장음표시 사용
71쪽
Pal. 43. Emitte lucem tuam S veritatem tuam. mam illius R- est lux,& veritas Audi filium, qui ,ego,inlur, firmi in ,ego is sum veritas.Itaque si lux&vcritas Patris, nempe filius, ad nos mittitur, omodo non est ab illo disiunctiis, quatenus propria substitit peribna, licet cum illo unum sit, quantum ad viram,& pandem essentiam pinincesQuodsi, et quida' opinatur, unus in pater idem,*u ct filius, cur non in potius precidi ratione vitis indiuino spiritu aflatus Propheta,Vmi,inquim ad nos, ollax,& veritas: Quare cum dixerit, line, alium inque intestexit illum csse, vi mittit, de
alium eum, qui mittitur. Missionis autem ratio Deo conueniens cogitetur.
Verum quia cum Sabellio Anus pugnat. Nam ille tres
Persenas in unum ita contraxit,vet unam tantum potibna, di naturam unam csse contenderet: Hic aut naturam unam ita diuisit ut tres naturas, de tres petibnas assocret,
Athanasius, de Baslius, & Gregorius, S alii patres cum
execrandam Arii opinionem impugnarent, simul etia Sabellii docilinam, aci quam rescitenda, utpote paucis comprehensam,non minis opus erat argumctis, aterunt.
ATVS Alexander Epistopus ecclesia Arium cierit,d
extrusit dicentem lase Non semlRT Deus pater non semper s-lius luit. Sed cum omnia ex nihilo facta sint, eodem modo & filius cxtitit, qui & ipse ex rebus pcreatis, di factis una est. Cuq: -α- li non essent prius, quis sacta sunt,sie filii aliquando, cum & Dei verbum non inci. Neque enim erat ante, quam gi cretur,sed existedi principium habuit, cum Deus voluit ipsem efficere. Nam unum uniue sis operibus S ipsam est, Et quoniam natura mutabile est, voluntate permansit bonum,cdm tamen ut retia qua omnia mutari possili,quando nil Iccirco enim inuscum primi derct, ipsium suturum bonum, hane in gloriam
tribuit, quam ex virtute deinceps obtinuit. Dicunt igitur, Christum no esse verum Dcum, sed communione Deum dies,ut reliquos omnes. Addunt poterea, ipsum non esse in patre natura & proprium essentiae illius Vrebim & pr priam eius sapientiam, qua mundum hunc fabricatus est.
Aliud enim esse Vectum illud proprium quod in patre
allanici; propriamin pati csapientiam, qua quidem sapientia & Verbum hoc secit.Hunc enim ipsum Dominum opinione Verbum rationemq; dici yrrater illa, e ratione sunt pnvita: inione item dici sapietiam piopter illa,que
sapientia sitiat ornata.Deniq; cum Omnia sint aliena & p regrina,& ab essentia patris remotissima,sic &ipsum ast runt abessentia patris alienissimum ac remotissima, qui pe quinctus,&creatus sit,& unum opus. Ad haec aiunt, Deum non proptoe illiam nos procreasse, sed illum propterram. Erat enim,inquiunt, lus Deus,&cum illi non erat
Verbum.Deinde cum vellet nos reicere, tunc &illud esse est,& ex quo factiam cst,Verbum,& flium, &sapientiam ipsum appellauit,vi&nos per illud procrearct. Et quem admo Rim reliqua omnia Dei voluntate cinterunt, cum
non essent prius, sie& ipsem,cum antea non esset, sectum cst.Neque enim,inquiunt, proprius & naniralis situs patris est verbum,sed & ip m per gratiam exaltat. Qui enim in Deus filium,qui non erat, fecit ea voluntate, qua secit& fabricauit,& procreauit,& esse volirit omnia. Nam ill ad etiam dicunt, rillum non est naturalem, di veram p tris virtutem,sed quemadmodum Bructus, ct mea, sic re ipse patris inquiunt, virtus dicitur. Illud item adiungunt patrem esse filio inuisibilem,Filium enim patrem nec videre, nee intelligere pers cte,& absollate. Nam cum existincti principium haltat,non posse eum,qui Principio carri,
cognitum habere. si cognoscat,& meat, prome surae si ratione cognoscere & videre, quemadmodum etiam nos pro viribus nostris cognoscimus, S intuemur. Ae non solum exquisitam no habere patris cognitionem,
sed ne propriam quidem sui ipsius essentiam nosse. Quae quidem omnia scripturis diuinis aduersantur. In principio enim,Ioannes inquit, crat verbum Et alibi: hamus in verosilio eius Iesi Christo. Hic est verus Deus, & vita at a. At illi repugnantes dicunt, ristum no esse veru Deum, sed communione quadam,vi fiunt reliqui omnes, qui vocantur Dii .Et Apostolus quidem gentes accusat,quod res
procreatas colant, Et seruierunt,inquies, eaturae potius, quis creatori. Isti autem cum Dominum creatum asserant,& illi tamen scrutant, quida gentibus disserunt Cur enim si ita sentium,non citam in tos iudicium sit, & quemadmodum gentibus, se etiam ipsis Beatus Paulus irasea tu Et Dominus,Ego,inquit,&pater unum stimus Et qui vidit me, ndit &Patre Et Apostolus ab eo missus ad cumgcsum clivulgandum ita scri it: i cum sit splendor pici iii & figurae iubstanti ae cius. At isti diuidere audori , iq;
ab ess cntia, Memitateq; patris alienum, & mutabilem di cere. Nec animaduerium impii,s dum haec diciant, illlam non amplius unum cum patre,sed cum rebus procrcatis constituere. senim non videt, a lirce separari no posse splendo cin, ius proprium est, ut naturali vinculo cum illa semper coniun siit non autem postea in illa factus. Quid quod pater dicit: Hie est filius meus dilectus' Et seriptum animant,hunc cise patris Vel bum, in quo & ecesi firmati sunt,& omnia deniq; per ipsam conditat Isti noui
commentitum; dolis ae inuentores aliud inducunt Ver bum , S aliam patris sapicntiam comministuntur. Hune enim opinione tantum propter illa, quae ratione sunt dita,Verbum,& sapientiam dici.Nec viden quani obser dum sit id, quod ex eorum sententia sequitur. Nam si omnione tantum propter nos Verbum,& sapientia diciti: dipse sit,non poterunt dicere. Etenim civin s riptime dicant,cum esse Verbum& sapientiam, ps autem Dominum haec Se ncgant, ne esse quidem illiam volunt homunes nefarii,& inimici seripturari:m.Acsdcles qisidem vi ri postlint haec disceretrum patris voce,tum ab Angeli ipsem adorantibus,riam sanaes scriptoribus, qui de illo imcuti sint. Illi vero,qui mentem habcnt impuram, nee res diuinas, nec Theologos viros inrclligunt possunt monibus saltem sui similibus edoceri. V clamabant, notan quam multos,sed ut hunc sblimi viderent,& dicebant Tue, sanctus Des & filius Dei.Nam ipse quidem, qui haresim
animis corum iniecit, istentaret illum in monte non diis Si & tu filius Dei e quasi citent& alii, tali iii in s lus ipse esset,si tu,inquit, es silius Des. Sed hominibus admirandis idem aecidit, quod ipsis Graecis.Sicut enim hi elim
non possent unum percipere, Deorum sibi multitudinem cons crunt: se Silli cum unum patris Vel bum esse non crederem,ad multitudinem confirgeriit.Et cumi
72쪽
m vere Deus es , Verbum esse verum nUantes, creatum
suisse audent cogitare, &dicere, nec attendunt, quanta impietate reserta sit eiusmodi sententia. Nams creatus est, quominio rerum procreatarum author esse potest ἰΑut quomodo ipse filius est,& sapientia, di Verbum Verbum enim non creatur, sed gignitur. Et quod creatum est, non cst filius,sed opus conse stum.Quod si res procreatae per ipsum ciscet Esent, creatus autem & ipse est, per aliquid omnino factus est'. Necesse est enim, ea, quae fiunt, per aliquem seri. Non est autem creatus, aut Litas, quiano est opus,sed Verbum patris. xterea si alia preter Dominum est patris sapientia,& sapientia in sapientia facta est. Si autem sapientia est Verbum Dei, erit verbum in verbo Dictum. Et si Dci Verbum est filius,filius erit in filio factus. uomodo igitur Dominus dixit: o in patre,& pater in me ei Ecum in patre sit alius, in quo de ipse 1 ominus factus emcur autem & Ioannes omisso icto de hoc tantum laquitur,omni inquiens,per ipsem facta sunt,&sine ipso ne unum quidem factum est Iam si omnia voluntate Dei facta, per ipsium ficta sunt,quomodo & ipse unum eorum sit i ta eum Apostolus dicat: Propto quem omnia,& per
quem Omnia, Isti non propter illum nos esse factos asso runt,sed riim propter nos. Si enim res sic haberes,dicenduerat: propter quos factium est Verbum. Non autem id di xit,stu pri pter quem omnia,& per quem omnia. Ex quo istos Haereticos es e N Sycophantas declarauit. Iam cum
ausi sint dicere , aliud quoddam est. Verbum in Deo,
quando neque mi apertas ex scripturis demonstrationes afferre, opus saltem osteii dant aliquod istius a se consisti
Verbi,si patris opoea sine hoe Verbolam sent, ut stultitiae
fuae causa in aliquam habere videantur. Nam veri quidem Verbi opera cuncis per micua sunt,ex quibus ratione quadam Ac ipsem cognoscitur in admcdum enim res procreatas intuentes procreatorem ipsariam Deum imagiamus, ita cum nitul in eis confusum, sed omnia ordine, &prouidentia moueri,conse ariq; conspicimus, Dei Ve hum in omnibus existens, de omnia regens, ac moderans animaduertimus.Hoc de diuinae scripturae testantur, quae
dicut ipsum esse Dei Verbum,& perit,id omnia fuisse consecta,& sine ipso sachim ennihil cistius autem Verbi, quod ipsi afferunt, nec scriptum testimonium, nec clusurum 9 endunt. Siquidem & pater, hic es , inquiens, s-sus meus dilectu nullum alium esse praeter ipsum significat.Quamobrem exregii isti homines Manichaeis in hac parte videntur sim s. Vt enim illi Deum quendam n mine duntaxat bonum appestant, opus autem illius, quod
aut videatur,aut non videatur,nequeunt ullum dem-re,Deum vero illum,qui re ipsi verus est Deus, coeliq;, Zeter ,& eorum, quaesiissi aspectum non cadunt,eflector est,nNant,atque ita fabularum confictores esse depicti endunt11r,sc& ita declarant dementiam suam,qui non illius Verbi,quod unum in patre est, opera contemplantur, dc
ipsum negant, aliud autem sibi ipsi confinsunt Verbum, quod nullius nec operis nec scripturae possunt testimonio comprobaredupaulo post.Deinde cima Apostollas dicati ristus Dei virtus,&Dei sapientia,Picum bruchis ix lum,& vulgatis Ze comunibus vinuti s numerant. idicium Dominus dicat:Nemo nouit patrem nisi filius.Etrursum:Non quodpatrem quispiam viderit, nisi ille, qui ist patre, nonne isti v c pugnUt cum Deo, dicentes, patrem a filio nec videri, nec cogitosci petiecte t Cum enim idem Dominus dicat: sicut cognosta me pater, sic ego
cognosto patrem, pater autem non ex parte ς- stat
Dium, nonne insaniunt, dum ita nug uir in alam ,
filium ex parte,& non plane patrem cognosteret Ad taesi Verbum existendi principium habet, de res item omnes principium habent, quo factae sunt, quid in his primum
sit, dicant. Verum,quid respondeant homines astiis', notabebunt. Patris enim est verum germen, & sempiter num. Et in principio crat Verbum, & Vcibum erat apud Dciam, S serat Verbum. Nam quod dicunt, flium ne suam quidem naturam cognoscere, id vero ne res imsone quidem dignum est, Ae ipsorum iurorem coarguit. i enim se non cognoscat Verbum, quod omnibus tum patris,nim sei ipsus cognitionem ela tur, '; eis, quibus non cognoscuntur,iras inir&inaignatur
Eiusdem ex quinto lilro contra Arianos.
