장음표시 사용
51쪽
excitari . En modum , quo amittuntur ideae . Quando Inter dἰ- versa libras libera est communicatio , motus ex una ad aliam facile pertransit . En ut per varias concatenationes saepius ab una ad millenas alias multo impares curritur Sic reliqua me moti de phamomen a facile enodabam. Verum dissicultas solidissima mihi dedit lumen , quo.cognovi timum hanc meam hypothesuri somnium apprime aequare. x olui tamen aliquam innue te tum, sua enim implicitas non nemini servire milet , ut una imaeo , cui primaria mc moriae phaenomena lacilius reiciti queunt , & sub uno puncto reducta malori commodo considein
Quod igitur pro certo tenemus porro est , quod impressiones conjunctim habitae vel uno eodem tempore , vel cum non intcDxupta succcssone , sociantur inter se, & ad invicem inter se exis citantur . Quo fiat modo , dissicile est scitu . Desideranda est hypothesis , quae cum praecisione explicet omnia ., nec pariat dissicultates . Hactenus quam sciam , non habemus; at hoc ploimi ossibile non teneo. , perest ut tantum observemus . quod Lockius , ut Abbas indulae monet, vim, plus quam habet, memoriae tribuit. ideae non excitantur quam per allociationem, hinc nostrum non est eas quae nobis placent, revocare . Si unius ideae occasione e in agit mus aliam revocare, ut si de persona loquimur , & nomen velimus nobis recordari , tum non Rliud iacimus . quam motum s bos communicantibus, quaecUnque sit communicatio . excitandiculam ha b re Si hoe, ut saepius accidit in labra, cui idea demde rara conflectitur, statim excitatur, promptius se repraesentat; si in aliis fibris. ut non raro evenit, excitantur primum, se aliae ideae valde diversae ante omnes se Oilerunt.; si in fibra demum in qua vellcmias motum . nunquam expergetiat , ut aliquoties accidit , omni tunc idea nos Prosecto Laacm .
52쪽
De Memoria, Neminiscemia, o Phantosa.
Loc Rius , ut adnotavimus, postquam de . pereeptione est locu tus, de retentione verba sucit . si Haec est inquit , facultas ,, altera , qt a spiritiis in rerum cognitioncm profriditur. qtodis sola perceptione essicere nequiret . Hae facultate smplisse ees ideas per sensationem , vel per reflexioncm receptas seDis Vae perbelle ac retinet . Hoc duobus modis evenire vidc muriis primo in ideis servandis in spiritum introductis , quae sunt, se quodam pendente tempore actualiter praeserntes , & contemPla fi rio appellatur ; secundo potentia revocandi , vi vinc3ndi qua ,, Us, ut ita dicam. in spiritu , quae postquam impressae iuei intiis evanuerunt in integrum , & suum visor ἐς rundita m e fugeri,ntἔ,, Potentia , qua ideam caloris , Itimimis Oe. ctiamsi ob imis clum earum sensationum absit, retinemus , d; cirui me o io . - S est , ut nostiarum ' omni cm idearum rereptaexti m . I ri hic perperdite paulisper : unum, introductionem idearum in Pntcm: alterum lituram ipsarum: tertium dei.ique rorantiam te manv di , vivificandique cas . Ideae in mentem inurductae ovo m do pessunt deleti λ Iortasse Loiaci avo sensu , in quo mens Cn diti r matelia mundata Quid dicimus , si Diter*us cἔsiit me. moriae dicatum examinabimus λ, . Dieme , quod habeat in e , , motan ideas . inquit Auctor , non aliud indicat, nisi quod an, o ma in diversis eccasionibus habeat potentii m et novandi id astis ab ipsa receptas, cum conscientia, tas habiti se olim . In hoc., sensu. pergit ille , dici potest, Loltras ideas memoriae ire si is etsi, praecise loquendo . in nulla parte morentur se . do hic debeat intelligi , ideas in nusta parte morari, concipe si Potes . Ideae monte coli cantur . Mens est ne partium expers Quomodo imprimuntur, quomodo delentur, quomodo vivificant tur ideae λ impressio supponit partes, ut & litura supponit. Vis visu alio , ac ius potentiae in objectum . Hactenus concipere ne auimus , 'domodo unum ens possit esse objectuin ' subieeli inuae facultatis . Subllectum quatenus habet vim vivificandi , jectum quaremis in seipso hanc exercet vim. Si an mi non talissor , haec . idcarum complicatio , ex qua manifesta contradictio oritur, hic adinveuitur prosecto. Dicet sortalis, mentem materia
