장음표시 사용
91쪽
Conceptioni Virginis faventem, quae non impossuris nititur, sed ra tionibus ab ipsa Sancta Sede probatis iniano pro illa me dimicare . Nam si titulis confictis atque mendaciis quisquam sibi sumat eamdem tueri, nae ille Populum seducit , atque id unum tandem lucrari po- . test, ut ab ea credenda vel ipsos antea credentes imprudentia sua aemula fide avertat - Gnaviter ergo, quantum lubet , pro Virginalis Privilegii Opinione piorum ingenia pugnent . Bonam caussatu, prote-
sunt, quum stant pro gloria, quamquam opinativa, illius, cui fecismagna qui Poteus es- AI; stgyd; ς & fabulis in c ulla Pietatis uti,
quo F lsum credatur Uerum, aut Isscertum j In Certum, non leve tantum crimen est, sed ingens Impietas. Et praesertim si id agatur , ut doctrina Fidei reputetur, quod tale nequaquam est: nam huc, uti
insta videbimus, nonnullorum conatus collineant . Porro eadem ratione arguendus erit, qui cumust traditur adulterasse loca Patiram in contrariae sententiae patrocinium P aut Revelationes confinxisse Comceptioni Immaculatae adversantes . Haec omnia exsecrantur pr
hi viri, Veritatis unius, non gloriae propriae amantes; & praeseri imexsecratur Apostolica Seὸes, quotidie vigil & sollicita, ne salsitati aditus sit, & perosa illos, qui secundum quod praedixerat Apostolus II. Timoth. IV- verL go sanam docti inani non sustinent, sed ad sua
desideria coacervanι sbi magistros , prurientes auribus . D a meritatae
tiam aequo animo minime serendum est , quidam sunt , qui ex sti-inationis propriae cauti custodes, commerita ejusmodi non jam impudenter adhibent, sed ita pro sua sententia adserunt ,. ut illorum nolint praestare velitatems simul tamen ipsa congerunt , Lectorique propinant, vati non desut ram bonam gentem, quae hisce etiam impost xis c ineptiis gdhibeat fidem. Atque haec praeter alias non paucas ratio sitisse vititur , cur sacra Romana Congregatio hominum oculis Heptam voluerit Historiam controversi* de Conceptione Virginis anno II o Panormi editam , hisce fabulosis aut falsis monumentix minime destitutam , Neque multa laude dignus Parthenotimus noster, qui pas-47. in AEureM , ait, dican us, quod ira Revelatione, auν scripto aur iradita, pia contineatμr semotis . Doctorum consensim sat esse videturo Consensere ratres Conci l. Basiliessis , qui rem ha Gyrisu Lugenii IV. voeoruης - νιuram' Ii soc rulare decretum: Dν-ctrinam de Immaculata Conc Wisi , ramqua- piam ρο cansonam in
92쪽
Caput Decimum. 77cum, nihilominus illorum Patrum auctoritati , quo ad punctum praesens nedum defert Natalis ab Alexandro plus ceteris , verum etiam deferunt pleνique Theologorum , ex Concilium Aventonense anno I s7.
Consensere aliquo Episcoporum decades in Concilio Triden ino , solum quinque dissentientibus , teste Nicolao Lancitis, Tom. a. Opusui. Cap. I 3. qui legis acta ejusdem Concilii , quae asservantur in Castro Sancti Angeli I er ex eisdem colligitur , quod parum abfuis , quin con
muni Patrum calculo doniretur.
