장음표시 사용
81쪽
formidine Erroris eam sententiam putent, Academiae censendae stimet adhaerere, sed quod unam illam tradi posse in Scholis , Apost Iieae Sedi obsequentes animadvertunt . Facultas ipsa Parisiensis , quae Seculo XV. ac praecipue Vigente Basileensi Concilio, adeo se vida suis in tuenda Scoti sententia, ac deinde Μaldonato Uiro Cl. e Societate Iesu neganti huius sententiae Certitudinem , negotium non leve iacessivit, aestum illum jamdiu deposuit, agnovitque & in ista controversia , quantum praestet non tantum auctoritas, sed &sapientia Romanae Ecclesiae , quae decretum Concilii Basileensis de Conceptione Virginis expunxit, & pro nihilo habuit . Ita vero ab eo fervore declinavit celebris illa Academia, ut nullam crearit Johanni Launojo molestiam, qui circiter annum I 6 s. Librum edidit mihi minime visum , sed ut ajunt , temerarium adversus eam. dem sententiam : quam Parisiensium Theologorum indolentiam d Iet Auctor Historiae de Controversia Conceptionis. Denique etiam. si daretur recentiorum consensus in istam sententiam , inde tamen inferri illius Certitudo nequit , quum vel ipsi Scotisticae opinionis Sectatores Probabilem & Piam agnoscant etiam opinionem oppossitam, eamque apud antiquiores Communem fuisse non negent, quamquam nunc sitam magis Piam ac Probabiliorem, quam altera, a
Quod tamen omnium maxime considerandum est , semper inel ctabile illud argumentum recurrit, numquam tribui posse sententiae Scotisticae Certitudinem Moralem , neque Physicam, neque Μαρου- seam , quoties ab ista Certitudine exclusam velis omnem Errorix sormidinem, ex quo Ecclesia Romana Veritatis magistra pergit adhuc eam considerare uti Incertam ac Dubiam , eamque dumtaxat habet, ut Probabilem, ac Piam. Quo posito , Incertum quoque sit oportet , si quando dirimere velint controversiam istam Summi Pontifices, utram e duabus sententiis decreturi sine ad Fidei doctrinam pertinere o quod sibi ipsis reservarunt statuendum . Gregorius etiam XV. anno I 622. hisce verbis scripsit ad Regem Catholicum, instantem & urgentem, ut Immaculatam Conceptionem definire dignaretur: Cum nondum aeterna Sapientia Ecclesae sua rami miserii penetralia patefecerit , in Dei , Romanorumque Pom cum auctorisiate
debent Meles Populi conquies ere. Quid est ergo, quod nonnulli acquiescere nolentes Pontificum auctoritati, incauto Populo tanta cor 'fidentia annuntiant, Revelatam implicite fuisse in divinis Libris &Patrum scriptis Immunitatem Marianam , idque jam ascendisse a omnimodam Certitudinem , Moralem , Ps eam , O Meta incam ΤΝΟ rLe hoc est, apud domesticos, eoque magis apud hostes, arguere s
82쪽
caput Nonum. . , 67re , aut traducere Veluti caecos & obstinatos non solum adversae sententiae sectatores, sed & socios ipsos, qui eam tantummodo Pr habilem censent ρ Nonne hoc est , Romanam Ecclesiam exponere
probris , quasi ipsa aut prae ignorantia illud non videat ,. quod tamen in oculos audacium ejusmodi Doctorum incurrit aut desemi Pietatis erga Dei param, post tot Secuta , post tot Populorum , &Regum preces , uti Incertam adhuc & Dubiam vigere sinat adeo celebrem controversiam λ Abeat ergo somniata ista Certitudo , &firma stet illa tantum pia Probabilitas , quam in sententia Scotti bca agnovere Summi Pontifices, omnesque Catholici agnoscunt . Et ubi Parthenotimus veritatem hanc discere a me nolit, discat saltem
a semetipso , dum pag. s s. scribit : Existimat Lamindus , quod pie
Moventes , s soluari opinarentur , Virginem ab originali ιabe praeservaram , voυerent defendere tir veram certamque Virginis praeservationem.