53쪽
consari Dicant, quaeso , sautores eius, qua ratione ille dixit, in nulla parra morari λ Si reete video, polirum s ati it in me te ideas. quae non iurit, ut hic ait, praeter purceptiones laὶ, de-het intelligi , morari in quo partes deficiunt . Et ne laut res eius in .ngoribus ponamus , praetcrimus hie quidquid obiici postet circa visionis puta etiam , quod idea , juxta Aveioris sensum , Rufi git . Nemo enim concipere potest qLo modo idear in
mente collocata ipsius mcntis acumen aufugiat; omittimus quinque ab eis expetere rationcm , cur eadem facultas, eadem vis, idem a tus . eadiamque mens , nunc possit , nunc ncqueat revinetare, ac vivificare ideas, si omni tempore inlunt, di in mentemperiuntur λ Videtur sane, quod cum sit in mente semper ratio eadem, quae Rgat , simper idem essectus emergere dc heret . His omnibus omissis , brevi videmus . an Lockius vim imaginatricem agnoscat , S quid per eam intelligat . Deinde ad nostram
vim imaginationis apud Lochium non inveniemus expliciteae memoria clivcrsam . Ned quod mirum est, videtur es lorian , ideas vivificatas olim habitas, quod ad memoriam artinet , dcsmpliciter cas quasi dormicules animo instruere , unum idemquo esse i s VIII. δειν. ai. . Nos adnotavimus ibidem , quod phar easiae est, animae repraesentare quod sensibus fuit o,im perceptum, non attendendo ad modos , neque ad qualitates , quibus fuit aequi situm . Ego loquor , scribo , machinas conscio , aliquid
quod dicitur novi adinvenio , quid tum efficio Z Nihil aliud
quam ineas ideas in cerebro, tanquam in casula repostas, pari dere , de oldinatim ante mentem instruere ; hinc notas consi
dero, sejungo, compono, & unum quid conficio. Hoc consecto, si a me postulatis, quibus idcis co seci, & quomodo eaes acqui sivi, respondere nesciain; idem ne in memoria accidit Nequaquam . Recordor , me pomarium introi me , de flores , fruetus . Plantas vidii se . Statim ac mihi obvcrsatur aliquid pomario , fioribus, seu libus , plantis a me visis apprime simile vel quasi simile , mirim dico , me huius ideam habere , nam hoc illudue vidi, & soria ise circumstantias omnes, quibus ea vidi. enarnabo. Patet ergo, quod memoria supponit series circumstamiarum; nota
a Dicimus σι his ait, nam alibi 93. to m. t. adnotavim di .ello sensu ideas ab illo sumi in nonnullo huius tentaminis Ioco . Omne inua , quidquid desarim sit, quod menti aversatur . cum cogitat, pro illo idua est i U. Inn ou L I III. m. t. , δι
54쪽
lia phantasta ; per consequens recentiores unam ab altera seium gunt . At sic quamur L cuium . Observavimus, quod ille scripsi is memoriam esse se cultatem, is qua vivificantur ideae animae impressae cum conscientia aliasis apprehendi isse is pergit deinde is memoriae itaque est semper se animo apparare dormientes ideas se . Ad duo hic est attendendum . Ι Quod memoriae est ideas animo apparare, per consequens
iuxta illum, est quid ab animo diversum . it. Quod memolia est Iotcntia vivificandi ideas in mente , quamobrem est quid dive
iam a memoria, quae ideas animo instruit . bi nostrae meditati nes alicuius momenti sunt, est dicendum, LOckitim aliam conis Merasse facultatem , quae etsi a memoria si uar, vertim eamdem memo iam non esse, & phantasiam communiter appellari. in quod inerat . iuxta eum, aetus mentis in praeteritis ideis exc; tandis, cum conscientia olim nactas fuisse, ab altu ipsus mentis, quo animo simpliciter eas instruit, non est tam facile hic determinare . Tenebras densissimas undique video, S cum ratione dubito. ac eurate hoc effecisse propter opinionem de natura animae ala eo pervulgatam: verum quidquid de hoc sit, sublimioribus metaphyin scis relinquo, & ad meam opinionem enodandam Bccedis . En simplieissima animae operatio, quando de quadam re remῖ-niscimur, recordamur, atque ens rationis exequimur. Cupio, me
