Euthymii monachi Zigabeni Orthodoxae fidei dogmatica panoplia. Hucusque latinis incognita, et nunc primum per Petrum Franciscum Zinum Veronensem e Graeco translata. ... Venetiis apud Hieronymum Scotum, 1555. 2 v. 4, 66; 2, 64 c.

발행: 1555년

분량: 138페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

ab effectore suo tam a magistro didicerit promare, atq,ha preceptori Deo in sinum. Haec.n.& Asterius sephista,

ut qui dissiAt ncgare Deum,ausus est Meraram monumentis mandare, nec anima mih qabliirda sint, quae ex his consequuntur. Ni si creandi ratio doceri potest, caueant, ne Deum etiam ipsum non natura, ita doctrina procre torem esic dicant,ut possit etiam artem oblitasti .Prsterea

si sapientia Des discendo assecuta est, ut procrearet,quo sapientia est,cum indigeat disciplina. Quid porro erat ante,q discereti Sapientia enim dici non pinciat, mis scientia& peritia vacaret Inanis ergo res erat, nec vere sapi , seo progressu ipso sapient nomen obtinebat. Et tandi uerit sapientia,quandiu id,quod didicit,conseruabit. Menim non natura insitumis sed doctina partum, dedisti aliquando potest. Haee autem de verbo Dei dicere non Christianoruna hominum est,sta Graxorum,& infideliu. Etenim si docendo procrcandi ratio cuipiam traditur, Deus ab istis dementibus S inuidus & imbecillus inducitur. Inuidu, , quod eam rationem non phares edocuit, ut quemadmodum multi sunt, circa ipsum Angeli.lic etiam multi essent procreatores. Imbecillus, quod non potuit ipse solus sacer ita ministri opera indiguit. P sertim cuiaemonstrariim sit, rerum uniuersitatem potuisse Deo Iosem,siqi iidem ex eorum sententia filius etiam faedis,potruit a sola Deo fieri Vertim nulla re eget Deus. Absit Iis e enim, plenus sum, inquit. Neq; do trana Verbum factum est procreator, sed cum sit imago, & sapientia patris, ea, quae patris simi,facit. Neque rerum procreandarum Sratia Deus filium fecit Nam adhuc agit pater,iicci filius adsit.Pater enim, inquit ipse Dominus, inque nunc operatur Io: i. di ego operor. 4od ii, ,et isti sentiunt, propterea laetus in Glius,ut ipse ageret, pater autem etiam poli lilium agit, ex istorum sententia frustra videtur filium est isse. Lquam cum vestut res procrpare,ciar medis cuiusquam: operam exquisiuit,cum eius voluntas, ad ea,quae illi placent, conficienda satiuit. Sic enim scripturae testantur his verbis: omnia,quaecunque volist, secit. Et, voluntati eius quis restitit Quodsi hantas cius satis est ad rerum omnium procreationem, ex sententia ipsorum alterius opera m

dij superuacanea est. Nam Mosis, de solis, & lunae exemplum, quod asserunt,nullius esse momenti declaratum es LIam, ut hoc etiam argumento consulemur, si Deus volens rerum uniuersitatem procreare, deo; ea re consulans

excogitat,& creat fisum, ut ipsi dicunt, videant, quatam impietatem audeant pronuntiare. Primum videtur ipse filius propter nos factus esse, non autem nos propter Esi. Non eoim nos propter ipsum creati sumus, sed ipse propter nos factas est, ut nobis potius ille gratiam destat, qu m nos illi .Quemadmodum&mulier viro.Non enim, . . I t. inquit, vir propter muse , mulier propter Utim. Quare, sicut vir est imago,&o a Dra, Mulier aut

est gloria viri, ita nos imago , gloria ipsius laeti stamus, fisias autem tinuo nostra, de ad gloriam nostram factus est. Et nos qui facti sumus, ut essemus, Dei a teVer in propter nos, non ut esset,sol ut nobis usui esset, tanquam instrumentum factum est, ut non ex ipse nos, sed ipsum ex usu nostro consisteret. haec vel tantummodo cinant , Mnne omnem stultitiam siperant Etaetum sipi ternos faehun est verbum, ne prius qui lem, nos, in aeud Deum. Neque enim Deus habens itiis in se de nobis consuluit,sed nos habens in se consului ut isti dicunt, de ipso Verbα Hoc aut si ita est, sertasse ne volui quidem fibum pato. Non enim viamsi uti creauit, sed volens nos, proptπncussium feci . Post nos un

sum excogitauit. Qia obrem ex in oram sententia sinuitur, ut superuacaneum sit rerum in mentum, arum causa laetiis est. Iam si filius,ut qui solus posset a Deos fieri,ab eo factus est, Nos autem, ut qui no possemus a Deo fieri, per Verbum facti sumus, cur non prius etiam de ipso, ut quod fieri posset,eonsuriit Deus,seu de nobis lAut cur non illud, cum sit eiusmodi,nobis imbecillis pnP- tulit, Aut cur prius ipsim faciens, non prius etiam de ipsis

deliberat Aut cis prius de nobis consulens, non priores etiam nos facit, cinneius voluntas satis sit ad res constituendas si prius istud creat, de nobis autem prius conis

sust, de isso priores nos vini Quid i quod volens nos creare, de de nobis consitici res creatas appellat: Verbum a tem,quod propter nos iacit,filium,& naeredem proprium vocati Aequius aut erat, ut nos, quorum gratia de Verbia

facis,filios appellaret. An perspicitum est, Deum prius cogitare,&velle hunc,qui situs est,& propter quem, S Omnes nos facit Qirando enim Deus,aut Mosem asoquitur, aut Abraham promittit, Tunc audientes illi respondent, hic quidem, quomodo, inquiens , id sciam Isse autem , t t.

Puerint, quod illi est nomen Quid illis respondino i Horum enim uterque Verbum habet medium, & sapientiam Dei, patris propositum cognoscentem. At quando Verbum agit,& ocat, non est illic interrogatio, & responsi .

In ipso enim patα est,.s: Verbum in patre. satis est veste, & protinus opus perfectum est .Vt propositi quidem,ae voluntatis indicium sit illa vox, Dixit .Verbis autem illis,&factum est ita, opus per Verbum &sapientiam, in qua & patris voluntas est, factum ostendariar.

Ex eodem libro. In Arranos, inters tensu coprebendi Spumam ετ ipse cessest ili Dei nihil aliud essenis Verbum enuntiatum marM

datum diuinum, quopater lan am artifex in in str mento mechanis, usus sit ad rerum vnruersitatem constituendam.

a V odo inquiunt, filius ab omni memitate po

test simul esse cum patre ἰ fili j pol tempus homines ex hominibus fiui. filius autem principium habre,cia genitus est,tu nullus cino hominis filius erat a te,si ci erctur' Rursumq; garriunt ad hunc modu, Quo

potuit filius Verbum esse' aut Verbum imago Dei l Quando Verbum hominis ex syllabis constans solum loquentis cogitationem indicat,&simul ac prolatum est,dissipatur, de evanesciti Iis quidem earum rationem,quibus ante cosutati si int, oblis,lmr iterum asserunt, sed veritatis Verbum eos refellit hoc modo, si de homine quopiam disi runt, humano more de verbo, deq; filio ipsius loquantur. Sin de Deo,qui homines procreauit, non numana,sed e cellentiore quadam ratione de illo cogitent. Qualis n. go initor est, lasas est etiam,qui gignitur, necessario. Et qualis est pater, tale nimirum & Vemu eius. Q propter homo in tempore genitus, intemeore Se ipse filium Ugnitati mex nihilo serius est homo, iccirco verbum etiam illius in nihillam resistitur de aboletur.Deus aut,ut scriptum test tur,non est,iicut homines sunt,sed in ille,qest,&quisem Exo. ν per est,Itaq; & Vectu eius ver est, & ab omni aeterahatecum patre est,tanu splendorlucis. Atque hominu quidem verbum ex syllabis cinat.neq; vivi neq; quicquam agit, Sed tantum loquentis starentiam ex cat. de solum exit, o preteris, campissarii rensi pe quod nec erat .. l

82쪽

te,q enutiaretur.Quare nec vivit, nec agit cquam, nec omnino uci bum hominis homo est. Hoc autem accidit,

ut ante dixi, quoniam & homo, qui verbum hoe parit, exl nihilo naturam habet. At Dei Verbum, non, ut aliquis dial cat, ore pronum latur, nec edit vocis Gnum, neque quod mandat ac praecipit Deus, id filius est, sed uti lux, ct sple dor sic est germen piminum perfecto. Quamobrem de Deus tit,& imago Dei.Et Deus enim,inquit, crat Vcmbum. Ac hominum quidem verba re nihil sunt. Qeocirca

non verbis, manibus agunt homines..ua manus exultunt, verba autem nihil habent firmamenti. At Dei Vem Heb. 4. Lum, ut Apostolas ait, vivit,&esicax est,&penctrabi-hus omni gladio ancipiti, &pertingit usque ad diuisonem animi & spiritus. Dccebat enim, ut cum unus esset Deus, una item esset imago ipsius,& Verbum unum,& una si piεtia. Quamobrem miror, cur isti, cum unus sit Deus, opinionis errore multas sibi imagines, ta sapientias, R verba confinxerint. Atque aliud quide pron ium, & natis a Vc hum patris,quo filius etiam siccit, ese diciint.Nam vore filium opinione dici Verbum, sicut citam vitis, & via dicitur,& ostium, & lignum vitae, & sapientia nomine duntaxat. Aliam enim cste vcram illina patris sapientiam, quae non genita cum ipso consistit, qua filium fecit eum, quae quod illius escet sapientiae particeps, capietiam nominauit. Itie illi dum obloquimnir, nonnc omni odio stini digni lsi enim,ut ipsi putant, non quia genitus, est a patre, nec propter essentiae aeterilitatem filius cst,sed propter illa,quae t quendi facultate praedita sunt, verbum est, de propter illa, quae sapientia fiunt ornata, sapientia dicitur, de Virtus ob illa, qtiae virtutem habent, filius ite vocatus est propter nos,

