장음표시 사용
171쪽
voluit: quia dum fletibus suis vitae munditidnasubtrahit, ante Dei oculos sordidas ipsas etialachrymas facit. Gregorius VII. Epistolarum lib. 7. epist Io. sic ait: Sacerdotalis culminis dignitas, tum imperitia, tiim negligentia Sacer . dotum sicut vestra dilectio nouit ). ex longo iam tempore peccatis exigentibus suit colla Psa. Ex qua quidem re, quasi exi Pestifera radice innumera mala exorta sunt ; adeo ut usique ad haec tempora nostra, inter caetera, quae male pullulant vitia , fatis nihilominus Poenitentiae consuetudo inoleveris. Vbi Ponti sex ille refiandit in imperitiam , vel negligentiam Sacerdotum falsae pamitentiae consuetudinem . Deinde subiungit et Infructuosam enim Poenitentiam dicimus,quae ita accipitur, ut in eadeculpa, vel simili, et deteriori vel parum minori permaneatur. Unde quisque digne vult Poenitere, necesse est, ut ad fidei recurrat originem , & quod in Baptismo promisit, Diabolo scilicet, pompisque illius abrenuntiare,&in Deum credere, videlicet recta de eo sentiendo, mandatis eius obedire, solicitus sit vigilanter custodire. Quicumque ergo taliter Paenituerit, quoniam aliter simulatio diei potest, non Poenitentia; illi peccatorum' suorum remissionem, Apostolica freti potestate , largimur et insuper aeternae Beatitudinis saudia.de
omnipotentis Dei Misericordia confisi promittimus .
172쪽
MOR AL rq T, TI ORI s. Is undd liquet ex hoc Pontifice non sufficere verba ad Poenitentiam, sed requiri facta conformia professioni baptismali. Denique audiatur Petrus Blesensis de Confessione bacramentali ita scribens: Putant aliqui sibi sufficere, quId aliquamdiu a sita tu
pitudine destiterunt, atque de pri initiis arre- Ptae continentiae praesumentes veteres excessus non recolunt, & quasi spatio temporis evanuerint culpae, vel earum oblitus sit, aut dormiat Deus; putant de omnibus debitis breui Poenitentiae compendio transegisse Non sine dolore cordis acerbissimo ,& anxia cordis afflictione fanatatur, quae longo usu inolita,& intimis animarum medullis infixa simi, nec horaria, & leui contritione redimi possunt, quibus mors aeterna debetur. Propositum itaque Poenitentiae perseuerantia comitetur. Quid enim haec omnia proderunt poeniteti, si id vomitum reuertatur ἰ nemo itaque de momentanea contritione, vel affluentia lachrymarum praesumat. . si senseris in te gratiam compunctionis, & assi uentiam lachrymarum, non tamen ideo te statim arbitreris Domino reco-ciliatum vides prosecto quam gratum sit , Deo sacrificium Iach ymarum . & pro omnibus delictis sum ciens holocaustum . Sed quibus i confitentibus , poenitentibus, non reue
tentibus ad vomitum , sed in spiritu humilitatis , & in animo contrito fugientibus ad pia a
173쪽
viscera IESU, & continuantibus dignos Poenitentiae fruetus. Non sunt igitur audiendi graues peccatores, dum statim ac consessi sunt, petunt abselutionem, dicentes, Non faciam
amplius, propono emendationem : non enima credere oportet eorum verbis,sed faelis, ut manifest mn est ex praeallegatis Patrii testimoniis. At dicunt: Sibi fieri iniuriam , quod sibi non credatur , & addunt non teneri se bis tua peccata confiteri, quod deberent facere, si ipsis di serretur abQl utio. Audiatur ad hanc obiectionem Cyprianus de lapsis. Quod, inquit, non nati in Domini Corpus inquinatis manibus accipiat, aut ore polluto Domini Sanguinem bibat. Sacerdotibus sacrilegiis irastitur. Atque o tuam nimiam, furiose , dementiam lirasceris ei, qui abs te auertere iram Dei nititur , ei minaris, qui pro te Domni misericor diam deprecatur; qui vulnus tuum sentit,quod ipse non sentis; qui pro te lachrymas fundit, quas Brsitan ipse non sundis . Oneras adhuc crime, de cumulas, & clim sis ipse implacabilis ad Antistites, & Sacerdotes Dei, putas circa te. Dominu posse placari'Accipe potius,& admitte que loquimur: quid surdς aures salutaria prscepta no audiunt,quae monemus i quid coeci oculi poenitetiae iter no vident, quod ostedimust quid perculsa, & alienata mens remedia vitalia non percipit, quae de Scripturis caelestibus deducimus, & docemus t Sanctus I uo Carnoten. sis
