장음표시 사용
621쪽
vero non alias esse patim ut in domibus clericorum , nisi eas tantum quas propter solas necessitudinum caesas habi tare cum eisdem synodus Nicaena pet- misit.
C x I. Ne prest teris qui habuerint
coniugia. xv I. De Catechumena pragnante. EI v s D E M tis. 6. Grauidam oportet baptizare quando voluerit: nihil enim in hoc quae parit nascenti Communicat , propterea quδd uniuscuiuiaque suum propositum in confessione
CO N c 1 L. Gavrens tit. 4. Quicumque discerrut a presbytero, qai
uxorem habuit, qudd non oporteat eo ministrante de oblatione percipere : anathema sit.
C x II. De bis quae duobus fratribus nupserint, mel qui duas sorores ac
ceperint mores. Cosci L. N. Maser. ,it. 2. Mulier si duobus fratribus nupserit, abiiciatur usque ad mortem , VcTumta men in exitu propter misericordiam, si promiserit, qu bd facta incolumis huius coniunctionis vincuIa dis Ioluat,fructum poenitentiae Consequatur. Qubd si M. fecerit mulier, aut vir in talibus nuptiis, difficilis erit poenitentia in vita perma
CX m. De multinubis. CXVII. Quod non oporteat in bigami nuptiis orare prest rerum. CO N c ix. No ea friensi rituI. F. Presbyterum in bigami nuptiis
prandere non conuenit, quia cum Poenitentiae bigamus egeat, quis erit presbyter qui propter conuiuium talibus nuptiis possit praebere consensum
CX v III. De his qui mulieribus adulteris iuncti sunt.
CON ci L. Nouac r. tit. 8. Mulier cuiusdam adulterata laici constituti ,s euidenter arguatur, talis administerium Cleri venire non poterit. Si vero post ordinationem adulterata suerit,dim ittere eam conueniti Fbd si cum illa convixerit, ministerium sibi cominmissum non poterit obtinere. CON civ Nouac riensis tit. 3. De his qui in plurimas nuptias incide. runt , & tempus quidem praefinitum manifestum est sed conuersatio eorum,& fides tempus adbIcuiat.
CXI v. De his qui suam concupiscen
tiam adimplere a Deo non permit
CON ci L. Nouacasriensis tit. 4. Si
quis mulierem concupiscens proposuerit cum ea concumbere, 6c cogitatio eius non peruenit ad effectum, apparet qubd gratia Dei liberatus sit. Cx v. De Catechumenis peccatoribus, CON citi N. Osriensis tit. s. Ca
techumenus si ingrediatur ecclesiam &in ordinem eorum qui instruuntur assistat, hic autem dc deprehensiis fuerit peccans , si quidem genu flectie audiat. &non delinquat ulterius, si vero& audiens peccauerit, expellatur.
clesia ciuitatis , nec sacrificium offerre , nec ministrare debeant quae oblata sunt.
CON ci L. Novacor. tit. 13 Presbyteri ruris in ecclesia ciuitatis Episcopo praesente, vel presbyteris vrbis ipsus. offerre non possunt. nec panem sanctificatum dare , calicemque porrigere. Si verb absentes hi fuerint, & ad dandam orationem vocentur , soli da re debebunt. Chorepiscopi quoque ad exemplum quidem 6t formam septuaginta videntur esse: ut comministri autem propter studium , quod erga pauperes exhibent, honorentur.
C X X. Quod in qualibet magna ciuitate , septem tantum diacones esse debeant , iuxta Aponolorum dispositionem CONc rL. Nouac r. tit. I A. Dia coni septem debent esse iuxtarc
622쪽
gulam, licet de valde magna sit ciuitas idipsum autem Ze Actuum Apostolorum liber inseruae. CYx I. De his qui nuptias execran
Couc 2- Gavr. tu. r. si quis vituperat nuptias , Be dormientem eum viro suo fidelem ac religiosam detestatur , aut culpabiles aestimat, velut qui in regno Dei introire non pos Iuni r
cxxii. De bis qui abominantur eos, qui carnibus vescuntur.
CONCi L. Gavr.nt.1 Si quis caris nem edentem, praeter sanguinem, fle idolis immolatum fle suffocatum,cum religione εc fide , condemnat , velut spem propter huiusmodi perceptionem non habentem: anathema sit.
C x x III. Destruis qui iugum famulatus abiiciunt ChriHianitatis ob
COM e L. Gangrens. D al. 3. Si quilseruum sub praetextu diuini cultus
doceat dominum contemnere proprium, ut discedat ab eius obsequio, nec ei cum beneuolentia, Ae omni honore deseruiat: anathema sit.
c x x IV. De bis qui conuentus ecclesiasternunt. CON ci L. Gavrens tit. s. Si qui,
docet domum Dei contemptabilem esse, dc conuentus qui in ea Celebrantur : anathema sit.
cxxv. De bii qui ecclesianira minineria praeter ecclesiam faciunt. Concri. Gangrenc rit. 6. Si quis
extra ecclesiam seorsum Conuenistus celebrat, Ec despiciens ectactam ea quae sunt ecclesiae voluerit usurpare, non conueniente presbytero, iuxta deintretum Episcopi: anathema sit.
