장음표시 사용
231쪽
simpliciter bend operandum non sumeti facere opus ex officio bonum, sed illud in debitum finem reserri debet; nullus autem debitus finis operantis esse potest, qui ex eiusdem intentione non sit ultimus, vel ad ultimum non refer tur.Quod ex supradicta capacitate sic ostendo. Capacitas Dei in homine consistit in hoc,quod habeat intellectum veri, & appetitum boni sibi a Deo inditum , ut verum bonum ab intellectu Propositum appetitu prosequatur, & ad illud
obtinendum omnes suas actiones reserat;atqui verum honum simpliciter est Deus;ergo homo intellectu & appetitu donatus debet omnes suas actiones ad Deum referretallud autem ad quod caetera reseruntur est finis ultimus . Neque dici
potest,quod illud verum Bonum , in quod naturaliter tendit homo per intellectum & appetitum,sit minus summomam cum appetitus hominis sit quodammodo infinitus, no requiescit nisi in summo,atque adeo non tendit ultimatdriisi in summsi,ut in illo quiescat,id est,in Deo . Non etiam dici potest, quod Deus donauerit intellectum & appetitum homini , ut quaereret summum honum sibi per concupiscentiam, &quod ita ipse homo sit finis ultimus summi boni,atque adeo homo restiat omnia ad se: nam imprimis hoc est inordinatum,quod perfectum bonum referatur ad imperfectum velut medium ad finem suum,cum ratio finis persectionem includat α ratio medii imperfectionem et siue est i
232쪽
inordinatum,quod Creator referatur ad suam creaturam, quasi non esset nisi propter illano; cum e contra creatura non sit nisi propter Creatorem et Deus autem nihil inordinatum fecit, quia vidit quaecumque fecit,& erant valde bona,& alibi dicitur, quod Dei persecta sint opera. Deinde esset contra naturam appetitus ho-' minis,qui tendit quiescere in fine sitio ultimo, tamquam bono perfecto; non quiesceret autem in homine,utpote bono finito de imperfecto: Idcirco appetitus per peccatum inordinatus non quiescit,quia qusrens summum bonum in creaturis,ad illud nnmquam pertingit. Est ergo appetitui hominis ordinato prorsus naturale, ut omnia in finem ultimum rescrat, manetque in ipsis haec obligatio naturalis etiam post peccatum,quod naturalem obligationem Legis Diuinae evertere nequit. Vnde illud Apostolicum, me manducatis, me bibitis, siue aliquid aliud fa- estis,omnia ad gloriam Dei facite, naturale est ab Apostolo renouatum,nec sine cha-- ritate impleri potest, id est, sine amore Dei sit- per omnia,nec per consequens sine gratia, quae charitatis principium est Haee dobrina ad Moralem Naturalem pertinebit,si consideretur Deus ut Auctor naturae,& donorum eius naturalium,ad supernaturalem vero si spectetur Deus ut Avictor fidei & donorum ad fidem pertinentium,eamque conseque lium. Est ergo peccatum ex inordinatione amo.
233쪽
228 SPECIMINAris naturae corruptae, quod homo non omnia reserat in Deum tamquam finem suum ultim v.
Sed quaeritur, an actuali intentione debeat semper omnia stra in Deum referre ; Ad quod respondeo non esse opus, ut hoc faciat intentione actuali reflexa,sed opus es e, ut hoc faciat intentione actuali directa,id est quod ipsius intentio sit actualiter directa ad hoc,qitam uis ad
suam intentionem hic , & nunc non attendat. Si enim ipsius ii tentio actu esset directa ad aliud,etiam ad aliud sua referret; quamdiu autem homo operatur, semper aliquam intentionem actualem habet, quae eius aditonem in suufinem dirigit: unde debet homo cessare ab omni actione humana , ut nullam actualem intentionem, saltem directam habeat. Haec patent in itineiante, qui tam diu incedit versus atquem terminum , quamdiu habet intentionem directam ad lium: sed dum cessat ab ista intenti ne ire desinit;vel si mutat intentionem,etiam in Contrarium vadit; quamuis inter incedendum ad alia attendat,non aliud hic & nunc intendat,
nisi ad eundem terminum,uel finem. Haec autem relatio omnium in Deum tamquafinem. vltimum non prscipitur ab Apostolo sub ratione boni, sed sub ratione boni conuenientis
naturae rationali dotatae intellectu & appetitu , non quocumque, sed rationali,id est,uoluntate: hoc autem bonum non est delectabile, vel utile,
*dth estum seu ut Apostolus loquitur,gloria
234쪽
Dei,quae est clara cum laude notitia: ita ut homo Deum clare cognoscens, illi debeat amore iungi illum laudare, eiusque laudem ad omnisi notitia extendere,ut sit clara cum laude notitia. Non quod Deo bonum aliquod accedat,quod ab homine clarificetur & laudetur,sed quia bonum est imaginis,quod suum prototypum bene repraesentet,& bonum similitudinis,quod amet,ac bonum utriusque, quod repraesἔntatum& amarum omnibus depraedicet , ab omnibus utique noscendum, amandum , & depraedicandum, ut Omnia eo, unde: quia Deus principium
di finis, alpha & omega, primus & nouissimu .
