장음표시 사용
491쪽
lam dari speculativam quae non sit plusquam sufficiti ad praedictum co nsensum & usum , quia quantumlibet tenuis& remissa sit, diuisibilis est in duos gradus, quorum prior sufficit , quia susscienter bonum ut
prosequendum , malum ut fugiendum voluntati ostedit,ut illiud si velit appetat, hoc si velit abnuat. Di est .minimam cogitationem speculativam , si datur, non esse gratiam,quia cum tota necessaria sit ad complendam hominis potentiam physicam & sufficientem ad bene operandum, tam connaturaliter debetur
homini quam haec potentia; si aute repugnat minima,nullam dari quae non sir partim indebita, proindeque grasia, nempe quatenus est pulsiquam sussicies ad inferendum consensum & libertati. usum. Dicit s.
nunquam contingere ut homo cum hac praecise cogitatione in bonum consentiat, licet cum ea praeciso,
id antecedenter & physice possit. Sed patior difficultatem in I .dicto quatenus eo anseritur omnem cogitationem mouentem , aut aptam mouere ad bene operandum, esse gratiam,de quo supra M. I. art. .s. & dati cogitationem suificientem ad impetrandum voluntatis consensum in bonum, quae tamen non sit apta mouere voluntarem ad consontiendum. momodo enim apra&sufficiens est ad
inferendum voluntatis consensum,nec tamen apta Scsufficiens est ad excitandum in voluntate motum,quo trahatur ad consentiendum, cum praesertim cogitatio quae consensum reipsa impetrat, voluntatem reipsarrahat praeuia motione ad contentiendum at ipse docet, sect. I . n. 7. Item in A. dicto quatenus eo asseritur cogitationem moraliter speculativam , prout excedit
gradum sufficientem ad libertatis usum circa boni Prosecutionem & mali fugam , per se intrinsece gratiam esse quia indebita est cum ex rei veritate,&eius doctrina ut aliquid graua sit, sumendo gratiam mor: scripturae
492쪽
scripturae,conciliorum & Patrum , quomodo hyc imitur,non sussiciat quod sit indebita,sed praeterea requiratur ut conferat ad aeternam gloriam;quia omnis gratia sic accepta datur ob merita Christi passi&mortui,per quae nihil datur nisi quod confert ad salutem, cum ex August. epist. Ios . Christus non pro nullis veconderentur ed pro impiis mortuus sis ut i ustificarentur; cogitatio autem moraliter speculativa, puta quae nec mouet,nec mouere apta est ad bene operandum, per se non conferat ad aeternam gloriam, ut idem supponit & docet. Item is dicto s. Si enim homo cum sola cogitatione moraliter specultatiua est complete potens ad bene operandum , quidni ali quando contin- gazipsum bene operari 3 quo fundamento admittitur in homine viatore potentia sufficiens de antecedens quae nunqnam omnino sit efficax , & consequens quodnam est tantum & tam perpetuum impedimen-rum,ratione cuius homo viator cum hac cogitatione possit bene agere,nec tamen unquam bene agat instat damnatorum λ
De necessitate Gratia ad actiM 9 praecepta ordinis supernaturalis. AN. I .de aditibus viri. Theolog.
De actu Dei. Elagiani concedebat ad cognosceda fidei emyste-x ria tum diuinam reuelationem, tum sussic entem eius propositionem praerequiri. r. Paraprob. I. exscriptura I. Cor. 2. Loquimur Dei sapientiam in m sterio quae a condita e siritiam nemo principum huiusseculi co- .gnouit eis.Matth. I 6 Beatus es Simo Bamiona quia cinos sanguis non reuelauis tibi , sed Pater meus qui in caelis Wi.Puob. 2. quia per fidei mysteria intelligutur eae veritate
493쪽
ritates quae sub naturalem demonstrationem minim δcadunt, & ad quas saltem certo & ind0bitanter cognoscendas Des reuelatio necessaria est ; licet etiam propositiones demonstrabiles diuinitus nobis reue latae , quia fidei obiecto comprehenduntur. fidei mysteria dici possitu. Σ. Fars Prob quia si quis praedicanti diuinitatem in tribus personis subsistere, verbum
