장음표시 사용
251쪽
antasmata, sed la agi lentia, s ipsus praesentia transfert phantasimata de potentia ad actum, sicut lumen nihil agit in colores, sed sola ipsius
praesentia eos deducit de potentia ad actum , ut cum a tua non immutarent visum, actu vis immutent. Sed neque istorum sententia vera e i , quia
quod aliquid sit Perd agens, O nibit agat animo consequi minimὸ potest e
Meus enim ab actione denominatur , quod se nou agit, non video quomodo Pelia agens dici queat; dicere e I agens, O non agit, pertiade e lac si dicatur axem non es agens, praeterea nihil potest extrahere aliquid de potentia ad actum esse mediante actione Ued intesiectus agens extrahit pharona de potentia ad actum: igitur extrahit mediante actione . neque ratio a lumine de pta aliquod habet momentum , nam licet lumen nihil a gat in colores, agit tamen in medium actione positiva ipsium illuminando, ex quo teuctrae remouentur , quibus remotis , colores qui actus sunt diaphani illuminati, visum immutant. sed cum bactenus aliorum sententiae reiecta sui, nunc quae nostra sit siente uia in medium asseramus . dicimus autem quod intellectus agens agit, ct actione positiva contra secundam , O te tiam opinionem , nou quidem aliquid imprimendo in phantasma ct actione transtume, ut dicit prima optula, sed actione immanente e nam cum pha
lassa quae pedissequa ct ministra est intellectus ei obtulerit Dantasma, quod
materiale eIL, tunc inesse 1 qui itatem formam in Dantasmate conditionibus materialibus inuoluta intelligit nan intestilendo indiuiduantes, materiales conditiones,o hoc pacto dicitur a materiae conditionibus formam
abstrahere: si quidem abstrabere , loquendo de absi actione rationis , nil liud eIi vis intelligere virum , non intelligendo aeterum : nam quem modum sensus visus se et oferatur lac in quo dulcedo , ct albedo coniuncta suus arat albedinem a dulcedine , quia percipit albedinem quae Im ruris es, non percipiendo dulcedinem , ct ecootragustus D eodem lacte separat dulcedinem ab albedine, quia percipit dulcedium nou percipiendo albed nem: ita intellectui cum sebi offertur a phantasia forma materialibus couditionibus coniuncta G a materiae conditionibus forma, abstrabit, quia quiditatem, O formam ditelligit, non intelligendo materis conditiones , quae fui iuris minime sunt. O quoniam intelligere es actio MManens . Opostria, ea propter dicitur quia intellectus agens abs his formam a materiaeco rditionibus actione immanenti , ct potitiua : O licet intelligere abo istori quandoque dicatur esse pati , ut tertio de Anima secundo, id non . intelligitur formaliter, quia intelligere formaliter es in capite iudicis,
actionis, ut te Iiatum reliquit is emet Ari t. nono set. 16. sed i re ligere dicitur pati concomitanter, quoniam cum intellectus intelligit, ab
intelligibili patithr, O perficitur, O secundum hanc amouem immaneu-
252쪽
tem dicitur facere de potentia intelligibili actu intellectum, illuminare phantasina , O transferre formam de ordine materialium ad ordinem immaterialium: etenim forma cum materialibus conditionibus coniuncta es , dicitur potentia intriti bilis, ct iu tenebris delites eus , quoniam materiales conditiones perinde ac tenebrae sunt, quae intelligibilitati obsi unt: cum v ro intelligitur illis non intellectis dicitur actu intellecta . dicitur etiam ill minari,ac in esse quodam conspicuo reponi, mile species illuminata, aut phat asema illustratum nil aliud est ni se forma φὰ tenebris , hoc e isnd mat
rie conditionibus intellecta , ct hanc de modo operaudi inittrectus age tis veram, O germanam arbitror Aristotelis extitisse sententiam , ex quo sequit. non opres esse tot in Socrate intelligente intellectus multiplic ri, totque in intellectione afferre negocia , Hsicuti commoster volunt i
terpretes,qui asperunt quod intellectus Meus abstrahit speciem intelligibilem d phantasin.rte, po lea illam reponit in intellectu possibili tanquam in sibi . cto, qui cum si eciem receperit, ea clue insignitus fuerit, postea intelligi fabulae , ct figmenta omnia , Husa taxat est in Socrate intellectus , quiplmes habet gradus quos in context. 17. Aristoteles disserentias nuncupauit, quippe cum rudis omnino est , O ab omnibus denudatus possibilis nuncupatur et cum νοὸ phantamata habuerit reli uata in phantasia ,