Diligentius quaeso studeat Parthenotimus iis, quae sibi assirmanda sunt, ne fucum faciat clientibus suis. Falsum omnino est , quod is scribit , videlicet Basileense Concilium rem hanc jussu Eugenii mvocassis ad trutinam. Quo tempore Basileensis coetus decretum iblud consecti , hoc est XU. Kal. Octobris anno 1349. ad paucos contra Eugenium Papam contumaces redactus fuerat ; & non solum nullam ipsi Papae obedientiam praestabat, sed eumdem exauctorare, Haereticumque declarare ausus jam fuerat . Eugenius vero tunc Generale Concilium , Basileensi irritato , Florentiae agebat . vide ψdoricum Raynaldum in Annalibus Ecclesiast. ad annum I43PQuare tunc revera decretum Basileensium de Conceptione emanae it, quum ii magis alieni ab Eugenio IV. erant , atque is iis iblos iratus. Secundo, cum veritate pugnat , Natalem ab Alexandro illorum Patrum a toruari , quo ad punctum praesens , detulisse plus ceteris . Tantum abest , ut Natalis Alexander multum hac in re Basiletensibus deserit, ut diserte scribat , ab iis minime definitam quaestionem , sed tantummodo tamquam Piam ab iis pronuntiatam fuisse. Et commemoratis decretis in hanc rem summorum Pontifi- .cum , non aliam ait esse sacrae Facultatis Parisiensis sententiam , quam quae Concilii Tridentini, & Romanae Ecclesiae ; neque ab ea haberi uti Fidei Dogma Conceptionem Immaculatam Deiparae . Tertio, itidem contra Veritatem pugnat, plerosque Theologorum deferre hac in re Concilii Basleenses auctoritati. Nam quicumque injurii esse nesunt veris Summis Pontificibus, pro Scnis . malico habent Concilium Basileae temporibus iis congregatum , . atque a definitionibus tunc ab eo promulgatis recedentes , com quiescunt in Pontificiis Decretis , quibus universae Ecclesiae hac in re , etiam & Gallicae , religiose obsequuntur. Quarto, monense Concilium, quod anno I4s7. celeuratum dicitur, a Lab-be'. viro diligeptissimo , cui magna Conciliorum Collectionem a Leptam reserimus , frustra . conquisitum fuit ; ejusque mentionem tantummodo habemus in Hippolythi Maraccii Libris pro Immaculata Cqnseptione editis. , quos proscripsit sacra Congregatio
93쪽
Romana. Et quamvis etiam germanus si λtus , non pluris et caussa ista faciendus est , quam' ipsa Basii Ieenfis Synodus , cujus
decretum Ecclesia Romana abjecit, aut correxit . Quinto , ne quae fidem merentur, quae Parthenotimus, testimonio tantum fretus Lancilii, refert de Tridentino Concilio, quasi parum abfueris, quin communi Patrum eastulo sententia Moti ilica definiretur , & solum quin tio dissensisse. Certe major fides Cardinali Palla vicino , immortali gnominis Historico, debetur, qui Libro VII. Cap. VII. Histor. Concit. Tridenti n. tradit , nequaquam fuisse disputationem de celebri hae Quaestione tunc dirimenda, sed tantummodo de Formula , quae decreto de Peccato originali excipienda esset Dei para, intactis de illius Conceptione contrariis sententiis . Qtium propositum fuisset Pis eredi, Virginem sine Pecca3o Originali conceptam , ne hoc quidem tulere i Vescovi, e gli ahri che intervenisans dest Ordins Dominicano, ed ebbero de' sequaci. Addit, ex ipsis tribus Legatis Pontificiis, Cardiniam de Monte addictum fuisse sententiae Scotisticae de Conceptione I secundum , idest Cardinalem Cervinum, Thomistica
