장음표시 사용
421쪽
rosset quoque ut authorem gratiae , fallem supposita reuelatione qua Deus ut gratiae principium innotesceret, quod haereticum est. Sequela prob. quo enim plures & efficaciores amandi rationes iD obie cto aliquo proponuntur , eo paratior est voluntas ad amandum. Nego sequelam , si sermo sit de amore habente Deum ut authorem gratiae,non solum pro materiali obiecto , sed etiam pro formali seu motivo; quia hic actus est entitatiue supernaturalis, ad quem voluntas nonnis per suam potentiam obedientialem eoncurrore potest. Et nota non ideo deesse vim phy sce sufficientem ad hunc amorem eliciendum , quod per eum Deus amandus sit super omnia, sed quia Deo ut authori gratiae proportionatus esse debet, proindeque in substantia supernaturalis. adprob. di- eo Deum tanto facili iis ἡiligi amore naturali,quantδplures rationes boni naturalis, & eo facilius diligi amore supernaturali;quo plures rationes boni supernaturalis in eo proponuntur, neque confundendum esse obiectum utrius amoris cum amore alteriris.
i Sextum ; si posset homo lapsus sine auxilio gratiae Deum ut naturae aut horem efficaci amore diligere, posset quoque naturalem legem , non peccando gra uiter in ipsam , custodire saltem quamdiu sic Deum amaret, cum hic amor determinet ad eam ita custodiendam, nec eo stante grauiter violari possit. DishL. Posset antecedenter concedo, posset consequenter Messicaciter, nego. Addo non esse absurdum, quod homo lapsus breui aliquo tempore legem naturalem sne graui peccato in ipsam custodi i , cum non semper occurrunt graues tentationes . nec proindo
quod breui aliquo tempore Deum super omnia diligas, si aliud nihil obstet. ,r - . Q. . Septimum ; posset homo lapsus subire martyrium dist.possiet antecedenter, concedo, posset wnseque Aa Α
422쪽
ter, & efficaciter nego. Imo etsi posset consequenter elicere, ac reipsa eliceret actum diuini amoris, quo fieret paratus & accinctus ad subeundum martyrium,& quo retento id non possit detrectare, facile tamenaeontingeret ipsum tormentis applicatum, eorum meo
tu ac perpessione cessare ab huius actus exeicitio , dcconsequenter martyrium abnuere.
octauum ; apetitus elicitus sequitur innatum , neisque homo naturaliter potest Deum diligere magis quam seipsum etiam potestate physica, nis appetitu innato magis propendeat in bonum Dei quam in suum. Atqui homo habituali propensione magis inclinat in bonum suum quam in bonum Dei, quia ut dicit Philosophus 8. Ethic. eap. 2. amabile bonst
maxime aritem unicuique proprium. Nego. min. quia'
homo se habet ad Deum ut pars ad totum , & parti culare ad uniuersale , de quo infiti obiectione et .Philosophus autem instituit comparationem inter bona particularia , non inter bonum uniuersale & particulare , cum alibi non semel doceat bonum dommune, magis amabile esse quam particulare. Adde Deum ita esse bonum uniuersale & commune omnium en- , tium , ut sit etiam bonum proprium cui.sque entis, cum quolibet eius participatione sit, & bonum sit. Instabis, amabilia ad alterum procedunt ex amabilibus ad se, ut fert axioma Ethicorum , id est , amor quo diligimus nos , est principium & radix amoris quo alios diligimus; igitur homo ex natura sua magis propendet ad amorem sui quam ullius alterius, nec proinde potest naturaliteri. amare Deum supra seipsum. At per hoc effatum comparatur homo cum homine, non autem cum Deo, & sensus est amorem qim unusquisque se diligit, modo non deficiat a praescripto rectie rationis, esse mensuram & regulam
amoris quo alios diligere debet, ita ut quae sibi hon
423쪽
ste amat , caeteris quoque hominibus amare debeat ;vnde hoc effato non significatur, nunquam polle aut debere unum hominem alterum supra se diligere, litando se morti ut eum sospitet, quod si comparetur homo cum Deo, ad quem se habet ut pars ad totum,& particulare ad uniuersale, diuinus amor regula est atque mensura quo sui amorem metiri ac moderari tenetur, cum transcendentaliter ac se toto sit diuinae bonitatis participatio, & essentialiter a Deo pendeat tanquam a prima causa, & ad eum tanquam ad ultimum finem ordinetur. Nonum ; S.Thomas I. 2.qu. IS9. articulo 3. negat posse hominem lapsum diligere Deum ut naturae authorem super omnia, sine auxilio gratiae naturam si
Resp. Sanctus Thom .loquitur de potentia morali,
quam admittit in natura integra, negat autem in natura lapsa, propter rebellionem appetitus voluntatem ad bonum priuatum inclinantis , negat inquam ex Caietano ad amandum Deum ut naturae auctorem amore de facto inferente obseruationem omnium diuinorum mandatorum etiam sub peccato veniali obligantium , toto vitae tempore ; ex aliis ad amandum Deum amore inferente obseruationem mandatorum omnium sub mortali obligantium;ex aliis denique , quorum expositionem sequor, ad amandum Deum amore determinante ad seruanda omnia eius
praecepta sub mortali obligantia , id est quo stante
non possit homo consentite in ullum mortale peccatum , siue reipsa inferat obseruationem mandatorum,sive non, quia grauiteutationc occurrente inie-timitur.