runc gradum perfectiorem adipis itur, O dicitur intellectus in habitu, qui non eji in paentia scuti prius, quia prius potentia erat ad actim primum, sed est in potentia ad vereari , .est persimilis babenti scientiam , Onon contemplantie cum Hrὐ intellectus iacentem formam in phanta vi ie intelligit , non intelligendo materiales conditiones tunc dicitur intellectus agens , O isae siunt differentia quas de intellectu tractare propolluit ri t. ia context. primo terti, de Anima , quas etiam prosequutus fuit tu eodem libro , hinc'Zimarae detegitur error, qui Theoremate 99.abLDactionem in duas species diuisit, quarum una est transferre res de ordinem
ordinem , O facere de potentia intelligibilibus actu intellecta. O ista e toperatio intellectus agentis , quae foe cognitione licitur : sed ista actio
fit ab eo per modum natura, quia ab it his, ou cognoscit se ab ire here, scut ignis comburit , nescit se comburere : alia verὸ absisam
nis species est intrilectio unius altero non intellecto, huiusmodi abilr ctio es operatio intellectus possibilis , ιum tamen omnis abstractio , qua rationis es , nil aliud sit nisi a P ehensio unius ex bis qua coniuncta sunt secundum esse , reliquo non apprehenso, om visque a fractio fiat ab late lectu agente suὰ si abili actio uniuersatis a particulari , qua omnibus scienti s communis est stud sit abstractio Ammae a materia sicut es abII, actio Mathematica, dicere quiuetiam, quod rintus cognosciti sicut eII intellis P ctus
253쪽
ctus agens agat, ct non cognosiat se agere , ridiculum est, O homine dignum,qui si fio Om ia confingit. si actio intellectus agentis neque com prehenso Mneque cum cognitione, ct comprehensione esscitur, vi inquit, declarare debuit quid si , O quomodo fiat: sed quaeres ad quam intellectus ope rationem reducitur haec intellectus agentis operasio, dicendumquod ad primam intellectAs operationem reducitur , quae es indivisibilium intellectis , in qua non reperitur falsum sicut in secunda operatione quae in compositione consiliit : de hac ab Iractione loquutus fuit Aristotes. δε- cundo I scorum I 8 . ubi loquens de Mathematica abstractione in qua abstrahitur linea a sensibili materia, in qua est , sic inquit , Et sec ab- .Ltra lentium non est mendacium , ex qua determinatione noctra pl- sisecolliguntum, ct quidem pulchra primo quidem illud Gregori' dissoluitur Amis
argumentum , quo probare nitebatur singulare esse primo cognitum ab intellectu , si quidem intellectus agens abstrabit niuersale a sngulari rigitur primo cognoscis sngulame a quo abstrahit , secus abstractio fieret .sib ignoto , a quo argumento nesciens sese explicare Zisnam in quaesione de primo cognito ad illam confugiens fabellam , inquit, quod intellectus agens cum abstrabit neque cognoscit singulare a quo abstrahit, neque valuersale quod abylrabitur , sed illud demandat intellectui possbili cognosiendum . sed ex iam dictis argumentum dissoluitur , quod intellectus agens abstrahit νniuersale a m lari , non tamen cognoscit singulare a quo abi trahit , cum infert ergo abs, actio sit ab ignoto , tantum abes γt hoc sit falsum , ut potius sit mari d verum , O Ars
teli consul aneum , quia cum ab strabere nil aliud sit, quam intelligere νnum non intelligendo alterum: igitur cum intellectus agens abItrahit Mn uersale a singulari, intelligit uniuersale, non intelligendo se agulare, licet hoc cognosatura pliantasia in quamantasina singulare adinvenitur, qua etiam in re Gregorius naturam operationis intellectus agentis ignorasse videturi Colligitur secundo,quod uniuersale non praecedit ,sed consiequitur actum intest Geudi,contra communem sententiam, quia cum oluersale per Afractionem ut, ab ubere autem si intelligere unum, alio non intellecto, igitur uniueresa est per intelligere ergo uniuersale sequituar intelligere sic ut affectus casesam suam in equitur,o quamuis obiectum realiter actum intelligendi praehre debeat, tame 3 quo ad rationem formalemquae est νniuersalitas in obiecto. quitur actum intelligendi, hoc pacto potentia intelligensfacere potest obiectum suum,quia intellectus est qui facit uniuersale in rebus. Colligitur tertio, quod terminus ac tionis intellectus agentis nil aliud est ni Orma actu comprehensa,et intellecta,quia intellectus agentis operatiost abstrahere formam a
