장음표시 사용
141쪽
IIo et o M M τ A R I peccati conscientia omis: Alius Legalis 3c servilis , per quem homo a Deo aufugit, Sc se abscondit sicut Adam; alius Euangelicus ec filialis, per quem homo
impellitur ut veta fiducia ad Deum accedat, dc sal rem suam operetur, Phil. a. ix. unde postea sequorur, quod multi occasione hujus miraculi se converterint. Verus itaque miraculorum fructus hie est, ut gloriam di potentiam Dei in iis spectantes, nostram tenuitatem rc indignitatem expavescamus, ic discamus Dominum timore filialiter. Hoesineti semper ieceriint, quoties minuulorum spe
ctatores fuerunt. Vide Exod. IsN. I. 2.&c.
sim. Moneo hoc, ut specialiter hoc tem pore id fici, mus, quo Deus tam mirabilia ficit. Videmus enim tam mirabiles ec insperatas mutationes in mundo. quibus fideles dc calligantur ξc liberantur, ec puniuntur hostes de quibus omnibus merito cicimus, Hic es digi- Dei. Expavescamus igitur filialiter. t 1. sequuntur Apostolos in porticum salom nis. Ille commodus erat rc spiciosus ad concionem habendam locus. Et hic verus miraculorum usus, ut scilicet sint campanae, per quas homines conu centur in porticum Salomonis ad auditum verbi. Unjam, postquam convocati sint cessant.
Usectus miraculi prior alium peperit essemini.
videt. egregiam concionem Petri, quam occasione istius concursus populi in porticu Salomonis habuit. Partes hujus concionis sunt tres, Reprehenso, informatio, Adhortatio. Reprehensio est v. 1 a.dc fit ob crassam ignorantiam auditorum, qua virtutem a mo factam per Apostolos ita tribuebant Apostolis, ut Dei obliviscerentur. I. A reprehensione orditur Apostolus conci nem. Ecclesia vocatur a cultura Dei, r. Con 3. ministri inricolae. Sicut agricultura corporalis incipit a scivione terrae per aratrii m, ec ab exstirpati ne veprium, ita dc spiritualis. Non potest inseri ve-1itas nisi exstirpetur error. Etsi aliquando triticum dc et rania simul crescant, tamen in agro Domini ver has dc error non debent tolerari simul Vide Iearum. i. v. io. Non igitur reprehendendi conci natores, quod reprehensionibus Ec refutationibus
tuis, iisque acribus turbae dent in Ecclesia dc in ani-
mis hominum. Fecerunt ita Apostoli di ita requirit salus populi. II. Ob quam causam reprehenduntur 3 Quod ita intuens' Apostolos. eosque admirantur, non secus ac si illi propria potentia ae pietate hoc miraculum lacissent, Duo reprehendit. in . Prod admirantur. Annon licet admirari miracula i. Duplex est admiratio: Fidelis Mec Inia' s. Fidelis admiratio est cum admirabilem pei nitatem, potentiam ae sontiam in opes,
bus ejus ita apprehendimus, ec cordi admovemus: 'ut in laudes Dei erumpamus. Sic David Psab 8. i. Passim Rom. Ir.3 3. dcc. Christus Matth. 8.i o. ivi, Matth. 9. 3 3. Sic quoque Marc. 6, 6. miratus est infidelit'm, i. e. miratus est in homines cadere tantam infidelitatem, ec in Deum tantam longa mitatem. Admiratio infidelis est coecus quidam sti ' P dc terror ob opera mirabilia, ortus ex ignomtione causae unde veniant, 2.Reg. 7. x. Luc. I. 18. Iob. 3. Marc. I . . Habac. I. s.
In Iudatis non erat iami ratio prior, sed posterior. Hanc itaque reprehendit. Et admiratio, qualis vase ea cariana novam portam stabuli sui intuentium. Non simpliciter reprel dit quod mirentur, sed quod liplus mirantur miraculum unum Apostolorum. uim omnia Christi, q. d. Tot miracula inter vos acti sunt ni r quae tamen qmnia non curastis, icauctorem ipsorum in tantum non req)existis, ut Ec occideritis, an iam in nobis haeretis ob hoc unum, Ece. Sie fieri solet ut homines Christum se manis: - tinolentes recipere, sicila recipiant alios im Christi. in i sunt infideles erga Deum, fiunt crin .
2. Qi haerent in Apostolis, ac si preetria vidi tute ac pietate hoc praestiterunt. Est hoc valde com mune seccatum, quod cum Deus per creaturas ali. quid magnum tant, animi hominum haerentia cara iris , illisque operis laudem tribuunt. sic cEthnici cum intuerentur per solem, Lunam, astra, tanta beneficia praestari hominibus, itemque heroo
quosdam tam praeclaras res gerere in mundo, tim retulere inter Deos dc adoraverunt. In ipsa
Ecclesia cum viderent per sacros ritus inuni rari salutem nostram, statim ritibus ipsis remissio & ' . expiatio peccatorum, ecci tribuo. Sic personis ι vocatis ad dispensitionem gratiae, ipsa vis is riae tributa. saltem si potentiam eorum non Hira reveriti, tamen pietatem eorum superstitiois ad
rarunt, di in eorum merita coactat x, M si
142쪽
it mereri ac Procurare possent. Ethnicimus ech laus plenus est hujus superstitionis ec igno- , quae nobis omni ope exstirpanda , ut conitet di uid item mediis tribuendum sit in nego- ularis. Nuper hortati sumus media omninδ essessi Maaed jam etiam discimus non esse haeren- in mediis, s etiam bene dis mendum intera, quod Dei est, de quod mediorum est Non tantum Eendum est, quaenam res ad salutem nostram deumnt, sed etiam, quaenam sit singulorum vir-tiri di operatio. Deus Pater, Filius, ec Spiritus s. nosi mucit. Idem etiam tribuitur nostrae fidei, b in operibus, verbo, sacramentis. Probe igitur sciendum, di discendum Christianis uaesit operatio Patria in negotio salutis, quae Filii, quae spiritus s.cem, quae fidei, quae opemm, quae verbi, quae minimorum, quae Griunentorum, ne hoc ignorantes in Hediis, quaerimus solis quod a Deo est, aut mediisdemias morem, qui Deo competit, aut uni medio Virtutem , quae ineri competit. Nam per tales eri res impedit justificatio, sinctificatio, consolatio. Flaut in medicina. si quidvis pro quovis adhibeas, impeditur curatio ; ira, si vim causium tautis im se confundas, nec cujusque cause medii pr Priam virtutem distinctE cognos A impeditur comtritio , fides, stratitudo, convitatio. Vs panda qui sem iraedia, im non sibinendum in mediis, verumam candus Deus, ut mediis benedicat, de per me-G eretur,quod operari media non possunt. Si in invita corrirali non vivitur ex solo pane Mari. - ita Oa spiritualis non est ex silis mediis, sed rex media a Spiritu sancto. Praecipue autem curandum ministris, ne sibi ullo pacti, patiantur honorem, qui non competit, des . Ministri sedile situ fieri idola. Est quidem res bona a Deo ad Heri instrumentum magnae e acta, sed si quis