S. L XXIII. Necessitas ct efficacia orationis. '
Vsque modo non petistis quid quam in nomine mempetite,& accip:etis, ut gaudium vestrum, si plenum. Ioannis. IG
NEcessitas orationis & exemplo & dodirina Chrissi & Sanctorum tam euidenter nobis probatur,ut de illa dubitare, esset in ipsa Iuce Christianismi coecutire Fateor quidem Α- damo innocenti non ita fuisse necessariam orationem,quq sipponit petentis indigentiam,qus erat in Adamo, in quo omnia abundabant ad
Paradisi voluptatem,sicuti nec fuit illi necesi
235쪽
. 30 . . SPECIMINAria poenitentia,quamdiu mansit in innoeentia: 'sed dico in statu naturae lapis,in qua est summa indigentia,& summa miseria,summa etiam esse necessitatem orationis ad Deu , a quo solo isti indigentiae, & miseriae per Christu Dominii nostrum succurri potest,& a quo no iuccurritur,duin Christi nomine vel negligetia,vel fastidio,aut contemptu, ab ipse necessarium ad resurgendum no petitur auxilium , & post resurrecti nem a peccato eiusdem auxit si non petitur fili- .cimentiim usque ad reditum in Paradisum,non terrestrem ex quo Adam eiectus est, sed coelestem ex quo Christus descendit. Hinc ulterius concludo orationem ad Deum in hoc misero statu ad tria esse necessariam, scilicet ad resu gendum a peccato actuali,ad standum contra tentationes,ne quis relabatur,& ad progrediendum in virtute usique in finem: nam ad ista tria
donum gratiae adiuuantis nouum Ze nouum,&quidem medicinale vulnerum in nobis ex pec- 'cato relictorum, & victoriosum omnium tentationum nos allicietium ad peccatum, nec non obstaculorum in via virtutis occurrentium,continito requiritur. Propterea dicit Propheta: G-
ιιι oculos meos in montes, Unde veniet auxilium
mihi auxilium meum a Domino, qui fecit caelum o terram Psal Iro Propterea dicit Chrisus: Vigilate est orare,ne intretis in ictationem Propte. rea Apostolus ait : sine intermisone orate. Mamei IlPraeuenit quidem nos Deus,vioremus,sed
236쪽
non adiuuat nisi orantes,& ulterius adistorium non largitur,nisi in quantnm adiuuanti fideles sumus;nec perducit usque in finem, nisi tantum
oremus, quantum vitae aeterne donum meretur;
ita ut perieuerantia tu oratione fini proportionata usque in finem sit necessaria, quo obtento, orationis cessat necessitas,quam non potest Ngnorare,nisi qui se miserum ignorat,& miseria cordem Deum per mediatorem Christum. n-ta autem est huius orationis efficacia, ut penetret caelos,v t per eius vim, quam patitur regnum caelorum,violenti rapiant illud,ut sit verissimum verbum Veritatis: petieritis Patrem in nomine meo,dabit vobis. Ioannis .
His praemissis velut sundamentis totius Moralis Tutioris,restat,ut quod dixi in fine , Mora lis Naturalis,impleam, agendo de obligatione singulorum statuum in quibus homines non
secundum rationem naturalem tantum, sed maxime secundum fidem, spem , de charitatem in Christo vivere debent.
237쪽
De obligatione Papae, seu Summi Ponti cis.
