장음표시 사용
61쪽
s P. RAMIteris quadrati ro pedum ad datam bipedalem, qualium irrat Ionalium magnitudinum genera ii edecim libro decimo elementorum docentur: sic agnostram hanc definitionem quam is ad Euclide nequaquam satis cxpositam ad s. it. is.17 p is. segmenta rectae pro postionaliter sectae sunt irrationalia ad totam rationalem: diameter in circulo rationalis est, irrationalis ad latus inscripti quinquan gul i: diagonius icolaedri dg dodecaedri est irrationalis ad latus. Atque horum omnium ratio quidem est, ut ratio duarum quarumlibet quantitatum, sed cu Iit inexplicabilis numero, satis fuerit generali notitia irrationales nosse: qtin specie aut differentia a mucr. ad finem geometriae nihil attinet.
s. GDgnitudines congruae V, quarum partes applicatae partibus
Symmetria igitur Se ratio a numeris suerunt, proximae magnitudinum affoctiones geometricae omnino sunt: in congruentia vero latus logice situs intestigatur, qui sit corporis, superficie lineae: imo vero etiam punim. Et sic Eucliades in Datis ait dati situ, quae semper eundem locum obtinent: de nominatim sic punira, sic lineas, sic superficies dari profitetur. Igitur ἐφ -- vel congruentia, ut Euclidi & Proclo dicitur, est duarum magnitudinu,quado prima primis, media mediis, extrema extremis, partes denique partibus usque quaque respondent. Sic lineae congruunt, quando puncta terminatia punetis, tot sque longitudines totis longitudinibus eundem locum occupant. Sic superficies congruunt, quanta lineae terminari tes lineis terminantibus, areae terminatae areis terminatis cundem locum occupant.Congruentia denique dictitur seu potentia seu actu,ut separatae lineae re aequales, quae sic applicari possisnt.
Atque in Imeis θe superficiebus lare nisu multis in geometria locis usurpatur. Imprimis hinc oritur axioma illud axiomatu Euclidi primum , Quae eide qualia: applicationesnim 5e Ovmo magnitudinibus id convenit: Sic t d r. congruunt in Proclo semicirculi per diametrum dissediti: sic triangula in Eucli de ad 4 5c 8 p i. ex quarum propositionii funda meto innumerabilia deinceps
concludiatur,ut eorum omnium, fundamentiam sit ἐφαμω. Treangula item insappo ad s p t. congruunt: Sic commune segmentum duabus rediis congruit ad 3s p r. sic secudo libro ptims propositio es planoru aequalitate approbat: sic sectiones circulares ad 2 4 p 3. congruunt: sic peripheriae duae & totidem circuIi congruunt ad 3 op 3. Sic adit εἰ is P q. congruunt, illic quinque, hic sex cir/culi: Sic ut e lib. io patet omnes magnitudines symmetras, quas quidem mne multiplicatione vel proportione metiare,εν metitur: Sic lauemor ashibeturi p H. Sic a. μή r postea erit mensura aequalium angulorum, quae ipsa fere geometriae animae Sic Archimedes s th. I. fornis' uri habet triangu
lora, & ro th. in sphaeroidibus 'mis phaeroidum. Quin Archimedi i Isoraro p axioma quintum est: aequalibus εἰ similibus figuris planis c5gruenti b. in.
ter se, Sc centra ponderum congruunt inter se. Itaque ex innumerabui hos congluentibus & lineis fit unica linea, & superficiebus una superficies. Sic Vitellio cum illis Euclidis exemplis consentiens postulat libro primo, cum eum superficies plaα
62쪽
eses pla se conringunt, unam ex eis fieri superficiem. Corpora ver5 st congruant, videntur tantum congruere per superficies, &sicio d D. corpora desimu/tur aequalia, quae comprehenduntur a superficiebus aequalibus multitudine Nmagnitudine. Et tamen hoc ipso, quod aequalia sunt, eundem S aequalem Ioacum occupant Et sic ad i. de gravi oc levi, corpora definiamur magnitudine ae/qualia, quae locum replent aequalem. Hoc ἐφα 'FMως genere corpora liquidorusiccorumque omnium metimur, replendo nempe aequalem locum. Sic monetarii monetas ex squipondiis laminis aequalis loci repletione aequalest judicat. Attamen Archimedes antea citato lo eo Sphaeroidum ἐφαμασιν facit, Se a Cotri mandino nostro Archimedis centro harica imitato postulatura Solidis figuris si libus 5c aequalibus congruentibus centra quoque gravitatis inter se cog ruere: sed tamen is x Mυτ ista,ut antea ἀρα rime, metis tantu est, ct magnitudinumente abstractatu,non sensilium&physicarum, quae singulas partes sensili lo/co discretas habent, ut corpora duo physica simul esse nequeant. Physicum au. tem 5 sensile taeiu nihil est tantum lineare, aut superficiarium tantum, sed cor/poreum est,quicquid est physicum.. Itaque
Magnitudines congruaesunt aequales. 8.ari.
