Commentarius practicus in actorum Apostolicorum per Lucam Evangelistam ... studio et operâ Caspari Stresonis, ... 185. Concionibus florentißimæ Ecclesiæ Hagiensi propositus & in usum Candidatorum SS. Ministerii, prœlo subjectus

발행: 1658년

분량: 618페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

zo COMMENTARIU

a. Ecclesiasticae vocationes non sunt haeredi fae, sed uno deliineti, , requiritur aberius electio. Non est in Ecclesia, sicut in quibusdam Rebus publicia, ubi Princeps Principi haeredita, jure succindit. Discamus etiam illos habendos en pro Dei servis, qui quidem non immediate ii Christo electu

sed tamen per Ecclesiam vorati sunt. Non minus enim Apostolus fuit qui mediante Ecclesia electus est , quam qui immediam a Christo vocabatur. Sed uic obiter. De Getione hujus novi Apostoli si quentia describuntur I. A quo, vel 1 quibus haec electio lacti est. II. Quo ordine dc modo.

Non ab uno aliquo Apostolo, 'nec a selis undecim Apostolis, sed a tota Ecclesia, quae erat sese centum M viginti persi,na n. Hi enim sunt,

ludi Petrus alloquitur, di ad electionein hortatur. Jus vocandi ministros radicatur in toto Ecclesiae corpore. Petrus hic sibi non arrogat jus vocandi minutas sicut Papa Romanus , i l tantiis λει- tiam hortatur, ut ficiat quod sui est incit. Non

est itaque haec electu, ministrorum penes silos nimnistros, multo minus penes unum aliquem Epist pum, a quo suat di derivetur omnis potestas etiastendi ministros, sed est haec potestas in corpore Ecclesiae. Debet quidem haec actio regi 3c gubernari consilio A authoptate eorum, qui suὼ Eccles, cu-d uilibet antistites', ut fiat ordine, decenter .prudentur, nec quicquam committatur in tacem Ecclas,rum vicinarum: sed tamen quod totius Ecclesiae est, sibi sella non debent rapere amistites. Probatur

1. Ex hoc loco. 2 Ex Actorum I . et . ubi describ, tur xeu νονια cum precibus totius Ecclesiae. 3. Sicut

Diaconi elem sunt, ita etiam minum, Actor. 6. 3.

2. Cor. 8. 9. ecc. Ecclesia in re num rc domus.

Habet igitur potestatem sibi prospiciendi de rect ribus sicut alia retna. Sic Timotheus elestiis secundum testimoni a Eccle . Duo sunt quae hinc

sthnus.

i. Non velectionem dc vocationem ministrorum panem posticae potestatis, quam Deus deo Magistratibus, sed esse rem riclasiasticam, uae peditinet a i regnum Christi, dc quam nemini licet per fere dc exercere nisi Ecclesiae aut iis, quibus DGahanc rem commisit. Non itaque potest Magisti ius politicus h in se suscipere. aut sibi arrosare, quam sibi compei Q ex inicio Faremur quidem

aliquam istius rei curam etiam Incumbere Magi stratai ex ossicio, ne hom es de Ecclesia negligant suum ossicium, vel id male administreati vix iam est nutritius et M tator Ecclesiae , omnino curam debet, ut Mesesia suam in sitis functionibus habeat libertatem fine impedimento, curare quo

que debet ne quid fiat is Ecclesia malum im Dei,

critis Magistratus custos est,contrari ac paci Rebpissilicae noxium: sed tamen fune nes 3c admisse strationes Ecclinasticas, inter quas est electio dc u otio ministrorum, non debet a gare aut fac re panem sit ossicii. Sicut enim ab dum foret. Magistratum sibi arrogare administrationem sacramentorum, ita etiam absurdum est, eum susum re elestionem misistrorum, quae etiam est res E clesiastica erelasiasticis peragenda viris & cerem niis. Utrumque enim fieri debet potestate, quae venit ex Ecclesia. Mulis magis autem censeram merentur illi, qui ob aliquod externum beneficium EO clesiae collatum sibi jus Patronatus, ut loquunturia r ant Ec propter beneficium aliquod Ecclesiae praestitum, jus Ecclesiae ad se rapere satagunt. Nec est 61M Magistratus vereantur mihi strus assectare potestatem aliquam collateralem rce. Ecclesia non

quaerit dominari , sed tanquam peregritia in terris quaerit sibi hospitium fissi dis magistratus, ut sitam

p rum oeconomiam administrue, ec suas res h Aritualis , Majestati bi Cistratus Mutiquam repurignantes, agere possit in pace.

IL Discimiis litae quoque quid respondeitilum

Pontificii dicentibus, Nos non habere veram voca tionem, quia non simus constituti ab Episcopo, ex aut ritate Pontificis Romani: Habemus vocati nem nostram ex Ecclesia, cui servimus,ac per Messitam ἀDeo. Ecclesia enim quaelibet hi et jus suos sibi vocandi misistro

D s SECUNDO.ORGEc modus hujus esectionis consistituis quentibus: .

I. Petrus surgit, te congregationem hortatur . ut faciant ossicium, dc ad electionem novi Am liprocedant.

IL Ecclesia, admonitione Petri audita, tacit timmisationem duarum personarum.

III No minatione facta, preces ad Deum sun- ducit, ut Hemonem ipse gubernet. IV. Fusis precibus seriem mittunt, qua Matessa, declara: a Deo Apostola . . -- ' se

52쪽

N. Peribo quam oceciderat, esecta a Deo, omni Enimis in numerum Apostolorinnii omnium Petrus stetit, ecorationem ad convellationem habet: T in Ecclesiae ossicium in eligere milustros. Cum hoc non pugnat. unum ruem ficere initium, ec congrinationem hortari. Sed cur Petrus hoc potius facit tuam alius quispiam Aristolus 3 sine dubio quia 'uritus s. totius inimnis esta hunc prae aliis instigavit. Sed annon hinc sequitur,Petrum titisse Principem reliquorum Ap si rum , adeoque caput totius Ecclesiae, ec Vic rium Christi in terrisac uita pum Oecumenicum, α ripam Romanum succrebrem in omnibus his vri legus y Resp. in celia logica vere asinina quin hac rati imitur. Nam: I. Ibae, Petrum secisse haec omnia, quid hoc ad officem Romanumὶ Exceptat Pontifex succes sor Petri hoe filium ob tres rationes. r. Petrus non fuit Rome. Saltem ita dubium hoc est, ut bruge Π abibus, de calculationibus seriartum convenientius sit vin tuisse autem non sui sie iis opum Romanum. a. Apostoli non habent succesi ex Apostolatus enim in ossicium extraordinarium ad primam Eoaesiae constitutionem erectum.