CXXVI. De oblationibus frueZuum, quae ministris ecclesiae conferuntur. CO N c it. Gangre/J Dt. 7. Si quis
oblationes ecclesiae extra ecclesiam accipere vel dare voluerit, praeter Coninscientiam Episcopi,vel eius cui huiusmo. di ossicia commissa sunt, nec cum eius voluerit agere consilior anathema sit.
perum conferunt r. Co N c i L. Gangr. tit. g. De hi quae in usus pataperum conferuntur. Si quis dederit vel acceperit oblata praeter Episcopum, vel eum qui constirutus est ab eo ad dispensandam misericordiam pauperibus: de qui dat, Ze qui aecipit', anathema sit.
CXXVIII. De his qui non legitimὸ in virginitare pers t.
Concri. Gangr. ut 9. Quicum isque virginitatem custodiens, velut horrescens nuptias temperat, nec PrΟ-pter hoc quod bonum Sc sanctum est, nomen virginitatis assiimit : anathema
CX XIX. De bis qui pro virginitate superbiunt. CO N et iv. Ara i . tu. io. Si quis
ex his qui virginitatem propter Dominum seruant, extollitur aduersus coniugatost anathema sit.
despicit eos, qui fideliter agapas, id est conuiuia pauperibus exhibent, Scpropter honorem Domini conuocant fratres,ti noluerit communicare huiuscemodi vocationibus, parui pendens quod geritur: anathema sit.
Cx x x et De his qui palliis etluntur, idcirco superbiant.
CON civ. Gaur. tu. IE. Si quis vi rorum propter continentiam quae
putatur, amictu pallii utitur, quasi per
623쪽
hoc habere se iustitiam credens, & despiciat eos qui cum reuerentia bittis , S aliis communibus , M solitis utuntur vestibus: anathema sit. Ex decr. Pap. 9 iit. i . Didicimus. ono in enim Domini sacerdotes suprestitioso Em potius caltui inseruire . quam mentis, vel fidei puritatis sed non mirum, si conintra EccIesiasticum morem faciunt, qui in Ecclesia non creverunt: sed alio venientes itinere seeum haec in ecclesiam, quae in alia conuersatione habuerant, intulerunt. Amicti pallio , de lumbos praecincti credunt se sanctae scripturae fidem non per spiritum , sed per litteram completuros: nam si ad hoc ista praecepta sunt,ut taliter seruarentur: cur non fiant pariter quae sequuntur, Ut lucernae ardentes una eum baculo tenean- Iur. Habent suum ista mysterium , de intelligentabus ita clara sunt , ut ea magis, qua decet, significatione teruentur. Nam in lumborum praecinctione castitas, in baculo regimen pastorale , in lucernis ardentibus boni fulgor operiss de quo dicitur, sic opera vestra I ceant ὶ indicatur i habent tamen istum forsitan cultum, morem potius quam rationem sequentes, qui remotioribus habitant loeis , 5c procul a caeteris degunt , dc post pauca discemendi a plebe vel caeteris sumus doctrina, non veste, conuersatione, non habitu, mentis puritate, non cultu : Nam si studere incipiamus nouitati, traditum nobis a Patribus ordinem calcabimus, ut locum superuacuum superitationibus faciamus trudes ergo fidelium mentes , ad talia non debemus inducere i docendi enim sunt potius quam laudandi, nec imponendum eorum est oculis, sed menti.
bus infundenda praecepta sunt. CXXIII. De mulieribus quae utu tur viritibus indumentis. CO N c i L. Gavritis. I 3 Si quamuislier propter continentiam h quam putat, habitum mutat, de pro solitomui .ebri a .nictum Vltilem sumit: anathema sit.
c XXXIII. De his qui velut pecca
tum copulam deferunt nuptiarum. CON ei L. Gaurrens tumi. r4. Si qua mulier virum proprium relin-
quem discedere voluerit nuptias execrata: anathema sit.
CXXX IV. De bis qui Christianitatis obtenta destitiunt nos.
lios suos relinquens non ocis en
trit , dc quod ad se pertinet non ad pi tatem diuini cultus informae, sed petoccasionem continentiae negligiti an thema sit
C x xx V. De bis qui parentes Chri-
havitatis obtentu contemant. CO N c a L. Gangrens titui. I 6. Quicum ue filij a parentibus sub praetextu diuini cultus abscedunt, nec debitam reuerentiam dependunt illis, qui diuinum cultum sibi procul dubio pra
c x X X VI. De mulieribus quae se a tondent Christianitatis Oseentu. CON ci L. Gavrostit. I7. Si qua
mulier propter diuinum cultum, ut aestimat, crines adtondet, quos ei Deus , ad subiectionis memoriam tribuit , Lanquam praeceptum dis luens hedientiae: anathema sit.