qui ii se filii facti sunt, & propter ida ibi lasse, quae sunt, habet, ut sit. Quid igitur erit ipse neque enim est horum quicquam,si ciunt duntaxat iplius nomina,quibus propter nos decoratus est, cum existendi speciem tantum nabeat. . Verum ista diabolica est, vel deterior etiam cogitatio. SNquidemVerbum Dei nomine tantum opinantur esse,cum se ipsi vere pinciat existere. Que Porro verborum portenta sunt ista, ut sapientiam dicant simul esse cumratre, hanc autem Christum esse nesent, sed cum multa: sm virtutes,

ct sapienti creatae, Christum earum unam asscrant esse,

eumq; cum bruchis de locustis comparent' id nonne plane vasti, veteratores, malitiosiq; sum, qui audientes nos dicere, Verbium simul esse cum patre, calumniantur,ct,duo erso, inquiunt, non genita constituitis. At ipsi dicentes iplius sapientiam non esse genitam non animaduemini idem reprehensionis telum contra se posse reto

queri Etenim isti c ipsa eorum opinio n6nne plane studia in dum dicunt non genitam sapicntiam simul existentem cum Deo esse Deum Aliquid enim simul esse dicinar,non quia secum, sed quia cum aliquo st. Hidmodum Euangelistae de I mino dicunt simul erat eum discipulis, non

quia secum ipse sed quia cum illis erat. Nisi vem situm esse Deum amrmauerint, habereq; sapientiam,m nec ipsa genita sit,connexam, de cometentem ipsus essentiam, quam quidem sapientiam mundi esse cemmd

. . i. t Cunt,ut eius procreationem adimant filio,&Verbi, aesapientiae abutuntur nomine,asum; sibi Verbum, dis apientiam confingentes verum Dei V um, Ze veram, ac s Iam Dei sapientiam negant, atque ita hominest ij M

nichaeos imitantur.

Ex eodem libro .

. r. Vemadmodum cum audimus Ioannem Seentem

Verbum eam iactum est, tum Verbum ipsim totii

UNDECIMUS 38

earnem intelligimus, sed carnem induisse, atque homunem factum esto, Et cim audimus, Ciris his fac dis est maledictum pro nobis,&,Qui peccatum non nouit, pro nω GaI. bis peceatum fecit,notorum e factum maledictionem, a. cor r. aut peccatum intelligimus, scd maledictionem nostram, Hait Apostollas, suscepisse, ut nos a maledictione liberaret,peccata vero nostra iis inquit Esaias, ipsum tulisse,eaq; Esa. rt. vi Petrus ait, in corpore suo sellillisse supcr lignu, sic cum a. Peti a audiuerimus illud ex trouerbiis, creauis, no totum natura Pro. 8.ereatum Verbum deuemus intelligere, sed corpus creassi suscepisse. Pro nobis enim creauit ipsum Deus,creatu ipsi, ut scriptum est, corpus accomm ns, ut in eo eos mus Hedinos renouari, siliiq; si .Quid ergo decepit nos,o stulti, et creatorem creatum esse diceretis Aut unde vobis inane istud figmentum comparastis, in quo vobis tantopere placetis, Splauditis In libro enim riouerbiorum legimus quidem,creauit, non tamen inuenimus filium creatum dici,sed esse genitum, At illad,creauit non refertur ad eius essentiam, sed co, ut multarum viarum initium esse factum ostendatur.

Ex eodem libro .

DU Verbum non est creatrum,sed creator: tunc astin Prouerbiis se creatum dicit, cum carnem crea.

tam induit. Quod quidem ex eodem loco potest intelligi. Etenim cum filius sit, de Deum habeat patrem, est

enim proprium germen ipsius, tamen eum Dominum vocat, non quod seruus sit, sed quia serui sormam accepit. Decebat enim, ut ex patre Verbum existes patrem Deum appellaret.Veniens autem ad notae sinatis opus exequendum,& serui sormam sumens patrem vocaret Dominum.

Atq; hane quidem differentiam preclara distinctione docuit ipse Dominus,Confiteor,inquiens in Evangeliis,tibi Luc te. pater,deinde subiiciens,Domine coeli,& tume. Ac quemadmodum nos patris nomine Dominum appellantes n. ruralem non negamus sinumtem,sumus enim ipsius opera, de ipse secit nos, non autem ipsi nos, ite quando filius se formam suscipiens dicit: Dominus creauit me initia

viarum suarum, nullus ausit Diuinitatis eius memitatem

negare,neq; in principio erbum esse,&omnia per ipsum sui nefa m. Nam dictum illud in libro Prouerbiorum, ut monui non essentiam Verbi, ted humanitatem eius significat. Cum enim se ad agendum creatum commemoret,

per icuum est,ipsisNon essentiam suam,sed curandae salutis numanae consilium indicare Quod quidem essentia posterius est. Quae enim creantur&liunt, ob id primum creantur,&fiunt ut sint. Deinde vim Miant agendi, ea

quae fuerint imperata. Hoc autem in omnibus hcet per-6icere. Adam enim creatus est, non ut ageret, sed mimvlesici homo. Tum agendi mandatum accepit. Noe autem creatus est, non propter arcam, ted ut primum existeret, atque homo esci. Post enim iussus est a eam ex aedificare. Et magnus ille Moles primum homo

factus est, deinde populi dux constitutus. Atque ita sigitiuum potes omnia persequi. inamobrem idem de hic licet cogitare.Hoc de spiritus ante signi scans in Psalmisi eutus est ad hunc modum,Et constituisti eum super opera Psa 2. manuum tuarum. d de de pso Dominus indicans,' inquit, inhuius sum Rex ab eo super Sion minem Pin. εἰ sanctum eius. Q admodum. n. cum monti Sion illuxit se a corporea, non tunc inithim sumpsit, sed clan esset Verbum Dei, de Rex sempitemus, dignatus est in hominis foram regnum filum,&momem Sion illustrare, ut&cos, qui tunc erant, & nos a peccati dominatu liberaret,

83쪽

Ita super opera constitutus, non iis, quae nin dum cssent, sed ia existentibus, di regentis, ac moderantis opera indigentibus praelectus est Decebat enim, ut aliud, si ipsa opera exiitcns,immo vero ipserum opcrum aut hoc exiliens,&procreator, eaq; in se propter nos creatos renovanda sincipiens, Omnia in se recreara. Na cum tacifici,creauit, statim causam adiecit, opera cibi orans, Vise aratum

ad agendum dicens,se ideo factum hominem ostenderet, ut ea renouaret Hic aute est diuinae scripture mos,ut cita de came per Voebum assumpta mentione ficit, causam, cur eam assumpserit, adivnsat. At cum aut de sua Diuinitate Verbum loquitur, aut ministri cius illam nuntiant, simplici, di sbluta oratione,& nctam causam asterente decitaram. Patris enim emplendor. Et quemadmodum pater propter nullam causam', sic nulla splendoris eius causa est requirenda. Quamobrcm cum scriptum lit: in principio erat V cibum, re Vinnim erat apud Deum, de Deus crat Vobum,no est additum, propter quid. At cum legis: Verbucaro factum est,tunc Scausam audis propter qua, nempe di habitauit in nobis. Rursum Apostolus dicens; Qui cu in forma D ei csset, non addit causam, at cum dicit n sorina accepit, tunc ea subiicit, humiliavit, inquiens,

stinctipsum vique ad mortem, mortem aute crucis. Icci

co enim de factum est caro, & serui sermam assumpsit. Et ipse Dominus multa parabolarum inuolucris tegit, dele autem loquens aper c dicit, Ego in patre &pater in me: Et, ego de pater unum sumus: Et qui vidit me, vidit patre: D, No sum lux mundi G:ego sum veritas.Nec singuIis dictis causam adiungit, ne posterior illis quorum causalit, esse videatur. Necesse enim est, H p cedat id, quod, nisi propteris,sem, non fuisset factum. Paulus quidem siuregatus in Evangelium, quod ante promisῖrat I ominus per Prophetas, habebat Euangelium antes c, cuius Euangelii minister est faetias. Et Ioannes desecius, ut pratret ante Dominum,ante se Dnm habuit.Diis vero, qui nullam h betante se causam,ut verbum sit, nisi quod patris est filius, S unigenita sapietitia, qnst homo, tunc affert causam, propter quam est carnem gestaturus.Antequam enim homo fiat, pracedit hominem utilitas,sine qua carne non induisset, Quae autem fuerit causa, propter quam factus est homo, declarat ipse, descendi, inquiens, de coelo, non ut sacere voluntatem mea sed voluntatem eius,qui misit me, Homne quod dedit mihi pater, non perdam ex eo, sed suscitem illud in nouissimo die.Haec est enim voluntas patris mei, ut omnis,qui videt filium, α credit in eu, ha at vitam aeternam, & t suscitem eum in nouissimo die. Et rursum, o, inquit, veni huc in mundum, VI omnis,qui crediti A me non maneat in tenebris.Et rursum in Evangeli Ioanis,Ego inquit ad hoc natus sum,& ad hoc veni, ut tommonium perhibes veritati Ioannes autem scripsit:Pr pterea apparifit filius Dei, ut dissoluat opera Diaboli .Vt testimonium igitur perhibem,& mortem pro nobis se-biret,&solueret opera Diaboli, venit Scitiator. Haec est causa aduontus eius in came . Resurrectio enim non suisset, nisi fuisset mors, nec mors, nisi corpus mortale si .

scepissct. Id ab ipso didicerat Apostolias , propterea tauri oniam pueri participes erat camis & languinis, di ipse similiter carnis&sanguinis particeps factus est, ut Pm tem distrueret cum,qui has at mortis imperium,idest, Diabolum. si propter nos, non autem propter se

creatur, ipse creatus non est, sed carnem nostram cre tam indutus haec dicit. Quemadmodum enim infimi tes nostras suscipiens, dicitur ipse in nus, cim tamen

infirmus Nimbecillus non sit, quippe qui virtus est D

Zc peccatum pro nobis factus est, di malediMm,cum m. mcn ipse non peccauerit,sed peccata,&maledi montanostras ipse tulerit, sic nos in sEpQ creans dicit; Dominus

creauit me,cum tamen ipse creatus non sati

Ex eodem libro.