adhaesisse e quae vero tertii sententia soret, sibi incompertum esse. Denique Parthenotimo pag. 37. tantopere urgendum non erat, quod Gersonius scribit, videlicet : Bea am Mariam non suis concc-ptam in peecato Orisinali , de his veritatibus es , quae noviter sun revelatae, vel jecuratae tam per miracula , quae leguntur , quam per majorem partem Ecclesiae , quae hoc modo renex . Haec Gersonius in Sermonia de Conceptione. Irastitur autem Tholabus noster Du-Pianio assirmanti, Gersonium tantummodo censuisse- Piam maculatae Concep/-nis sententiam . Vellet , ut' opinor, TheoIogus noster , persuadere elientibus suis , a Gersonio habsiam tamqnam Articulum Fidei sententiam de Immunitate originali Deiparae . Er-iamsi id credidisset Gersonius, num, rogo, nostris temporibus idem sentire licebit contra Ecclesiae Romanae decreta , e quibus evidenter deducimus, a tam sublimi loco abesse ejusmodi sententiam 8 Sed neque istud credidit Gersonius, qui in eodem Sermone post pauca addit e Securius es se renere, quam oppositum, conrra hoc quod πω Iuerunt dicere aliqui, quod esse ress expressa, vel peccatum mor-3ale , contra q s Universitar Parisienss determinavit. Idem etiam HLib. de suscepi. human. Christi Verit. XI. tribuit Virgini Concmptionem ab omni labe puram, additque e Veritas hine Probabilis esso' Pia. Idem repetit in Epistola ad istiannem Bassandi Tom. Lpag. 4s r. Quid ergo in Du-Pinium hac de caussa invehitur Siculus noster Z quum is pura puta Gerlanii verba laudarit , atque addide- iit & ina ex eius Conelusionibus impressis Tomi II. Part. II iap g-Disit iros by Corale
94쪽
Caput Undecimum. 9 pag. 287- Ad Episcopor non spectat propositionem aliquam haereticaxe, quae exse, o dejure PENITUS DUBIA EST, an ad FLdem pertineat repugnanter, neque es scandalos , potes sine periculo ejus verisas vel fastar ignoraria Exemplum de istis o Virgo --ria fuit concepta is peccato Originali , o de simiturus, quae apud
maximos Doctores in Theologia, non corruptos in assectu , veι inteli ctu, judicantur Probabiles, neque scandalizanx, neque oportet eas scire ad heae vivendum , vel credendum . Quare nullam heic in Da Pinio hallucinationem invenient Lectores, sed studem in Theologo nostro, cujus invessivam & rationes contra Editorem operum Ger
sonii, atque ahusum Gersonianae ipsius sententiae, nihil est quod uu
Atque hisce aut fabulis, aut eomortis in alienum sensum Vel sum sentem iis antea praedicarunt nonnulli, & adhuc , ut vidimus, depraedicant , sententiam praeservationis Virgineae a labe Originali de Probabili, qualem Ecclesia agnoscit, evasisse Certam. Addiderunt& nonnulla Sanctorum Patrum loca, nullo sane delactu , utp'te esupposititiis scriptis petita, aut e veris pessime explicatis , scilicet Sanctorum Cypriam, Hieronymi, Ambrosii, Augustini, Bernardi
dic. Exemplum unum dabo E Libro contra quinque Haereses, quem Augustino multi tribuunt, sed recentiori, antiquissimo tamen, Scriptori tribuendum norunt Erediti , haec verba desumunt e Hanc,
evam despicis , Manichaee, mater mea es , sed manu fabricata ess mea a Si potui inquinari i Codex Coiberimus stigari) cum eam facerem , potui in vinari, cum ex ea nascerer. Sicut ιranstu meo inius non est cormpra Virginitas , sc mea iri non es maculata majesas Stulte, unde fotaes in VFrgine mure, tibi non V concubitus cum homine patre λ Unde sordes in ea, quae nec concipiendo libidinem, nec ρ liendo est passa dolorem λ &c. Sicut ille natus es Solus inter moratios iber, sic istas , ex qua na us es , mauris pudor Solus es integer. Quid virium in oculos internos & externos hominis habeat asse- Etuum aestus, numquam evidentius , quam ex hoc loco deprehendas. Pro Immaculata Vir,inis Conceptione adfertur, atque heic eVbdentissime de Conceptione cirisi sermo est , qui in purissimo Maiiae ut o conceptus, neque ab ea inquinamenti quidquam retulit, neque ei intulit. Immo contra ipsam Scoti sententiam militat hic Iocus, dum ratio, quare neque Μaria, neque Christus sordes comyraxere, quum in utero ejusdem Virginis Verbum Dct caro factum est, illa est toties a Patribus inculcata, quia nulla libido interfuit, dc nullus cum homine patre eeucubitus, Spiritu Sancto immacula xum illum praeparante foetum : quod de Sancta Anna concipiente
95쪽
Μariam verificari non potest. Et quid quaeso fgnificant verba illa 2 Sicut Christus naius es SOLUS inter Morruos liber , se Mariae p.