I iurei ullo modo sibi ipsi tribuit, vel sibi es ini ab aliis patitur, is se sinit idolum, rc iram lase concitat . underc angeli et homines san- honorem semper se amoliti sint quim ne vi, scientes illud La. r. 8, sic a Cori
i . t Apoc i'. io. Et contra quam perici lotan sit, divinos honores admittere . patet ex em Her His, Adit. 12. Minis igitur nomini-hin re ei dendi Pontificii, qui non modo coelo divinos honores exhibent, sed etiam. ractata sacrificulta tribuunt quod habeant rotestatem remittendi pereata, quod pietate sua mereri possint omnem opem necessariam ad salutem. Utrumque hie refutamr, de potentia & meritum sapeiorum ineunt enim explesie Apostoli, quod nec sua pistentii secerint, nee sua pietate, i . e. suae
pietatis merito impetraversiit hoc miraculum. Non est dubium , quin per fidem Ec preces hoc miraculum esecerint, negant tamen sua pietate eScisse, L c. suae pietatis sinsulari merito. Reprehendendi etiam nostrates, qui nimis admirantur & intuentur ministros, per quos aedificationem aliquam recipiunt, praesertim qui unum ita admirantur, ut cari ros contemnant, & schisinata iaciant , dicentes, Ego sum Apollo, ego Cephae, dcc. I. r. 3. N lite idola facere ex ministris vestris. Si quida: limcationis sentitis, agite gratias Deo, ec per vitam piam secundum eorum doctrinam de exemplum date eis occasionem gaudendi ut possint dicere, sicut est, a. Pr. a. 2, 3. Debetis ministris honorem. sed non divinum. Hactenus reprehensio: Sequitur insor tio, qua veram causam hujus miraculi instendit, eamque tum principalem, tum finalem,tum
. Principalis est Dominus Abrahami , , Jac Ua eus Patrum nostrorumneges mundani titulos suos sumunt a gentibus, quos vicerunt, yel quibus dominantur, unde amant vocari Numidici, Alrica ni', 'oqiset,Alemannicia arthici ed Deus titulum ubi sumit non praeclaris rebus gestis. di potentiae suae monum quae tamen sunt satis multa, sed ab orem misericordiae, videlicet a foedero gratiae quod fecit eum Abrahamo, dic. q. d. ille Deus qui Patribus nostris revelavit viam , qua peccatores prunt ad aeremam salutem venire. Hic veri ille tis tutus,qui Deum magnificati de quo dictit ab omniabus Regibus terrae. In N. T. loco hujus tituli plemnque usurpat hunc, quod se vocat Patrem Dona, ni nostri Jesu Christi ; Res eodem re idit, quia utro
que nousne Deus se glorificat per mentionem sc deris gratiae. Ratio mutationis in eo tantum sita est. a
quod post ivractum mediationis opus, mediator clarius debuit proptio sto nomine Innotescere, ecquod foedus gratiae latius debuit extendi γλ ει,
carnales posteros Abrahae. Ratio autem quare P tuus hoc loco hac demonstratione voluit uti,inhγ, lut amoliretur a se si spicionem innovationis Peris venim suspecti erant Apostoli . quasi novum murn i novam fidem, novam reli timem vellent introducere. Protestatur igitur, se nullum alium munu
143쪽
Co M. MINTARIUS PR.A. CTICUS oscere, quam qui se olim partibus manifestave- lrat. Non provocat ad Patres illos recentiores , quin rum traditiones Iudaei tantopere recommandabantri obserrabant. Matth. s. α is. Zc a 3, sed ad primos, de quorum fide de integritate ni illum erat dubium, atque ita nos docet, quaenam antiquitasse nota verae Ecclesiae, scilicet ea, quae se refert ad Patres indubitatae fidei. Applica ad Pontificios, qui semper ad antiquitatem provocant, sed non ad veram antiquitatem sed ad paterculos paucorum seculorum. Qui retinet dominam ejusdem sciret eris gratiae , quou cum Abrahamo factum est, is tenet destilaam Ecclesiae veia antiquae. Itor. 3. v. 13. I . . I 6.
FInalis causa hilius miraculi est, ut glorificetur Filius Dei . Dominus gloriae. Finis est glorificare Iesiam. Object. At erat jam tum gloriscatus, in coelum transatus, ad dextram Dei constitutus. Resp. Habebat gloriam apud Patrem, Ioli. i 7.f. sed non apud mundum. Glorificare Iesum, est gloriam ejus, ad quam exaltatus erat, mundo hominibus patefacere , ut eam agnoscerent, ut Filio suo gloriam & laudem pararet ex ore hominum. Erat in se gloriosus, sed gloria ejus non erat nota hominibus. Hoc igitur Oe per discipulos Jesu hoc miraculum Deus operatus est, ut homines exinde discerent, Jesum non esse amplius in morte aut sepulchro, non esse a discipulis fiano abreptum dc clanculum alicubi sepultum, sed sedere vivum in coelis. Qui enim per servos suos,nomen suum profitentes, talia potest operari, is ceres non est mortuus. Deus esset gloriosus etiamsi mundum non creasset. Chrimis &ret gloriosus, etiamsi nemo gloriam ejus agnosteret. Sed tamen hoc Deus quaerit ex creati ne de redemptione, ut sint qui gloriam eius agno- stant ac celebrent. Hic finis et creationis ec redemptionis. Hunc finem laboremus assequi. Do hae autem pori florificatione duo describuntur. i. Periona glorificanda.