EX Deo Deus est Verbum.Et Deus enim erat verbo. Et rursum: Quorum patres, ex quibus de Christus, qui in omnium Dcus benedictus in sccula. Amen. Et quoniam ex Dco Deus est,& Dei Verbum sepientia,et filius, Se virtus in Christus, iccirco vniis Dcus m distinis scripturis inuntiatur. Vnius enim Dessiius cum sit Vc hum, pd ipsium, cuius ctiam est, refertur, ut duo quid sint pater,& filius,sed una utriusq; diuinitas,quae diuidi s cariq; non potest. Dicemus etiam hoc modo. Diuinitatis unum in principium, non alit duo principia. Quare proprie principatus cst. Ex ipse autem piincipio natura filius cst Verbum non ut principium alterum quod per se subsistat, aut extra ipsum sit fictum, ne duplex, aut multiplex imperium existat, scd unius principii proprius fisus, pr pria sapientia,proprium Ucroirmo ipso consist Ens principio. Nam,ut Ioannes si tibit,in hoc principio erat Verbii, di Verbum erat apud Deum. Deus enim principium est. D quoniam ex ipso Verbum est, iecirco etiam Deus est. Ae quemadmodum situs non est alierum principium, ne
duo prin ripia sint,sic Verbum, quod in uno cst principio non dissoluitur,neq; cst vox simpliciter sisnilicans, sed est
peressentiam Verbum,&per es: en mi apicntia, quae vere est filius.Nasi pei gentiam no esset Dcus essit in acra loquens,&corpus,quod nihil hominibus amplius continereti erilis quoniam non est homo, nec erbum eius est, vi exigit hominu imbecillitas.Sicut enim una essentia principium est,sic unum peressentiam subsistens Verbum de sapientia.Nam ut ex Deo Deus est, & ex sapiente sapiemtia,& ex rationem habente ratio,scii Verbum, Sc ex patressus se ex eo, qui in propria existit prisona, inplona propria existens,& ex essentia habens essentiam, in essentim; costans,& ex eo,qui est, is qui est.Etenim nisi esct sapientia per Mentiam,& Verbum in essentia constans, de filius existenssed simpliciter esset sapientia,& Verbum,& filius in patre, se pater Set ex sapientia Verboq; compositus. Ex quos uoces ea,quae e diximus incomoda, essetis; ipsemet sui ipsus'ter,& filius, & seipsum generans, & a se genitus, ut paulo post ostendemus ut nomine tantum est Verbum,& sapientia,& filius non autem subsistitis,de suo haec dicuntur,vel potius qui haec ipsa est. Si non lubsistit nania haec sunt stola,&superuacanea, niti quis dicat Deu esse ipsam sapientiam,& ipsum Verbum. At hoc pacto ipse sivi ipsius esset pater,&hlius. Pater qi,dcm qua
Iapiens; filius autem, quando sapientia. Verum hac non sum in Deo, ut qualitas quaedamAbsit a surdiun cnim hoc est. Nam Deus hoc inido esset compositus ex Hsentia, &qualitate . siquidem omnis qualitas est in esse .ca. Et hoc pacto ditanam untatem, quae diuidi non ust, compositam esse constaret, quippe me in essentia, di accidens secaretur. Euthy. Mon.
73쪽
Ex eodem libro . a Vmadmodum vere pater est,sic & sapientia vere est.Hac igitur ratione duo sunt,quoniam
HSabenus opinatur,idcm est pater,& iit in ater est pater, filius est fisus.Vnum autem sum, Quia suspernaturam est essentiae patris proprium i ius V erbumstens.Hoc Dominus docebat, inquiens, Pater Ioan. 1 o. unum sumus. Neq; enim verbum a patre separatum est, neque pater sine Verbo vin sint,aut est. Quare & Vubdin Deus,&pater non line Verbo.
CHristus est Verbum Dei. Utrum igitur sica se extitit, viper sese subsistens adglutinatus sit patri: An Deusipuam fecit,& Verbum suum appellauit 'Si primum
detur,ut per se extiterit,Deusq; lit,duo erunt principia, DQque erit vere proprius patris filius,quippe qui no ipsius sit patris, sed sui ipsius. sin concelatur secundum, ut extritas cus factus fuerit, erit res procreata. Rci ouum igitur est, ut illum ex Deo dicamus elle. Vt aliud sit id, quod ex aliquo est, re aliud id ex quo illud est. Atque ita erunt duo. Quod si duo non sint, sed de eodem dicatur pater Si filius, idem . erit & causa,& quod a causa proscisicitur,idem gignens α enitum .Quod quidem absurdum in Sabestio depretii tum est. At si ex ipso sit,sed non aliud, erit & gasnens,& n gignens.Gignens quidem, quoniam a se profert, non -gnes autem quia nihil aliud, luam se proscat. Ex quo sequet tu ut opinione tantum idem dicatur pater,& filius. Quae si absurda sunt duo sint pater δ: filius. Vnum autem, quia filius non extrinsecus factus est,sed ex Deo genitus. QEod siquis genitum recusat dicere,&tantummodo dicit, cr-bum elle cum Deo,caueat is,ne dum fugit id, quod astria plura dicitur, in abserdam aliquam opinionem incurrat,& natura duplici De am introducat. Qui enim non in unitate Uerbum esse concedit, sed simpliciter patri Uerbum vuli est e coniunctum,&adoni natum, duplicem inducit
essentiam, quarum neutra sit altorius pater. Idcinq; contingit de potestate.
Eus aut sapiens est, nec ratione, seu oratione, aut Uerbo raret. aut contra insipicns, de verbo carcns.
