De summi pontificis auctoritate, de episcoporum residentia, et beneficiorum pluralitate, grauissimorum auctorum complurium opuscola ad Apostolicae Sedis dignitatem maiestatemque tuendam spectantia. Omnia nunc primum in vnum collecta, congrueque diges

발행: 1562년

분량: 306페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

tum fuit, quam quod quotidie periministros sitos sacerdotes perficit,cur uerbum,quod per se sanxit, magis firmum,ratumq; fuerit,quam quod,non dico per Pontifices sed per Paulum,autylios Apostolos fanxit Non. n. cum Pontifices aliquid sanciunt, authraecipiunt novi,quod neq: Christus , neque Apostoli xtus pniis sanxerint,aut praeceperint,id Christus per eos sitiailiter sancire ditatur,sicut per Apostolos. illis enim idest, Pontificibus potesta. tem lanciedi,& praecipiendi dedit his vero potestatem, & sapisntiam. Vnde Pontifex,cum aliquid pricipit,quod neque Christus, neque Apostoli,denique quod neque Scriptura sancta praeceperit, non tanquam minister uerbi alieni, sed magis tanquam sui praecepti auctor,& Dominus est,neque.n. quod Diuinum est,pi qeipit, sed quod suum idest humanumdesto Lanctissimum sit,& tu. sissimum, neque tam Christus in eo,quam ipse loqui dicendus est,quia scilicet non id praecipiat, o quatur secundum datam ibi sapientiam,ut quidem data est A postolis,& Prophetis,qui tanquam ministri uerbi scripturas canonicas .secundum Ecclesiae Catholicae traditionem nobis reliquerunt. inquas quidem busephemus est,quisquis in eis Diuinae,& humanae sapientiar Epipi' irem idest connexionem ponit. Deinde si quod per se Christus interpretari uoluit in Evangelio,non magis certum firmumq, est, quam quod per Paulum cur m3gis ratum,firmiunq; fuerit, quod per se praecepit, quam quod per Paulum' non . n. magis certum est illud quod Dominus per se interpretatus est,ex ore Dian iv. de lactantium perfecisti laudem de pupris clamatihus in templis, & dicetibus Osanna Filio David,quam ilhild,qRod per ministrum 49 Matthaeum, dicite sita Sion,ecce Rex tu; suen itibi' εuetus, sedens subemasinam pu Jum subiuges . . itar ura dei ac sinini:festa Jo ram in uentre cn s msipulturae,ac resurrestionis Christi, quod Dominus per stipsum exposuit, quam quod per Paulum Agar, Saram duosςsi menta suisse pro fere a Dontinus in Evangelio,nonue scriptum est, inquit, in lege

Dei factu sti&nonpotest lolini Scripturaritod dixit, no pot tui hic criptura taequei dixit infiniter γρουή ed cum articulo, ut omnem Scriptur am Diuinitus in si1 iratam, ut Paulus dixit in istelligereinus quaecum aeque omni1 solui non possit,neces e est

172쪽

eiusde gradus sit in robore & firmitate. Quod si scriptura,quam Christus per Paulum insipirauit,& tradidit,taui posset doli , urictoritate hominis fert,ne illa seruetur hoc est enim lolui Scripturam .non seruari,sicut Dominus ait si circuncisionem accipit homo in Sabbato,nes luatur lex Moysis,ergo aut sol utpotest Scrii Ptura,aut haec non est Scriptura Diuinitus in I pirata,& Canonica Cum huius falsi dogmatis ortum eonsidero,videtur mihi locus dla Pauli,dico ego,no nominus ex eoruni numero esse, de quib,

beatus Petrus de epistolis Pauli loquens in quibus' inquit sunt quaedam difficilia,quae indocti,& instabiles deprauant,sicut di caeteras Scripturas ad suam ipsorum perditionem,imo non indocti solum sed docti,& in seripturis sanctis ualde eruditi. , ideat ergo,qui tradit,quod Christus per Paulum praecepit Mon esse eius, dem gradus in robore,& firmitate . atq; illa quae per se praecepit, hie diuidat eum Deus,qui Christum diuidit totum robur & firmitatem auctoritatis eius in sis ponens, quae per se Euangeli Zauit, in ijs uero quae per Paulum Apostolum, non totum illud robur. sed partem Caucat,qui robur,& firmitatem scripturae sanctae Diuinitus inspiratae minuit,ne apponat illi Deus plagas in Apoc sypse beati Ioannis scriptas, sicut scriptum est, Contestor omni