174쪽
sis Epit opus Epist. I93. sic ait peccatori re conciliationem petenti: Nolo te fallere: introitum huius visibilis Ecclesiae cum tuo periculate habere permitto, sed ianiram regni caelestis tali reconciliatione tibi aperire non valeo. Sanctiis Ambrosius in Psalmum 37. vult poenitentem sic se habere ad Consessarium, licuti se habet aegrotus ad Medicum , ait enim : Nemo dicit Medico corporis siti , quemadmodum sit
curandus. Novit Medicus quae singulis vulnea. ribus medicamenta conueniunt, cuius viceris putredo serro sit amputanda , ne in totius corporis sierpat exitium . Si dixerit Medicus medicinae genus, quo curari aeger debet, de illo fastidiat , discedit Medicus, & aegrum relinquit . S. Pacianus in Paraenesi ad Poenit. ita' loquitur : Nunc ad eos sermo sit, qui bene, ac
sapienter vulnera sua poenitentiae nomine confitentes , nec quid sit Poenitentia , nec quae vulnerum medicina, nouerunt, similesque sunt illis , qui plagas quidem aperiunt ac tumores . Medicisque etiam assidentibus confitentur,sed admoniti, quae imponenda sunt, negligunt; &quae bibenda, fastidiunt Quid ergo faciam nunc Sacerdos, qui curare compellor ostrum est in eiusmodi . Verumtamen si quis est vestrum , qui secari, & exuri sustineat, adhuc possum . Ecce scalpellum Propheticum: Conuertimini, inquit, ad Dominum Deum vestrum,
simulque ieiunis , ct fetu , o planctu , O scin-
175쪽
dite corda Festra. Nolite hanc secturam timere, dulcissinu . Sustinuit illam David, iacuit in cinere sordenti, sacco insuper horrente deformis. Ille quondam gemmis assuetus, & purpuris, texit in ieiunio animam suam, cui maria , cui stivae, cui flumina seruiebant, promis fasque diuitias terra parturiens; madidus la
Chrymis .consumpsit oculos illos, qu bus Dei gloriam viderat, & infelicem se , miserumque consessus est Pater Mariae I Iudaei etiam dominator Imperii. Rex ille Babylonius, ex mole-gesim destinis operatur, & septentat squalore decoquitur. Leonum in illo iubas impexa
Caesar.es, & barbarus horror exuperat, & longe incuruis unguibus manus horrentes Aquilas mentiuntur, cum foenum in morem Bouis ederet, pallentium ruminator herbarum. Haec
tamen illum Deo poena commendat, & in sua quondam regna rei tituit. Quem horrebant homines, Deus recipiebat, ipsa illa malae tractationis calamitate felicem. Ecce stetio, quam spopondi, qui potuerit tolerare, sanabitur. Admouebo adhuc ignes de cauterio Apostolico : videamus an serre possitis. Iudicaui, inquit, congregatis vobis, & spiritu meo,in vim tute Domini Iesu Christi tradere eiusmodi hominem Satanae in interitum carnis, ut spiritus
saluus sit in diem Domini. Quid dicitis, poenitentes, ubi est vestiae carnis interitus t ne lige quidem, quae videri etiam a Sacerdote possunt,
176쪽
eo Episcopo teste laudari: ne haec quidem quotidiana sertiamus ; flere in conspectu Ecclesiae, perditam vitam sordida veste lugere , ieiunare, orare. prouolui; si quis ab balneum vocet,recusare delicias ; si quis ad conuiuium roget,dicere: ista felicibus', ego deliqui in Dominum,& periclitor: In aeternum perire. Quo mihi epulas, qui Dominum laesi ' tenere praeterea.