SVpremus Christi Vicarius in terris pretereminentissimam scientiam, & prudentiam ad totam Ecclesiam regendam necessarias, de-het babere excellentissimam charitatem, qua sit paratus non solum omnia bona terrena, sed '& vitam sitam pro omnibus, & singulis Ouibus suis , sicut bonus pastor, ponere ue ex qua charitate permoveridebet ad vigilandum iugiter super gregem suum, procurando illi, tum per se,tum per fratres suos Episcopos, tum pernitos pastores ,& caeteros curam animarum habentes, pabulum sanae doctrinae, pue est Iecundum Euangelium gloria Beati Dei, procurando etiam Sacramentorum legitimum usum, iuxta praxim a nobis supra descriptam, vel quamcumque aliam sapientiae Summi Pontificis conuenientem, sicut decet Petri succeGrem, arcendo etiam, & remouendo a gre suo, ac ouili lupos rapaces, qui veniunt in vestimentis ovium, tradentes doctrinas hominum sub specie doctrinae christianae, & falsum praeseserentes amorem salutis eorumdem sub specie charitatis diuinae 3 tum flammam suae charitatis exemplo, & verbo in cordibus om
238쪽
nium accendendo,& vivendo sicut decet Christi Vicarium. Ideo Christus dixitPetro Apost lorum Principi,cum illi gregem suu committeret: Simon Ioannis diligis me plus his . addidit secundo; Simon Ioannis diligis metio . Simon Ioannis amas me t & respondenti Petro , tu scis Domine , quia amo te ; bis dixit, pasce agnos meos de semel ac vitimo, pasce oves meas; ad indicandum illi, quod deberet habere supereminentem charitatem , maiorem quam caeteri Apostoli, ut pasceret uniuersum eius gregem, constantem minoribus velut a- gnis, & maioribus sicut ovibus . Atque ut illum praepararet ad mortem pro grege suo sustinendam, statim subiscit ne λrte dignitate supremi Pastoris gloriaretur; in Lo en dico tibι ; cum elses iunior, cingebas te,cum autem senueris, extendes manus tuas, ct alius te cinget, ducet, quo tu non vis . Hoc autem
dixit inquit Euangelista in significans quαν
morte clarificaturus esset Deum. Et cum hoc dixisset, dicit ei, sequere me.
S. LXXV. De obligatione Episco i.
Praedicate Euangelium omni creaturet . Ma i Iis.
IVxta Concilium Tridentinum, Episcoporuonus Anselicis humeris formidandum .EO-
239쪽
234 SPECIMINArum praecipuum munus est, verbum Dei praedicare; in Dei laudibus incumbere; hostias, Iaudes, & preces offerre; Sacramentorum vim& usum explicare; Scripturarum lectionem inmensa adhibere: vigilare, in omnibus Iab re , & ministerium siuum implere: in siliis E clesiis residere; moderat ac sobrie vivere; bo- num exemplum subditis praebere; humariram . 'erga propinquos carnis affectum deponeri; Principibus non inseruire 3 Lectorem The Iogiae eligere; maloS Praedicatores corrigere; Ecclesiis, in quibus numerosus populus est, alios Sacerdotes adiungere; vitia subditorum, coarguere; eosque tamquam filios, & fratres diligere; charitate, non austeritate corrigere;& meminisse se Pastores,non percu res, Pauperum, aliarumque miserabilium persionarum curam gerere; Confirmationis, & ordinis S cramenta per se administrare, &c. vide Paulum ad Timotheum, & Titum.
240쪽
De officis Pamris, seu Parochi.
insiis quidem multa, sperarii autem pauci . Rogate ero Dominum messis,ut mittat operarios ut messem suam. Ite: ecce mitto vos sicut agnos inter lupos Nolite portare sacculum, dcc. Liua, IO
IVxta adem Tridentinum , officium Parochlest, praedicare ; exponere ea, quae in Missa leguntur; pueros ei rudimenta, &obedientiam docere; vim de usum Sacramentorum ex plicare; sacra eloquia salutis monita ex planare ; ieiunia, dies festos, & obedientiam commendare; oves suas agnoscere; pro his sacrificium okerre ue Sacramenta ipsis administrare,& bono exemplo pascere; Muperum , aliarumque miserabilium personarum curam paternam gerere; in suis Ecclesiis residere; carnis affectum erga propinquos deponere; q*italitatem seruare, Sc. Er quia Sacerdotes omnes debent esse proximὰ idonei, ut sine Parochi, dicitur in eodem . Tridentino,quod Sacerdotes sint Vicarii Christi ; Praesides, ac Iudices; Sacramentorum Mi- . . nistri; clauium ministerium habentes; verbi Dei ministerium 'exercere debentes 3 eorum bonum exemplum maximi esse momenti, &ec