homini audienti uerba Prophetiae libri huius, siquis apposueriς id haec,apponet Deus super illum plagas scriptas in libro isto, Ns diminueritde uerbis libri prophetis huius, auferet Deus par. rem eius de libro uitae,& de ciuitate sancta,& de Iss, quae scripta sunt in libro isto,quq quidem non propter Apocalypsiem tantum seripta sunt sed propter caeteras quoque Scripturas sanctas,qua rum est una omnium sanctitas,pondus robur, di firmitas, su per Christum sue per Apostolos Euangeluatum sit, quod in ei*eontinetur. Verum quo magis bicoror intςllapatur, uideamu ex quibusdam Christi per Paulum praeceptis,quid de csteris eius modi iudicandum sit. Nam caetera Minquit,ego dico,non Dominus,siquis frater uxorem habet infidelem, & haec consentit hab, 4tare cum illo,non dimmittat illam, si qua mulier habet uirum infidelem &e. Hoe Christi per paullam praeceptum tradit hic auctor, non es eiiisdem gradus in robore,&firmitate, atque iulud, quod per se :Cliristus praecepit, at uideat, rogo quid do praecepti huius vi ,& robore pater Chrysostomus i cripserit in libro de Virginitate , in quo totum illud caput. 7. prioris Epistolae ad cor. eruditissime interpretatur. Quanta sinquit silet

173쪽

ἰ - . r. V. . Idest huius praecepti robur, di si Itas, demost,

strat cuncta Ecclesia uniuersalis,quae hoc . v. η σκι seruat,

ει seruauit semper, Hactenus Chrysostomus. Quid amplius san, ctissimus uir,& i Scripturis sanctis exercitatissimus,& Ecclesiae caethol icae doctor excellens dicere potuisset,si robur illius praece pii Christi in Evangelio,de quo proxime dixisset Apostolus, praeci pio non ego sed Dominus &c. demonstrare uoluisset' aut quis,si attente hunc locum,& Chrysostomi uerba perpenderit,dubitare poterit,quin haec Chrysostomus aduersus eos dixerit, qui idem, atque Laudator meus, sentiebant, & docebant, non esse scilicet eiusdem gradus in robore,& firmitate praeceptum hoc Z quia scilicet non recte illud intelligerent,dico ego, no Dominus. Quod quidem idem pater Chrysostomus his uerbis in eodem de Virginitate libro interpretatur,hoe,inquit, Paulus est,non hoc sciliciet Dominum Iesum per se prius tradidisseret alia multa,sed per Pa Ium nunc tradere,ac praxipere. Deinde subiungit, qu ta versi vis,& robur huius praecepti sit & quae sequuntur.&c. Scio Augustinum alioqui sanctissimul& in scripturis sanctis eruditissimum, cum non sic acciperet locum istum pauli,dico ego,no Dominus, ut optime alij ueteres patres acceperunt, n0n praeeeptum, sed conlilium hoc de coniugio fidelis cum infideli esse dixisse.Sic .n. ait libro. i. de sermone in monte nomini ca.a . non praecepit ex Domini persona sed ex sua persona monet. Et paulo supra, dbeebat, inquit, superius ex Domini persona ijs, qui sunt in coniugio,nunc uero ex sua persona caeteris dicit. Et libro. i. de Adulterinis coniugijs. c. ii. quale est praeceptum Domini non habeo, . tale est,non dicit dominus, sed ego. Et quale est, Consilium do, tale est,ego dico,nisi qu5d in nubendo, & non nubendo dici potest,utruinque bene fieri, sed alterum melius,quoniam utrumquς expedit, sed alterum magis .inoniugem uero infidelem dimittere, quia non expedit, non potest dici, bene feri, quia non expedit, quamuis licitum sit. Hunc sanctus Thomas ut fere semper fecimtus .eundem Pauli locum interpretans, consulendo, inquit, non praecipiendo dicit. Ego sanctos istos auctore s, ut supra dixi, non reprehendo absit,imo colo, di sequor, sed me reprehςndentium iure putem,si quid non probabile ab eis didicerim , non contemetus ea teris eorum optimis,di limatissimis doctrinis. Neque .n. i ii se seripseriint, ut se per omnia sequendos esse putarint,aut hoc