humanam naturam in unitatem suppositi assumpsisse, corpus ab eo assumptum simul in coelo circumscripti-ue,& in terra indivisibilitei ac Sacramentaliter existe in , idque diuinitus reuelatum fuisse : prius assensum praestet quam per motiva credibilitatis , & solutione contradictionum apparentium, reuelatio haec ita innotuerit ut non debeat nee prudenter possit de illa dubitare; Cito credit 2 leuἰs est corde IEccles. I s. Sed Megabant iidem Pelagiani,supposita Dei reuelatione ac pifficienti eius propositione, hominem praeterea indisere interioris gratiae auxilio,vi velit credere ac re ipsa credat, sicut oportet ad salutem; ut constat ex August. epist. Ios.&lib. de haerescap. 88. qui & ipse priusquam ad Episcoptaum promoueretur, in hunc errorem specie veri deceptus impegerat ut fatetur lib. de praedest. Ianctorum cap. 3. contra quos M. I. Conchisio. Supposta mysteriorum fidei reuelatione ac propositione sufficienti,non eo test homo ea credere prout oportet ad salutem sine concursu interioris gratiae ipsum praeuenientis & adiuuantis. Prob. I .ex scriptura Ioan. 6.nemo potest venire ad nisi Pater meus traxerit eum. Venire ad me , id est in me credere, ut exponit August. lib. de praed. SS.c. 8.& patet ex verbis sequentibus , Sunt quidam ex vobis quid non credunt, propterea dixi vobia, quia nemo potest ad me venire , nisi datum ei fuerit a Patre meo. Itidem
494쪽
vropitiante S pradicare debemus ct credere, quod per peccatum primi hominis ita inclinatum s attenuatum fue=it liberum arbitrium , ut nullus postea aut diligere Deum sicut oportet,aut credere in Deum post , m ω- tia eum re misericordia diuina prauenerit. Et Trident. Sessi. 6. caia. s. Si quis aiserit sineprauenteute Spiritus sartiti impiratione, atque eius adiutorio hominem credere , sperare, diligere , aut poenitere possescut oportet, ut eliust cationisgratia comeratur , anathemasit.Vide
leninum Papam in Epistola ad Episcopos Galliae
Prob. 3. ex Patribus, ut Augus.lib. de praed . S S. c. a. & sequentibus , ubi suum errorem late refutat, ostenditque fidem Christanam quoad initium & incrementum esse donum Dei. Itidem lib. I. retraeh.ca. 2. epist. 29.9s.& ios. & passura alibi. Pros'. in resp. ad dubia Genuensium , Fulgent. lib. de Incarnat. de gratia Christi cap. 2 o. Prob. .quia iustificationis initium est a gratia , ex. Triden. self6. cap. & August. lib. de. praed. sanch. cap. i.non esset autem, si sine gratia fidei Christianae actum concipere possemus, quandoquidem per hunc ad iustificationem disponimur ex eodem Tritident. ibidem. Prob. s. humanus intellectus est etiam physice impotens ad credenda fidei mysteria sicut oportet ad salutem,ergo non potest ea sic credere nisi roboretur auxilio gratiae. Ant. Prob. i. quia hic credendi actus est intrinsece id est entitatiuὸ ac substantialiter supernaturalis, cum ex Trident.loco cit. sit per se dispositio ad iustificationem supernaturalem qua fimus filii Dei 1doptiui, & haeredes aeternae gloriae , adeoque eiusdem cum illa ordinis. Prob. 2. humanus intellcctus physice & antecedenter impotens est ad praebendum
495쪽
plicari, nempe quod Deus sit veritas prima, & quod
Cas reuelauerit; neque tamen intellectum iis assentiri assensu discursuo seu illaro, sed enuntiativo seu nouillato, quia non habet pro motivo praemissas formales, id est assensus quibus intellectus iudicauit, Deum esse veritatem primam & eas reuelasse sed solas praemissas obiectivas, nempe quod Deus sit veritas prima, & quod eas reuelauerit, ita ut intellectus propositionibus reuelatis assensum praebeat, non quia iudicauit De uir esse veritatem primam , S eas reuelasse, sed ideo praecise quia Deus est veritas prima & eas reuelauit. Assensus dati praemissis sunt conditio sine qua non possent mouerς seu determinare ad credendum,non sunt tamen partiale motivum, ut contingit in omni vero dicursu. Ita Marratius trach. de fide disp. 9. At si diuina fides non est discursiua, neque est humana, quae tamen intellectui connaturalis est.
virum autem diuina fides discursiua si quemadmodum Vasqueet & multi alis opinantur, non est huius loci definire. a. Concluso. Potest homo per solius naturae vires fidei mysteria credere allensu aliquo humano & opi
Prob. I. ex conliliis, ut Mileuit. Arausic. 2. &Trident quae cum aiunt hominem non posse credere prout oportet ad salutem sine gratiae auxilio , significant eum posse credere aliquo inferiori modo. Prob. a. de assensu honesto , quia credere potest ob auctoritatem humanam tot proborum & eruditorum hominum qui ea credunt & crediderunt, qui ad contestandam eorum veritatem martyrium passi sunt, ob rationes congruas & probabiles,quibus suadentur, Sc.