424쪽
Rect iones contra tertiam conclusiotam. OB. i. potest homo laspsus. etiam potestate consequente per solius naturae vires diligere Deum ut naturae auctorem,non modo affective, seu per veI-leitatem ac simplicem complacentiam , sed etiam obedientialiter & essicaciter, ergo potest eum amare
Nego Conseq. quia licet possit amare obedientialiter in adaequate& imperfecte, ut dictum est 2. conclus. non tamen adaequale & perfecte, id est amore ipsum determinante ad seruanda omnia Dei praecepta naturalia toto vitae tempore, in quacunque mar
teria, & in quibuscunque dissicultatibus sine graui
lapsu. is Ob 1. homo lapsus ira oralem habet propensi nem, seu innatum appetitum ad amandum Deum ut naturae auctorem , etiam super Omnia , ergo potest naturalitet eum sic amare. Anteced. est S. ι hom. 2.2. q. 16. art. 4. & prob. I. quia pars propender ad bonum totius. Λ particulare ad bonum uniuersalis ma- gis quam ad suum, unde manus periculo se subiicit ut a capite vulnus amoliatur: Deus autem.ut naturae auctor respicit hominem ut totum partem,ut uniuersale particulare. z. quia hic amor est homini proportionatus,& Deo ut naturae auctori ab eo debitus.Co- seq.Valet quia innatus appetitus solum se extendit ad possibilia per naturae vires. Resp. Concesso Ant. dist. conseq. potest naturali. ter amare potentia antecedente , concedo ; potentia essicaci, & consequente, Nego. non est autem necesse quicquid sub innatum appetitum cadit, ita posse
fieri, ut reipua fiat. ' iob. 3.potest hommo naturaliter essicaci decreto sta tuere, mortiem pexpeti ex amore Dei, ergo & Deum amaro super omnia. Ant. pxob.quia id non modo statuit,
425쪽
xuit, sed reipsa subinde praestat pro hominibus, ut
prio parentibus , filiis, uxore, republ. conseq. Valet, quia Haiorem charitatem nemo habet quam is amimam suam ponat quis pro amici uis. Resp. Nego Ant.& cius prob. si sermo sit de perpessione mortis ex honesto motivo, seu verae virtutis intuitu, non ex impetu alicuius passionis. Curiel. I. a. q. Id9. art. 3. dub. a. negat conseq. quia ex eius mente operosus est toto vitae tempore priuare se bonis, quorum abdicatio , & subire mala, quorum perpessio ad diuinorum mandatorum obseruationem necessaria est, quam mortem semel oppetere, adeoque dissicilius est primum quam secundum essicaci decreto statuere. Ob. q. anima separata, quae poenam sensus non patitur , nec perpetuo in Deum odio ab eius amore prohibetur, ut animae paruulorum eum solo peccato originali decedentium , potest cum generali Dei concursu eum ut auctorem naturae diligere super omnia , ergo id quoque possitnt homines viatores
Resp.dato ant.neg. Conseq. quia paruulorum istorum animae non grauantur rebellione appetitus , &tentationibus Daemonis, nec ducuntur bonis sensibilibus. Caeterum dubito, an si nulla gratia naturalis ordinis roborarentur, unquam prorumperent in Dei amorem omnino effcacem, id est vi cuius essent paratae & expeditae ad faciendum quidquid iuberet ; ob difficultatem renunciandi bonis , quorum abdicatio in diuinorum mandatorum obseruatione includitur. Ob. s. nulla res indiget speciali Dei auxilio ad obeundas operationes ipsi proportionatas & connaturales, sed contenta est generali concursu , atqui essicax amor Dei vi natura auctoris,est operatio pro portionata di coonaturalis homini. Maior prob.quia
426쪽
Ibiect iones contra tertiam conclusionem. - B. r. potest homo laspsus etiam potestate conse- quente per solius naturae vires diligere Deum ut naturae auctorem,non modo affective, seu per veruleitatem ac simplicem complacentiam, sed etiam obedientialiter & efficaciter, ergo potest eum amare super omnia. Nego Conseq. quia licet possit amare obedientialiter in adaequate& imperfecte, ut dictum est 2. con-Huc non tamen adaequale & perfecte , id est amore ipsum determinante ad seruanda omnia Dei praecepta naturalia toto vitae Iempore, in quacunque marteria, & in quibuscunoue difficultatibus sine grauilapsi'.