a nobis petierint. Ad potius quod idem, Aug*stin. ad F orthn

174쪽

pM manus impositionem ab episcopo, quae ordinatio Graece

''i' dicitur. Considerate ergo,inquiunt, uiros ex uobis τ. boni testimonij, quos constituamus super hoc opus, non dixerur, eligite, aut constituite nobiscum, sed considerate viros ex uos bis . . boni testimonij, ut iam cum Lucas iubiungit ,& elegerut Stephanum,&c. id multitudinem fecisse intelligainus, quod eis fuerat ab Apostolis iussum,ac non amplius, nempe considerare uiros boni testimonij, & quos inter caeteros tales esse iudicaruilios ex omnibus elegisse, idest, segregasse,&sic electos, ac segregatos prauentasse Apostolis, ut hodie loquimur,hoc. n.significat. & statuerunt coram Apostolis, qui illos eum precibus, &impositione manuum Diaconos ordinantur, & super Opus me serum constituerunt. Vnde expressam credo alteram partem

lius canonis Apostolorum .cuius supra memini , de bonis Ecelesie ab Episcopo per sacros Diaconos in usum pauperum diαspensandis . Quare, ut hoc quoque obiter ad latilitatem lege n. tium antio tem,quod nescio,quomodo oblitus, in libro meo de vi. ynodi canonibus praetermi, non puto tenendum ese , quod beatus Chrysostomus in Commentarijsact. Apost. scripsit, non esse in Ecelesia huiusimodi ministerium, & officium me larum in Diaconis sacrorum, neque Canonem xvi. synodi vj. quae huius patris auctoritatem secuta, docet, &doctrinam,Canone san xi , non fuisse illos. vij. Diaconos si crorum, sed tantii ministros mensarum . quod ab Ecclesii Catholicae sensu alienum est, quae cum Diaconos ordinat, Beati Stephani exe plum proponit, Cogitate, inquit ordinator theatum Stephaiam merito, pr ettim castitatis,ad officium istud electum,& cum precatur,ut existant inquit,digni gradu, quo in septenario numero beatum Stephanum Apostoli elegerui. Sed pergamus iam ad ea, quς sequutur. Multa,in qu praetereo ab hoc vero inconsideratissime dicta. quia nimis longus esset sermo, & longae ambages, tum quia ab iis, 'ius iam sunt confutata, poterunt multi eius errores agno.sti, atque emendari. Hic ille. At ego tametsi ex his, qus hacte. sum a mesunx noxata,qualia. e gent reliqua,possem relinquere cogitandum, anam ea n0n poeteribo,nihil, inquam, praetermitta. De incauti errent de ut saltem libri huius lector,uel agnoscat uearitatem, si eam tradimus fidelitex, uel si igno rare uoluerit, iuno retur,.6 inexcusabilis sit. Laudator vero meus,si ea q in lib.meo Praeterisse significat, q notare potuisset, aliquando rursus notaruae voluerit,

175쪽

voluerit, & fortasse corrigere, non poterit non prodesse, di mihi, & cxlcris, & sibi primum, sicut scriptum est. laborantem

agricolam oportet primum de fructibus accipere. Scd Perga mus uitiarius ordine. Rursus quod tradit de potuitate spirituali

immediate a Deo,aut mediate. i. per hominem , ut lite interpro

latur, auctoritate Pauli. ut sibi videtur, co firmas, Ipse inquit B. Paulus sciens, neminem p taedicare posse , nisi mittatur,ta quidem hoc amplius sciens, multum interesse inteream missionein, quae a Deo esset immediate, & illam, quae mediate ueniret per