Per ita glorificanda tribus titulis proponitur. x. Vocatur enim puer Dei. a. Sanctius dc j ustus. 3. Princeps vitae. L Vocatur puer Dei, sicut etiam Act. 3. 26. &ACt. . a. 7. Quare hoc 3 Vtique Christus non est puer Z Fuerat olim, sed non erat tempore bujus mira i. Vae terrae cfus Rex Puer est, an noster Rex etiam puer est 3 Re o. Sic vocaturi. Ad exprimendum tenerum amorem quo Deus illum complectitur. Est fit is in sinu Ioh. i. v. i8. Filius beneplaciti, Matth. 3. I7. Non potest mater filiolum quem lactat, amare tenerius, quis amat Deus hune. Et hoc utile consideratu. Hoc enim recommendat ino quod filium tam charum ac pretiosum pro nobis in m*γtem dedit, non secus ae si mater filiolum ab ube bus abreptum projiceret in ignem. Oaestimemus recte amorem Dei. Id enim pariet in nobis amin rem erga Deum & filialem Amor enim Dei
erga nos, a nobis recte creditus, consideratus, aesi matus est semen ex quo generatur noster amor er ga Deum. I .IOh. . amamus quia ipse amavit. Idem quoque nos admodum scilabitur. Si enim filium unigenitum tam teneia amat, amat de nos. Amat enim nos propter filium, ec amor in filium se ex . itendit ad nos, qui sumus cui sponsa, caro, os. Vide
a. Ad exprimendum ossicium Christi. nais sinpE sumitur pro servo, Luc. ix. s. di saepe de Christo dicitur, quod sit servus Dei, in Σ. . dc να-i 3 idi s 3. it. Haeretici hinc arguunt Christia ni esse mi- , norem Deo, dc inaequalem Deo, quippe qui est sep .vus Dei. Sed quare appellatur servus 3 Res p. non ratione inaequalitatis, quae est in natura, sea ratione .
liberae submissionis de obedientiae, qua se passus est
a Patre mitti ad opus ejus expediendum, ad volum,tatem ejus ficiendam. Vide Phil. r. 6 7. Hoc igitur non arguit inaequalitatem Christi cum Deo, sed . demonstrat amorem Christi erga nos, qui rectὰ co
sideratus acuit nostrum amorem erga Deum dc . proximum, Manli et o 28. Phil.2.f.
II. Vocatur . α Expresu ad' .ditur aniculus, ut aliqua singularitas intelliga tu
Angeli etiam sunt sancti de justi, fideles homin etiam, sed Christus appellatur ille sanctus, idquς
propter duas causas. i. Quia est ipse sanctitas&j ilitia essentalis. 1. Quia est auctor sanctitatas rejustitiae quae est in aliis. Nam praeter essentiales justitiam Deitatis, de puritatem ac innocentiam bu manitatis, est plemus meritis quibus justificantur. homines, dc plenus spiritus S. quo sanctificantur .
homines, adeo, ut sit mi os.ν. pelvis en aquae reconciliatiouis. Rom. 3.1s. ec puteus, ex cu jus plenitudine sumimus nos, raeli. 13. 1. Iob i
HAEc duo enim suatia Christo, stilicet salictit ν, stu
144쪽
ί Entus sinctificans nos, Ec justitia. i. e. meritum j cana ncis, de sicut utrimque est in Christi, , ita ummae debet eau in nobis . nee iacienda separa- Sicut in corpore humano venae ec nervi una cunent; sicut Christi latere aqua ec sanguis una
ffuit: ita qui Christrum per fidem sibi applicant,
debeat ex eo trahere san nem justificantem echiritum sanctificantem, I IOh. .6. IT Vocatur . ρ-: Conser Ast. s. v. 3 i. Le. qui Vise imperat. Princeps alicujus p puli a quid cui populo imperat. Sic Princeps vitae qui vitae imperat. die obre laben te eburun Mist.
Nam per mortem victor mortis fictus est, Hebr. a. i . I. r. 5c iam ad dextram Dei eon- stitutus judex vivorum lc mortuorum, morti imperans, ut absumat infideles, dc vitam dans q=-- tua, clinis, vitam aeremam fidelibux Est is qui clavem habet, qua aperit ec nemo claudit. Facit hie titulin ad terrorem. Pilatus voluit Iesum hoc ti- ltulo terrere , Ioli. 19. io. Sed Iesus vere ita dicere potest quod Pilatus non poterati servit quoque adsintiviri , Rom. i 7. S. Non possumus mori, nis ricto imperante.
Iri,ctenus persem glorificanda. Modus glorificationis illustratur per comparationem ignominiae, qua Iudaei filium mi assecerant, ' d. Deus hoc miraculum pernos fecit, ut filium suum glorificaret, et liberaret ominia, qua vos eum assedisti; aeriam illa ignominia 3 i. Tradiderunt eum. α Pilato judicante , quod Metalablvendus, eum negarunt. 3. Maluerunt homicidam sibi donari. quam hunc. Occiderant eum. Huic ignomi aevi inmatur glorificatio: quem Deus resuscitavit ex His toti, cujus rei nos sumus testes, '. d. sicut vos oritatem rc gloriam Iesu Christi coram iacie Pilati negastis , nee voluitiis eum agnoscere pro Deo mii , sed j ominiosa morte eum aD securistanquam miles asinum, ita Devi hoc mir
colo nos fecit testari dc manifestum iacere, coram e vestia, in homine vobis noto, ut contradicere oon possitis, quod eum ex mortuis suscitaverit, et
His ax sit Quis Dei, sanetiis ille ec justiis Dei servus, Dux ec Imperator vitae. Quod si horum verborum explicationi vellem insistere, M endum milii Dies de Ustoria passionis r. resurrectionis. Sed quia haec nimis cepe recumant, praeteribo. Non posu omnia explicare quo: in Actis ex universis Bibliis citantiu Prolixum foret hoc. Finem modo hii
Iudaeos adigere ad agnitionem peccatorum, ac eos reddere Christi cupidos. Friistra enim Christum an- nunciamus, nisi de hominibus sua peccata annum ciemus , ut loquitur Scriptura , Da. 18. r. Qui Christum annunciat sine annunciatione peccat
rum, is sanctum canibus objicit, et cibum iis, qui non esuriunt. Annunciatio peccati dejicit fure biam, quae Christum expellit, dc excitat desiderium Christi, ut adventus ejus gratus sit. Agnoscant igitur Pastores suum ossicium, quod injungitur, Ei.
s. i. nec auditores parrhesia eorum olfendantur.
