장음표시 사용
101쪽
rs De Supersi tisne Vitanaea ,
Immaculata Conceptione quod Lectoribus animadvertendum ess . ut discant, quam egregiis Scriptoribus Parthenotimus caussam vitae nostrae commendet. Prima Saavedrae Conclusio est: Abseruimus , drpotentia absoluta sacram Deistaram maculari non posse Originali Peccato. Ita ille . cujus sententiam horreat quisquis vel rudimenta The logiae delibavit Si enim , ut verbκ sonant , de absoluta Dei potentia heic agitur, blasphemiam habes, aut certe Conclusionem temeritate scatentem ; quam non miror excidisse homini illii prae devotione furenti; miror ab aliis placide exceptam , & in sinu Ecclesiae, nemine contradicente, rursus typiis in Italia editam ac propagatam. AIteram Conclusionem accipe: Immaculata sacrae Deiparae Conceptio evidenter es credibilis tametsi remotoὶ Fide Divina.
rebrum sane hominis supra modum audacis,i qui adversus notissimas Summorum Pontificum Bullas novum Dogma Fidei obtrudere nobis molitur atque uno rametse remore sperat audaciam suam ereptum iri censurae. At pejora continet Tertia Conclusio hisce verbis expressa : Piissima sementia ab Originali macula Virginem purissimam
praeservanr, his nostris temporibus ita esi vera, up nullo modo a par-re rei possir esse Disso Ad ista fremat oportet quicumque Romanae Ecclesiae sura intuetur heic impudentissime conculcata .. Sibi judicium de Quaestione Conceptionis Μarianae Pontifices Maximi reservarunt , exploratumque ess illos judicare posse tam pro unae . quam pro altera sententia pro ut eorum sapientia, eruditio , ac unius Veritatis studium exiget. Qui vovent tutelam Scotisticae se rentiae , ut vidimus , conditionem semper apponunt, seu subintelligunt, salvam nempe semper se veIle auctoritatem Ecclesiae Roma.nae , & decreta per eam edenda o Neque dissitetur Parthenotimus possibilem sententiam ejusdem Sanctae Sed is pro Thomistica Opinione . At eccσ nunc Theologastrum , qui ita Piissimam Scoti Opinionem esse Veram edicit, ut nullamiso possit in se ipsa σε falsa , libertatemque EccIesiae in judicando de hac re impugnat . Et quid . quaeso ut hoc ipsum innuam , est illud his nostris is orius ita es vera , quasi in Ecelasia Dei aliquid nunc verum esse possit ad
Fidei doctrinam pertinens, quod elapsis quoque Seculis verum non fuerit λ Proseisto illud Verum ac Certum de Conceptione Virginis erit aliquando nobis , quod Romanus Pontifex e Cathedra Petri credendum docebit, non quod nunc e Cathedra sua privati homines
Quarta Saavedrae Conclusio : Probabile es , Ecclesiam jam determinosse , piam sententiam ita esse veram , ut a parre rei folsa ese non possς , Hste implicite , o virtualiter saltem . Non probabit:
102쪽
Caput Duodecimum. tre autum est , sed certum . Scriptorem hune sibi atque audito ibus suis nimium illudere. Nam vel puer 'intelligat , Ecclesiam ab hujusmodi determinatione abstinuisse , ac voluisse abstinere , quando Romani Pontifices a Sixto 1U. usque ad Alexandrum VII. non implicite, neque mirrualiter sed disertis verbis judicium sibi reservant
de Veritate utriusque sententiae, ac utramque argui falsitatis ac e Toris vetant . Quinta Saavedrae Concluso haec habet : Dicendam
igitur es , piissimam sententiam per Se em Arposolicam posse 'de Ari , declarari, oe' proponi meissae Fide Divina credendam a Id heracle certissimum, si tamen eadem Sancta Sedes deprehendet, Scoti. sticam sententiam aut niti auctoritate divinae Scripturae , sive quod ibi sit expressa, live quod lex via fluat per 4nelaetabilem argumenotationem; aut e divina Revelatione nobis in Traditione Sanctorum Patrum servata descendere. Nam ubi utrumque desit , rem indeo sam , incertamque Teilinquet , uti relinquit tot alias Theologicas Quaestiones a Sc lastieis jamdiu agitatas. Immo si Litteras iactas. aut unanimem Traditionem Patrum militare pro .opposita