Potest minor recta majoris parti congruere, neque toti aequalis esse, sed 'un/tae aequalis est quantae congruit, nec tamen axioma istud reciprocum es neque mouentia atque aequalitas reciprocantur. Triangulu parallelogrammo ae quati potest, neque tamen omnrno congruere: εἰ sic circulo quaeritur aequale quadratum quamvis incongruum, quia ἡμιsaῆ similia specie tantum congruaere possunt, ut Procius ait ad 4 p r. Itaque etia parallelogramma non congrua possunt aequari , ut patet ad p i. Neque vero nobis ἐφαδεμίσεας axioma quisquam repudiet tanquam mechanicum, neque ideo geometricum. Nam Archimedem cum Euclide copulare libuit, ec artis utilitatem cum eritate artis caiugere. Neque isto principio quicquam sn geometriarinulentius est, prim A Pomnino geometrica mensura, quae granis, digitis, palmis, pedibus, cubias, passibus, decempedis, S similibus efficitur, ε .vμισιαρ utique iudicio efficitur,fc falsum est, mechanicum quod sit, geometricum non esse: postulata enim N pro hiemata omnia quod geometricorum 8e principiorum ξc propositionis genus alterum est mechanica sunt: 5c cum theorematis disterentia vulgo haνhent, quod haec contemplantur, illa fabricanturia machinantur. Symmetria 6 ratio totae mechanicae sunt, duna eadem mensura diseros magnitudines metiuntur, eccomparMo numerant. Itaque tota geometrica zst,ut tot locis jam patuit, nec regulae de circini quibus omnia geometrae problemata sa/hricas fg machinas suas fabricantur Amachanantur vis alia atque alia facultas est, quam geometricae: ut qui a geometrica stliola expellit, expellat ex eadem Euclidem 5c Archimedem, imo geometriam ipsam. Geori trice tamen agere non videatur qui mechanicam a geometricis principiis seju-xetit, ut vulgo solent imperiti opifices, εἰ plerisque in rebus etiam mathemautIci, ut
63쪽
tici, ut cum sine geometriae principiis, solis instrumen iis inveniunt duas medias continue proportionales: Hic vero geometricum est principium ab Euclide& reliquis geometris approbatum.
io. Asagnitudines ad criptaesimi inter se, quando unius termini adteriam terminis terminantur: quae intra est, dicitur inscripta: circumscripta,
quae extra. Sequitur adscriptio, cujus species sunt inscriptio de circumscriptio.Hcc igitur desinitio generalis facta est e specialibus septem definitionibus de inscriptione rectae in peripheriam d 4. de inscriptione 5c circumscriptione rectilineorum inter se a d 4. de adscriptione rectilinei Ad circuli 3. 4. s. s. Adscriptione rectilineorum inter se Euclides non utitur in elementis: utitur autem 13. lib. adscriptione corporum ordinatorum in sphaeram: neque tamen usquam definiti Definitio itaque generalis ab Euclideveritatem generalem accipiet, ut intelligamus recta in periphaeria terminati punctis, quomodo Ptolemaeus v cat inscriptas circulo, εἰ recti lineum terminari suis rectis, Se circulum periphoria, Se corpus planum suis planis superficiebus, ut postea patebiti Homogenea autem tantum inter se recti termina fic cum rotundo proprie adscribuntur. Heterogenea tamen lib. I s. adscribuntur, quinque nempe ordinata corpora planain te se εἰ recta inscribitur peripheriae A triangulo. Adscriptionis vero tecti linei εἰ circuli usus singularia mysteria tandem declarabit per rationes adscriptoru, quae clavis erit quaedam praestan tissimae per subtensas vel inscriptas circulo cut Ptolemaeus loquitur,vel sinus, ut recentiores appellant doctrinae. P. RAMI GEOMETRIAE LIB. II. de Linea.