nominis alicuius recordari ; desiderium hoc emergit ex ratione quadam , quae a quibusdam aliis objectis mihi animo reprae se talis eruitur . Haec animae voluntas animam ipsam in actione ponit. actio se in cerebrum pandit, sbtillas. in quibus sunt cena reposita , vivificat . atque tendit , sicque animae acumini Plura obversantur . Quo contecto , rapide sua re videt anima , di se sitit ibidem in quo notas . characteres objecto requisit respondentes adinvenit . Duo dantur occursus; vel statim se ita obiectum ipsum determinat . & illud ratione sgni claritatis vl-det ; vel non . Primo casu actus animae in cernendo senum dicitur memoria , secundo reminiscentia . Quamobrem rectius
ait Genuensis . ut adnotavimus, reminiscentiam esse aetum , memoriam habitum . Quando anima plurics signum obiectum quotidam repraesentans respexit, & punctum, in quo eli locatum, adno lavit, ut & signotum series quae undique illud circumdant. pomquam fibi illas vivificavit, recto, dicam , tramite ei impingit acinmen ; series senorum enim , ac eorum cognitio pro duce unimae inserviunt. & obiectum videt ac sibi denuo repraesentat, eoque celerius ossicit quo pluries series percurrit , & signa ipsa adnotavit . Videt; s ergo , quod actus ad habitum r ductus , hoc est actus anime in pmmptium percurrendo series signorum, & sim clare iri ven te. memoriam constituit . Videtis pariter . ad eam
potissimum requiti. I. Quod clariori modo signa impressa extent.
55쪽
Il. Quod eum senorum se ite ibicetum ccmitetur . III. Quod
anima pluries statim ipsam percurrat, atque vivifcct. IV. Quod voluntate eius stati in librillae cerchri tendantur Se signa contenta animo repriesentent ibit Ad reminiscentiam redeamus: Idcm mentis ac tusi qui memoriam pellicit , sed habitu orbatus eli, con- scit rei nil centiam . Paulisper hoc meditamur; cupio recognoscere objectum, quod mihi obversatur mens mea ad tua currit, si
aliquid in signis adinvenit, quod sit obiecti charaoteribus simile,
in eo se figit, contemplaturque confert notas cum nGlis , ob servat series reliquorum signorum an ros pondeant accidentibus
obiexiti vel signis enarratis ; post quamdam attentionem adhibitam , si signa senis obiecti respondentia in cerebro invenit , concludit, se pereepisse, vidi is , audi viile obiectum, &c eoque celerius id atqui x , quo plura milia in eo percipit . Vides cr-go , quod attentio illo irrat ligna , quae non solum ob ignoran-trim ioci . quo erant ca locata , verum etiam ex dissicultatemo Vendi fibras; quae tempore elapso ejus nodi usum amiserunt , nequit a ima videre absque quibusdam spirituum impulsibus rop t itis. ac sui ipsius conatibus e . En ergo ratio, qua ieminisceu tia dicatur actus, ct mc molia habitus : En qua multoties cel
bὶ I. Si signa defieiunt, vel es ori modo non extent, e quo debet anima obiectum arguere, & sibi tanqu3m praesens habere ' Etaratio, qua solum recordamur objectorum antea perceptorum, & eo facilius, quo pluries eorum se ilationem habuimus , ex C. quia sortius signa impressere . Vide, rationem q a memoria delicit eis, qui cerebri fibrillas adeo durioris habent , ut imprcssione modo necessario lascipi nequeant. vel adeo molliores, quo Rmi tant stati in , & deleantur chalacte. es, ac signa Sc. I Associatio sgnorum est, ni iter uindique clausum , e quo animus p regrinus se extra r.e qait ducere.