CXXXVII. De bis qui Dominico die
ieiunant, tanquam nihil prae caetem disserente. CONCI L. Gogr. risui. 18. Si quis
propter continentiam quae putatur, aut contumaciam in die Dominico ieiunati anathema sit.
CXXXVIII. De his qui die Dominico , diebus Pente pones genuas fiunt.
CON ci L. Nican. tit. 2o. Quoniam sunt quidam in die Dominico g nua flectentes, de in diebus Pentecoinstest ut omnia in uniuersis locis cons nanter observentur , placuit sancto Concilio stantes φ die Dominico vota e Din persoluere. Disse '
624쪽
CXXXIX. De bis qui Ecclesia lita ieiunia abrique necessitate dissoluunt.
eorum qui continentiae student, absque necessitate corporea , tradita incommune ieiunia 3c ab Ecelesia custodita superbiendo dissoluit, stimalo suae cogitationis impulsus : anathema sit.
Cx L. De his qui collectas , quae fiunt
CO N c 1 L. Gavr. tit. 1o. Si quis superbiae usus affectu conuentus abominatur , qui ad consessiones martyrum celebrantur, & mmisteria quae in eis fiunt simul cum eorum memoriis
C X LI. De his qui in ahena parochia praeter conscientiam fluorum Episcuporum immorantur. CO N c I L. Antioch. tit. j. Si quis
presbyter, aut diaconus, Momnino quilibet ex Clero , parochiam prois priam deserens ad aliam properauerit rdem omnino demigrans in alia parochia per multa tempora nititur immorari, ulterius ibidem non ministret: maximes vocanti suo Episcopo , Ac regredi ad propriam parochiam commonenti obedire contempserit. Quod si in hac indisciplinatione perdurat, a ministerio modis omnibus remoueatur: ita ut nequaquam locum restitutionis inueniat i si vero pro hac causa damnatum alter E. piscopus suscipiat, hic etiam a comm mcoerceatur synodo, velut qui Ecclesiastica constituta dissoluat.
CXL II. De Episcopis adeuntibus Im
peratorem. CON ci L. Antioch. rit. II. Si quis Episcopus, aut presbyter, aut quilibet regulae lubiectus ecclesiae , praeter consilium de litteras Episcoporum prouinciae, de praecipue Metropolitani, ad ierit Imperatorem , hunc reprobari Mabiici oportere , non solum a communione , verum Ac ab honore cuius particeps videtur existere , quia venerandi Principis auribus molestiam tentauiti
. serre, contra leges Ecclesiae. Si igitur adire Principem necessaria causa deposcit, hoc agatur cum tractam,& consilio Metropolitani , Se caeterorum Episcoporum,qui in eadem prouincia commorantur , qui etiam proficiscentemisis prosequantur epistolis.
C X LIII. De damnatis Episcopis , aut
clericis adeuntibus Imperatorem. Co N C a L. Antioch. tu. Ix. Si quis a proprio Episcopo presbyter , aut diaconus, aut a synodo suerit Episcopus forte damnatus, dc Imperatoris auribus molestus extiterit, oportet ad maius Episcoporum conuerti Concilium , de quae putauerint habere iusta, plurimis Episcopis lasgerant, eora que discussiones ac iudicia praestolentur. Si verbhaec parui pendentes molesti fuerint Imperatori , hos nulla venia dignos esse,nec locum satisfactionis habere , nec spemssiturae restitutionis penitus opperiri diiudicamus. Concit. Carthar. tis. γ i. Placuit ut quicumque ab Imperatore cognitionem iudiciorum publicorum petiuerit, honore proprio priuetur. Si autem Epist pale iudicium ab Imperatore postulauerit, nihil ei obsit.
cx L 1V. De dissensione quae super E
pycoporum iudicatione contingit,iel cum ab omnibus βιa prouincia scopus constanter excluditur.
Co N C iet. Antioch. tit. I . Si quis Episcopus de certis criminibus
3 iudicatur, de contingat de eo prouin- a iudie ciales Episcopos dissiderei clim iudica- D vf. tus ab aliis innoccns creditur , reus ab τ' aliis aestimatur: pro h ipsius msiguitatis ι ibita, ab lutione sanctae synodo placuit, ut Draus Metropolitanus Episcopus a vicina pro- et uincia iudices alios conuocet, qui controuersiam tollant, ut per eos simul, Ac per prouinciales Episcopos quod iustum visum fuerit adprobezur. Concit. Amroch. tu. Is. Si quis Episcopus de certis criminibus accusatus, condemnetur ab omnibus Episcopis eiusdem prouinciae , cunctique consonanater eandem contra eum formam decreti protulerint: hunc apud alios nullo. modo iudicari, sed firmam concordan
625쪽
lxxiv CRIS CONII EPISC. AFRI C.