Me enitudo est linea aut lineatum.
Communes affectiones magnitudinis expositae sunt: sequitur ebchotomia, quae adhuc nobis occurrit.
2. Liura est magnitudo tantum longa.
Ut sunt acio. ιιγ.Talis autem magnitudo cait Proclus ex A. pollonio concipitur dimenssone viarum, differentiaque loci luminosi a tenebricoso i Euclidi ad i definitur linea longitudo latitudinis expers: Sc quidem longitudo propria est differentia lineae, ut latitudo superficiet, soliditas corporis. 3. Linea terminus in punctum. Euclides a d t. lineae extrema ait et se puncta: ante vero de termino generaliter Iocuti sumus, Sc nunc lineae proprium intellia gatur punctis terminari. Periphetia autem cum nec initium nec exitum habeat videtur
64쪽
GEOMETRI' AE L I B. II. 9 videt puctis niI termina mat cu describitur, a pucto aliquo incipit,&in aliquod
ructu desinit. Quare puctu est terminus lineae, modo actu, ut in linea recta, modo potetia, ut in peripheria perfecta: Imo vero, ut antea patuit in c5tinui definitione, punctis quaelibet lineae seu rectat, seu oh Iiquae c6tinetur. Linea vero linea. tur motu puncti. Omnis enim magnitudo generaliter geometrico motu croatur,u t jam dictu est,sc deinceps per species patebit, ut fiant uno motu totae fio surae, ut conVersione circulus, sphaeta conus, cylindrus multiplicauone basista altitudinis rectangula paralleli termina.
4. Linea es refcta diei obliqua.
Partitio est e 4 d i. Ubi rectitudo attribuitur Iineae, tanquam inde superfici . es 8c corpus rectitudinem assequantur: Se certe sic Euclides videtur probare r7Pis. quinquangulum do decaedri esse planum, id est rectum, quia rectam ca/piat. quod Sc Proclus au d a indicat. Corpus planum id est rectum, defini tura superficie plana s &iod ii, εἰ sic omnino rectitudo solidae figurae postea in telligetur per rectam a vertice in centrum basis perpendicularem. Itaque reactitudo est lineae, ideoque Ac obliquitas, unde sit perficies recta vel obliqua. Ncorpus rectum vel obliquum judicatur.
s. Linea re L I linea, quae intrasuos terminos aequaliter. interjacen obliqua contra. d I.
Aequaliter autem intra suos terminos interiacet Iinea, quD do non hic humilior, illic altior; sed aequalis est spatio intra duos terminos comprehela: ut hic ae. Sic qui rectum iter facit. vulgo dicitur tantum itineris conficere: quantum necessie est.. qui facit obliquum plusquam. oporteat, ut Proclus ait. ualue
Ricta est bremissima intra eosdem terminos.
Consectarium est Arctii medeum ad 1 post i de sphae. 8c sic Platoni pomque Platonem Euclidi in catoptricis linea recta est, cuius media extremis officiunt, ut in solis ellipsi si linea recta a sole per lunam ad oculum nostrum duceretur. media ipsa Iuna nostris luminibus ossiceret, solisque aspectum no his ad meret, quod ex opticis sumptum est, in quibus docetur visum rectis ra diis fieri. Itaque quod Euclides definit rectum in linea per aequalem inter puΠηcta tanquam dictetes interjacentiam, id est per aequale intervallum, illud ipsum est Archimedi brevissimum intra eosdem terminos,quodque Platoni 5e Eucli di medium extremis ossicit.
G. Linea obliqua tangitur a recta mel obliqua, quando ambae ita
concurrunt, ut continuatae non intersecentur.
65쪽
I P. RA II LTactus proprius est obliquae Iineae ad linea recta vel obliqua, ut costat e a &3 d 3. Recta circulum lagere dicitur, quae tangeScirculum 5e producta non secat circulum, a d 3 et ut hic aerecta tangit peripheriam iou, εἰ aetangit helicen. Circuli sese tan. gere dicuntur, qui tagentes sese non secant,3 d 3.Ut hic peripheria a ei tangit periphetiam ou F. Hae Oeciales Euclidis definitiones circulum, pro peripheria nominat, Stactum a sectione, §ionis potentia distinouuti Alioqui tactus verbum etia in elementis commune est pro quolibet concursu sic g d i angulus planus definitur inclinatio linearu sese tangentium in plano / rupe
Consectarium protinus e definitione intelligitur, alioqui sectio esset non ta/ctus.Sic Aristoteles in mechanicis ast rotundum esse mobilistimum i velocis imum, quia minime tangatura sublecto plano.