sententia agnosceret, pro ista & non pro illa judicaret. Sexta Saavedrae Concluso: AFerendum omnino es, ex eo quod veritas aliqua Et Pr xime definibitis ob Ecesssa , Nec arto Fnferri , irum illam sam esse Revelaram a Deo, tum esse de Fide priori modo ex Fllis, quos expiacuimus; idest esse objectum Fidei divinae iis, quibus suffcienter videatur Revelata a Deo, etsi nondum ut talis prNosita ab Ecclesia . Nemo sapiens non doleat , per temeraria haec somnia a vigia Iantibus somniata fucum fieri nimium incautae di credulae genti-Quis enim 'Scriptori huic revelavit, veritatem Immaculatae Cone ptionis esse proxime donibilem is Ecclesia λ Iam suxere centum &oltra anni , ex quo α fideritia aliquot Hispani eorum sbi ae aliis ejusmodi definitionem pollicebatur, an iaminis inimiaetim Granaten sbus, in Flaviis 'Dextrili, Gutprandis, aliisque id genus monumenistis spuriis, aut potius in omnipotentia Regum suorum sua spe collocata. Verum sapientia Romanorum Pontificum id semper respondit, quod in Epistola Gregorii XV. anno I 622. hac de re ad Cath lieum Regem seripta aegimus e magnum bane pondus apud inos sa- fuere preces missatis vesrae et saepe eriam ac saepe accumse ρ γε dimus rem tanti momenti, desiderio ducti gramm aliquid sapiendi v bis ac Regnis vestas . Tum addit e cum nondum aeterna Sapientis
Ecclesi suae tanti Μ erit penetralia patefecerit, in Dei , Roman rumque Pontiscum auctoritate debent Fideses conquiescere. Nos serius nati iam vidimus, quo abierit tantopere illa promita a divinator,' hus Hispanta praxima demisio . Et nihilominus e tam ruinois sun poli. Diuitiaco by Cooste
103쪽
poseo secundum illos, Necessaris consequebatur, Scotisticam Sententiam esse jam Revelatam a Deo, ac posse ab ejus Propugnatoribus credi illam esse de Fide. Quare quisnam in Saavedra , ut mitissime loquar, Prudentiam non desideret , sine qua Theologum agere res plena periculi semper fuit ac erit
Septima illius Conclusio et Piissima sententia probabiliteν iam ει- eissae est revelata. Μitto inscitiam hominis , qui sibi ac aliis persuadere videtur, aliquid novi ad Dogma pertinens nunc a Deo revelari . Notum est, aliam esse Theologorum , immo totius Ecclesiae Catholicae sententiam. Id tantum Ecclesia nobis credendum proponit , quod olim Deus Prophetis ac Apostolis revelavit , & ad nos usque sive per divinas Scripturas , sive per Traditionem &scripta Patrum pervenit . Quod si in neutro ex hisce Libris reve. latum aliquid apparet , nequaquam Ecclesia petit a Deo , ut quae
olim non revelavit, nunc revelet; sed humili tantum fronte agnoscit, Deum sibi reservasse scientiam illius Veritatis, neque illam esse e Veritatibus , - quae necessarium aut utile sit Fidelibus certo tenere ac credere . Ceterum Conclusio ista in manifestam Apostolicae Sedis contumeliam vergit . Si enim pii a sententia jam revelara es Ecclesae, eamque Fidelibus proponere Ecclesia negat , quamViStot Regum & Populorum in Hispania degentium precibus fatigata:
quid aliud hinc inserat Populus, nisi Romanos Pontifices aut exitDα
curia , aut ex Pietatis defectu , aut alio aliquo parum laudab Ii consilio, distulisse hactenus proponere Revelationem , quam eis notam audaces ii Theologi arbitrantur λ Temere etiam hoe pronuntiari intelligas, quum nuper viderimus, Gregorium XV. disertis verbis scripsisse , nondum aeternam Sapientiam Ecclesae suaeranti inserit penerralia patefecisse . Et quid quaeso deinde aut rχ-tionum, aut monumentorum attulere Theologi , ut eadem penetralia reserata tandem Ecclesia agnoverit λ Octava Conclusio : Proba . bile es, in sensu Hierali Immaculatam Conceptionem contineri in sa-era Scriptura . Nona o Non desunt in Novo Te mento resimonia , videmur probabiliter in sensu literati Immaculatam Covceptionem sacrae Deiparae conrisere. An ita se res habeat , tum certo sciemus,
