장음표시 사용
51쪽
Hs Testamenti, & Historiam Iesu Christi ab Evangelistis deseriptam . Nam si Infideles , Virioue inereduli velint eo serre veteris Testamenti typos , & Prophetarum oracula , quorum illi Iesum
Christum delineant atque adumbrant , haec eumdem adventantem velut oculis fidei demonstrant , certissime eom
ment , nihil gestum esse a Iesu Christo,
quod longe antea non depinxerint Vates illi Divini , nihilque esse in illius
doctrina , eui non respondeat aliquis Veteris Testamenti locus , indeque primo intelligent , talem harmoniam , seu e centum Librorum Prophetarum Veteris
Testamenti cum Libris Novi Testamenti, siu cum Historia Iesu Christi ab Evangelistis descripta , figurarum Legis cum
veritate Evangelii , cc Vaticiniorum t satissimae antiquitatis eum exploratissima rerum longe post gestarum historia , non posse es Ie solertem , ae subtilem mendaciorum , seu fictarum , & eommentitiarum fabularum in ordine distributionem . Secundo fatebuntur , Historiam Evangelicam non fuisse eonein- natam a versutis , fallacibus , vastis ,& malitiosis hominibus , sed descriptam esse x Viris simplicibus, apertis , candidis , & veritatis cultoribus , qui nihil ex Geulto , nihil ex insidiis narraverunt , sed ea duntaxat , quae de ventum Messia Prophetae Veteris Testamen ii praedixerant , quaeque ipsmet in Iessi Christo , vero Messa , completa viderant , & in eonspectu totius Nati nis Iudaicae gesta erant , litteris man
darunt , adeo ut ex eorum narratione ,
& Historia , quae cum Libris Prophetarum Veteris Testamenti admirabili concordia quadrat , liquido constet , eos nec animum habuisse alios decipiendi , nec potuisse. , etiamsi voluislant , falsa eomministi Vaticinia , quin statim omnium Iudaeorum testimon tanquam impostores detecti , eonvicti ac declarati , in totius Vulgi , --niumque Nationum fabulam abirem hiane mirabilem Prophetarum. Veteris Testamenti eum Historia Evangelio , in Libris Novi Testamenti exarata, , concordiam late ostendemus in nostris
Dissertationibus De 'seriis , o amnis Iesu Chri si , quapropter , observare nune semeiat , Prophetas praedixisse adventum Messiae , qui ex stirpe Abrahae& Jacob , ex Tribu Iuda , & Familia
Davidis , Regis , pria iturus erat , eo tempore, quo a Tribu Iuda, seu a Natione Iudaica Regnum deficere debebat , post quatuor Monarchias , a Da niele in somnio Nabuchodonosoris explicatas ; post Hebdomades septuaginta , ab eodem Daniele memoratas . Addunt insuper Propheis hujus adventus Mes.sae impleti temporis Notas toto orbe conspicuas , nimirum , ruinam Regni Iudaici, cessationem Sacrificiorum, Gentium vocationem &e. Destribunt denique cireum stantias loei nativitatis Mesistae in Bethleem , educationiς in NaE reth , praedicationis , doctrinae , miraculorum , Moriis , Resurrectionis , Ascensionis in Coelum . Haec sunt , quς de ventum Μessia Veteris Testamenti Propheis cecinerunt oracula , cum quibus persectissime consentiunt Libri Novi Tel amenti , in quibus HistoriaA I su Christi eonscripserunt Evangelisti , quippe qui ita clare ostendunt , h omnia Sacrorum Vatum de venturo Minsia Oraeula in Iesu Christo suisse completa , ut eorum eventus , semota omni obscuritate, nunc omnium oculis sit προ spieuus . Hse igitur concordia , quς r peritur inter Libros Prophetarum veteris Testamenti & Libros novi Foederis , in quibus describitur ab Evangelistis Historia Iesu Christi , invicte adstruit sinceram Evangelistarum fidem . Nemo quippe, nisi, mente captus, dixerit, hane concordiam esse eoitionem, seu factionem elandestino impostorum scelere conflatam. Octavo , eandorem & integram Apostolorum atque Evangelistarum fidem indubitatam reddit duratio, seu perpetuitas
doctrint Evangeliet , euius satores ac propagatores iuerunt Apostoli , & Evangesistς . Nam si Vaticinia , quibus Apostoli & Evangelisti probarunt , Iesium Christum esse Messiam , Prophe tarum Oraeulis predictum , non fuissent Vera. , & germana Prophetarum Vaticinia , sed iusa, & ab Apostolis, Evangeli-
52쪽
Biseue promia , non potuisset Christiana Religio , his sinitiis & commentitiis seperstrem Vatieiniis , diu permanere ,
sed progressia temporis, eum non a Deo data & inspirata fuisset , sed ab hominibus inventa & excogitata esset , nullo extrins in impellente , dissipata & di soluta si isset , suoque se cito obmisset in occasu , sicut apposite aiebat Gamasei, qui Judaeis , in Generali Concilio longregatis , & ad extirpandam penitus nascentem Christianam Religionem
prompta & opportuna media ouaerentitus, respondit: se s ex hominibus con ιium hoe, aut opus, idest Christiana R ligio , dissolvetur : s vera ex Deo es , ποu poteritis di fiere illud, sicut legitur in Actis Apostolorum cap. 3. U. 38. &Hine videmus , potentissima olim aegyptiorum , Assyriorum , Chaldaeorum, Medorum , Persarum , C meorum& Romanorum Imperia finem tandem aliquando habuisse , & Gentilium Religionem , tot locis diffusam, suo proprio pondere in interitum ruisse : eamdem itaque seriem omni proculdubio nacta eL