Hoc si admiserint, statim per se ut absurdi stimum
corruet . Sin illud concesserint, interrogandi sunt, quomodo sapiens sit, ne Verbo careat. Vtrum cxtrinsectri, an
ex se Verbum,S: sapientiam habuerit. Nam si extrinsecus, Verbum illi ut additum, Si ad glutinatum adhaerebit, & ipse prius,quam illud assequeretur.insipiens erat, & sine Verbo.Sin ex se perspicuum est,illud non ex nihilo confli D, neq; fuisse unquam,cum non esset, temper enim fuit quoniam &is,cuius imago est, semper est..iod si dixerint, Deum quidem esse sapientem, nec Verbo vacare, sta pro- , priam in si pso sapicuam, & proptium Verbum obtinere, quod tamen ron sit Christia si cum in eo Christum etiam
fue res andendum erit,si Christus in illo factus est, de omnia nimirum in illo fuisse iacta,& esle Verbum illud, de quo & Ioannes, omnia inquit,per ipsum secta sunt: & Da Ioan. a. diri mnia inquit, in sapientia secisi. QOd si aliud verbursia. a o 3 in patre sit, Christus mendax deprehendetur, cum dicit: Ioan. , . Ego in patre,&pater in me est. Iaud item saltum esse con Ioan. a. stabit: Uerbum caro factum est. Nam si Verbum,in quo ficta Iunt omnia, factum est eam, Christus autem non
in verbum ilhid Spatre, per quod omnia ficta sunt,Ver. PAR s PRIMA
bum inque caro lactum non est,sed sorte Christus nomia natus est verbum. Ex quo primum sequitur,ut aliud sit, qnomen indicat, deinde, ut non per ipsum tacta sint omnia sed in illo,in quo & Christus.Quod si sapictaam, aut ipsam sapientiam qualitatem esse dixerint in Deo patre, eadem, quae supra dictas int,incommoda consequetur, ut & compos ius sit, di ipse sivi ipsius tum filius tum pater. Attamen in s inde redargui, conuinci oportet. Quoniam si Verbum in Deo ei crearem non est,neque factum ex nihilo. Quod ii in Deo semel conceditur esse Verbum, non alius
illud erit, nisi Christu Qui algo,inquit, in patre, &pater in me est Qui ct ideo est unigenitus,quia nullus alius ex ip Ioan γε se genitus est, nisi unus hic filius,qui est Verbum, & sapientia,& virtus,ta quibus ramen non componitur Deus, sed genitor esse constitiatur. Quemadmodum enim Verbores creat, sic emis propriae filium per naturam gignit ipsiam Verbum,per quod N facit,& creat, S rcgit omnia. Verbo enim di sapientia facta sunt uniuina,& eiusde pn
V os autem adhaerentes Domino Deo vestro vivitis, Dret. usq; in praesentem die.quibus ex verbis intelligi potest, quae si inter res procreatas & Dei filium , qui
procreatus non est, difica entia Filius cnim dicit: ego & pa iter unum sumus. Er,ego in patre, x pater in me est. Quae Ioaiti aute procreata sunt, quando proficiunt, adhaerent Domino. Verbum uti proprium in patre est. Quae facta sunt, cum sint extrinsecus,adhaeret,quippe quae natura sint alie- lna,Volutate aut omina uia.Etenim qui natura filius est, est unum cum illo, quo genitus est. M autem adoptatur, generi inhaeret. Iccirco statim subiicit: Quaenam est alia na- litotam missis, cui laeus eius appropinquinEt alibi, Deus, Deute ι linquit,appropinquans ego sum. Rebus enim a se factis uti Hiς 'lperegrinis appropinquat,sed in filio est, ct filius non adhaeret patri, sed est eadem natura cum patre. Quamobr Moses rursas in eodem Deuteronomio, vocem, inquit, eius audietis,& ipsi adiungemini. Uod autem adiungitiar extrinsecus additur. Ad infirmam autem, & humana Arianorum opinionem,qui Dominum inopem suspicantur,cadicit, Datum est milii, N accepi. Et cum Paulus, propter quod,inquit, exadiauit illum ,&sedere secit ad dexteram suam, alia elusinodi respondendum est, Dominum no stria cum Verbum sit,& filius Dei corpus gestasse, S s-hum etiam hominis esse samm,ut medius inter Deum atque homines intercederet, & quae Dei sunt, nobis,quae autem nostra stant,mo conciliaret.Itaque cum esurire dicitur, & lachrymiare,& statis esse,& cu voces illas odit,Eloi, Eloi,nostras suscipit affectiones.& eas ad Deum rino, ut pro nobis intercedens lyas aboleat. Cum autem, Data est mihi,inquit, testas:&,accepi:&, propter minauit illuDem. Munera per ipsum ad nos translata declarantur. Neque enim Verbum eget aut factum in v . Neq; ruritimidonei sunt homines,qui haec sibi ipsi comparct, sed nobis
per Verbum data fiant. Nam ea sibi tradita nobis comm nicat . Ideo enim factus est homo, ut illa nobis impertiaret . Simplo enim, ac nudus homo non sitisset huiusmodi muneribus dignus. Verbum rursus selum illis non indiguisses . Nobiscum igitur coniunctum est Verbum , &tunc nobis potestatem dedit, & nos exinauiti Nam verbum in homine existens hominem exinauis. Et cum esset in homine Verbum, accepit homo. Quocirca cum Verbula came esset, exaltatus est homo, & potestitem accepit. l
74쪽
Ex quo fit ut ad Verbum haec referantur,quoniam periin cim sint Vnum. Vnum propter Diuinitatem,&quia unius sum data sunt. Per verbum enim in homine existens liae &ehasdem est essentiae filius cum patre, de quia ex ipso pa-
munera fiunt tributa Et quemadmodum Verbum caro fa- tre Verbum est. Duo, quia pater est,&filius est, qui dectum est, sic Shomo quae Dei sent per Verbum accepit. Verbum Vnum quoniam unusmus . Nam nisi ita esset, 4 mnia enim,quae homo accepit,Verbum dicitur accepit sic oportuisset dicere: osum, qui&pater. Aut, o&se.Vt quanuis indignus sit homo, quannam ad natura estri pater umsium. Nunc autem δcit ego &pater unum se pertinet,qui illa acciperet, tamen propter Verbum camε mus, Ut per illud,mo,sisum:per illud, Pater, genitorem: faetium accepisse demonstretur. Hu. apropter citi aliquid per illus unum, diuinitatem unam,& eandem essentiam Domino datum dicitur,aut alla eiusmodi de illo narratur, melligas.
ea sic intclligenda fiant, ut non illi tanquam indigenti, sitit
homini per illud tributa cognoscamus. Etenim quicunq; Ex eodem libro . Patrrano Idrum mn esse duos pro alio intercedit,ipse gratiam accipit, non quod ita ipse Deos icet't si persene.
egeat,sed propter illum,pro quo hatercedit. Sicut etiam in Vfirmitates nostras imit,non ut 4nfirmetur,&esimi, non A Cnequis audiens, nos dicere patrem ' filium esse ut furiat,sed ut quae nostra fiant incommoda deleat, sc in ri duo,calumnietur, quasi dum esse Deos staniamus, firmitatum loco munera accipit Deo, ut eorum possit ho ut quidam sibi ipsi confingentes nos protinus deriamo sibi coniunduis particeps neri. mobrem omnia, dent,&dicunta nobis duos Deos costitui, respondemus, inquit,quae dedisti mihi,dedi eis.Et rursum pro ipsis, inar, si is qui patrem & filium agnoscit, duos asini Deos, ca- rogo Mogat enim pro nobis,qui suscipit quae nostra sent. Meant,ne is qui unum dicit,filium auserat, Sabinoq; assen Et quae accepit,ea nobis est largitus. Quoniam igitiirta tiatur.Nam si is,qui duo dicit, Grecis fauet,&i qui unum homine coniunctum est Verbum, Pater Verbum ipsem aismat,iabelliosastragatur.Res autemno sic habet.Αl aspiciens munera sita donauit homini,ut exaltaretur,utpo sit.Sed quemadmodum cum patrem, & filium duo dici- testatem acciperet,&alia elusinodi.&ipsi quodammodo mus, unum Deum intelligimus:Ita cum Deum unum ac data sent,quae nos per ipsem accipimus. Vt enim propter serimus,duo,patrem,& filium agnoscimus, qui diuinitate nos hominem induit,ita nos propter illum simus exasati. sunt unum, S quia secari,& Sindi nequeunt,& Verbum Proinde non est abserdum, ut qui pro nobis seipsum hu- a patre ungi non potest. quidem res ut exemplo milem abiectumq; fecit idem pro nobis dicatur exaltatus. aliquo clarior fiat, videmus ignem, & splendorem rius se Donauit istrer ipsi,hoc est, nobis propter ipsium.Et exalta & esse,& videri duo,ut unu tamen sint, cum ab igne lenuit ipsum dest nos in ipso. Ac nociis quidem exaltatis, & dor proueniat,& ab co tautagi non queat. accipientibus, Se adiutis, Verbum tanquam exaltatum sit
ipse aut acceperit, adtritumq; fiterit, gratias agit patri, Quae obiiciant Ariani. Exprimo eis se&quaenostrasent,in se trassercns,omnia nquit, quaecun dem meos IAro. T que dedisti mihi,dedi illis.
Ex eodem libra Uendi Momines Memes est,&simul cum patre est, non filium, sed insanislsioranus inursedissent irridae rei salsa fiatrem patra constituitis. stulti homines, de litigiosi. Si sunt,msebi idem ipsa congruere. aetemum duntaxat,non autem filium esse diceremus, ali- ' quid fortasse non inconsiderate videri possent obiecisse,
i Ariano trurore Eustino correpti sunt, existem nunc autem, eum aeternum dicentes, fateamur, ipsum di principium filio tribuentes fingunt,noae se com esse patre filium, quomodo genitusgignentis stater pocedere, ut regni principium harurat. Rod y idem existimati l Et si nos in patrem, Ze filium credimus, ridiculam est. Nam qui filio existendi principium tribuit, quid in his staternum stl aut quomodo potest Verbum is utiqueri andi quoque principium a nat. --aei staterissius, cuius est Verbum Neque enim ab aliquo
id, 'Mn nt, confitentur, se cos esse declarant. Et principio pater & filius geniti simi,ut fratres putentur ruinam qui filii nomen d taxat concedunt, ipsum autem esse, sed pater filii principium,& genitor est. Et pater est insum essentia pressitum esse nolunt,aut bubsistere, se pater, non autem si ius. Et filius est filius, non autem illis indignari simulant, qui aliquando Risse asserunt,cu fiateri ipse non esset n quo tamen ridiculi deprehenduntur. Naqui isum penitus esse negant,eis indimantur, qiu tempo- M Dant Ariam Te eodem libro. re ipsum esse concedunt. Atque ita dum asis iaccensent, se idem nunc abnuere, nunc afirmare confitentur. Item ς Isitas patris est germen,&imago,&in omnibus simiqui cum Eusebio consentium,ssum constentes,nesant, θ lis patri,deberet, inquiunt: omnino sic t genitus est, ipsium esse natura Verbum,&opinione tantum dici filium feetiam gignere,& fieri ipse quoquepaterfilii,& hic ria Volunt. Mi contra Verbum eo tentes, nTant esse fi- sus ab ipsis genitus,etiam ipse gignere,atq; ita deincers inham, & Verbum ipsum opinione sola dici filium conam infinitium.Sic enim constaret,eum, qui genitus est, illius,
Io n. .. tur approbare. Ego&pater unum simus, aut duo mim qui genuit,esesimilem.Respondemiis.sifillus est eo m
esse dicite,aut unum duliues nomine praeditum, aut unum quo homines siti sunt,sat etiam genitor, rissus sit alter in duo diuisum.Si unum in duo diuisum esse dixeritis, ne- pater,at quia deinceps alius ex alic gnatur, ut eoru se cesseerit,ini. quod Maisam est, sit corpus, atque ita neu- cinio augeatur, de Deorum emitatuat multitudinem. trum persectum cristat,cciri vinanque sit pars,non autem Quod si non ea ration qua homines, fitias est, non sunt totum.Sin duplici nomine praeditum dixeritis, in Sabellii ei, ehominum sunt,attribuenda. Narsiqua quide an sententiam incidetis eundem iacentis esse patrem & fi- mali atq; etiam homines iam inde ab ipso procreationishum,&utrunque tollentis.Nam dum filium dicit, patrem initio mutuo quodam succinionis ordine generantur,tossit, dum patrem asserit, aufere filium. Restat igitur, ut S generant,ut qui generat,cum ex generato patre gen Euthy. Mon. I i;
75쪽
ratus sitim tb ipse quoque fiat alterius pater, cum a suo patre in se id ipsum habeat, ex quo Sipse fuit scueratus. Ex quo nullus intre eos proprie sit pater, aut propridsiius,cum idem & pater existat,& filius. Pater quidem iuiuas, quo generatus est,filius autem eius,que ipse Emer uit. In ipse vero diuinitate non ita est. Neque enim Deus est,ut homines fiunt. Etenim pater non in ab aso patre. Qirare nec gignit geniturum fiaturumq; patre. Nec filius cx patris in s ine, neque ex genito patre genitus est.
