장음표시 사용
61쪽
vllo loeo sic dici propter mibem,
quod nemo secit. Manifestum vero est, illud lubistantitauin per hebraismum notissimum pro adi
nitio habenduin elle, ut sit, Cherubini gloriosi, δεδοξοι, ut, =rimen Dei gloriosium, Π 22 Ps.
LXX, I9. Ac si vel maxime propterea Caerubunos gloriosos velis dicios, quod Deus inter eos sciderit, nondum tamen id suadebit, ut per nubem quoque ibi resedisse agnoscamus. Deinde vero cla. rum est,. hoc loco significare potius Cherubinos Plindidor, aureos nimirum: δοξαν enim saepe signiscare spleiadorem ac dignitatem, patet ex I Cor. XV, 4 l. ubi est, αλλη δοξα αλληδο α δομ ατερων, alius splendor, alia ilignitas, solis, alius lunae, alius sellarum. 2 Cor. III, saepe positum est hoc vocabulum, et quidem in διλογία, mox enim θυnrirem, ut V T. ubi Paullus dieit non potuisse ατενιεται τους in Ισραὴλ ει,' το προσωπm Mωυσέαου, δια τὴν δοξαν του αυτοῦ; mox dignitatem significat. . Et hune esse usum loquendi apud Hebraeos et Novi
Testamenti scriptores, multis constat, v. C. e X ELXXII, I 8. ubi commemorantur currus gloriae, qu vertit LvTII E Rus optime, currus Blendidos,
itofis. Philipp. III, 21. dicitur Christus commuta-
62쪽
aleslaum miserunt, quod assi igatur calamitatilius ac miseriis, ut fiat smile σωματι τῆς αυτg. corpim suo gloriose. Vnde potius ex illo loco contra hanc opinionem videtur argumentum posse deproemi. Si enim vere suis let nubes super area, Paul. lus certe lioe loco, ubi omnia tam diligenter commemorat, quae suerunt in adyto, praecipuae illius partis, nul is, mentionem non omisisset, idque disertis sedi let verbis, saltem quam haec, quae num ibi leguntur, clarioribus. Sed hoc non adeo urgeanaus. Videamus reliqua. '
. XU. Alius Iocus est Rom. IX, 4. quem et ipsi imsauere sententiae sententiae suae, contra quos disputamus, existimant. Optat ibi Paullus, ut fiat. αναθεμα ὐπερ των ἀδελφοιν σου τῶν συγγενων σου
i; ύιοθεσια, , si ii ny, - αι διαθῆκαι, τομο- Θεσία, η η λατρεια, rius αἰ επαγγZλίαι. Atqui per hanc δοξαν alii putant intelligi arcam, alii nubem super arca. Sed ubi AD smpliciter, nulla anteaeae mentione facta, significet illam arcam, locus nullus potest Iroferri; quod item intelligendum de eo, quod δο α significare dicunt nubem, quam ubi tan-D 4 quam
63쪽
quam externum praesentiae diuinae symbolum doenotat, semper adiectum habet τοῦ Θεοῦ vel Κυμ. Deinde vero, cum haee scriberet Paullua, arca iam non extabat. Atqui Paullus videtur hoc loco loqui de bonis perpetuis, quibus adhuc possent gloriari Israelitae. Plus igitur intelligendum, uti existimat CA Lovius ad h. l. et latius exponenda illa ita nempe, ut 'st illa propria ipsis gloria, quam habebant prae reliquis gentibus, ut estent filii ac populus Dei, ut tot miracula iam essent pro iis, quod etiam vult ii v N N i us ad h. l. Hoc sensu etiam verbum λεαζειν est Sapient. XIX, 22. κατα
μενος. Planum vero est, his verbis ad antecedentia respici, ubi commemorantur miranda Dei facta, et liberatio Israelitarum ex Aegypto; ut adeo set sus sit: Deus populum suum glorificauit edendis miraculis, eumque ex Aegypto educendo.
