliter, vel miraculose. Primo modo,animae, vel substantiae separatae conuenit esse in loco ratione operationis,unde Boet.quoq;dixit communem

esse sapientum intelligentiam, substa

rias separaras, non esse in loco, nempe secundum essentiam ; sed ratione suae mperationis. Secundo modo Angelus , yel anima separata potest esse in loco , etiamsi ibi non operetur,vel ab alio patiatur,ut dicit q.sent.d. qs .a. I . siquide animae Patrum fuerunt in limbo, de

puerorum in originali decedentiu ani-

198쪽

H, nune in limbo furit . Se tan eά non

operantur in aliquod corpus,nec ab aliquo corpore patiuntur , unde vere ibi esse dictitur,licet modus quomodo exustant, nobis ignotus sit. Sed etiam Art. vltimus Parisieirsis metem eorumdem

exponit: dicit . n. quo ubstantias a-j ratae v quotm sin ecudumsubstantiamo Stam, intelligitu si quod substantia animor, vel Angeli non sit in loco,error est,si autem intelligitur, quod substantia sit ratio essendi in loco,Vera propositio est,. quod substantia non est ratio existendi in loco Nar. 2oq. sic dicitur, quod si stanti separatae sint alicubi per

eserationem, ut quod,. nonfossunt ueri ab extremo in extremo , nec in medium,

nisi quia possu ni velis operari,aut in m dis,aut ira extremo,error ri intelligitur si ne oritatione substantiam esse in loco, hoc loso ad locum, Breuius

199쪽

dicitur, quod dato, quod Angelus non applicaret suam virtutem, nulliui esset tanquam in loco,esset tamen tanquam pars uniuersi in toto, nec hoc est difficile penetrare, quando cadu supremuest in mundo, de nusquam tanquam in

loco

l n D primum respodetur sicut di-

cebat Socrates apud Clementem Alex.lib. I .sunt,ut sint,in ubi

rijs multi qui Gm , qui gestaret ferulam , pauci mero Bacchi J hoc est multi, qui Theologi elassici vocari ambiunt, sed pauci,qui Thyrsum gestant, M principatum,hoc autem iudiciu non ex mul-

titudine vulgi habendum est, ut idem lib. s .ex Cleanthe scrib ebat. pessii formam dum mis sophus

200쪽

esse repente, Terreat amentis, nec te sententia mustis

Iudicium spiens, m iustum nos habet illum Vulgus, oe in paucis vix hoc reperire licebit. I. Comicus quoq;perbelle dixit. , Pulchra in tumultu, iudicare non

deceta

Ex Concilijs ergo,& Rom. Pontis. authoritas S. D. ponderata, sciolorum censuras non formidat , Vt nec a vulgo titulos emendicat. Ad secundum, ut adnotauit Clem Alex.lib. 7. vetus erat prouerbiu qui

quid est pulchrum inis quitur Momus J

unde mirum non est si opponens,S.D. pulchritudinem submordere conetur. negatur ergo antecedenS.

Ad probationem primam, ut dicit N idem