Pauperum manus, viduas Obsecrare, preSbyteris aduolui, exoratricem Ecclesiam deprecari , omnia prius tentare quam pereas. Scio quosdam ex fratribus,& Qroribus vestris cilicio pectus inuoluere, cineri incubare, ieiunia sera meditari. & non talia fortasse peccarunt. Denique Ian senius Iprensis Episcopus in caput eto. Euangelii Ioannis versa 2 3. explicans illa verba, utiorum remiseritis peccata, &c. dicit: Quorum ero o retinueritis , vel ad tem-Pus propter rinitentig immaturitatem, ut paulatim perficiatur, siue omnino propter impoenitentiam, ,etenta sunt iudicio Dei in Caelis . Vtroque membro significat non inanem ess potestatem, sed effectum habere coniunetum . Cum ergo & remissio, & retentio Apostolorucensium , & iudicio committantur, palam est eos Iudices constitui: atque ita recte praecipi omnibus fidelibus, remissionem consequi satagentibus , ut peccata Sacerdotibus confitea n-tur, quatensis audita peccatorum varietate, &gu itate, sciant cui remittenda, cui retinenda,
177쪽
quis aut quomodo ligandus aut seluendos Hoeautem est iudicium discretionis,quo discemitur quis ad beneficium abistutionis admittendu , quis repellendus. Sed hoc uxmit viam ad aliud iudicium iustitis,quo peccata quadam expiato ria castigatione & vindicta pleAutur: quod qina
praecipuum est in hoc tribunali hinc fit, ut nitentes peccata sua,non per modum narratiornis ad Sacerdotis informationem tantum expisrnere debeant sed magis ad sui accusationem , ad confusionem, ad compunctionem, denique ad tans t/xationem. εVrgent peccatores,& dicut quod habeatur in
Seriptura i scilicet apud Ezechielem in modi
quacumque hora ing nuerit mccator, saluuserit. Sed textum male citant: nam apud Erechielena quidquid de illa re habetur, exstat cap. 18. α33. Sac autem hahetur cap. 18. versis a I. Maiis tem ι Myn te vitentiam ab omnibus pece
lusino ratus Q ct eustodierit o nia Prasieepta mea se fecerit iudicium ct is itiam, Minviset O non morietur. Deinde versii 3o & 3x: ita subdit. Conuerti vi ct agite poeinentiam aiomnibus iniquitatibus vestrisio non erit vobis inradnam iniquitas. Projeite a votis omnes praeua ricamnes vestras , in quibus praevaricati estis, , est facite vobis cor nouum oe Piritum nouum. Tum cap vcrs Iq. I s. &-siς ait, Si tem dirixero impis morte morieris c O egerit ponitentiam
. peccato sub serentque iudiciamin i tu , ex
178쪽
rit,in maniari ita ambulauerit nee fecerit qui ''. quam istusnm; Uita vivet O non morietur z -- precata rem quae peccauerit non imputabuntureh
Hanc renitentiam , quam agi praecipiechiel ad reinissionem peccatorum, expressius describit Isaias cap. 1. dicens: Lavamiui. manes estote, auferte malum rogitationum vestrarum a Oculis meis: Dies ite agere peruerad, discite beη facere, quaerite iudicium , subuenite oppres γ, udia cate pupilla , defendite viduam, in venit his aQ- Dite me dicit Dominus, si fuerint peccata vestra ut coccinum quasi nix dealbabunturi Urgent praeter ea , & dicunt , quod Cibristu 'Dominus statim remiserit peceata absque ulla Par- nitentia imposita iis, qui hcimum recurrebant. Sed si a Christi exemplo aliquid concluderetur pro Coninariis, . sequeretur quod semper possent
abibluere psnitentes sine i nitentia imposita , mrod in contra fidem. Re fidetur itaq; quod
Christus Deus erat,qui corda peccatorum conuertebat, & per potestatem Excellentiae, qui non est alligata Sacramentis , peccata re ille bat. Conressarii autem sunt homines qui ncm faciunt conuersionem cordis , sed 'per dignos minus Paenitentiae eam exspectant. Deinde re
missio pecca torsi a Christo facta potius habuit sinititudine istius remissionis.quae fit iis Θμμsmo sine Penitenti quam illius fit iis Sat
179쪽
i in SP Te IMINA eramento penitentiarcham non legitur Christus his eidem donasse peccata; in Sacramento autem poenitentiae remittuntur peccata iis, qui re- Iapsi in t 3 ac proinde maiori poena digni sunt, propter ingratitudinem. Vnde Christus dixit.