g. XVI. . Plura quidem addere possemus loca, quae
huic probandae opinioni afferri solent. Sed ne ni-imi iura excrescat haec disputatio, hic subsistimus, sperantes, primaria saltem nos attigisse. Itaque hoc
64쪽
transacto, peTamus ad alteram disputationis nostrae partem, qua, uti ιproposuimus, demonstrandum erit, hane traditionem nullis seriptorum vetorum, qui antiquiores saltem Rabbinis sint, e quibus ducta est, testimoniis confirmari, sed altum in his esse ea de re silentium, eamque adeo nec ab hac parte admittendam. Non obscurum quidem nobis est, huic argumento, quod a silentio scriptorum sinmitur, exiguam vel nullam admodum vim a multis tribui, idque recte saepe seri concedimus: sed non utique tum, rum eiusmodi scriptores rem aliquam flent, qui sint fide digni, atque ipsa res stea, quam a seire optime potuerint, et cuius commemorandae et occasionem et causam ac necessitatem adeo, cum reprehensionisque metu, si omitterent, habuisse videantur. Qnod si in nostra causa demonstratum dederimus, tum vero hoc argumentum in hae re vim habiturum non leuem speramus. Silent autem de hac re scriptores antiquissimi, antiquiores certe istis Rabbinis, a quibus accepta traditio ad nos peruenit, IOSEPH vs et PHILO, qui si non miactem, at parem merentur fidem, in hac
utique causa fide dignissimi, de qua edocti esse optime potuerunt, clam essent ambo Iudaei. ' Deinde' nubem istain silent iis locis, ubi commodissima erae . D s . occasio
65쪽
occasio atque etiam causa eius commemorandae, nec poterant recte eam praetermittere.
De Ios EPH o primum videaPaug. Ant. Iud. III, T. c. 7. historialia refert I o s E p Η v s conitituti tabernaculi, totamque eius descriptionem ac sormam cum Omnibus; quae in eo fuerint: et c. s primum, ubi eius descriptionem exponit, hoc t. bernaculum ostelidit totius uniuers huius naturam significasso, in quo quidem adytum res erret coelum, quoniam esset iliaccessum sacerdotibus, τo V. τον, inquit, αυτῆς se. σκηνῆς, μερος ο τοῖs ἱερευσι παεατον, --αν-τῶ Θε'. Quod repetit c. 8. ubi dicit mirandum esse, qui homines odio prosequantur Iudaeos propter perpetuam opinionem de iis . conceptam, quasi per impietatem numen contemnant, quod ipsi assidyo eultu venerentur. Si quis enim tabernaculi fabricam contem.
pletur , et sacerdotis ornatum de quo etiam initio huius capitis disseruerat) et vasa, quibus inter sacri- seandum usi essent, intellecturum esse, legislatorem ipsisna diuinum quendam virum fuisse, et salso adeo impietatis calumniam iis 4inpingi: quae si quis omnia sine inuidia, seu partium studio, et pruden'
66쪽
ter eonsideret, in his omnibus uniuersitatis rerum naturam quodammodo designatain inuenturum Tabernaculi enim trifariam diffributi duas paries sacerdotibus esse concestas, quae quasi mare et temram significarent, 'rtiam vero panem adsignatam esse Deo, quia coelum etiam hominibus si inaceeL sum. τρο δε μοῖραν, inquit, μοτω πεοιεγρα s
ανθρώποις. Assignatum soli Deo dicit Ios Episus, eoque inaeeesum hominibus, non aliam ob causam,
quam quod esset Dei sedes. Sed quid hie de nube 8
Non sine credibile, I o s E p Η v M hoc in loco rem omissurum suisse, ubi commodissime tradere posset, tanto quidem magis, quanto maius et fortius hoe esset argumentum refutandis aduersariis, quibus cum hic disputat IOsεν Hus, ciuibus non alio modo potuisset clarius demonstrare, Deum ipsum inter illos habitasse, Iudaeosque adeo esse verissimos ae Deo carissimos Numinis cultores. Ne vero quis dieat, Ios EpisvM hic loqui de adyto in uniuersum, non de area et Cherubinis, quae fuerit sedes illius: age videamus et illum locum, quo arcam cum Cherubinis describit qui est c. 6. Ihi, cum eius se
mam et speciem deseripsisset, nihil addit nisi hoe, operculo eius impositas fuisse duas effigies, quas Hebraei