-lli. Est anime habitus, de q io um. l. 'IU. En 'ratio . qua homines torpἰdi , sp titibus orbati , vel non justa elasticitate prudiri tardam memotiam habent . Actuvoluntatis moventur spiritus , & ratione cne igiae, quam hi habent, fibta' adimplent, & vivificant. c Animus est tum peregrino similis ; usque dum quaedam vestigia non apprehendit, non potest ad Lopum pervenire ς haec
vestigia duobus modis ei presentantur , vel quatenus adhibita attentione arguat an m A, ea vela esse; vel quatenus propria vi fibrili et cerebri teri sat , ut pris sit impressiones contentas in integrum sibi represerarare . Uterque actus non conficitur sine
qui biridam animae canalibus , di spirituum impulsibus, ut tua
56쪽
rius, multoties tardius reminiscamur, qua requirantur signa, qui hus intcrnae excitentur , & comparentur ideae : qua denique prae ter attentionem res exionemque nequeat Obiectum i ternosci. Plura hic obiici possunt, ted omnia systemate nostro superar posse censeo. Quod majotis momenti videtur, est 1 ane, quom do antina possit arguere , signum , quod impraesentiarum in combro hi sculpatur, idem non esse , quam illud olim insculptum, di qua ratione diversitate temporis eadem obiecta novam gi-gina: t idcum , adeo ut videat anima inter primam di secundam linplessionem eiusmodi di cistratem , & dicat, haec eli primae similis, sed s.on dentice eadem . Si hoc enodare possumus, ma gnum reminiscen tae , me inoriaeque pli omenon esse evolutum . autumo ; hoc essicere molior : an vetitae cxpectationi , mea r spondeant coςitara . Vo ips iudicare. Haud obsa dum esse , arbit tot , si eum gravi metaphysc rum Parte Ita tuimus , ope actionis objectorum in organo sens rio iaciae , & pcr nervos in cerebro continuatae quasdam oriri mutationes . quae etsi infinitesmae Abeant reputari iu); attam ea cum mutationes sint, animus pro ciuimodi percipiat , & ad ea rum causam referens, objecta in eis videar , & cum eis consum dat se) . Si hoc concedi potest , ut est rationi coc.sectaneum , omnia facillime pervolvam i videamus itaque l. An pro di ve state temporis objecta ipsa in cerebri fibri Ilis diversim g Enant mutationem . II. An anima hanc internoscat diversitatem , &. Ad imprcssiones olim habitas referat . Hoc evoluto, did reliqua purgamus. I. Quando nobis aliquod obiectum praesens est , oriri debet in organo sensorio nostro quaedam mutatio, quae in cerebrum , in eam potissimum partem , sensorium commune appellatam, trans t. figitur, animaeque ob vel satur. Hoc a nemine, quod cun que systema sectetur , puto. ni in poss: in iactari . Mutatio cum aliud non sit , quam pulsio , ejusque partis , vel melius est crus actionis objecti reptae lentati, et it quoque effectus illius vis, qua obiectum agit in or ano & mutationem inducit . Omnis vis modificatur ratione subiecti, in quo operatur ἔ, ergo p3ritet
, sdὶ Quaestio est , an detur divisio in infinitum ; assirmativa nonnulli , nonnulli negative disceptant . Si pacato animo hamsuPor re med iramur , conscientia , non lactis pei ducti ad am γmandum ducimur ; at inquin turbam mathematicorum conirn Dos concitaremus. Ecquid esset de infinites morum doctrina, divisibilitate in infinitum eversa et Oritur ex habitu associandi ideas cum quibusdam signis , ae matationibus, de quo vide La mn. I.
57쪽
modi fiearὶ debet emems. Quam ob rem, quando lubenter comeedi velit , vim oblecti exerceniis omnino eamdem esse , Quod:mpugnari ratione modorum , quibus compositam gaudet, facil-
1orium . & hinc sensorium commune tam in prima, quam in se. nda , tertiave impressione , in eo in statu permaneat, vel in novum pertranseat. Et si concedamus, ut paulo ante indicavimus, quod diversa di-
lativo , ut & specialis determinatio , quum agentis tum patientis , nam omnia imperturbabili. fluxu ruunt . & compostum ob infinitos, quos habet modos se semper sibi simile non 'in vel .ime . rem , effectumque non alterent , tamen propter statum ag sonum mutatim, diversas praepostere oritur mutatio,
mile nobis oliversetur, videtur tum, quod in eis intern c imus similitudinem, sed non identitatem intrinsecam, vel ut cum L holis loquar, sunt scabella eadem reisemetis, non ab late. uuod di-