materis conditioribus: abstra here autem sit intelligore forma conditionibus. illis
254쪽
illis non intellectis, igitur terminus actio vis intellectus Ventis est forma sectu intellecta. Colligitum tandem quod non datur ν uuersale,seu species impressa, ubiectiu2 exi tens in intellecta,remanens post acti i uelligendided solum expressa, obiective existens in intellecta,cessaus,cessante sectu intelligendi, quia cum vniuersale non habeat esse nisi quia abstrahitur, ipsum vero abstrahitur, quia intelligitur,igitur uniuersale habet esse quatenus intelligituri quoniam intelli nou diutius perdurat, sed quasi celeriter tra sit deo uniuersale dicitur habere esse velox in inte sectu, do citque cessante amι intelligendi. quam veritatem tandem vidit Ogueriῖ .de Amma coma p. bi sic inquit ad verbum, necesse e Ii ut formae seu existi ute' in litellectu secundum velocitatem, O rem γelocis transimulationis non
fixam, quod ille eodem formae sint existentes in rebus sensibilibus extra animam siti ut babitus in habente habitum,ct res fixa in materia .vnde δε-sra quaerit Zimara in quaesi.delyeciebus intelligibitibus ubi Priversale habet esse ubiectis quia nullibi habet esse subiective, sied tantum obiecti
secut cogi um in cognoscente, sed hoc totum proue ait propter ignorantiam operationis,maique operandi liatellectus agentiso iam vero ad quaesitum se
Et hic intellectus impassibilis , separabilis,& immixtus
est, substan tia actu. M hactenus operationem, operandique modum explicauerimus,nuc supere It ut quaesitum quid es, eiusque natu raconsideremus. quam quidem in contex. I9.bac desinitione Aristoteles explicat, dicen Intellectus agens est impassibilis, separabilis, immixtus, substantia a quam sanὸ expauens Simplicius inqui quod desinitio ista datur de supremo Osubstantiadi animae intellectu,qui est in se manens,nec amplius ad extra progreditur: hicA. ab Aris eparatus dicitur non folii a corpore ct a corporea vita, ed a vita discuisua:consistitat. Iecudu ipsium tunc apud se, vihil extra se quaerens, propterea etia inq/it,pasionis expers dicitur, quod a nullo extrinsiecus accepto perficiatur, hed aseipsio perficit mr,aut iam per fectus existit. Quae Simplic sententia Ialsa est,quia intellectus ditisse manens non consideratur iet tertia libro de Anima, quoniam tunc tertius liber de ani. esset mixtus ex diuersis considerandi modis,utpote ex modo consed randi naturali, Melamimo deducitur consequentia,quoniam intellectus γt iast manens ab Dahit a materia secuπdum esse, secundum rationem,cu etiam ipse auctore Simplicio tunc nullam ad corpus ad corpoream vitam
255쪽
vitam habitudinem habeat. Sed hic es modus considerandi Metapb icus,o6. Met. a.igitur intellectus ut in se manens consederatur modo consederandi Metaphisico. cum in eodem libro consederetur intellectus ut progressus es, se habitudinem habet ad corpus hic autem est modus co sideradi naturalisint legitur eodem 6.Met. a. secundo Thip. I 8. igitur intellectus considerabitur modo considerandi naturali.ergo tertius liber de Ani ma neque erit naturalis,neque Metaphisicussed confusus,o mixtus ex habitu naturali, Metaposco, quamobrem dicendum est, quod de initio isti datur de intellectu adhuc progresso, o adhuc ad materialia habitudinem habentesccundum quam rationi m consideratis in toto I .lib. de Anima.datur verὸ donitio ista intellectus agentis per quaedam praedicata commvnia, quibus conuenit cum possibili anquam per genus, o quaedam propica tanquam per diserentiam,communia uni vii cc,intellectus agens es imp sibilisseparabilis, immixtus,qua etiam conueniunt pussibili ut patet ex contex. a. eiu idem terti probat autem haec praedicata conuenire intellectui agenti hac ratione.agens sempeν est honorabilius patiente , sed agens