homo lapsius na uralem habet propensio- nnatum appetitum ad amandum Deum vi etiam se per Omnia , ergo potestumare. Anteced. est S. ι hom. 2..1. qu ia pars propender ad bo- Eulare ad bonum uniuersalis ma-
de manus per Ietur: Deus t totum. a hic amor ei naturae allistori a innatus appetitus soper naturae Vires.
p. Concello Ant. dist. conse . amare potentia antecedente , cessicaci & c sequente, Nego. nolse quicquid sub innatum appetitui
mo naturaliter eli et peti ex amore Delua. Ant. prob. quia i
427쪽
xuit, sed re ipsa subinde praestat pro hominibus, ut
pro parentibus , filiis, uxore, republ. conseq. Valet, quia iuriorem charitatem nemo habet quam ut animam fi m ponat quis pro amicissisis. Resp. Nego Ant. k cius piob. si sermo sit de perpessione mortis ex honesto motivo, seu verae virtutis intuitu, non ex impetu alicuius passionis. Curiel. I. a. q. Id9. art. 3. dub. a. negat conseq. quia ex eius mente operosus est toto vitae tempore priuare se bonis, quorum abdicatio , & subire mala, quorum perpessio ad diuinorum mandatorum obteruationem necessaria est, quam mortem semel oppetere, adeoque dissicilius est primum quam secundum essicaci decreto statuere. Ob. 4. anima separata, quae poenam sensus non patitur , nec perpetuo in Deum odio ab eius amore prohibetur, ut animae paruulorum cum solo peccato originali decedentium , potest cum generali Dei concursu eum ut auctorem naturae diligere super omnia , ergo id quoque possiant homines viatores adulti. Conseq. quia paruulorum istor rebellione appetitus , & ducuntur bonis sensibi.
rum animae tentationi libus. Cae tiordinis robor amorem omni
rarae & expeditae disse ultatem renuin diuinorum rob. s. nulla obeundas operatio turales, sed conte efficax amor Dei ut nportionari & couna villa gratia naturalis rumperent in Dei Mus essent pam T i ; ob
428쪽
adhuc originali peccato subiacem e. Tertium ; si homo in natura lapsa posset consequenter & efficaciter Deum ut naturae aut horem super omnia diligere sine auxilio gratiae , posset vi huius amoris se iustificare coram Deo, & non posset.
Primum prob. quia Deus diligentes se dii igit, pro-
Uerb. 8.& Ioan . 1 . utique quia diligunt ipstim , ita ut hominis erga Deum dilectio, Dei dilectionem homini conciliet,peccatores autem , id est mortali peccato inquinatos Deus non diligit; secundum prob.