set doctrina Evangeliea , seu Christiana Religio , si haee Vaticinia , quae in Iesu Christo completa esse affirmabant Apostoli , non fuissent vera & sincera Prophetarum oracula , sed .supposititia ,& ab Apostolis ad deeipiendos homines conficta . Atqui tamen Doctrina EvU- gelica , seu Christiana Religio , a s
ptemdecim & amplius seculis perdu-'rat, Iudaeorum artes & machinas fregit; inter multas , easque gravissimas persecutiones non siiccubuit , sed crevit, sumplietis ae mortibus aucta , propagata &illustrata est ; impiorum Philosophorum
oblatrationes compescuit, Oratorum et
quentiam elinguem reddidit , Magorum praestigia patefecit , Schisinatie rum seditiones coercuit , & Haereti eos exeeranda disseminantes dogmata , pr stravit ae gloriose debellavit . Tot pediseeutiones, tot Haereses, & tot tempestates moriae sint adverses doctrinam Evangelieam , armatae Philosophia , instructat eloquentia , quaedam etiam favore Primcipum sormidabiles , a quibus tamen vinei ae superari non potuit doctri
Grais de Musteriis T . I. Eu elisa , sed potius qnasi saxum ,
irati maris fluctitas verberatum , stetit hactenus immota , semper viorix , ut impleretur oraculum Iesu Christi ,
dicentis : Et portae Inferi non primat bunt ad inus eam Ecce υobis eum sum usque ad ce ummationem evit. Postremo , candorem Apostolorum &Evangelistarum e mendat maxime sublimitas doctrinae , & vitae sanctimonia Legislatoris, seu Iesu Christi , qui ,
liret , secundum hominum existimati nem , pauper , humilis, abicistus , ereditus Fabri filius , a Principibus N tionis suae Iudaicae damnatus ut impius,& tandem duos inter Latrones crucifixus , universum orbem , varias in Religiones dissemim , non machinis bellicis , non Philosophorum syllogismis ,
non Rethorum eloquentia , non ille=bris voluptatum, non pollicitatione opum,
honorum , & divitiarum , sed onerum admirabilitate , & perpetuo sanctissimae& innoeentissimae vitae tenore , in suam coelestem , & carni sensibusque invisam
doctrinam pertraxit , totum genus h minum coelestia docuit, terrena dedocuit, a sensibus avulsit , ad amorem rerum coelestium revocavit , tumultuantes Stoi-
eos repressit , Epicureos abegit , Phil sophorum greges aut sibi adstivit , aut dissipavit; reconditissimam Philosophiam imperitae multitudinis animis in vit ,
temporalium contemptum , aetemorum
que amorem Viris carnalibus & perdiatissimis inspiravit , eisque persuasit , ut omnes suos affectus studiaque sua in s lum Deum vin serrent , in quo uno &errorum medicina , & virtutum sanctia monia , & summa felicitas posita est .
Quis tam caecus , ut non videat , haec omnia esse divinae omnipotentiae mir
cul a , quibus toti orbi innotuit , Iesum Christum esse verum Messiam , Pr phetarum oraculis praedictum , sicut revera agnitus est , & nunc in universo orbe ut verus Deus , & ins fias adoratur Iam vero , si infideles iVirique inereduli totam Iesu Christi inter homines vitam observent , i venient , eam nihil aliud suisse ,
53쪽
quam. morum disciplinam, vitiorum censuram, virtutum normam , paupertatis , humilitatis , immo innocentiae totius
exemplar, nihilque Jesum Christum docuisse aut pracepille , ad quod ipse suo
exemplo alios non provocaverit . Praecepit Jesu Christus innocentiam : ipse sic vixit , ut nec subornati telles , cum id variis modis conarentur , reperirent , quod probabiliter calumniari pollent . Innocentiae Iesu Christi testimonium perhibuit Pilatus Jud. aeis dicens : Inn cens ego sum a sanguiue in Ili huius, vos videritis. Contelluς eli etiam infelix proditor Judas , dicenς : Peccavi , tradens sanguinem roseum . Docuit Jenis Christus mansuetudinem : ipse , inllar ovis, ad mactationem ductus est , suisque pepercit inimicis & pro eis Deum rogavit. Docuit Iesus Chri ilus paupertatem: ipse pro nobis adeo egenus saltus est , ut non haberet , ubi reclinaret caput suum . Deterruit Jesus Chri ilus ab ambitione & fallu : ipse discipulis suis lavit pedes , N. omnibus omnia factus , accommodavit se se his , quos ad se trahere studebat . Ut homines salvaret , homo factus es , ut peccatores sanaret, cum peccatoribus iamiliariter versatus est , ut Judaeos alliceret , circumcisus est , purificatus est , observavit Sabbata , baptitatus est, ieiunavit, vicit mansuetudine , vicit beneficentia , vicit ipsa veritate , Vicit miraculis , quibus , coram innumera Iudaeorum turba a se gestis , certissimam fidem adiunxit , nee quidquam ex omnibus suis beneficiis praemii captavit unquam, non gloriam ,