Prob. 3. de assensu vitioso ; Haeretici aliqua credunt, quia priuatus spiritus interius dictauit ea diui-
496쪽
rutus reuelata esse , quasi omnes praedestinati spirit sancto assistente, in fallibiliter discernere & qefinire possint, quaenam sit scriptura, &quis sit verus illius
sensus ; Item Mahumetani aliqua credunt,quia continentur in Alcorano, ad quos actus,cum vitiosi sint, non conceditur auxilium gratiae. Neque mirum esteti stela su vitioso credi vera, licet mentis humana captum praetereant, quandoquid exit aliqua huiusino di, licet falsa sint, fidem inueniunt, ut Christi corpus ubique esse, quod ii Liathcranis verum putatur.3. Conclusio Humanus assennis etiam vitiosiis, subinde est aeque certus , aut etiam certior assensu fideldiurnae, non quidem certitudine obiectata , quae sumitur ex medio seu motiuo , cum hic asctoiit te di- .uina nitatur , quae est omnino infallibilis, ille vero auctoritate aut ratione humana quae fallibilis est; nec certitudine subiectiva, id est tenente se ex parte subiecti S voluntatis, quae sit consentanea exigentiae medii & rectae rationi, ob eandem causam; sed certitudine subiectiva quae praetereat exigentiam medii,& a rectar ra totali praescripto deficiat, siquidem haeretici aliquando magis adhaerent & afficiuntur ad suas
haei esses& nouitates , quam Catholici ad fidei dog
Suppono I. intellectum licet seipso determinatus sit ad praestandum assensum veritatibus euidenti
bus, aut extermi 'is, aut ex medio demonstrativo aut euidentia in attestante, ita ut assenium continere ne
queat , ni si per imperium voluntatis alio traducatur, non polle tamen assentiri propositionibus ineuidentibus; siue sint incertae, ut quae nituntur medio opinativo, veh humana auctoritate quae non parit euidentiam in attestante , qualo est hominum testi- 'monium
497쪽
rnonium de Romae existentia; siue certar & infallibiliter verae, cuiusmodi sunt propositiones a Deo reuelatae; nisi per imperium voluntatis, inem caciam medii supplentis , ad praebendum assensum applicetur & determinetur. Suppono a. veritates fidei, etiam eas quae sub demonstiationem cadunt, Vt Dei existentiam , prouidentiam, omnipotentiam, &c. non fieri euidentes
aut per motivum fidei, quia licet cuidens sit Deum esse veritatem primam quae nec potest falli,nec fallere,non est tamen euidens eum reuelatse; aut per motiva credibilitatis , quia licet haec praesertim colle hi-ue sumpta potentissima sint ad impetrandum intellectus amensum circa fidei veritates, & auferant potentiam de iis dubitandi prudenter ac secundum dictamen rectar rationis, non auferunt tamen potentiam dubitandi absolute , Ioan . I 2.cum tanta signaθ-cisset non credebant in eum,& licer per huiusmodi media euidentia fierent,assensus tamen ex illis datus non esset actus fidei, cum auctoritati Dei reuelantis non inniteretur ; ideoque intellectus ad praestandum a sensum fidei diuinat applicandus & determinandus est imperio, se ii ossi caci decreto volunt azis captiuan - tis eum in obsequium fidei, iuxta haec August. trach. 6.in Ioan. credere non potea nise volens.
Hie quaeritur an possit homo sine adiutorio diuinae gratiae concipere affectum vi cuius sequatur actus credendi prout oportet ad salutem , id est praecise ob diuinam reuelationem in fallibili fidei regula propositam. Massilienses vulgo dicuntur assi nassit, cuintamen liberi arbitri j viribus non ascripserint affectum credendi, vi cuius immediate sequeretur assensus fidei qui necessatius est ad salutem,sed vi euius sequeretur imperfecta fides , qua posita & cuius intuitu
concederetur gratiae auxilium, ad credendum se Ff α
498쪽
Oportet ad salutem nisi forte aliqui excipiendi sint, quia non omnes unari imiter & conformiter de ini tio
fidei per liberum arbitrium dando philosophati
I. Conclusio. affectus credendi, vi cuius immediatε sequitur actus fidei qui ad salutem necessarius est,solius naturae viribus concipi non potest. Prob. I .ex script. Pal. Ii 8. Inclina cor meum in te-Πimonia tua. Ioan . I 2. Propterea non poteram credere, quia iterum dixit Isai , ex cauit eorum oculos, σ λ- durauit cor eorum ; id est eos non praeuenit & adiuuit internis motionibus intellectus & voluntatis,quibus eorum caecitas illuminaretur, & durities emolliretur; Ach. I 6. cuius Lydiae in Dominus aperuit cor intendere his qua dicebantur a Taulo. ' . Prob. 2. ex conciliis ; ingrausic. a. can. s. Si quis
credulitatis affictum, quo in eum credimus qui iustificat impium , non per gratia; donum, id es pιν instirationem Spiritus sancti corrigentem voluntatem nostram ab infidelitate ad fidem . sed naturaliter nobis inesse dicit, sepostolicis dogmatibus aduerserius approbatur. Vide can. s. & 7. & Mileuic can. . & Trident. sessi 9.