3. Aha enisi e res, saltem Papa non supcessitIἰam non suci est in doctrina,sed Apostasiam fecit a Petri doctrinant alias probatur. IL Pone, ripam esse succes rem Petri, non ta , potest Petro siccedere, nisi in eo, quod Petrus habuit. At quia habuit Petrus 3 Verbi terit in m. gregatione Apostolor n. An ideo fuit Apostia riuri Princeps &c. Duodecim erant Apostoli Pot rant simul canere, sta non poterant funes livitii: bebat igitur unus esse qui loquebatur. Quia hinc aliud potest concludi, quam in co' Nationibus clasiasticis debere ominis causa ene aliquem qui

tandem dirim, de res agendas proponat, creter

rumque tum a colligat. Hoc aequE Jacobus p testac Petrus, Actor. 11. 13. Habeat hoc sibi Par Romana in Ecclesia, laquae Ronue est. Sed quid eadi quod Menoec sibi arrogat ' Vitamus cibus iundamentis nitatur Hierarchia Romana. Cesiam duodecim Apostolorum sicut Jerusdem oe ai fictilia unius A li supra ciet

iliciali potvivia Moc catione hominum , qui rein reri: tis abj cc mdc moribus crediderant. tolerata aut sustentata fuisset Camiramid sinet, isnte corruet. Agamus Deo gratias, quod nos ab imperio eius liberavit. oppugnationem ecpersecutionem ejus patientem seramus. Ne commindemus manus nostras ad aedificationem turris Babel, ne de plagis nus accipiamus. Si voltimus P trum sequi , sequamur in doctrinaec vita. Si volumus Petrum in quoque particulari exemplo igdui equamur in eo, ut sinamus esse ordinem in E Esia, nec nitamur confusionem alere piritus Pr phetarum in rebus ordinis Prophetis sint subjecti. Tyrannis ecconfusiossint duo ciuiuaria, Messium inter utrumque est ordo. Cum nisi di Tyran nis bellum inter se gerunt , belli ininus seselem:

ordo. Oratio Petri habet tres partes. i. Coinpellationem. Viri fratrerv. 16. 2. Narrationem, qua proditionem dc interitum Iudae exponit, tanquam rundamentum novae ei ctionis, v. 16. 7.18- 9. 2o.

3. Propositionem, qua exprimit, quid sit, quod cupit in congregatione fieri, seu quod elidum

iudicat. Petrus in congregatione verba iacturus, compellat selos viros, cum tamen ex sumtioribus constet, congregationem etiam habuisse mulieres. Cur hoc facit 8 i. Non est mirum conciones

Peripta dirigi ad viros, non quasi foeminarum A

liberorum non aequε curam habeant ac virorum,

sed quia viri sint caput uxoris et patres similias, ut intelligant sui esse ossicii conciones non sibi soli naudire, tale etiam domi nauid liberis ac si vis applicare. Debent quidem mulieres, liberi,si . etiam venire ad templum . de conciones ex ipsius concionatoris ore excipere, sed tamen viri praeci pue iis debent concionibus attendere, ut infirmitati uxorum dc liberorum possint sebvenire in retinendo rc applicandis concionibus.

i. tamen quod Alos viros compellataioc I co habet aliquid peculiare . quia actum est de tali materia,quae ad mulieres Q pertinet, scit de electi ne Apostoli sicut enim tota iunctio ministerialis

non pertinet ad mutares i. r. 1 3 . . rim. 2-1M

ita nec electio dc vocatio ministrorum. Est quidem jus hoc penes totam Ecclesiam, sed tamen ne i 'sio fiat, de omnia sint ordinata . exercitium ejus potestatis committendum est sapientioribus, ec iis

qui judicare possitiit de qualitatibus ad Ministriani pertinentibus, ut illi numine Ecclesiae agant quod agendum est, dc deinde quod egerunt , judicio A an inpia Ecclusae iubjiciant. Sic via

53쪽

nius factum ML i . 13. i. Tim. . I . Vide annot. g. Titulus quo compellat, est, Fratres: Hoc non i, fit, quod non nisi consanguinei ec sedales erant compellandi, sed ut doceat complementa, ut immuntur, mundana debere exulare ab Ecclesin .ec saeris administiditionibus id potissimuni deberer ici, quod omnes in Christo communionem habeamus. In mundo magna est hominum dissere tia, alius herus, alius semis, alius Rex, alius filiai tus, alius nobilis, alius Dominus, alius Pater, alius Filius, Ecclesia has disserentias hominum non tollit, sed tantam ii, adminisbratione sacrorum nonr est. In Ecclesia sis us est frater sui heri, dc h rus frater servi, Rex irater subditi, pater miter filii, &c. Matin 1 3. S. Philem. i6. Fratres sunt Omesa Ecclesiadi membra propter multas rationes i. Quia filii ejus dein Patris, omnes divinae naturae particures. a. Filii ejusdem niatris Umnes filii Ecclesue. 3. Fratres ejusdem Primogeniti Christi, per quem ad eandem veniunt haueditatem. . Ex eodem semine geniti, videlicet verbo Dei. ' Fratres itaque clim simus , discamin frateria inter nos converi seri, vid. i. Minimi non dominentur Ecclesiae, sed cogiarent sibi cum fratribus rem esse, ne eos habeant pro ovibus, pecudibus. i. Qui nobilitate, divitiis dc potentia eminent,cceteros non tractent cum contemptu, sed reco

dentur ejus spiritualis conjunctionis, qua sibi invicem pares sunt. Is quem contemnis est ae ita Dei Filius M tu, aequὰ Christi frater ac tu, aeque haeres

inae actu.

