Specimina moralia p.f. Aegidii Gabrielis Leodiensis in alma vniuersitate Louaniensi sac. teo. licentiati ..

141쪽

1 6 SPECIMINA mysterii, si agat Poenitentiam ex toto corde,si egerit veraciter Poenitentiam , & solutus sie- lrit a ligamento, quo erat obstrictus, & a Christi Corpore separatus ,& bene post Poenitentiam vixerit, sicut ante Poenitentiam viueri .

debuit, post reconciliationem quandocumque defunctus fuerit, ad Deum vadit, ad requiem vadit, regno Dei non privabitur,a populo dia-holi separabitur. Si quis autem positus in vltima necessitate aegritudinis suae, voluerit accipere Poenitentiam , S accipit, mox reconciliatur , & hinc vadit: fateor vobis, non illi negamus , quod petit, sed non praesumimus,

quia bene hinc exit. Non praesimo , non v fallo, non praeimo . Fidelis bene vivetis, securus hinc exit. Baptipatus ad horam securus hinc exit. Αgens Poenitentiam , ct reconciliatus cum sanus est , At postea vitiens bene, securus hinc exit. Agens Poenitentiam ad ultimum , & reconciliatus , sit securus hinc exit, ego non suin securus . Vnde securus sum , securus sum s & do securitatem : undd non sum lsecurus, Poenitentiam dare positim , securitatem dare non polliini : vis te de dubio liberare age Poenitentiam dum sanu S es tene certum, dimitte incertum . Vt autem constet, quod hic timor Sanctoriam Patrtim de fallite eorum , qui post vitam perdito actain tantum in articulo mortis conuertebantur, proueniret ex hoc, quod non ha-

142쪽

M ORA Lrs Ty TIORI s. I 37berent comites poenitentiae fructus, audiatur idem Augustinus serm. 7. de tempore, ubi ait. Ego vos , dilectissimi fratres , hortor, atqui commoneo, ut si quis ex vobis conscius criminum suorum, indignum se communione F

clesiastica putat , dignum se esse faciat. Dicitis, quomodo aliquis dignum se facere possiti quomodo , nisi errores pristinos relinquat,&Poenitentiam petat, & qui criminum suorum2rde pollutus est , ex omologesis satisfactione

mundetur φ nec illud seruet , ut in extremo vitqsuae tempore tunc Poenitentiam petat, quando

iam agere non possit: inutilis est enim, dilectissimi, ista persuasio. Parum est peccat

rem pςnitere , nisi Paenitentiam peregerit. Ad emendanda enim crimina vox penitentis sola non susticit: nam in satisfactione ingentium

peccatorum non verba tantum, sed opera quaeruntur Datur quidem etiam in extremis Psnitentia, quia non potest denegari ; sed auctores tamen esse non γ,ssumus, quod si sic petierit, mereatur absolui . Quomoeo enim agit poenitentiam lapsius ' quomodo agit poenitentiam in extremis vitae finibus constitutus quomodo Poenitentiam agere possit, qui nulla

iam pro se opera satisfactionis operari potest di ideo poenitentia , quae ab infirmo petitur, infirma est: Poenitentia, quae a moriente tantum petitur, timeo ne ipsa moriatur: & ideo , di- , quicumque inuenire vult misericordiam

143쪽

138 SPECIMINAdiam Dei, sanus agat poenitentiam in hoc seculo, ut sanus esse valeat in fisturo . Faustus Regiesis Episcopus Epist. ad Bened.