Q ramobrem nee ad gignendum est genitus. Proinde in a diuinitate pater proprie pater est,& filius, filius est.Et in hix sesis illud firmum & eo ins est, ut pater sem Persit pater,& filius semper filius. Quocirca qui dicis,cursibus non est eiusmodi,ut filium generet idem quaerat, cur pater non habuit patrem. Sed utraque quaestio est impietatis plenisiima. emadmodum enim pater ita semper est Pater,n nunquam fieri filius valeati Sic filius ita filius est, Vt nunquam pater fieri queat.In quo magis ostωitur esse se a & imago patris,dum manct id,quod est,& nunquaimmutatur, cum candem a patre emtiam habrat. Quares mutatur pater,mutetur de imago. Sin pater est immutabilis , ct sicut est, sic etiam manet,imago quoque necessa rio sicut est,sic etiam manet,& non immutabitur.
SI Verbum non est ab omni aeternitate cum patre,
nitas non est aeterna Sed cum esset primum unitas, inaccessione facta trinitas est, S: progrediente,ut ipsi vohant,tempore aucta constitit. Preterea si filius non est proprium patris essentiae germen,sed ex nihilo sachis est, ex ninito Trinitas in eoestituta.Et fuit aliquando,cum non sset Trinitas,sed unitas. Et imperfecta fuit primo, dcinde absoluta. Et quod deinde genitum est,cum iis, quae creata sunt, numeratur. Et id,quod aliquando noluit, simul cum eo, quod isnper est, dirii num existimatur, & costur. Et,
quod maius in,ipsad nnitas sibi ipsi dissimilis esse reperi
tu quippe qtae cum peregrini At alienis naturi & es leniatiis coniuncta sit.Hoc autem quid aliud est, nisi Trinitate esse genitam assimare autem Trinitatis diuinitas sit, quae sibi ipsa dissimilis existit, & ex accessione fuerit tempore compicta ,&nunc hoc, nunciso modo se habeat NMne verisimile est,eam accessionem ruinis aliam, atq; aliam perpetuo accepturam utpote quae initio semel cxaccessione constitutionem suam obtinuerit' Quid porro dubium,seii posse,ut imminuati H enim adiuncta sunt,& adimi posse perspicuum est.
Quid objiciant Ariari. Ex eodem lino.
SEd ecce,inquiunt Amper Deus suit procreator,& est,
neque ila procreandi facultas accessit.Num igitur quoniam aeternus est procreator,aeternae fiunt etii res pr erratae,ut in illis item nefas sit dicere, eas fuisse antequam fierent stulti,ac d cntes Ariani. Quid simile cum rebus
trocreatis filius habet' ut qua de illo dicuntur, eadem, &is conuenire dicant 'Cur autem, cum a me dcmonstratumst, quantum inter stium intersi di opus, perstant insita dementia opus en , ut diximus, exara opiscem est. filius autem est propriuisessentiae girmon. Quamobrem opus ut semper fit,non est necessarium. Nam opilo agit, quando nihGermen autem non est volutati siubiectum, sed est essent proprietas. Et opifex quidem erit, de appellabitur, etiam si nondum sint opera. Non crit autem,
nec vocabitur pater, nisi filius sit. si curiosis
gant inquirere, cur,cum Deus semper posset sacere, quae iacta sunt,non semper sectat, Quiestio ipsorum erit hominum furentium di audacium. s enim nouit m tem Domini aut quis eius fuit consiliarius aut quomodo dicet figmentum et,qui se finxit,cur me fecisti sic Verum ut aliquam licet tenuem,&adumbratam rationem asteramus, nec omnino taceamus,sic habeant, etsi Deus poterat siemper facere,res tamm non poterant aeternae esse. Ex nihilo
enim sunt, nec esse possimi prius, quam fiant. Quae autem prius,quam fiant non sunt,quom Hosmul esse possint cuino,qui semperes 'Quamobrem Deus rebus ipsis constilens,quando vidit, eas factas posse pemanere, tunc omnes secit.Et quemadmodum, cum possct, quo lupore VesΑdam, ves Noe, vel Moses fuit, mittere Verbum suum, notamen misit,nisi seculis iam abiblutis,sic enim humano generi conducere cognoscebat, eodem modo, & res uniuersas secit,quando voluit,& nouit, eis sic expedire. At situs, qui non est clus aliquod procreatu sed proprietas essentiae patris,seinperest.Etenim cum se per sit pater,semperctiam eius esse oportet essenda proprietatem.Haec autem est Verbum,& sapientia ipsius. Iam ut res procreatae non
sint, nihil adimitur procreatori. Nam procreare potest, quando vin.Filius autem nisi si semper cum patre, esse vidi ipsius persemo diminuitur. Itaq; res omnes per Ver bum factae sint, ando ipsi libuit opisti Deo.Filius aut cum si proprium patris es mi gamen sic erest.
Ex eodem libro. Alant ab Apostolo scriptum esse: Propter quod &
Deus exinauit illum, di dedit it nomen, quod est
.per omne nomen. Et a Dauider Propterea unxit
te Deus Deus tuus oleo laetitiae prae consertibus tuis. Deinde quasi sapienter aliquid dicant,ita colligunt:si propterea suit exaltatus,& gratiam accepit, iccirco vn ictus vi, propositi premium obtinuit.Ex quo patet,cum,cum proposito agat,&agendo delibcret, mutabili sese natura prixatu. FIxe non solum dicere, sed scribere ausi sint Eusebius, &Mus .Haec qui ab illa acceperunt,auli sunt in medio soropraedicare. virtute cnim,inquiunt, qua mestor eflectus est,obtinuit,ut diceretur filius di Deus, cum verus Deus non sit.Nam ex aliquo naturalito nasci, id domum est, verum esse filium,qualis fuit Isaae ex Abnaham, & Ioseph ex Iacob,& splendor ex sole.Qui autem ex virtute ex gratia filii dicuntur Dei,natum taco gratiam habent, quam acceperunt.Siint etiam alii filii,qui illo nomine ab utuntur, de quibus dictum est: Filios genui,de cducaui,ips autem spreuerunt me. Nil mirum, cum filii natura non essent, amobre& cum sese mutassent, spiritu priuati sunt, abdicati ζN rursum si resipiscant, illos sescipiet Deus, & lamen i si det , & filios appellibit, qui de initio gratiam ipsis est clargitus. Quid igitur fuit antea, si nunc exaltatus est i si nunc adonari coepit si fisus dictus est, posteaquam factita est homo Apparet enim, eum cami nihil boni attulisse, sed contra piaus ab ea multum accepisse,siquidem prius,
quam homo seret,nec Dominus,nec Deus, nec Verbum erat, aut aliud quicqua praeter haecsed postea virtutis ergo donatus est his ,quod illis male vertet, cogentur dicere, ipsiunne suis equidem antehac,sed esse totum natura hominri&preterea nihil Hoc aut ab Ecclesia alienisisimum est, & Samosatenss, ecutim; Iudeorum,qui nunc sunt,
sentemve congruit.Nams aut non erat, aut erat quidem,
sed mesor postea factus est, quomo per ipsum facta sunt nulAut quomodo pater imperfecto sita litabast
76쪽
Aut quomodo ipse in conspectu patris antea Nudebati
Praeterea quomodo,si post mortem adeptus est, ut adoraretur, ipsum adorauit Abraham, & Moles in rubo. Et id am r. quod Daniel vidit quonam pacto innumerabilia millium millia ministrabant ei Qimam pacto si nunc, ut isti vi lant, assecutus est, ut melior,& pnestantior heret, gloria, quae ante mundum est, & mundo praecellit, ipse de se limquens commemorat, clarifica me, inquiens, pater, ea gl
r ria, quam liabui priuiquam mundus fieret, apud te fiat cis ita sint, non descedens ipse melior factus est, sed quae ea re eg m,mesiora secit. Et homo factias homines Dei filios, ac Deos reddidit. Non ergo cum homo esset prius, deinde factus est Deus, sed eum Deus esset, dUnde factus est homo, ut nos diuinitate decoraret. Ad Me qui posset appellari primogenitus rerum omnium procreatarum,si ante se haberet, quislij,& Dci vocarcturi Aut cur