non opeς , non voluptates , nDn Regnum , sed per Crucis ignominiam a secutus est nomen , quoo est supra omne nomen , dc dum nullum Regnum ambiit in terris , meruit Coeli ac Terrae Principatum . Non me fugit , paupertatem humilitatem , abiectionem , assionem , & Crucem Iesu Chri iti abnfidelibus , Viris ue incredulis ceu stultitiam contemni & irrideri , cum potius ex illi; indiciis Jesum Christum esse verum Messiam agnoscere deberent, Primo , quia Prophetae P dixerunt , Messiam , pauperem , humilem , abjectum , plagis deformatum , & omnibus opprobriis saturatum iri , sicut ostendemus in Dissertatione de morte & pastione Iesu Chri ili. Secundo, quia si Iesus Chrillus opibus , honoribus , potentia, alitique praesidiis humanis Mundum subegillet , nihil nisi humanum in pr
vagatione doctrinae Evangelicae mort
libus oliendisset ; sed dum pauper; humil:s , abiectus , ab omnibus contemptus & crucifixus universum orbem in suam doctrinam adduxit ; intellexerunt omnes mortales non humanis praesidiis
adicribi polIe doctrinae Jesu Christi propagationem , sed soli Deo deberi , qui
cordium inclinandorum , & ea quocumque vult , & quomodocumque vult , vertendi, omnipotentis limam habet potestatem. Tertio , postquam primus homo , seu Adamus , su erbia a Deo defecerat , voluit Jesus Chri ilus , Verbum Dei incarnatum , exinanire semetipsum ,& humilitatem proponere , quam imi
affemur. Tam altas enim radices in hominum , prasertim Ethni eorum Phil sophorum , animis radices egerat super bia , ut eam nulla alia, quam Dei humana carne induti pollet compescere humilitas, cui revera cervices subdit genus humanum , ubi vidit inanitam 3esii Christi Deitatem , obnubilatam M testatem , & summam mortis Crucis humilitatem , ita ut nullos amplius homines paupertas Jesu Chri iti ostendat , nisi avaros , nec humilitas nisi superbos , nee patientia nisi iracundos , nee Crux nisi delicatos , nec mors nisi timidos. Hi soli , inquam, homines paupertate , humilitate , & Cruce Chiilii
offenduntur , quia aegerrime serunt , tanto se pondere urgeri, lauto incitari divini exempli stimulo ad sugam a terrenis ad Cculeilia , a temporalibus ad aeterna capes lendam , maluntque , pra vorum suorum affectuum tenebris occaecati , obtrectare tantae aut horitati , eamque detrectare penitus , quam illi cedere , & in meliorem frugem resipiscere . Denique , dum Infideles , Virique increduli legunt in Historia Iesu Christi paupertatem , humilitatem , a jectionem , & ignominiosissimae ejus
54쪽
Cmeis supplicium , deberent agnoscere eandorem ac bonam fidem Evangelistarum , qui in deseribenda Historia Iesu Christi eum facile haec omnia , quae , iuxta existimationem hominum , nihil ad gloriam Iesu Christi eonferebant , potuis leni filentio obvelare , vel saltem
levi brachio attingere , ea tamen cum omnibus circumstantiis vulgarune , nihilque celarunt eorum , quae Iesum Christum pauperem , humilem , abiectu ira , contemptumque in terris reddiderunt , ut inde palam omnibus facerent , se in describenda Iesu Christi
Historia st palpandi assentandique vitio , quod omnibus impostoribus cong nitum est , penitus alienos fuisse , seque non propriis affectibus indulgere , vel sitis commodis inservire , vel vanam
gloriam aucupari , vel struendo mendacia homines in errorem inducere V luisse , sed isti veritati litasse , eaque duntaxat , quae oculis hauserant , omniumque testimoniis erant comprobata , scriptis consignasse . Uerum , hanc Infidelium , Virorumque incredulorum o lectionem , e paupertate , humilitate ,
abiectione Iesis Christi , & ex doloribus quos in Passione , ese in Crucesila pertulit , petitam , pleniuς in Paragrapho Muenti diluemus , ubi obiectis Infidelium , ae Virorum incredui ram faciemus satis. Abunde itaque se ficiant haec , quae hactenus adduximus
momenta , ad probandum , illa Vaticinia , quae in Jesu Christo fuisse completa , affirmarunt Apostoli , & Eva gelistae , non fuisse ab illis excogitata ,
i d esse genuina Prophetarum Orac la , quorum Veritatem Coeleste Numen inspiravit , Sancti Prophetae prodiderunt , Apostoli & Evangelistae suo sanguine stabilierunt , repentina Religionis Gentilium abolitio , morum t tius orbis , qui eorruptissimi erant , immutatio , doctrinae Evangelicae per universum Mundum propagatio manifestant , miracula testantur , sanguis Martyrum clamat , ruina & calamit tes Iudaeorum , quas in paenam ill rum incredulitatis , a tempore Passi nis Iesu Christi , quem occiderunt, eis inflixit Deus , notissimam reddunt , doctrinae , vitaeque Iesu Christi sanctitas comprobat , & omnium pene se tium , per quas diffusa est Christiana
Religio , consensus extra omnem dubiistationis aleam ponit, adeo ut se se omnium hominum dementissimos exhibeant Infideles ., Virique increduli , dum malunt in suis plusquam Cimmeriis tenebris iacere consepulti , quam expergisci ad fulgentissimam dostinae Evangelicae lucem , & agnoscere veritatem & antiquitatem Vaticiniorum , quae in Iesu Christo completa fuisse invictis momentis demonstrant Chrisstiani is