hominem, licet & h ec legitima sit, & rata illa ut sitam Apol olicam inlisionem exaltaret, sic intonuit, Paulus Apri non ab hominibus , neq; per hominem, sed per Iesum Chri itiitia, di lacum Patrem. Ubi secundum Ambrosium negat se nussum ab Apostolis, qui multos mittebant, quoniam non ita honorabilis tulisset illa missio, tanquam non immediate a Deo. haec ille. Recte qui dem Ambrosius Pauli locum interpretatus est, sed male Lauda tor meus Ambrosium. Mittebant qui de Apolioli alios, in quo

rum locum successerunt Episcopi, sicuti Archiepiscopi, iusta quos sunt Episcopi, in locum Apostolorum, quod, ut ita suuest, *mbolice significat pallium illud, ut vocant', quod sum prade corpore beati Petri a Pontifice Petri successore ad Archiepi

scopos Apostreorum successores mitti Elet,uerum minor Ust Episcopos, quos Apostoli, ut dixi, mittebant Spiritus Dei, qui erat in Apostolis, primum,& immediate per eosdem Apostolos tanquam ministros mittebat . itaq; quia Pseudoapostoli Apo- solatus Pauli Obtrectatores, & aemuli, hoc λrtassis in inuidiam eius iactabant, quasi esset de corii numero quos Apostoli mittercnt. idcirco Paulus affirmat , & prosterutroes alioqui notra honorabilis esset eius mistio, it recte hoe Laudator metis nisi interpretandi gratia, male illud addidisset, tanqtiam inquit, ti5 immediate a Deo, quasi omnis a Deo immediata missio aeque honorabilis esset, cu tamen Christus Duodecim truserit &post haec, sicut scriptum est. designauit Dolia iniis alios rΣ . Discipulo, N illos misit,&c.qiu riim misi: o non fuit atque honorabilis,licet immediate a Deo. Non itaque nussus est Pessus ab Apostolis. atque ita non ab horninibus. Illud uero quod sequitur . ' neque per hominem', optime mihi interpretari videtur susebius Cς-iar. primo ad aduersus Marcellu A ncyranu libro. Quia , inquit,

176쪽

pio docet, non esse solum hominem, cum ait, neque per hominem, Et paulo post idem Apostolus de Euangelio lito ait, non ense secundum ho in inem. neque ab homine accepisse illud, sed per reuelationem Iessi Christi. quia uero nulli alii erant L miles Calatis in hac fide, idcirco nullam ad exteros alios epistolam sic est orsus. Haec Eusebius Non ergo miniis ivit paulus per hominem, siue ab homine tantum sed a Filio Dei facto homine, ta que iam amplius mortali, sed immortali per resurrectionem, quod etiam fgnificat illud. neque per hominem .ut in alio loco dixit iec Apostolus, Etsi Chrillum cognouimus secundum carnem, idest mortalem , sed iam no nouimus .unde statim subiungit sed per Iesum Christurn & Deum patrem. qui suscitauit eum a mortuis. quod quidem ideo mihi meminisse etiam uidetur, ut noraret tempus mulionis sua ,sicut prophe ae solebant perinde atq; diceret, misi sum se esse ab homine Deo Christo Iesu post resurrectione suam, tunc enim placuit Deo patri reuelare Filium suum in Paulo .idcst per Paulum iras electionis,ut scilicet portaret nomen eius coram gentibus,& Regibus.& filijs Israel. Deinde Laudator meu S multis ex libro suo de Residentia recitatis.& repetitis, qui latis nos libro nostro quantum existimo refellimus. subiungit, Nunc audi benigne lector, quod talis Residentia non sit a iure Diuino pretcepta, manifestim est.quia quae sunt a iure Diuino pracepta , in dispensabilia sunt ab homine. neque se ius arbitrio concluduntur, modo nemo negare potest quod multa episcopis imponuntur,quae personalem illam, & assiduam Residentiam prohibent. Haec ille. Verissimum est quod Leontius Cyprius scribens ad- . uersus Acephalos,non loqui proprie. inquit, saepe discrepantiam ciscit in dogmate. Quare si dispesare sit soluere siue trasre,quod ii,de durum est, & a proprietate uerbi alienum , prscepta Dei non simi dicenda dispensabilia, quia Elui, aut trasirino possiti t.

