장음표시 사용
161쪽
Observationes circa desinitumem
I. Statim ab ingressu hujus tractationis phreessese objiciunt dissicultates. Cum enim quaeritur, quid sit miraculum, et quomodo definiri debeat, in varias
sententias abeunt theologi et inter se tum rationibus, tum auctoritatibus pugnant; ita, ut vix non acturi esset de evidentissimo Revelationis eriterio, si ex una aut alia opinione dependeret pondus prohalio, nis. Verum ita ab. initio statim observandum est, omnem hanc de natura miraculorum disputationem vim mili aculorum inoci infringere,, sed manere integram criterii auctoritatem in quacumque sententia; nisi forsan illam Lochir excipias quae paucos hucusque patronos habuit, cum nimis aperta sit ejus salsitas. Quapinpleri ab . ea exponenda abstinemus. II. Idem fere dei opinione illa dicendum est, quam suam fecit, et multis argumentis commendare conatus est doctiss. Abbas de Hotiueuille, insignis religionis christianae de sensor, in opere Lareligion Prouvee par les fatis. Liberet magis ridere, quam resulare sententiam nimium singularem; nisi prohiberet tanti viri reverentia. Contendit aucto Deum naturae ordinem nunquam invertere, sed ita
162쪽
ab initio concta constituisse, ni ea quae admirationem excitant, nihilominus ex legibus univers tibiis fluant nobis ineognitis. Vir doctissimus hane definitionem tantum ut hypothesin excogitasse dieitur ea mente, ut nova ratione Spinogae sophismata refelleret. Verum, praeterquam quod nova prorsus sit haee, sententia et nonnisi incertis quibusdam argumentis a priori duelis innixa; pugnat quoque contra Sensum communem hominum, et modum philosophandi omnibus hucusque, etiam maximis ingeniistisitatum , et fundamenta certitudinis , quae totam hominum vitam sustentant; experientiam scilicet,
et analogiam convellit. Quis sanae mentis sibi per. suadere poterit, cum Petrum legit supra mare am-hulasse, esseetum hunc naturalem fuisse et ex legibus generalibus motuum nobis incognitis prodiisseΤaut si id credere possemus, quae esset tunc physicorum certitudor quis navim mari conlimittens timere non posset, ne in aquas incideret, quae ex generalibus legibus ipsi incognitis subito in materiam solidam eonerescerent III. Igitur omnes fere in eo conveniunt, quod
miraculum dicunt esse essectum externum, non extraordinarium modo, sed etiam praeter naturae
ordinem, entis intelligentis, et homini superioris interventu productum. Verum dispulant, an miroculum a solo Deo immediate esses debeat, ut docet S. Thomas triret. I. quaest. CXIV. ari. 4.3; sneliam ab intelligentiis creatis produci possit, ut ab
Angelisi et Daemonibus; quae clare ii philosophi
163쪽
Angli sententia est en de relio naturalis et revelatae argumentis) ; aut an illa potius media inlex utram que sententiam via tenenda sit quam Benedictus XIV. ingressus est, in , praeclaro opere: B Deseruorum Dei Beatificatione is etc. ubi ait: Lib. IV. .. Ex his quae dicta sunt) inferri Posse videtur , essecta insolita et admiranda, quae excedunt vires et facultatem naturae creatae risibilis et corporeae nobis notae, miracula esse; sed minora illis , quae excedunt pires et faculta tem totius maturae creata ... Huic sententiae ab olute non repugnat D. Thomas qui loco citato ait . . . Dicitur quandoque miraculum large quod excedit humanam Iacultatem. Sic Daemones Possunt Patrare miracula. . . . IV. Sed in hoc non consistit praecipuus dissicultatis nodus, an scilicet hic, aut ille effectus possit vocari , aut non vocari miraculum; vel an essecta miranda a Daemone producta miracula sint, vel non. Hoc potius inquirendum in hac quaestione videtur, an Demon possit ejusmodi effectus producere; Seu quousque extendere se possint vires naturales intelligentiae creatae, in res ad mundum hunc cor poreum pertinentes Τ D. Serces in speciali de miraculis tractatu, omnem potestatem immutandi, aut ullo modo intervertendi ordinem naturae, seu potius essectum in mundo hoc corporeo,i praeter id quod naturaliter fieret, producendi soli' Deo reservat, ideoque omnia quae feruntur daemonum mirabilia veterorum fraudibus i et artibus adscribit. Fatendum est hanc septentiam se valde, simplicitate sua commendare, ac praeterea magnam praebere miraculis
164쪽
ditetoritatem, magnam securitatem populis. At renituntur alii, et objiciunt omnium saeculorum sidem , et scripturarum auctoritatem, quae videntur in angelis malis agnoscere potestatem naturalem mira operandi, qua non raro abutuntur in hominum perniciem. Effectus ejusmodi insoliti, inquiunt, quamvis proprio sensu miracula dici non possint, tamen miracula dici possunt quoad nos, quandosiunt praeter ordinem naturae nobis cognitae, per virtutem nobis ignotam. Porro omnem dissicultatem sublatam esse contendunt, si dicatur potestatem illam naturalem daemonum ita esse imperio divino subjectam, ut illam exercere non possint