dor SOLUS es integer P Habes heic vim vocis Solus. Attamen unum superest magni momenti, quo olim nisi sunt non timentes Pro Pietate mentiri, ut absolutam Piae ac Probabili sententiae Certitudinem proin curarent. Anno, ut Vidimus, Is M. emergere coepit Pseudo-Dextri Chronicon. Anno insequenti I sys. effossa sunt in Hispania in Grana- tensi afro in Μonte, quem deinde Sanctum appellarunt, Corpora , quae dicebantur esse Sanctorum Caecilii primi Granatensium Episcopi, Iscii Tarisensis, ac Thesphontis Beriensis, discipulorum Sanin Jac bi & Μartyrum. Ibi quoque Laminae quaedam plumbeae effossae, Arabicis literis exaratae. Interpretes conquisiti retulere, spectare Laminas tempora Apostolica , miraque Musoria continere, ibique in primis legi disertam mentionem Deiparae sine labe Conceptae. Fatetur Auctox Historiae Conceptionis, univei iam Hispaniam incredibili laetitia perfusam ex effossione tanti thesauri, & inusitata pompa tunc coeptum Celebrari ejusdem Conceptionis Festum. Nimirum vix unus stat e populo , cui persuasum tandem non fuerit, jam definitam esse controversiam de Virginis Conceptione, certamque jam stare victoriam fautoribus Scotisticae sententiae. Quoniam vero Hispali mussare ausi sunt
quidam e Praedicatorum familia contra veritatem ae legitimitatem ejus
modi Laminarum adversa faictio in illos Populum concitavit, aliisque in Iocis tumultus ac jurgia invaluere . Graviora subsequuta sunt post Annum
Is I . nam eo perducta res est quod vix postera credant secula in ut sacris Doctoris Angelici imago, per Iudibrium viii jumento superposita, per viacos , perfora, per compita, circumducta fuerit, dementi I=m atoque imsequente Populo, ac per subsannationem clamitante : Sin peccado original r in peccari Originai. Haec Augustinus Le Blanc in Histor. Congresat.
de Auxiliis, Lib. q. cap. et . qui & fatetur, si plusquam civilia bella , tunc eam ob caussam in Hispania adversus Ordinem Praedicatorum commota, quisquam describenda sumeret, Librum non unum impleret. Atoue haec ipsa jurgia & scandala, ut in posterum averterentur, suae prudentiae putavit Gregorius XV. Papa Anno 1622. Praedicatoribus ora prorsus obstruere, uti supra animadvertimus. Redeo ad La- minas Granat enses. Clemens autem VIII. Summus Pontifex certiovde hisce factus, liberum quidem fecit Archiepiscopo Granatensi iudicare de Corporibus creditis sacris, quod rationi consonum crederet secundum sacros Canones, & decreta Concilii Tridentini; at sibi &Sanctae Sedi judicium reservavit de Laminis plumbeis. Nihil hoc o stitit, quominus rem protegente Philippo III. Rege, Laminarum interpretatio evulgata tuerit. Praecipue vero animos bonae fle credulae gentis Di siligod by Cooste
96쪽
ptit Undecimum. 8rgentis rapuit Concilium Apostolorum s idem puto , quod supra inna ) de quo fidem faciebant Laminae , & in quo Conceptio sne
macula diserte tribuebatur Uirgini Dei parae . Proinde non secus ac monumenta Canonica , atque e Gelo demissa , haberi coeptae sunt apud Hispanos admirabiles istae Laminae . Et quia clam nonnulli earum fidem in dubium revocabant, Consalvus Santaec palam cum aliis patrocinium illarum suscepit . o quantis erroribus ac insulti. hus obnoxia foret & ipsa Pietas , nisi nobis dedisset Deus Summos Pontifices & Pastores, quorum sapientia de vigilantia imposluris pravisque doctrinis quotidie occurreret i Et reapse anno I 6 2. UDDanus VIII. insipientem hunc aestum Hispanicae gentis diutius non ferendum ratus, Bulla promulgata in ipsas Laminas insurrexit , fidemque eis ademit , donec iudicium de illis Apostolica Sedes pronuntiasset . Adhibitis denique multis arietibus , deductae Romam fuere famosae Laminae, quae acribus ac diuturnis disputationibus adbtum aperuerunt . praefracte pro deis pugnante credulitate Hispan rum ; ac tamdiu protracta lis est , positique tot obices . ut usqueat Pontificatum Innocentii XI. pependerit iudicium Romanae E clesiae . Hic ergo Pontifex , invicti animi vir , & nullius faciem
respiciens , Laminas easdem tamquam adulterinas merces , & m numenta malitiose conficta, proscripsit, atque aeternum damnavit et quae sententia incredibilem universae Hispaviae moerorem attulit ,
quum in Laminis iis triumphum Scotisticae sententiae , 3c gloriammon modicam suae gentis . antea statuisset . Sed neque his deterritus Carolus II. Rex Archiepisco m Tranensem Romam ad Pontificem misit , sententiae revisionem impi orans; sed constantia aesapientia Romana hae in re exaudiendum Regem minime cem