Hactenus causa effciens de finia miraculi ; sequitur Instrumentum, videt.Fides in nomen ejus Pontificii hoc loco abutentes, sunt duplicem causam Instru- mentalem hic indicari, videt. nomen Christi ec s. dem. Quia enim dicitur , nomen ejus hunc firmavit, putant , quod Apostoli pronunciatione nona nisIesu usi sint, ec quod pronunciatio solius hujus nomini habeat vim Daemonas expellendi, vel miracula Lesendi. Sed nusae sunt vocabulo tribuere efficientiam miraculi. Nomen Christi hic est ipse Christus vel potentia Christi, q. d. potentia seu potestas ad quam Christus evectias et exaltatus est, hunc erexit, id fides in nomen Christi, seu in ipsum Christum, id in dominam, quae de eo revelata est, dedit ei hanc integritatem. Quaeritur autem de cujus fide hic agatur, an de Apostolorum fide, an de fide eius, qui sinatus est 3 Miracula fiunt quandoque fide ficientium ea; quandoque fide eorum quibus fiunt , inquit Dionysius Carthusanus in commentario suo super hunc locum. Et verE. Nam utriusque exemplum habes Mam i 6.i7. 3c Matth. 9. 12. De quorum igitur fide hic a tur 3 REO. Mihi non fit verisimile quod agatur de fide sanari. I, enim jussus quidem erat fideli corde in Apost los respicere, sed dicitur v. s. quod simpliciter eos aspexerit cum exspectatione eleemosynae. Non nego ipsum per miraculum vel in miraculo Et anuma re corpore sinatum esse, sed aure miraculum fidelem fuisse de fide sua miraculum impetrasenon video. De Apostolorum igitur fide agitur, q. d. per fidem, qua nos nitebamur potentia dc verbo Christi, cum diceremus: in nomine Iesu surge ecambula, impetravimus hoc miraculum. Id enim mmne est Apostoli ad miracula contulare, quod scit. per fidem invocationem nominis Chri mea
impeti irent. Non sunt verae cause Instriiment les, sed morales de impetrantes miraculorum. Ethoe nobis observandum: si quid a Christo cornatu. P sive
145쪽
COMMENTARI sive corporale, sive spirituale id fide ab ipse impe
trandum. Requiruntur quidem preces dc pietas talaec sine fide nihil impetrant. Credenti omnia possisibilia, Marci p. 23. Object. Iis quidem omnia possibilia qui credunt fide miraculorum. Illi possitnt
per fidem suam Daemonas dicere Marc. I 6.ec montes transferre Mati. i 7. Sed hoc nihil ad nos qui tantum habemus fidem communem. Resp. Si fides nostra potest animas silvare,annon posset miracula sicereῖ Ad miracula incienda non opus est alia fide, quam est communis omnium fidelium fides, sed tantsim alia promissionς. si Deus nos omnes vocuset ad ministerium Apostolatus, ec nobis promisisset se nostrum minis rium confirmaturum esse per miracula, tum possemus per eandem fidem, quam iam habemus, miracula facere. Sed Deus ad hoc non vocavit, neque hoc promisit. Vocavit autem ad salutem,'Immisit omnia dare quibus ad salutem consequendam opus habemus. Possu3. v. 17.18.
probabile videbatur, eos homines unquam re,
num iri in tiam Dei, qui tam horrenda malitia .
Principem vitae e medio sumiterant, nec videtur ve- .
rus amor esse de talibus bene sperare, dc tautem eorum quaerere . sed potius peccatum contra illud Christi Matth. 7. Sanctum canibus ne objicite. Sed 'Apostolus hae obiectione nihil motus peccatum. Judaeorum, quod antea tantopere exaggeraverat, e iterum mitigat dc extenuat aliquo modo, dicens: QNovi status, dcc. q. d. Etsi peccatum vestrio con-
tra Christum est gravissimum. dc tam horribile ut merit5 Omnes, in quibus est ullus amor Dei, vox '
propter illud detestentur dc execrentur, tamen quia novi, vos vestrosque Principes fecisse hoc ex igno- consequendam opus habemus. Possumus igitur exercitio nostrae fidei impetrare omnia haec. Uod si montes Obilant nostrae Duti. possumus eos per fidem nostram fugare. Exerceamus igitur fidem in omni dissicultate, dc experiemur vim ejus. Fructiis fidei est ολ κληνα tum corporis, tum animae, non quidem graduum, ut nulla crux, nubium peccatum locum amplius habeat, sed tamen .λεκληε α partium, ut nulla oppreisio sit sine sol tio, nullum ossicium sine conatu. Habemus σώαλπιζεν πναῖαι I. Their. F.v. 23. Jacob. 1. 4.rantia, dc Deum per hanc vestram ignorantiam, de raper vestrum peccatum implevisse sitas promissi nes, ideo non desinam hunc fiat num vobis ammi rem exhibere , quo vos moneam, ut per conversm Vt nem vobis acquiratis remissionem , dic. Sunt hic quaedam declaranda: iI. Petrus Judaeos appellat fratres. Atqui non erant conversi, Christum non noverant, nec Chri- χito erant iiiiii, quo jure igitur fiatres 3 Resp. 3. . rant fiatres Petri secundum carnem. 2. Erant in l tres pri*ter ternam communionem foederis. D.
rant enim Ecclesia dc populus peculii, seu ille popu', lus,cui Deus tabulas foederis commiserat, ec ex quo sibi Ecclesiam hactenus collegerat, ec etiamnum ' colligebat. Si Petro res filisset cum Ethnicis inco iversis. et a foedere planε alienis, non appellassit hieos fratres. Sed Judaeos merito appellat fratre i Etsi enim nondum erant conversi, tamen j udicium is Artes liri us Concionis secimus tres: Reprehen-
a. sionem , Informationem dc Adhortationem. Abiblutis prioribus sequitur tertia, Adhortatio , in qua iterum tres partes considerabimus: i. Dat rationes, quare Informationi subjunctii-rus sit hanc Adhortationem, v. 17. IS. i. Proponit adhortationem ipsam v. 9. p. pr. 3. Confit inat suam adhortationem argumentis moventibus v. iv. ad finem capitis. Hac vice agendum, de primo. Scopus adhort tionis est Judaeos excitare, ut per emendationem dc conversionem sibi acquirant remissionem hujus ravissimi, ec omnium aliorum peccatorum, ut itanerent participes refrigerationis in adventu Domini. Hic scopua poterat videri absurdus. Nec enim charitatis in eo positum est, ut omnes exteraE con-i q
foederatos tanquam fratres amplectisnur ec sali rem eorum promoveamus cum Dec bona fiducia,
tanquam populi Dei etsi inpraesentiarum gravi pec- cato se indignos secerint gi'ia. Licet dc decet tiam eos, qui foedere Dei alieni sunt, data Occasi . t ne ad salutem hortari , sed peculiarem amoris agri inim debemus iis, qui sitim in foedere, etiam tum. 'icum gravibus peccatis se videntur exclusisse ab omni gratia. Quod gravius potest esse peccatum ii quam quod Judaei contra Christum commiserranti is D tamen Huia erant extrinsecus in foedere, Aposto- il li eos semper appellarunt viros laures, di iis primo omnium & principaliter Euangelium annunci runt, donec finali impoenitentia prorsus doctrinanil foederis gratiae a Gemini dc persecuti fiant. Huc
146쪽
talantopere peccaverit, utinam ex Ecclesia per dissiplinae claves ejectus sit, tamen non planὰ tan tam cum hoste agite ed adhuc aliquid ualernum inita agnoscitu Moveo hocmpterea, ut alloquar
illos inter nos, qui r sua scandala a coena D mini per eoosutorium sistensi, jam ita a nobis a cierantur , ac si nobis de ipsis nihil ab ius seret
commune. Scitote quin, quod vos a secramento arceamus, nori ex Mu , tanquam nostros hostes, cum posterum fugiamus, sed ex amore,tanquam atris,uthocaeo remedio, quia amicitia non poteranius , sinitem vestiam promoveremus. Ne
itaque nos ita repellite a vobis, dicentes, quid tibi
mecum, utique tam il vobis excommunicatus. Nos non fugimus vos ut hostes, sed quaerimus ec exspectamus cum desiderio ut fratres. Non possumus
quidem ea humanitate vos nunc tractare, qua ante Eo nunicationem, neque adhuc ita vobis occurae me ut Corintinii excommunicato reverse, 2. r. 2.