Eliam hic decipitur quandoquidem dumιaxo isdem purarent , quod um fostas tenora es, er πρar 3ia pro meritate flat praeservari nis, licitum oe honesium si illam defendere. υhuc aurem neque ρ riculosum neque fassum est y etenim s deprehenderetin nritas , saecaesset in sententia Piae contraria , Votum defineres: . cum ad mentem decreta Summorum Pon; cum mos sex vovendi ac jurandi. Heic quae so Lector consistat, atque animadvertat , consequi ex hujus The logi doctrina , neque periculosum , neque falsum esse vovere etiam Sanguinem & Vitam pro tuenda Immunitata Μariana, tametsi dumtaxat apprehendatur ut Opinior nam, ut is ait, dum Falsias ignmta es, oe apparentia pro Veritate sar praeservationis , licitum nesum es illam defendere. Dixi , istud consequi ex ejus doctrina ;sed reapse id ipse directe docere mihi videtur; nomine enim Voventium significat eos, qui animam pro pia sententia tuenda se posituros jurant. At erit eorum , qui e specula vigilant , ne periculosa& falsa dogmata venditentur in Ecclesia Dei, considerare , an tinierandus sit qui doceat e litarum esse ac honesum pro Opinionibus sum. dis ultro mortem subire I idque ea ratione firmet , quod dum Fastas ignota es , satis est Apparentia Veritatis ad legitime ruendum in gladios. Quis sapiens non videat , quam periculosa & falsa sit hujusmodi doctrina uantum vero ad illos attinet, . quos Parthenotimus ait , Vovere Vitam pro pia Sententia , quia ortam ii ipsputant ruentur , potuisset ac debuisset ipsemet fallaciam deprehendere ritus hujus ac voti. Nonne fatetur ipse hoc in loco , fore
ut Votum continuo evanesteret, si deprehenderetur Vertim , s haec esset in sententia Piae contraria , eum ad mentem et decreta Tunnn
83쪽
pag. 7 I. voventes non aliter nuncupare Vota, quam sub hac . quam passim exprimunt , formula : Iuxta Summorum Pontificiam Decreta Iam edita , aut deinceps edenda λ Ut omnes intelligunt, nihil aliud significat ejusmodi protestatio , nisi se tamdiu tutaturos eam senten. tiam, quamdiu illam tueri sinet Romana Ecclesia ; atque ab ea se illico recessuros, ubi secus ab ipsa Ecclesia decerneretur. Veniat erisgo Parthenotimus, aut quisquam alius , Certitudinem sine formidine tribuens defensoribus Scotisticae Sententiae. Ipsa eorum Vota ac ura menta oppositum clamant. Fieri non potest, quin sit opinio sententia illa, cujus adhuc Veritas aut Falsitas ignota esto quod & fatori coactus est illius tutor Parthenoti mus , agnoscens , definitionem hane judicio Sanctae Sed is esse reservatam, & posse per novum ejusdem Sedis decretum constare , Veritatem esse in sententia Piae eontraria. Interim vero, dum pendet eiusmodi judicium, si quis e Vo- ventibus Sanguinem funderet pro tuenda Scotistica sententia : nonne patet, ipsum pro Opinione Vitam profusurum, idest imprudenter, temere, M peccando, ut supra ostendimus, atque ut Parthenotimus pag.
I 8. sentire & ipse videtur, scribens: Quis umquam somniavit , pro Incerta opinione fas esse Iugulum terre Carnifici ρ Discant ergo Samguinarii Voti csentes a praeceptore suo, abesse a Volo suo Ce ιitudinem Intrinsecam. Objectivam, Μoralem, Physicam , & Metaphysicam, quando cras potest a Romanis Pontificibus deprehendi Veritas in contraria Thomistarum sententia ; ac proinde Votum suum tantummodo fuisse aedificatum super Apparentiam Veritatis , cui subesse etiam potest Falsum ; eaque de caussa se tradere tortoribus & lictoribus pro tuenda opinione hac, idest Apparentia illius Veritatis, a temeritate ac peccato eaecusari non posse.