quia cum hic amor ellet naturalis ordinis,& sine gra- itiae auxilio eliceretur,non posset homo per e s exercitium de congruo mereri gratiam formaliter sanctificantem , quae est ordjnis supernaturalis , nec ad eam se disponere. Nego sequelam , non posset enim per huiusmodi amorem iustificati ob rationem allata. Neque obstat scriptura citatis locis , quia solum significat Deum
diligentes se diligere dilectione proportionata, id
est in ordine ad bona & praemia supernaturalia, si diligunt eum amore supernaturali ; in ordine ad bona& praemia naturalia , si diligunt eum amore naturali. Instabis. si homo in statu purae naturae Deum ut naturae auctorem super omnia diligeret ; ex vi dilectionis huius , peccato mortali ante contiacto iustificaretur, ergo etiam in statu naturae lapsae. Dip. ant. iustific aretur iustitia supernaturali, quae est semen aeternae gloriae, tribuitque ius ad eam con- sequendam, Nego; iustitia naturali,quae nullum ordinem diceret ad beatitudinem supernatu a'em , sed ranteim peccati maculam & dignitatem at poenam
aeternam remoueret, hominemque cum Deo ut natu
rae auctore ac beatitudinis naturalis obiecto reconcilia et, concedo ia: quam probabile. Nego autem, A. a 2
429쪽
conseq. Homo enim Deum ut naturae authorem super omnia diligens in natura lapsa, nequidem hoc modo iustificaretur, quia supposita eius ad Deum ut finem supernaturalem deputatione , at prouidentiae hunc finem spectantis ordinatione, qua statuit Deus nunquam, hominem iustificare ac sibi reconciliare , nisi gratiam adoptionis , quae est semen gloriae, facitque hominem Dei filium adoptiuum&haeredem regni caesostis,insundendo , non potest homo extra sacramentum vitimo se di onere ad iustificationem. nisi per actum persectae contritionis quo se perfecte conuerrat ad Deum ut authorem gratiae actinem supernatu talem, Sed inquies amor Dei super omnia per se formaliter iustificat, nec solum excludit peccatum per modum ultimae dispositionis, qua posita connatura losit peccatum remitti, siue per externam condonationem, si hoc modo remitti potest, siue per infusionem intrinsecae formae cum eo incompossibilis , sed per modum formae ab intrinseco& ex sua propria naturaci repugnantis: ergo cum sit eiusdem essentiae , quocunque in statu exerceatur, si in statu purae naturς per se forinaliter delet peccati maculam , & dignitatem ad poenam aeternam in eo fundatam, delet pariter in statu naturae lapsae. Dato antecedente nego Conse l. quia peccatum in statu naturae lapsae, in quo homo est deputatus ad finem seu beatitudinem supernaturalem , includit specialem deformitatem & irrectitudine in quam in statu purae naturae non includeret, ratione cuius acti Spersectae contritionis formalis aut virtualis, qui citet sussiciens ad id perimendum in pura natura , in se sti- ciens est ad id perimendum in natura lapse. In pura enim natura peccatum est quidem recessiis & auerso ab ordine diuinae prouidentiae naturalis,qua homo ad Deum
430쪽
Deum ut naturae aut horem ac naturalis beatitudinis obiectum dirigitur ,' non autem ab ordine prouiden-riae supernaturalis, qua homo ad Deum ut authorem gratiae ac supernaturalis beatitudinis obiectum de- Putatur ι proinde que cum naturalis Dei amor super omnia, su perfecta hominis conuersio ad Deum venaturae aut horem ac prouisorem, sussicit ad priorem irrectitudinem remouendam; cum autem non sit hominis conuersio ad Deum ut authorem ac pro so- rem gratiae , non sussicit ad excludendam polleri rem , sed necessarius est actus in fissae charitatis. r. Neque relari quod homo in pura natura per letha- .e peccatum auerteret se a Deo etiam vi fine superna turali; auerteret enim se non deviando & recedendo ab ordine diuinae prouidentiae supernata talis, cum per eam ad Deum ut finem supernaturalem non esset
dilectus, sed se lum faciendo se postiue indiglaum
Deo,etiam ut sine supernaturali: quae indignitas cum ad peccati constitutionem non pertineat, sed sit cffectus formalis id in sua adaequata ratione constitutum sequens, non impedit quominus peccati macula pet
actum amoris nat uralis rc moueat Ur. ,
Quartum nullus Dei amor absolute ac simplicIter essicax est , nisi determinet hominem ad seruanda omnia Dei mandata saltem sub mortali obligantia, tum naturalia, tum supernaturalia, seu nisi contineat saltem virtuale votum ac propositum exequendi quodcunque Deus iusserit nihil excipiendo : Atqui homo per solius naturae vires non potest huiusmodi moris actum elicere, cum sit intrinsecὸ supernaturalis , ut pote attingens res Ordinis supernaturalis. Sani, Dei amor naturalis , cum sit inferioris ordinis, impar & inescax est ad praecepta lupernaturalia im