Erunt, qui haec a me commemorarἰ arbitrahuntur, ut Scotisticae sententiae, ejusque tutoribus invidiam creem. Quibus responsum V Io , toties me consessum suisse , iteramque fateri , sententiam hanc non e Commentis hactenus recensitis, sed e Rationibus, ante eas fraudes per viros doctos excogitatis , Probabilitatem suam , quam& Romani Pontifices agnoseum, accepisse. Haec autem in medium afferre necesse mihi fuit, quia, ut facile constabit, inde potissimum apud Hispanicam gentem, ac sensim ad Siculos, Hispanis tunc suta iectos, manavit persuasio , Certam demum evasisse praerogativam Immunitatis Μarianae, ac licere pro ejus tutela occurrere morti, immo & gloriam Μartyrii pro ea occumbentibus esse sperandam. Et sane novimus , ineunte Seculo XVII. quo scilicet tempore ani
97쪽
scipere patrocinium Scotisticae opinionis , quum & Chronica De tri, Liuiprandi, Juliani, aliorumque , de quibus supra fuit sermo,
ac Laminae Granatenses hoc praecipue testarentur ; tune, inquam , commotione incredibili animorum non tantum gentem illam , Pietatis eultricem indefessam, simulque gloriae propriae avidissimam, nihil non tentasse, ut sibi ac aliis persuaderet, in meridiana luce positam jam fuisse hujusmodi controversiam; sed etiam Catholicos Roges pia hac persuauone imbutos , importune apud Romanos Pontifices egisse imposterum, ut Quaestio de Conceptione dirimeretur, Msententiae Scotisticae tandem decerneretur victoria. Quod quum impetrare a Prudentia Romanae Ecclesiae nequiverint , saltem a Paulo V. Gregorio Xv. & Alexandro VII. decreta & Bullas retulere, silentium omnino Thomis irae opinioni, pacis servandae, & scandali vitandi caussia, praecipientes. 1is ergo temoribus, hoc est anno 16Is. cceperunt Hispanicae Academiae, sortassisi etiam urgente Reges nam & interdum extorta juramenta testatur Caramuel Theolog. fundament. Tom. I. Fundam. V. ) Uotum concipere de tuenda sententia, favente Immunitati Virginis, conditione tamen adjecta, decretis Sedis Apostolicae editis. ac edendis se se semper consormandi. Tunc etiam additi in Hispania , . qui' dicerent, sententiam suam e Probabilitatis finibus transiisse in Cenitudinis , & quidem Fidei regnum . Tunc etiam alii iunt rause Mur νrii laureolam polliceri occumbentibus pro ejusdem Sententiae tutela. Iisdem quoque temporibus prodiit Liber Ferdinandi de Salaetar, qui tanta confidentia hoc argumentum pertractavit, ut contortis in suam sententiam Liturgiis& Patribus Graecis ac Latinis , minus, eruditae genti non solum propinaverit Certitudinem Conceptionis Immaculatae , sed etiam Virginem a Debito Peccati Originalis exemerit ; quod facinus . instarecurret. Nemo in Hispania tanto torrenti advertari audebat; QCcessit & Decretum Gregorii XV. ora obstruens Thomisticae sententiae propugnatoribus: quare nil mirum , si anno Isa . Panormi
quoque , & in aliis Siciliae Urbibus Catholicorum Regum cura , ejusque Ministris adnitentibus , coepta sunt emitti Vota pro tutela Scotisticae sententiae, Vitaequae etiam impendendae pro illa . Et ut quisque intelligat, quibus rationibus permoveretur pia gens ad , ejusmmodi Votum, animum advertant in verba, quibus est usus Johan- nes TelleΣ , Dux Offunae, Siciliae Prorex , anno Iosue. Leguntur ista in Panormo devoto . nonici Μongitori . Nimirum A VOVet ac iurat, se propugnaturum Immaculatam Conceptionem Deiparae ,
98쪽
Caput Duodecimum. di quailro Concili Generali , e di molli altri Provinciali r eos rauis tortiis delia Chissa Universale, Me ne celebra D Fesa et con Decr ii de' Sommi Pontoci , tae concedono Indulgenete e Grinoe speetialia quei, obe celebrano e favoriscono quesa sὸ Pia opinione d eae testi- movi de' Padri delia Coisse nn dat re o degli apostoli r eon pariteolari R eurioni, e certe &c. Si revera Apostoli, & Concilia Generalia , & Patres &c. Virginem nobis exhibent Macula originalicarentem : cur dubius quisquam amplius est in amplectenda tam aperta Ecclesiae doctrina P Verum haec quidem sibi videre visi sunt quidam, in Critica arte , ac in Eruditione non satis periti, simulisque immoderato affectu huic Sententiae addicti; at nondum vidit Ecclesia Romana , neutri famoni dedita , dc in unam Ueritatem intenta, melioribusque oculis in Veri ac Falsi, in Certi ac inceristi cognitione semper usa o Cuinam quaeso credendum λ
Communis olim Theologorum sententia contraria Scotificae.