Unde persuasum mastis , dubitationem omnem de veritate sen. tentiae solificaesublatam fuisse . E confictis in Hispenta qui. bustam Historicis. Ex aliis itidem monumentis commenticiis. SEd suei, denique postules, factum est, ut tam firmo assensu Sc
tisticae de Conceptione sententiae adhaeserint nonnulli, atque inter eos non pauci dotarina Theologica excultiὶ Ad Populum quod attinet, non est heic numerandum illius sust agium ; is enim crevit quod audit , neque contrariae sententiae adhuc vigentis rationes umquam audit. De imis ergo doctis est interrogatio . Iterum repeto, quod
84쪽
Caput Decimum '. 69 Eruditi omnes in Italia, Germania, & Gallia norunt, sed Parthenotimo, & aliis sub alio coelo viventibus adhuc ignotum videtur repeto, inquam, ut Siculorum, quos magni facio, multumque diligo , necessitati succurram . Fraudes , figmenta, falsaeque interpre lationes , quae se se in istam intrusere controversiam , rationibusqu elegitimis , quas Theologi melioris notae pro Immunitate Uirginis attulere , & quas non solum Probabiles ac Pias agnovit , sed etiam intuitu pacis impugnandas vetuit Apostolica Sedes , se se addiderunt: in caussa fuere , cur Certitudinem , ignotam adhuc Romanae Ecclesiae, omnibusque rite Eruditis, nonnulli sibi persuaserint se intueri in eadem sententia . Non est una auri sacra fames , quae mortalia pectora ad infanda pertrahat. Interdum & hoc facit immoderata gloriae Sc existimationis cupiditas . Atque ut, nam nullum hujus veritatis exemplum in Pietatis regno haberemus. In Pietarit , inquam , Opinativae; non in Fidei, ac solidae si ve δε-rrinsecae Pietatis; postremum enim hoc firmum semper fuit, firmum 'ue semper erit ex promissione Dei , neque portae Inferi adversus illud praevalebunt. Itaque dico, non defuisse olim in Hispania homines , qui hac aviditate gloriae mirum in modum succensi, & potissimum cupientes videri apud Populum tum doctrina , tum Pietate erga Sanctissimam Dei Genitricem, praestare contrariae sententiae fauctoribus, nihil intentatum reliquere, ut victores evaderent in controversia de ejusdem Conceptione. Fieri id non posse recte illi perspiciebant solis rationibus Probabilibus, quas ad ea usque tempora docti viri adhibuerant, & Ecclesia uti verisimiles ac pias exceperat,
atque probarat. Quare ad aliam vincendi rationem se contulerunt :Congessere quippe e veterum monumentis multa, additisque falsis interpretationibus , eadem in rem suam pertraxere . Multa etiam con finxere; neque enim noVa sunt eorum detestanda exempla, qui mentiri pro gloria suae patriae , immo & pro Pietate , non erubuerunt , fortassis etiam licere putarunt . Et quidem tanto successu progressu temporis peracta res est , ut non Populo tantum , sed & piissimis Regibus Catholicis persuasum plane fuerit , nihil dubitandum amplius de Veritate Scotisticae sententiae; immo ejus tutelam ac prinpagationem esse peculiare ossicium ac debitum pegno nos appellamus in generosae Hispanicae gentis , quum Veritatem & Cultum istius Mysterii Hispania, prima omnium , peculiari privilegio ab Apostolis acceperit. Notum est, quantum regionum illarum Populi, quibus & Lusitanos jungo, amore gloriae ferveant , ac potissimum ad hanc inhiare in Pietatis rebus, & recta Fide Catholica in
sinu suo conservanda . Sed simul notum est , felicissimam illam
85쪽
gentem, quae acutissimi ingenii viros parit , totque insignes Τhe logos, duobus praecipue postremis Seculis, Ecclesiae dedit, non adeo felicem semper fuisse in melioris Criticae, solidaeque Eruditionis cultura. Itaque illuc interdum non dissicilis aditus ipsi imposturae fuit, dum Pietatis faciem haec praeseserret. Neque vero ibi desideratium quam tuere fravissimi viri , subacto judicio , & Emilitione praeclari ; sed non temper eis licuit nimium praecipiti minus doctorum torrenti obsistere , ubi res erat de augenda aut minuenda gloria Nationis . Satius propterea illi duxerunt sibi sapere , & publica odia vitare, aut etiam silere sunt jussi Et nequis putet, me temere heic loqui, uno exemplo rem confirmabo. Anno I sqq. cura Hieronymi Romani de la Higuera tam si Impostoris , coepit se ostendere apud Hispanos Chronicon Flavia Dextri , cujus Historici mentio est apud Sanctum Hieronymum qidemque post aliquot annos etiam publici juris factum fuit. Succes.sere deinde alia veterum Chronica aut opuscula felicissime reperinta , atque e tenebris eruta, Marci Maximi, Braulionis, Gutpranc,
Iuliani Toletani , Rubeni Hispalens , miscae . Nihil gloriosus
visum fuit magnanimae genti , quam tot patriae suae antiquitates , tot Sanctos antea ignotos e pretiosis hisce promptuariis accipere . At scripta haec nil aliud erant, quam solemnes male feriatorum hominum imposturae ; atque adversus illa non unus in Hispania ipsa.