primi illi non sunt eius , ut deillis dicatur, In principio
erat verbum, & verbum erat apud Deum, Λ Deus erat Verbum, & propter nos postea verbum hoc lachim eth cares are illud, stiperexaltavit, non significat verbi essentiam exaltatam. Fuit. n.semper, &est aequalis Deci sed emaltatio illa pertinet ad humanitatem. Et ideo no prius late dicta sunt,q verbum caro sumam est,ut perspicuum essa, voces issas, humiliavit, de exaltavit, ad hominem referri. cuius.n.humilitas est, eiusdem est, & exaltatio. Et si pro Vercamis assumptionem scriptum est, etiam, Exaltavit. Exastatione. .esebat homo propter mis&mortis limmilitatem. igitur verbum cum esset imago patris, &immortale serui formam accepit, propter nos in came sua mortem pertulit,ut ita se pro nobis per mortem offerret patri, iccirco etiam ut homo propter nos & pro nobis
dicitur exaltatus, ut sicut nos morte ipsus omnes mortui
simus in Christo, sic etiam in Christo, a mortuis excitati, di in coelum profecti, quo ipse praecurses noster peruenit, exinemur. dod si nunc pro nobis ita sedemitit, quavisci manc, et anto,& semper esset Dominus,pro nobis utiq; exaltatus scribitur. Et quemadmodum ipse quavis omnes sanctos essciat, dicit in ut se sanctificet, non quo verbum sanctum fiat,sed ut nos omnes in seipso sanctos reddat sic A ill id quod dictum est,mstauit illum, non eo pertinet, ut ipse exaltetur,est enim inissimus sed ut ipse quidem pro nobis iustitia fiat,nos autem in ipso exaltemur,& in re rum fores ingrediamur, quas pro nobis ipse patefecit. Cu3 3 praecurrentes dicant i Tollite portas principes vestras, &el amini portae aeternales,& introibit Rex gloriae.Neque enim ipsi Domino & rerum omnium efferiori concluseerant, sed tropter nos, quibus ecth fores erant clausae se scriptum eu.Itaq; Propter mem, quam gestabat,humano more dictum est: Tollite portas: Et,introibit, tanu homo ingrediatur. At de ipse rursum, ut qui Deus sit, cucutur: Et introibit Rex gloriae. Ac eiusmodi quidem de nobis exaltationem Spiritus sanctus prenuitauit in octogesimo Psalmossit in iussitia tua,inquiens, stabuntur. si ipse filius iussitia est, non inq; tanginops est exaltatus, sed nos pertullitiam, quae ipse est, exaltati semus. Nam &illud ita donavit illi, non propter Verbum scriptum est,
Iam enim & ante, qfieret nomo,& ab Angelis, & ab omnibus rebus procreatis ob paternam proprietatem, ut diximus, adorabariir. Sed propter nos, &pro nobis, hoc item
dictiunde ipse est. Etenim Christias quemadmodum ut homo di mortuus,& exaltatus est, sic etiam ut homo Gaecipere id,quod semper habebat ut Deus, ut gratia data in
nos perueniret. Non.n.im nutum est verbum corpus asseniens, ut sibi patiam acquireret, sed potius, ut quod ii,
duerat corpus,diuinum redderet.Rud autem humano generi donauit,ut quemadmodum verbum S in Q a Dei existens adorabatur, sic etiam factum homo, vocatumq; Iesus. nihilominus res omnes procreatas iub pedibus positas,& eo nomine genua libi flectento,sim; collaud. intes haberet. Exco enim,'verbum caro factum cst, S momtem in came pereulit, nullum ad Diuinitatem diaccus peruenit. Sed gloria potius ad patrem. Siquidem gloria patris est,ut homo, qui perierat, inuentus sit, Λ qui mortuus erat,sit in vitam reuocatus, & Des templum euaserit. autem Dominus, quem vinules ita coelestes lcmper ad rabant, nunc etiam adorent in nomine Iesu, nostra lisc est
gloria,atque exaltatio, Et quod Dei illius etiam homos edis colitur Sadoratur ab ipsis virtutibus calassibus,quae nos contates eius, & unum cum ipse corpus ei edtos &in loca sua introductos non alienos aut peregrinos exustimabunt.
SI, qm in Palmo scripta est, Propterea unxit te Deus, Pa
D us tuus, occasionem ad ea, qua volunt coit firmanda, ex his verbis arripiunt, animaduertant homines scripturarum imperiti, N impietatis inuetores, hic ruritim non verbi primium virtutis, actionisue,sed descensus iulius ad nos,& retaonis Biritus in ipso pro nobis factae causam significari. Non. n.aixit: Propterea unxit te,Vt Deus, aut Rex, aut filius, aut verbum fias. erat enim ante,& semper est, ut declarauimus, sed potius quia Deus es, de Re iccirco & unctus es. Qm non ad alium speetabat, Spiritu sancto hominem inungere, nisi ad te,qui patris imago es, ad quam quidem imaginem,& initio facti semus. m. n.& spiritus est Ex rebus enim procreatis nulla erat digna, cui hoc munus comitteretur,Cum & Angeli deliquissent,
di homines non obtemperassent. Quapropter Deum ea prouincia postulabat, Driis autem erat verbum, ut hiam execrationi obmndos liberaret. Ia perque,&a quo oportebat nisi per filium, & ὶ filio si ritum dari, cum illius spuritus sit. Ecquando autem nos spiritum ipsium accipere potuimus nisi eum verbum homo factum est Nam, ut Apostoli verba significant, non fuissemus redempti, nisi qui informa Desci seriti formam accepisset. Et David indicat, nos nsiquam fuisse spiritus participes, aut sanctos futuros, nisi verbum, quod spiritum Hargitur,dixisset,Epsum spiritu pro nobil inungi. Quo quidem in came inuncto &nos illum planὸ accepimus. Came enim in tris primum effecta sancta,cdm peritim ipse, ut homo, dicatur accepisse, nos ex eius plenitudine accipientes consequentem ritus gratiam obtinemus.
Ex eodem la1ro. I laudi Dilexisti iussitiam, de odisti iniquitatem, non Psa 4
quemadmodum vos inteis tis, natura vecti mutabilem indicat, sed contra potius, immutabilem. Nam, quia rerum procreatarum natura mutabilis est, ideoq; &Α
gesi deliquerunt, ut dictum est, de homines non obtempetrarunt. H horum actio non infirma de stabias, sed i . contingit,ut qui modo erat bonus, paulo post immatur,& alius euadat, S paulo ante iustiis erat, mox iniristus esse deprehentitur, iccirco uno, qui esset inmutabius. opus erat, Mus immutabilem iustitiam holesta virtutis imam & exemplum propostum haberent. Neq; V ro in legibus obnoxius, 3e in utraq; partem habens pr- pensionem hoc quidem disgit, illita autem odit, viami tendi metu alienim complectatur, tam aso mutabita
77쪽
sitsed ut qin Deus est,&verbum Patris, index dicistit itasius, &virtutis amans, vel potius clargitor. Itaq; qm natura iustiis,ac pius est, iccirco diligere iustitiam dicitur, &iniquitatem odisse. c d perinde est, ac si diceretur, b nos,ac iustos amare, comple Tq;, malos autem & iniustos odio prosequi, &inseetari . Idem enim de de patre dicunt simplum . Iustus Dominus, iustitiam dilexit. Et, odisti Omnes,qui operantur iniquitatem. Et Iacob quidem dilaxi Esau autem odio habuit.
Arianorum, εν volentinis Carpocratis cOUM enim quidem Christum, π Angelos eius
d a viris esse dicentis et Carpocru 1 autem musim
per Angelas fuisse fastum aDirmantiis: Amastrum
v r. flvim cum Angelis comparantium. Ex eodem libro .