quum de .uaestione hac definitivum Apostolicae Sedis judicium prodidit . Decima Saavedrae Conclusio e Dicendum es, si pia sententi os jam Revelata, non esse improbabile asserere , et Oa etiams Immo cuiatae Hrginis Conceptio neque si ab Ecclesia definita , neque s -- cientis Fidelibus ad credendum eum obligatione inducente assensum super naturalem Fidei proposita, explicata , formaliter loquendo es dis objectum. Utique sapientes mirari non poterunt hominem ad
104쪽
intrepide superaedificantem super praemissis patentissime falsis . Ec- mando enim pia sententia es jam Revelata, ut Fidei objectum eva. ile potuerit ρ Atque haec ingenia sunt, qui Certitudinem Scotisticae
sententiae confirmandam ac depraedicandam sumpsere . Undecima rDicendum exsimo, quod si Angelicus Doctor, fulgentissmus Sol,
vens nunc lampade ρboebea cunctas iusserarer Ecclesias, PROCUL DUBIO amplecteretur ulrroneus sententiam piis am. At quis tantam hula confidentiam fecit, ut procul dubio hoc futurum affirmet λTot millia doctorum hominum nunc vivunt, qui Thomae Aquinatis se discipulos profitentur, iique nondum Scotisticae adhaesere sententiae. Et numquid fulgeniis malle Sol eclipsim patiebatur, quum oppositam sententiam tenuit & docuit Sed haec somnia missa faciamus, ut culmen Saavedranae doctrinae attingamus : Duodecima illius Concluso est : Dico primo, qui Sanguinem cI' Vitam profund ret, vix assevere , Ecclesiam Carbobcam pie π religiose servare , eelebrare Fesum Conceptionis Immaetilatae, er nullo Ialso exitu Alud Fidelibus celebrandum proponere ς piumque esse , er Carbolicum , erfacris Litteris, Sanctorum resimoniis nullatenus dissonum I sed st
rius consentaneum valde cy' eonforme, AIam praedicare o defendere :vere siet mr r. Nemo Catholicorum non amplectatui: Conclusonem istam I & ego in primis amplector. Attamen quia immixta
sunt nonnulla, quae lucem poscunt, hanc ego adjiciam . Qui Samguinem daret pro asserenda auctoritate Ecclesiae in Festis diebus imdicendis , & obligatione Fidelium de iis observandis, quae sub piae-eepto indicuntur, Μartyr foret, quia pro Dogmate Ecclesiae tuendo mortem subiret. Verum quod est ad objectum Festorum , cum distinStione procedendum est . Festi dies, quibus aliquod Mysterium, aut factum, revelatum a Deo in Scripturis divinis , aut in Traditione Patrum, a nobis celebratur, obiectum habet dὶvma Fiade credendum d exempli gratia dies Resurrectionis, Natalis, Astem nis, Corporis Domini &c. aut dies Annuntiationis, Nativitatis, Purificationis, Desponsationis &c. Beatissimae Virginis, aut dies A. postolorum , Angelorum &c. At quod est ad dies Festos Sancto. m, quos veneramur non e Revelatione Dei, sed ex Constitutio. ne Ecclesiae, earum quidem obiectum Summe Pium , ac Religio-siim est, & ad disciplinam Ecclesiae pertinet, quam violare Peccatum est, non tamen ad Fidei Dogma spectat , neque divina Fide credendum est. Non enim divina Fide credere iubemur , tot Sanctos a singularium Ecclesiarum Pietate eu Itos , quorum festum ae Officium Ecclesia probat, singulos in coelis re3nare cum Christo. Et ii concluduntur in amplissimo Regno Pietatis opinativae mul'
105쪽
tumque falleretur, qui ex quo eorum festivitas celebratur, Fida suis pernaturali credendum putaret, eos in C luni receptos, non secus ac Sanm, nobis e Sacris Litteris noti . Numquam vero in his F, stis praescribendis aut probandis Ecclesia fallitur , via Sanctorum cultus terminatur in Deum, ac propterea quum affectus noster in Deum 3c tunc feratur, falsus esse non potest. Porro ad Festum Con. ceptionis Marianae quod attinet, jam diximus , ex eo nihil evinci posse ad dirnoscendum, fuerit ne, an non, Virgo exempta ab originali peccato, quum apud nos etiam, uti inquit Cardinalis Bellarminus Lib. III. Cap. I s. de Cultu Sanctorum , non su Corum , an Beata Virgo sine peccato Originali concepta fueris : Ecclesia enim utramqus