SI natura atque essentia Verbum esset res procreata,&inter rem procreatam & filium nihil interes sit, non

addidisset illud: Gignit me. Sed ei suis cet satis, dixisse,

creauit me, Siquidem haec vox etiam gignendi significa tionem contine. α. Nunc autem cum 1xerit, creauit me initium viarum siuarum ad opera sua, addit, gignit me, Neque id simpliciter, sed ad muniendam vocem illam, creauit, hoc veluti vinculum subnectit, Ante omnes colles gignit me. Hoc enim, gignit me, cum iso, creauit me coniuncte prolatum hanc habet significationem, ut &, creauit, propter aliquid dicham sit,& gignit, antecedat illud, creauit. Quemadmodum enim si iurisci,gignit me, Deinde subiecissa, Ante Omnes cosses creauit me, inicilia geremus omnino, hoc, creauit, illi, gignit, antecedcre, si e cum dixerit prius, creauit, Dei nae adiunxerit, Ante omnes collus gignit me, hoc gignit, illi creauit precedere

neccsario demonstratur Nam cum dicat, ante Omnes

gignit me, significat, se aIiud esse, quam omnes sint. Mcum dicit creauit me, subiicit, initium viarum suarum. Quod illi, Gignit me, non est adiunctum, sed potius a Lditum cst, ante omnes. Quod autem ante omno est, non

elh initium omnium ita ut unum ex illis sit, sed ab omnibus diuersum. Quod si ab omnibus diuinum est, in quibus di initium Omnium intelligitur, peripi uum est, ab omnibus rebus procreatis, diuosum esse. Sicut enim homines Dei sipiritum accipientes, per ipsum spiritum simifisj Dei, sic Dei Verbum earnem hominum induens &ereari&seri dicitur. In quo tamen primo genitus e n bis vocatur, & est. Quandoquidem omnibus hominibus propter Adami peccatum damnatis, & pereuntibus, caro illius, utpote Verbi corpus effecta, prima ex omnibus seruata, & liberata eiL Nos autem deinceps in corporis eius cons ,rtes seruamur. Cum illo naq; corpore S dux noster Dominus in regnum coelorum ingressus cst, di ad patrem suum accedit, Ego sum,inquiens, via,& ostium,de per me

oportet,omnes introire.

In eandem stirientiam . a Voniam prima illa per Adam via periit. apro

pter ad mortem e Paradiso defleximus, audiuiumum; verba illa. Terra es, di in terram muciet

ris, Iecirco Dei Verbum pro sua in homines benignitatu

ex voluntate patris caram mortalem induit, ut cui primus homo peccando mortem intulerat, huic pro ij comporis singuine vitam Uargiretur,&nouam, viventem; viam nobis demonstraret per Velamen, ut inquit Apostolus, id est, per camem suam. QEM N alibi significatis, Quare, inquit, si qua in Christo noua creatura. Vetera

transieriant, ecce facta sunt omnia noua. si noua creatura facta cst, oportebat huius creatum primum alia quem esse. Nudus autem,& tantum terrenus homo,qu

is nos ex peccato facti sumus, esse non poterat. -ndo in prima quoque creatura infideses iliout homine S per ipsos prior via periit. Alio igitur opus erat, qui priorem ita

84쪽

& via.Et merito dicita ominus creauit me initium viam suarum, Vt homo non prioris illius more se gerat, cum n uae creaturae initium actit,Sed cum habeat Christiam via

Io ατε. rum initium,dicentem;,ego sum via,illum iam sequatur.

Quod quidem docens , Beatus Apostolus in q,istola ad

Cc sienses scripta,ipse est,inquit caputκorporis ecclisse, qui est principium,primogenitus ex mortuis, ut sit in omnibus primas tenens. enim seruator sit ita per camε creatus,& eorum qui recreantur, principium constitutus, re primitias nostras habeat, quam induit carnem humanam,sequii,ut futurus deinceps post ipsum populus ere tur,dicente Danidet scribantur haec in generatione altera, ct populus, qui creabitur laudabit II minum. Et in Psal morigesimo primo, Annunnabitur Domino generatio ventura,& annuntiabunt iustitiam eius populo,qui nasce-

lud, a die comedetis ex eo, morte moriemini, sed p Mn. a. tius illa verba,Ubi ego sum,d vos eritis.Vt dicamus,iplius 4 im opus semus creati ab eo ad optra bona. Praeterea, Quoniam opus Dei, nempe homo,qui pcriectus erat cro

supphcium incurrerat Non decebat autem, ut opus Dei

maneret implectu, & ob id supplicabat in sancti dicetes

in Psalmo centesimo trigesimo scptimo, opera manuum tuarum ne dessi exeris, Iccirco perfectum Dei Verbu compus imperfectum assumit,& ad opera creari dicitur, H asa nobis contractum di luat, & quod homini deest, ipse

perficiat,Deerat autem immortalitas, Λ in Paradisum duloan. 17. cens via Hoc illud est, quod Dias dicebat, ego, inquiens, opus perfeci, quod dedcras mihi ,et facerem. Et rursum, opera,quae dedit mihi patre, ut faciam,hsc opera,quae egotis n- x- sicio, testimonium perhibent de me. Qui autem dicit hic sibi a patre data opera ad persciendum, ea sent, ad quae creatus est, ut ipse mei in Prouerbiis dicit, Dominus, inquiens , creauit me initium viaium suarum ad opcra sua.

ad perinde es ,ac si diceret, dedit mihi pater opa, quae

perficiam.Nam quia tunc propter peccatum imperie Ra& manea facta sunt opera,idco,quantum ad corpus pertinet,creari dicitur.ut ea pe se atque integra r dens in conspeetii patris ecclesiam statuat, Iam, ut inquit Pam M. r. has,habentem maculam,aut rugam, aut aliquid eiusmodi, sed sanctam, cirreprehensibilem.Persectium igitur est,ac restitutum in ipso quale sitit initio genus humanum, & persectius etiam ipsa gratia. A mortuis enim excitati non timemus amplius morte, sed in coelis semper regnamus. Quod

quidem sectum est, posteaq ipsem Dei Verbum proprium patre existes carnem induit,& sistam est homo. Nam si creatum existes,homo sectum estet, homo nihilo minus a Deo, sicut erat, disiundius permasisteteQuomodo enim, si Verbum esset opus, homo per opus suissα cu creatore,&essectore Deo coniunctini aut quod auxilium a simili ad similia potuisset accederet Aut quomodo, si Verbum creatum est, potuisset Dei sententiam stiluere, &peccata dimittere,quod,ut Prophetae scripserunt Dei propriu emmeliae. . Quis enim,inqui Deus ut tu,tollens peccata, & deso intin

quitate Deus enim dares,tetra es, de terram reuerteris.

re quidem sententia , mortalibus solin non poterat. At illam Dominus soluit,qui si vos,inquit,filius liberauerit iaI 1ιε. meritis. Et shus vere liberans te no esse creatum,deci

rauissed proprium Verbum,&imamem emi patris, qui & initio tentiam tulit, &peccata dimittit. Quoniaenim in Verbo dietiun est,terra es,& in terram maerieris, per ipsium etiam Verbum,& in ipso damnationis sententia silata est,& saliis aequisita At poterat,mmmmd emeti

sa seruator creatus esset,dicto selo damnationis sent etiam dissoluere At istis rursum, Deus poterat,inqui et alius,hcri non venisset seruator, ico verbo illam delere, sed consuderandum est, quid hominibus expediret, & no omnibus

in rebus ita ratiocinari ,ri ad eius potentiam cuncta res Tantur. Nam de antequa arca fierct, poterat homines, qui deliquerant,perdere, quod tamen non nisi ea persecta hi-cere voluit. terat δ: sine ulla os sopcra,vnico tantum

verbo ex Απ pto populum educere.Sed ita res poscebat ut per Mosem educeretur.Poterat At sine iudicibus seruare8opulum Deus,sed aliis coducebat, ut ad tempus iudex ipsas constitueretiar. Poterat S ab initio I ominus venire, aut veniens Pilato non tradi,sed S persectis se fis venit, Δ quaestus dixit, ego Ibm.Quod enim facit id hominibus expedit,& aliter no decet fieri. Et quod expedit, & decet, id facit. Venit igitur, non visibi ministrarctur,sed ut ministraret,& nobis saltatem daret. Poterat utique legem se

ciens E coelo proloqui, sed sciebat hominibus expedire, Emonte sinat loqui, ut Moses posset ascendπα N e propinquo populus audire, Λ credcre. Qu3m recte autem ici factum fuerit,hine peripici scet, si Deus pro potestate sua dicto & iussu tantum damnationis sentetiam solitiscet, iubentis quidem potestas esset declarata,homo tamen talis exsistisset,qualis erat Adam antequὶm peccaret, com gratiam extrinsecus, non autem corpori adiunctam haberet. Talis enim erat,quando seit in Paradiso collocatus. Atq; eo sortasse deterior etia fieret,quod peccare iam didici se . Qis re si eiusmodi existens serpente deciperetur, iteriam ne cesse foret, ut Deus illum N condemnaret, & condemn tum absolueret. Atque ita res abiret in infinitum,& homines tamen peccato semientes rei permanerent, & semper peccantes venia semper indigerent, & nunci liberarentur, cum per se caro essent, semper ob carnis imbecillitatem vincerentur. Ad haec si filius esset creatus, mansisset homo mortalis,non coiiunctus cum Deo.Nm: enim creatus p tuisset creatos cum Deo coniungere, cum ipse ad id eg ret aherius opa.Nec honunibus creatis, qui simplex unus

ex illis esset potuisset salinem afferre,eum ipse quoq; salute indigeret.Proinde ne hoc accide misit fisum suum,quisa est&hominis situs, creatam carnem assumens, Vt quoniam morti omnes erant obnoxat, ipse diuinus ab omnibus,morti proprium corpus pro omnibus osserret, atq; ita tanquam omnibus per ipsum mortuis sententia damnationis impleretur,omnes enim in Christo mortui sunt. &omnes per ipsam gignuntur liberi a peccato, & damnatione per peccatum allata. Et sitisentis, mortuis, & immortalitatem induti vere in perpetuum permanebunt Naposteaq Verbum ea mem induit, ut sepe demonstratum est, nis morsias serpentis ab ipsa penitus extinctus est. ' .ris quod ex camis motionibus maliam pullulauerat, excissim est, & cum issis mors ipsi,quae peccatum consequitur, seblata.Veniet mim,inquit Dominus,princeps mundi hu ius & in me non inueniet quicquam. Et ideo, ut Ioannes Din. r . scripsit,apparint,vidissetueret opera Dia 5. Quibus ab i. eius came sollatis omnes propter camis cognationem 3berati sumus,&eoniiuncti ecin Verbo. Coniuncti autem esi Deo no amplius in t maprocul ab eo permanebimus, ,

ut ipse Dominus dixit, ubi ipse est,nos item erimus.