3. Omnes mutuis ossiciis nos invicem iuvemus . Mutuas infirmitates toleremus. Nam cum iratribus nobis res est. I. v. . 17.18. 19.2

TTA tenus compellatio. Narratione' Petrus e

, aponit, quid de Apostolo Juda in seri uni'. T. praedictum sit, dc quotmodo ista deJuda praedictio impletasit, ec quid etiamnum de ea implendum restet. Duplicem autem ibipturam de Juda

i. Eam quae de Persi abc inlimibus ejus vati- .

natur.

a. E , quae de ossicio fus vaticinatur. Priorem i

s inuram non particulariter exprimit, sed tantam generaliter dicit, ne sarium fuisse ut impleretur illa omnibus nota scriptura, quam Spiritus S. peros Davidis praedixerat de Iuda, &c. Sine dubio iu-tem digitum intendit in id quod extat Psalm. i. t o. quod re allegaturJoh. 33.i8. Ubi medicitur, ibis, ut unus ex domesticis Christi discipuli, Christiti hostiliter prodat. Hane scripturam ait oportuisieimpleri. Nota: L Verba sacrae scripturae sunt verba Spiritus S. Ait enim Spiritum S. locutum esse peros Davidi

Verba scri tue siles verba hominum: Sunt enim verba quae David, Petrus ec alii, suo Ore loquuntur. Et tamen revera dicere possumus, quod non sui verba hominum, sed verba Spiritus s. quia Dei homines locuti quidem sunt, sed non propria μιλ ιι, nec ἰδίε nono propria media ratione & inventione, sed ama & instinctii spiritu S, a. Pet. i. Philo phia inventa est humano ratio nio di per obseritatumem seuexperientiam, quamvis non sine omni ope revelationis. Sed mysterias ripturae sunt ex revelatione. Diabolus etiam potest loqui per os hominum a. Chron. 18.2o. 21. sed magna est disserentia inter actus Diaboli ecinctii ctus Spiritus s. Nami. Respiatii materiae: Diabolus loquitur memdam, Spiritus s. veritatem. Diabolus fabulas, ii ni in Ec nugas , Spiritus S. mysteria salvificae ob j.ct. Annon Diabolus etiam aliquando veritatem loquitur ' R Up. hoc non facit, nisi cum vera di mdo mentiri, di fallere potest, e.g. cum exaggerando Dei justitiam potest at negare Dei misericordiam,ut peccator desperet, et cum ex serando Dei miseria cordiam potest extenuare justitiam ut peccator fiat secure vel cum confitendo rc praedicando maiest tem Christi, sibi quoque potest conciliare opinionem majestatis. Vide Marc. i. x . quasi dicat . Non siim ita tenui di vilis, quin norim qui stu sis. a. Respectu sormae: Diabolus potest loqui peros hominum, sicut Deus loquebat per os alime, per motus vere corporales, vel per suggestiones. mnia aut phantasias, in cerebro natantes: se none, test ita verba indere in cor & animam hominis. sicut Deus legem inscribit in cinda fidelium, ut toto corde ad Deum clament ic laudes ipsius annui cient, ut sibi ex ore infantium de Iinentium laus praeparetur Psal. 8. Et sicut ministris suis dat lo uerulam, ur aperto ore cum omni parrhesis annuncient

mysteria Euangelii Eph. o. 19. dc per spiritum Staceant

54쪽

Oceamin ritu , M virtute Elis. Tantum pol stae in re hominum non habet Diabolusa istisenuis hinc: dum S. eseveram per irasnac non F vinem Tribuitur ipsi enim actio peribitalis i. e. l x Loqui posupponit intellactum, intellectus vistam, vita per nato. aestimare verba seiptum. Deum audimus loquentem. Cum mutas illa fi malas ectis Has organi musici audis tam artic late canentes, . manu ceris ad cogitandum,inciis esse Minis nuocari cem qui pulset. Sic cum homines audis magnalia Dei annunciantes , cogita Deum este in illis ecfectium linguae gere r. r. I 24.23 . discimus igitur non ut verba hominum ut, a d revera sunt, verba Dei, omni reverentia, G-ucia, obedientia , quantumcunque aliquando vis deamir improbabilia. Verba smptinue sunt tuti Fontes, quil, potes eanum muta transire sine

II. spiritus s. rum tantum potest diceru quae ficta sunt, sedetum praedicere quae futura sunt. ero Dat vis. Et quomodo Z Non per modum Amolim , qui ex motu dc conjunctione

cestarum coriecturas elicit, necper modum auguris, qui ex propriis in aginationibus cupit praenis

remmd futurum est nec per modum vatis,'iu ex fiscinatione Diaboli tutura praedicit, nec per mindum Prophetu qui ex revelatione Spiritus S. prie diacis futura, siret ex pria scientia i in alterius -- Harione. si ut res Ph. 13. 18.i'. ex aedi-inione proditionisJudaevi laco iudi se esse verum rarum, ita, qui iritus s. id praedixi per Davi- sin idem quoque, ipse licet concludere. R iritus .f. potest loqui. Ergo est persena. Potest futura pro Afficere. Ergo est divitia pers. . . Nam futuriarum aedictio Deitatis sumini estis ibile. EA . 7.ta s. it. obis. AtJoh. i6.13. dicitur ab alio aud ista futura quae nobis praenunciatur i. Non quasi opus habeat a Patre aliquid distare, quod insenes at,sed Ood revelationem suamquam dat lanminibus, innituus mundum volutitatem Patrista Filii, revelaris ea, quae Pater ec Fili volunt revel xi Haec enim est tua voluntaria Oeconomia trium

per narum inter se. Magnum hiatium hic pi iis, qui Spiriturus. in se sentiumri erantem rc ii quen- tib Min Deum, qui core rum taxit temphum inlid igitur poterunt ipsi, si ς me sim inter : ξ H, bes Spiritum roboris in te. Iissimus es'.At, qui

infirmitates tuas sublevat est De . Corruptiones tabes in te validas, quae pugnant contra animam' At qui eas oppugnat Spiritus, Deus est. Age igitur opus tuum cum fiduciae Ne ter ant nos corruptis nes , quae in nobis sispersiant, modo probemus, an juxta corruptiones in nobis quoq; halutet spiritus. IIL Quod Spiritus S. praedixit, id oporter impleri. Praedictiones Scripturae, sicut etiam aeteri Dei decreta , fututis rebus quandam quasi necessitatem dant, ut eas oporteat lieri. Oportet Judam calc l neum tollere contra Christum. Oportet Jesiim pri Luci x . Oportet sectis esse l. Cor. L I. Oportet venire scindata Mare 18.3Si Lunc textum vellem tet

ei ire spiritu tali sinatis, magnus mihi foret Rheti ricandi campus. Si oportuit ita fieri, Judas est sine

culpa, Deus autor peccati, frustra fuere omnes shorrationes in contrarium , inevitabiliter debuit peccara, non potuisset evadere damnationem qui 'quid egisset boni. Sthselent declamare nostri Novatores, contra omnia quae secundum scriptura',