Gabrielis Saavedrae temerarior quaedam Conclusiones.
AT quid faceret aliquibus in locIs Populus , Pietate ac devotione erga Deiparam, uti par est , servens , quum sibi proponi audiebat Votum dandae ipsius Vitae pro tuenda Scoti sentemtia , quam ab Apostolis ipsis , a tot Conciliis , vel Oecumenicis, .a
Patribus, ab Ecclesia Universali eonfirmatam audiebant P Non consuevit Populus, quae Pietatis sunt. in examen adducere , nectue ad. hoc. aptus plerumque est, sed credit, quae sibi a doctis nuntiantur. . Praeterea, quando nonnulli e Siculis Sanguinarium Votum emittere . . coeperunt, iam contrariae sententiae tutoribus indictum fuerat silen-
. tium, obsistere nemo audebat Seotisticae patronis, sub Regio pa- . trocinio quidquid lubebat audentitas, ac praecipue in Regno Hispa- niae subjecto, .& Regni moderatoribus pro ipsa sententia ad imit, . tionem Resis pugnantibus. Accessit ad ista mirabilis aliorum conis dentia, qui nihil veriti sunt, firmissime asseverare, ac edicere P - pulis, eamdem sententiam canonietatam ab Apostolica Sede jam fuis.
. se uti consteti e Libris Francisci a Sancto Ioseph , & aegidii a
Praesentatione. Alii proximam. ac imminentem definitionem a Sam, Ela Sede pollicebantur. Videndus hac de re Iohannes Antonius δε- , lasquea , qui multos numerat proxime de ibilitatis tutores . EOS L 2 quo
99쪽
quoque post Salagarium enumerat Parthenotimus pag. 43. Sed animi inter eos recensendi SuareE , Ualentia , & Vasquea , aliorum erit perpendere . Hoc quidem dicam ego , post tot supposititia is hanc rem monumenta , quae nuper innuimus , caute trocedendum
in habenda fide epistolae celeberrimi Theologi Francisci SuareΣ , quae post ejus mortem prodiisse dicitur . Alteram quoque Iohannis Caram uelis Episcopi Vigie vanensis Parthenotimus ipse pag. 27. commemorat , in qua is, licet in editis scriptis alienus a Certitudine sententiae Scotisticae, dixisse fertur : in deyensonem Immaculatae Conceptionis Sanguinem se libenter fusurum , er quamquam ad id sus
nendum sibi descerer Pietas , adigeret tamen naturalis amor in m irem sui Dei. Quae postrema verba inter se conciliare nondum p tui. Illud contra curtum est, si quando Ecclesia absolutum examen suscipere velit celeberrimae hujus Quaestionis , subeundum illi esse non levem laborem in discernendo , quae fuerit mens , non dicam Sanctorum Patrum, sed veterum Theologorum, quum tot tenebrin in hanc rem disputatores advexerint, ut quid eligere parum periti debeant aut possint, jam nesciant. Nam unius sententiae pugiles a guunt alterius fautores , quasi textus antiquorum corruperint I ata nobis complures ex iisdem vetustis Theologis nunc exhibentur veluti contraxia sibi docuisse ; ac praecipue Sanctus Thomas , quem Petrus de Alva, & Iohannes Ludovicus Schonlaben , pro Immac lata Conceptione stetisse enixe contendunt , quum praeteritis Seculis sejr Theologi crediderint, & adhuc meliores credant, ipsinnapertissime in contraria sententia fuisse . Quod etiam omnium admirationem poscit o usque ad tempora Scoti nemo negavit , quin sentenria Communis Scholarum Sanctiscationem quidem Virginis in utero admitteret, Conceptionem vero sene labe negaret. Sanctus Bonaventura , quem nemo nisi in meridie caecutiens inficias ierit, quin Immaculatae Conceptionis sententiae fuit adversatus, in g. Dist. q. art. I. quaest. 2. scripsit: omnes fere illud νω ν , quod Beata Rim .go habuerit Originale . Et infra r Nullas invenitur dixisse de his, quos audivimus avribus nostris, Virginem Mariam a Peccato origi-ιi fuisse immunem. Haec Sanctus D stor , Sancto Thomae Aquinati