Prob. I .ex Patribus ut August. Proj. & Fulgentio apud Suarem lib. 2. ca. .n. 9. Prob. 4. quia initium salutis esset ex nobis per libetum arbitrium gratia destitutum operantibus, Ut dictabant Massilienses ; siquidem voluntas credendi est initium fidei ex Arausic. r .can. 3 .fides autem Iustificationis & silutis fundamentum est ex Trident .sest 6. cap. 8. y Prob. volutaratis actus quo evicaciter imperatur actus intrinsece supernaturalis est eiusdem cum illo ordinis; atqui actus fidei quo credimus sicut oportet
ad salutem est intrinsecὸ supernaturalis, & essicacitet
499쪽
imperator per credendi affectum de quo agimus , id
est ita ut vi eius sequatur. .. 'Prob. 9. actus elicitus ex motivo supernaturali est intrinsece supernaturalis, atqui pius credendi affectus , ex quo sequitur actus fidei, concipitur propter supernatura em honestatem in actu fidei contentam,put, subiectionem humanae meniis sub auctoritate veritatis primae reuelantis. 2. Conclusio. ad eliciendum iudicium quo dirigitur affectus credendi , seu quo dictat intellectus ex praefato motivo credendum esse, impetratque , voluntate supernaturali habitu vel speciali auxilio eum supplente roborata , credendi affectum & effricem,
Prob. I.eX Araus c. a. can. s. ubi definitur,creden
di affectum a n. bis concipi. per gratia donum id est per i stimationem DPlaus sancti corrigentem voluntatem noviram ab infidelitate ad sidem. Et c an. 6 dc I. ubi definit qui, quid ex se confert ad actum fidei, vel credendi affectum , ex gratia esse. Itidem Trid. sess
Prob. 2.ex August. q. a. ad Simplicianum , &lib. de praed. Sanctorum cap. 1. & . ubi iudicium hoc a gratia esse , probat ex his a. Cor. Non sumus f cientes cogitare aliquid c ad salutem per se conferens 9 ex nobis, quasi ex nobis; idque vocat gratiam vocationis ad fidem, ct internam doctrinam. Prob. 3. quia iudicium hoc debet esse proportionatum actui quem dirigit, & cuius motivum proponit, adeoque eiusdem cum ipso ordinis ; neque actus intrinsece supernaturalis connaturaliter sequitur ex cognitione inserioris ordinis ob impropartionem,atqui affectus credulitatis qui hoc iudicio dirigitur,& a Voluntate obtinetur; ntrinsece supernaturalis est.'
500쪽
437 auxilio Gratiae. PARS SECUNDA
De actu spei. I. Conclusio.ad sperandum sicut oportet ad salutem
necessarium est gratiae auXilium. . Prob. I .ex script.Pal. H8. Memor esto verbi miseemotuo in quo mihispem dedisti. Ex quo August. serm. 29. de verbis Apostoli probat spem esse donum Dei. Rom. s. Per quem Christum gloriamur in spe filiorum Dei,& I. Cor. I .simul numerantur actus fidei pei de charitatis,qaia sunt eiusdem ordinis, Mament tria hac Mei, spes, ct charisas,in quae August.loco cit. hac reia sunt aliquantum diuersa sed omnia seni dona Dei. Piob. x. ex Trid. se T. 6.can. 3. ubi statuit neminem sine praueniente Iani Spiritus inspiratione re eius adiutorio posse credere, uperare, sc.sicut oportet. Et cap. 6. ubi lpem reponit in dispositionibus ad iustifica
Prob. 3. omnis actus per se disponens ad iustificationem est ordinis supernaturalis, adeoque naturales Vires praetergreditur, atqui actus spei per se dispositio est ad iustificationem ex Trident.loco cit.Sed ct concluditur spei actum esse intrinsece ac substantialiter supernaturalem ex eius sorinali obiecto quod estot-dinis supernaturalis ut docent Theologi tract. de spe,
definit : Motum intentionis tendentis in finem supe--, turalem , sicut in id quod est possibile consequi per aux
Amor quo Deus , nobis diligitur , vel est beneuolentiar, vel concupiscentiae , uterque vel est inefficax vel essicax ; hic vel est efficax absolute & adaequate, vel secundum quid & inadaequate,de quo q. 3. artet 1. p/g. I. I. Conclusio.