dicuntur de dominio divi e providensae in liberas actiones hominum. quid respondebimus 8 Nihil aliud quam quod Paulus eidem objectioni respondet m. v. 19.2o. Hac responsione Paulus repressit suos adversaria, eadem Patres repressere Pelagi m meadem nos reprimimus nostr schismaticos eqvi in hac responsione non cupit acquiescere, inducet se in labyrinthum. ex quo non possis evadere, nisi velit negare quod sit Deus. Nos quidem debemus, secundum seripturam, firmitatem dc immu-tabilitatem dirinae mordinationis,. dc praedicti 'nis credere, dc eventus rerum ad eam reserie, statamen in ea non labemus fundare ullam cxcucti nem nostrorum peccatorum e sed hanc totam dis scultatem rejicere in sapientiam divinam , eamque credere talem ac tantam , uiatorii providentiam suam in homines praestare immunem d, ista injustitia et absurditate, quam ratio humana inanibus sitis iuequentiis divinae Nidentiae, inscripturis re-- velatae . nititur actu re. Necessitas humanarum et num, quae oritur ex divitis praeordi iratione ac

praedictione, est quidem aliqua sed non talis, ut tollat culpam hominis ex peccato, di faciat Deum. iniustum in poenis. Ateii in γα rario est, quod scriptura peccata hominum it LGla reserreta piae ordinationes ec pi edictiones divinas , α dicere, quod oportebat ita fieri Cur loquitur haec Veri Quae humanan ratio mi in duo'

55쪽

z COMMEAT ARTU

p. i. Ad tradesa niem impioriun, ut intes- ligant se peccatis suis non ossendere Deum invis um, ita ut mutare vel praevenire non potuerit. ut sciant se omni suo contra Deum furore nihil Mliud tacere. Mim quod manus & consilium Dei d crevit ut sati vide Psalm.1. r. 1.3 . Deus cum impiis agis, sicut gubernator aliquis ac defensor cari stelli , praescius consiliorum ec Ochinationum hinstilium si let agere cum hostibus dies: quid saeti1xi sint, sinit an pinquare ed interim ponit limites quousque velit eos pervadere, di postquam anxios eorum conatus ad tempus spectivit& risit, tandem eos obruit et capiti uia Ecclesia hostibus sitia quid furitis, quid machinamini Ec meditamini' P, ter noster qui in coelis est, secreta cordium intu tur, poscit omnia vestra consilia, de lubens pedimittit ad nostrum bonum, sed interim limites vobis positit, Atandem ex mulse vos capiet in omni

vestra astutia. .

Σ. Ad conseiationem piorum contra furores de insidias hostium. Facile in conseiari homines contra morbos, incendia dc talia , quae nobis accidunt immediata manu Dei, sed animum purgare ab ira contra homines injuriantes dc persequentes difficilius est, praesertim eum injuriantes haeciali vim. culo nobis la ossicia sint obli . Psalm.ss. 13.1 Uta Scriptura haec peccata hominum refert ad pr videntiam , decretum vel praedictionem Dei, ut sciamus Deum quoq; habere manum suam in gu- hernatione humanorum peccatorum, ut itane L; mira culpam hominum discamus resincere contilium Des in permissione peccatorum, quibus h

mines nos assii unt. Nam cum ita facimus, extiti ruitur ira in homines & natur patientia in Deum. Sic fit a. sam. 16. 9. Io. Matth. 26, 3.s siccum persecutionem patimur, dicamus ut in a. Tim. 3. a. 33. t. Thes 3. 3. U. I 12. Accipi mus tanquam a manu Dei, etiamsi obveniant culpa

hominum.

IV. Peccando &mala a do etiam potest ij pleri scriptura, dc Dei voluntas. Judas tollendo contra Christum calcaneos, implevit scripturas, Judaei Christum mici figendo impleverunt Scri

ras, dc secerunt quod Deus decreverat ut si LACt. 28. 29. Q modocunque homines vivant, Deus semper obtinebit voluntatem sitam, si non voluntatem praecepti, tamen voluntatem decreti F nis Dei in omnibus bonis, quae ficit hominibus, est

ipsius gloria. Hunc sciem semper obtinebit, sives P R Ac et Ictys homines benE agant sive malae Nam si non es

rificabitur hominum virtutibus, glorificabitur minum poenis. Justificabitur in judiciis Pi d. xi.6. in. lo. L. x. 3. Confundat hoc omnes atlita re impios, qui odio Dei obsess Onant, se Deo nocit ros. Inviti glorificabitis Deum. Dicetis tandem cibit . dc eritis omnibus piis occasio dicendi: Quim justiis est Dominus, ec quam verax in siis praedictio us, quam vese tandem impletur omnis Eriptura. ec omnis impietas justam sitam sertitur mercedem l Gelum Aterra peribit. sed nullus Diptune n ex manebit, qui non impleatur Mati K x. Postquam Petrus estivit Dipturam deIuda vatiserinantem, describit personamJudae, ut intelligatur de quoluti loquatur. De illo calicet uda, qui factus est.δημι illis qui Christum coeperunt, indutiatans historiam quae describitur Matth. 26. 7. 8. regia descriptio peccatiJudae. Pharisaei &Seridies liciti erant de modo quo Christum possent capere sine tumultu: Judas igitur se obtulit, de ministros suaerdotum deduxit in locum ubi Christus noctia solus erat, ic sine omni tumultu poterat apprehem di , signavitque persinam Christi os illo, ne in per sena errarenti Duo hie sint ad aedificationem n

tanta:

L Videmus Ne cuius Apostoli siccesses Aetiis

sit ripa Romanus. Gloriatur illa,quod sedeat in f,- de Apostolica, di sit saccessor Apostoli, ut nuper a divimus. Fatemur rem torum,sci errat ille in pers m. Nam non retri sedJudae est siccessor. Est enim ora δε & caput eorum qui Christum capiunt. Nami. Etsi Christusjam est in et ut capi nonINAE sit, tamen sicut Paulus Christunt dicitur per uidum membra pers uitur AEL V. ita merito Pa dicitur Dux viae esse iis qui Christum emunt, dum emittit sim emissarios, eosque instruit, quomodo opere, di in rete ripae involvere debeant omnibus insidiis illos, qui veram Christi dominam profitentur, re quos insidiis seducere non potest, eos t rannide divi Q vos ducit, & omnibus tormentis est. Qutiri Gulus sit Papa in hoc ossicio, non opus est probare. Loquuntur Historiae Patrum . nostri vident,si ccecutire sponte non volumus. x. Et tanto ni hie titulus in P m quadrit. quia non est Christi peregrinus, scit minister Apostolus Chrissi, sicut Judas, qui sortem ministerii acceperat, domesticus& secius Christi Pia . η x.