ministerio veteris, & noui testamenti iudicium seren s Apostoliis audacter, ad Iutacas scribens, lai to, inquit, mestor Angelis factus, Se. Iccirco uti notitit absolutaeomparatione,ac dicere,maior aut honoratior, nequis de Iristo & de Angelis id, tanq de iis qui eiusdem cssent generis dictu existimaret.Sed dixit,mestor, ut naturae distcrentiam inter filium,& rcs procreatas ostenderet. Id quod ex aliis diuinsscripturae locis intestigi potest. Nam & Daiiid ita canit: Melior est dies una in atriis tuis super millia. Et Solomon, Accipite, inquit, disciplina,& non argentum, de cognitionem supcrauria probatam . melior enim est sapientia lapidibus pretiosis, & quicquid preti sum est, non in illa dignu. Quis enim non videt diuersam, atque aliam esse naturam sapientiae, atque lapidu, qui sunt et .Que vero cognitioc alibus atriis cuterrestribus domiciliis. aut qus robus aeternis& spiritalibus cit caducis di mortalibus similitudo Et ais ita loquiniri Hec dicit Dominus, Eunuchis,qui custodierint sabbata mea,& et gerint, quae ego volui, de tenuerint foedus m u. Dabo illis in domo mea, & in mutis meis locum celebrem, Nomen filiis & filia bres melius, & sempiternum dabo eis, quod noperibit. Sic nulla protius generis coniunclio est filio cum Angesis.Quamobrem ea vox, Melior,non comparati εs nisi eat,sed disserentiam,qua illius natura distat ab Angelorum natura. Ac ipse quidem Apostolus vocem illam,Melior, interpretans nihil aliud notat, nisi disserentiam, quae est inter si u&res procreatas. Dicit enim illum es eiatu, hos autem semos. Illum uti filium sedere ad dexteram patris, hos uti scivos astare, & mitti, & ministrare.Quare si
eorum,qui creati stant, filii, diuersi sunt ab eo, qui ex patris essentia lotus in proprius filius,iuilium est id,quod Ariani
colligimi ex ea voce, Factus. Nam &in his turpiter conuicti coguntur riirsum dicere, ea verba sitisse per comparationem prolata,& quae comparata fiunt, eodem genere
coprehendi, & filii eius esse naturae, cuius N: Angeli stini, ut primum illis erubescendum sit,quod Valentini, & Carp eratis ,& aliorum Harcticoriam sententias aemulentur,&probent.Cum Vesctinus quidem Christia, & Angelos eiusdem esse gmeris dicat, Carpocrates aut mundum ab Am is conditu aflirmet. Α quibus &ipsi Fbnase edocti Dei Verbum cum gelis comparant. Verum haec opinantes res Imrura Davide ita concinente: Quis similis est D mino in filiis Dei Et quis similis tibi in DiisDAE Audiant tamen de isti,si sene queant intelligere, quomodo ea,quae senere coniuncta,non autem quae genere diuersa sunt,s
Ieant inter se comparari. Nullus enim Deum cum homine comparat, nec hominem cum animalibus, quae ratione carcnt, nec citra lapidibus ligna propter natiirae dissimilitudinem. Sed cu Dro quidem nihil comparari potest. Homo autem cum homine comparatur, de lignum cum ligno, de lapis cu lapide. Ae de his quidem nemo dicet, Melius, sed, magis,&, plus. Ut Ioseph magis formosus est,q stat ros eius. Et Ilaclici magis pulchra, quam Lia.Et stella non cst m lior, qua alia stella sed potius dissere in claritate. At de illiKquae gen crediu creastini,cum loqui mair,tum voce hac, Melius,recte utimur.Quemadmodum de sapientia, &lapidiabus dictiim est.Quare si dixisset Apostolus:Tantum Angelis talius praestat, aut tanto maior est, possetis dicere, filiumcu Angelis colem. Nunc aut cum dicat,illum tanto Angelis meliorem, tantumq; ab illis distare, quantum a seritis filius distat, eum ab Angelis natura diuersum esse demonstrat. Cumq; rursus dicat, eum omnia sendasse, declarati ipsium ab omnibus rinus procreatis diuersam naturam habere. Iecirco enim & slius non dixit: Pater melior me est, Io. x nequis se 3 patris natura alienum diceret, sed dixit, maior me est, non vllat si magnitudine, nec tempore, sed ob id, ex patre genitus est. Quin etiam Apostolus ipse non praecipue diuit, Tanto melior Angelis saetits, vi vcrbi natura rcrum procreatarum natura per comparationem distinguerct,cum nihil ei comparari valeat, quae prorsus alia,dia uersaq; sit, sed potius, ut verbi peregrinationem in came,& consilii eius in genere humano scrutido in ditionem, respicims ostendaci,hoc non esse simile eorum,qui prae cessissent, et quatum ab illis differret,qui ab ipse prius su rant missi, tanto etiam gratia ab ipso & per ipsum allatam
Angelorum ministerio meliorem esse coetaret. Seruorum enim illud tantum erat, ut fructus repeterent, filij vero, ut quae debinantur,condonaret vineamί; transferret. Tanto mestoris ictamenti sponsor factus in Iesus. Et rursum. Heb. 'Nunc autem prestaninis ministerium assecutus, quanto HA. t. melioris etiam linamenti mediator est, quod quidem melioribus promissis sincitum est. Nihil.n. ad persectionem adduxit lex. sed introductio fuit messoris spes. Et rursum, necesse,inquit, crat, Nemplaria quidem coelestium his mu Heb. Adari, ipsa vero coelinia melioribus hostiis, q istis. Melius& hic, ubiq; ad Dominum reseri, qui & melior, & alius est, qrcs ipsae procreatae. Melior. n. est.ipsius hostia, m hor in ipsum 'es, & meliora promissa ab ipsb allata, non tanq magna cum paruis comparata, sed ut abiis omnino natum,quadoquidcm ct is, qui illa ministrauit, melior est rebus ipsis procreatis. Et illud: sponsor faetiis est, indi cat sponsionem ab illo pro nobis sactam. Si t. n. crbum existens factus est eam, Qusd es ad camem rescrimus,qinae quidem facta, ct creata est, sic & hoc loco illitu, Fa As, adtestamenti ministeriuresemar ab Apostolo. Illud, m. fias mihi in Deum protectorem, & in domum refugii, ut saluum me facias, & illud, Dominus sactus est refugium pal. μpauperi, & quacuque his similia in diuinis scripturis inuo niunoer, si ad filium, quod quidem festasse verius est, re- serri dicunt,animaduertant,homine sanctos non optare, ut sibi sit adiutor, & domus refugii, quatenus creatus est. mobrem& verba i Sactus, fecit, & creauit,scaecipiant, ut ad Eus in came pMentiam Lilerantur. Tunc enim iactus est adiutor, & domus refugii, O corpore suo precata nostra in lignum sustulit. & xit: Venite ad me inti romne qui laboratis, & onerati estis, & ego resciam vos. Sin ad patrem ea reserenda dixerint, cum & hie scriptumst:sas,&,factus est,tanta videntur esse confidentia, a
rogantia, ut Deum etiam iactum dicant, di qua de verbo
78쪽
ipsius asserunt,eadem ad illum reserant. enim ex verbis ipsis consequitur, ut eadem de patre cogitent, lice de ver
Multis argumentis ostendit,ssium, esse eiusdem
cum patre . Exsecundo libro cotra Arianos.
SI fisus non est,quo Deum creatorem esse dicitis Nam si per verbum, te in sapientia fiunt omnia, & line fit,eseri nihil potest,non habetper vos, in quo, & per ql omnia facit. Quod si diuina ipsius essenti, per vos ita da non est, sed sterilis, instar hominis non illustrantis,
fontis aridi, cur non erubescitis, cum illum vim proaeandi habere dicitis N Mnevos pudet, cum id auferatis es, quod ad naturam pertinet,ilhad,quod ad voluntatem spectasiconeedurei d si ea, quae sunt extrinsecus, & qtiae non erant prius, clim vult illa aeri facit, de est eorum procreator, multo magis esh filis ex propria essentia pater. Nam si Deo voluntate in rebus procreandis conceditis, Cur in eo illud quod hac voluntate superius est, non agnoscitisi Practat enim ipsem natura esse, de esse proprii Vc bipatrem, quam voluntate mundum constituere. Quod
si illis illima vestra adimitur id,quod naturale est,quomodo suppetet illud, quod est voluntariuil)rius enim est Verbum,aeinde res procreate.Quods rerum procreator est, di Uerbum habet nimirum non extrinsecus,sed proprium Ct se. Hoc enim rurium est repet edum,si volantate habetem,quq rerum essec x est,&qus ad res condendas satis
est, Verbum autem ipsus est ess ciens, & ereans, non est dubium, quin Verbum ipsum sit viva voluntas Patris, &actio per Asentiam existens, &Verbum illud verum, quo praeelaia cuncta constituit,&moderatur. Nullus autem ambiget, quin is, qui concinne res disiponit, cocentu ipse, di rebus ordine e intutis prior sit, posterium , ut ante diximus, sit apud Deum mundum procreare, qssum gugnere. Quamobrem cum de re, qine facta, criniste verba fiunt tunc illis vocibus,secit, de sim est,& creauit, aut creata est, recte utimur, ut opus ipsum demonstretur. At cum res, de qua loquimur, & filius cit, tune ille voces non adhibentur,aut ceria adhibentur improprie. Vt eum patres se genitos filios appellant seruos, notamen veros esse filios negat. Aut cum Domini humanitate, de beneuolantia quadam adducti seruos vocant filios, non tamen se eoru esse Dominos abnuunt. Illic enim patres authoritate inintur sua, hic autem Domini benignitate. Sara quidem Abraham Dominum suum appestabat, quanuis non esset serua, sed eoniux. Et Apost Es Philemoni Domino se
trum Onesimum ut mitrem reconciliauit. Beriabee vero, scit mater esui, filium vocavit sim .sic enim Dauidem allocuta est,So onem,inquiens Mum ritum,&GD
inde &Nata Propheta ingrctus, eadem, quae illa, locutus est, choniam Sodomonem,inquiens, scrutam tuum. Non veriti tam stam nomitiare seriarum. Attamen de David audiens,filium proprium intestet:& illi,qui loquebamur euesse timum filium ignorabant, eum vestent illum, quem se si apphctabant,patris 4riae fieri.Erat. n.naturatissus Dacissis. Eodemo cum de seruatore noli , queueia filium costentur, holas sincti dicunt, eu fidelem ine ro. t. ta,qui ipsam serit. Aut es ipse de se, Dominus, inquit,erea sibi a uit me. Et, ego seruus lum,inquit,tuus,& filius aneshme, Haec,&asa eiusnodis eum qinde audiunt, ne fisj negent proprietate ex patre. Alioquin cum audientes Solomone senium dici, filium tamen eonfitentur, Mnne digni sent, qui milies pereant, nis eande de Domino commonem
vi piues pinseritas, esin audiunt germen, de Verbu,
de sapientiam, has voces ita conamur detorquere, ut nam ram, Ae filium vere genitum ex patre negent. Audientes autem verba,qt rci factae con gamum, de illo diei, statimeo ierantur, ut lilium natura factum opinentur, de verbunegent, cum tamen postini, omnia illa verba, quoniam fictus est homo, ad humanitatem cius re me. Quis amErectitas,ut apud Esaiam scriptum est,optans dicebar, Ex
hac die filios facia, hoc est, gigna Et Elia, cum reperasset
Cain, Possedi, inquit, hominem per Dinam, cim dicere debuisset, peperi, quippe quae de partu mcntiones erat. Neq; tamen propterea es, dixit, possedi, putaret aliquis,ea emisse Cain,non autem peperisse.Et Patriarcha Iacob sie allocutus est Iosiph, Nunc igitur, inquiens,duoslij,qui silum tibi in Α γ pto prius, q ego in Aegyptum veni ad te, mei sunt, liraim, de Mananias. Et de Iacob ita seriptum est,facti sium ei septem filiae tres. Quemadmodum Mota dixit in lege si fient cuipiam filii. Et si filium secerit. Ecce quo filios, qui geniti sent, factos dicant, cimi
probe sciant, fore, ut intelligantur esse filij, nec quicquam referre, ut m facere, an gignere, an possidere dicas, an natura, veritas cistationem hominis ad se trahit. obrem quaerentibus, virum lans factus, creatusq; sit, ita respondendum est, ut ipsi prius virissim interrogentur,an stam,& verbum,& sapiensam esse fateanmci Hoc. n.cmeesse statim omnis dubitatio, de controuersia tollitur. Neque enim res sim filius,aut verbum esse potest, neq; ru sum filius res facta. Animaduerte aut quantus aror consequatur, si filium dicamus esse flammCuncta quae fiunt tinquit Solomon in Eecksas GDeus in iudicium adducet.