67쪽
Hebraei Cherubes vocarent, inque hanc arcam re. positas tabulas legis. iam opportuna et hie fui set occasio commemorandae nubis, si illi quicquainde ea constitisset
Ne vero hic quis opponat, IOSEPH M prinpterea hoc loco nondum mentionem nubis iniecisse, quod, cum inferret aream sic a Ios Epyio deseriptam Moses adyto, nondum descenderit nubes: Primo, cum Iosephus in uniuersum hoc loco de arca agat, sine dubio etiam de ista nube dicere de-hebat. Quod si quis neget, indeamus iam, an de illa aliquid dicat eo loco, quo dedicationem tabe naculi refert, qui est e. io. eiusdem libri, ubi quidem eodem sere modo commemorat, quae sunt
68쪽
. 6s κατανοῆται etc. Nihil hic Iosephus nisi hoc, Deum deseendisse per nubem super tabernaculum, velut certissi inum argumentum, se illi sore praesentem. De nube vero, quae simul descenderit in arcam, perpetuo ibi commoratura, nec hoeliab , nee sibi quid apud Iosephum dieitur, sed ubi de nube agit duce Israelitarum, nillil aliud, quam super tabernaculum eam semper constitisse perhibet, ut est etiam in sacris literis; in ipso vero tabernaculo fuisse, nuspiam dicit. Cons. Ant. Ivi III, V. Quam commode vero et hic dici poterat, si quid de nube super arca I o s s Pil O constaret, atque adeo debebat Z Idem flentium est eo in loco, quo dedicationem templi describit IOSEPH vs, eodem sere modo, quo est in sacris literis. Sic enim
69쪽
fatum templum occupalse, non solum adytum, quod etiam eth in lacris literis; atque ea re tiane omnibus cogitationem else cxcitatam, ut Deum intelligerent praetentem ae libentem hoe domicilium sibi cepisse. Haec igitur apparet a ios EΡΗO non alio modo aecipi, quam quo a nobis sunt explicata. Atqui videtur I o s E ii ii v s hoc certe loco rem Commemoraturus suisse, si ita, ut volunt, fuisset; ut appareret, nubem vel ante, vel ab hoc saltem tempore in adyto fuisse, nec ita, ut sactum videmus, rem totam siluisse. Neque etiam credibile, Iosε-puvM in uniuerium hanc rem non commemoraturum, si illi de ea constitisset, ac ne uno quidem loco eius mentionum iniecturum fuisse, cuius iniiciendae causam haberet grauissimam. Cum enim,
quod iam diximus, nihil maiori futurum honori erat populo Israelitico, quam hoc, si Deus per aspectabile quoddam ignum apud eos habitaret, ut
certissimum praesentiae suae pignus: Ios ΕΡΗvs utique hoc commemorasset, in hoc tisiumphaturus, . seque et populum suum magnifice ostentaturus ad
uersariis ludaeorum, sicut a Rabbinis fieri videmus, qui eam commenti hae maxime de causa videntur idque adeo huidem magis, quod in aliis quoque re' biis videmus, IOSEPH vra res suae gentis augeres otius i
70쪽
potius, quam deprimere, et gloriam suae genti, quibus possiit modis, captare, quod ipsuin solet a
viris doctis ei saepe exprobari. Neque minus clarum est, eum hanc rem sine culpa et maxima reprehensione non potuisse omittere. Quomodo enim in tam diligenti expostione ceterarum rerum illud taceret, quod esset sane maximum et praecipuum, cuius commemorandi occasonem non certe unus sed multa loci liis peditarent 3 Si do illa non laeum rat nube, quae atrium et sacrarium occupauit, cur de illa longe potiori taceret, quae in adyto resideret 8 omiserit multa Iosephus, male etiam multa et parum diligenter tradiderit: hoc quidem nec Olnitisse potest, nec vero male tradidisse, quod ad omnium cognitionem ipsius quidem temporibus ne-
ees ario peruenille debuit, si quidem exstitit. I. XIX.
Idem ieensendum de pii M. ONIS auctoritate, qui ipse silet hoc iis locis ubi non magis quam IO-s Episus sine reprehensione poterat Omittere, profecto commemoraturus, si quidem de ea ipsi constitisset. L. III. de ma mois p. ces. P. enume rat Omnia, quae fuerint in adyto et saerario, ibique describit aream cum Cherubinis, et quidem sic, ut signi