장음표시 사용
41쪽
non posse esse causam physicam gratiae, quia gratia inaltioris orainis: Nec possimi e conditio physica ad productionem gratiae requisita , quia nec sunt conditio ex parte Dei producentis , cam Deus agens perfectissimum nulla indigeat conditione ad producendum ; neque sunt conditio ex pa te sid jecti gratiam recipientis, quia inde
denter ab operibus naturae potest anima es vari obedientialiter ad gratiam recipiendam. Certum est secundo, opera naturalia non esse causam moralem gratiae a neque enim illam merentur de condigno , ut est de mee ex Tridentino sess. 6. cap. 16. ubi dicitur, Christus Dominus tamquam eaput inmem ιτα , tamquam vitis in palmites in ipsos jus caios Iugiter virtutem influere, sine quia b aea eorum Uera nialo pacto Deo graιa, ετ m
viιoria esse possim . Et ratio est , quia ut opus si condigne meritorium , debet esse ejusdem ordinis cum praemio . Neque m rentur illam de congrito , aut impetranta inpetratione stricte dicta importante i liquod meritum a quod pariter tenetur de fide ex
eodem Tridentino, & Ara cano a. can. 3. definientibus contra Massilienses, Opera natu- να non esse inititim aliquod imperfectum ex parte nostra, quod Deus sua graiia juvet , Pr vehaι, o pejeiat . Et rati est, tum quia Jo. I s. dicitur e Sine me nihil ρMesis Iae τε ι ubi August. addit : Non ait , Sine n
nihil ροι pis perficere , Iid facere s Nam si pem
perve dia is i , ρgem illi dieere , non ad im. a tenviem bondim , quod , a nobis es , sed ad perficiendum adluιoriam ese necessarium . ,
Tum etiam quia opus gratiae est opus omnis no gratuitum, di indebitum e ergo ex clindit omne meritum etiam de congruo a cum de ratione menti si quoddam debitum & exigentia , unde Apost. ad Roman. II. di
xit: Si amem ara ia, Iam non ex operib s, -- ιιοqMin gratia Iam non est pratia.
III. Dubitatur itaque solum , An opera naturalia possint citc quaedam moralis dispositio ad gratiam sive postiva, sue saltem
negativa Quam unice videntur admitcre Suar. t. a. de Gratia lib. 4. cap. IS. VJlent.
Lcsi us . Pallav. de Gratia , di alii apud Rapal. loc. cit. Qua de re plures Comgregationes habitae fuerunt coram Clemem te VIII., de Paulo V. coram quibus isthaec 'Noli doctrina ad trutinam a L, cata fuit, eo quod videbatur favere errori Nastilicnsum , qui docebant , Initium justitiae , σώ hiis se ex nobis per voluntaιem credendi ,
Et sane , quod Deus de facto omnibus omnino adultis det gratiam susscientem , qua possint ad Fidem , di ad salutem pervenire , quamvis non solum non disponantur per bonas operationes natis atra , sed etiam postive indisponantur per peccata , est Ommo celetum a praesertim post propo-stionem quintam damnatam ab Alex. VIII. qua dicitur , V. mas Paganorum , ct --
reticorum esse nuda, ct inermis sine omni να-
ita susteienti . Quaerimus igitur , An sicut Per peccatum homo demeretur sufficientiam moralem ad salutariter operandum, quam vis non proinde careat sincientia physica, seu gratia sufficienti s ita pariter per b nas operationes viribus naturae elicitas alia ruatenus di natur ad gratiam recipienam sive positive, sive saltem negative, proue
IV. Dico primo . Nequit homo viribus propriis postive se disponere ad gratiam aper hoc scilicet quod operationes naturales connexionem habeant cum gratia funda. tam in congruitate condistincta a merito ,
di exigentia. Ita communiter. Probatur, tum quia ad Roman. II. diciatur , Si ex operibus alia , iam non es gratia et ergo non potest gratia auxilians dari intuitu optrum naturalium, tanquam pos mve disponentium ad illam a tum etiam quias opera. naturalia disponerent positive ad gratiam , haberent rationem meriti conis grui ; quod repugnat. Probatur sequela, quia, nisi fiallis de vocabulo, quoties Donum aliquod confertur intuitu alicujus operis honesti , scii obsequii praestiti, toties tale o sequium habet rationem ' meriti relate ad tale bonum, dicente Apostolo ad Rom. .
Ei, qui operatur, merees non imp-αιαν secum
in graιιam , sed secundum dabisum s atqui si opera naturisa haberi 'nt rationem dispois stionis , Deus Gratiam conferret intuitu operum naturalium: ergo haec eo ipso h hcrent rationem meriti , si minus condigni , saltem colimri . Nam Idcirco dicunt Adversarii, Deum In collatione Gratiae a tendere bona opera naturalia , quia comgruum cst iis addere gratiam: ergo hab rent rationem meriti congrui a atque adeo essent , & non essent in diverso ordine Natura, & Gratia. Confirin. quia Massilienses , ut ostendit
Amic. disp. 16. scist. Io. n. 4o8. nunquam dixerunt, opera naturalia mereri gratiam
de congruo, sed solum dixerunt, q Pra
42쪽
uastis VIII. De Dissositione ad Gratiam, σc. 39
aedant Gradam tanquam initium aliquod sed sunt disposito pestiva i si dieatur se.