55쪽
Iu quo ditauntur obiectiones Infdelium , Virorum incredulorum , negantium , Iesum CDrytum esse verum Messiam , Prophetarum Oraculis praed tum
c Um infigetes , Virique increduli exa humilitate , abiectione & Passione Iesu Christi occasionem sumant negandi Iesum Christum esse verum Mestiam , Prophetarum Oraculis praedictum, ab hae obiectione diluenda ducemus husus Para-νΨhi exordium. objiciunt itaque, & dicunt, multa de Iesu Christo doceri a Christianis, quae ex Historia ejusdem Jesu Christi ab Evangelii is deserinta aperte salsi convincuntur . In primis , docent Chri itiani , Jesum Christum suisse innoeentissimum, ab omni peccato immunem , immo im eccabilem ; Et tamen Evangeli istae fatentur , Jesum Ch illum a momento Concenti nis suae usque ad ultimam vitae suae periodum miseriis, calamitatibus, & gravissimis poenis, quas iustus Deus sentibus duntaxat & peccatoribus instigere solet, obnoxium suisse . Secundo, docent Christiani, Iesum Christum in rebus adversis aeque ac secundis sibi semper constantem fuisse , propositi tenacem, seriem , Se impertu batum ; Et tamen Evangelistae scribunt,
Iesum Christum, instante supplicio Crucis, caepisse taedere, pavere , toto corpinre sanguinem sudalle, & ad mortem usque animo filisse contristatum. Hic autem metus supplicii , vel impendentis mortis timor, non eadit in Virum sortem ae sibi bene conseium , quandoquidem ipsit mei Ethnici , Phocion , Atheniensium Dux, iam moriturus, & Socrates, Philosophus, omnium Iudicum calculo damnatus, nihil de vultu semper sui simili demutarunt, sed potius irretortis oeulis, interrito vultu , & animis non solum impavidis atque intrepidis, verum alacribus, quasique gessim us, mortem exceperunt . Tertio,
docent Christiani , Jesum Christum, seu
Verbum Dei incarnatum, ex summaeli ritate , qua dilexit homines, non in aliud carnem humanam indutile , & in hune Mundum venisse, quam ut illos, captivitate Diaboli obstridios, in libertatem as. sereret , eosque indebita sua morte Deo exosos reconciliaret; Et tamen Evangelistae eonfitentur, Jesum Christum non ta tum mortem suam reformidasse, sed Cr.eiet vel ignominiam, vel acerbitatem , per quam salutem Mundo afferre debebat, exhorruisle ; quod sane prorsus est a charit
te alienum , cujus propria vis est, ac mu -
nus singulare sermidinem omnem procul
f excludere, alacritatem adferre pro trillitia, nihil ad se spectare, totam semet aliisl prosundere . Quo pacto igitur Christiani' dicere possunt , Ielum Christum generis: humani amatorem sitientissimum suisse ,
qui non coni anter modo , verum etiam
i timidissime mortem adierit, & de tuen-l da vita sua tantopere suerit solicitus ' Certe , nihil minus quam amat , quit seipsum amat . Denique , Christiani do-l cent , Jesum Christum persesiam obel dientiam Deo , qui ad redimendum ge-
. nus humanum. moriendi praeceptum eLimposuerat , exhibuisse ; Et nihil se-: eius Evangelistat narrant , Iesum Christum suam mortem conceptis verbis dei precatum suisse , Deumque exorasse ,. ut calicem , quem ei propinabat , abi ipso tranqferret : Pater mi , si posbile es , transeat a me calia kte . Et :Pater , s vis , t,ausfer cal com Hum a me . Haec autem oratio Christi , de
precantis morteiri, non solum non ex arimit ahsolutis si inam obedienti .un , sed
etiam ostendit primo, Jesum Chrillum non sui se
56쪽
suisse omnipotentem . Si enim se isset
omnipotens, non orasset, ut a se trans-
senetur ealix, quem bibiturus erat, sed illum a se omnipotenti virtute sua amolitus
suisset. Secundo, haec oratio Iesu Christi his verbis concepta e Si possibile est i Si vis , indieat , Jesum Christum ignorasse
uoluntatem Dei, & de ejus potestate dubitasse. Nam si Christus cognovisset voluntatem Dei , Ac de ejus potestate non dubitasset, tae verba inter orandum non usirpasset : Si possiliis es : Si Gis: non orasset , quod non volebat Deuς , seu translationem Calicis : non orasset quod
se novisset non exoraturum; non orasset, ut non occideretur, quia , stante irrevocabili Decreto Dei de ipsius morte, praescivisset Oeeidendum sese. Ex his igitur paenis , & miseriis , quibus in terris o noxiuς fuit Iesus Christiis , ex illius p vore , taedio & trillitia , instante mortis supplicio, atque ex verbis illius, ignominiam Crucis deprecantiς , inserunt Infideles, virique increduli, salsa cise , quae de innocentia , conifantiae & sortitudine Iesu Christi , de illius charitate, patientia , persectissima obedientia , omnipotentia, & omnigena scientia iactare silent Christiani , ae subinde negant , Jesum Christum esse verum Messiam, Prophetarum oraculis praedictum.