Caulinum perpendens ordinariam poenitentiae legem, & non extraordinariam diuinae misericordiae benignitatem, nihil spes are videtur de inueteratorum peccatorum couersionibus, quae demum fiunt in articulo mortis, ait enim: Inimica persuasione mentitur, qui maculas longa aetate contractas sibitis, etiam inutilibus, abolendas gemitibus arbitratur. Quo temporeis confessio esse potest, satisiactio esse non potest : nam quia Deus non irridetur, ipse se decipit , qui mortem multis temporibus vixit, &ad quaerendam vitam iam semiuiuus assurgit, vetunc stacto suS appareat, quando Dominicae seruitiiti omnia corporis, & animae subtrahim-tur officia. Circa exequendam interioris hominis sanitatem, non stilii ii aecipiendi voluntas , sed agendi ex pectatur utilitas : ita enim Iegimus ; bi, inquit peccator poenitentiam egerit pro peccatis suis se gerit, memoraui imon solum dixti acceperit 3 in sua, inquit, iustitia , quam operatus est, vivit Aduertis , quod huiushaodi medicina sicut ore poscenda, ita opere consummanda est. Instillare Deo videtur,qui illo tempore as Medicu noluit venire,quo po-' tuit: S illo iunc incipit velle, quo non potest.

Opus itaque est , ut quam in peccando fuit abrupta, &vegeta ad malum mentis intentio,

144쪽

MORALIs TvTIORI s. I39 tanta sit in vulnerum curatione de utilio. Et sane qui tota vita mansit in peccato, non agendo Poenitentiam debitam pro illo, non videtur deserere peccatum, dum apparenter Poenitens moritur,sed deseri a peccato iuxta illud Augustini in Hom. i. re securus es' quia

egisti Poenitentiam eo tempore, quo & pecca re potuisti: si autem tunc vis agere Poeniten tiam ipsam, quando iam peccare non Potes, peccata te dimiserunt, non tu illa. Quod vero Ecclesia no nisi coacta det abso- Iutionem ,& communionem illis moribundis, qui in vita non egerunt Poenitentiam, declarat requentia Concilia Carthaginense Can-78.ait Poenitentes,qui in infirmitate viaticum Eucha ristiae acceperint, non se credant absblutos sine manus impositione s scilicet in facie Eccle- . siae cum reliquis poenitentibus post peracta a Penitentiam in si s uperuixerint. Arausicanun primum Can. 3. inquit: Quod si supervixetini, stent in ordine pgnitentium , ut ostensis necessariis Pliritentiae fructibus, legitimam communionem cum reconciliatoria manus impositione recipiant. Carthaginense quartum Cap. 76.sic dicit : Si sit peruixerit, admoneatura supradictis testibus petitioni sitae satis um,&Qbdatur statutis Pgnitentis legibus, quaditi

Sacerdos , qui Penitentiam dederit, probauerit. Nihilque magis conuincit necessitatem per-

Penitentia in vita ad securum transitum

145쪽

x o SPECIMINA . ex hoc mundo, quam quod Sancti Patres intercederent pro reis apud Iudices iaculares, ut ipsis Poenitentiae tempus concederent,anteqtra illos ad mortem condemnarent: undd Augustinus Epist. sin ad Macedonium InterrogantC,

cur iscopi supplicia reorum differri peterent,

respondet: Nullo modo culpas,quas corrigi volumus .approbamus, nec quod perperam committitur, ideo volumus impunitum esse, quiα splacet, sed he minem miserantes, facinus autem seu sagittiim detestantes, quanto magis nobis displicet vitium,tanto minus volumus inenacndatum perire vitiosum . Morum porro corrigendorum nullus alius,qaana in hac vita,locus

est : nam post hanc vitam, quisque id habebit,

quod in hac sibimet conquisierit. Ideo compellimur humani genetas charitate, interuenire Pro reis, ne istam vitam sic finiant per suppli- Cium,ut non possint finire supplicium. Ex quibus auctoritatibus manifestu est,quod

absolutio, S communio daretur peccatoribus moribundis, qui non egerant poenitentiam invita sba, sicut datur ipsis extremum remedium corporale, quando desperati sint,ut scilicet valeat , quantum valere potest. Unde non potest Concludi ex hac veteris Ecclesiae praxi, quod quibuscuque peccatoribus corpore sanis oporteat dare absolutionem a peccaro mortali an te peractam debitam mentientiam . quando iudicatur praemittenda ad detegendam veritate