imperseetiim ex parte nostrae, quod cundum, gratis omnino , te inopinabiliter dcinde sua gratia proveneret , ac perfico, dicitur et ergo opera naturalia neque m rei s N. pemma vi G -i, ut loquitur Cis sunt esse dispositio negativa , ut Gratia sanus Antesignanus Semipelagianorum cob auxilium a Deo conseratur ad salutariter
reticos Mausicanum damnat has propositim tur, quod si quisue nuriram vitae panem
vamur. Ex quibus propositionibus insertur, opera naturae non solum non possie gratiam mereri de congruo , sed neque posse esse initium gratiae, nec dispositionem moralem ad gratiam: Imo hinc arguunt Patres comti a Massilienses , non polle esse dispositi nes morales, quia haliarent rationem. --riti , quod repugnat MV. Dico secundα Neque possunt esse mpera naturalia dispositio ad gratiam mere negativR, quatenus Deus ex mera sua seberalitate non ponentibus obicem peccati,& bene operantibus insallibiliter sit m tiam datvius, abs in Ga operum naturam lium intrinseca connexione , exigentia, iaconducentia; sed quia libem iis, tamquam conditionibus , sintiam alligavit; quamvis etiam ponenti obicem sepissime gratiam comserat . Ita Ripal. Ioc. cIti contra Suar. ,. V
Probatur iisdem rationibus ; tum quia si
opera naturalia dis nerent negative ad gratiam , eo inso hinerent rationem meriticon in ,, nilis sit de voce; nam eo ipso ac intintu boni operis cons ut bonum i quiast. congruum est potitas illud dare bene, quam
male operanti ) hujusinodi opus habo rationem meriti congrui; etenim ex Apost Ei,
quia si opera nat atra disponerent nega sve ad gratiam , verae essent propositiones adducis damnatae a Concilio Maisi cano
Confim. Si homoe posset disponere se ad
gratiam negativs, ves Deus exigeret bonas operationes natistara , tanquam conditi nem conduc im. ad pratiam . vel tamquam conditionem Oranno imperiinentem; perinde ac si exigeret actum ni alam im differentem aut peccatum veniale , tamquam conditionem ad conserendam gratiam . Si Gatur primum , jam opera n 'ii alia non sunt dispositio negativat nulla importans conducentiam reine ad gratia rediret, cieberet statim gratiam accipere trula esset negative dimositus, eum non po- uerit obiccm : quod pariter sine land mento asseritur. Idemque dicas de eo, qui
per longum tempus ex motivo indisserenti . aut leviter maloe moveretur ad non pe candum graviteria
VI.. Dico tertio et Potest homo viribus propriis ad gratiam se disponere tantum inis directe, di remote : quatenus per habitum acquisitum vimitis morsis potest se disponere ad facilitas . promptius , intensiusque
cum gratia operandum. Ita Amicia disp. 16.num. 43 1. & hoc dumtaxat voluisse Μ linam in sua Concordi ac dicemus quaestione sequenti . Probatur. Quia ex Augustino de bono ne severantiae cap. 4- , nobilius , ac praesta tius. Inge sun cum. φratia αλ aptius ,.
teris paribus, ad melius intelisenda, pene tranda , & credenda mysteria fidei ; ergo
etiam nobilior potentia volitiva cum e tam gratia est a or, caeteris paribus, ad perseruores actus supernaturales ponindos: ergo etiam voluntas praedira habitibus m ratibus ciun gratia est aptior ad perfectius operandum; quandoquidem ad melius operandum magis conducit habitus acquisius,
Confirm. Voluntas praedita habitibus vi tutum moralium, caeteris paribus, facilius is& intensius opo atur , nuam si careat his habitibus; ergo etiam voluntas adjura com-
principio summaturali iacuim , & intemsius ponit actus superara ales , si sit pra dita habitibus moralibus . quam si his e
reat. Probatur Consequentiε, quiae voluntas adiuta comprincipio tirpematurali intensius operatur actus summasciuales,. si magis cmnetur 3 ergo cum habitus morales acquisiia
equivalean ajori eo tui voluntatis qua amuidem voluntas cum habitu , caeteris
naribus, majorem conatum exemet, quamine habitu in operando sequitur , quod
voluntas adjuta comprincipio summaturali iacianis se Ee intentas operetur actus super
43쪽
natur. aequirere habitus morales, poterit se indirecte, Zc remote se disponere ad gratiam , hoe est ad facilius, de intensius eo
Perandum cum gratia. VII. objic. primo contra primas Comclusiones: Proverb. I 6. dicitur: H--ἐν est praeparam , Domini subremere tingaeam rogo opera naturae disponunt ad Gratiam. Con . primo, quia frustra essent acto lationes , 3c orationes , si non solum per sectio , sed etiam initium salutis a solo Deo penderet . Secundo aeeoror pers mero Dra , ut dicitur Ach. Io. esset autem personarum acceptor , si uni prae altero Gratiam conserret, non expectata prius , Da operatione. Tertio , quia potest aliquis initium salutis impetrare alteri a ut D. Si phanus impetravit D. Paulo ex consensu
PP. ergo poterit illud a fortiori impetr re sibi. Respond. praeparari voIuntatem hominis vi gratiae praevenientis , Ec non per meras
operationes naturales, ut notat Augustinus dicens e Domimo a n nri , in praepa --, er tamen in hoc Dein boma,
Ad primam confirm. Adhortatio vel est Prima Dei vocatio externa, cus' qua Deus let conjungere inteream , vel supponit gratiam vocationis , Ec excitat homnem , at cum ea ulterius proficiat 3 unde nunquam in frustra i sicut nec oratio , quae semper supponit Vatiam vocationis , sine qua n mo potest orare, sicut oportet, ex Mause Cano can. 3. Ad secundam , acceptio personarem opponitur justitia distributivae , quae respicit distabutionem bonorum communium , quae scilicet distribui debent in bonum communitatis a At Deus rion bi na communia , sed bona propita distribuit absque ullo debito , cui maluerit . unde
cenare os uti, loquitur de Gente , quae timet Deum, ex praeveniente gratiae auxili non ex viribus naturae . Ad Tertiam distinguo antecedens a potest aliquis existens in gratia promereri , aut impetrare alteri initium inlutis, eon o t non existens ingratia , nego antecedens , dc consequemtiam a
VIII. objie. secundo. Deus de saeis juxta
communiorem sententiam cum D. H. p. p.