Sed tamen non hostili odio adversum vos fi gramus, sed fiatemo amore vestram tautem quin mous, tanquam eorum qui ad domum Dei nostripertinetis, ec hoc rigemus facere, nisi nimis dium a pertinacia vos clararitis plana reseactarios Et rebelles. Moveo quoque hoc dogma, ut fervidistinis Φαλ . occurram, qui statim schisma m irit, si vident in Ecclesia non siimmo cum rigore Hierceri gladium disciplinae dc excommunicationis. Conitate quaesi, distiplinam Ecclesiasticam nonem bestum hosthim contra hostes, sed esse ostia chini di pharmacum ii atram erga fratres. Vide
Petrus dicit se fore, quod fecerint ignoran- Unde hoc sciebat & quomodo 3 Utique non
tione Dei, A stolus enim cum esset, revelation
.s Dei non fuit destitutus, nec obseuia didicit hoe . ex ipse ore Christi Luc. 13. 3 . Ne fidite
nivinis clandestinis. Deus potest revelare sem isses, hoe vel alio m Potuit stare perco jectivam. Quia enim sciebat ulum passim haerere in traditionibus Patrum, dc utiq; deque haberes tutonem mysteriorum Euangelii in Scriptura reve nu 1,, inde facile conjiciebat, eos ex
tritae feci qualitate perseia tant Eucte conjicere de qualitate actionis. si mihi res est m GD a, ficulo possum dicere, quod faciat in m , si eum Ko, o Idiota, dicere, quod ficiat
verit per judicium charitatic Ubi enim vera elia iam est, ibi expelluntur finistrae suspiciones de proximo , de inclinantur homines ut de proximo bene sperent, bene confidant, Ec quae minus recta videntur , in meliorem panem interpretentur. Vide 3.7. O utinam hic amor esset in nostris homminibus , ut aliquid ὶ proximo patientes, dicerent: Vicinemovi & confido te ignorantem fecisse, nolo rar renunciare severnitati. Sed nostri homines assecti sint, ut penὰ His sibi arrogent, ecquaecunque in contrarium sint testia monia & protestationes, tamen dicant, scio quod e & haec fuerit ejus intentio. object. At si tam facilὰ de proximo bene sper mus dc confidimusiacit E decipimur. Res . Cum requirimus , ut bonam dc fiduciam de proximo alatis, non requirimus ut talem fiduciam in proximo collocetis, qualem in Deutri debetis. De Dei sinceritate, veritate de justitia debetis ita confidere. ut ne quidem de ulla cautione debeatis esse solliciti, qua praeveniatis, si sene talatsed debetis confidere impossibile esse, ut fallamini. Miserandum est homines tam dissiculter credere Deo, dc tot cautionea adhibere, non secus, ae si fieri posset, ut fallantur. Sed de hominibus ita debemus bene confidere, ut observemus Proverbium vetus: Fide, si cui vide.
r. Non diutius bene sperare debes de aliquo, quam donec dubium est, utrum sit bonus vel ni lus. Sed postquam se ira prodidit, ut a nemine de malitia dubitari possit tum bene de eo sperare non est prudentiae Christianae. Jerem. 9. . e. g. posm uam Antichristus Romanus & ejus Instrii menta incorrigibilem suam malitiam prodideis, velle immen bene de eo sperare, ec emis os ejus in sinu
rare, amentiae est, non virtutis. Et quamvis speciosis ec blanditi quis praetextibus se nobis inmnuent, de sibi fidi postulent, non debetis tamen Gdere. Qui de Antichristo bene sperat, idem est ac si
de Diabola bene ,ret. Novimus nos concionato res , quod nos hanc ipsam ob causam odio habeatis, quod vos dehortamur ab micitia 5c bona fiduciam tales, de quod gaudeatis rc triumphetis de nobis, si quando eorum flaccessus videtis contra nostra vota esse. Novimus, quod hac re nos exponamus
odio eorum, dc concitemus in nos etiam vitae per cula. sed nos novimus vobiseum agi sicut cum pastoribus in sabula, quibus lupi amicitiam osso bant, si vellem dimittere canes. Fatemur igitur nos P i esse '
147쪽
ine tubas, quae vos incendunt ad pugnam contra
Papatum, idque non tantum tum cum successus nobis aliquid boni promittunt, sed etiam cum se a. Etiam Ethnici norunt dicere: careat succcs - πυ, ab eventu facta natanda putet. Si toties vulsis deponere inimicitiam hostium ec fiduciam in
bona causa, quoties successias variant, parum estis radicati in veritatis amore. Tantum abest, ut vos animare queamus ad bonam spem de Papatu, ut
Potius p cemus, exspectiud a vobis quotidiana ct illis mala. Miserabilis est status Ecclesiarum Tuangelicarum hoc tempore. Inter se invicem sunt dissidentiam, aemulationes ec suspiciones. dccontra cum Papatu vivunt ec conversantur confidenter, nihil mali suspicantes, obliti omnium injuriarum , quae olim rata sunt, non secus ac si isti essent homines omnium optimi r . Ne ue etiam Judicium charitatis debet excludere circumii ei iam 5c prudentem cautioncm, qua praeveniamus fallaciam possibilem. Possibile enim est homines Allere, possibile etiam est protesiseres religionis, saepe in opinione hominum maxime probos. fillere dc se estendere hypocritas, im- md possibile est, pios ὀc regenitos ex infirmitate labi. Debemus igitur ita sperare de fidere de proximo ut cauto ambulemus. Dum malitia hominum incognita aut dubia est. debemus cum illis conve sari, ac si boni essent, d tamen ita nobis at dere ac si mal Edens suspicaremur, Matth. 1 o. Io. I7.