inionem permitti; I fundamentum hujus festi praecipuum non es Conceprio Immaculata ,' sed smpliciter Conceprio Marris Dei futurae aer hoc Festim etiam iiii eelebrant, qui puranx mrginem in peccata concepram. Denique si licet , sub nomine hujus Festi Praeservationem Virginis celebrare ex Pietate Opinativa; licet etiam aliis Miscarionem Virginis sub eodem nomine celebrare; neque enim hoc interdixit Bulla Alexandri VII. Illudit tamen Saavedra in Conclusione ista Lectoribus suis, venditando , servari ac celebrari a nobis sum Conceptionis Immacularae , quum e decretis Romanorum Pon. tificum nihil aliud celabremns nisi Festim Concepιionis Mariae. Quare
Conclusio haec circumspem ἄ-imari Se certe a *ra ad omnia,
quae is persuadere nobis voluit, extenditur spes & nomen in tuendo Festo ejusdem Conceptionis. Ultima Saavedrae Conclusio superest, hisce concepta verbis e Dico
Secundo 'οῦ Qui . mortem occumberet pro abserenda Immaculata Concepti
ne, sumta solum ut es VERITAS SPECULATIVA , ο υν prus scindit a praxi, quam prima Conclusone explicuimus , vere esset Marinyr. Inta am liceat mihi relinquere Conclusionem istam . In eam quippe infra conserta acie invadam. Interea animadvertisse juverit, unde apud quosdam Hispanos, dc apud alios Hispanis fidentes processerit Opinio, sive Persuasio Certitudinis Scotisticae de Conceptione sententiae, quam Piam tantum ac Probabilem cum Romana Ecclesia ceteri agnoscunt, & ego in primis : Hoc est , e suppositiciis monumentis , quorum fidem diu in Hispania pervicacissime tutati sunt, qui suae, factionis & patriae gloriam amori Ueritatis praeferebant i et Patrum locis, quae falses interpretarionibus, alienis ab eorum mente , uti Petavius animadvertit, in sitam rem detorserunt; denique a mirabili nonnullorum confidentia , venditantium incauto Populo eam sententiam' veluti doctrinam Fidei, o proxime donibilem, contempta interim auctoritate Ecclesiae Romanae, quae secus hactenus judi-
106쪽
put Duodecumum . 9 I, ravit, contempto quoque exemplo Academiarum, voventium quidem tutelam ejusdem sententiae ', sed secum in decreto Sammorum Poni cum edita, atque ede da ἴ qua formula aperte. significarunt debitam Fidelium promptitudinem ad deponendam ejusmiai sententiam, illiusque tutelam, si pro opposita aliquando staret Apostolicae Sedis udicium. Quid plurωρ Teste ipso Parthenotimo pag. s. Viennensis
Reademia coacta a Ferdinando IIL. Romanorum Imperatore vovere utelam Immunitatis Μarianae , Vovit ac juravit, Donec aliter a
Sancto Sede Aposolica definituιαν - fueri3 . Gamobrem nil ultra reis quiri puto, ut demum intelligamus, Intrinsecam, veramque Cerria tudinem in Scotistica sententia desiderari, neque Perjuasonem istius Cenitudinis niti bonis tabulis ; ac propterea nihili a Parthenotimo
hactenus adulatum fuisse , quo temeritas morientium . pro tuenda Immaculata Virginis Conceptione excusari queat. Quod si Parthenotimus auctoritatem heic adhibet eximii Theologi Francisci Sua reZ asserentis sufficientia motiva haberi ad definiendam. de Fi. de Scotisticam sententiam e norit Lector , magnum illum quoque Virum non satis heic sibi cavisse aut ab exuberantia affectus , aut a nimia credulitate . Nam eo ipso in loco , quem Parthenotimus laudat, scribit de eadem sententia reserenda in album Dogmatum: uia saepe in Scriptura indicata est , tir vidimus , deinde ab antia vismis Parribus, sων credimus Οιiam ab Apostolis hoc est a falsissimis Laminis Granatensibus, a Pseud Dextro , aliisque com- mentis Hispanicae eruditionis in es ιradita. Supra etiam vidimus, Parthenotimum objecisse nobis auctoritatem Johannis de Caesenas, . tribuentis Scotisticae sententiae Certitudinem Moralem, Phocam, o Merob ineam. At Cardenas 3T. ipse ex illis est , quibus fucum se.