nisi in quantum illud Deus justissimo judicio permittat: quo sit, ut illae daemonum molitiones, quas ultra praescriptos a Deo limites urgere nod possunt quasque Deus ab aeterno praevidit, pertineant, sicut mala quaecumque physica et moralia, ad sapientissimam illam providentiae divinae administrationem, quae aptissimis semper mediis finem suum prosequitur. V. Unum est, quod contra hanc sentcntiam observandum putamus. Vix intelligitur, quomodo tanta esse possit spiritibus creatis in res visibiles potestas; ut nisi a Deo prohiberentur, omnia possent susque deque vertere. Spiritus siquidem in res corporeas aliter agere non possunt, quam Molendo. Ut ergo angelus corpus aliquod ab eo, quem naturaliter habet, motu, aut situ transferre possit in alium, requiritur, ut solo voluntatis imperio agere possit
in creaturas; quod nobis videtur ad omnipotentiam
165쪽
pertinere, et ei soli propriis in esse, de quo scriptum est: Μ ψse duit, et facta sunt. M Neque dicas
animam humanam multiplici ratione in corpus agere: Nam I ' aci anima motuum illorum causa prodatrix sit, an occasionalis lautum, definitum non est. a.' Quidquid anima agit, ex lege naturae agit constanti et uniformi. Pone autem voluntatem humanam extra hune ordinem a nuturae auctore si
hi litum suam exercere velle virtutem; an non illico sentiet imbecillitatem suam Τ An vel atomum reperiet imperio suo obsequentem ΤVI. Verum, etiamsi in his multae semper remaneant obscuritates, quae nostram tum circa res corporales, tum circa naturam spirituum ignorantiam probant; nihil tamen causae nostrae, ut jam diximus , ossiciunt. Non est nobis anxie examinanis dum, quousque se extendere possit angelorum, vel honorum, vel malorum potestas; an naturali virtute , et ex ipsa causarum naturalium applicatione effectus insolitos producere possint, aut an in ejusmodi operationibus causae tantum occasionales sint, non autem essicientes. Illud in utraque sententia manet; nihil praeter ordinem naturae in mundo Movisibili essiet posse, nisi Deus intersit, vel permi tendo , vel essiciendo. VII. Miraeulum dici potest supra vires naturae sub duplici respectu; vel quoad substantiam, quando
effectus in se spectatus totius naturae creatae legibus derogat; ut cum mortuus revocatur ad vitam, motus diurnus solis aut terrae interrumpitur ete., vel quoad modum, ut cum morbi sanantur solo nutu et imperio.
166쪽
De possitilitate miraculi. PROPOSITIO
Miraculum est possibile. Paollhetua. ' Miraculum non repugnat neque ex parie subjecti seu creaturae, neque ex parte causae essicientis, seu Dei; ergo est possibile. PROB. ANT. I. Non repugnat ex parte creaturae; Omnis enim creatura ex natura sua indisserens est, neque modum aliquem existendi necessario exigit; sed Deo subjicitur, sicut lutum figulo; ergo disponi et moveri potest modo diverso ab eo quem postulant leges naturae universales. Sic sol ex natura sua indifferens est, vel ad progrediendum vel ad regrediendum. a.' Non repugnat ex parte Dei qui Omnipotens est, et auctor naturae; ideoque leges quas ipse libere posuit, interrumpere vel mutare potest; aut praeter communem rerum ordinem aliquem effectum immediate potenti sua virtute pro
Paoa. II. Ex omnium ραρulorum Persuasione; omnes. enim ut religioni suae fidem et auctoritatem conssilient, miracula proserunt aut vera aut falsa.
Atqui pinis est miracula possibilia eredere, quam ea sibi vindicare. Ergo etα
167쪽
Deus non pol est Iegibus naturas generalibus derogare sergo miraculum 'st impossibile. PROB. ANT. -es naturae sunt ipsa Dei dererela aeterna, et immutabilia. Illa derogatio in legibus naturae generalibus argueret in Deo vel 'ignorantiam , vel ita conflautiam. Ergo etc. sPύ NEG. ANT ET UTRAMQ. PROBAT. Deur enim potest derogare legibus, quas i pse instituit. Qui ah seler. no leges condidit, quibus hune mundum regeret, ab aeterno etiam casus aliquos excipere potuit, ubi ipse mediate in creaturam ageret omni poleuti virtute; hocque simul cum Iegibus naturae ab aeterno suit decretum. Ergo nec ignorantia hic supponi potest, nec inconstantis, nec decretorum mutatio; sicut nem inconstantia fuit, nec decretorum mutatio, cum Deus genus humanum, . quod voluit crescere et multiplicari superi terram, Postea Perdiluvium delevit. . ..