cuidam,cui peccata remiserati vade,noli amplius Mecare ne deterius aliquid tibi contingat. Nec re-hrt quod Christus dixerit Petro interroganti , quoties dimitteret peccata fratri suo, Usque septies ' non dico usque septies, sed usque septuagies septies z nam hoc intelligitur de priuatis
iniuriis confbrmiter orationi Dominicae , inoqua dicimus quotidie, dimitte nobis debita nostra sicut O nos dimittimas debitoribus. Et esto hoc intelligeretur de Sacramento rinitentiae, tantum significatur , quod in Ecclesia Dei semper sit potestas remittendi peccata,de quibus fit c5- digna ps nitentia.. Perpunt peccatores & dicunt, Aod incuserent infamiam, si non eommunitent postquam eo fessi sint; quia adsunt noti qui ipsis aduigilant,vel celebransim est Sacerdoti,cte. Sed M. Patres tales excusationes non admiserunt, quia salutem animae sempitcrnam praetularunt famae periturae,cui etiam aliis modis indicioprudentis Consessarii consuli potest. Fi quid dixit Christus de
casionibus peccatorum remoui ndist δε oculus ratis dextersiandat at te revere .ct mmce abs Numquid piaestat sine fama vana nam
verasama in virtute fundatur ire ad coelum. quam
180쪽
MORA Trr ΤvYrovss. 17squam eum tali fama ire ad infern me . Vrgent quandoque, magnae India gentiae,per quam poterunt consequi venia omnium suorum peceatorum , ct dicunt se ad hoc venire ad .eonfessionem ς sed tales eoirimuniter sam iis indicant , quod non velint poen i ten riamo Nere;ac proinde, quod velint abuti indulgenti s , quae sunt tantum supplementum poenitentiae non refugium peccatorum impcenitentium, nec enervatio discipIinae Ecclesiasticae. Denique vrgent f Sententiam esse tommumem Casulsarum, oe modernorum Theoloeorum, quod ad absolutionem Sacramentalem fi Jciat 'Attritio ex puro meis gehennae concepta; dicunt auten se habere talem attritionem ac pei consequens contendunt se debere absolui: quia si morerentur. cum sela ista attritione damnarentur ,& si accedat Sacramentum Poenitentiae saluabunnata Ad quod respondeo me dubitare primo , an tales multis peccatis frequenter onerati, talem attritionem habeant, quae procedat ex impulsu
Spiritus. sancti, qui e git fictum disciplinae; an
vero illa eorum attritio non sit meta naturalis, qua timent infernum, sicut timent ignem , seu quodcumque malum naturale; quae ccrae non
sufficit ad Sacramentum . P. r. .
Secundo, quia dubium est ad minimum, utra talis attritio sussiciat eum Sacramento cum
magni Theologi sustineant illam non ussicere, S Patrum testimoniasiperius allata, hoc aeuin cere γω