Psalus. Cluistum prodidit,ita Papa eandem sortem minia

56쪽

ministerii cimi omnibus fidis Euangelii ministri, accepi , icona Christiam di membra fin capit. Ethnici quidem et Tureae Christum capiunt ta n moest, qui atrocliis Christum periequitur, quam lue sic si Apostoli Judae , qui vocariis ad Loci fiam quae cyp Christi est, pastandam Ec aedifican- eam , eam Lun furiose seducit A desiniit. 3. Et quidem eodem modo Christum capit quo Iudas, scilicet oscillo. Est revera hostis A ad Orius Christi. est verus Antichristin. dctamen Christum adoram sis in Christi ac vicarium riua p tenditi Ovum ovo similius non est, mi Papa dc Judas sibi invicem, ut omnino satendum nobis sit, in sedere in sede Apostolica dcesse successorem in AL Factus enim in eorum qui Chrisium c unt di persequuntur, idque eodem modo,

quo Juia Apostolus , unde dc seductoris nomine in

criptura inti 'itur. Apoc. 18. 23. 2. Joh v. 7.

a L Non ea gravius peccatum, quam aliis esse

peccati i Petrus volens describere peccatum Iudae, illud describit hoc termino, quo atrocior non est. Greve est peccare, sed gravius est esses,luct

rem aliorum ic peccati. Diabolus ideo ab omni venis: in laus est, quod non tantum ipse peccavit, sed etiam traduci onere calumniatione Dei hominem siauxit, eique est .a γύς ad recondum. Calumniari Deum di seducere hominem proprium Diaboli, unde et Diabolus et Tentator ai*ellatur. Matth. quia nemo poti seducere hominem nisi per calumniationem Dei Nemo i tur inter honuno proprius accedit ad Diabolum, quam qui aliorum se Gorest. Unde etiam contra

neminem g riores sunt in Scriptura comminati

nes, quam contra tales. Matth. is. 6. 7. Geta. 13. t o. 13. Observent hoc.

r. Omnes filii doctore qui populum instituunt ad blasphemandam veritatem dc persequendam Ec- actam Esai. 3. ix. Et V. i 6. o quin iunt inter nos Oi in pellibus ovinis ad nos veniunt i Prob an Miris an ex Deo sint, nec adhaereamus Spiritibus uin ribus, i. m. o. i. a. Omnes illi pii pietatem rident ac persequumtur, dc nihil non in intui peccatorum si os ha- hie indoles impiorum, ut non sint contenti seselos esse impios, Re non acquiescant, dimnec ic ali ilia impietatem seduxerint. Si quis est fur, e .se adulter, sciniator, semper avet haberer crati j os Proveib. 36, 9. 2. Timoth. 3. 33.

RG . . Si se non via cla bonus itarem alio,

non seducas ad malum, ne duficetur poena tua.

3. illi qui malo exemplo aliis meeunt. Multi sunt qui uim ad impietatem non sellicitini, O possunt pati ut sint pused interim exemplo suae vitae

eos seducunt. Vae ministiis, vae I pentinus, vae in gistratibus, vae omnibus qui hoc ficiunt. Hortamur omnes ne sint securi, O sibi careant a spiriti

bus seductoribus. Plenus est orbi. talibus, precamuni Deum, ne nos inducat intentationem. Deus punit ec qui seducunt Zc qui seducuntur, ec diim non obedimus iis, qui ad bonum ducunt, Deus mittit efficaciam erroris, ut adhaereamus spiritibus seducti risein. minus nos vestri ductores. Examinate n

i stram doctrinam, nunquid in ea sit quod malutal sit, si non. obedite, ne I laus mittat est iam eo ris. Precemur Deum ut nobis det tales λγής, quil nos ducant ad Christium non occidendum, sedc

landum et amplectendum, precipuEut nobis det

spiritum s. qui nos ducat in omnem veritatem: Ipsi nos sumus oves qui sponte sua satis fretant , multo imagis si tabeamus seducti res. m. r. v. 17. 18.a6.

Viso Petri habet Compellationem, Narras

Mnem, Propositionem. In narratione Ecclesiae

ob oculos ponit quid scriptura am olim praedix rit deJuda Apostolo, bc quousque illae praedim

nes impletae sint, quousque etiam implendae r stent. Duplices autem manat praedi sones: i. iuum quae in Psalm i. ec loquitur de ejus persem,pmditione dc interitu. a. Liam, quae est Pi l. 69. I io'. M l luitur de vacatione ossicii de substituti ne novi successi s. Quod ad prius vaticinium. illud non particulariter exprimit, sed . tantum distinto quasi monstrat, tanquam vaticinitim diffidius notissimum, dc ne erretur in persona, describitJudam a sto facinore, ne quis de alio Juda hoc vat cinesum intelligat, quis, de illo, qui factus est via dux illis qui Christum ceperinit. L que terit libstoriam vitae Judae, ut appareat 'uod illud vatico

l niu Palmi qui rigesimi primi in isto uisa imp

l tum siti sicut autem isto Psalmo tria de hoe Judai medicantur, videsico ibre unum ex amicis C sti,ic ex domes s v. t o. 1 Fore ut calcaneum etara

57쪽

COMMENTARI Us PRAcet reus

. v. ii. ii. Ita in hac historia Iudae Petrus monstrat quomo lo. i. Judas fuerit unus ex dometricis Llirim v. 17. ludas per avaritiam abstractiis, crum sacerditibus pactus sit. de proditione Christi certo pretio,& ita occasionem dederit emendi istius agri, de quo ibidem in V. T. Zach. a i. praedictum sit vers 18. p. postr. 3. ChristiuJudam ultus sit veri. 18. p. post. α

Tria itaque de Juda in hac historia narrantur: r.ejus ossicium ec vocatio , 1. 6m peccatu , 3. Bus

strationis nactis erat. Est descriptio legitimae vocationis ad Apostolatum, q. d. erat aeque legitime vocatus Apostolus ac nos omnes sumus. Vocati nem Judaecceterorum Apostolorum vocat seriem,

non quasi per si titionem fuerint vocati, sicut Matthias, id enim de illis nusquani legimus, sed quia sine ullo respectu peculiaris alicujus emine , de dignitatis in ipsis ad Apostolarum immediate ab ipso Christo erant electi rc vocati. Haec enim una est ex disserentiis, quibus duodecim Apostoli a coeteris Ecclesiae ministris discernuntur, quod stilicet non ab hominibus neque per homines fuerint et dii, sed immediatε a Deo vocati. Hinc etiam Ma thiis non simpliciter per sustragia Echletae fluit et em sed per senem a Deo declaratus Apostolus, ab Ecclesia silummodo fuit agnitus & acceptus. Hinc Paulus quoque immediate ex coelo vocatus Gal. i.