s uero dispensare. proprie dicam quod Graece με ν, prosccio

dispensatio prudens, & spiritualis .idest oeconomia cadit in praecepta Dei, quorum ratio dirigenda est ad quificationem. Elt auatem inconomia. ut est in Clementi; Romani diffinitionibus ab Anastasio Antiocheno collectis.quas ορ-- uocauit,quando quod omnino, de simpliciter fieri non debet, fit tamen propter . t. --

RQ , ω salutem aliquorum, ut eum paulus Timotheum circun-ς dii, ut I udςos alliceret, non precepti uiolatio,iaeque Euangeli-

177쪽

ta alia huiusmodi exempla sunt. Huiusmodi est eum ad utilitatem

non mediocrem sua aut aliarum ecclesiarum ad breue tempus necessc est Episcopo ab sse. dispensatio enim,& oeconomia praecepti Diuini est,non praeuaricatio. Quare cum Laudator meus ait multa episcopis imponuntur , quae personalem illam, & assiduam Residentiam prohibent,siquidem ad breue tempus proh bent,& si illa multa, quae imponuntur Episcopis, ad utilitatem ecclesis suae,aut aliarum non paruain spectent, prosecto dispe satio, di oeconomia ell,quq salua lege Divina praesentiς pastoralis, suscipitur. Quod uero sequitur, quomodo ergo post et mihi dicere Papa,sta hic aut ueni huc,si Deus mihi sua uoce dixisset, vade illuc,aut sta ibi j respondebo dubitanti, & quaerenti, rursus ab eo aliquid quaerens, unde fortassis intelligat,quod nunc dubitare ii, detur. Si spiritus Dei, qui erat in discipulis illis,dicebat Paulo, ne ascenderet Hierusalem,sicuti scriptura Lucet narrat, quemadmo dum potuit paulus ascendere λ quod quidem perinde erat, at qua diceret Deus Paulo, ne eas illuc, Paulus uero diceret, ibo illuc. Explanat hunc locum sanctus Maximus in altero ex duobus ibbris, quos ad l halasium de quibusdam locis obscuris Scripturi cinctae scripsit,interpretabor latiue,Cum ascendit inqui Paulus Hierosolyma,non est dicendum,quod Spiritui sancto non obe. dierit, sed quod illi liscipuli ex charismate charitatis erga proximum,de Paulo prophetauerunt, Paulus uero ascendit ex charismate excellentiore charitatis erga Deum,& ex charismate Apostolico praestantiore, quam esset charisma Propheticum, non curans pericula euentura, docens praeterea, minus debere maiori cedere. Hactenus Maximus. Adhunc modum Iicet hic dicere, cum propter magnam utilitarem ad breue tempus ab e se pastori necesse est nam ut in libro meo dixi , perpetua, aut etiam diu tutara absentia nulla potest non pesti sera esse 9 tunc & Spiritus dicit, vade illuc ad Ecclesiam tuamin Papa potest dicere sta hic. illic est charisma charitatis erga gregem suum, hic charisima maioris charitatis aut erga ecclesiam suam, ad cuius maiorem utilitatem contingere posset,ut pastori eius ad breue tempus aberse necesse esset,aut erga Eccletiam uniuersialem,aut alias priuatas

Ecclesias. Illud uero, quod de me subiunxit, inquiens, Nititur enim homo ille suadere, quod quando mihi, di cuilibet Episcopo dicitur, vade,& pridica populo Dei, illud non homo mihi dicat , sed Deus solum organo hominis utens, dc ideo perinde

omnino

178쪽

mmnino et ineli Deus inpubdiate illud mihi, de non per hominem dixisset, quod os peruertere Dei ordinem, & Hierarchiam

ecclesiasticam dic. Neque uel ba neque sententia recitat meam, sic citi in pagina..is. scripseram, Non intelligcntes, cum dicitur Epilcopo,uade praedicapopulo tibi commisso, hoc quod audiatur, laci quidem amnistro,& drsipensatore mysteriorum,idem ue