Quare si verbum est res sacci,nobiscum in iudicium adducetur. Ecquod autem iudicium eris,s iudex ipse iudicabissQ dii perturbamur, qm scriptum est, eum esse fidelem et,qui fecit ipsum,' existiniem hane vocem, fidelem, hade illo,ut de omnibus accipi, cum is qui fidelis est,hoe est,
qui credis,mercedem accipiat, videam, ne hoc nomine Mescin etiam in crimen vocent, qui, Deus, inquit,fidelis
est, &Mostoliam ipsum ha scribentem, Fidesis Imus, qui
non perinittet vostentari supra iriquod potestis. Sciendii est igiturritos sinctos non ea, que hominibus conuentur, in Deum conferre, sed vocem hanc, s em inscriptura dupliciter accipi. Nam fidesis dicitur&is,qui credit, deis, qui dignus est, ut ei oedatur. Illud hominibus congruit, hoc . Proinde fidelis Habraham, qui Deo loque credidit. Fidesis est Deus,qm,ut David cecinis, Fidas est Dominus in omnibus verbis suis, de dignus, cui siles h beatur, & mentiri non potest Et locus igitur illa,ubi scruptum est,sdclem esse ci,qui fecit ipsum, non ita est intest gendus, ut ad similitudinem homanum credens placueris,
is quod ciui sit veri Dei sitas, fidesis in etiam ipse, hoc
est dignus, cui fides habeatur in omnibus, quae facitives dicitatabilis.n.& ipse est,& non mutatur, quantum ad humanam dispositionem,&ad cius in came aduentumpemnet. Non. n.a postolo id dictum est de illo antequaereatus est,sed posteaqua verbum caro factum est. Qia n. missus ese nne P carnem nostram induitim princeps consessionis nostrae factus est Nonne qn corpus sinum rise pro nobis obtulisset, a mortuis xxcitauit Et nunc accedentes ad fidem suam adducit, Se offert patri, n omnes redemerit, de omnibus Deum placuerit. Abst igitur, neredamus inpostollam dixisse, fidesem eum Setilli, qui s in ipsem, ut verbi essentiam, de ortum ex patresgnifica, retiVerbum.n iacit, non autem fit, is utrius ad homines descensim,&pontificatum ostender quem iacile ex
se&historia Aaron poteris uitasere.
79쪽
p AN PLIAE Ex Aaron historia misterium Christi constitumi Quit illos,o de ipse minus recte mitiant .
HIc Aaron non pontifim,sed homo nanis est. st autem, qn placuit Deo, fictus est Pontifex, neq; si
pliciter factus est,sed ita, ut non ex solitis vestimentis agnoscerinar, sed seper merale, & rationale& tuni-EM. 4 t. camindueret,quae quidem o amenta mandato Dei mulieres consecerant. I s indutus in sancta in Nediebatur,&propc lo sacrificiu faciebat. Sie & Domnus initio qui dem verbum erat,sed quando voluit pater, illius sacrificio
pro omnibus oblato placari, tunc, ut Aaron tunicam, sic verbum camem humanam sumpsit e terra. Mariam enim vi nem, ut terram intactam, sibi matrem elegit. Vt habens iam , quod immolari posset, tanqsacerdos seipsiam offerret patri, & proprio sanguine nos omnes expiarct a peccatis, & mortuis excitaret. Et queadmodum Aaron, non mutabatur,licet veste sacra esset indutus, ita verbum, manens id,quod erat,tantumodo tegebatur. Et qui Aarosacrificantem conspicatus dicebat, ecce habernus hodie Pontilicem Aaron, non significabat, euin tune esse iactu hominem. Erat. n.homo prius,q sacerdos fierct. Sed ministerio factum esse Pontificem, amictum; vestimentis ad eum qui munere pontiscio fungercetur exornadum factis& comparatis. Eodem modo possumus de Dno recte co- tam, cum assumpta came non alium esse iactum, sed ea se contexisse. Et illud, Actus est, nefas est, sic interpretari, ut eum,quatenus verbum est,factum intclligamus. Sed ita accipiendum est, ut cum es et verbum, & procreator, d inde assumpto corpore facto, procreato, quod pro no his of orc posis, Pontificem elisi factum c noscamuri .n.factus, aut missus est, nisi cum nostrae similem ea
nem & sanguinem sumpsiti Et quando fams es misericors,& fidelis Pontiles, n5nne tune,cum per Ola fratribus smilis alit Tunc autem fiuit eiusmodi, ciam homo se iactus est. Et misericors estemis est, cum se pro nobis cis rens miserius est nostri. Iam fidelis in fa&s, non fidem accipiens, aut in aliquem credens, quemadmodum nos, sed dignus existens, cui fides in omnibus, quae dixerit, aut secreti, habeatur. Et quod fidelem hostiam illam permanentem, & nunquam deficientem offert. Nam quae legis pnes pio immolabant hostiae, fidcles,ac firma non erat. Seruatoris autem hostia semes oblata perfecit omnia, & fidelis est,aetemum; permanet. Fidelis est igitur, ut qui nomutatiirsed idem manet, promissaq; perficit, Videte, im L . a . quicns,quia ego sum,& non mutor. Itaq; verba illa saetias est,sormatus est, & creatus est, hominem illum significant Asti. esse saetiam.Quamobrem&Petruscum dixisset; mmin
istum fecit ipsum, statim iubiecit hunc Iesum, quem
vos crucifixistis. Neq; enim,ut ante monuimus, dixit, F
est ipsum verbum, sed Dominum. Nec simplicit sed in
vos,& in medio vestrum fecit. Quod perinoe est, ac si diceret:declarauit. Id quod ipse Prirus hane doctrinam e ordiens cum oblematione ligniscabat, cim Iudaeos sic alloqucretur: Viri Israelitae audite verba haec. Iesum Nara renum virum approbatum a Deo in vobis virtutibus, &prodigiis, signis quae fecit Deus p irum in medio vestri,
sicut vos scitis. Quod . n.in Orationis fine dictum est,secit, Hedicit approbauit, seu declarauit. Ex signis enim, & r bus admirandis, quas i ominiis secit, non simpliciter ω- claratus est homo, ted in corpore humano Deus, &ms, Io. s. di stus. Hoc&m Euangelus Hoanneincia , qui,
Propterea, inquit, magis prosequebantur ipsum Iudaei,
quod non m ocio soluebat sabbatum, verumetiam patromproprium dicebat Deum, seipsum iaciens aequalem De Nor n.sngebat seipsum Dominus Deum,nm, est omnino faediis Deus, sed ipsis saetis ostendebat, Et smihi, inquiens, non creditis, operibus meis credite, ut emosc
m,me esse in patre, patrem in me.Perspicuum igitur ostiqui nunc Dominus, ae Christus, seu Rex declaratur, cum non habere principium, ut nunc DominUs sat, & Rex sed potius ut dominatum & r rum ostendat suum, cuiusvis ad contumaces & incredulos usque protendituriri illo quidem initium non habuit. vet esset Dias noster, scd notipsum habere Dominum nostrum inces imus. Neq; vCr simpliciter ipsum secit,sta secit, ut omnibus imperaret, Momnci unctione iunctos eis cerct.Non .n.decebat,n pecalium nisi per naturalem Dominum genus humanum redimerciur,ne,qui per filium creati sumus, alium Diam a P- pellaremus, incideremum; in Arianorum Graecorumqἔstinitiam, qui praeter Deum rerum omnium procreator5rri procreata deseri: iunt.
Ex eodem loco in Arianos, dicimi ilium instruo menti partes propter nos esse actum.