3. Dicit se scire quod ignorantes secerint, idque non selum dicit de populo, sed etiam de Principibbus. Confirmat idem Christus, Luc. 1 3.3 . ec Paulus I . r. 2.3. Quaeritiar quomodo hoc conveniat cum Matth. Σ. ubi Christiis Phariseos di Principes arguit peccati in Spiritum S. quod scilicet scientes Christum a Deo venise ,tamen eum peri uti sint,d Nicodemus Joh. 3. 1. de omnibus dicit: Novimus te venisse a Deo. Et ipse Pilatus scierit, quod ex invidia traderent Christum. MD. Hoc Christiis dicit de quibusdam, qui eum ita blasphemabant. Nam quod omnes,qui manum habuerunt in cruciasvione Christi, peccatum in Spiritum S. commis rint, dicere non licet. Potius dicendum est, eos imvidia dc m. vitia ita excrecatos fessis, ut non potu rint agnoscere impletionem Scripturae in Christoli icentem. Neque tamen etiam dici potest ,quod omnes, pnxsertim Principies dc Pharis ei in Scripturis experit , secerint ex ignorantia. Tam et aa
enim fuit praedicatio Christi in animos multor ita
ut penetraverit omnes oppositiones dc convicerit conscientias multorinii, ut nihil dubitationis supe esset, quin Christus esset ino misita, dc tamen tam incorrigibilis crat riuri malitia, ut persequeremtur quem sciebant a Deo misitim. Omnes erant per invidiam dc ps vos esseditis ita excaecati, ut non possent agnoscere Christum a Deo esse. Sed Dibritus S. quorundam cincitatem ita penetravit, ut agnoscerent , ὀc tamen agnitum persecuti sunt. Et hoc erat peccatum in Spiritum S. Discant. nostri homines, quid sit peccare in Sueritum S. ne sed cipiant. Cadit saepe in homines bonos motus, ne hoc peccatum commiserint. Dicunt enim. Ego scori hoc vel illud esse incatum, dc tamen feci, Ergo commisi peccatum in Spiritum s. Discite quaeso. quid sit peccare in Spiritum. Non est facere quod stimus malum esse . sed est ideo aliquid facere, quia scimus malum esse. vel ideo aliquid persequi, qui scimus bonum esse. Multi erant inter Pharisaeos,qui se ita vendiderant sub malitiam, ut, si scivissent Christum venisse a Diabolo, ideo amisint quia a Diabolo venisset. Sed quia sciebant 1 Deo venisse,
quia sciebant esse Messiam a Deo missum, perseque- tantur eum idia . quia a Deo venerat. Tanto odio Dei de omnis justitiae erant occupati. Examina an hoc in te quadret. Facis multa mala: sed ani dediscis, quia ἡ Spiritu S. edoctus ecconvictus es, quod sint mala,non iacturus, si non scires mala esse ec a Deo prohibita si hoc non potes dicere, ne minruas tibi is hoc peccato. Petrus etiam crucifixore
Christi plerosque ab hoc peccato eximit dc dicit eos ex ignorantia Christum crucifixisse, quia non erant convicti, quod Christus esset ille ipse Messias , qua a Deo missus erat, nec erant lassi occupati in Ljustitiae, ut ideo malum facerent, :quia stiebant esse
. Sed anti excusat peccatum, quod ex nocrantia D m est 3 an ideo sunt inconde ubilest RQ. Petri scopus non est Iudaeorum peccatiun ex citrare, sed tantum eis ostendere, quod non commi serint illud peccatum, quod non habet spem veniae Ec pro quo non est sacrificium, Hebr. io. oran tu non excussit peccatum in ecunque sit peccantu peccatum tamen est,ec meretur condemnari nem. Homo ideo conditus est, ut Deum creatoren suum recte cognosceret, ic secundum agnitionem
coleret si ab hia aberrat, condemnabilis est. Praeseditim non excusat ignorantia . si est contra uberrima media
148쪽
scienti. Habebant Judaei scripturas , ex quibus Poterant scire, si scrutati essent. Peri etiaest e lao , Papistas et alios sine periculo peccare veritarem , quia per ignorantiam fu iant.
Habenturipturam unde cognoscere queant. Ign
rantia non excusta Hoc tamen habent peccata per ignorantiam facta, quod non sunt peccata ad mo tem sine spe veniae, si per Euangelium recon-Qbem in liqua species peccati, quae nunquam ambitur , quia fit scienter, dc ideo quia scitur moratum , Matth. ia. 3r. Sed caetera omnia sunt
ri ia, quia fiunt per ignorantiam. sic Paulus
I. Tim. i. misi: cordiam consecutus sum,quia igni
Quis se a hujus ratiocinationisi An
morantia Pauli est causa procatarctica miserico cladi do inαὶ Non certe. Ignorantia enim peccatum est. L. non potuit esse causa misericordiae. Et si cauia esiet, tum omnibus qui ex ignorantia pe contingeret venia. At hoc non fit. Quid
q i. si se ut sque Ecclesiam essem
re curias, ideo quia scirem esse Ecclesiam Dei, c um meum stet extra veniam, sed quia immo feci, ideo non est sine venia. Et ideo de multis Papistis bene speramus, Ec de aliis magni spe ς' ribus. Et hoc quoque tibent docere boni comci tores. 'bent quidem exaggerare peccata, ea tamen etiam annuntiare mod nullum peccatum 7raeterquam in spiritum s. sit tantum, quin
possit , ere veniam. Videria. I. 28. Iaim. I. Is
Norantia peccatis non est quidem causa ve ni O tamen in imum, quod peccatum aliquod non sit sine a venista ratio, mi r quam sibi duest licitumine P endam versiam adhortari, petita est a omadentia Dei: quia scilicet Deus per eorum i mrarma implevem, quod de filio praedixerit in hac 'ue milis a bimentatio. Videtur enim pec-
tum extenuare, quia Deus per providentiam ita rexerit, ut per illud impleret suum Propositum, de Christum ad destinatam passionem Perduceret. sed Re p. Petri scopus non est ext ouare peccatum Ju eorum, sed potius gra itere aggerat. Hoc tantum vult, ne id desperent, &se putent essi extra veniam. Rationem hujus petit a providentianti in hoc peccato, dc q. d. ne deor te hocpeccatum,quia Deus ideo permisit,uth pararetur remedium contra omitia peccata. 'Vospiam male egistis, sed Deus direxit in -- lGa tactu, dc vel P -- quasi ab is est adve
ni bonum. Vide similem argumentationem
Genes so. iv. 1 o. Eratnte locus disserendi de pri
Identia i etiam super mala ec peccata hominum. Seu prolixa est haec materia, di habet magis pro Uram sedem in Act. . vers 18. Tantum ibi alium
hinc hauriant omnes pii contra reliquias peccat rum seorum. Non fit sine providentia, quod peccatis Zc labimini. Potuisset Deus corpus peccati totum eximere ex vem corde, & vos peri QE canctifica sed justo consilio permittit, ut cadatis, ec in vestrum bonum dirigit, Rom.8. 23.