quaest. 6a, , in. O. Buciis persectionbus atra auxiliante in natura dedit dona gratiae GMora , ut
diximus quaest. penultima de M3elisi tum quia iuxta celebre essatum, Gratia solet a commodare se naturae 1 tum etiam, quia hoc videtur exposcere ordo rapientissimus disti, butionis r Ec tamen ex hoc non sequitur , quod dona gratiae amittant rationem Graistiae: ergo pariter dicendum, de facto Deum alligasse gratiam bonis operibus naturalibus. quin sequatur , gratiam anuliere rationem gratiae. Respond. concesso antecedente , negoeonsequentiam . Disparitas est , quia natura Angelorum est opus Dei, bona opera naturalia sunt op ationes creaturae r DeuΕ distribilendo gratiam proportionaliter ad mpera sua, sapienter operatur, donatque gr. tiam operi ipsi suo omnino liberaliter ; at distribuendo gratiam juxta opera bona moralia creaturarum non donat gratiam o peri suo , sed alieno s atque adeo non dat gratiam omnino liberaliter, sed veluti ex debito, seu ex merito ; quandoquidem ut diximus ex Apostolo , Et, vi op. mur,moces non imput tir fee-ώm gumiam , sed secuniam debitrum. am disparitatem vide. tur expressisse D.Thaoc.cie. ad secundum; ubi dixit, quod actus naturales creaturae sunt ab ipsa, sed natura est immediate a Deo; unis de magis videtur, quod gratia detur secum dum gradum naturae, quam ex operibus. Neque dicas , D. Thom. iantasse tum quaest. I . de Veritate, tum secundo Sent. dist. x . quod possit homo viribus natur libus ad eratiam negative se disponere, tamquam removens prohibens, hoc est imp aiendo culpas, quae prohibent collationem
Nam Iicet aliqui putent, D. m. id aRfimiasse iis locis , Et quod deinde in Summa cecinerit palinodiam a verius dicendum cum aliis , Angelicum solum doc se . quod opera nat tralia ex carentia obicis disi ponant ad gratiam solum indirecte, 8e re mole , ut explicavimus in 3. Conclusione: Quicquid sit , Utrum in alia providentia possit homo viribus propriis se disponere negative ad gratiam ι quod nonnun assim mant apud Ripat. disp. I 8. Probabilius tamen negandum ex illo Aposta Si, qui oper
omnes homines saIvos fieri decrevisse pro omnibus omnino, sive bene operantibus viaribus naturae, sive pessime auxilia fit temtia ad salutem, Aliter voluntas silvam
44쪽
di omnes esset nuxatoria: proinde Barbaris etiam , & enutricis in syIris conseruntur hujusinodi auxilia a quatenus statim ac Deum coMoscunt Iumine naturali , illustiantur pariter lumine summaturali , ut Deum i-gum cognoscant, dc fidei honestatem, ume possint ad fidem pie affici , illamque
exoptare. Quiod si huic vatiae cooperentur, tunc Deus non denegabit ulteriorem gratiam, qua actu credant fide thisi iste dicta ,& sie ad justificationem se disponant , dc
ad salutem. Quare ante actum fidei dicta admitti debet in Gentilibus gratia supernaturalis, qua velint Fidem exoptare, di amplaeti: quia Fides in tantum est meritoria, in quantum esh libera; atque adeo ante fidem, quae est actus intellectus, admi ti debet a diis liber voluntatis , qtii sit pia assedito ad fidem , quo actu supernaturali fidem Gentiles exoptent, εc amplectantur sui dicemus in de Fide disp. 3. qu. L. Non est tamen admittendum ante fidem stricte dictam ullum aliud meritum supernatur
Neque dicas cum Lugo , nos communiis ter suadere Turcis , ac Gentilibus , ut Deum orent ad hoc , ut uiui emur ad Fidem suscipiendam; ergo oratio ista vide. tur esse etiam supernaturalis a non secusae pia affectio ad Fidem. Nam cum communiori dicendum concia Lugo , orati nem istam non esse supernaturalem, atque adeo non mereri fidem de congruos aliter initium Dilutis non esset ipsa Fides , inquantum linere posita , sed esset hujusmodi oratio a quod eth contra Trident. propter oratio illa, jejum , eleemosynae , de aliae virtutes morales in Turca. non deis serviunt ad fidem promerendam, sed solum ut indirecte disponatiir ad facilius credem dum , de cooperandum gratiae et qui enim habet virtutes morales, de caret habitibus vitiosis, facilius gratiae cooperatur. Σ. Sequitur x. Nullum adultum damn ri sine proprio peccato personalis conminnissime enim Patres de Theor. docent, hoc nobis Christiun Deum meruisse. Quare si Barbarus primae gratiae , qua ad fidem ab licitur, cooperatur, Fidem obtinebit, de sic
ad tu rationem se disponet a secus ver
Peccat, ac propter hujusmodi peccatum Me uale deuuditur ad inferos, u interim d
Neque dicas , quod si Barbarus illum riu Iunitae supernaturali ad cognoscendum
Deum velit credere , non semper i . promptu habet Pi aedicatorem , a quo ii, struatur; ergo falsum est, quod Deus noα dene set gratiam suam ad fidem ampleiae tam illi, qui primae gruix summaturali cooperatur. Nam contra est, quia ut diruximus quaest. s. ex Vasq. si Deus praevidisset, hunc Baimarum primae gratiae praeve nienti cooperaturum , ita res creatas dis posuisset, ut ibi citra miraculum affuturus esset concionator. Adde , quod aliquanda Deus vel per seipsum, vel per Angelos homines instruat, quamvis hoc, utpote Praetem turale, sit perrarum , ut notat Aug. lib. do bono perseverantiae, cap. IO. apua Μaerat. disput. s. cap. s. ubi haec habet . Paneis' mis-donar- , - - sibi praedica ue νενυμ- Deum, aut per . Agetis doctrina fiam
Quomodo intelligendum D Axioma iblud : Facienti qώod in se est Deus
non denegat Gratiam. I. X hactenus dictis facile intelligiatur, in quo sensu usurpandum hoc
Dico igitur I. non esse verum in eo se
su, quod Deus facienti quantum in in se
per vires naturales, non deneget gratiam auue opera naturalia dicantur mereri de congruo gratiam, sive ad illam disponere, aut positive , aut negative . Ita communia ter cum Tann . dism. 6. sess. 3. Alarem
disp. 37. de Providentia sin. r. qui fuseos hendunt, in hoc sensu usurpatum fuisse
a Semipelagianis hoc a Ioma. Prob. Si axioma in hoc sensu verum es, set, non vitaretur, quominus gratia amit teret rationem gratiae a dicente Apostolo ad
οπι ι ali quin gratia iam non es gratia. de ad
mr 6α--- rariam, sed sec dum debitum aergo non es verum in hoc sensu. II. Dico a. In eo sensu axioma Uerum
habet, quod scilicet Deus facienti quantum est in se per vires gratiae praevenientis, devocantis, non deneget ulteriorem gratiam, quousque ad justificationem , de salutem perveniat. Ita Auctores laudati; Se hoc via detur expressisse Aug. qui lib. 3. de praedestinatione Minorim quaest. s. haec habet a
45쪽
η a Pars III. Disp. I. De Gratia a xiliante.