tium Episcoporum prouinciae manere
sententiam. Concit. Carthag. tit. Is . Aurelius Episcopus dixit: Quisquis Episcoporum a Cusatur , ad Primates prouinciae ipsius
causam deferat accusator , nec a Communione suspendatur eui crimen intenditur , nisi ad causam suam dicendam electorum iudicum die statuta litteris
euocatus minimὸ occurrerit: hoc est infra spatium mensis ex ea die qua eum litteras accepisse constiteriti quod si aliquas veras necessitatis causas probauerit, quibus eum occurrere non potuis
se manifestum sit, causae suae dicendae intra alterum mensem integram habeat facultatem a verum tam diu post mensem secundum non communicet, donec purgetur. Si autem ad Concilium
uniuersale anniuersarium occurrere noluerit , ut vel ibi causa eius terminetur, ipse in se damnationis sententiam dixisse iudicetur, tempore sane quo non communicat, nee in sua ecclesia, vel parochia communicet. Accusator autem eius si nunquam diebus causae dicendae defuerit communione non remo sunt in Ms. Matur. Si verb aliquando defuerit J sub- trahens se restituto in communione Episcopo, ipse remoueatur a communio ne accusator : ita tamen ut nec ipsi adimatur facultas causae peragendae , si se. 1, a. d. ad diem occurrere non voluisse, sed i My. non potuisse probaueriti illud verb pi ' cuit ut cum ageret coeperit in Episcoporum iudicio, si fuerit accusatoris persona culpabilis, ad arguendum non admittatur , nisi proprias causas, non tamen ecclesiasticas asserere voluerit.
Quae forma in accusatione Episcopi, diaconi , caeterorum struari
debeat. CO N c D.. Carahet. ιit. Lo. si autem presbyteri, vel diaconi fuerint acisa eum νim cuiati,adiuncto sibi ex vicinis locis a proprio Epi- prius Episcopus legitimo numero collegarum, quos ab eodem accusati petie rint, id est una secum in presbyteri nomine sex, in diaconi tres, ipsorum causam discutiant, eadem dierum, & dilationum , M a communione remotioinnam , Ac discussione personarum inter accusatores, Ac eos qui accusantur, forma seruata.Reliquorum autem clerico rum causas etiam solus Episcopus loci agnoscat 3c finiat
CXLV. De vacantibuι Episcopis, quod alienam ecclesiam pemadere non δε-
beant. Co N c rL. Antioch. tit. Is. Si quis Episcopus vacans in ecclesiam vacantem prosiliat, sedemque pervadat,
absque integro persectoque Concilior hic abiiciatur necesse est , etsi cunctus populus quem diripuit, eum habere delegerit; perfectum vero Concilium illud
est, ubi interfuerit Metropolitanus antistes.
CXLVI. Vt nullus ad Episcopatum pro se constituat promouendum.
CO N c 1 L. Antioch. est. Σ3. Episco po non licere pro se alterum successorem sibi constituere, licet ad exitum vitae perueniat; quod si tale aliquid factum fuerit, irritum esse huiuscemodi constitutum. Seruetur autem ius Ecclesiasticum, id continens oportere non
aliter fieri, nisi cum synodo & iudicio Episcoporum , qui post obitum qui ea scentis potestatem habent eum qui dignus extiterit, promouere.
C X L VIII. De Episcopis, etiam lan
ca communione priuandis, qui rivi
CO N c I L. Sariae. titia. I. Osius Episcopus dixit: Non minus mala consuetudo,quam perniciosa corruptela funditus eradicanda est, ne cui liceat Episcopo de ciuitate sua ad aliam transire ciuitatem; manifesta est enim causa, qua hoc facere tentat, cum nullus inhaereinuentus sit Episcopus qui de maiore ciuitate ad minorem transiret. Vnde apparet auaritiae eos ardore instammari, Mambitioni seruire , & ut dominationem agant.Si omnibus placer, huiusmodi pernicies saeuids, & austerius vindicetur , Vt nec laicam communionem
habeat qui talis est. Responderunt uniuersi, placet.
626쪽
Ixxv CXL VIII. Item si per ambitionem
sedem mutauerint, nec in exitu communionem saltem uicorum eos
CO N c it. 'r r. rit. L. Osius Episcopus dixit: Etiam si talis aliquis
extiterit temerarius, ut fortassis talem excusationem asserens asseveret, quod populi litteras acceperit, cdm manifestum sit potuisse ' paucos praemio , dc mercede corrumpi eos qui sinceram fidem non habent, ut clamarent in ecclesia , de ipsium petere videremur Episcopum. Omnino has fraudes damnandis esse arbitror , ita ut nec laicam in fine Communionem talis accipiat. Si vobis omnibus placet statuite. Synodus respondit, placet.