iliam diale primum inrerius, ac spiritualiter a Domino di-ici brergo legirme dixisse, quod illud vade,& praedica populo tibi commisso .non homo mihi dicat,sed Deus solum hominis organo utens,& ideo perinde omnino esse, ac si Deus immediate, Si non per hominem dixisset At fortasse non dixi,sed ut necessario mihi dicendum eliet,argumentis,& rationibus effecit & conclusit,ut sina deesset,atque illud quod ego illum in principio libri mei didere scripsi,Epistopos scilicet non a Deo . sed a Pontifice, fieri, quod quidem non dixerat uerbis , sed ita illi necessario dixendum esse,paulo post concludendum,dc demonstrandum erat. Vt quidenseruantum opanor,conclusi,& demonstraui,ut supra admonui . Atubi quaeso Laudator meus argumenta,& rationeS de hoc ata ulict qui fere nunquam nisi couiths,ut ipse uidet, mecum agit. o.calui iam non appellabo,malo obliuione dicere. Rurrus ego in eadem. v .pagana clarius adhuc,si clarius dici poterat sciscripsi, Cum . n. minister pronunciat,uade , Dominus est , qui tanquam aucto in dominus ire pricipit.si hunc locum cum proxime superiore iunxisset,ac comparasset,haec uerba, di hanc sen-.tentiam Laudator meus habebat, homo est, qui tanquam minister,ec dispensator dicit hoc, quod auditur, vade. &c. Dominus Mem,qui tanquam auctor de Dominus,sicuti beatus Chrysostomus loquens de ordinationeri. Diaconoruni, Dei, inquit, manus est,quae illius qui ordinatur,caput contingit. auemadmodum uero illud Dominus csideret, vade. &c.pag. ril. his uerbis explicaui, Trasile ergo Diuinam uim horum uerborum,Pasce oves meas, ad caeteros alios spirituales rectores,testantur etiam ecclesiasticae formulae, & ritus spirituales rectores constituendi, ut Episcopos,& Abbates aliosque huiusmodi, Episcopo.iti dicitur, ac-xipe Euangelium,& praedica populo tibi commisso, quod perinde est,atque diceretur illi uade pasce oves tibi creditas, Abbati autem dicitur,accipe plena,ac libera potestate regendi hoc mo- Masterium nihil uero aliud est pascere,quam regere. Ergo illud

179쪽

nibat ergo nobis , si Canones Apostolorum sunt iuris diuini, ac per hoc solui non possitnt, cur igitur soluti sunt f.de nobis peri ttanta pars iuris diuini nam qui sint. aut qui suerint hi Canone. ., iam non eli certo notum ecclesiae quae non noui: apocry-λdoctor bus uarie de his traditum esse nullus ignorat. haec ille. Si Laudator meus mea relegisset, aut fortasse Dimi Iecta niem misi se nunquam profecto hoc ex me in libro suo quaesisset, ad quod ego satis respodissem. Multa. n. in libro meo notaui ad ius diu murum scriptu,tu No scriptu pertinentia,ut veteres t res astirmant, quae quidem solui non possent, cum autem solui uiderentur, di spensationem potius, di oeconomiam esse . quam solutionem. aut enim dixi causam non subsistere, aut iam non esse ita necessaria, aut comu tata, esse Sc uariatam, lenique oportere ad multa respicientes omnia spiritualiter dijudicare &causas praeceptorum,di canonum intueri, ut intelligeremus, sicut beatus Anibrosus dixit,ubi eausa non haereret ibi virium non imputari. Hunc itaquς lacu copiose tractira co nemoratis maliis quae Laudator in usiuris diuini esse negat, quae quidem non repeto, ne sim longior, petivero possunt ex libro meo a pagina. so. usque ad paginan .ci. quod uero addidit, Cur igitur perist nobis tanta pars diuini iuris' nam qui sint,aut qui fuerint hi canones inon est certo notu ecclesiae. Fateor nondum esse omnes canones Apostolorum notos, imo scripsisse Clementem Romanum et inationum Ap0-