In eisdem latim. SI sapistia igit terra sundata est,quomodo is,qui sumdat fundatur Atqui in Prouerbsis hoc item dicts est. Pro. 3. Et ius dicti senisus est inuestigandus, ut cognosta

85쪽

mus, Deum sapientia quidem errare , & sun dare terram, ut stabilis sit,atq; ipsa permaneat,sapientiam vero sundari propto nos, ut principium lit,& fianda inctum nouae creatum, Z nostraercnouationis. Ne hoc quidem loco dixit, Ante secula Verbum,scii silium me facit, ne principium habini,quo Iiat, Verum illud in primis quarendum est, an filius sit, N: propter hoc ynvcipue sunt scrutandae scripturae. Deli κ' enim cum & Apostoli cssent interrogati .Petrus re Mari. I c. spondit,tu cs,inquiens, Cuillus filius Dei viventis. Hoc &har eos Arianae pater in primis eriliuit,si filius, inquitis, H/tth Dei cs. Novcrat enim in hoc verum, & srinu, N: propriu,s dei nostra iundamentum,& robur consistere,& ri rannidem diabolicam, ii sitius laci esset,lincm habitura ilia creatus esset unu in I ipsum ce in liliis Adam a se decepti,qua re nullam sibi de illi, fore ibricitudinem. Et propici ca,qui

tunc erant Iiadai,indignabanti r,quod Dominus se Dei silium diccrct, S: Deum cise propnum patrem suum a stirmaret. Ei enim si in rebus procreatis,ain factis unam se esse dixisses, nihil noui audire sic, Urod cet ariestabile, Δ execrandum existimassent, cum ad patres etiam Angesos venisseno ignorarent. cru quia se laci filii diccbat Asse animatauci bant esui biodi vcrbis non rem procreatam, sed diuitinitat cm,S patcrnam naturam indicari. Oportebat igitur Arianos, ct si patrem suum I tabcillim x client aemulari, diligenta ali edere,ut si Vcrbum dixi sici,silium me sundauit, id lentii cnt, quod sentiunt. si ai tem non ita dixilla,non eas bi confinsci erat quae non siliat. Non cnim dixit, Ante sciacula me crbum aut sIium fundauit,sed limplicito sunda Dit me, ut quemadmo lum dixi,non propter sc scd a plerilli,s,qui ita pose lim lati cilent, ea Proucrbioru verba pror. r. 3. Lia dccbraret. d minime ignorans Apostolus, Fundamentum,inquit .ilii id nemo potest ponae princrid,quo lpolitum et , qui H est Iesus Christius. Unusquis lue autem videat,quoi nodo supreaedifica. Necesse autem est, ut sundamenium t Me sit,qualia lunt ea,quae supcra diucamur, riconiungi intcr te, S: consti ut possint. 4od si crbum existat quatenus Uerbum cst, non habcbit sibi congruentcs

de similes, quibus cum copulcetur,& construatur, est enim unigcnitum. At factum liomo haba eos similes, quo riinduit carnem. Ergo, quantum peret inci ad humanitatem,sundatur, ut&nos supcriptum tanquam lapides praetiosi construi possimus, Δ cfficiamur templiam Spiritus sancti habitantis in nobis. Ac quemadmodum Dominus est iundamentum, nos ainem lapidct supcr ipsi im .i discati, sic ipse vitis est, nos palmilcs cum ipta vite coniuncti, non per Diuinitatis esciitiam, tu ulli in nodiit, sed per cius humanitatem Neccssariu enim est, ut palliano sint viti limites. Linos illi carnes miles sumus. Caicium tritatem humi

plis opus cst conlittare. Haec autem ex ipsis vcrbis colligi mus. Non dixit, fundam tum me secat, ne, tanquaro facta, principium,rificeta, habuisse vidcretiis, licet hinc im pudent cet ipsi occasionem arripiant impietatis, sed sun&- uit me. Fumtamen nim autem iacitur quidem de collocatur,habita ratione lapidum, qui sepasi untur, Non autem simpliciter fit,Ver m ex monte translatus lapis in terrae profunditate ponitur. i sane lapis quandiu in monte manet, non dicitur fundamentum: At ubi sic exigente usu trans a tus e terrae proli inditate comprehcnditur,tunc si lapis ipse loquendi vim habui, nunc, ii uit, fundauit me,

at i nuce monte me trans inauit . Lodem pacto Dominus non propterea quod sundatur,principium accipit existendi, cratenim Verbium etiam uia d quando nostruo ratus induit, quod ex Maria incisum ut, tunc ita loquμ

inrisundauit me.Quod idem valet,ac si diceret. Me Ue bum existens terreno corpore contexit. sic enim propter nos fundatur,dum quae nostra sunt uscipit, ut nos eiusdE corporis effecti cum ipso percamis similitudinem copule

mancamus incorrupti,& immortales. Neque vero quenqperturbent ea vcrba,Antcsccula,N, Antequis terra seret,&amequis montes consisterent. Haec enim omnia piaclare congruunt cum illis vobis, Fundauit, Se creauit.

Et assi impiae carnis dispositionem de consilium attingunt. Nam gratia nobis per seruatorem parta,nunc quidem, Winquit Apostolus,apparuit, lonataq; st, ipsi, adueniente, sed parata fuit ante, quaan nos facti essemus, immo veri, ante munis constitutionem. Causa vero praeclara esl, Z admiranda. Non decebat, Deum post ca de nobis contulere, ne rcrum,quae ad nos spectant,ignarus videretur.C iam igitur omnium Deus, qui nos per Verbum proprium procreauit,facta nostra sciret cetiam ante, qu)mnos gemus, prolpiceretq; fbre, t boni a se facti a mandato tuo receder mus, s pri pterca Eicercinus,e Paradisi, , uti benignus,5 bonus in Verbo Pprio, pcr quod nos creauit,salutis nostrae cons.lium iniit, ut etiam fiat pente decepti cxcidisse

ratam nobis pcr Verbum redemptionem habeto, rursum urgonici ci secremur immortales, cum ossa creatus is,

qui initium viarum cli, de qui in primogenitus creatum, ficta stramim primogenitus, & ipse primiti et mortuorum urgc rct. I I.xc Iscatus Paulus docta, declarans enim lixe vcrba Proiierbiorum,Ante secula,&,antequam terra se .ret,sic ad Limoth tum seribit.collabora Euangino secun , dum virtutem Dei,qui nos libci auit, S: vocavit vocatione sancta, non siccundum opera nostra,sed siccundum propositum situm,& fratiam,quae data est nobis in Christo Iesu ante tempora secularia. lanifestata eli autem nunc per illuminationem saluatoris nostri Iesu Christi, qui dc stri: at eblie. i. quid mortem, illis minauit autem vitam. Ad Ephesios V autem scribens, Benedictus inquit, pater Domini nothi

Iesii Christi, qui benedixit nos in omni benedictione spirituali in coelestibus,in Christo Iesu, sicut segit nos in ipso

ante mundi constitutionem,ut essemus sancti,& immaculati in consipectu crus in charitate. Qui predestinauit nos in adoptionem filiorum per Itaim ruta in ipsum. Quomodo igitur elegista nos ante quὶm e ius, nisi, ut ipse dicit,est Mus in eo prius ibrmati Aut quonam pacto ante quis cstinus creati,nos adoptasset,nisi filius ipse ante secula vi fundamentum positus esset,qui saliatis nolite curandae prouinciam caperet Aut quom O , ut addit Apost Ius,pmdestinati in fortem aslati essemus,nisi ipse Dominus ante secula sundatus esset, ut pro nobis propolitum haberet,quo omnem iudicii sententiam contra nos latam ipse per carnem subiret,nosse; deinceps in seipso vita asceret. Quomodo autem de ante tempora siccul agratiam accepissimus,qui nondum eramus,nis gratia sitissct in hristo

reposita,quae ad nos erat peruentura Quamobrem &in iudicio cum reusquisque, eorum, quae gessit, mercedem . accipiet, Venit inqui ct,benedicti patris mes,accipite pa- Mati. Er. ratum vobis regnum a constituatione mundit Quom moisinar, aut in quo prius,' cssemus, paratum in regnum, nisi in Domino, qui ante secuti sundatus est,ut nos tanquam super ipsum indati lapides, ipsi coiicnientes vitam, di gratiam acciperemus Merito igitur ad carnem nostram Verbum accedens, Ad in ipsa creatum initium viarum ad Opera esus standatur, sicut erat in ipsis conssum patris ames cula,quemadmodum dictu cit,&antequam terra fieret,

86쪽

e montes ipsi consisterent,&antri fontes erumperent, ut licet terra, & montes,& eorum, quae cernuntur, figurae in consumatione se E praeterirent,nos tamen non vla cuipsis deficeremus,sed possemus etiam pol illa vivere, habentes vitam,&spiritalem benedictionem in ipsis Verbo

peresectionem nobis paratam prius,quam illa forent. Sic enim poterimus habere vitam non temporis sipatio praefinitam,& in Christo posthac viventes permanere,quad quidem de ante laec vita nostra parata, de sundata erat inciristo.Neque enim in alio suntiri vitam nostram dec bat nisi in Domino,qui es ante secula,per quem & secula secta sunt, ut cum in ipso sit m a vita,possimus & nos illam obtinere.