Miat Lei ; ideo eradere m/-is , quia vi. ιε- qinys cum Scoto , Gabri Palla v. de Gratia - eras, ansequam erectiυι ι quod de Corne- hac in redistinguere inter gratiam lassiciei, Da d ei potest , cψω ace xae eνans Meemvirme, tem , & efficacem, dicenta , quod facie 'Cr exanditae orationes , anse uam erodidistis ii quantum est in se viribus naturae detur in Christ- : nec raeman fine aliqsa Fide δε- gratia sufficiens , non efficax e cum enim nabat, ct orabaι ι Nam quomodo iis abat , utraque gratia ni supernaturalis neutra in cytiem non erediderat e sed si possis sine fide consenur intuitu operum naturalium . Visti es. salvus , non ad eum aedificandum Quod autem gratia aeti lis auxilians , e smineratuν Architem . vastotas Primis. Qua- iamsi non sit efficax, sed mere ius iciens, siere ex Augustino fidem Christi solent pra, intrinsecessi maturalis, constat, quia simuleedere bona opera, non quidem naturalia, cum voluntate potin causaret aGm saluta- sed procedentia ex fide supereaturali Des rem intrinsece sit pernaturalem ι ergo cum Remuneratoris , quae ad fidem Christi ne-. supematuralitas a s salutaris non pra cessariam ad salutem disponant. contineatur in voluntate, praeconcineri d Prob. Concluso . Non potest esse sensus bet in auxilio sufficienti. Hinc secunda ad
illius.axiomatis, quod Deus conferat auxis Cor. 3. dicitur: Non quod fu tenso simine Ita gratiae facienti quantum est in se viri- guare aliqωid ex nobis, tamam ex nobis . odbus naturae , seu intuitu. operum natura- I ficientia nostra ex Deo es s 3c Trid. seu. 3.lium, ut jam ostendimus; ergo sensus este can. 3. Si qωii dixerit , sine praeveniente Spia debet , quod non dene3et gratiam ulteri riim Sancti adjaerario hominem credere , is rem facienti. quod. est in se, viribus prime rare, diligere, O pa itere possie, sicuo opinior, gratiae praevenientis .. in ei is semiams gratia eo Fra ur , anath Confirmat. ex Patribus , & Conciliis r i sit . . Praeterea quod actus salutaris sie Igenta in Epit . ad Theod. habet : Ipsa intrinsece summaturalis, ex eo etiam eo mamque Grasia incipit infundi , in incipias stat, quia causat principaliter saltem meri-rvici ; Usa quoq- amplina infunditur , eum torie gratiam, & gloriam , quae toti nat poscentibus datur. D. Bemard. de Gratia, & rae est indebita. Nam vel actus mutaris an- lib. Arbitr. Om,s nostri eonatus ad bonum recedit justifidationem, ut rah conuitio pe o eas sunt, si a graria non Mi entur , o caloris , & meretur gratiam de congruo antilli, L non excitensur. Hoc etiam expressit vel subsequitur , & meretur augmentum Trad. sess. 6. cap. s. dicens :. Cum dicimν, gratiae, Ee gloriae de condigno: atque adeo Coloenaniani ad me, ct εν eo-ertar ad vos, positis a stibus. salutaribus , est illis debita tibertatis nostrae admonemur; cum respondemur, gratia , dc gloria ι non secus ac est debita eo rete nos Domine M u , ct eomenemur , ωrma subjecto disposito . Dispositio autem Dei nos gratia preveniri eonfitemAEr.. quamvis differre posse genere a sema, ad
III. In hoc sensu locutum esse Molinam quam disponit, ut calor didere genere alas concordia, fuse ostendit idem . MO isma ignis, & organiratio corporis ab aate , ut propterea immerito contra illum nima; at non potes h differre o ne , quia trumae fuerint excitatae coram. summis differi e ordine importat nullam habere pro Pontificibus a perinde ac si voluisset, gra- portionem, adeo ut nec vage nec deteriatiam esse naturae pedissequam , uxta -- minate ab eo, quod esh in ordine inferio. tam Massiliensium : nunquam enim Molina ri exigatur quod est in superiori , ergo docuit, quod prius homo faciat quod est in actus salutares cum disponant ad gratiam se viribus naturae, & deinde Deus cons & gloriam, illamque. mereantur , non postrat gratiam; quia sic aliquo pam natura sunt non esse in eodem ordine, atque adeost ad gratiam disponeret, di Deum cxc, intrinsece supernatiuales. taret ad gratiam conserendam ia Docvit sin V. Adde demum , Axioma illud in hoelum , quod quoties consurgunt cogitati alio sensu habere etiam legitimam expItea nes naturales ad bene operandum , Deus. tionem , si dicatur , quod Deus ponenti simul gratis concedat in praesenti provide - bonam operationem supereaturalem vi gratia ex meritis Christi Domini illustrationes, tiae actualis, ultimo disponentem ad gra lammaturales, quia semper stat ad ostium, tiam habitualem justificantem, infallitas ct ac pulsat; si quis. autem. his illustrati inibus hanc gratiam sit collaturus . Ratio est , adiutus faciat quantum in se est, ulteriorem quia. Deus in ordine gratiae accommodat se gratiam obtinebit,. quousque ad gratiam h naturaei atqui in narinalibus post Uinnam hi tualem, de Gloriam perveniat. dispostronem statim in a introduestur .