cere famosae eaedem Laminae Granat enses, & tot Pseudo Chronica in Hispaniis edita : quod eVincunt illius verba . Quum enim C ramuel haec de controversia Marianae Conceptionis scripsisset e n. deiuν non fuisse racta a Patribus ante quingentos annos e Cardenas respondet; Haec periodus multa contino certo falsa . Apologia. enim Petri de misda, ex P. Nierembergio in Tractat. de objecto sti Conceptionis, o ex P. Granari Tractat. de Conceptione, o ex
multis aliis satis clare conflar, fero ab INITIO NASCENTIS EGCLESIAE, non Controversam, sed paciscam A ferrionem in ρώ --
trium Patrum natam es. Quaere nunc monumenta, e . quibus haurias,
vel ab initio Ecclesiae Immaculatae Conceptionis sententiam pacifi- 'cum cursum inter Christianos obtinuisse . NULLUΜ aliud occurret , nisi Granatenses imposturae, & suppofiticia Dextri, Liuipram
di, aliorumque ejusdem sursuris scripta. His autem positis, ad cria
107쪽
sim tamdem veniamus Voti sanguinarii , quod metranimum ritum a Parthenotimo appellatur, mihi vero Votum a Ratione Absonum, Temerarium, ae Intolerandum creditur.
Votum Sanguinarium contris leger Prudentiae susceptum. Nequrei Probabituas sustiragatur. Neque Pietas opinativa, quae
issi ines. Muid PD aliquid credere significet.
DRO primo e Imprudenter ac temere emisti Votum de sanguinae fundendo pro tuenda Sententia, asserente sine labe originati Sanctissimam Virginem. Ex qui pro ιωenda meritare sudius sententiae uitro moreretur, a Peccato immunem minime furuetim. Et manifesta ratio est, quia adversus Prudentiae leges homo operatur, qui Bonum Ceditum, Sc quidem maximi pretii, quale est Vita hominis , comm tare vult cum Bono Incerto, quale est opinio Scotistica. Ex quo enim, ut vidimus, sententia hac nemini ita Certa esse potest , ut omnem formidinem Erroris ac Falsi prudenter excludat, quum adhuc Incertum dubiumque fit, quale futurum de ea sit judicium Ec
tingere, ut definiente summo Pontifice, deprehendatur. Veritas , crhaec si in sententia Piae eontraria o Scotis ita eadem sententia Cori- sequenter adhuc constricta fit oportet inter limites opinionum, pro quibus tuendis eligere mortem idem Parthenotimus nefas iudicavit ,.seribens pag. 18. Quis unquam somniavis pro incerta Omnione fas esse jugulumν offerre carnisci P Praeterea fatetur idem Siculus pag. 71. consuetudinem Academiarum, & reliquorum voventium.tutelam Immaeulatae Conceptionis , eonditionatam semper esse , quum tacito aut expresse tutelam ejusmodi polliceantur. Iuxta Summorum Pontia iscum Decreta, jam edita, avx deincepst edenda. Et sane apud Μon- igitorem Tom. I. Cap. IX. Panormi devoti Votum Martini de Leon Archiepistopi Panormitani Anno rues . conceptum legitur , Iamisi re sanctae Carbolicae Romunae Ecclesiae amrobatione, eensura, σjudicio inerranti. Ita Votum Franciser osorii Episcopi Cephalude fis & Stelliae Proregis haeo habet o Per quanto mel permene is Sam a Catolica Romana Chies. Votum quoque Martini de Redin Pr regis Siciliae Anno I 86. conditionem istam apponit e Sunetrando operδ rvrto alu eensura e determinaetione deua Santa Gi se . Uotum pariter Francisc, Cardinalis de Iudice Hormis Siciliae Anno IIoa -- haec Diuili od by Corale
108쪽