intellectus est agens intellectus possibilis,es patiens.ergo se ista praedicata quae nobilitatem signi ic ant, conueniant intellectui possibili qui ignobi
lior est,multo magis conuenient intellectui aget ti,quia quod conuenit en biliori. quod persectionem senisicet,multo magis conueniet nobiliorim quo loco apertis me colligitur contra Alex. sectatores ipsius,quod intellectus o
possibilis eri uniformiteri Mixtus, separabilis a corpore sic ut inter G
lectus agens. quia cum ratio rini.in hoc sit coisituta, intellectus possibilis 'qui est ignobilior agente sit immixtus,o separabilis,ergo intellectus agens qui nobilior est,aut in antecedente intelligit intellectu- possibilem ef- se immixtum Osiparabilem secundum rationem esse:aut secundum rhtionem tantum,vel quod non sit organo alligatus: si primum habetur inte tum si se candum gitur ex illo antecedentinobauit tum intellectim agetem esse separatum secundum rationem, aut organo non alligatum,quoniam termini uniformiter accipiuntur in antecedente O co sequente .sergo cocludi dcbet intellectum agentem esse immixtum Od corpore separatum , ita ut eductus non sit de potentia, materia,Pt uolunt, cum hoc deducatur ex illo antecedente,quia possibilis immixtus O separabilis est. litis dicedum es intellectum possibuem esse a corpore se parabilem, O re materia gremio non eductum.cum autem Thyosiophus declarasset praedicata communia quae loco generis se tenent ex seat praedicatum proprium intellectus agentis,per quod agens distinguitur a possibili.hoc autem eI cum dicit , l Sub tantia actu J quam partem exponens. brodit Alexander pr osue paraphra.de Anima libro cap. intellectu agente, inquit, Tuod intelis
256쪽
ctus agens dicitur substantia actu,ides actus purus , nam cum ex prisapi, te definitionis intellectus agens sit impassibilis σθpanabilis citra materiam ct potentiam s. igitur est actus purus . hinc deducit. Elexand. intellefium agentem primam causam esse , nam si actus purus emtalem profecto primam causam esse ab Arist. commo ratum est. sed haec .wexandri expositio false est, quoniam cum idem sit definiendi ct considerandi modus,si intellectus agens definitur ut actus pzrus, m Io con meratur ut actus purus, o cum per Oflexa r.intellectus agens set Deus, igitur Deus in tertio libro de Anima consideraretur t actus purusquod falsum es cim id fiat in ia. Mel.accedit qu)d illud idemsequeretur quod contra Si fu- 'perius deductum est, nam si intellectus agens definitur O consideratur ut actus purus, cum talis sit modus considerandi Metaphisici, quoniam ut sie abstrabit a materia secundum esse, siecurdum rationem, O cum in eodetertio libro consideretur intellectus humanus ut potentia est O in ordine ad corpus qui es modus consideraudi naturalis,litur tutellectus humanus cosderabitur modo considerandi naturali,quare tertius de a u a mixtus erit ex diuersis modis considerandi, quare neque νοῦ us liber erit, quinimmo nec una scienti quoniam ablata unitate modi considerandi scientiae ναμ tas aufertur, Pt legitur 6. Met. a. ct et .Phisi. I 8.Secus itaque measententia
particula illa exponi debet, quod intellectus agens est substantia actu, hocen subnantia omnia faciens,que senὸ expositio bif. comprobari potes, pr mo qui de per termio quo in praesentia Uus en Arist.am exprimendoreeq; enim entelechia sed energia quod operatione significa na actum primum positura es ecu'do probatur quia Thilosopbus per hane particulam distinguit intellectum agentem ab intellectu possibili, qui potentia est,sicut ergo intellectus possibilis dicitur potentia ta intellectus agens dicitur actu: im Perdintellectus posbilis dicitur potentia non quidem ad esse, quia actu en, sed quia potes omniafri, ergo intellectus agens dicitur actu,quia potest omnia facere, hoc pacto dininguitur intellectus agens aposbili, quia ille ectae ,hic vero potentia dest ille poten omnia facere .hic vero omula fieri.