De causa essesente mi aeviorum. Oasgari Alia est causa efficiens, alia instrumentalis. Causa efficiens est illa quae propria virtute operatur esiectum; instrumentalis quae alterius nomine et virtute agit. Deus . Potest: angelorum, et hominum ministerio. uti ad patranda miracula etiam
proprie, dicta; quia non hominisi aut angeli, sed Dei virtute fiunt. Sio ait Petrus Actor. III. i 6. . . .
168쪽
iri istaeditae, quid miramini in hoc, aut nos quid int mini, quari inmmua virtute et Potestate fecerimus hunc ambulare
Soliis Deus est causa essesens miraculi proρrie disti.
Pada. I. ' Miraculum proprie 'dictum est opus, quod totius naturae vires superat. Ergo superat viares angelorum sive honorum sive malorum, quia angeli sub ordine totius naturae creatae continentur. a.' Miraculum est effectus, quem natura producere nec potuisset, imo Bb eo, qui ex naturae legibus sequi debuisset, planἡ diversus; atqui ita agere nemo potest nisi Deus, qui totius naturae et legum naturalium supremus i Dominus est. 3 ' Excommuni hominum sensu, qui a supremo numine miracula poscere, et Pro concessis ipsi gratias rependere consueverunt; ut universalis experientia prohat, omnium temporum et religionum. Quae j daeorum et postea apostolorum persuasio fuerit, exscripturis discimus, tum veteris, tum novi testamenti, quae constanter docent miracula a sola virtute divini derivanda esse. Psalm. LXXI. I 8.... Benedicrus Dominus Deus Israel, qui facie mirab iis solus...Hebr. XI. 4. . . contestante Deo signis et portetuis et .variis virtutibus secundum suam Polunta
169쪽
Angeli mali, quaecumque sit eorum Dis naturalis , miracula etiam in myris Gota patrare nouyo3svnt, nisi Permittente et .volente Deo. Pa03. l. pus. Quamvis admitteretur angelos tiam malos, quia majore intelligentia praedui sunt. quam homo , quia praeterea milia corporis mole
impediuntur, et modo invisibili agunt, id habere
ex naturae suae proprietate, ut essectus insolitos et stupendos producere possint; nihilominus cerium esset, eos potestatem quamcumque in preaturas
pro libitu exercere non Posse ; idque probat ipsa naturalis Dei ejusque attributorum cognitio. . Deus res cunctas ditione .ua continet et providentia moderatur; sicut 'ergo nihil potest casu et sortuito Contingere, sic non, Potest regni sui habenas impuro spiritui committere. Quaenam enim esset Dei εanctitas, veritas, justitia, bonitas, at in rerum humanariam administratione partem haberent sessimi spiritus, qui potestate sua nonnisi ad hominum perniciem uterentur, et ad subvertenda Dei pro hominum salute consiliaΤ Ex una paria. homi- ε malis innumeris vexare possent, et opprimere, et ex altera ad confirmandos errores et veritatem labefactandam essectus producere , quos nemo ob rerum naturalium ignorantiam et vim agendi inu, sibilem daemonum, posset a vero miraculo di
170쪽
Idem prohatur tum experientia, qua constat
malignam daemonum mentem, nocendique cupiditatem divina virtute cohiberi, nec quidquam timendum illi, qui in Deo spem collocat; tum et sensu communi hominum, qui quamvis daemonum vires exploratas non habeant, tamen optime sciunt, se suaque omnia a solo Deo dependere, nec quidquam esse in hoc mundo, quod non ejus imperio regatur. Pgos. II. p Aas. Dicitur: nisi Permittente et Molente
Deo. Deus enim potest justo judicio permittere, ut
daemones virtute sua naturali utantur, vel ad exercendos honos, aut puniendos malos; vel ut vera et
splendidiora miracula patrando, et daemonum vim sua potestate depellendo, majorem verit uti auctori. tatem conciliet. Nihil itaque veritati timendum est, cum Deus nunquam permittere possit, ut in erroris
confirmationem Cedat, quod, cum a vero miraculo discerni non posset, ex communi omnium hominum persuasione certissimum esset veritatis testimonium.. Argumenta contraria. ARGUM. I. Creatura potest esse causa efficiens esseclussi iiii atqui miraculum etiam Proprie dictum est essectus
liuitiis. Ergo etc. RES P. I. NEG. MAI. NIMIS GENERA M. Omnis quidem essectus a creatura productus finitus est; sed non omnis
essectus etiam finitus a creatura eroduci potest. Creatura nihil essicere potest, nisi quod ipsius naturae accommodatum est, ut intra Potestatis ipsi concessae limites conis