CXLI x. Vt inter discordes Epiρο-
pos , comprouinciales Antistites au
diant : quod si damnatus appellaus rit Rom. Pontificem , id obseruan
CO N c I L. Sardis. titul. 3. Osius Episeopus dixit: Illud quoque necessatio adiiciendum est, ut Episcopi
de sua prouincia ad aliam prouinciam, in qualunt Episcopi non transeant, nisi Rrte a fratribus suis inuitati, ne videa. mur ianuam claudere charitatis. Quδdsi in aliqua prouincia aliquis Episcopus Contra Datrem suum Episcopum litem habueriti unus de duobus ex alia prouincia advocet Episcopum cognitorem. 3 Quod si aliquis Episcoporum iudicatus fuerit in aliqua cauta , fle putat se bonam causam habere; ut iterum concilium renovetur. Si vobis placet, sancti Petri memoriam honoremus, ut scribatur ab his qui causam examinarunt Iulio Romano Episcopo, &si iudicauerit renovandum esse iudicium, renovetur, Ac det iudices: si autem probauerit talem causam esse , ut non refiicentur ea quae acta sunt , quae decreuerit confirmata erunt. Si hoc omnibus placet Synodus respondit, placet.
CL. Vt nullus accusati sedem τμrpet '
CO N c i L. Sardie. tit. 4. Gaudentius Episcopus dixit: Addendum si
placet huic sententiae, quam plenam sanctitate φ protulistis , ut cum aliquis Episcopus depositus iuerit eorum E- α - .Episcoporum iudicio, qui in vicinis to cis commorantur, & proclamauerit agendum sibi negotium in urbe Roma talter Episcopus in eius cathedra post appellationem eius qui videtur esse depositus, omnino non ordinetur, nisi causa fuerit in iudicio Episcopi Romani de .
CL I. Quando quis debeat a mitinis prouinciis Episcopus ordinari.
CONCi L. Sarae tit. s. Osius Episcopus dixit: Si eontigerit in una prouincia , in qua plurimi fuerint Episcopi, unum forte remanere Episcopum, alle vero per negligentiam noluerit ordinare Episcopum, Ze populi conuynerint, Episcopos vicinae prouinciae debere illum prius conuenire Episcopum, qui in ea prouincia moratur, 3c ostendere quod populi petant sibi rectorem, Sc hoc iustumen, ut de ipsi veniant, Eccum ipso ordinent Episcopum. Quod si conuentus litteris tacuerit, Se ditanulauerit, nihilque rescripserit satisfaciendum esse populis ut veniant ex vicina Episco - pi prouincia, de ordinent Episcopum.
CLII. De non ordinandis Epimpia
CO N c I L. Sard. tit. 6. Licentia vero danda non est ordinandi Episcopum, aut in vico aliquo, aut in modica ciuitate, cui susscit unus presbyter; quia non est necesse ibi Episcopum fieri, ne vilescat nomen Episcopi, dc authoritas. Non debent illi ex alia prouincia inuitati facere Episcopum, nisi aut in his ciuitatibus quae Episcopos habuerunt, aut si qua talis, aut tam populosa ciuitas quae meretur habere Episcopum. Si hoc omnibus placet Synodus respondit, placet.
CLID. De prouinciabsnodo retractanda per micarios Episcopi mr
bis Romae , si ipse decreuerit.
CON ci L. Sard. tit. 7. Placuit autem, ut si Episcopus accusatus sue rit, de iudicauerint congregati Episcopi regionis ipsius, Ac de gradu suo eum deiecerint; si appellauerit qui deiectu
627쪽
est, de confugerit ad Episcopum Romanae Ecclesiae, ερ voluerit se audiri: si iu
stum putauerit ut renovetur examen,
scribete his dignetur Episeopis , qui infinitima, M propinqua prouincia sunt, ut ipsi diligenter omnino requirant, Ac iuxta fidem veritatis definiant. Quod si is qui rogat causam suam iterum audi. ri, deprecatione sua mouerit Episcopum Romanum, ut e latere suo presbyterum
mittat, erit in potestate Episcopi quid velit, Ze quid aestimet. Et si decreuerit
mittendos esse qui praesentes cum Episcopis iudicent, habentes eius authori- latcm, a quo destinati sunt, erit in suo arbitrio i si vero crediderit Episcopos stafficere , ut negotio terminum impo. nant, faciet quod sapientissimo consilio iudicauerit.