Respondeo ad singula huius obiectionis eapita , & ad primum dico, Jesum Christium fuisse innocentissimum , & ab omni peccato immunem , licet miseriis , poenisque , quibus , post lapsum Adami , omnes mortales sebiaeent , voluerit esse in terris obnoxius . Ad redimendum quippe genus humanum Iesus Christus , verus filius Dei , verusque Me sis , a Patriarchis expectaruς , & a Prophetis praenunciatus ,. persectam hominis naturam assumpsit , Corpus sens bile & animam naturalibus pallionibus obnoxiam , . nec tantum dignatus est hominis accipere conditionem mo talem , . verum etiam plurimis malis
noliris conflictitam , quemadmodum ipse testatur in Psalmo , n leta es matis anima mea , & adstipulatur Paulus inqu ens : Debuit per omnia fratribus assimilari .. Nimirum , ea mala naturae
humanae in se recepit , quibus nobis r medium afferret. Hequeque tamen recepit omnis . Nam omne malum , aut culpa
est, aut ex culpa prosectum, quod paenae malum appellant Theologi . De culpae nostiae malo , & de virulentis fructibus, qui ex eo promanant, videlicet de ignorantia in intellectu, de malitia in volu tate, de pronitate ad malum in appetitaeoncupiscibili , & de difficultate ad op randum bonum in appetitu irascibili , de his, inquam , quae culpae nostrae malum spectant , nihil prorsus attigit Jesus Christus , verus agnus immaculatus , & selus per se a peccato liber . De n
stris vero malis paenae , tantum accepit, quantum nobis expiaiebat , & qu tenus illius dignitati non derogabat , hoc est , naturae nostrae mala poeni in se recepit Jesus Christus , quae dunt
xat communem hominis laoli conditi nem generaliter consequebantur , eiusmodi sunt infantia , imbecillitas aetatis , sitis, fames, lassitudo , tristitia . dolor , dormituritio , & mille nolinae nutus vitae labores . Haec mala paenae , quae ad haerent naturae nostrae, quamquam a primigenia protoparentis nostri Adami laba originem habeant , tamen. , quoniam peccata non sunt , & pollunt cum summa virtute cohaerere , Christus cum no-ltra naturae sponte in se recepit, uti nam , qua nostram expiaret impietate1n-Ea tamen mala rinae , quae communem hominis lapsi conditionem non con
quuntur , sest nobis fgillatim accidunt , Iesus Christus , assumendo naturam n stram , in se non recepi L, cujus generiς
sunt morbi, vitia membrorum, vitia mentis , vitia corporis ,. deformitas , monstrositas , atque his consimilia . Ab his omnibus suit immuniet Iesus Christus , tum quia dedecebant illius digni. tatem , tum quia nihil habitura sue rant momenti ad nostram silutem. Nee solum Iesus Christus mala paenς ,. quae communem hominis lapsi conditionem
generaliter consequuntur , cum no stra natura in se recepit , verum e
iam, , naturae nostri affectiones , seu passiones , metum 4 dolorem , spem , gaudium , iram , odium , dc reliquas ,
57쪽
quae sint eiusmodi, ut citra vitium queanteonsilere, assumpsit, cum hoc tamen di erimine , quod illae affectiones , seu passiones in nobis propter naturae nostrae , peccato Adami saueiatae, depraUationem, saepius per ignorantiam ferantur in id quo esset repudiandum , refugiant ea , quae essent expetenda, tenebras offundant menti , praeeant rationi cui parere deberent , quo fit , ut malis , qui illis passonibus non resistunt, vertantur in occasionem materiamque peccandi . At , Jesus Chri liuet , quciniam naturam hominis induit , vlurimis quidem incommodis , ex Adami culpa nariς, obnoxiam, immunem tamen a o Omni depravatione viti rum , ne poterat quidem affectibus naturae ad malum solicitari, quippe qui, uti particens non erat maculae genitalis, ita ne reliquiis eiuς fuit obnoxius, sed horum naturae nostrae Uectuum quidquid fuit in illo, cellit in cumulum virtutis, gloriae, ac meritorum . Hinc apparet latissimum discrimen , quod intercedit Iesum Christum inter & omnes mortales . Dialoribus siquidem, mnis ac miseriis iusto Dei
iudicio subduntur necessario omnes modi tales propter oeccatum Adami, quod per seminalem propagationem ad omnes ejus polleros via ordinaria transfunditur . At Jesus Christus, a peccato Adami in vim conceptionis tuae omnino liber , utpote non per seminalem propagationem ,
sed sola operatione Spiritus Sanhti in utero Virginis conceptus , sponte , libere , nullaque necelsitate adactus , naturam nostram una cum doloribus, miseriis, ac poenis , ad redimendum genus humanum , in se recepit. Deinde, aflectus nostri , seu palsiones , in omnibuς posteris Adami ad turnia nituntur, obturbant rationi, di refugiunt ab honestis, non na- tunae quidem vitio, sed chilpae, cuius reliquiae sile penitus inhaeserunt , ut compesci fraenarique nos lint , evelli radicitus nequeant . At , Jesus Christus , qui naturam nostram , nulla peccati l be vitiatam , assumpsit , non potuit ab esse:tibus , seu passionibus , quas tum nostra natura susscepit , impelli ad