Post toleratam impressionem non idem poris est : ut redeat ad 0PI '.' dem V m aequali ac opposito modo omnibus eisdem circumstantiis agente ς quis vero audet asserere hoc in
re enixe t. Erino transorii communis diversificatur prima ,
, tegiavs irripressione , idem obiectum patit diversum essectum, si semel, bis, ter &c. in organo sensorio agit, & per
limul. Cum intendimus ergo lumina, scabella videmus. & di Die nitam percipimus , non secus statim ac impressio alicuius obiecti fit in organo, anima percipit, & sua re videt; per com
cundo effectu ab eodem oblecto excitato , & diversam habee Derceptionem; videamus modo , an haec diversitas possit animae ἱndicare , quod obi'ctum alias vidisset , & quoties vidisset Quocunque modo perpendere velimus mutationes, semper de hermis in cis coaliderare modos. quibus una ab altera differat; hi modi diverstatem mutation thus suppeditant, quapropter ani
58쪽
sorii communis remanet alterata . atque depressa , vel par v qu tum vis momento mutata. Videt ergo anima aliam similem muta ioncm in cerebro γdcsse , per consequens eam actsi habi tam habere primae s milem , & eandem esse respective nou db solute . ut modo diximus . En ergo conscientia animae Prieta
bilin perceptios .is , & ratio , qua ejusdem objecti imaginem Alias victile interno it; propter habitum acquisitum argiait cri DS db c siecti ius, ciso visci cilectu omnino simili ei, qui a d terministra cbiecto excitatur, concludit idem obiectum Olim eam Produxit: e mutationcm ; di per consequens c Oulcia est , alias adem vidi,te . Ducibus modis anima nostra potest obiectum commemorare veIquando Perce Dio Dbjccto, internoscit , se alias illud vidi ite, vetquando quoddam signum, alii duo objectum sibi obvcriatur . Primus animae iactus pci det lai. tum.a percuptione mutariorum in sc Riolio ccn muni, ut modo exodavimus , secundus ab habitu.
.Anima facultatem habet suas liga di ideas , ita ut a signo eω citetur , quod nullo habu at connexionem cum idea excitata Id hi propter liabiti m acquisitan . Ultei ins , ne Ab Opinionet'. boave recc mus , est diceridum , quod mutatio exorta Rconi. mplatione cuiusdam circumstantiae iam per proxima eii ei, quae cum ea tam circumstantia luit percepta ἔ S per coinsequens anima ab eiusmodi mutatione advocata, ad quas sua videnda, re videt ea, ctu .e sub uno pei inde puncto sibi reprae lentat. ti. I, 1' idco juctum ipsum olim perceptum . Nihil meae opinioni tristit, tarditas , quR multoties rc cordamur , etsi c ircumst. tritas , quibus aliquR sunt coniuncta, perspecte teneamus . Tum e Ii dicendum, quod rem Pore praeterito , habitu amillo, spirituum descientia , charaeter squibus apprii ne conveniebant idear. sint obliterati, aut quasi obli te rati ; quapropter anima nullam relationum intervat , vel tam Pulvam, ut debeat refiexionis ope eam internoscere. Quota pertinet ad numerum . Possumus duobus modis eo considerare, vel quatenus est insta certos strictosque limites c 'rentuS , Uc, extra eos ἔ primo casu possumus perspectas haberet Perceptiones habitas, dc eas quasi immerate , non ita in secundo . Et si minima pars Eneephali dispesci quit in mini iras &denuo in minimas in infinitum , attamen ut sit sensibilis mut lici ab cibi .ctis extrinsecis exorta. requiritur subie tum, in qu fit. sens bile . aliterque contunderetur cum 'non mutatione ; hinc vides . quod si mutationes habitae in sensorio communi intra Certum numerum reducuntur, tum partes, quae lubiectum constituunt, sensibiles servantur , idem de mutationes distincte perci
Piuntur . & earum numerus internoscitur ἔ e coiitta confunde Ictur, eis percipiatur novam non esse mutationem , attamen internosci nequit inutation Rra Dumerus; una enim cum alia, pr P Iez qu An
59쪽