Eiusdem ex hiso tertio in Arianos, in ea verba, Ego erasser unum sinus.

I Uamdcinde sententiam Domini carpere coeperunt:

in patre, di pater in me. auom otest,inquiunt,

hie in illo ei ,aut ille ab hoc comprehendi' inomodo potest pater,qui maior est, in filio,qui minor est,inesset Scis

cet mirum est,filium in patre esse, cum de nobis etiam s eriptum sit,In ipso vivimus,movemur, & simus. Merito tamen hoc illis accidit,propraualpibrum mcte, quippe qui Deum esse corpus existiment, nec qui sit verus pater, aut verus filius,aut lux inuisibilis, aut sipiendor alemus ipsius inuisibisis,aut est eruta incorporea,& forma incorporca,&imago ipsius,animadueriant Non enim, ut illi opinantur quia ditiam est,ego in patre,& pater in me, ita commeat inter se, ut videmus contingere,cum vasa inania vicissim, unum ex alio replentur. Vt filius id,quod in patre vacuum est,&pater id,qtvid in filio vicissim est vacuum, impleat,& neuter corum plenus, atq; persectus sit. Hoc enim est corporum proprium. rapropter huc vel dicere scinis est pietatis plenum.Plenus enim atque perfectus est pater. Et filius Idiuinitatis est plenitudo.Neque Deus, ut vasa, si in illis esset,conticinaret, eodem modo confimat silium. Filius enim est patris virtus,& sapientia. Ac res quide procreat quatenus participes illius sunt, spirini sanctae hunsi ipse autem filius no particeps,scit proprium est patris gerimen. Quamobrem cum disset: ego di pater unu semus,pin. r. . merito siubiecit: Ego in patre,& pater in me.Vt illis verbis eandem Diuinitatis rationem,liis coniunctionem essentigdeclararet.Vnum enim dixit, non ut unum in duas partes' secetur,quae non nisi unum sint, Neque ut unum bis nominem Neq; ut idem modo pater sit, mcdo filius eius fiat. Sic enim Sabellius sentiens iudicanis est hoeticus. Sed ita duo sunt, ut pater quidem sit Pater,non autem idcm filius.

Et filius sit filius,non aut iam pater. Natura Ueria maesti fa genitus non est genitori dissimilis. Est enim im

go eius.Homnia,quae patris sunt,sunt etiam filii. apropter filius non est alius Deus. Neque enim extrinsecus fuit excogitatus,qua quidem exterea, & peregrina, & a patre aliena diuinitate multi omnino sunt. Qinnuis enim aliud siliquatenustenitus 'fisus, idem tamen est, quatenus Deus.D unum sunt filius di patπ, quoniam ut diximus, una propria eademq; natura,& diuinitas est. Siquidem &splendor lux est non sole pinerior,neque luce diuerius I neque particeps ieius sed'retrium germen.χω quidem germen omnino lux est, neque lucem duplicem sed cum duo sint, h& splendosimam tamen ἡ liae lacem dixeris,splendore illustrantem omnia Sic&filii Diuinitas patris est,sdem, diuidi non potest.Sic unus est Deus, & non est alius praetu hunciliaiecimvirum stolidium site

rum Diuinitas, quae dicuntur de filio, eadem dicuntur de patre,excepto,quod patre hic, filius ille duntaxat dicitur. mnia enim, inquit ipse filius,quae patre habet, mea sunt. Iam qui audit ea, aetatris iunt,de filio dici, videbit&ipse patrem in filio.Et cum intelliget, ea,qtim de filio dicuntur de patre etiam dici, filium in patre spectabit. In filio n. cernitur Diuinitas patris. Hoc autem regiae imaginis exemplo facilius intestigi poterit. In imagine enim et species, et forma R s.Et in ipso Rege species imaginis est.Costans enim est in imagine si s similitudo. Vt qui cotemplatur

imaginem,in ipsa Regem agnoscat, de videat. Et rursum qui Regem aspicit, eum esse,agnoscat, qui in imaginec nebatur. Quamobrem ob certam, & nihil differentem similitudinem vi,qui perspecta imagine voluerit Regem in tueri,imago poterit ita dicoee, Ego,& Rex unum lumus. Ego rei miniso sum,&ille in me. Et quod cernis in me, idem in eo conspicies.Et quod in illo conspicis, idem cemnes in me.Qua ergo adora fimaginem, in ipsa Regem adorat. Nam eius effigies 5 forma imago est. Quoniam igitur

fasius est imago patris, intelligimus necessario Diuinitate,& propriciatem patris esse estentiam filii . Atque hoc illud co,quod ea voeba significat, Qui cum in forma Dci esse. P . a. Porro Diuinitatis forma non ex parie est, sed Diuinitatis patris plenitudo est essentia fi Ei,& Voebum Deus est Mus.

Quamobrem a qualis existens norapinam arbitratus est,

esse semiualem Deo.Et quia idi Diuinitas 5: specita non assus,nisi patris est, ideo dixit, ego in patre sum. Sic Deus reat in Christo mundum reconnans sibi PrRHum enim R. I. patris essentiae filius est in quo mundus Deo recociliatur. Sic quae filius agit, patris sunt opera.Sic qui filium videt patrem vid In patema enim Diuinitate filius est,& spe tur.Et pateriia,quae in ipso species est,in eo patrem ostendit,& sic est patre in filio.Et proprietas atque Diuinitas ex patre in filio sic ostendit illium in patre, ut ab co separari non Dossit.Qui vero audit,& vid ea,quae dicuntur de patre,defillo item dici, non'per gratiamst eorum particeps,atque ita habeat illa insita in essentia lita, sed quod ipsius-essentia sit proprium essentia palemae germen, is, quemadmodum ante dixi,pnxclare intelligit dictum illud: Ego inpatre,&pater in me.& illud Ego &patre unum sumus.Est enim filius,quass pater,quoniam omnia,que patris sunt,habet Quare simul etiam cum patre significatur. Nullus enim,nili filius existat,patrem appellarit. Nam qui Deum Hectorem dicit, non ea continuo quq facta sunt, ostendit. Est enim essector,& opifex etiam ante,quam illa

sint. Atqui patrem dicit,statim significat & essentiam sibi. inare qui credit in filium,etiam in patrem oedit. Credit enim in patris essentiae proprietatem. Atque ita una est si

des in unum Deum.Et Pu adorat, & colit fisum, in filio patrem etiam adorat, cou . Vna enim est Diuinitas, &iccirco unus est honoride una adoratio in filio, & per insuexhibetur patri.Et qui sic adin alimum adorat Deu . Unus enim Deus est,&hon est alius praetre ipsum. Et ureba illa, Ego sum,& praetre me non est allus Deus,Et, o primus. Ea. 44. Et,ego post ture,recte dicunturimus enim unus,& solus,& primus est.Nec tollunt filiu hie verba.Absit. Est enim S ipse sibus in uno,& solo,& primo.Vt qui unius,& solius,&primi soliis est Vobum, & sapientia, S: splendor. Non, ut tollatur filius,hsc dicta sunt, sed ut estendatur,n5ae alium,quias est pater, be quale in Verbum. Etenim, quoniam qua satas adorant D , vero Deo desciscunt,

Deus qui ignus est, At homines curat,reuocas,& aum tens eos ab errore, 'inquit, Deus soliis,&, ego sum:

erme Memmis alia ciusmodi. Quae quies omin

87쪽

pla loquitur,ut ea,quae non sunt,expctat, 3e omnes homines ad te conuertat. Ac quemadmodum siquis cum dies esset,& sol illucesceret,signum simpliciter pingeret, nec ulla hacis habita ratione diccrct,picturam liuite lucis causam, set aute re perspecta clamaret,cgo,inquiens, sum lux diei, nec aliud ullum est diei lumen preter meum,si solita loqueretur,non eo speetarct, ut splendorem suum,sed ut errore,

& stultitiam illius, qui ligni speciem depinxisset, exclud

rct,sic Dcus,cgo,inquit,sem, Et, o, lacus lotus, & no est alius praeter me,ut homines a falsis Deis cinius attineret,&auocaret,&adseverum Deum cognoscendum & adorandum adduceret.Verum hic isti ruri im msgis quibusdasuis controuertiam vocant. atque filium, non

quemadmodum ecclesia prae dicat , scd-ipsi volunt, unum esse contendunt. niam enim,quae pater vult, ea vidi etiam filius, nec cosiliiς,& iudiciis eius aduersatur, sed in omnibus cum ipso conuenit, eadem; decreta,& cosentancam,atque congruent m doctrinae patris rationem docet inde fit, inquiunt, ut pater,& filius unumini. Haec noselum dicere, sed scribere quidam ausi sunt, quibus nihil magis absurdum, aut a ratione alienum dici potcst. Nam si propter hanc causam later, & fit in unum Iunt, & si sili hoc mo patri sinitis eli,vide ne qui nobis superiores sunt, Angeli,& Principatus,& Potestites, de latroni & Dominationes sint.villic, filii, ehis item dici possit,ipsi &pater unum fiunt, Λ: unusquisq; eorum imago & Verbum in patris. Nam quae vult Deus, & ipsi volunt, nec sententiis, nee iudiciis dissentiatded omnibus in rebus seo obtemperant essectori. Non tinim in gloria manlissent sua, nisi ea, quae pater vult de ipsi vellent. Non enim in eos, qui paruerunt,sed in eum,qui contumax fuit, dictum est: momodo cecidite calo laciser, tui mane oriciaturis Ex,c ita habent, cur solus filius unigenitus,de Verbu, dc sapientia ciΗΑut cur,cum tam multi lint patri similes, soliis hie imago esΗQuinctiam ex hominibus multi patri similes inuenim

tur, ut Martyi es,ut Propheta ,Vt Apostoli, ut Patriarchae. Multi hoc etiam tempore scruatoris mandatum obseruantes misericordes eniteriit,ut pata,qui in in cillis.Oblo

uantes de Iud, Est te imitatorcs Dci,sicut filii charissimi, do aminitate tu dilactione,sicut & laristus dilexit nos. Et Pausi siuerat imitatores multi,sicut S. ille Christi. Attamen eorum nullus neque Vcrbum, nec sapietia, nec unigenitus filius,nec imago est. Neqtie illorum ullus ausus est uicere, I go dc pater unu imus, Aut, in patre, & pater in me.