peccatum , nec eius innocentia vel minimum laedi , offendi aut perturbari ,
Sed dicunt Infideles , virique increduli , Deus poenas non instigit nisi sontibus, sub Deo quippe iusto nemo miser , quo sum igitur Deus saeυissimis poenis in Iesum Christum , quem Christiani innocentissimum , omnisque peccati expertem praedicant , animadvertit , eumque ignominiosissimae mortis supplicio affici voluit - Huic Infidelium , Vir rumque incredulorum objestioni abunde faciam satis in Diilertatione de fatis actione Iesu Chrisi, qua oro ter , hic hr
a Iesu Christo , licet innocentissimo , exegisse , quia Iesus Christus , videns , nullum purum hominem posse fatisfacere iustitiae divinae offensae per peccatum Adami, tum quia illud peccatum habebat malitiam infinitam, tum quia persona divina laesa superioris ordinis erat, voluit ,
inquam , Iesus Christus , Filius Dei , ex
stagrantissima charitate , qua dilexit homines , carnem humanam induere , n stras poenas in se recipere , se vadem , sponsorem, ac fideiussorem 'o nobis apud Deum, Patrem suum , constituere , plenamque & exuberantem, prosust ne Sanguinis sui, qui erat valoris seu pretii infiniti , satisfactionem ei exhibere . Hanc fore causam dolorum , quos Iesus Christus , etsi innocentissimus , Pro reconciliatione generis humani cum Deo , perferre debebat , spiritu prophetico a status oraedixit Isaias cap. 33. nbi haec habet . Non es thecies ei neque decor, υidimus eum , non erat a pentis , oe d siro:mus eum , despecitim nmissimum Uirorum , virum dolorum fciem tem infirmitatem p quas absconditus υuiatus eius, oe despectus , uniti nec reputa- Uimas eum . Vere uis euores nostros ipse
tulit, o uosi res nostros i e portavit, σ
58쪽
is ad occisonem ducetur, strias aguus o ram tondentese Mytumescet, o non aperiet suum . . . . Propterscelus populi mei percussi eum .... ipse peccata militiarum tulit oee. Sola igitur erga homines lapsos ardentissima eliaritas Iesu Chrilli causi fuit, cur ipse naturam nostram assiimpserit, & ,
licet innocentissimus, tot doloreς, tam graves poenas, & atrocissimae mortis 1bpplicium subierit, alioqui de nobis omnibus miseris peccatoribus actum penitus & conclamatum fuisset, nullaque resurgendi spes
assulsisset, nisi Iesus Christus, verus filius
Dei, pretium redemptionis nostrae morte sua Deo, Patri suo, in Ara Crucis pro nobis exolvisset. Ad alterum objectionis caput Respondeo, vehementer hallucinari Infideles, virosque incredulos, qui ex taedio, pRVO-re, & tristitia Iesu Christi, instante Crucis supplicio, inserunt, Iesum Christum
non ruisse sortem & constantem virum ,
sed timidum & ignavum , eo quod mortem resormidaverit. Quid igitur Infideles, virique increduli ibrtem & conitantem virum negabunt, qui ad ingens malum iam irruens exanimetur Numquid in eo sitam esse sortitudinem putant, ut homo non sentiat , quae naturae suae sunt molesta insensaque λ At istud tantum a esse , ut viri sortis existimem esse , ut
immanis potius aut stupidi , suique sensu carentis esse dixerim , sicut constat exemplo vel deploratorum hominum, qui intrepidi sibi mortem consciscunt , vel maleficorum quorundam & miserandorum hominum, quos non raro ad supplicium eum risu ire videmus, iocari in obvios, maledicere Magili ratibuῖ, atque omnino quaedam facere morituros , quae solent ebrii. Num istoς forteς viros appellabimus, quod nihil expavescant, nihil cruciatu commoveantur An amentes potius , seros , ac stupidoς Certe natura nobis in ipsis vitae principiis nostri charitatem insevit, ut appetamus ea , quae incolumitati sunt amica , restiamus vero ab iis , quae ledunt . Ergo non sentireres naturie molestas, non est sortitudo, sed eas constanti pectore vincere ac pedipeti, subindeque sortis ille iure optimo diei debet, qui periculum aditurus, e
horrescit animo , exalbescit vultu , cui palpitat pedius , cui refugit sanguis, cui gemitum exprimit dolor, immo hoe fortior iudicari debet , quod naturam re fugientem vincit. Nam quod duris ultro rebuς se obiicit, virtutis est , quod ex pavescit, quod am gitur, naturae est. Nemo militem sortiter in acie pugnantem appellabit ignavum, si colorem mutavit, si comae riguerint, si gemitum ediderit; iuste vero obiicietur ignavia, si terga verterit , si locum deserat, si clypeum abiiciat . Itaque non commoveri periculo mali prementis & instantis , animi est , aut non intelligentis periculum , aut bruti stupidique . Non sentire malum iam praesens , stipitis est, adeoque