ministri Euangeliii. Judas hypocrita impius, in x-quE legitimus Apostolus, qui Euangelium crum coe turis praedicavi: dc miracula secit Matth. io. . s. quem priaeterea inter coeteros peculiari Quaestoris ossicio dignatus erat. Jola i3. 29. Joh. ia . 6. Qui Aprofusionem bonorum egregi E redamuit, dc docuit ianc utilem doeti nam: Si quis aliquid abundantiae habet, melius test ut det pauperibus, quam ut profundat inutiliter JoL 1 1. s. Et tamen filii proditor echostis Christi. Sic Bileam quantus fuerit Pro

dia quales ic quὶm impii fuerint tempore Christi sacerdotes ec ita udaea patet ex Matth.

passim .ic tamen eodem capite v. i. Σ. Christu es . scipulos remittit ad eos, ec eorum conciones, cum mandato obediendi, dc cum hae ratione, quia se

dem in Cathedra Mosi di sunt legitimὰ vocati ministri Dei, constituti ad hoc, ut labia eorum cust duint legem Dei Mal. 1. 6. si quis rationem cupit Gre , cur Deus malis saepὰ hominibus utatur ad alios faciendos bonos, ea sine dubio haec est, ut in telligamus vim Ministerii non pendere a virtute munistri sed ab oporatione Spiritus S. Nam cum homines mali malos alios tam bonos faciunt, id satis a gumenti est, quod quaedam major virtus in eis opse tur cluam est eorum propria. Placuit Deo in infirmitate potentiam suam exequi, ut laus non sit ho

Usus I Videmus hic quid sentiendum de Clo Pontificio λ An sunt legitimi Euangelii ministis

spondemus quod sic. Nam numerati sunt nobiscum, de sortem ejusdem administrationis sertiti sentisne quidquid iaciunt secundum praescriptum Euangelii, id ratum habemus & pro divino. M is, Filii remus, nec retractamus. Si quem vocant quem baptizant rarum habemus

in nomine Patris, Filii re hi litus S. vel manus ei imponunt ad docendum Euangeliunx secundum Scripturam, eum habemus pro legitimo Euangelii ministro, dum secundum Scripturam

Euangeli vin annunciat. Quaerunt ex nobis, unde

Lutheriis, Calvinus 8c alii primi Ecclesiae Raesormatores habuerint legitimam vocationem , 8c qisis manus eis imposueriti R θ. Clerus Pontificius, visus vocationis quam a Christo nactus est. Nanx sicut impius Judas luit verin rc legitimus Apost ius, te quicquill ex vi ossicii sui init, id ratiun est te itimum, ita fatemur etiam Gerum Romanum esse divinitus vocatum ad docendum Euan sum ad imponendas manus, dcc. 3c Quicquid vi hujox vocationis iaciunt, id ratum ac legitii num est. Si Lutherus Calvinus disti, a Juda proditore acce- issent impositionem ntinuum, an ideo non forent initimi ministri 3 sic etsi acceperunt ab Antichri sto, tamen sunt legitimi ministres Nam etiam illo Antichristus, qui calcaneos adversiis Christum e

tulit , a Christo accepit seriem bonae administrationis 'dc quidquid vi hujus ministerii facit, id ratum ac divinum est, ec ipse tamen est Ahtichristus vel is. Nam Christo accedit vocationem, ut sit pro Ct no dc minister Christi, sed ipse sub praetextu ostoli calcaneus adversiis Christum tollit. dc eum selio suo pellere satagiti Isine Antichristus dicitur sed ae

58쪽

id empla , d tamen sem tollare contra Deum. Σ. Theg α. non est aliquis hostis extra Ecclesianus dest aliquis in Ecclesia, qui eandem senem inbnisterii si rus est cum coeteris fidis ngelii inbnitari Mea tamen sic abutitur, ut quidem oscul xur adoret Christum, sed ynetextu adorationis dat. Judas verus Antichristi typus. Quod quidem itaque ista convenientia Judae Proditoris, α Ceri Romani Me meridiano clarior est, exite ab iis populi mes, 'marum ejus fiati, participes, dc tu cant nostri Mammatus, quos hospites in taumant, dum emissarios Romanae sidis tam impunEinter se patiuntur grassari. Dianis enim in vocati ne ipsoriim aliquid divitium est, & in iunctione e aliquid te mum , non tamen ideo ministerio ipso n utendum cum communione Antichristi me idololatriae et superstitumis achaereseos, quos cra Dei instituta polluunt, praesertim cum purior imini tanto sic rum haberi potest. Usun Ne resticiamus ministrorum vitam, sed doctrinam di vocationem. Sunt quidem ministri jussi, ut non tantum doctrina, sed etiam vita aedificent, &Deus efficacius benedicit piorum minis avni laboribus , de quod ex corde veni incaesus ad corda penetrat, tamen si quisdo Deo placet b mina Euai gessi doctrinam nobis annunciare perari e vitae ministros ; ne standaligemur, nec recus anus eos audire ed cogitemus illud Christi Martii 3. a. ec illud Pauli Hebr. 7. as. Deω lumitur cati ruit -- φω, - habem infirmitates. si Iudas aliquis totus malus audiendus is, quidni aliquis Thomas fide infirmus, aliquis Paulus qui luctatur cum palo Sathanae8 Voluntas Dei ita fert. Emo nos non det, mus re sum sicut sita ideo non est obscuri r i sis tur ab hiope , ita Euangelium ideo non minus efficax, si annunciatur ab homine impio. Veritas r cipienda est ubicunque invenitur. Non quis dicat, sed via dicatur attendendum est. Sicut infantes scalae vexati perinde habent a quo incentur modori centur, ira quicunque onere peccat ira contriti, erinde Maeni, a quo se trium Euangelii hauriant, modo hauriant. is III. Ne sit hoc praecipuum nostram gaudi , nec cura pneciva, esse ossiciarium in regno Des Achristi. Nam potest quis esci Apostolus ec, magnis authoritatis in Meseca, dc tamen esse ho- rno impias dc Dei hosti Tres sunt bonitatis miseeusin hominibus, milli mines alias creatur inuit: i. quod rixae mi se hoc

una beo una, i. quod sunt ministri Des, quibus uti in aliis gubernandis. Et hoc magnum

est beneficium , ita eminere silpo alio. 3. quod sint pilii Dei , quibus Deus seipsum communierit. Hoc maximum Qui hoc non hadet nihil est, etiamsist Rex, etiamsi Apostolus, etiamsi dominetur toti mundo, etiamsi possit Diabolos Wicere. Applica