Sed de his omnibus dictum est Quis similis tibi in Diis Domine Aut quis comparabitur tibi in filiis Dei' Deipso a

tmn,solus imago vera,& naturalis est patris.Licet enim ad imaginem facti simus, ct imago, Δ gloria Dei vocemur, non tamen propter nos,sed propter inhabitastem in m bis imaginem de veram gloriam Dci, qua Dci V Mest, quod propter-fa m cst caro, liuius nominis gratiam accepimus Necesse autum est, ut similitudo,&vnitas ad

ipsa filii est iam ducat. QEod nisi fiat, nihil amplius, urcs procrcam, ut dictum est, habere videbitur, neque patri erit similis. ω limilis crit decretorum patris, patreat tem differt, quia pater quidem est pater, decreta autem Ndoctrina sunt patris .Qitare si quantum ad instituta doctrinamq; pertinet similis in patri filius, sinuitur, ut nominu

tris imago non sit,s ne proprietatem qui lem aut similitudinc in patris vlla liabere videatur. . venim illi,si cona, mutabilis est,cum patre similitudo. 4t Pactas docebat eoru similia,quae dinurrat scruator ,nec tamen ei similis mi

vnum sunt, ut filium cum patre, Ze splendorem cum sele lunum esse cognoscimus. Ex quo sit, ut agente filio pater agat,de veniente filio ad sanctos,pater in filio veniat. Im gine enim cernitur pater, de in splendore lux est. Quapropter, ut paulo ante diximus, patre gratiam de pacem Iam

dente , eam iam tur filius, ut Paulia in omnibus epistolis suis significat , Gratia vobis,inquiens, & pax a Deo patre nostro& Domino Iesis Christo.Vna enim de eadu est gratia a patre in filio,vtuna lux est solis de splendoris. Rursiim ad Thes onicenses scribens, precatur, sic, inquiens, i Deus noster, de Dominus noster Iesius Cluistiis dirigat ι .c.

viam nostram ad vos. In quo quidem loco animaduertendum est, ipsium non dicere, Dirigam,sed dirigat, ut non tanquis a duobus duplicem gratiam, sed ut ab uno gratiam ream dari demonstret. Quoniam patet irim per Ghum dat.ine plane res patris de filii indicat unitatem '

Ex eodem libro.

Mus Ioannes breuius,dc periectius, quam nos, horum Verbora sensum explangiat, de cohibebit Aria

nos, nc amplius scisci, qualis in stius, Opinentur. Alioquin ipsi quoq; illud audient tu es homo,& no Deus.. Et noli,cum pauper sis,te cum diuite rit . aequalem comparare. Sic igitur Ioannes scribit n hoc cognoscimus, quod in ipsb manemus,de ipse in nobis, quoniam de spiritu suci nobis dedit. Quare propter gratiam spiritus nobis impertitam de nos in manemus, S ipse in nobis. Et quonia spiritus Dei est, in nobis existente, nos item qui illum habemus,in Deo else existimamur. Et sie est Deus in nobis, non ut est filius in patre. Non enim filius particeps sph itus,

ut per illum in patre sit, neq; ipse spiritum accipit,led illum potius omnibus dilargitur. Nec spiritus coniungit Verba cum patre,sies ipse potius a Verbo id accipit. Et filius quidem in patre est, ut Verbum proprium, de sipiendor ipsus.

Nos autem sine spiritu,ri peregrini,& alieni, lange ablumus a Deo. Spiritus autem communione cum Diuinitate copulamur. Vt quod simus in patre,id non ipsi nobis, sed spiritui in nobis existenti de in nobis manenti acceptum referamus. Ac cum Ioannes idem dicat, Qui confitetur I

sium esse filium Dei, Deus in ipso manet, Ze lese in Deo

Quaenam similitudo, aut aequalitas nobis cum illicit Nonis ine Ariani undique , de Ioanne potissimum constitati tandem animaduemint,aliter esse filium in patre, de aliter nos in ipsis Indi; nos unquam ut Verbum sor , neq; ibum vet nod si, ut eorum mos cst, nunc inam audeant dicere, communione spiritus, de virtutis progressu filium

etiam ipsum in patre esse. Quod quidem in primis impiuest,us cogitare.liquidem ipsie,ut dictum est, spiritum imbuit,& quod habct spiritus,t i ab eo habet. Quamobrem

cum t eruator de nobis dicitisicut tu pator in me, de ego in in triste de ipsi in nobis sint, non ostcndit cadem nos cum ipsis ussientiam habere. Sed patrem orat quemadmodum Ioannes scribit, ut credentibus spiritum per se largiatur, per quem in Deo esse,& iccirco cum ipse coniungi videamur.Etenim quia Verbu est in patre, de spiritus ex Verbo dariir,vult, vispiritu accipiamus,ut posteaq acceperimus, habentes spiritum Vrebi in patre existentis, videamur &nos per spiritum esse unu in Uerbo,de per Verbuin patre. . Illud aut,licut nos,nihil allud significat,nisi ut ea gratia si ritus in discipulos distributa nuq excidat, nunq adimatur. Id quod Apostoliis nouit,cum diceret, is nos separabit ' acharitate Dei Nun i cnim poenitet Deu munera sita lamsitum UIρ,8c vocationis gratia tibvillic. Spiritus. n. est,qui in Deo existit, non autem pin pernos. Et quemadmodu

silii,

88쪽

dari. 4

in nobis est sic per spiritum in nobis existentem, qiu est in Verbo,quod est in patre, unu in stio, & patre erimus, &esse existimabimur.Quando ipitur aliquis per peccatu aliquod excidit a spiritu,is non eli athplius in Deo, quand quidem ab eo recessit spiritus lanctus,& eoscitator, sed erit in illo cui seipsium peccando subiecit. auemadmodum sauh ontimi,a quo rectasit spiritus Dei,& vexabat eum spiri

tus malus.

Ex eodem libro. a modo potest ex patre per naturam esse & ei p

essentia limitis,qui Scit:Data est mihi omnis p testas,&, Pater neminem iudicat, sed omne iudicium filio dea in Pater dili it lilium,& omnia tradidit in

manu eius,&, omnia tradita Rint mihi a patre meo,&,omne, / dedit mihi pater,ad me venieti Si fissus est inqui ut, ut dicitis per naturam,quid ei opus est acciperes Aut quomodo potest per naturam esse vera patris pinetia,qui cruciatuu mortisq; tempore, Nunc,inquit, anima mea turbata est,& quid dicam,Ρater,salua me ex ac hora,sed idet venim horam hanc,pater'clarifica fisum tuum Venit igitur vox de coelo dicentis,& claris caui, δe iterum clarificabo. Et illud item simila,Pater,si fieri potest,transeat me calix istella eum haec dixisset Ieses, turbatus es spiritu, c test tus est,& dixit, Amen, me dico vobis, unus ex vobis prodet me.Hic rursum male istrictes isti,ti potentia, inqui ut, esse notimuissct,sed alios potius confirmassit. Tum si vera& propria patris iapientia,inquiunt, . et per naturam,

quomodo de illo scriptum e et, Iesus autem proficiebat sapientia,&aetate,& gratia apud Deu S hominest Et pro sebus in partes Casime Philippi,interrogauit discipulos, Quem dicunt si e homines filium hominis Quid ,eum venissa in Bethaniam quaesiuit,ubi taurus iaceret laad discipulos suos,quot inquit, panes habetis/Qvqmodo igitur,inquiunt isti, sapientia est hic, qui crescit sepientia, &ignorat, quae ab aliis exquirit erea quomodo, i quiunt, potest esse, proprium Verbum patris,si ne quo nun*- pater ibit,& p quod omnia fecit, ut vos sentitis, qui

cruci assxus dixit,Deus meus,Deus meus, ut quid deresinquisti mel atq; antea precans dixerant, clarifica sitam tuum,dicia inca metu pater ea claritate, qua habebam, antequam mundus esset, apud tes Et precatus est in solitudine,&discipulis, utprecarentur,mandauit, ne intentationem inciderent.Et spiritus quidem promptus est, inquit, caro autem in fima .Et de hora illa nuta nquit,nouit,neque Anges, neque filius .si quemadmodum vos, inquiunt amentes isti,sentitis,ab omni aeternitate apud Deum esset, diem illam non ignorasti,neque ea peritia caruisset, cum simul existeret,neq; gloriam ut acciperet,stagitasset, cum illam haberet in patre. Neq; optasset quim omnino, cum nultas rei utpote Verbum indigeret.Verum,quomam, in Lant,unus illis est,qui creati,factiq; fiant, iccirco taliat,& his eguit,& quae non habebat, tauri. progrediuntur homines impii,ut haec audeant Ioqui. Minim, cur non confidentius etiam dicat, romnino factus sit caro. Aut quomodo potueri um Deus esset tomo seri, & eii expers si corporis,corpus gestare. t magis adhuc ad hadaleam pers dia accedentes una cu Caipha cur, inquiunt, homo,cust,sicit seipsium Deci e&his similia qui tuecernebant Iu , murmurabant. Et qui nune audiui Arianorum studio inlanientes non credunt,& iccirco in verba execranda praecipites ruunt. Quamobrem siquis ea quae tunc a Iustris,&qine nunc abistis dicuntur, inritum com

serat,dq restendet virosq; limili audacia ἰ eques in perfidiam,& impietat incurrere,& communi bello nos oppugnare. Iudaei enim dicebant: quomodo potest,cum homost,Deus esse Ariani vero, si Deus, inquiunt, est verus

ex Deo,quomodo potuit homo fieri Ae Iudes quidem offendebantur,& irridebant dicentes,si situs Dei esset, nunquam crucem pertulisset. Ariani vero ex altera parte nos

oppugnantes, do,inquiunt, audetis dicere, Uerbum esse propriti patris citcntiae, cum habeat corpus Praeterea quaerentibus Iustaeis Dominu interficere,voniam patre tuum esse dicebat Deu:Αriani ncgare didicerunt, illum a qualε esse Deo,& Deum Verbi propriu esse, & natura patrem, di eos qui aliter sentiunt,quaerunt interficere. Ad haec Iudais dicetibus, N6nne hic est Iesus filius Ioseph, cuius nos patrem matremq, nouimus Quomo igitur dicit, priusquaAbraham fieret,ego sum Et de coelo descedi subsequum tur Se ipsi Ariani pariter dicentes, uomodo potest Ver bum,aut Deus esse,qui dormit ut fio,' luget, qui intere gat Atq; ita utriq, ex humanis affectionibus, quas came, qua iduerat, Iustinuit cetemitate Verbi negat, &Suinitate.