7. Linea obliqua estperipheria aut helis. S. Peripheria quae dictat aequaliter ά medio comprehensistat R.
Vt elodistat in qualiter ab a me
dio com l Prehensi e spatio. Itaque
Peripheria is conversione lineae altero rei mino quiescente, altero L
neant e. Vtineio maneat punctium et,& conVertatur linea do, ita ut punctum o impiis matvestigium fiet periphetia eoi.Ex hac fabrim Euclidi peripheria definitur i s d i. ec sic sphaera, conus, cy inadruseide definiutur. Linea vero quae convertitur, re cia vel obliqua esse potest in plano: obliqua duntaxat est in sphaerico: in conico autem Sc cylindraceo recta po/test esse, ut latus est coni.& cylindria Itaque in coverisio ne linea peripheriam procreantis spectatur talum interat vallum: uno puncta duo,altem n centro, alterum in i summo is
66쪽
o. Helix estquae dictat inaequaliter a medio utcunque comprehensi
Haec aut tortuosa linea Proclo dicit,athelix etia dici potest cujus v riae species sunt, ut Arithmetica quae est
Archimedis helix. v t c Rhois, ut citiois: quae in geometria suos postea authores habuerunt Archimedem, Nicomedem, Geminum. Linea autem τι παγωνίσουσα cujus ope circulus quadratur Sc ad/mirabilis, celebrantur: τι κλωπιοσαμ Dinostrato, Nicomedi, Hippiae. Pap/pus initio tertii Sc Procius y pa attribuunt. Pappus admirabilem attribuit Monelao Conicae vero ellipta, pei bole, Parabole,quales hic sunt, attribuuntur Meneclimo.
Apollonius eas libris scomplexus est, quas omnes mistas lineaS,ut Poplicatu enu
meratu difficiles Eucliades praetermissisit, ait Proesus ad y p r.
IO. Lineae interse rectaesunt, quarum altera in alteram incaens aesqualiter interjacet: obliquae contia. e IO d I.
Adhuc affectiones unius Se solius lineae fuerunt rectitudo εc obliquitas: duaarum inter se affectiones sunt perpendiculum N parallelismus, qualescunt sint rectae vel obliquς: perpendiculum primo definitur generaliter. 6Sic duae rectrin plano perpendiculares sunt.Hae8cio.Sic dus peripheriae in sphaetico erunt perpendiculares, quando altera in alteram incidens aequaliter in redacebit, nec quoquam inclinabit. Sic recta peripheriae perpendicularis suerit, si incidens Deutro acclinet, sed aequaliter interjaceat. Denique ut de pri mo de composito numero, primisu inter se ec compositis inter se numeris dictum est, duos primos esse primos inter se, item duoS primum Sc compositum, denique c5politos ipsos posse einter se primos esse: sic duae rectae poliunt esse rectae inter se, sicit recta dc obliqua,denique obliquae duae. Atque omnino lineae inter se rectaeo et ec me
67쪽
Iz. P. RAMI i ib& perpendiculares pro eodem dicuntur,εἰ a perpendiculo linearum perpendi/culum supersicierum sumitur, ut patebit postea. De co Porum perpendiculo nullum est in elementis verbum, attamen etiam corpus rectum corpori judicatur per lineam perpendicularem. liaque
Si recta est perpendicularis rectae, es ab eodem termino cr eadem parte gularis. e I38 II.