C LI H Quando, in quibus causis scopi ad comitatum ire debent. CO N c i L. Iura serpi oritat. 8. Osius
Episcopus dixit importunitates, Ec. hiasti nimia frequentia, Sc iustae petitiones fe-DMn. Exit cerunt nos non tantam habere vel gratiam , vel fiduciam: dum quidam non cessant ad comitatum ire Episcopi , dc. maxime Afri,qui sicut cognouimus sanctassim i fratris,dc Coepiscopi nostri Grati salutaria consilia spernunt atque contemnunt, ut non solum ad comitatum
multas de diuersas Ecclesiae non profuturas perferant causas, ut fieri solet, Moportet, Vt pauperibus, aut viduis, aut pupillis subueniatur di sed de dignitates saeculares, Ec administrationes quibusdam postulent. Haec iraque prauitas olim non solum murmurationes, sed de scandala excitat. Honestum est autem, ut Episcopi intereessionem his praestent qui iniqua vi opprimuntur, aut si vidua assi igitur, aut pupillus expolietur. Si tamen ista omnia iustas habent causas, aut petitioncs. Si vobis ergo, fratres charisinsmi, placet, decernite , ne Episcopi ad comitatum accedant, nisi forte hi qui religiosi Imperatotis litteris, vel inuitati, vel vocati fuerint. Sed quoniam saepe contingit, ut ad misericordiam Ecclesiae confugiant qui iniuriam patiuntur, aut qui peccantes in exilio, vel insulis damnantur, aut certe quamcunque
sententiam suscipiunt, subueniendum est his, M sine dubitatione petenda indulgentia : hoc ergo decernite, si vobis
placet. Vniuersi dixerunt:placet, dcconstituatur. Concri. Carthag. tit. 23. Item placuit
ut Episcopi trans mare non proficiscantur, nisi consulto primae sessis Episcopo suae cuiusque prouinciae: ut ab eo praecipue possint sumere formatam , vel
Concit a Uriptotis. Σ8. Item placuitve presbyteri de diaconi, vel caeteri inferiores elerici in causis quas habuerint, si de iudieiis Episcoporum suorum que sti fuerint, vicini Episcopi eos cum consensu sui Episcopi audiant, & inter eos
definiant inhibiti ab eis Episcopi. Quod
si de ab eis prouocandum putauerint, non prouocent ad transmarina iudicia, sed ad primates suarum prouinciarum , sicut de de Episcopis saepe constitutum est. Ad transmarina autem qui purauerit appellandum, a nullo intra Africam ad communionem suscipiatur.
Dem Conci . seuersali Canhag. tis. 73. Placuit ut quicumque ad comitatum ire voluerit in formata, qua ad urbis Romae Ecclesiam mittitur, intimetur, ut unde etiam ad comitatum sormatam accipiat. qu bd si accipiens ad Romanam rantummodo formatam, dc tacens necessitatem qua ad comitatum illii per gendum est , 1 communione remouea- a vitai tur: quod si ibi Romae ei repentina ne- et cessitas orin fuerit ad Comitatum Per rigendi . alleget apud Episcopum urbis eo tua Romae ipsam necessitatem , de de hoc y g
seripta eiusdem Romani Episcopi perserat.Formatae autem quae a Primatibus,
vel aliquibuscumque Episcopis clericis propriis dantur , habeant diem Paschae. Qubd si adhuc eiusdem anni Paschae dies incertus est, ille praecedens adiungatur, quomodo solet post consulatum in publicis gestis ascribi. CL v. De diaconis ad comitatum Aria genssis. CO N c i L. Sardi c. tit. 9. Osius Episcopus dixit: Hoc quoque prouidentia vestra tractare deset, qui decreuistis ne Episcoporum improbitas nitatur , ut ad comitatum pergant. Qubcumque ergo quales superius memorauimus preces habuerint, vel acceperint, per diaconum suum mitrant, quia personaministri inuidiosa non est, de quae impetrauerit celerius poterit reserr ,
628쪽
de hoc consequens esse videtur , ut de qualibet prouincia Episcopi ad eum fratrem , de Coepiscopum nostrum preces mittant, qui in Metropoli consistit, ut ille de diaconum eius , dc supplicationes destinet, tribuens commendatitias epistolas pari ratione ad fratres Zc Coepiscopos nostros, qui in illo tempore in his regionibus, de urbibus morantur, in quibus selix , de ' laetus Augustus rem. publicam gubernat. Si vero habet Episcopus amicos in palatio qui cupit aliquid, quod tamen honestum est impetrare , non prohibeatur per diaconum suu dc rogare, ac significare his, quos seit benignam intercessionem absenti pollepraestare, si tamen opportunum fuerit.
CL v i. Quod pro pupillis oe viduis,
ac nece larem patientibus ad comitatum eundum sit.
CO N C i L. Sardic. tit. Io. Qui V ro Romam venerint, sicut dictum est, sanctissimo fratri de Coepiscopo nostro Romanae Ecclesiae preces quas habent tradant, ut ipse prius examinet si honestae de iustae sunt S praesici diligen. tiam atque sollicitudinem, ut ad comi latum perferantur. niuersi dixerunt placere sibi , & honestum esse consilium. Alipius Episcopus dixit: si propter
pupillos, viduas vel laborantes qui cau- nodi dian s.s b non iniquas habent , susccperint
7 6 peregrinationis incommoda, habebunt
aliquid rationis Nunc ver, cum ea postillent praecipue , quae sine inuidia hominum de sine reprehensione esse non possunt, non necesIe est ipsum ire ad co
CLVII. qui in canati sunt Episcopi, euntes ad comιratum sollicite
discutiant. CON ci L. Sarae tit. Ir. Gaudentius Episcopus dixit: Ea quae salubriter
prouidistis conuenientia, dc aestimationi omnium de Deo placitura tenere hac. tenus firm itatem possunt, si metus huic sententiae coniungatur. Scimus enim de ipsi saepissime propter paucorum imprudentiam religiosum sacerdotale nomen fuisse reprehensum. Si igitur aliquis
contra omnium sententiam nisus volue.