Ex eodem libro. Salictae, ετ diuinae scripturr propintum esse, ut dupluiter deseruatore loquatur, tum Vi

I Llud,ut sepe diximus, est scriptum propositum, & ea

dicendi Atione utinar, ae duplicem deseruatore n

tronem indicet Nempe fisum,qui verbum est,& 'ledor,& sapien ta patris,& filisse semper & esse Deum, & camε deinde ex virgine Dei genitrice sumpsisse, atq; hominem esse factum H duo per omnem a ciuino spiritu dictatam

scripturam, et ipse Iominus ait, significatur. Scrutamini, inquit,scripturas,quonia plateitimonium perhibet de me. Ac ne cunctis eius sententiis colligendis longior sim, satis erit,ex omnibus issam atria lige, quam Ioannes proe Iit,Inwncipio, inquiens, erat Verbum, &Verbum erat apud Deum,& Deus erat Verbum. Hoc erat in principio apud Deiani. Omnia periphim lacta sunt, resine ipso nereum quidem factam est. Deinde & verbum,inquit, carofa m est,&habitauit in nobisSa illam quam Paulus scripsit,Qui cum in forma,inquiens esset, non rapinam arbitratus est,esse se aequalem De sed semetipsum exin niuit formam serui accipiens,& in similitudine hominum faetiis,& habitu in tus, ut homo, humiliavit semetipsum

factus obediens usque ad moriem,moriem aut crucis.

Ab his enim eadem cogitatione percurrens totam scriptiaram videbis,quomodo in principio quidem dixit hoc D ter,Fiat lux,& fiat fi amentum,&faciamus homin , confirmatione vero secularum misit ipsium in mudum, non ut iudicaret mundum,sed ut seruaretur mudus per i sum. iisquis ergo diuinam versat scripturam, in veteri testamento verba discat,ex Euangelus alitem Dominum refictum hominem intelligat.Verbum, inquit,caro sachim est δε habi auit in nobis.Homo autem laetius est, non autem in homincm introivit. Hoc enim scire necesse est, ne

quando in hanc sententiam incidentes impii aliquos deci piam,vi existiment,Verbum, quemadmodum superiori. si oribus ad singulos sanctos fiebat, sic etiam nunc inhoemnem inressum esse, ut illum sanctum esceret, simi in illo pateficeret Nasi res sic haberet, Quid cause foret,

cur ipsum spectantes, ut rem insuetam,& nouam a iurarentur,dc dicerent, is nam est hic Iam enim audire

vata ita consueuerant,& factum est verbum Domini Euthy. Mon. L

89쪽

ad hune, aut ad illum Prophetam. At posteaqUerbsi Dei, per quod facta sunt omnla voluit etiam homo seri,&d misit semetipsiim,sormam accipiens, Iustiis quidem Christi crux asteri offendiculu, nobis aut Christus est Dei

virtus & sapientia. Verbum enim, ut Ioannes inquit, caro laetum est. Est autem scripturae mos,ri pro homine carne accipiat.Vt per Ioclem Prophetam, Effundam, inquit, de spiritu meo super omnem carnem. Et Danies sic Astyai ih cutus est, Non colo simulachra manu facta, sed vivente Deum, qui creauit coelum,& terra, & omnis carnis habri potestatem. Et hic enim,& Ioel omne genus hominu camnem appellant. Caeterum cum ad veteres illos Prophetasseret,ianctos quidem reddebat eos, a quibus animo su cero lulbipiebatur,non tamen cum limines illi gignerentur,dicebatur, 'erbum esse factum homin . Neq; cum illi paterentur, licebatur ipsiam csse passum. At cum ex Maria semes persectis seculis vcnit ad abolendum peccatum, sic enim Deoplacitis,miriere lilium suum facitam o mi

saeiachim sub lege, tunc dictum est, Uerbum carnem sumptisse,atque hominem saetium esse, Ze in carne passum 4 esse pro nobis. lic enim Petrus ait, Christo igitur palla in

carne,Vt constaret, atq; omnes crescret, cum Deus esset,

eos l; ad quos lieret,iani hos reddcret omnia ex volutate patris moderaretur de exornara, deinde propter nos iactam esse hominem,&corporalit cr, ut inquit Apostolus,

in came Diuinitatem habitasse. Qui id quidem ide es , aes die di m ita met, is existes Propriu habuit corpus, &hoc utens instrumento saetias est homo propm nos. Ex eodem loco. . CVm Christi caro pateretur, Verbum non erat extra

mem,iccirco enim N passum dicitur. Et cum patris opera diuinitus exequeretur,caro non erat sine Verbo sed ea Dominus in ipso corpore praestibat. Proinde caro Ioan. ro. existens de homo dicebat,Nisi facio opera patris mes, nolite credere.Si autem facio,& si mihi no vultis credere, operibus eredite,& cognoscite in me esse patrem, &me in ipLuz4. B. Certe cum esset opus, Petri se in febre laborantem

atq; iacentem excitar humano quidem more manum ex. tendit,& diuina virtute morbum expulit. Et in hominem illum,qui carcus natus erat,humanum ex came sputu emi-IMn siti sed hilo diuinitus ociuos eiid aperuit. Iam,quod ad Lazarum pertinet,Vocem quidem Vt homo humanam di I ii.i L dit,diuina autem vi ut Deus illum a mortuis excitauit.Hse autem ita fiebant,& ostendebantur,quoniam corpus habebat non fictitium,sed veru Porro colentaheum erat, ut Dominus. humanam inducens carnem, vaea cum ast

revibus eius illam totam indueret,ut quemadmodbroprium illius corpus dicimus,sic etiam proprias illius esse diceremus corporis affectiones, licet Diuinitatem ipsius noattingerent.Si ergo corpus erat alterius,illius dicantur etiaaffectione fuisse. Sin Verbi crat caro,necesse est, ut carnis item assectiones, eius sitisse dicantur,euius est caro. Cuius vero afleetiones dicuntur esse,ut danari,verberari, sitire, in crucem agi,mori, dc citerae corporis infirmitates, eiusti actio ex virtute,&gratia est. Merito igitur,& e5uenienter affectiones hae Dni,& non alienus dicuntur esse, ut de gratia ab illo sit,& non alis,sed hune veia,& piὸ oolamus, re adoremus,qm nihil ex iis,qus procreata int,nec coemasque hesc led qui ex Deo natura,& verus est filius,hue holem etiam facta, nihilominus D nm,& Deum, de lem rore appinmus.Hoc aut quis non admiretur, aut quis novere aluinum opus esse conceda mam si Diuinclatis Verbi opera p corpus non es t essecta,h6 G euasisset Deus.

D , t rea si qtis stat camis propriae affectiones,non dic rc resse Verbi,homo per bacab his non hiisset libera- . sed post exigua aliquam intermissione peccatum in ipiti ritim & corruptio permatissa, queadmodii iis,qui an lii emi,hoibus accidit. Multi .n. et constat, viri sinia suerunt ab omni peccato integri,& puri. Siquide de Hier mi asin matris utero factus cli lanci us,& Ioanes dii adhuc in Hero grecretur,exultauit in gaudio ad vocem Dei genit ibis Mati P. Attamen regnauit naors ab Adam usque ad Rom , t lcm etia in illos, qui non peccauerunt, in similitudine tris gressionis Ada, atq; ita nihilo secius holos mortales, &corruptibiles,&ypriis assectionibus ob xii permas crat. Nunc vero quonia Verbum fictiim est lio, & camis affectione; si scinit lIt non amplius attingunt corpus, Ppter

obii quod in illo est, sed ab ips , quidem ita sublatae sunt. Itaq: holes ex propriis assectionibus no amplius peccat

res mortales s ,si d Verbi virtute colurgentes perpetuo immortales,&incomtim Permanebui. Quamobre came ex