IV., dictis sequitur , minus apte es, ergo etiam mih ultimam dispiationem ia
46쪽
I. De Praedesinitione actuum , cte.
tratiam iustificantem statim linc introdimcitur, & consequenter etiam in hoc sensu
Ac demum, Num auxilium inessieri'
De Gratia Auxiliamte , yroin substat DAvinis Predefinitionibus. AD intelligendam gratiae auxiliaris es
ficacitatem opinet illam consdci re, prout subdiat praedefinitionibus Divinis,sve scientiam mediam consequentibus, Gue antecedentibus f sic enim constabit, qui modo conciliari mssit infrustrabilitas Divinae volantatis efficaciter intendentis con-lciasum liberum , dc praedestinantis creat Tas , cum libet rate voluntatis creatae a mparebatque, quomodo scientia media ita ut necessaria darino intellectui , cui omnium omnino objectorum debetur notitia , ut sit etiam necessaria ad salvandam inciae divinae gratiae , & infrustrabilitatem divinae
praedefinitionis ac lim liberum intendentis. Cum enim nequeat Deus efficaciter velle actum liberum creaturae per phracam uri deterini nationem , quam supponimus libe tatis eversvam , sicut etiam libertatem actus evertit decretum concomitans Scotisticum, & praedetaitioeactus antecedens sciemtiam mediam, ut mox os cndemus) sequa- mi , non sie Deum aliter consensum tib rum in libiliter obtinere, nisi conserendo auxilium, quod per scientiam mediam praevissim fuit emcax , cum non possit non s re , quod praevisita es h futurum , si tale auxilium incluserens conferatur. Ex quo editam fit, quod Deus duceriat Electos a R probis per hoc , quod lueetis piater auxilium sit ficiens, quod etiam Reprobis comserim, conferat ex spcciali beneuodentia auxilium praevisum efficax ; unde non solum operari Possiut, 1ed etiam de facto mperenciar . Quaeremus itaque Primo , an , de quomodo prae finiatitur a Deo tum e fectus necessarii, tum actus liberi Sccumdo , Utrum in onuia providiantia necessaria fit praefinitio actus boni Tertio, Num pra finiendo actus honestos Deus conferat auxillim cssicax ut essicax Iu aeterea Num praea definitio aetas tiberi sive cons uens , sive antecedkns scientiam mediam , adimat Ii-hertatem actus praedefiniti Deus pl. definiat materiale peccati λ Num peccati m
Mia consistat in piativo , an in negativo
An, O quomodo Deus pra definiat tum essecius necessirios, tum actus liberos honesos I. DRaemittendum I. Nines esse amas 1 voluntatis Divinae . Primus dic,
tur Amor , seu fimplex complacentia obj cti, quae consssit in quadam aflectiva aest, matione voluntatis, praescindens ab existemtia, vel non existentia obiecti. Sicut enim simplex apprehensio neq; assimat'objectum, neque negat; ita simplex complacentia ne que vult objectam esse , neque non vult tidemque dicas de s lici displicentia, quae
simplici complacentiae opponitur. Secundus actus divinae voluntatis est desiderium, seu voluntas, ut res existat i suod si versetiu circa finem, dicitur intentio , si circa media ad finem conducentia, dicitur Eleetio: Huic acuti opponitur Fuga, seu notitio ex, stentiae rei . Tertius dicitur complacentia de re existente, puta de actibus honestis a Cui ori, omisur displicentia de existentia objecta, puta de peccato. Praemittendum 1. 'voduntatem iaciendae rei in Deo vel esse emeacem , quae scisi. cet ciscetum habet a vel in cacem, quae noli habet. Rursus voluntas Dei efficax alia est mox ab intrinseco, habens scit,eet intrinlacam & Uientialem connexi nem cum effectit sive immediatam , at Tatione sui, sive mediatam , & ratione auterius: alia est essicax ab extrinseco, quae scilicet cum incctu connectitur , indo. pendenter a praedicato ullo sibi intrins
Praemittendum ulti nomine praedefiniti nis venire voluntatcm essicacem rei faciem dae, atque adeo connexam essetitialiter cum effectu a quae aliquando est absoluta , nubiam expcetans conditionem , aliquando est conditionata , quae inceium non trahit ,
quousque ponatur conisitio . His positis , Quaerimus , An & Quae fit praedefinitio tum rehctus necetiaria , tum actuum hono. horum in sexta enim quaestione quaero. mus , An peccatum praedefiniatur saltem quoad Mus mali riale II. Prima Conclusio . Uscetias pendens a solo Deo, de nullatenus a Ii aetate creata ,
cadit sub praedefinitionem Dei absolutant:
47쪽
η4 Pars II. Diso. II. De Gratia sub Pradesinisionibus.