Tala glaur mit a pra/m ex mercede injustitiae. astolus contracte loquitur, ut paucis multa ii volvat, ec sinum Judae referat ad Prophetiam et chariae c. 1 i. quas dicat: Hic Judas mania impulsis injustum et iniquum contractum secit cum suae Otibus, quo triginta nagenteorum pretio Christum promisit tradere, quod pretium cum minista servili poenitentia correptus pretium retulit ad s cerdotes, atque ita occasionem dedis emendi agri figulini in s vulturum peregrinorum, ut ita impleretur quod Tacharias de ipse vaticinatus est. Ju

peccata suerunt varia. Nam.

I. Peccavit contra legem , idque multipli s

ter:

i. Fuit avarus. . Pro profusione habebat, qui quid in cultum adhibebatur, Joh. i a. s, sicut naturale est, ut ubi avaritia, melancholia, invidia praedoniurantur, ibi 'iuedam sit averso a profusione, . ita avarus cum essetJudas, yrofusionis stis miti unde de sine dubio ambivit ex avaritia ossicium quaestoris a. Filii fur. Nam sicut avaritia radix est omnis mali, ita praesertim sunt Ec injustitiae, nec desit rari in Iuda, donec etiam ex Eleemosinis furaretur, atque ita sacrilegium committeret, vide oh. 3 a. 6.

Avaritia quaedam sitis est, quae fan ut injustitiam

bibamus iacui suam.

3. Fuit proditor dc h stis perfidus p rii in ibi. Tantum poterat apud ipsit in avaritia, ut

modo argentum nanuniceretur, proprium magi strum vendere non vereretur, atque ita verum secit

Christi dictum Marib. 6. ad tris

. Fuit invidus re vindi me cupiditas deditus.

Nam eum Jesis mulierem, quxpedes qua unxerat,

distipulis reprehensuri laudasset summopetia ecdefendisset, Judas nolens hoc tam ideo Piristum

59쪽

II. Peccavit contra Euangelium. Nam li. Fuit hypocrita. Cum tantis scateret tueris, 'tamen pallas est se vocari Apollatum, concionatus est contra peccata, simulavit se curam gerere pauperum, de coeteris discipulis de proditore quaerentibus etiam videri noluit coeteris peior Moth. 26. v. 2s. Pone etiam sic coenae interfuit, etsi aliis hoc non videtur probabile. 2. Fuit securus contemptor Euangelicarum admonitionum, adhortationum, quibus quotidie ad emendationem fuit exestatus. Christus discipulos

suos, & Judam quoque quotidie hortatus est ad

poenitentiam. Verum egresias conciones frustra audierat. Christus si ei aliter ipsi praedixerat et eum admis secerat de hoc peccato M. arili. 26. 2I. dic. Vae ipsi comminatus era ec tamen faciebat. 3. Fuit infidelis de abnegator imisericordiae diu, nae. Postquam diu securitati contra omnes exhoditationes indulsisset, tandem evigilante conscientia caeteris omnibus peccatis addidit istud maximum

scilicet desperationem, eique adeo indulsit , ut pra: de ratione seipsum laqueo susi aret. Si sectat

ut Petrus, ec sentiens peccatum p nitentiam egis. set, cum fide, misericordiam assecutus esset ita eccede erans se ipsum occidit. Fadirem turpe ec ho rendum. Si jam omnia vellem exesse premere, quae hoc textu continentur, quantus mihi torret dicendi campus: Dicerem enim 1. de avaritia de cupiditate temporalium bonorum, a. de furto e injusta ac- natione bonorum, itemque de injustia conti Dus, Porum tam multi internos rei sunt, 3. de

infidelitate dc urio erga eos quibus servimus, . de hypocritica religionis simulatione, rvis,curitate oc pertinacia contra Euangelicas adhortationes, quibus Deus nos patienter ad poenitentiam invitat , 6. praesertim de infidelitate dc dest erati ne. sed ne nimis disi inhaereamus huic textui ve bulo vos rogo, ut haec omnia peccata vel ideo vis

tu, quia sunt peccata Ju oditoris, cum Politique nihil commune cupitis. Praecipue etiam os rogo, ut prae omnibus vitetis avaritiam & i justas cupiditates mundanarum divitiarum. Nam

ut huic indulset ile facita ex uno in aliud labitur,onec fiat permitas Judas. Avaritia non desinit om. peraui, donec incidas in latinum l. Tim.6.9. M deramini igitur vestias cupiditates. Pnec etiam notate, quod securitatis contra Euangelium exitus

plerunque sit desperatio. Quia ita iecure com incunt Euangeli ac videmur nilal comminati

nis metuere ferunque ita fiunt desper ruidis, propriam vitam finianti

'prii corporis de quo Matth. 27. s. habet quandam rationem poenae, quatenus a Deo permissum est, sed tamen potius est peccatum Judae, quina ultio de poena Christi. Ideb Christus eo non acquiescit, sed de ipse poenam ipsi inmoramq; triplicem , videlicet: I. Pinnam dolori Postquam enim se ipsiim sus pendisset, equest Deus, ut praeceps factus crepueri medius, ec omnia ejus vis nderentur. Hoc non fuit Letiam naturaliter vi suspendii, stat est at qua divina ultio, qua laqueiri Baetiis , dc venter Musui ad terram allisus crepuit seu ruptus est, dc omnia viscera etiam illa lux miniter alligata sunt corpori. sunt est in , quod sine dubio factum est ad detestat dam lupocrisin. Cum enim extus videretur pius Apostolus , de intus esset impurissimus nebula, Deus intestina ejus esudit ad detestandam lupoc msin. Non legimus simile exemplum nisi in historiae Ecclesiassica de Arrio haeretico de hypocrita, qui

etiam dicitur, secedens ad onus ventris deponer dum, crepuisse ec omnia viscera e disse. Terreae hoc omnes hypocritas , qui extus voltant videri Christiani di intus sunt lupi rapaces mus omnia vostri cordis secreta reddet manifesta, etiamsi ilia vestra debeat inundere. Vos vultis abscondere intus, sed Deus ventrem vestrum iaciet crepare dc effuttileedla 2. rcenam infuniae. In atrit e silis qui habA tabant Hieras' inis ita ut Oe. Non tam hoc intellia.