Oct haec ed germana huius partis expositio. nde non habet amplius Alexa-der quod ex hac particula colligat intellectum axentem esse Deum, sic ut ex falsi illa expositione collegit. ex qua veritate illud etiam babetum,quod de mitio intellectus agentis non es Metaphsica,ut censuit Clarissimus praeceptor meus MarcusAntonius Genua verborumsuperficie deceptus,sed est naturalis,cum detur per operationem respiciente ρbantasmata, O materiatia: omnis enim desinitio quae aliquo pacto materiam respicit, naturalis eri, O haec de necestate, causa necessitatis,de operatione, o operandi modo,utque de natura intellectus agentis dicta sent.
257쪽
Quod autem non secundum quantitatem indivisibile est, sed forma, intelligit indivisibili tempore , & indivisibili anima: : s.
cunilum accidens autem non ut illa indivisibilia sunt, ut quod intelligit,& tempus . in quo , sed ut in diuisibilia ἰ . t i ita
v ur . i. inest enim ij salse . t. v N: - - quid indiuii sibile. i
EXT V s in tertio libro de Anima in ordine et . qui quoniam admodum perobsicurus est , nec ita bene intellectus, imum dilucidare decreui , ex graecis Simplicius arbitratur, Dissotelis propositum este in praesenti parte ax re de obiecto intellectus infe manentis,quod es indiuisibialefecundum formam: hoc autemsecundum ipsium sunt simplices illa quiditates, rationes ideales,quae ab intellectu perfecto, o apud se consistente intelliguntur. Cuius intentionis cosa ea es , quoniam cum intextu a 3. de larasset quomodo indivisibile secundum quantum intelligatur. quod ab intellectu progresso percipitur , ne quis putaret ab eodem inicilli, quod est indivisibilesiecundum formam hac in parte declarare inuituit,quod indiuisebiisseecundum formam ab intellectu perfecto, in se manente inteli gatur,ct ex hoc appareat deerentia inter obiectum intellectasprogres, intellectus in se manentis: haec sunt quae a simplicio habentur , O a Simplicianis tanquam diuina djudicarum , sed haec Simplici, sententia falsa es : primo quidem , quoniam in tertio libro de Anima non agitur dei tellectu in Ie manente, ut superius probatum: sicundo, quia de obiecto i lius intellectus Aristoteles agere intendi qui in tempore intelligit, sed in tellectus in se maneas non intelligit in tempore, quia hoc conuenit intellectui progresso , ct ut d phantasia dependet, ipso etiam authore Simplicio et ergo hoc in loco non agit de obiecto intellectus in se manentis . Propomtio maior ex praesexti texitu probatur', in quo Philosophus inquit, quod intellectus intelligit ijdiuisibile Ictu dum formam indiui ili tempore non me latet Simplicium dicturtim , quod per tempus indiuisebile, non in telligitur tempus , sed instansr, sed hoc ab Aristotelis senteutia est
num est , ut in expositione illius particulae demon irabitur . Melius itaque cum Them. Io. Gram. Auer icendum , quod cum In tex.