res essent, altera acclina/ret, neque ae
II. Lineae parallelaesunt, quae ubique dictant aequaliter. e 3s a L
Sequitur parallelismus communis omnium linearum rectarum Sc obliqua rum: u t hic vides in rectis ia& obliquis. Parallelismus . autem e perpendiculo de/rivatur, & ei valde amnis est. Itaque Posidonius cύγmuni perpendiculo defiγniebat parallelitati: quae vis nostrat definitionis e sh Et sic Euclides circulo in scriptarum a centro atqui' distantiam metitur aequalibus perpendiculis, 4 d s. Sic etia ad rem multo pro/ pius Euclides idem metitur parallelorum altitudinem de distantiam 4 d Ni pc: Sic enim dicuturi P G aequealta, quae 3 s. 36. 37. 38.39. ΑΟ.61 p.ι diciatur esse intra easdem parallelas. Sic s. 8. rq p ra diiudicat parallelismum communi per pendiculo, ubi& parallelismus superficierum erit e paralleli iso linearum. Corporum parallelismus in elementis nusquam appellatur, sicuti neque perpendiculum appellatum est. Est tamen & quidem e parallelismo linearum, magnim usus in Optica, Mechanica, pictura, architectura per lineas nempe parallelas. Sic Vitellio 4 p i sphaeras parallelas appellat,sed sphaeras concentricas, Sc corapora potius spherica quam sphaeras . Nam cava sunt intus illa corpora, non penitus solida: Denique sic appellat sphaeras parallelas, uti peripherias concentricas parallelas diceres. Parallelismus igitur, ut e definitione patet, est linearum,
indet ad superficies ec corpora, ut rectitudo dc obliquitas ec perpendiculum
68쪽
GEOMETRIAT LIB. III. 13 transfertur: secus si quid dicitur, sensiis tamen huc resipicit, ut cum intellio ad definitiones si A ad 49 p s dicit lineam rectam esse parallelam sphaerae, intelligit quando est parallela rostae sphaeram tangenti, εἰ sic rectarum inter se etiam tum parallelismus est: non est vero pretetereunda etymologia παρα- λωρ. Namst contra se,&e regione posita dicuntur, saepeque aut hores sine compositione sic usurpant. Sic Aristoteles appellat κυ μ μ παρατα, πιμε pro lineas parallelis lineam contra lineam. Quomodo de Euclides loquitur adio de is psi. 5c multo saepius in opticis: sic in Datis,& sic post Euclidem Archimedes 5e pollonius loquuntur. Itaque
Lineae eidemparallelae stat interseparallelae.
Hoc Licine a u itum propo nitur speciaα liter de linois rectis, εἰ demonstra. tur so P a. At p additione aequaliu diis
qualis distantia nota est, ut hic.Pz. RAMIGEonv TRIAE de Angulo. . L I B. I I II
I Reatum est magnitudo plusiuam longa.
Nova doctrinae forma coegit novis uti plerumque vocabulis, prae sero rim in partiendo, ut ad logicam perseditoris partitionis legem dichotomia te/neretur. Ita 3 magnitudo hi secatur in linea 8c linea tu, Sc linea tu genus erit superficiei deinceps 8c corporis: linea tu quippe,in quo linea sint uiant enim duci lineae insuperficie, quod proprium est linearum solum, pomunt in corpore, ut diameter in prismate, axis in spnaera, omninoque sublimes lineae. Ideoque Proclus ad 4 dr,itemia 6c 3 s p i lineas facit alias planas, alias solidas . Sic conicae lineae, ellipsis, hypei bole, parabole. solidae vocantur, quia oriuntur c corporis sectione.
2: Lineati est angulus m figura.
Communes assectiones magnitudinis fuerunt terminari, secari, commensu rari, congruere adscribi idem delineae dirigi obliquati,tangi; converti, torqueri, quae omnia etiam in lineato sunt per lineam. Lineati est angulati εἰ figurati. Angulus porro ec figura in tota ratione seomericarum rerum uuamque
69쪽
x4 P. R. Α Μ I fere paginam satiant. Itaque diligenter utrumque eonsiderandum eae
a. ngulus e fi lineatum in communisedlione terminorum.
Sic angulus supeisiciarius est superficies in communi sectione duarum lino arum, sic angulus solidus est corpus in communi sectione trium minimum sua petiuierum. Sic angulus a ei supel ficialius est. sic angulus comprehensus a tri bus superficiebus a o hioca oe solidus est, neque superficies duarum dimesionum
una recta linea, meque corpus trium di/ 'mensionum duabus superficiebus salter lanis terminatur. Haec generalis est definitio anguit,qui totis mathematis tractatur, ubi angulus bisecatur, ubi aequalis major, minor instituitur. Haec inquam seneralis est definitio anguli, quae quan/ is tum negotii veteribus mathematicis ex/hibuerit, ostendit ipsorum inter ipsos c5troversia apud Proclum 8 d 1. Carpus angulum definiebat in tetvallum sub inclinatione terminorum ad unum.Apollonius Se Plutarchus Carpum sequebantur, illud ad unumst interpretati piimum. Proclus praeceptorem Syrianum c opinor sequutus licet verbo longissime ab iis dissentire videatur, tamen reipsa huc accedit, dum angulum superficiatium definit superficiem in uno signo ab inclinatis lineis collectam solidum ah inclinatis superficiebus. His igitui authotibus angulus definiatur lineatum in communi sectione terminorum. Carpi vero ad unum, Apollonii 5c Plutarchi primum interuallum erat adversus .elenchum, ne totum linea tum ubique angulus esse diceretur ,Sed tantum in ipso communis sectionis puncto, ubi terminatur ab inclinatis terminis. Euclides 8 di scit d ii definit angulum inclinatione linearum, in quo reprehenditur a Procio.Cau in dicetur in scholis.