rit ambitioni magis placere quam Deo, is debet scire , caulis redditis , hono- '
rem dignitatemque se amissurum: quod ita demum compleri poterit, si unusquisque nostrum in canali constitutus est, cum progredientem Episcopum viderit, inquirat transitum eius, causas Videat, quo tendat agnoscat, Sc si quidem eum menerit ire ad comitatum re- -H-quirat de illud quod superius comprehensum est, ne sorte inuitatus est ut ei cultas eundi permittatur. Si verb, ut superius memorauit sanctitas vestra,pr pter desideria dc ambitiones , ad comitatum J pergat, nec in literis eius sub- ω
scribatur, neque in communionem recipiatur. Si vobis placet, omnium sententia confirmari debet. Vniuersi dixerunt , honestum esse dc placere sibi hanc
C L VIII. 'De his qui ignorunt, quid sit inonodo consstutum.
CON ci L. Sard. tit. Ih. Osius Episcopus dixit: Sed Ac moderatio necessaria est, dilectillimi fratres, ne subitbadhuc aliqui nescientes quid decretumst in stnodo , veniant ad ciuitates eas quae in canali sunt. Debet ergo Episcopus ciuitatis ipsius admonere cum, dc instruere, ut ex hoc loco diaconum suum mittat, admonitus ipse tamen redeat in parochiam suam.
CL Ix. Quandiu Episcopus in alia cia
uitate debeat remorari. Couci L. Sardic. titat. I 4. Osius Episcopus dixit: Et hoc quoque statuere debetis, ut ex alia ciuitate cum venerit ad aliam ciuitatem, vel ex Hia prouincia sua ad aliam prouinciam, de ambitioni magis , quam deuotioni ser-'uiens voluerit in aliena ciuitate multo tempore resedere.Forte enim euenit Episcopum loci non esse tam instructum, neque tam doctum. Is verb qui aduenit, incipiat contemnere eum, Ec frequenter facere sermonem, ut dehonestet 6c infirmet cius personam: ita ut ex hac occasione non dubitet relinquere adsgnatam sibi ecclesiam, Ac transeat ad alienam. Definite ergo tempus, quia dc non
recipi Episcopum inhumanum est, bc si diutius resedeat perniciosum. Hoc ergo ne fiat prouidendum est. Memini autem superiori Concilio fratres nostros constituisse ι ut si quis laicias in ea, in qua
629쪽
eommoratur ciuitate , tres Dominicos dies, id est per tres septimanas non celeis brasset conuentum, communione priuaretur. Si haec circa laicos constituta sunt, multo magis Episcopo nec licet, nee decet, si nulla sit tam grauis necessitas quae detineat, ut amplius a suprascripto tempore absens sit ab ecclesia sua. Vniuersi dixerunt, placere sibi.
Qui vero persicutionis tempore in aliena ciuitate remorari voluerint, non prohibeantur. CONci L. Sardic. tit. LI. Otas Epiis scopus dixit: Suggerente fratre, Ac Coepiscopo nostro Olympio etiam hoc placuit, ut si aliquis vim perpessus est,&inique expulsus pro disciplina&Catho .lica confessione, vel pro defensione veritatis, effugiens pericula, innocens Mdeuotus ad aliam venerit ciuitatem,non prohibeatur immorari , quamdiu aut redire possit, aut iniuria eius remedium acceperit: quia durum est, eum qui persecutionem patitur non recipi, etiam& larga beneuolentia, Be humanitas ei exhibenda est.
CL x. cuod non liceat Disicopo a sua ecclesia plus tribus hebdomadibus
CON ci 2. Sardie. tit. 1 s . Osius Episcopus dixit: inia nihil praeter mitti oportet, sunt quidam fratres, MCoepiscopi nostri,qui non in ea ciuitate, in qua vi iantur Episcopi esse constituti, vel eertὸ paruam rem illic habeanti alibi autem idonea praedia haberi cognoscuntur, vel affectionem proximorum qui bus indulgeant: hactenus permitti eis oportet, ut accedant ad possessiones suas, Ze disponant vel ordinent fructum laboris sui,ut post tres Dominicos, id est post tres hebdomadas si morari necesse est, in suis potius fundis morentur. Aut si est proxima ciuitas in qua est presbyter, ne sine ecclesia videatur facere diem Dominicum , illuc accedat, Vt neque res perabsen- domesticae absentia eius detrimentum
si in vi sustineant, & non fiequenter veniendo id eluitatem .in qua Episcopus moratur, suspicionem iactantiae , 5e ambitionis euadat. Vniuersi dixerunt, placere sibi.
C LXI. De his qui pro Huersis erratis poenitudinem feruentius gerunt. CON ci L. Laodic tu. 1. De his qui
diuersis facinoribus peccauerunt, Se perseuerantes in oratione confessionis, Sc poenitentiae conuersionem a malis habuere perfectam: pro qualitate delicti, talibus pinnitentiaetempus impensum propter clementiam, εc bonitatem Dei communio concedatur. C L XII. De tempore ordinationis. CON ci L. Laodic. titul. 4. Quod non oporteat ordinationes sub conspectu audientium celebrari.