non hominis, ut ne animantis quidem; neutrum certe viri sapientis . Nemo a tem fortis, qui stultus. Infantes , ebrii, furiosi, cum risu serrum excipiunt. Cur ita Nempe , quia non intelligunt periculum . Neque hoc nomine sortes , sed miseri a nobis indicantur . Iam vero , si nune Passionis Iesu Christi ei r-custantias expendamus , inveniemus quidem in Iesu Christo resormidationem mortis , trepidationem , in iis relinquendis , quae erant naturae amico , reluctantis animi sensum , & id genus
alia pavescentis animi signa, quae tamen non impedierunt, quominus Jesus Christus heroicae sortitudinis munus constanter in sua Passione obierit . Enimvero
Judae , proditori suo , dixit : Quod facis , fac citius . Imminent impietatis Ministri . Adventat proditor cum in f lieissima eohorte . Iesus Christus , volens tot Martyrum millia, qui eius mo tem erant imitaturi , exemplo suo instituere, quomodo sece deberent gerere, ubi earnifex dirus urgeret , ubi saevos
intentaret cruciatus , secretum captavit locum, orantibus idoneum , taedere ca
pit , ne sibi displicerent Martyres smilia patientes; abiecit se humi , hoe s
cto docens , non expedire Martyri supplicium aditum, ullis sitis inniti viribus
aut meritis. orat Patrem in media tria stitia , ut mortem transferret , sed hune naturae nostrae, quam assumpserat , asse-
mim infirmitatis e vestigio vincit , &
59쪽
se totum palmae voluntati permittit . Admonet dormitantes Apostolos, ut vigilent, orentque ἔ mox obvium se praebet quaerentibus , altonitos confirmat , trepidos provocat, proditorem etiam osculo dignatur & amicum vocat , patienter
ad occisionem ductus est, non se subduxit, non reluctatus est. Passus est se fictis eriminibus accusari, passus damnari, obticuit. Blasphemantibus non retulit contumeliam, & oravit pro Crucifixoribus. Quis non videt , illas Passionis Iesu Christi circumstanti ac omnes nihil aliud demonstrare, quam Iesum Chri ilum ex assumptae naturae nostrae imbecillitate , mortem vicinam horruisse, sed ope divina & virtute obedientiat eamdem cum eximia patientia & summa fortitudine subiisse Non inficior quidem, in multis hoe animi filisse robur, ut in adeundis periculis nulla malorum metus, ac mortis reformidationis signa ediderint . At, ex iis rebus sortitudinis magnitudinem metiri haud debemus, quia expavescere , & non expavescere , est sortibus eum non sortibus, sapientibus eum stupidis & hebetibus eommune . Volens autem Iesus Christus nobis in Passione sua relinquere modestiae, mansuetudinis, patientiae, &obedientiae exempla, exhibere
argumenta humanitatis suae, non ostentamenta divinitatis, mortem resormidavit, naturae nostrae, quam assumpserat, inimicam , quam tamen sorti constantique animo oppetiit.
Ad tertium obiectionis Caput Respondeo, tantum abesse, ut haec mortis resedimitatio , quam Iesus Christus tempore Passionis suae exhi it, quidquam derogaverit infinitae ejus eliaritati, qua dilexit nos, ut potius illam magis commendaverit , atque illustriorem reddiderit. At enim, ideo Jesus Christus mortem reformidavit, ideo taeduit, ideo Sanquinem sudavit, quia homo erat, & quare homo factus est Nempe quod inessabiliter amans hominum genus illorum naturam cum incommodis, malisque poenis , quae cum illa cohaerent , non necessitate , sed libera voluntate , spontaneoque amore in se sustepit. Nonne igitur quo plura naturae nostrae incommoda recipere dignatus est Iesus Christus , hoc magis amavit An non ex
omnibus naturae nostr. e malis vel maximum est mortis reformidatio, quam Ie- Qq Christus amore nostri non recusavit Quod itaque ad na. item instantem tanquam homo pavescit ae lardet, hoc qua to infirmius, quanto dejectius est, quanto naturae nostrae communi imbecillitati similius, tanto magis amplificat & illustrat amorem Ies. Christi, haee omnia naturae nostrae incommoda, malaque poenae sponte assiimentis. Praeterea , qui potuit Iesus Christus mortem amantius suscipere , quam reipsa suscepit Proditorem familiarem nec a convivio, nec a codiporis sui communione seclusit , nec impium serentem osculum repulit. Quid autem supremo illo sermone , quem cum
suis habuit , amabilius ὶ Quid aliud sapit, quam singularem charitatem nostri Pluribus autem de causis voluit Iesus Christus in subeunda morte non alacritatem, non animum intrepidum , sed potius tristitiam, mortisque ostendere resormidationem . Primo, ut demonstraret , se naturam humanam assumpsisse, ad euius veritatem asserendam magis saetebat
haec patiens , quam sortis illa , & animosa supplicii perpessio. Secundo , quia haec tristitia , mortisque resormidatio , quam exhibuit in Passione sua, magis na-
tunae nostrae, quam assumpserat , conveniebat assectibus, quibus non tam admirabilis esse voluit, quam amabilis. Te