Synchronus. Immo & ipse Scotus circiter annum Igos. in 3. Dist. g. Communem fassus est usque ad ea tempora sententiam Immunitati Marianae contrariam. Quam veritatem etiam agnovere ex anti
quis Alv 'us Pelagius Episcopus Silvensis, Philippus Faber, & Fran-- cistus Pitignanus, omnes Μinoritae, Baptista Μantuantis Carmelita, dc ex recentioritas Franciscus SuareΣ , Gabriel VasqueZ , Salmanticenses Theologi , Cordova , a Paramo, Salmeron, Palaesus, SC
100쪽
Caput Duodecimum. 8 sMarsilius , ut alios omittam , Communem appellantes Thomisticam de Conceptione opinionem. Et nihilo minus emersere Seculo XVII. qui ita paginas misci ierunt, ut persuadere Orbi voluerint , eosdem veteres Theologos , ipsosque Sanctos Anselmum , Bonaventuram , Thomam &c. oppositam plane docuisse sententiam . Iam vidimus ,
non demisse in Hispania melioribus certe repugnantibus j qui se
non adversari, sed favere Religioni temere censuerunt , quum tot Concilia, Historias, aliaque monumenta confinxere, quibus Populo persuaderetur tam8uam certa eorum opinio . Nil mirum foret , si Suaresio quoque iam vita suncto supposita suisset Epistola , ut eximium Theologum in censum suorum pugilum ii aliqua ratione pertraherent. Alia certe opinio fuit, ut Eruditi norimi, alteri ejusedem Societatis Theologo, & quidem emunctioris naris, neque minoris nominis viro , Iohanni scilicet Maldonato . . Mihi temperare non possum, quin aliquot ejus verba adseram , a Richardo Simone memorata Tom. I. Epist. 27. Quisquis aiebat Μaldonatusὶ ω-
posuis Breviarium illud brevissimum Gignoni Cardinalis Hispani ὶ ,
fecit Lectionem unam conflaram ex tesimoniis veterum Auctorum , ut
persuaderet , omnes sensisse , Beatam Virginem/ fuisse conceptam sue Peccato Originali . Quoa profecto fuit hominis impudentissimi , quum
nemo eorum auctorum, quos citat, ita senseris; quos a Ilus es, non poterat ignorare, D. Thomam esse in contraria sententia I ramen
voluit nobis persuadere, Giam ilium ita sensisse : quod non es bonam eaussam bene agere, sed prodere. Alteram quoque Epistolam Io amnis Caramuelis &e. En quibus commoti fuerint multi ad ereὀendam Scoti de Conceptione Opinionem, non tantummodo Probabilem & Piam, qualem nunc quisque agnoscit, aut magis Piam ac Probabilem Thombstiea, quod & eximii viri credunt ; sed etiam Certam, quum non deessent audaces Theologi, qui Scotisticae tribuerent Certitudinem , si Superis placet, Physicam, Metaphocam, & Moralem. Quousque tamen progressa fuerit in hocce negotio nonnullorum licentia , ne dicam temeritas, satis nondum perspexere Lectores . Iuvabit ergo Libellum Andreae Μendo, Μediolani anno impressum, de quo supra mihi fuit sermo , rursus in scenam adducere . Ibi Cap. IX. pag. 66. Auctor ille, ut animos adhuc reluctantium gravissimo ariete prosternat, eorum oculos ferit Conclusionibus quibusdam a Gmbriele navedra, ordinis Beatae Μariae de Μercede, ut is ait , editis in Libro . cui titulus Sacra Deipara, Disput. II. num. 3I2. Iste Saavedra imus est e Theologis, quos Theologus noster Siculus pag. 64. laudat, uti plaudentes imaginario MartFris occumbentium sero Disit iroo by Cooste