258쪽
et 3. ipsum indiui ibile quod ad primam attinet operationem intellectus,
diuisiis et in id quod es actu tantu es , O in id quod est actu , O
potesate ii diuisibile di illud autem quod actu tantum indivisibile duplex sit , o fecundum quantum , ct secundum formam , decla rassetque quomodo indivisibile secundum 'antitatem ab iitellectu hi testigatur: modo m In aesensi parte propositi in est, declarare quomodo id quod es fecundum formam indivisibile inreui rur . per hoc non sormam obstractam , sed formam materialem initelligens, quia H δε-ximus , Ar oteles agit de iuditi ibili actu , diuisibili autem potest te , iam vero Iorma abstracta actu potestate inditusibilis est , non igitur hoc in loco de ea sermo eR , sed de forma materiali tantum. suut in contex. tres exponenda particulae , quomodo indivisibile fecundam formam intelligatur , decimat in primati taciti dubitationi solis facit in secunda , rationem a fert in tertia': inquit in prima, i Quod non es fecundum quantitatem , sied siecmdam formam iniciui bile hoc es unum , O indiui)- fecundum formam : sictu enim id quod ιβ vnui mo indiuinum secundum quantum, dicitur indiuidibile secundum quantita rem . ita id quod eri fecundum formam, O Peciem, indivisibile Iecundum formam dicitur , ut homo', er equus : boc igitis quod indivis' bile forma est, i.ttiligit indiuisebili tempore . quam partem exponentes
Diau.Gramma. Simplicius, ct cum eis uerro. per indivisibile tempus, in Ians interpretantur, unde Ioan. Gramma. risotele redarguit,qui m*mentum, O infans tempus appellarit :sed grauissimi illi interpretes par ticulam hane temere exposiverunt', quod ex contex. 2I. faιAὰ ostendistur, νbi Philosiophtis rationem. reddens quare longitudo indivisibilis in resistatur tempore indivisibili , ratio inquit es , quoniam tempus indiu sebile est, O distisebile ut longitudo, tunc ita ratiocinamur: in Ians non
est sicuti longitudo, quoniam in tans es simpliciter indivisibile': long rado γero quamuis sit actu indivisibilis, es tamen potentia diuisibilis, sed tempus indivisibile eu sicuti longitudo: ergo tempus indivisibile nones instans. praeterea id etiam ontenditur ex Pi senti contex.in quo Thilosophus rationem reddens illius quod dixerat in secunda parte quod longitudo, cre tempus sunt india ibi a per accidens, inquit, quod ideo haec per accidens indivisibilia sunt, quoniam in eis aliquid reperitur per quod indivisibilia sunt . iam verὸ se per tempus indivisibile instans intelligo rur , cum tempus indiuisebile set per accidens : ergo invastis per accidens inditii bile erit , quod dici nequit. postremὸ probatur eY quinto prima Thilosophiae cap. de uno, ubi Philosephus habet, quod contianum illud ea cuius motus es unus, motus. autem unus es, qui sit tempore iud
259쪽
usibili: iam vero se per tempus indivisibile iustam intelligitur , motus igitur siet in in stant quod fassium esse cumis manifeΠum es, quae quidem letea si Ioan. Gramma. accuratὰ magis azimaduertisset, adiιersius Artitotelem non ita temere insurrexisset , neque dicendum esI ut ιHquit Suesa quod tempus indivisibile pro paruo tempore accipiatur, νιoniam eo modo dieitur secundum Osrinan a I contex.tempus iadiuisibile, quo O magiatudo
indiui bilis dicitur, iam vero magnitudo non dicitur iudiui bius quia parua, sita quia nou es actu in pantes diuisa licet magua sit, igitur O tempus indiui sibile dicitur quia non es actu ia partes diuisis , tametsi magnum sit, itaque per tempus indivisibile tempus Purem , ct couinuum intelligi debet, quemadmodum m. itudo ietdiuisibilis dicitur, quia continua est , neqYr in partes diuisa e cum ergo dicitur, qu)d indiui siesecnadum formam ivtelligitur tempore indiui ibili. exponi debet tempore continuo, o non iurei poliato, f O indivisibili etiam imaeJ quam partem ea oventes Ioan. Grammat. Si . O B.D. per inescisis is animae in diuisibilem animae partem , quae intellectus ea , laterpretantur, verum non eodem modo, Simplicius enim per indiui bilem animae