. Crura angubsunt termini compraehendentes angulum.
Crura renu dicimus basi anguli insistentia, quae in triangulo aequicruro tantum nominavit Euclides,latera alias appellat At proprietas ut rei ita sermonis placet. Sic in exemplis positis duae lineae sunt ec, et crura supel ficiarii angulusic superficies tres a ei. t eo, a eo sunt crura anguli solidi. Itaque crura angulari trassint lineae, aut superficies: angulata aut e lineata sunt superficies aut corpora.
Itaque homogenia ista duplex est, prima crurum, secunda concursus: sic anguli recti rectilinei sunt homogenei intersciRecti autem rectilinei rectis obliqui
I ncis sun t heterogenei, sic non omnes obtuli omnibus obtusis, nec omnes Moti omnibus acutis holnogenei sunt: nisi a d sit homogenia Sc crurum S conricursus. Lunularis systroidi 5c pelecoidi crura b. est homogeneus: quilibet enim . comprehenditur a Peripheriis: lunularis altera concava, altera convexa, uta aer
70쪽
GEOM IAE LI T. III. systroides ab utraque convexa, uti do: pelecoides ab utraque concava, ut e cu
Lunularis tamen concursu est heterogeneus systroidi Ee pesecoidi. Itaqueta absolute heterogene us. Haec igitur distinctio praecedat ad distinctione sequentium. De homo. geneis igitur angulis so/lis sequentia sunt, ne saevi pius idem verbum repotatur.
7. Anguli cruribiti congruisunt aequales.
Hoc axioma piatermissum in hiemetis geometricis magnas obscuritates pe/perit: bene autem dc ex ordine constitutum permagnam lucem afferet. Est igiture prima illa ε 'm ιωrluce. Nam si his bina crura congruant, non qua tuo edduo crura erunt: necp tam duo anguli aequales quam angulus unus. sed enim axioma istud aequalium angulorum jam olim in scholis mathematicis agitatu est, ut patet ε Proclo ad 4 p i. Illic enim sic loquitur Procius: Angulus rectiline us rectilineo aequatur, quando crure altero alteri stiperposito reliquum resi quo congruit, cum reliquum crus cadit extra, angulus est maior extra cadentiS cratis: cum vero cadit intra, minor: illic enim comprehendit, hic comprehendi tur. Angulorum igitur rectilineorum aequalitas sumetur secundum congruenαtiam crurum in rectilineis: item in caeteris omnibus, qui sunt Mose is quin speciei. Hic igitur Proclus affirmat aequales angulos, quorum crura applicata congruunt, quod nostrum axioma est, Seμ ιδ αμ notat, quam diXimus o. . et in . Veritas autem axiomatis huius est e congruen tiae axioma te. Quia duo lineata hic unum Itaque axioma istud illinc erit immensae quide tu
cis S utilitatis. Nam materies q. s. c. 7. S. 9. Io. M 12. 3. 9. 21. 23.2q.2s. 26 pi eX
ista generali luce lucem accipiet, si de pyramide in solidis similia docerentur, indidem lucem etiam caperent. Ergo quo taeneraleia commune est tam metal tis elementis, praeponitur, quod speciale est, hine postea derivatur facilitate prorsus admirabili, siquis myriades 'llosismorum Eucii deorum de disccto Nperimpostibile concludentium cum brevibus onsectaris nostris compare Congruentia tamen Saequalitas angulorum non reciprocantur. Nam recti lineo recto lunularis aequari potest, ut Pappus apud Plocium in axiomat ede ansulis rectis docet: ut hic VideS...