Da ut ne eat poni citra hujusmodi deat a liberiale creata , tune vel potest viam praedefinitionem. praedefiniri a Deo absolute , vel conditi Piob. quia hujusmodi essectus, V. . exi- nate: quando enim conditio potest ipsa e stentia Angeli, poni nequit, nisi Per v iam praedefiniri, tunc effectus hic praedec
Iuntatem Dei; atqui non per voluntatem nitui absolute, ut iniusto gratiae in pecca- Dei indiflerentem , ut patris ergo per Vin tore, posita contritione, vel infusio gratiae Iuntatem Dei praedefinientem absolatani. in infante, posito quod baptiretur. Quam Dices: poteli Dens concurrere ad actum do vero conditio 'praede iniri non potest , liberum creaturae, v. v. ad Peccarim, abG tunc praedefinitur solum conditionate , p que ulla praedefinitione ; ergo etiam me- ta, si praedefiniatur auxilium sussiciens ad dest ponere Angelum absque praevia praede' refulgendum, posito peccato, quia scilicet fimtione. . . - peccatum, quod est conditio, praefiniri non Confiim. 6Iuntas creata determanat se potest. ad amorem absque praedestricione praevia: Tertio idem dicendum de non existentia ergo etiam Deus potest Angelum mnon necessaria enectus laberi, v. gr. de non absque praevia praedesimtione. xistentia necessaria liberae conversionis ΤΡ. Resp. concesso antecedente, nego com riorum. Ratio est , quia in tantum ista sequentiam. Nam in primo casu voluntas non existentia conversonis liberae Tyriorum creata determinaret se ad agendum, Vide potest esse necessaria , inquantum vel nonticet ad peccatum; in secundo Casu non existit causa talis conversionis, puta volum nisi Deus potest sua voluntate determanare tra Tyriorum : vel inquantum causa non existentiam Angeli. est completa ad agendum; atqui Deus v Ad Confirm. nego pariter consequen- Iuntate sua effraci dete inat absolute . tiam; cuia cum amor sit actus voluntatiβ, vel quod non existat hujusmodi causa, vel non indiget actis alio voluntatis P Vio , quod non compleatur ad agendum; ergo per quo detriminetur ad existendum: Angelus praedefinitionem Dei absiautam habetur non vero non est actus Divinae Voluntatas, di existentia necessaria essectus liberi. ideo indiget praedefinitione praeVla, ut pin m. Secunda Conclusior Actias liberi h natur . nem praefiniri possunt a Deo absolute Quod dictum est de existentia effectus Ita eommuniter contra nonnullos apud Va'. independentis a libertate creata quod a. p. disp. n. cap. s. num. 31. Putantes , scilicet per praedefinitionem divinam abst ex tali praefinitione tolli libertatem actus tutam ponatur) dicendum etiam primo de praefiniti. inon existentia effectus hujusmodis pura de Prob. primo ex Scripturis: Proverb. Iri .non existentia alterius Mundi, cum non dicitur: Coν Ite is in ma- Dei, qu--- possit aliter determinari alius Mundus ad , init incli bis i di Estheris I 3. In disnon existendum, nisi per voluntatem Dei tua eu a -- ρψω i Non est qui praedefinitivam absolutam, qua e scaciter palpit resistere voluntati tuae. Une August. in Deus vult, alium Mundum non existere a Enchirid. cap. M. μερ- , ait, ct impiadi ideo in Scripturis tam existentia re- GD- ροι negas, δε-m maias hominΜm Harum , quam non existentia tribuitur Dei Inmares, qu/υ πολeri , Panda votaeris, voluntati. Supponimus autem ex dictis in mbi via evia , in bom m posse eo aerisis.
de Actibus Humanis disp. 6. quaest. s. Pu- Pmb. secundo ratione, quia ad Dei do. ram omisitonem liberam repugnare, ac P - minium erga creaturas spectat, posse ab i sertim in Deos unde non potest alterius lis obtinere amis etiam liberos, quos volu Mundi non existentia haberi per puram Dei rit, ut ostendimus disp. antecedenti , qti. liberam omissionem circa illud, sed hab*i x.; ergo potest Deus absolute prassini re debet per positivam nolitionem illius , seu ctus bonos honestos; neque enim obstat mper praedefinitionem talis non existentis. versio libertatis, ut infra ostendemus qu. Secundo hoc idem dicendum etiam de 4. Circa actus vero liberos malos, quod 1 Electu necessario causae secundae omnino lum praesciri a Deo possint, non praefinia independente a libertate creata, pura de ri, dicemus postea, quia scilicet obstat b existentia lucis , posito Sole a quandoqui- rutati divinae illos intendere, seu velle, ac dem hic pariter esiectus a voluntate divina praefinire. detcrminati ir ad existendum. Si tamen es- IV. Tertia Conclusio. Actus Iiberi h scelus aliquis necessarius sve solius Dei, nesti de facto ab aeterno non solum praescisve causatum 2cundarum aliquando pem ii sunt a Deo, sed etiam praefiniti , & eificav
48쪽
sciciter decreti determinate in particulari natura consequi ipsos actus cum omnibus sitis circumstantiis . Ita etiam
Prob. primo auctoritate Patrum, & S LNurarum apud Ruia de Providentia disp. s. t. 3. praesertim D. Prosperi , dicentis rDMiωm non es, Denm repraesis. simia, er
qua Mn ex ipso eram castam sperarionit habita
se . Hinc Isa. s. dicatur et Sanctin I MIPlases et ais, hoc est operum bonorum Deus est figulus, praedefiniens illa per decretum absolutum esticax , non vero per vellest tem, aut voluntatem conssitionatam, quae communis est praescitis, & electis ι & Psus r. apertius dicitur: sim finxit figulatim eo da Hominum: hoc est, ut expucat August.
Probatur secundo , quia Deus est Prima causa per se, di ex essicaci intentione omnis honi: ergo omne, quod esse simpliciter bonum , Deus causat per se , di ex intenti ne , ac voluntate efficaci illud causandi i sed actus liberi honesti ereaturarum sunt simpliciter boni: ergo causantur ex essicaci divina absoluta praefinitione. Confirm. Nequit capillus nasci , quin Deus illum essicaciter praedefiniat, ac ου ait nam, juxta dicta in prima Conclusione aeuo a sortiori id dicendum de actibus lis heris honestis, quippe qui sunt bonum prinstantius. Confir. secundo ex Matitudine, ad quam instinctu naturae inchnamur erga Deum , gratias agendo noci solum , quod dederit nobis Due benefacere , sed etiam quod dederit ipsum benefaceres atque adeo non solum est Dei beneficium actus primus er ximus ad bene operandum, sed etiam ipsa hora operatio ι atqui non esset Dei beneficiunt bona operatio . nisi illam praefiniretessicaciter , seu si vellet nobis solum dare
actum primum proximum. ad bene operam dum i ita ut bona operatio consequens n his in eretur , non voluntati divinae praefinienti illam : ergo de facto omnes actus libere honestos Deus praedefinit. V. Objie. Praedefrutio istorum actuum neque dici potest prior natura ipsis actibus
tiberis , neque Posterior , neque concombrans ι ergo non est possibilis , nec datur . Antecedens probatur. Non enim potest amtecedere natura, quia cum sit causa dete . minara illorum incommisibilis cum omise
- - - , quia est illi, rum causa r n de potest illos comitari . quia cum in causa , non potest non ant cedere.