hare addit e confimando nos eon las declarationes deerat , ν eons rumnes Apostilicas, que pudieren determinasse en esse punio . Dentique Votum Canonicorum Cathedralis Panormitanae clausulam hanc praesert e Iuxta decreta summorum Pon cum jam edira , aut deinceps edenda. Clausulae istae, quae aut adduntur, aut subintelligi debent in omnium Votis pro tutela Scotisticae Sententiae sceptis, nemo non agnoscit quid significent. Scilicet agi de tuenda sententia, quae Pie creditur Vera, sed minime Certum iis est, an re ipsa sit Vera, quum Voventium animus suti decet ac necesse est) paratus sit ad mutandam opinionem, quoties Sanctae Sedis judicio decernet etvi , Veritatem stare in Thomistica opinione contraria. Num Certum ac Evidens a parte rei aliquid esse potest, quod cras Romana Ecclesia Falsum deprehendere poterit λ Quare quantumcumque Certa alicui videri possit Immunitas Μariana Certitudo illa aliud esse nequit, nisi Cerin ritudo Subjectiva er Persuasionis , cui ex omnium consensu potest tam Verum subesse, quam Falsum. Persuaso autem ista vim quidem interdum habet excusandi hominem, & Deo etiam gratum faciendi, dum pro sententia, quae non spectat ad Fidem, sed is Ign rantia aut Errore invincibili ductus. spectare ad Fidem certo sibi Persuadet, mortem oppetit. At in cassi nostro Ignorantia aut Error Invincibilis adserri non potest, sed quidem tantummodo Vincibilis, ac . proinde ineptus ad excusandam temeritatem & crimen.
Quum nempe nulli e doctis viris ignotum sit, Ecclesiam, cui nostram mente n in omnibus consormare debemus, quamquam sit probe conscia rationum hinc inde militantium in Quaestione de Conceptione, nullam tamen hactervis Certitudinem agnovisse in sententia Scotistica, . immo sibi judicium de ea reservasse, ita ut temere ageret,
quicumque contenderet , .pro hac una, & non etiam pro altera, Pontifices Μaximos definitivum decretum . pronuntiare posse.
Contra: Certum ac Evidens Bonum est hominis Vita idque exi. mium : qua de re nemo dubitat, aut dubitare potest. Est etiam im ter leges non solum Religionis Christianae, sed & Naturae, viqiiiDque suam Vitam conservet , ac proinde gravissimum crimen est, eam sponte perfundere sine gravi ac legitima caussa. Peccatur nemin. pe eo casu contra Charitatem, quae praecipit amorem & conserva tionem individui nostri ; peccatur contra Iustitiam , quae respicit Deum . Non enim nos Corporis ac Vitae nostrae domini sumus,
sed Deus. Ut quid ergo id quod nostrum non est, sed Dei , Deo minime praecipiente, neque Ecclesia, divinae Μentis interprete, iblud probante, perdere quisquam audeat arbitrio suo ρ Et fortassis pro Errore, hoc est pro tuenda sententia , quae ut ut ille sibi per
109쪽
suadeat continere Verum, potest tamen eontinere 3c Falsum Neque heie ullus Probabilismi privilegiis locus, aut usus relinquitur. Nam Probabilis quidem est sententia Scotistica, eamque consequenter & Iliaeet, & laudabile est seriptis ac voce tueri. At minime Probabile
est, licere mori ob tutelam e silem sententiae . Haec duo omnino diversa sunt, neque confundenda. Fingamus tamen , aliquam Probabilitatem Sanguinariae huic opinioni ab extrinseca paucorum auctoritate accedere I at tune animadvertendum, etiamsi statuamus, licere sequi in praxi Opinionem minus Probabilem in concursu Prc-
habilioris , & tutioris s quod alii negant o ubi tamen agitur de re magni momenti, & ex qua in Religionem, aut in Re publicam, non levia incommoda uve pericula manare queunt, uti est in Sacramentis conserendis, in medendo ex ossicio aegris, in iudicando ex ossicio de Vita ae fortunis hominum , in amplectenda Religione vera , in permittenda famulis occulta compensatione et tunc ab Ecclesia iubemur sequi opinionem tutiorem ac Probabili rem . At quis nescit , temporalium rerum gravissimam esse hominum Vitam λ Exigit ergo cura ipsius, ut in praxi tutiorem ac Pr babiliorem sententiam pro conservando pretioso hoc bono praeser mus minus Probabili. Et si quis in oppositum nitatur, uti jam confixae fuere a Romanis Pontificibus Propositiones , a quibus in magni ponderis negoci- Hobabili i Leentia in erebarus , ita exspectanaum erit 32 Opinioni Sanguinariae nigrum theta ab eadem Apostolica Sede . Nam ubi moriaris caussa propugnandae Scotistic se Sententiae, si forte haec Errorem complecteretur, nemo non videt, mortem tuam nihil operaturam, ut sententia illa Vera sat , Ue-- Titatemque, qua caret, per Sanguinem tuum accipiet . Cur ergo