insurrexit. Sed nihil prosuit Adeo amatus gloriae animos reliqum sum invasit, ut meliores diutius stare in acie , immo aliquid contra hiscere periculosum deprehenderint. Rem accipe ab egregio Scriptore Hispanico, qui extra Hispaniam suae gentis honori consuluit, hoc est a Nicolao Antonio, cujus Bibliothecam veterem His panicam edidit Romae insignis vir Ioseph Cardinalis de Aguirre , qui Sc ipse ejusmodi figmenta Tomo II. Concit. Hi*an. Differtat. III. libera sinceritate sugillavit Inquit autem Nicolaus Antonius Hispalensis Canonicus, & Sancti Jacobi Eques, Lib. II. Cap. VIII. Visa in publica hominum luce Alustrium breum virorum , alias celebrium , tam propria secundoque rebus Hispaniae nos e monumenta , Iuti ex orci faucibus erepta , mirum quantum exsultare , subsultare omnes, qui aliquo honoris sensu , Pinarisque tangerentur , furim fecere I provincias , urbes , Ecclesiarum Collegia saera , Religiosoram hominum captus eferre se , ac noma Hi delata in gremium, clarissim rum civium, sodalium , ιυιelarium , incidirarum adi onum gesorumque olim famae ceIebris ornamenta jactare , conferreque invis gratulari r ramquam si orenaei saltus igne iterum correpti, Hispaniae, quam ιa est , snes omnium mera lorum liquefactorum toreentibus inunda vissent. Diuiti d by ri
86쪽
sent. Addit insta 2 At quamvis buis facilitati res tam πουas credeandi , non unus aut alter ex nostris , cui dextra in parte mamillae cor DIsret , indignatus , continere intro prudemiae limites Ουium nostro. rum Philautiam , quae vere judicii omnes faciebat partes pam verbis
praesentes quam scripto per litteras diu procuravissent: victi demum , suppressique , o quas racere compulsi sunt , praevalente suffagiorum
numero , ac lenocinante caeco Patris amori novae mmcis cupiditate .
Nis quod ante aliquot annos re penitur conmerata, casuque repertirnou quidem leυibus suspicionis argumentis , negotium paene janν apud nos confectum re radiari coepit, advocata ad partes libere sentiendi , qua raἔionis compores sumus , ac dicimur , facubate I freque jam eo res processi, xx admoneri se nos; i cives non aegre patiantur, a n vis his cironologis Hisoriae nosrae non Letas vires, sed tumorem im ditum I ser quae rurgido oe' infata sit , habitiorem falso apparere . Haec Nicolaus Antonius : quem excessisse limites moderatae Censurae
Quum ait Auctor Historiae de Coerceptione , vereor ne Iisum Eru-oitorum commoverit - quibus nemini adulari mos , sed unam Veritatem scrutari, eamque intrepide annuntiare . Si verum est ,
Hispanos haud aegre nunc, pati , se de spuria origine hujusmodi
Chronicorum moneri , sperandum est fore , ut aequo etiam animo patiantur se admoneri de falsis monumentis, quae in quaestionem de Conceptione Virginis irrepsero . Vereor tamen , ut hoc omnibus persuadeam . Nam etsi adulterinos illos scelus aut abjecerint , aut
impugnarint Iohannes Baptista Pereg, & multi e Societate Jesu doctissimi Viri, Petrus Ribadeneyra, Iohannes Μariana, Ferdinandus de Salazar, Cornelius a Lapide, Melchior Inchoser, Philippus La
be, atque in eximis Clarissimi Patres ex eadem Societate , Bollandus , Henschenius , Papebxochius , ceterique , qui Antuerpiae Acta Sanaorum a tot annis illustrant; Be licet Marchio de Μondex in suis Differtation. Ecclesiast. imposturam meridiano le clarius pro diderit; attamen teste praelaudato Cardinali Aguirrio , imperitorum fominum , avr semidoctorum vulgus , immo etiam alias doctorum nomnulli , in oppositum clamant, voluntque, es scripta esse cedro digna veneranda. Et clamabunt, dum se veriori Criticae diligentiorem operam navent , discantque Veritatis amorem Patriae suae amori praeponere . Et revera prodiit anno I 727. Tomus I. Historiae Academiae Regiae Lusitanae, atque ibi pag. IOo. quaeritur, quis futurus sit usus eiusmodi Scriptorum, Dextri, Liuiprandi 8cc. Multis statuitur eorum pretium. Et quid refert, ajunt , . quod Scriptores nonnulli ess-rum Historias impugnarint P. Alii auctores aequo bonae notae easdem probarun , ac propugnarunt. Et mamquid non pro illis pugnarunt