Responae omnes convenire in Me, quod Deus praefiniat actus liberos honoe os a quamvis discrepent in modo explicandi praefinistionem. Thomistae docent, esse priorem n tura , quia per Thomistas praedefinitio non es h nisi decretum praedeterminans , quod per nos evertit libertatem . Alii cum --terino apud va'. P. 1. quaest. n. Cap. I. putant , praefinitionem esse natura posteri rem ad actus liberos, eorumque praesciemtiam absolutam . Sed neque naec sententia subsistit . quia sic daretur nobis auxilium post bellum, seu post bonam operationem nec Deus faceret, ut nos iaciamus, sed ID berum arbitrium essiceret, ut Deus concuserat ad nostras operationes, eo modo, qua concurrit ad peccara determinatus, non d terminans . Alii demum apud eundem Vasq. putant, praefinitionem esse in eodem signo, de concomitanter cum actibus liberis honosia, quia nec potest natura antecedere, eo quod everteret libertatem , nec potin natura consequi ι quia non deserviret ad actus elicie mi unde sequitur, esse in signo com
comitanti. 'VI. Dicendum tamen cum Auctoribus Societatis, praefinitionem, qua Deus essic citer vult actus liberos honestos , dirigi ascientia media de iisdem conditionale fui ris ι atque adeo ira esse nhysice priorem na tura assibus liberis, ut hi etiam aliquo mo: do , hoc est intentio liter , M logice posterior.
Primo quidem, quod praefinitio dirigatura scientia media, probatur, quia praefiniti divina est sanientillum i non esset autem hujusmodi, si caeco modo procederet, non praelucente scientia media , quia vellet Mnem, nempe consensum, per auxilium, quod nesciret an conjungeretur cum illo , si non praevideretur vicax per scientiam me. diam ι ergo non sapientissime Deus praesi. niret, nisi ad praedefiniendum ascientia mea dia dirigeretur: Ad hoc enim ut sapienter finis aliquis intendatur , de non stus iretur
intentio, debet prius examinari per quovinam medium obtineri possies ergo ut dia vina praefinitio sit infrustrabilis, diei prius stientiam mediam consulere , ne loco a xusi essicaeis det inessicax , de sic frustro. tur fine intento . Hinc qui docent , pr. definitionem antecedentem scientiam in
49쪽
Z6 Pars In. Dise. II. De Grasia sub T desinitionibus.
finiti, non docent , allam esse possibilem . sed absolute dicunt repugnare , eo quod
Deus caeco modo procederet decernendo mnem , antequam conitat de mediis, esto non repugnaret ex eo, quod laederet libertat .
Deinde quod praefinitio ista directa a scientia media sit prior natura physice ipsis actiabus liberis praedefinitis, probatur, quia P rentia proxima faciendi actum liberum est prior natura illo, ut patet: ergo etiam decretum de danda voluntati potentia proxima faciendi actum liberum a cum hujusmodi decretum sit causa talis potentiae: atqui quando Deus actum praedefinit, tunc simul vult & actum , & potentiam proximam faciendi illum a cum omnia Deus eodem si plicissimo decreto decemat, ut supponimus . ex dicendis in de Incarnatione s ergo Pra
finitio Gidax actus liberi est physice prior: natura ipso actu libero , idque sine detrumento libertatis, ut quaest. 4. ostendemus.
Denique quod pra Hefinitio isthaec sit posterior ipso actu libero intentionaliter &Logi etiam probatur , quia Praedefinitio. supponit actum liberum per scientiam mediam praevisum a unde tenet haec logica tu latio; Ideo actus per scientiam mediam prinvidetur , mala erit conditionate a & ideo potest praedefiniri, quia praevidetur, atque adeo ideo potest praedefiniri, quia erit Co ditionate. Quare sicut revelatio v. gr. facta a Christo Domino de peccato D. Petri dicitur prior tempore , ted logice posterior ipso peccato a cuia rituritio peccati dete minat Deum aὸ scientiam. Visionis de illo, di hanc praescientiam consequitur revelatio: ita in casu nostio praedefinitio est quidem rum tempore, tum natura prior physice
ipso actu libero praedefinito, sed est logice,
Be intentionaliter posterior, quia consequitur ad scientiam mediam de tali actu comditionale futuro , & talis scientia media praesupponit eundem actum, conditionalenitivum, hoc est si tale auxilium confere-mir et unde praedefinitio , quae est prior natura , & physice, actum liberum antec
dit , intentionaliter, & logice ad illam
Utrum in omni Providentia necessaria sit Praedesinitio auus boni consequens ad Scientiam mediam fL 33 Raedefinitio, seu decretum emcax
L intentivum' consensus definitur
Praeiactis aeterna amo uriri bom, indueens illum tempora praefinita per causas profortionasas natura talis actus . Hinc fit
primo, praedefinitionem actus liberi praec dere aliam praedefinitum non solum tempore , cum ea, sit ab aeterno , sed etiam natura, quatenus vi , 8c esticacia praedem
nitionis. Donuntur causae proponi natae a
ctus praedefiniti . Fit secundo ἰ praedesinitionem actus non praesupponere scientiam Visionis de illo, iit patre consequitur Gnim ad praedefinitionem existentia absistula actus, & consequenter scientia Uisionis de illo) sed praesupponere solum scientiam mediam de tali actu conditionale futuro ; nisi enim Deus videret, quod si Decio daretur auxilium Α, consentiret, & caeco modo prae definiret: talem consensum , posset divina Praedefinitio, di voluntas frustrari. Ostencsimus autem quaest. superiore, dari de facto in praesenti ordine praedefinitionem cujuscumque actus liberi honesti . Dissicultas nunc est, An ea necessaria sit in omni pro videntia λ seu , . an possit Deus in alio o
dine conferre auxilium scientiam messiam praevisum efficax absque emcaci intenttione actus boni secuturi Negant comm
nius esse necessariam Recentiores putantes,'