mur de si aendio, quam de proditione, quae clim

innotuisset, omnibus ita sui exosa, ut in arternam infamiam proditoris ille ager, qui proditionis pretio emebatur, vocaretur ager sanguinis, x. e. agerintanis proditionis, qua innocens Jesu sin is inita proprio discipulo proditus. Sicut vicitur PL. xxx. v. o. quod justast futurus in aeterna memoria, sicut justorum iam praedicantur cum Eon lio Matth. 26. I 3. sta etiam una cum Euangelio C in

annuntiantur facta multorum malorum e. g. Pilata in symbolo fidei, Judae in institutione comete. Dσ- - Diu .a nocte qua proditus Quicunque igitur. apud posteros non cupit male audire, caveat Pecca-

t . Uxor initia versa ea incolumi avstas,in iridia

60쪽

isi re taetera m infamiae memoriam subituros qui se agunt. 3. Pinnam damni, sini privationis. Nam degraduus di ab ossicio dri situs locum dedit in . sed de bo: in λὶς tibias.

Coscio XI.

τη ctenus or scri tura . quae de Iudae persena Hic actionibus ac exitu vaticinata est. S uitur altera, quae de ossicio eius vaticinatur. Non enim simitat ad bene fundandam Petri Propositi arem, ut allegaret vaticinia de Iudae interitu, sed etiam ut ex vaticiniis smipturae ostenderet, quid post mortem Judae de ossicio eius futurum esciti Aisertataque testimonia duo, quibus Diptura praedicit in um Judae vacaturum ei ac in alium conferen- hun. Prius testimonium descriptum est ex Ps d. 69. V. 26. ubi David optat ecprecatur, ut inimicorum ostentur &fiant sine inhabiti immeritieritin desiimptum est ex re io . S. ubi Davidae catur, ut inimici siti episcopatus vel ossicium . ntingat alii. In utroque Piumo David agit de licis Sauli calumniatoribus, qui imo ita deserebant ad Saulem eo tempore quo a Mesesi re geritur, re nominatim semper res,est ad D amaeum Do , qui, sicut erat praecipuus ex pactori- Saulis, ita erat primarius calumniator Davidis. - .sam. xx. sicut enim David in passionibus ec

persecutione sua fuit typus passionis Christi . ut tetrassim ex historia Euai listarum, ita isti inlibis satilis, qui Davi lem persequebantur, fiere typiistorum acerdotum rc aliorum hostium, qui Chri- im persecuti sunt, εc specialiter ille Doeg pastor recudum Saulis, qui Damem prodidit, ii ut typus, quem Christus Apostolum de Pastorem om Ortim es erat i qui Christum prodidit. Et iure in ratio quod isti textus, qui alio in de hostibus

Davidis p rie loquuntur, hic ad Iudam accommodantur. Duo autem sit l, quae David Doegi dc suis imprecatur, atque ita Duo stat quae in hae sita imprecatione de luax vaticinatur.

a. rore ut Palatia 6ψ rea intur vacua nisiui se .ii L lomodo hoc in Iuda impletum sit, e cuius nus&oiubas nihil in historia legimus,

non est quod curiose indagemus. Certum est, quod unque per ava tiam, fraudem dc furta cor iis in us est op xurrim mGrtem, ta in cinus

manus devenerint, etsi scriptura non dicit, tamen ex hoc loco facile conjicitur. Si uxorem ec liberos

habuit, sine dubio in ipsis quoque impletum liut

illud Pi . ios. . t o. Et hac iusta poena est avaritim, hyprocris dc perfidiae in Iuda. Contra haee vitia

ius Deus hanc menam minatus est dc exercuit Mich. 1. 6. &2. I. 1. dic. quod im erumper Sa

mnasiarem di Ne cadnerarem. Sic Luc. i 3 . 3 3 s. quod impletum per Titum Vespasianum. C veamus a talibus peccatis, hoc tempore dc loco non infrequentibus. Nullum enim hie peccatum ita nat ac avaritia hypocrisi tectarc per fraudi lentiam ac perfidiam exercitata. Avaritia dumintur omnes, interim templum diligenter irequentant,sctamen manus eorum plenae injusthiae. Si metuitis hanc poenam, deponite hoc reccatum. Non est quod ex antiquis historiis discatis, quam acerba sit

pinna honorum, multo labore partorum, subita i mirae Vivunt inter nos viva exempla eorum, qui domus,agros, inad regna integra amiserunt. II. Fore ut o rum eius navo tvir ahin. II gerat Sauli ab armento, quod erat ossicium laurum.

Iudas erat Christi Apo lus, quod erat ossicium honorificum. Est igitur pars poena luod degrademtur ec deponantur a dignitate, honoribusque, ic indigni declarentur, qui serviant Deo in honesto e . ludas punitus sitit poena doloris. Crepuit enim medius ecesudit omnia intestina: pcen isnominiae. Nam in memoriam si eleris ager saminis ibit emptus. Poena denique damni. Nam Glutus mnibus bonis di depositus est ab ossicio. Sicut Saul pr Uer inobedientiam de crudelitatem depositus est regno i. sam. is. 23. ita Iudas depositus est ab Apostolatu. Tria verba hinc discamus i. Sicut in Ecclesia est ministrorum elestio &vocatio, ita etiam eorundem d gradatio si se mal Egerunt. Pars Ecclesias Mae disciplinae est deponerea ministerio eos, qui seministerio dignὰ non gerunt, seu qui ministerium gerum comta Christum

Non tantum arcentura sacramentis & communi

ne , sed etiam a s m ossicio. Sic fa in Abiathai ii .Reg. 2.27. Sic Christus significat Luc. is. i. in parabola. Sic i. Tim. i. xo. Rationem reddit Deus ipse i .sam. 2.3o.& Paulus a. Tim. a. 17. servit hoc justificandi saetionibus Ε Iesiae res armatae contra eos ministros, qui a veritate defecerant. Redarguit.

etiam Magistratus, qui serunt eos, qui docciit

i. Bonum licrum decet abdicatu malos vos

SEARCH

MENU NAVIGATION