partem late lectum in se manentem , qui a seipso indiuisus est,nec amplius ad extra decli ny , quem ideo iudiuisibilem a imae partem dixit ab .arii tot.a pellari, quia: tu hoc Platonem insecutus fuit, qui Animam duabus D tibus coactiare voluit, altera quae circa corpora compartita eu, reliqua verὸ impartibili se adum quam ideis, de quibus vult hoc in loco sermonem haberi , coberet atque unituriat Io.Gram. B. D. r indivisibilem nimia partem absolutes intellectum exponunt qui indivisibilis dicitur . sed nec uva, nec altera expositio vera es, ηon quidem prima, quoniam boc in loco non est ermo de intellectu in se manente, neque de ideis, quoniam is
hoc contex. agitur de indiui bili actu potestate autem diu ibili: ideae vero cum formae ab tractae sint o actu, O potesate indivisibiles sunt. Nec si scuda, licet Perior si quam prima, quoiam in a 2.conte. Philosophus declarauit quod virtus percipis rs iudiu sibilia , ct haec in Paetim com poneus ect intellectus , unde non opportuit hoc in loco declarare, quod intelligens indiui ibile secundum formam eri intellectus . propterea melius cum me. uer.dicendum, quod per indiuilissibile animae indiui ibile intellectione Arist. intestigat: sentit.n. quod indivisibile es, tempore intelligitur indivisibili O continuo, pariter intellectione iudiuisibili , ct co riuua , virile ista secundum . eristaei. sese consequuntur'. obiectum quod intelligitur , tempus id quo , O intellectio : se enim obiectum indivisumen , ritellectis , O tempus pariter indiuisa sunt, si vero obiectum in partes Laidatur, similiter tempus O intellectio diuiduriturivi in a i .c Ii a ten
260쪽
tex. Disto. verti e declarauit, O quemadmodum ista tria magnitudo, tempus, o motus sese conscquuntur in motu reali, ita ex Aristotelis sese. tentia in motu stiritali tria haec obiectim , tempus , O intellectio si e consequuntur , ex quo illud elicito qu)d intellectus coniunctus corpori e phantasiae in te ope intelligit, quod ipsa quoque comprobat euidentia, rei: cum enim non datur temporis interuallum quod iudici ponti are ridetur, Intellectus nec intelistere nec brecte quippiam iuic ire potes. haec deprima parte. secundum accidens autem non quo illa diuisibilia sunt, dcc.
AEC e t secunda contextus particula, quae ardua , Operisscitis est , quam exponentes Isau. Gamma. Averro o Latini covcordes referunt ad intellectionem forema materialis de qua sermo fuit in prima parte , dis r pant tamen inter se in expositione verborum,Ioan.Gramma. ita exponit, quod forma materialis quae vi dictum
fuit in prima parte intelligitur tempore indivisibili ion qua diuisibilis erista qua indivisibilis eIi secundum accidens intelligitur tempore indiu bi-.li: vult eum Ioan. Gramma. qu)d forma mattrialis sit diuisebilis per se, indivisibilis autem per accidens . tunc iuxta hanc sententiam te ius ita exponi debet . Secundum accidens autem nou quo diuisebilia , sed quo indiuisebiliaJboc est,formae materiales licet diuisibiles sent, i men non quo diuisibi es siunt , sed quo indivisibiles sunt secundum accidens intelliguntur tempore indiuisibili: verum Moderni ex quibus mas est Franciscus Vicomer. Ioarinis Gramma. sententiam illico oppugnant, dicentes falsum esse quod forma substantialis sit diuisebius her se , indiu
sbilis autem per accidens, cum res opposito modo sese habeat: siquiadem per accidens divisibilis es ratione materiae quantae, a qua rebus diati sibilitas ut quinto Met.habetur contex. 18. sed sic Ioannis Grammat. sententiam non intellexerunt : non enim tam mentis impos fuit ut diceret , quia sol a materialis sit perse diuisibilis extensiue, sed voluit quod iis per se diuisibilis, O mu tiplicabilis in plures particulares formas: es autem indivisibilis hoc eII vna , O indiui a per accidens nempὰ b nescio intellectus ipsam a particularibus formis abs,ahentis, nam for-.1na quae in particulares formas dispersa, atque diuisa es, cum ab intellectu a particularibus formis abs. abitur ,sit νυ, indiuisa , O ita cum