IActenus rationes propter quas Apostolus inson. amationi'siil ungit Adhortationem. Smutur
oriatio ipsa: μεαινεύσαττοῦν si hunc textum volumus secundsim natura vocum transferre, ita erit transferendus: Debi liaberithm mode iuret omine. Post cogitate & vertite vos. Diue Onim actiones hie requiruntur quarum altera interna, a externa est. Prima actio vocatur sil .ia seu consideratio post Letiam. neD.ia est consideratio ante factum, post factum consideratio. Fuerat ossicium Judaeorum ante crucifixionem Christi considerare
uid lacturi essent. Christus dicebat se esse Messiam in V. T. promissum. Ipserum erat promissiones V. T. de Messia inspicere , eaque cum docti naec miraculis Christi attente in timore Domini comsiderare. Si hoc fecissent, non crucifixissent Dominum gloriae. Qui igitur hanc neglex
rant di ideo tantum peccatum commiserant, P trus requirit, ut ad minimum veram μι--αν eo
erant, re jam considerent quam indignum foctiam commiserint . ut ita veri corripiantur poenitentia facti. Sicut ii ut cum hoc Judaeorum peccato,
ita est cum omnibus omnium hominum peccatis. Adam neglexit την προνοι- dc hoc etiamnum nobis omnibus adhaeret, quod sumus incogitantes, nec attendimus nobis i plu dc nostris aerionibus .. ut sint secundum voluntatem Dei. Psalm. 1 2. Impellimur desideriis carnis, ec currimus sine ductaviae sicut riuus furens, Jer. S. 6. Requiritur igitur a nobis ut 1alieni post ramini sapiamus, conita rantes, quὶm indignE fecerimus, et quod sit os cium a quo declinavimus. Vocatur alioqui 3 t - P 3 μιλε -
149쪽
με λεια inat foret. Cura Ec enitentia post semini. vocatur reditus in se ipsum, Luc. i s. i7. Per cussio cordis, et . sam. 2 .io. Detestatio sui, Iob. 1. 6. Nam haec omnia debent esse in hae actione. De teste attenta consideratio facti, quod commisimus, debet esse terror cordis, debet esse nausea ec pudorta detestatio sui ipsius. Et hoc primum illud, quod
via veram poenitentiam de conversionem requiritur , scilicet interna cordis atque mentis erga peccatum mutatio, qua fictum, quod antea cum dei A tione committebamus. nunc odimus, detest mur cum pinnitentia, dolore, pudore, dici Antea incogitanter in peccatum ruebamus, nunc consid ramus quid fecerimus , antea approbabamus f etiam, nunc improbamus ; antea amabamus, ecdelectitamur peccato, nunc odio & nausea ejus corripimur, nec non pudore dc dolam, Ierem.8.6.
Vbi naee interna mutatio ipsius mentis de cordis non est, ibi frustranea est Ec falsa omnis externa mutatio vitae. Satanas est sicut illi qui falsam c
dunt monetam per imitationem verae. Potest podi nitentiam pingere extrinsecus tam egregiam, ut a vera vix distinguas. Pharao enitebat Exod. 9. 27. Achab i. Reg. ai. 9. Iudas Matth. 27.2.3. . Si mon Magus Actor. 8. a 3. Sed haec vocaturialia enitentia, Ierem. 3. io. Quare fessa , quid deest y Interna mutatio mentis. Per formidinem poenae
divinorum judicorum peccata deponebantur ad
tempus ec omittebantur, sed mens tamen non erat mutata. Hinc tales comparantur cum canibus, qui
cum cibus deglutitus onerat doloret facit, eum evomunt, sed ubi dolor cessat . iterum deglutiunt,
judicis eam cogitur domo expellere, sed interim dum domi habere non licet, in alienis aedibus eam sustentat, ut subinde detur accessus. Sic hypocritae metu judiciorum Dei peccatum aliquando omittunt 3ca se arcent, sed non cessant amare intus die&spectare occasionem revocandi. Ne igitur nos decipiamus externa aliqua poenitentiae specie, sta
luaeramus veram internam mutationem cordis, ut habeamus novum cor, novam mentem, nec simus
iidem qui fuimus, ut de nobis possimus dicere, sicut ille Iob. V. 1s. Vnum si io me fuisse coecum , dc nunc videre. Et quod Paulus de Corinthiis. i. r.