tio , nulla signa gaudii & alacritatis , sed potius maestitiae & luctus , tam in Passione sua , quam in toto vitae suae eursu dedit Iesus Christus , qui vitam absconditam, & mortem ignominiosissimam pro salute nostra elegit, corpus asi sumpsit, quo nullum unquam fuit algoris, aestas, laboris, inediae , doloris impatientius . Animam assumpsit , secundum omnes suas vires, senuis acerrimi. Nihil , ad leniendas aerumnas , quascum nostra natura suscepit, sibi opitul ri voluit sua bona, quorum triplici genere , secundum tres hominis status, erat abunde locupletatus; non purissimam in nocentiam, quae quidem tam a paenis debebat esse immunis, quam erat aliena a culpa; non charitatem , quae amantibus
60쪽
molestiam adimit ; non invictum an, mi robor , quo plerique in perserendis
tormentis alacritatem , laetitiaeque exundantiam demonstraruat ; non redundantiam gaudii, quo eius pars superior pedisundetatur in partem ipsius inferiorem ;non gratiae plenitudinem , quae naturae tollit imbecillitatem ; non denique visionem beatificam , seu divinitatis stulti nem, qua a momento conceptionis suae vi unionis Hypostaticae personae divinae cum natura humana , potiebatur , quae que in nobis, dum erimus in Patria, a cebit facultatem molella patiendi. Nihil horum , inquam, sibi passus est opitulari Iesus Christris , sed voluit, ut corpus suum & anima sua ad omnium dolorum sensum integra vigerent usque at m mentum emigrationis. O immensae ch ritatis Iesu Christi erga homines inem bile argumentum t Quarto , Iesus Christiis in Passione sua non hilaris, nonani, mosus esse voluit , sed trittis , quiλ, ut superius diximus, haec trittitia magis quadrabat eum Prophetarum Oraculis, qui Jesum Christum sub hac persona malu
runt inducere, ut eum nunc Agnomin- sueto compararent, nunc multis plagis li-Ventem , nunc abiestam , obmuteicentem, & omni destitutum humano praesidio repraesentarent , nusquam hilarem , alacrem, erectum, animosum. Haec Prophetarum oracula implevit in Passione sua Iesus Christus, tristitiae laxans habinnas , & amarissimo inlice potatus, cuius hibendi alacritatem suis duntaxat Martyribus servavit, pro quibus infirmatum est caput ut membra sertia evaderent , & in perserendis eruciatibus laetitia gestirent.
Ad ultimum obiectionis eaput Re Mndeo , hanc orationem Jesu Christi :Patre s possibili es, transeat a me calix Me o Et Pater, si vis , reansfer calicem
istum a me, non esse contrariam obedientiae Iesu Christi, eiusque omnipotentiae,& silentiae, quam habebat de voluntate Patris sui, ut moreretur, sed solum vo-hiisse Iesum Christum ea ratione ollem dere, duas in seipso esse voluntates, humanam videlicet, quae propter infirmit tem camis recusabat passionem, & Di-
vinam, quae ad subeundam mortem promptissima erat. Quod enim ait, set ις, &ῖν ibiisse; non est dubitantis, aut ignorantis voluntatem Dei, sed naturalem aD sectum, humanae naturae cohaerentem ,
submittentis voluntati divinae, perinde ac si dicat : M pater, sentio quiuem me u tu humanae , quam nim de te, sed iam re , assumpsi, naturatim lectum ,
mortis acerbissimum calicem vehementer reformidantem refugientemque ; Uerum, haec mea , ex parte natura humanae, quam si, bere assumpsi, viluntas es, non tua. Hoceiam tibi meexm eommune non est, quod
factus sum iu similitudinem camis peccaTri, habitu tum animi tum corporιsimentus ut homo. As nihil me m et naturalis i se naturae, quam assumpse, ctus, quominus tibi perfectissme obediam , ad hauriendum calicem , quem scio σω mihi propinari , sm paratissmus . Carne quidem, qua imbecillis es, exhorreo , at oi itu , i promptus est, whementersitio - Non vult mori sensus , quia mors infensa natura, stit mortem spiruus, qu0pe qui oneris human. stit Ialatem. Ttis
ergo, Pacer mi, voluntas fiat, non mea iaiad haee satis hactenus dicta fuit ad diluendam primam obiectionem Infidelium, Virorumque incredulorum, qui , si attentius considerare velint se Iesum Christum, non ex necessitate , lad libere , nolirique amore , naturam nostram
cum plerisque malis , miseriis & incommodis , quae illi indivulse adhaerent, aiuredimendum genus humanum , assumpsi Gse, desinent tandem Iesu Christo exprobrare paupertatem ,. humilitatem , abje-kionem , mortis reformidationem , Mignominiosissimae Crueis supplicium . selpotius Iesu Christi in perserendis tot malis, miseriis, calamitatibus, & dirissimae
mortis eruciatibus, si opere laudabunt eximiam, & absolutissimam in nos ch, ritatem, mansuetudinem se patientiam, ac pei dissimam obedientiam, qua Patri suo plenissiniam & ad summos iuris apices exactam satisfactionem pro reconciliati ne generis humani exhibuit, eique factus est obediens usque ad mortem, mortem autem Crucis. Hoc pacto Infideles, Viri .e increduli si praeconceptum , quo in