rem adeo pretiosam projicis, ut nihil consequare Quod si aliquando, Sancta Sede decernente, deprehendere1ur sare Ver iras in se
renita Piae opposia, s quod uti possibile Parthenotimus ipse agnosci vpag. ss. quis imprudentiae summae ac temeritatis illos non arce feret, qui nimium suo fidentes cerebro, atque inconsulto Eelo Pe tracti , sententiam nolentes exspectare Ecclesiae Romanae, pro O- pinione, quam sibi temere Certam persuaserant, tormenta ac mortem sustinuissent 8 Ergo Oeeurrendum mature improvido paucorum consilio , qui sine Dei aut Ecclesiae commendatione praefracte VO-Iunt , ut credatur Verum ac Certum , quod ipsam et Ecclesia pro
Incerto adhuc tenet, & cui Fallam subine potest & bene collocatum suae Vitae Bonum, illudque Certissimum putant pro ejusinota
adhuc Incerta sententist. Secundo dico et Imprudentis ae remere rancipi Votum de Mor e
110쪽
ginis Concepνione; qui boc titulo morerNur , evertem peccari apud Doum minime futurum. Aspectu primo vix intelligatur , cur Comelusionem istam posuerim, quum statim haec menti occurrant. Teia se ipso Alexandro VII. Pia est sententia Semistica; ergo Certa est Pinar huic sententiae inhaerens, & consequenter pro re Certa daret Vitam, qui non pro Veri Me, sed pro Pie are ejusdem Μortem eligeret. At Mic non levis aequivocatio latet . Necessiarium autem, nedum utile est, diligentius repetere, quod supra innui, scilicet duplex genus Pinaris in 'Ecclesia dari . Primum complectitur Pieta. rem Intrinsecam, eam videlicet, quae conjuncta est cum certo Revelatis a Deo, sive universalibus, sive singularibus, nobis a divina Scriptura , aut a Traditione Patrum per Ecclesiam notificatas . Ex quo Verissima ac Certissima intrinsece, atque ex parte rei haec sunt, inprinsece sunt etiam Pia. Pietas enim in iis cum Ueritate identificatur. Ita omnia Fidei dogmata , Saeramenta , Virtutum actus&c. Pia, atque ita Pia sunt, ut nihil Erroris aut Falsi spectata iase, & cum debitis circumstantiis , seeundum testimonium Dei &Ecclesiae continere possint. Alterum Pietatem opinativam complectitur, eam nimirum, quae in Persuasione hominum consistit, eo rum videlicet, qui prudenter credunt, aliquid spectare ad. Dei cul-rum & honorem, sive ad veritates Religionis sanctissimae, minime
interveniente Revelatione divina per Ecclesiam nobis proposita, sed rationibus tantum Verisimilibus ac Probabilibus , quae lassicientes prudenti homini videantur, ut Pia illa res , sive sententia credarer, ae Deo grata δc ab Ecclesia probata, aut saltem non improbata. Unives e. axioma est, colendos Sanctos, venerandas eorum
Reliquias. Heic habes μην--cam Pietatem, quia dogma Fidei est. At quum ad singularia Venimus, quae neutiquam a Revelatione Dei pendent, succedit Pietas opinativa . Plurimi re ipsa Sanai numerantur, quorum Sanctitas neque ex Sacris Litteris , neque ex Apostolica Traditione , nobis innotescit . neque dici jure potest in universali propositione revelata; sed tantummodo ad nos ciescendit ex antiquistimo Populi iudicio, qui olim eos in Sanctorum ' catalogum invexit. Hos etiam venerari, hisce etiam nos commendare, ut Deum pro nobis orent, aequum & laudabile est . Idque actus . Pietaris merito dicitur, non Intrinsecae quidem, quia objectum in casu isto ad Fidem non spectat, utpote nequaquam Revelatum a Deo; sed opinatime, quum nobis non desint motiva, prudentemansimum moventia ad existimandum, illorum animas in Coelum reinceptas, idoneasque ad exorandum Deum pro nobis. Idem dicas de