posse a Deo in alia Drovidentia conferri a xilia efficacia intendendo solum actum priomum proximum ad bene operandum absque praedefinitione boni operis a eo modo, quo de facto confert Deus. auxilium inefficax absque praedefinitione , sed cum sola per . missione actus mali; Sicut enim Deus co fert auxilium inefficax eo animo ; ut si prinyideretur. essicax, adhuc illud conferret; i ideo non intendit, nec praedefinit, sed solum permittit inefficaciam , seu actum ma lum: ita docent, posse a Deo in alia providentia conferri auxilium A, efficax eo animo, ut si praevideretur inessicax, adhuc iulud daretur a Unde non intendatur , nec praedefini r a Deo efficacia, seu actus bo
nus. In quo casu Deus non conferret spocialius beneficium bene operaturo , quam non bene Otreraturo , quia bona operatio, seu gratia cooperans non conferretur bene
operanti ex essicaci intentione illius r Umae bene operans ipse sibi bonam operati nem compararet ex bono usu liberi arbitrii, citra specialem Dei providentiam intende
tis illam. . dII. Censeo equidem, in omni provide eia necessariam esse praedefinitioni ni actus Maberi honesti , atque adeo impossibile esse,
quod operauo libera procedat absque divina
50쪽
praevia proefinitione consequente ad sciemtiam mediam . Ita Anubal pIinia parte disput. 6s. Mau. de Deo disp. 78. num. 7. Perer in primam partem disput. 6. FasoL
quaest. 13. an. 4. dub. I. conta a. lGisberi,
re alios . communius . Ubi adverte , ocra non asserere , quod praedesinitio illa .aetus boni ab ipso aciti. exiratur ri eodem mmpacto procederet actus ab auxUiσindisi emti, circumscripta ejus praedefinitioneu sed
quod ea exigatur a divina voluntate, quae nequit ad bonum ullum creatum , , non solum necesiarium, sed etiam liberum comcurrere absque. e caci intentione, & am re illius , Neque assesimus, quod Demit . neatur conferre auxilium essicax, ut ema
simpliciter, ut explicabimus quaest. sequentia sed solum, quod quando dat auxilium A eLficax, det illud ex amore emaciae, seu ex amore actus boni secuturi, etiamsi non debeat esse 'paratus dne auxilium B essicax in hypothesi, quod auxilium Α praevisum fuisset ineficax. . Eo modo, quo emens V. gr. equum, solvit pecuniam argenteam ex am xe equi, quamvis non sit paratus dare aurum , n venditor non esici contentus a
gento. Sicinxplicata conclusio consonat iis, ruae diximus in de actibus humanis, osten endo , Deum non posse pure libere inmittere, nec posse non prombere actuo
Prob. Irimo , quia aut inritates adductae quaest. praecedenti ostendunt , necessariam esse hujusmodi praedefrutionem in omni providentia : Sanctus Israeει plastes eius e sin-
ficaciter praefiniendo. Scripturis concinunt Patres. Aug. in 'illud Apost uir est , quiis diserenis r .suhdit : me discerni , qui unde discernamns, impertiis videlicet per gratiam, de per efficacem praedefinitionem bonorum operum; Et in Enchiridio, cap. Ios. Nullussa fabrio , nisi quem Deus, voluerix isalvare a
quod esset falsum , nisi Deus adfus bonos praede rei essicaeiter, sed solum habereteorim vellestatem, seu voluntatem condi. tionatam, quae comminus est praescitis , dceleres. Prob. secundo a posteriori, quia naturalis instinctus ad gratias agendum Deo, non sinium pro auxiliis ad bene operandum, suae dantur etiam male operantibus, sed etiam pro ipsa bona operatione, undicat, quod ex natura rei, atque adeo in omni providemma Deo tribuenda sit bona operatio ; ergo
illaec in omni providentia emaciter praeci,
finitur. Consequentia sequitur. Antecedens probatur, quia instinctus naturalis non d, tur relate ad ea, quae pcr accidens contii gunt, sed relate ad ea, quae per se, & ex natura rerum ; ergo ex inllinctu illo. naturali bene colligitur, non esse per accidens in hac tantum providentia, sed per se,. quod actus boni Dcq tribuantur, atque adep pra ,sniantur.
. Confirm. ex illo Christi Domini Jo. ἐ
Nemo potes venire ad me , nisi Pater, qui m sil me, ιν-evir eum: ergo impossibile est d,
xi aetum bonum citra praeviam divinam praefinitionem ; atque adeo in omni provi. dentia hujusmodi . praedefinitio est nece ria. Probatur consequentia, quia verba illa Christi, Nisi Iaran , qui misi. που, traxerie, indicant, bonam operationem non haberi principaliter a nobis sequentibus, sed a Deo trahente , amue adeo praedefiniente illam. Quale si posset in alia providentia bona operatio non praedefiniri, possemus ad Deum ire , - absque eo , quod Pater nos trahat , quod ex verbis Christi Domini est impossibile . III. Prob. demum a priori , quia Deus carere nequit persectione simpliciter simpluci ; atqui actu prosequi, ac intendere essi.
caciter omne honum, quod ponitur si ve ne. cessario, sive ex libera determinatione cre tutae, est perfectio simpliciter simplex: erisgo nequit Deus carere essicaci praedetas. uone relate ad quodcumque bonum , a que, adeo in Omm providentia necessario , ctus boni praefiniuntur . Major probatur et
Quia sicut est persectio simpliciter simplex
sie quodcumque verum cognoscere , &Uu cognosceae quodcumque cognkciabile ; ita est persectio simpliciter limplex
sic amare quodvis bonum , & actu illud - amare , quando amor non minuit libertatem divinam ad carendum qu
libet a se distincto. ; & est persedito etiam simpliciter simplex posse odisse ', & iactu
odisse quodvis malum, quando odium non minuit eamdem libcietatem; .atqui amare eLΨcaciter, seu praefinire actus bonos, qui I
bere ponunthu' a creatura, non minuit eam liberialem divinam , ut patet et ergo est
perfectio simpliciter simplex illos praefinζ
Confirm. Deus necessario actu amat setipsum a quia est. perfectio simpliciter si plex actu amare summum bonum; atqui eadem ratione, qua probatur esse perlaeti ' nem simpliciter simplicem actu amare sun mum bonum , di actu cognoscere quodvia