146쪽

M QRALIs Τ vTIOR ID IAI conuersionis ipsorum, sicut Medici eorporales non adhibent extrema remedia, nisi in extremo periculo. .

g. XLI L

OBiicitur etiam: se hae ira se habent,

cur ergo Ecclesia moderna non curat prancticari poenitentiam pro quolibet peceato mor tali ante absolutionem ' Ad quam obiectio nem respondetur 3 Ecclesiam in nullo Concilio uniuersali aut particulari approbassi , nec generatim improbasse velut intrinsece malam praxim mox absbluendi post consessionem Criminum, nulla praeuid ab absolutionem facta poenicentia: sed restigescente paulatim charitate, de relaxato antiquo rigore discretioni Con- . fessariorum reliquide , ut impenderent absolutionem iis confitentibus, de quorum cintriti ne ipsis semienter constat etiam ante impletam poenitentiam , sic tamen ut si non constet de illa semctenrer etiam nunc absolutione disserant, ut interim magis prcssient dispositione poenitentis: quod nempὰ sitis apparet ex CO-ci lio Lateranensi 2b Innocentio tertio, cuius Canon pro Communione Paschali hucusquo seruatur,& incipit: omnis utriusque sexus, Sce.in quo dicitur:Suscipiat reuerenter ad minus in s Pascha Eucharistiae Sacramentum, nisi sorte de

consilio proprii Sacerdotis ob aliquam ratio

147쪽

I 1 S P Ε C I M I N A inabilem causam ad tempus ab eius percepti ne duxerit abst. nendinia. Ex qua vitinia parti cula nisi sorid, &c. satis indicatur Ecclesiae voluntas, qua vult, ut Poenitentia, quae est maxime rationabilis causa differendi Communi uem Paschalem saltem dum de dispositioni poenitentis non satis constat) eam ex iudicit Sacerdotis praecedat, ut eo certius a crimine purgentur.Sicut Iudaei, qui inueniebantur immundi in Paschate, differebant esum Agni Passchalis,qui erat tantum figura nostri Paschae,ad. unum mensem ultra,vt haberent tempus purgationis praeuiae. -

Hinc Petrus Ble sensis, qui dixtim anteustud Concilium scripsit de obligatione fidelium acti

communionem, ita loquitur sermone I 6. Irux prima Ecclesia quotquot intererant consecra tioni Eucharistiae,communicabant eide,&c.posFquani autem creuit numerus fidelium, nec om-ines accedere ad Eucharistiam vissim est: statin. tum est,ut saltem diebus Dominicis fideles comunicarent. Cum vero paleae supercrescentes coeperunt cooperire grana , & multorum resti .guit Charitas,& creuit inquitas, & perpauci in- .uenti sunt idonei,qui calicem salutaris acciperent,decretum est,ut saltem per tres selemnit tes in anno fideles communicarent. In Pascha, Pentecoste, & Natali. Nunc autem quoniano dies mali sunt,& omnes feta declinauerunt 'Beinutiles facti siunt; non audeo dicere ex praecepto

148쪽

pto Ecclesiae quod tempore Petri Blesensis non elati sed ex tacita perm :sione ipsius introductum est ut semel in anno conglegentur in Ec-Clesia ad communicandum quod praeterire fas non est ἔ ut sicut ea die filii Israel tu picum Α-gnum comedebant perpetuo & eadem die Dominus Discipulis sivis Carrieni itam & Sangui nem dedit,& in memoriam sitii id ipsum faciendum commendauit, ita & nos eadem die carnem Agni,qui tollit peccata mundi,edamus. Et quia ratio,cur Communio paulatim minus ac minus .fuerit frequentata, fuit testigescetia charitatis,& relapsus in crimina,propter quae agenda erat Poenitentia,dicit idem Petrus