CLXIII. Non congruere presso teras in mulieribus ordinari. CON ci L. Laodic. tit. In Quod non
oporteat eas quae dicuntur presbyterae, vel praesidentes, in ecclesia ordi
C L XIV. Iudicio multitudinis ordina tionem fieri non debere. CONCI L. Laad. tit. I 3. . d non
sit permittendum turbis electiones eorum facere, qui sunt ad sacerdotium promouendi.
Quod docendus sit populus , non siquenaus.
Ex decretis Papa Cases nitit. 12. Do cendus est populus, non sequendus inosque si nesciunt, eos quid liceat, quidve non liceat commonere, non his coninsensum praebere debemus. Quisquis vero conatus fuerit tentare prohibita, sentiet censuram Sedis Apostolicae mini-mὸ defuturam. Quae enim sola admonitionis authoritate non corrigimus necesse est, per seueritatem congruentem regulis V vindicetur.
Et quod non conueniat contemptis cle-
ricis ecclesiarum, de Lucis Episcopum oriunari. Ex decretis Papa C testim tit. II. Auis diuimus quasdam propriis destitu- tas rectoribus ciuitates Episcopos sibi
630쪽
petere velle de laicis, tantumque fastigium tam vile credere, ut hoc iis qui non Deo, sed saeculo militauerint, aestiment nos posse conferre: non solum male de suis clericis , in quorum contemptumhoe faciunt,iudicantes,sed de nobis pes-sme,quos credunt hoc posse facere, n-tientes : Quod nunquam auderent, si non quorundam illicitis consentiens sententia conniveret. Ita nihil quae frequentius sunt decreta proficiunt: ut hoc
quasi nunquam de hac parte scriptum fuerit, ignoretur. Quid proderit per singula clericos stipendia militasse, Ec omnem egisse in dominicis castris aetatem: si qui his praesuturi sunt ex laicis requiruntur , qui vacantes seculo, A omnem ecclesiasticum ordinem nescientes, sal tu praepropero in alienum honorem ambiunt immoderata cupiditate tran. scendere, Be in aliud vitae genus calcata reuerentia Ecclesiasticae disciplinae transire3 Talibus itaque,fratres carissimi, qui iuris nostri, id est canonum gubernacula custodimus, necesse est obviemus, hisque fraternitatem vestram epistolis Commonemus , ne quis laicum ad ordinem clericatus admittat, Ac sinat fieri,
unde dc illum decipiat, de sibi causas generet, quibus reus constitutis decretalibus fiat.
CLX v. Ad alias parochias, eulogias, quae oblatae sunt, minime de an
CON ci L. Laeae tit. I . Quod sancta nullo modo causa eulogiarum
tempore Paschalis festi ad alias parochias debeant destinare.
CLx vi. Ne bis qui debeant in ambone , id en ιn pulpito psallere.
oporteat amplius praeter eos,qui re gulariter cantores existunt, qui Ac de codice canunt, alios in pulpitum consce dere, Ac in ecclesia psallere.
C L X v II. Ne lectiombus quae debeant Iabbato recenseri. CON cita Laeae. titui. I 6. Oubd in
sabbato Euangelia, cum aliis scripturis legi conueniat.
C L X VIII. Quod intersTitium Vati
morum debeat in congregationibus fieri. CO N c I L. Laodie. tis. II. Quδd in
conuentu fidelium nequaquam psalmos continnare conueniat, sed per interuallum, id est per psalmos sngulos recenseri debeant lectiones.
CLXIX. De precibus nona , vespera celebrandis. CO N c s L. Laod risui. Ig. Quod idipsum semper officium precum nona, de vespera semper debeat exhiberi.
CLXX. De precibus post sermones habitos ad plebem faciendis.
CO N c t L. Laod. tit. Is . Quod oporteat seorsum primum p- allocutiones Episcoporum , orationem super catechumenos celebrari a de postquam catechumeni egressi fuerint, super eos qui sunt in poenitentia precem fieri. His etiam accedentibus ad manum sacerdotis , Se discedentibus tres orationes consummam fidelium, ita veprima quidem sub silentio, secunda vero de tertia per exclamationes solitas expleantur, Ac ita demum pacem sibi inuicem dabunt. Et posteaquam dederit Episcopus presbyteris osculum pacis, tunc laici pa- alatii stacem sibi tribuant, de ita sancta celebrabitur oblatio:solis enim ministerio sacro deditis ad altare ingredi Ac communica te ibidem liceat.
CLXX I. Quod subdiaconi a diaconis
sint remotι. CON ci L. Laossitit. 1i. udd non oporteat subdiaconos habere lo- eum di in diaconio , de dominica vasa diaecimiis
CLXXII. Subdiaconis cum orariis
CONCI L. Laod. tit. 21. Qubd non oporteat subdiaconum uti oratio , nec ostia derelinquere.