PAt meus usq; nunc operatur, & ego operor, Illud, Ioc s. Nunc, significat ipsi1m, ut Verbu, in patre Se ab Omni aeternitate. Nam Verbi proprium est, opera patris operari, extra patre non esse.Quod si ea,quae pater agit, agit & filius, &quae creantur a filio, patris sirnt opera. Filius autem,ut isti vollant,est opus patris, & creatus a patre, aut iple se facit, & creat, quandoquide ea, quae pater agit, sunt etiam opera filii, QDd quidem absurdum est, di fierino potest. Aut faciens re creans ea, lue patris sunt,ipse nec factus, nec creatine, ne, qui causia es sciesεin rebus factis reperiatur Iam qsio pater per filium creat, nisi verbum ipsus est & sapientia 'Quo autem verbum & sapientia illiussit,nisi proprium sit eius esentiae germen,sed ex nihilo etiaipse procreatus ' Quo autem, cum omnia ex nihilo facta, creataq; sint, filius, si unus eorum est, solus ex omnibus italis quondam non existentibus, patrem declarat, & nemo
alius, nisi ipse soliis patrem cognoscit Nam si fieri potest,
ut hic sit opus, di cognoscat patrem, ab omnibus rita pro hisq; modulo cognoscatur, quando sunt opera, quemadmodum & ille. At si quae facta sunt ipsum nee videre, nec cognoscere dissunt, quod omnium vires iupem aspe ctus esus di cognitio, cita Deus ipse dicat,Nemo videbit s aciem meam, & viure, Et filius, Nemo noui patrem nisi filius, Verbum utique ahud est, quam ea, quae facta sunt, DK. cum ab eo seis cognocatur, & videatur pater. igitur Verbum uolum nouit patrem nisi proprium illius est Ver
bum ' Quo autem proprium ipsus sit,si creatum est i si verus eius filius, & ex ipso non in Q autem filius sit, &soliis proprius, non autem Opus iactum creatumue, patet
ipsius ostendit, Filius,inquiem,meus es tu Et, hie est filius . meus dilectus,in quo mihi bene complicui. mobrem&Angeli ministrabant ei ut qui abissis natiuaduersis ecse, & ab ipsis adoratur, non ut qui glacia prastri, sed qui plane alius sit, q reliqua res procreatae , S ipsi eris Angesi. vi potestta, patris proprium per essentiam filius. Etenim
si,ut gloria excessens adoraretur, kunque praestarent, excessirent, ab institoribus csent adorandi. Hoc autem non fit, Necres usa creata rem creatam adorat edis nasDominum, &que creata sent, adorant DeumPetrus qui .
dem estolas cornelium volantem se adoraret probi u M. i.
80쪽
Ioannem,qui volibat ipsum adorare,Vide,inmiit ne secem. Conferuus tuus em sum,& fratrem tu ram Prophetarum,S eorum,qui obse uim verba libri huius.Deum adora. re Deus silus est adorandus id quod norunt etiam ipsi Angeli .mauis enim inter illos alius alij gloria anteces-lat,omnos tamen creati sunt, ideoq; non a rari,sed ad
rare Dominum debent. Patrem quidcin Sampsenis Ma- Iisen, qui volebat Angelo sacarificium osterre echibuis Angelus, Ne mihi, inquiens, sed Doo sacrisca.At Dominus ab Anmis adoratur. Scriptum enim est:Et adorem euomnes Angeli Dei. Et ab omnibus gentibus. Et adorabiit te, inquit,Esaias, vovebunt tibi .Qm in te lacus noest alius Deus praeter ic Dis spulos quidem adorantes non luna admittit, vatam citam ccitiores facit, quis ipse sit NEnne vos,inquiens, vocatis me magistri m. Dominul& benefacitis. Sum enim. Et I Omani diccntc m,l mi
prohibens probat. Est enim, qu cmadmodum & alii Pro-pliciae dicunt, di David ipse canit, Dominus virtutum, di
Dominus Sabaotla,S Deus verus, Sc omnipotcns. Cur autem non eodem mandato,quosa cha sunt omnia factus sit
filius a Dco, Aut cur pcr hunc, qui factus est etiam ipse, omnia lint, dicant ipsi. Quauis enim omnia, quae di
cura,sint abii: rda ,Δ aratione aliena, audent tamen italo qui .Deus,inquiunt, cum vcsct rerum omnium univcrsitatem procreare, vid et aut eam esse naturam ipsarum. ut non possctale, qui immensi is est, pi Dcreationem cape
re,solus solam virum fecit,5 creauit huc filium,& UcThum appellauit, ut eius opera & reliqua omnia deinceps scri possent. iis non in verbis istis abs tutam eorum impietatem agnoscat,quam sibi ipsi multa cum imperitia miscentes non crubescunt tanu ebrii a veritate deficeret Nasi dixerint, Deum, ne in reliquis rebus procreandis defati-garctur , s lum ipsum filium secisse, Cum ipsa rerum procreatarum uniuersitas reclamabit,&voce quodammodo
clarisiima dicet,eos qui De , indigna sunt loqui, Ium scriptis siris illos compin ct Esaias, Deus,inavim aeternus,' fecit fiammitates terrae, non esuriet, neq; aefatigabitur, neque ei inuentio prudentiae eius. Sin assi averint, mum K cille silium lotum, eiq; rcrum uniuersitatem, quam ipse creare dedignareetur, commisisse,& hoc Deo indi csse constabit,cum in eo nulla sit superbia. Et Dias sententiam
C m uertet, Nonne duo,inquiens,pallesci alle veneunt,
di virus ex illis nivi cadet superi crram sine patre vestro, qui in coelis cles Et rurstini, Nolite, inquit,solliciti esse anunxu vetitiae, quid manducetis, neq; corpori vςlim,quid in duamini. N anne anima phas cst, u csca Scorpus plus, si vestimentum' R espicite vinulia cccli,quoniam nons Iuni, nees; mlu, neq; congregant in horrea,& patcr vesicrcoelestis pascit illa. Nonne vos idis antecessiisl Oius aut vestrum cogitans potest adiicere ad staturam suam cubitum unum Et dς vestimento quid sotichi essς considerate lilia agri, iocrescunt,non laborant, neq; noet. Dico autem vobiς, neq; Solomon in omni gloria tua vestiebat, sicut unum ex his. Si aut foenum agri, quod hodie est,& cras in clibanum mittitur Deus sic vellit, quanto magis vos modicae ii des 'quare si Deo non est indignum, ut tam parvi, nempe capillum, caput, S passercs, & foenuin agri curet, nec cadcm ut faciat indignum est Din. Quibus. n. conssilit,in prospicit, corum alam per Vcibum proprium cictor est. Quid inuod maius etiam inco nodum ii. aloquentes conssequitur Diuidunt enim res proaratas ab
ipsa procreatione, de hanc opus estis via si aute
opera filii esse contendunt. Peripicuum autem est, a it omnia simul ciam stio a Deo pati heri, aut si per fisum omnia fiunt, ipsi m filium eorum, quae fiunt, noli esse unum. In hoc praetcrea stultitia illorum coarguitur. Nam sive
bum ex eorum est numero,qiae procreata si int, quomodo quam ipsa nequeunt, him Verbum sustincte ipsilis Dciprocreationem massit, ut ab immensa ingeniti oci naturatiae Necesse enim est ut si Uerbum potest, di omnia pos sint,aut si haec non possunt, ne Veruum quirim possit uquidem verbum ti sentiunt,est unum ex iis, ve sectanmt,Ad Raec si propterea quod natura, quae creatur, &se, ipsius Dei procreationem capere non valet, nectae fuit, ut medium aliquod serct, si ci Verbum procreatum est, medio fuit aliquo opus ad cius procreationcni. Quod si ita sit, S: medium hoe i uisum alio modio, Waliud alio ii inccps indigebit, atque ita erit necessaria infinita me di
rum multitudo, nec ronouc semper Ucntes medio vnquam consilient. At enim l eus per Mosem eduxit populum ex Aerapto, S per ciuidem, quamlis clicet homo, logcm dedit. Ex quo, inquiunt, conitat similia por aliud ii naile seri posse. Q e ista cum dicunt, miror, cur non se in latebris condant, ne prae pudore confundantur. Alcies non ad creandum millus cis, ncque ad vocandum ea, que non situr, ut essent, ncque ad sui simillas homines constat dos, cx cringendos, sed ad munus hoc obsiniandum, ut Dei verba populta, & Pliaraoni Regi nuntiarct. Quis autem infinitam in his disterentiam non videt, cum legati nis munere fungi, de ministrarc, sit eorum, quae cicata, Scssema sunt, proprium, ficcre autem Se proci care solari
Dci N Verbi ipsius, , sapientia i Quapropter nullus in
uenici, quenquam procreare, nisi Glam Ibei Verbui Omnia cnim in capientia facta sunt, di sine Verbo ne unuquidcm factum est. Ad alia autem muncra Ob unda non Vnus ex omnibus d ligitur, scd muri, quos vult ipsc Deus. Multi enim adsunt Arcliangeli, multi Ihr ni, multae P tcstates,muliae Dominationes,innumerybilia deniq; pr sto sunt millia ministri um,qui prompti expcctant mitte iis imperiunt. Prophetae praetcrea multi, de Apos Oll dia decim,S: Paulus,& Misus ipse nec sol istamcn, sed S Aaron cum ipse, & asi hem septuaginta duo discipuli repleti Spiritu sancto, &Λiosi luccinit Iosue filius Naux.di: huic ipsi Iudices, & his non unus, sed multi Reges. Quod si
creatus,& unus ex iis, qui iacti sunt, orat filius, esse milli Uufinodi filios oponebat, ut mulios clusimodi ministi os haberet Deus, Qv admodi m N in aliis ordinibus ninhis int. Quod si non liccet hoc intueri, sed cum multae res creatae sint, unum duntaxat Verbum cst, quis non animaduertit, filium a rebus omnibus procreaus ita distare, ut nihil a valc cum illis habeat, scd omnia cum patre propria,& paria Quamobrem non multa sunt Verba, sidvnum patris Verbum, S una imago Des. At Lil etiam inquiunt ollis est,& terra una. Ladem ratione dicant otiam aquam cse unam, de ignem tae unum,homines imperiti, qui nesciunt, unumquodque eorum,qivt fad a sunt, sevnum esse natura sua, et non ob id tamen ad cius inculi munus exequcndumst id in eum. Sic enim singula unum sunt, ut mutua quas membra quaedam inter se sint, de unum quodammodo corpus mundum consciant. Quod si stium etiam talem existimant, repellant irrat, Omnibus,
ut qui partem uniuersitatis , cibum asscram, de Pancm eiusmodi, quae sine aliis partibus commissum sibi minus obirencm possit. Istuc autem plane constat estu impium, agnoscant Verbum non procreatum, sed omnium pro-C earum At ina ita factum, S creatum aflimiam, ut