titatem, consula inveniretur . Pro expletione meditationis huius non superest quam de imaginatione disceptare . & ut in int grum ab lolvatur munus ca brevitate . qua possumus, contemplamur ἔ hac super re in opere, quod fortas te in lucem daturi etimus, cui erit titulus Anatome intellectus humani, plura dicemus. Redeamus ad in tantiam & vi imagitativa impginati, amipsam enodemus . Ex ulcro matris ad luccm devenimus; scnsus nos admonere incipiunt de eis quae nobis circumllant: Fac tilia te , qua anima insignitur , mutationes producias ab eblediis organum sensorium nostium terientibus ad obiecta ipsa resurre inchoamus , provectiores factos , mater , anicula , parentes ser mocinationibus nos tenent ; lepidis limas fabulas enarrant et hominem ab homine iugulatum describunt, mortuorum . ac spiritui m apparitiones hoc illo ve loco conlii tuunt : millena phantataci et repraesentant, & multoties , nescio qua voluptate vel Impatientia nolui eiulatus perducti, ipsa phantasmata lingunt , di man: bus tangere , oculisque nostris nobis videre faciunt. En igitur magna idearum collectio , en ingens signorum sartago , en denique chimet scarum repraesentationum 1emina in cuic bro constitura. Cum nequeat interim spiritus noster non videre quae
in cerebro collocata sibi praesentantur I idcarum, ves sen rum seriem percurrendo , insensibiliter vehit quo illum signa ipsa perducunt ig). Quam ob rem si minima circumstantia , vel a quovis principio axterno excitatur signum quoddam in sensorio communi locatum hoc
U. adn. 92. ν. .sgi Series circumitantiarum, quibus percipitur obiectum eum obireto ipso in cerebro locatur . & quasi sub uno puncto commoratur . Cum ergo anima suum diligat acumen ad unum e rum seriei terminum , totam respicit seriem, di rapide eam comtemplando percurrit. Hinc est, quod vom Silva mihi recurrunt Ioeus variis arboribus conticiis, rugitus terarum, cantus a Uium , umbrarum horror , ct multoties latronum insidἰae , quae omnia in silva esse , vel auscultavi , vel vidi. Dum . Enea, precibus victi Turni flecti incipiebat , vidit balteam Pallantis a Turno uccisi. ipluin Pallantem sibi animo repraesentat, di ira ac lariis accensum immolat Turnum, Riens . . . . . . Turne hine Dinis indute meorum Eripiere mihil Pallas te hoe vulnere, 'Ilas
60쪽
hoe sibi attrahit a attentionem Λὶ, quae propter idearum, vel signorum nexum huc illucve fiuctuans, irimc has, nunc illas percipit notas, nunc ad varias proximatque attendendo, ut conjunetas consis derat, nunc media elidendo , praesertim si non i ecus animae se prinsentata , notas a notis sejungit, & objecta truncata vel permatne aucta percipit . Hinc est, quod si per loca obscura ambulamus, vel nos ibidem. detinemus , cum animae attentio ab obiectis extrinis secis non deturbetur si), tota in penetralibus suis retracta, non videt praeter ea, quae excitat locus , obscuritas , strepitus ipse, vel quodcunque aliud signum ist) , & multoties spiritus animales a Litati, & perturbato modo, huc illuc se serentes, quaedam signacula movent, quae etsi nullam legitimam connexionem ha-hcnt , veruntamen , cum in scena Veniant , unima ea videt , de' a tu ut existentia percipit . Adnotate pauli1per hic ad vos ipsos redeuntes : anima hoc casu obiecta extra se posita eadem non inveniet, quae intrinsecus, ut ita dicam, videt , sed multoties valde diversa. Adnotate, ad signum e quodam accidente externo commotum anima adhaeret, pedetentim, quas filo directa, a nota ad notam, ab objec o ad obseeluin, in sensibiliter progreditur, & primo relicto, ad ultimum seriei terminum pervenit. Adnotate , hic, quod, ut externatam se invenit, & iter confectum Don advertens, e quo prosecta fuit non internodiit, & tanquam insulatam se respiciens praeter punctum , ad quod adhaeret . non videt. Adnotate demum, quod ad tempus, ad loca . ad circumstantias non attendit, etsi tempus, loca, circumstantiae ipsae primum sibi signum excitaverint, & per ea ligna, quae secunda pii misrespondent, actualiter fluctuet. Quid interiin Quid quid hune animae actum excitat . dirigit, pe. Qitque . vis cst quae imagia nativa dicitur; id quod ab: q.ie obiecti Occursu rc praesentatur, phan-rayma ; & actus repraesentandi huc modo obiecta ιmaginatio; Potentia , . cui inest ipsa vis , Phani ia Quid sit potentia , quid vis , quae phantasmatis iacto , ex dictis facile concipi PDtest . Nescio an omnibus placeant notiones hic datae circa potentiam, actum , & vim phantasiae . Ut plurimum coasula ab auctoriis
si Quando uouae excitantur malaticines, anima ad La vide da ualde cauta, se ad illam miori, mramenti ducit. per conseiscuens reliqua negligit , no i ita λἰ minime dia turbetur , ad obj ctum defixa detinetur . & illud conlcmplatur.
kὶ Quid videt nisi quod ei piaesentatur ι M. rit tom. t Quid praesentatur . nisi id quod in cerebro adest , ct a quodam