Bleensis in quodam sermone diei Cinerunt , quod confessio debeat incipere cum ieiunio,&quod non oporteat disterre consessionem criminum usque ad finem QMdragesimae,quando stla venialia sunt cofitenda,quia supponuntur crimina,id est peccata mortalia, per ieiunium quadragesimale abolita. Eius verba sunt: Cum initio ieiunii debet esse initium confitendi;vnde in fine Quadragesimae de ablutione pedum Discipulorum legitur,vel dicitur: lotus est,non indiget, nisi ut pedes lauet,sed est mundus totus Gnon dixit qui lauandus est, sed lotus, nec dixit, nisi ut faciem & pedes lauet,sed tantum pede S. Ac si dicat: In principio ieiunis debet quis criminalia peccata lauare, pure & humiliter confiteri:in fine venialia,quae contraXit.

149쪽

r 4 SPECIMINA .

Et Sanctus Thomas in opusculis de sancto

Sacramento cap. I 6.dicit. Hinc statuti sunt ante

Pascha quadraginta dies Poenitentiar,ut his peractis in ieiuniis,& orationibus, & continentia,& bonis operibus, tunc possint communicari Poenitentes cum aliis bonis Christianis: relinquens subintelligi quod no possint communicare,nisi ista egerint. Quod etiam mani estd apparet ex hoc,quod Ecclasia, quae posuit praeceptum Communionis in Paschate, nutilum certutempus determinauerit pro consessione; quae potest fieri quovis tempore anni enim Ecclesia iudicasset semper impedendam esse absolutionem stiatim post confessionem, sicuti praecepit Communionem in Paschate , praecepisset etiam Confessionem in eodem Paschate vel parum ante Pascha, Et quia solent quidam obiicere contra ratio- nabilem dilationὲ absolutionis, quam semperiti, pedendam putant statim post consessionem modo latum poenitens dicat se dolere,& emendatione proponere, quod sicuti Concit. Trid. quod suit ultimum in Ecclesia Dei non renouauit antiquum rigorem poenitentiae peragendε ante absblutionem , ita nec improbatiit huius modi praxim, qua optime nouerat. idcirco opere pretium,est ut videamus primo cur dictu Concilium expresse, & de mandato non sustulerit huiusmodi praxim benignorem; secundo quomodo voluerit quibusdam casibusa Ceniten. tias Canonum seruari. Dico

150쪽

MORALrs TvTIORI s. MyDico itaque primo quod Concilium Tridentinum non nerit congregatum , ut aliquid determinaret circa modum practicandae poenistentiae,ante vel post absolutionem,sed ut cosem Daret traHFeticos substantiam fidei:heretici

enim inter cςtera negabantSacramentum Poenitentiae,& dicebant Poenitentiam esse tantum nouam vitam:c tra quos definit Tridentinum esse Sacramentum Poenitentiae aChristo institutum,constans confestione, contritione, absolutione,& satisfactione;quana ultimam Poenitentis partem maxime impugnabant haeretici:& ideo de illa ultimo loco: velut praecipua & a Patribus maximd commendata latius uidetur egisse Tridentinum deinde non poterat, conuenientςeidem Concit prssicribere Regulas disserendae absolutionis,&determinare casus,quibus di strenda es nullo mimis antiquum rigorem Ca- nonum poenitentialium in integrum restituere, quia cuin tunc temporis Ecclesia edet maximὀcorrupta & diuisa in sectas & mereses , indubid plurimi transiuissent ad partes haereticorum, sia debuissent sustinere antiquae Poenitentiae rigocrent,vel Ae Miter Qtius absebitionis dilationem, cum Blius consessionis ruborem dissicillime sustinerent. Pico secundo, quod istud Concilium variis locis parauerit viam antiquae Poenitenti e restituendae,si non in totum, saltem pro parte, ερ