87쪽
1 De Supersitisne Vitanda , ut ii memorant f sed meliorum judicio pro dealbando aethiope in
Bivarius, Carius, Tamayus, Higuera , Ramirea de Prado , Μoreis nus de Uargas , Iohannes Μarques in Defensorio Augustiniano , Quintania vegnas in Sanctis Hispalensibus . & undecim docti Viri in Μartyrologio Lusitano efformando λ En quid faciat immodiea gloriae sitis, & quo pascantur interdum homines etiam ingenii se limis, qui non decus Literaturae , sed dedecus , tanto ardore sibi
Age Vero paucis innuamus nonnulla , quae aut adulterinae originis producta suere, aut falsis interpretationibus depravata, per vim pertracta fuere in subsidium Hispanicae potius , paene dixi , quam Scotisticae sententiae . Nam etsi ea sint Eruditis notissima , fortasse tamen alicui minus perito supervacanea non erit brevis illorum commemoratio . Primo itaque venditarunt Concilium sosolorum , in quo definita fuit Immunitas Deiparae ab originali Peccato . Sosa , VelasqueZ , & Μessias de la Cerda referunt Apostolorum in hanc rem effata, e Granatensibus Laminis . de quibus infra sermo erit , ut puto, excerpta. Sanctus Andreas dixit : Quando totum humanum genus damnarum fuerar , totum perierat, totum privatum fuerat her dilater tu sola Virgo a communi omnium damnatione praeservara fu si . Sandio Μatthaeo haec verba tribuuntur : o Maria Immaculara ,
festa tua. Sanctus item Thomas haec addidit: Ex Adae peccato praeυ δε non fuisti cum aliis omnibus condemnata . Denique Sanctus Μathias ait: In peccato concepta non fuit I omni gratia , ct omni sapientia fuit impleta; neque villum donum creaturae eonveniens fuit uiati denegatum . Ineptissimas habes impos uras , quas exsecretur qui- cumque honorem Ecclesiae vere amat . Et nemo sane e doctis, nisi
desipiendo, fidem adiunxit Concilio , apertissime in gratiam Conceptionis conficto. Nam quod apud Surium in Actis Sancti Andreae ad diem 3o. Novembris Sanctus idem Apostolus dixisse traditur , nempe: Gomodo de Immaculata terra factus fuero homo primus , qui per signum praevaricationis mortem intulerat: necessarium fuit , ut de maculata Virgine natus Christar perfectus homo , qui es Dei FLIius , vitam aeternam , quam perdideram omnes , repararet e praeter
quam quod Acta illa sunt dubiae fidei , nihil ea verba ad Conceptionem Beatae Μariae faciunt, quam Virginem Immaculatam , Virginem μυiolatam, non nos tantum, sed antiqui etiam omnes agno- Vere , hoc est Virginem ante partum, in partu, & post partum. Secundo, ut in Hispanorum corda altius infigeretur Immaculatae
88쪽
i C./put Decimum. '73 est Regibus piissimis ac Populo , rfisti utum suisse vel ab ψpsis Apo fodis in Hispania Festum ejusdem Conceptionis, & a Sancto Iacobo praecipue depraedicatam mira praeservationem Dei parae. Flavius Dexister , Sanctb Hieronymo synchronus , de quo nuper sermo fuit , in suo Chronico, ad annum 3O8. haec scripsit: a Iacobi praedicatisne celebratur in Hispania Festum 1nmacusatae ct Blibatae Conceptionis Dei Gentiricis Mariae . Cuius pretii sit Chronicon Dextri, nihil at. tinet ultra monere Alter scriptor , qui Seculo VI. floruisse fingi. tur, in scenam prodiit, nempe Marcus Maximus Episcopus Cis a
avgusianus, cujus haec verba ex Hymno quodam reseruntur. Haec,
id est Dei para Virgo , jam Iacobo Aposolo. suo consanguineo ,
AEdem jubet conscere cunctis misentem Seculis. Opendit ille se hilamem, suoque natalitio Conceptionis i ureae templo manent encomia. Conceptionis hinc diem Jacobus Hispanos docet, ct praedicat, ceu ceteri, ab omni labe liberam Hinc mos habet principiam , func celebrandi jugiter Populis Iberis diem, qui perdurat usque hodie. Et iste putidi- simus est Scriptor , iri officitia tantum Higuerκ natus Seculo XVI Prosertur & Charta. si Superis placet, vetustissima , exarata Vide licet seculo VIL in qua 'Vamba Hispaniae Rex donat Abbati Samcti Salvatoris Villam & Eeclesam Libiae ea conditione, ut quota nis cel ret Festim Conc pisonis Bestiae Mariae , Hispanis praedicatae
a Sanctissmis viris. Jarobo , Perro , ET Paulo, Apostolis Domini.