Objem At haee mutatio potius est passio quMare o. Est quod Deus facit, non quod nos facimus. Cur igitur a nobis requirit Z I Up. Deva Opera tur, sed non sine nobis vertim in nobis. Crearit nessine nobis, sed non convertit nos sine nobis. Re
quirit a nobis . ut postulando operetur in nobis. Non igitur debemus otiose expectare a Deo, sed
quaerere apud Deum per seriam meditationem nostrorum peccatorum, perque comparationem e
rum cum lege Dei. Haec enim illud speculum . per quod turpitudo dc periculum nostrorum peccat rum nobis ob oculos posita generant in nobis se
sum indignitatis, terrores conscientiae, nauseant et peccati, famem ac sitim redemptoris. Vide muti 3 o. I. 2. 6. EZech 2o. 43. Altera actio, quae alu- te is requiritur, vocatur si conversio, reversio. Haec saepissime in scripturis requiruntur. . rhIer. . I. HOs I . l. 2. Ioel 2.13. Acto 26. 2o. Est
simile petitum 4 viatoribus errantibus, qui errorem
agnoscentes revertuntur in veram viam, vel ab , xore quae maritum deseruit dc moechos sequitur, iased postea revertitur ad maritum. Oscae 6. Σ. vel ut
clarius dicam, silio prodigo, qui patrem perpet
lantiam deseruerat rc scorta secutus erat, donec ad seipsum veniens ad patrem revertitur , Luc. Is Exprimuntur ergo per hanc vocem externae acti nes verae poenitentiae, per quas sis interna mutatio
cordis manifestat. Non enim satis est dicere cor
meum bonum est, sed debes ostendere per Opera quale sit tuum cor Iacob. i. Si cor est mutatum . non faciet eadem opera, dc externa quoque comversatio tua mutabitur. Si faetiim est arbor bona, non amplius feret malos fructus. IOmnis autem vera conversio ex duobus actibus quas composita est. Habet enim primdaversionem a termino malo, ad quem per errorem dc incogitantiam secesseras ec Σ. reversionem ad terminum
bonum ὶ quo per incogitantiam deflexeras. Vter, que actus hic requiritur. n. I. Vt se averiant a peccato, cui hactenuisio rant dediti, simulque ab omnibus aliis peccatis. Nee enim susicit ab uno ec altero te avertas sed ab omni malo. Desistendum a cursu prioris vitae, nee pergendum in praxi peccatorum. i. ess 1 .9.co verit ab idolis, I.Sam. 7. 3. Act.2.37. 38. Ion. 3. 8.Da. i. 16. 2.Tim.2. I9. Et quidem perfecta requi, ritur converso, qua plene tergum obvertas peccato, non autem sua ex obliquo partim Deum, partim peccata respicias. Nemo potest serrire duobus
Dominis, Matth 6. Multi sunt qui vellent Christo adhaerere, si liceret partim Christo, partim peccato seri ite, si liceret partim probum, partim improbum
150쪽
neci, si liceret injustitue di iniustitiae via simul
imbulare M oblique virtuti simul ac libidinibus -- vicari. Sed nori licet, lam reveriendum. Obia. Metua stamus esse perium, nec vivere sine peccato , non postamus ita plane deserere cursum me- α M'. Immo tam perse bis esse debes, tam pertiae recedere a malo, ut ne respicere quidem licem Alioquin incurres rimam uxoris Lothi, Luci i . ec quadrisit in te dictum Christi, Luc. s. hi. Ec illud Petri, α. Petri 2. 2o. 21.22. Aliud in relabi in peccatum, aliud reverti ad peccata. Res nur L e pex infirmitatem, ec repellimur per
procellu tentationum, ut iaciamus quae nolumus, sicut nauta per ventos contrarios sepe rejicitur ad locum unde selverat, sed tamen non desistimus ab itinere sed renitimur ec conamur donec penetraverianus in portum. ut se convertat ad Deum, quem deseriaerat. Non magis nec arium est ut recedamus a malo, quam ut redeamus ad praxin boni, PsAm. 3 i de A C. a.s. Psalm. 37. 27. Esa. 1.16. Eph. .22.2
Actor 16 18, Plane decipiunt sese qui putant f cere, si non ficus malum. Considera parabolam de Maith etiamsi posses dicere,en D minet recipe quod tuum est, non perdidi, tamen si non hicratus sis, in tenebras conjicieris. Unum autem in observandum, quod sol si redire vis ad Deum, prius tibi veniendum sit ad Christum. Nam per hunc veneris, non recipieris. Vide Har. 7.ας. En haec illa adhortatio, quae totius hujus eo cio Petrinae μ' uesae sis nobis quoque dicta
. - Eos, qui nondum conversi sint. O quot sunt inter nos , qui et armum errant in via peccati, sco lationis, ebrietatis, injustitiae, superstitionis dc vitae; a dissilutae. Quaese, cons ate quid feceritis, xevertimini, nec procrastinate. Eos qui conversi sunt , di quotidie relabuntur Per v mitatem. Non tantom iemel debemus nos convenere, sed debet e re quotidiana praxis, Psalm. F s. praxis hujus conversonis est purgatio ani- si non quotidie revertimur, longe a Deo rec
exi . sicut ibi quotidie declinat ab aequatore; ita nos quotidie a Deo. Q tantum itaque quotidie octa: in tantum quotidie retrahere pedem debe-3 sci qui e versi sint, verum non ex corde, Di 4 dui extrinsecus honesu vivunt coram h Πύρ in iis cor Ba m re uti tum uni aut II pl alteri peccato. Talis conversio non taniam non prodest, sed punitur, Jer a. ΣΟ. Ole. 7. 13.14. Alor. 3. v. 19.
CEquuntur cause moventes, quibus Adhortati Onem suam suadet Apostolus. duae sunt. Prima est petita a magno bono magnaque felicitate quam possisnt exspectare, si se convertant, v. I9. 2 o. 2 l. Altera petita est ab authoritate Prophetarum, qui hanc conversionem ad Christum Judaeis spe diterinjungunt uno ore omnes, idque tum cum comminationibus, tum cum promissionibus. Prima causi movens proponitur . I9. dc 2 o. de confirmaturv.ar. Quia,ut proponitur, habet tria membra: Resipiscite de convertimini i. ut delea tur peccata vestita, a. utque peccatis deletis veniandtempora resti perii, dc 3. Deus mittat Jesum Christum, qui vobis antea praedicatus est Confirmatio hujus motivae haec est: Nam non potest miniJesis Christus, ve iam coelo teneri deia, donec omnia fuerint restituta, quae Deus praedixit peros sanct rum sitorum Prophetarum. Primum itaque bonum. quod proniittit poenitentibus, est deletio peccat rum eu remissio peccatorum, sicut Aef.2.38. Mindum loquendi mutuatus est Apostolus ex V. T. l cis quam plurimis, ubi remissio peccatorum
est quin intelligat quid sit delere, scd. aliquid quod scriptum est, vel abstergere vel obliterare. Sodcreta scriptum est abstemitur , quod atramento, obliteratur. Vide Num. s. α 3. igitur sunt, quae Apostolus hac phrasi docet.
I Omnia omnium hominum peccat cum committuntur, seri bidc in librum relem. Non sunt actiones adeo transeuntes, ut earum nulla maneati memoria. Peccata hominum sunt debita, Matth 6. dc i8. de quibus olim ratio erit reddenda in ultimol die Luc. ii. Debent igitur scribi dc in advinaria referri. Vide Ese. 6s. 6. Jer. 17. I. monam aut rem reseruntur peccata, bc ubi scribuntur Z Rese. i. t in corde Dei. Vide Pium. 9o. S. D . 6s. 6. coram Me strinum est. 1. PraecipuE autem in proprio hominum corde ec conscientia, quae seipsam accus t dc excusat. Sicut in cubiculo plano speculis nihil fit quod non