solicarum libros. 8. quos cum veteres testantur, tu res ipsa pro

bat corruptos esse ab hacreticis. admisti paucis falsis quod ego prouidentia & oeconomia dei mirlibili ad nostram utilitatem ueham esse crediderim, ut scilicet mesore studio. & attentius i gerrerialis N p charisna discretionis Spiritus. spiritualiter eo d0 esea remus spiritualia spiritualibus comparant: ,Apostolica, que diuina Apostolicis atque diuitiis neque quia non sint huius hiodi orduinii des Apostolicae distinctae ac notatae omnes, sed potius cum Dissconsilia.& ad dignoscendum difficiles, idcircosia spicandum est.ut Laudator meus esui, bonam diuini iuris partem nobis periisse S:militerent licat quia permulta oca scri-Purrae sancta. ita sint dissicilia, & obscura. ut eorum sensus no snon sit idifir bonum partem scripturae sinctae nobis scrisse Fateor, ecclesiam non labile apocrypha, d est, non approbare e , neque nouisse,idest non dilua ruperisse omnia .non apocrypha cuquotidie eam spiritus sanctus doceat ,&suggerat ei, quae domi

180쪽

rem scripsit. neq; quorumlibet, inquit. disputationes quinis c

tholicorum,& laudatorum hominum, uelut Scripturas canoniscas habere debemus , ut nobis non liceat, salua honorificentia, quae illis debetur hominibus, aliquid in eorum scripturis improbare, atq; respuere, si sorte inueneriinus, quod aliter senserint quam veritas habet Diuino adiutorio,vel ab alias intellecta . uel a nobis. Talis ego sum in scriptis aliorum , quales uolo e se intellectores meorum. Ergo hoc. de quo nunc Paulus ait,dico v go, nori Dominus, non solum si consilium,sed si praeceptum sit ad ius Ecclesialii cum pertinens, licebit per Pontificem uxori discede, re, infideli consentiente habitare cum uxore fideli, atq; ita infidelis ille blasphemabit Euangelium. Iesu Christi. luasi doceat diuorti uiri facere prstextu religionis. & multi fratres libertatem suasn vertent in occasionem diicetandi, etiam inuito ius delis quo standalo quid peius esse pote I eneamus ergo, prsceptu Diuinum. N.Apoliolicum esse hoc, umi minoris roboris,& fir mitatis . quam si Diu in uni tantum esset, idest non per Apostolutraditum, quod quidem ad ius Canonicum .siue Ecelesiasticum non Pertineat, neque ulla rrtione solui pos4t , sue, ut nunc lor Nuutur, dispensari; infideli consentiente habitare cum fideli, quia scilicet quandiu habitare consentiat, cause .lcratio praecepti existat. spes scilicet salutie. , nde .n cinquit icis fritilier, si virum saluuin facies)aut unde scis uir,si mulierem saluam faciesqVbi autem caesa haeret, vitium imputatur. Ne automi hoc pri ceptuna cuius tantum bt robur,&firmitas, ut necessario se

Daudum es et. milia que alia ratione. ut dixi solus posset perdifficile, & nimisi asperum videretur , si existiniareta fidelis seruomuetu infidelis .pollui, ac contaminari; vestitq; ob eam reni diruet cretiolenticin fideli, tam longe,inquit, abest hoc , ut potius infird .lis per fidelem sancta iactur, idest honore tuni quod si iesule lis convictu b& cimi uctione. fidelisi coniugis honora tun ip infecto pars fidelis non redditur infamis, & 'immunda. Ne in O. n. Puto, alterum ho norans te sanctificat, in quo se ipsem sue t dedecorat, nisi sucus interdum e V accidenti eueniat Sanctificatus itaque dinquit est uir infidelis pcr mulierem fies Iesu. 5 vittat sint, uius rei arguineritum est. qui1d stir eo xum non sant inlinundis di insanio anter fratrer ut quidem sunt clii vitius lue coniugis infidelis Delade. qii id tanto peie inleso prscep in eo mella do

SEARCH

MENU NAVIGATION