Quis, rogo, impudentem imposturam & heic non sentit P Praetere, e Chronico edito ab Hispanis Liuiprandi , qui Seculo X. floruisse dicitur, ad annum 6 6. insgne hoc testimonium profertur: Beatus-γstis sedes de Columna dei Pilar in Urbe Caesaraugusama quae con- fructa es justa metinis a Beuto Iacobo , cum in Hispania praedica-mit anno XXXVII. Π μην Dara momini , consecrata ejusdem maculatae Conceptioni quam ovives Apostoli praedicaverunt tibique hoc tempore celeberrima , multorum peregrinorum contubernio vistatur . Delirum tantummodo caput 'haec in homihuni commesecium attulisse potuit ; & sahe Pseud Liuipranὸi 'istius Chr6nicost jam ab omnibus Eriaditis , praeterquam ab Hispanis i exsibilatum est. Additur & Iuliamvs Toletanus , ciui anno Io 37. . Vixisse fertur . Ita ille in Chronico jam edito anho 1618. Erat sertia aeus Archiepiscopus Toletanus , Beatae Virginis devotissmus , qta fa- et bat celebrare Fesum ejusdem Dominae cum magna devolsone , erfeci3 eelebrane devotius Festum mmdiculatae Conceptionis ejus , quod miraedicavit in Hispania ' Sanctus Iacobus , ct incoepit 'ab Apsolis Fn Concilio decernentuis . Idem quoque in Advers. num. 39s. ait: Traditio ab Apostolis in Concilium congregatis, Beriam Virginem Mariarii K Pec.
89쪽
Peccato Originali incontactam esse. Sed & i ste Scriptor, ejusque Chronicon , ab Eruditis omnibus , si paucos Hispanos excipias, jamdiu
sententiam damnationis subiere, & inter manifesta commenta exulant.
Tertio , Segoviensis Ecclesia anno publico juramento Zc voto testata est, se a temporibus Apostolorum per hereditatem accepisse Traditionem publici Cultus Immaculatae Conceptionis P seque
didicisse a Beato Hierotheo discipulo Sancti Pauli, primo Episcopo
Segoviens , tueri, ac celebrare Illibatam Conceptionem Deiparae. Pa.