Dei genitrice Maria genita,Verbum ipsi im, per quod omnia sum facta gigni dicitur, ut nostram in se generatione transferat,quo nos non amplius ut terra solum exilientcs in rcrram rem citamur,sed ut cum Ucrima cesis profecto

coniundii in civium ab ipsi, recipiamur. Et alias igitur corporis affectiones non a uiae in seipsiam transtigit, ut nos non iam ut homines si ut ad Verbum ipsum pertinctes, aetem v vita participes ciliciamur. Neq: enim iuxta pri rem generationem in Ada morimur, sed generationen stra, atq; omni ramis infirmitate in Verbum translatis e citamur terra peccati maledictione per ipsum pro nobis maledictione facti in dissoluta. Ac merito quidem. eadmodum enim omnes ex terra existentes in Ada morimur, se ex aqua ge spiritu si arsum regenerati in Chrilto vita octa dipiscimur. Verum ut Verbi naturam impatibilem, Scar . ius infirmitates ipsius masis exploratas habeamus, no alienum erit, Pctrum, cuius deseruatore testimonium dignuest cui fides habeatur, audire dicentem Christo iptur carne passo.Quando igitur dicetur& nasci & cs irare, & sitire,& sessias esse,& ncscire, I dormire, & higere, & pos hilare,& sugere,& calicem deprecari,& qui equid aliud ad carnem pcrtinet, merito Petri verba si e viserpabimus Christo igitur esuriente, & sitiente pro nobis earne , & dicente senescire,& alapis percusso, & fesso pro nobis carn & evalutato rursum,& nato,& crescente, S timente,& se abses,ndente pro nobis carne,&dicent si fieri potest, transeat a me calix isse, & vapulante, mortem subeunte,&quae hisi int similia, pro nobis came.Nam & Apostolus propterea non dixit Christo pata Diuinitate ὀ nobis,sed carne, ut assectiones has non verbi naturae, leo ipsius carnis natu proprias cognosceremus. Nullus ergo ex humanis istis aia sectionibus offendatur,sed pinnas intelligat, ipsum Verbuab illis esse natura remotissimum,easq; de illo dici propter carnem,quam induit, cuius quidem carnis illr sunt ypti P. Caro aut est propria seruatoris qui ut natura est impatibiulis sic etiam manet,nec ab ullis assectioniblis luditur, quinctiam illas delet, ac perdit. Homines vero propriis affetaonibus in illum qui impatibilis est transtitis, & aboletis, ea-nim expertes & liberi manent in perpetuum, sciit Iotae docet,latati inquiens,u, apparint,vt peccata nostra tolleret,& peccatum in illo non in . Q v clim ita sint, nemo.

Hazeticus quaerat,cur caro,qinae natura mortalis est, exu

Di, aut si exurgit cur non miam esuriat,&sitiat,& patia tur,mortalis'; maneat, ex terra sumpta sit,aut quom

do quod in ipsa naturale est destiat. Potest enim ipsa caro ad hunc mota Haretico cita di peti inaci respondero,

90쪽

sum equidem ex terra,& natura mortalis, attamen Ues istam saeta caro,quod clim sit ab omnibus vacuu affect nibus,meas tulit assectiones,atq; ita ego ab illis libera perimansi, nee amplius sub carum seruitute detineor, qu ab hae me Dominus in Ibertatem vindicauit. si enim vimperas,quod ego naturali coemptione liberata sim , vide

ne eodem tempore Deum Verbu in crimen voces, quod seruitutis meae ibrmam acceperit. Sicut enim Dominus induens corpus si sest homo,sic nos homines a Verbo Pearnem eius assumpti Dii fasti sumus, & deinceps aeternae vitae capimus haereditatem. necessario perpendimus, ut videmus ipsum per sui eorporis instrumentum diauinitus aliquid agere,aut loqui,intestigamus, ea fieri ab illo ut a Deo si cum cernimus ipsum ruinas siquid more humano dicere,aut pati,meminerimus ipsum carnem gestasse, atque hominem factum esse,& propterea lic dicere, &pati, ii enim rimasque natum proprietates cognoscentes utraq; ab Vo fieri cogitauerimus,recte credemus,& nunquin abeuabimus.

Ex eodem loco baec.

SIquis autem quae diuinitus a Verbo fiunt, aspiciens corpus negabit,aut affectiones corporis cemens ne bit V praesentiam in eam haut extitimanis eius affectionibus de illo abiectius sentiet, Is &tans Iudaeus caupo vinu, aqua miscens erucem offendi tum existimabit,&tanqua Graecus promulgationem Euangesti miliam arbitrabitur. Tales sunt Dei oppugnatores Ariani. Humanas enim is

uatoris affectiones & actiones contuentes, eum esse crea tum missi marin.Par autem erat,vi desina item opera con Orientes corporis eius ortu nessarent, atq; ita Manichpsassentirentur. Ati cet sero, tarant tamen aliquando,

Verbum carnem saetium esse.Nos autem, qui fidei propositum tenemus,ea, spemine abistis intelliguntura sententiam cotinere pmpicimus. Illud enim, Pater disgit fili Sc omnia tradidit in manu eius,&illud: omnian Atac. a.. tradita sunt patre meo,&illud: Non potam quicqu- γ n. r. iacer sed sicut audio dico, His, S alia his simiEa non significit, filiu ea unquis habuisse. Qui enim fieri queat, ut quae pater habe ea semper non habuerit stilum per ecsentiam patris Verbum & sapientia,cum dicat,omnia,qus sul; habet pater ea sistrisii enim quae pater habet, filii sunt, semper autem haec pater habet, perspicuum est, ea, quae Mus liabet, cum patris sint, esse temper in filio. Non igitur ita locutus est, quod ea ali ando non habuerit, sed ita cum semper habeat, que havehea habet , patre Pr inde nequis stam aspiciens habentem Omnia, que pater habet, ob certam eorum, quae habet ii militudinem, ean' dem; rationem in Sabati impietatem incideret, de fisci patrem existimaret,iuris,data fiunt mihi,&,accepi,& iam,tradita sunt, ut id solum ostenderet, se ncm esse patrem,

sed patris Verbum remum; filium,qui propter patris sanustudinem semper habuit,quae pater habet, de quia filius est ex patre habre ab ipso, quae semper habet. Neq; enim sta diuinitas imminuitur,propterea quod dimam sit, Data lunt, aut tradita sunt,& resiqua his sinusa,sed potius αι,- veia filius esse declaratur. Aliud praeterea ex his vobis distere possumus.Si enim omnia illi tradita sum, primum videm ab omnibus, quae accepit, diuersus cssi Deinde customnisam haeresipistillus, in etiam proprius per Semtiam patris.Si erum ex omnibus unum esset, et naeres omnium sin etiNila autem cum omnia accipiat, ab omnil us

ta sunt,& illud, dita stat, non significent , ea ipsum alia quando non habuis ex alio simili dicto licet intelligi. Sie Ioan. r.

enim inm ipse sentator sicut pater vita habet in semetipissi e & filio dedit, vitam habere in stinctiis. Na ex eo, qθdici dedit,significat se non esse patrem Ex eo aute, quod addit,sic,naturalem filii cum patre prπrietatem, similitudinemq; declarat.Si quando igitur suit, cum pater non haberet,suit etiam aliquando nimirum,cum filius non hab re Sicut enim pater,sic etiam filius habet.Qood sitsudacere impium est,pium autem est dicere, patrε semperbere, nonne absurdum est,cum filius dicat,licut pater habet,sed: filius habet, istos dicere inllum non G, sed aliter habere. At verbum fideseest,& omnia,qus se dicit accepit se,temper habens habet spatre Et pater quidem nuti,fi , Ius autem a patre habet.Vt si splendor a loqueretur, lux omnem mihi locum concessit ad illustiandum, R ego no

me illustro sed ut ipsi luci collibuit, his verbis non ostenderet se id aliquando non habuisse, sta hicis se proprium

esse lendorem,&quae illius essent,omnia esse tua. Sic ac mulio quidem verius,& amplius Ecet des o sogitare.Etenim cu oia nater fifici dederit, rutilis hei pater i sso. Et fitias halaeat, pater itide habet. Nasibi Diuinitas est diauinitas patris.Mq: impater in fiso prouidentia sua cuncta moderatur. Atq; hae quidem sententiae sic intellige 4 fiunt.

α vero deseruatore dicuntur humano more, ea quoqἰ pie sunt interpretanda. dira adeo prius exquisiuimus,ut si eum interematon audiuerimus,Vbi Lararus iaceat, Et cum in partes Caesarea venerit, ita percontantem, Que di eum homines esse filiumhominis, Et, Quot panes habetis Matriis'. Et, id victis,utariam Vbis, m ex iis, quae antedi Mar.

ω sent, eiusmodi in rui limelam habramus,nec, H,quod Christi oppugnatoribus Aunis accidit, en&m .Primum igitur ita dicεdum est,unde nam exis imis, is illumignorare. Neque enim qui aliquid percontatur , ideo mio ignora uia potest ea, quae scit, aliquis perconta

ut Ioannes, ilium mirer esse, in panes habe- Iom tisscribens, uerat ipsem non ignorasse, sed plane scisse. autem, inquit, dicebat tentam eos, ipse enim sci bat, uultaresimum.Quodsi ebat on utique igno. ram, id cognoscens interrogabat. Ex quo quid Leo possumus catera si ulla locarem intelliget Θ, ut sciamus D sinum non ignorasse, ubi Lazarus iaceret, Nec quem se ess seetist homines, sed ita intem se, cum sciret, quid esset facturus.Atque ita istorum sapientia celeriter exrtaliciar.Quod si pertinacius adhuc pe ni instare,sic habeant, in Diuinitatem non eadere ignorantiam, sed eam humanitatis,& camis esse propriam,vt dic rem eae Quod aurem ita si animaduerte, quomodo Dominus, qui r gat,ubi Laetarus iaceret,iam eum non ad ri, seo longe abesset,dixerit aram mortuus est. Quid i is, γε isti ignarum existimant,eoaetationes discipulorum intelliam,, nouit,qui in cuiusq; sint corde, & quid si in hon .Et,quod maius es ipse Blus nouit patre, 6edici Ego

in patre, de pater in me.cuiuis igitu iam patet, came esse,

Umigno' Vectum autem ipsum, quatenus Verbs est, omnia prius,qfiant tabere cognita. Neq; enim posteaqsactum est homo, des tesse Deus.Neq; propterea quod Dein si abhorrct ab homne Sed potius Deos existes earnem assumpstide incanae existe earn vlluina reddit. Etenim Admodum ipsa came percontatus cs, se etiam ipsa mine mortuu in in re - ,&cibus ostendit.

eum,qui mortuis vita largitur,& alam in corpus reuocati

multo magis si quaein ip avi lateatistiebat iacthat, ira interrogauit

SEARCH

MENU NAVIGATION