ria testata est iisdem temporibus Ecclesia Abulensis, principium hujus Traditionis reserens ad Sanctum Secundum discipulum Aposolorum. Tolosanam quoque Ecclesiam antiquissimis temporibus idem Festum celebrasse aiunt , ejusque sestivitatis mentionem occurrere in Messali Moetarabico , & in NIariyi ologiis Sancti Hierondimi , Bedae , & Uyua1 di , at oue in vetustissimo Kalendario Capuano: quae omnia merae fabulae ad Eruditis dignoscuntur. Si ejusmodi Traditionibus sidit pii Gsima gens Hispanica, quis non videt, aereo plane fundamento suam fidem niti P Ad haec, magno plausu in ea regione excepta est Visio quaedam , quae Eliae Prophetae de Nubecula orta e mari facta traditur, qua significabatur Deipara infantula, quae jam in suo ortu effermunda ab omni peccatorum sorde . Licet namque Nubecula illa esseroriginaliter ejusdem naturae cum mari , alterius ramen fuit qualisaris . Nam quamvis in quolibeι alio fomine narura Bumana instar maris sis
in sua origine ita amaritudine peccatorum o vitiorum pondere pressa, ut fateri cogatur: Iniquitates meae supergressae sun caput meum ;Beata ramen Maria de hoc mari , ides natura sumana , aliter fuisoria, quia in suo ortu non fuis onerata amaritudine delictorum . Legitur haec Viso in Libro oe Institui. Μonachor. Cap. 32. qui J hanni Hierosolymitano Patriarchae quadrasesimo quarto tribuitur . Floruisse autem iste creditur iisdem temeoribus, quibus Sandius Hieronymus & Augustinus . Sed haec somnia esse , iam Eruditi omnes consentiunt; & Liber ille recentiorum Seculorum scelus est, ab aliquo Carmelita compactus , fabulisque , visionibus , ac somniis de Elia Propheta ad saturitatem repletus , quo tempore jam dilautabatur de Conceptione Virginis . Quamquam negari etiam possit de ipsa Conceptione illic agi, quum tantummodo Auctor loquatur de oris . Hisce addidere Pauli Orosi celebris Scriptoris Hispanici , qui Seculo V. soruit , luculentum testimonium . Is enim haec habet in Epistola ad Eustochium , sive ad Heliodorum : Coram Deo novi , in veritate comperi , quod nulla mulier in partu periclita rvr , supra quam devote Mariae gratia imploratur , dies Concepit
nis vias celebratur. Sed &: haec Epistola nihil aliud est , quam purum
90쪽
Caput Undecimu N. 73rum putum figmentum eorum , qui pravis artibus in suae senten. tiae subsidium uti non sunt veriti. Quid λ Quod & Leetana & VelasqueE in confirmationem puritatis originalis Deiparae adducunt Concilium Dbesinum Tertium , & Constantinopolitanum Sextum, &Nicaenum Septimum , ubi Μaria Immaculata dicitur Quo titulo etiam alii Graeci Patres Deiparam exornant . Verum nuper auctoritate Petavit vidimus, nihil haec facere ad Uirginis Conceptionem . Sancti quoque Ambrosii C rilli Alexandrini aliorumque Patrum adulterina & conficta loca adferunt , quae commemorare nihil attinet, uti neque privatas 'Revelationes , quibus notum est, Ecclesiam non uti ad nrmanda Dogmata, non aliunde nota, saviissimae nostrae Religionis . '
Baslee1 sis Concilii auctoritas perperam heic adbibita. Uti ct Tridentini oe Gersonii . Adulterinae Laminae Granatenses quam acriter propugnatae, oe ab Apostolica Sede tandem
ET ecce qualia vincendi aestus aut procudit, aut ab aliis procula
accepit, ut quae sententia e germanis Theologorum placitis , &quorumdam Patrum locis, ac summorum Pontificum decretis, Pr babilis erat, ac est, Certa etiam, & Antiquorum Traditione confirmata videatur. Dolendum sane, inclytam gentem Hispanicam , tam prudentem, tam doctam , sivisse diu , ac sinere , se ludificari hisce
fabulis. Dolendum , ejusmodi commenta , ex Hisparilis ad nos com- .migrasse nonnullorum consilio, ut post suam nostram quoque gentem , si possent, Volentem nolentemque ad credendum adducerent, nullam
amplius dubitationem superesse de Certitudine Scotisticae sententiae. Est mihi Liber anno I 673. Μediolani typis aereis clandestine impreseius , cui titulus: Epilogo de' fondamenti, e delis retioni , Ebe soda oeefcacemente persuadono fImmacolata Conc isne delia Vergine , e u di Lei prospima Donibilitis . Ejus /Auctor dicitur P. Andreas Μendo , Catholicorum Regum Philippi V. & Caroli II. Concionator , qui Rintabro Statera opinionum , a Romana Congregatione prohibito, hoc argumentum pertractassis affrmatur : Ibi potissimum locum suum invenere fabellae, hactenus superiori Capitulo recensitae . Quae quum ego improbo, & quisque cordatus mecum profecto improbabit, jam omnes, intelligere possunt , me nihiI mussitare adversus doctrinam illibatae