장음표시 사용
141쪽
1 16' De Superemtisne 'Vitanda ,
certum adhuc agnoscit . Ergo ubinam Certus ille Virginis Honor . . pro quo Certum Vitae suae ' bonum impendere vult Sanguinarii Votipatronus λ Ubi prorsario Fider , quum de Opinione agatur , super quam fundatur Honor iste tantopere depraedicatus Alibi vidimus, quid sit Pleias Opinativa , Cultus Opinativus , Honor opinativus , Pius sane ac laudabilis , quod nulli praecepto Dei adversetur , quod nullum reipublicae detrimentum adserat, immo quod sufficienti ratio. ne constet , per quam consonare merito dicatur cum recta. Ecclesiae doctrina . At velle in mortem incurrere pro Cultu isto ac Honora opinativo , in reipublicae damnum cedit , cujus membra sunt quilibet cives I 3: divino ac naturali Praecepto opponitur de non temere projicienda Uita nostra; demum peceat in Ecclesiae doctrinam , quae Opinionibus quidem Piis justissime favet, sed simul praecipit, ne quis pro ulla opinione quantumlibet Pia ultro necandum se praebeat . Et , quum in ipsius Ecclesiae successione per tot Secula nullum similis inconsultae Pietatis exemplum occurrat e quid aliud superest , nisi ut
Sanguinario Volo addictis spem eripiamus non istum Μartyrii , sed operis liciti atque laudabilis ΤNeque aliam fuisse hactenus mentem Romanae Ecclesiae in quaesti ne is a scripsit Lam indus Pritanius, cujus sunt haec verba: Non unus autem ego in hoc Voro profundendae Vitae pro Immaculata Concep3ionrVirginis Superstitionem rimeo. Υ--ν rim- o uca Sedes , quamvis eamdem opinionem maxime Verisimilem, oe Piam dicax ; nia
Luminus Vbium in Theophilo Radinaudo olim non probavit , ipsum ra mantem , pro ea caussa pium esse mori, suere ju . Μirum est ,
quantopere Parthenotimum nostrum concusserit mentio haec Apostolicae Sedis, nou probantis cruentum paucorum Votum , ac Theophili Raynaudi, expugnare jussi sponsionem factam morientibus pro Scotistica sententia . aestuat ille hac de caussa , non uno in loco proelium xedintegrat , ut hujusmodi telum nimis sibi molestum a se avertat o Pag. 68. petit, unde haec Lamindus acceperit, & quibus rabulis, quiabus monumentis, quo Auctore nagrationem suam comprobet. Caussam
exponit, cur ipsius Raynaudi Liber de Mart rio per Pesem confixus fuerit Anno I 6 6. a sacra Congregatione Indicis; atque inde inseri, dubiae fidei esse praeceptum illud silentia Theophilo datum ab Apostilica sede, er ab uno memoratum Lamindo . Addit , silere minime jus-ks novem alios Scriptores , qui eamdem marinii fiduciam ingesserant mortem subeuntibus pro Immunitate Μariana; ac propterea V risimile non esse , quod de Itaynausto Lamindus venditat . Subdit praeterea e Neque Apsol a Sedes flere jussi omner Academias, qu voveas , veroque sacramentum aficiumx , se tuituras Beatae Virginio
142쪽
munitatem ab omni macula οῦ quod nemo non Videt , quantum a controversia nostra sit alienum , quum nimium differant, Opinionem
tueri voce & calamo quod & Lamindus laudavit ) atque pro ea
Opinione tormentis & securi se se offerre . Tum pag. 96. conqueritur, 'quod Lamindus non egerit cum Radinauri benignius , qui profecto majorem sibi ab eo gratiam polliceri vir apprime Catholicus poterat . Sed non multis heic opus est. Possidet Parthenotimus eamdem , qua ego utor, editionem Operum Theophili Raynaudi. Facile potuisset. intelligere , Lamindum non sine bonis tabulis Raynaudi mentionem
praesenti quaestioni immiscuisse , si pari diligentia rem sibi ingratam
quaesiisset, qua gratae quaeri consuerunt . Tomum ergo Vigesimum ejus Operum adeat , sibique pagina Isb. occuraet Correctio facta a Congregatione Indicis Libri in ripit de Μartyrio per Pedem . Ibi ista
leguntur: Expungatur .id, quod Aursor scribis: Eum futurum Μ-- TYREM , cui mors intentaretur , se Piam sententiam de Conceptione
Bearae Mariae Virginis. Immaculata non improbaret , isque manet mom. rem prius acceprare eam os .caussam, O re ipsa eam acciperet . En quo
Auctore Lamindus Raynaudum silere jussum tradidit . Atque is re- . vera edito rursus eo opere, opinionem quidem aliorum, Μartyrium morientibus . Pro. ea caussa promittentium , retulit ; sed suum ipse ψ- . dicium continuit . Heic autem antequam progrediar , animadvertat Lector, quam immerito expostulet Theologus Siculus , quasi Ray- .naudo: Parum: aequum & amicum se Lamindus prodiderit . Apud me profecto est maximo in pretio omnigena eruditio Raynaudi ; atquei arbitror, ingentem ejus Operum molem reipublicae Litteratorum ad- mirationi non minus , . quam iasui esse posse ; neque eximii viri me- .ritis quidquam detrahit , quod ex ejus Libris opinionem illam era- dendam Roma iusserit . An veri, illum .ego acerbe suerim insectatus
judicent recti rerum aestimatores. DiXi, Apollolicam Sedem non prori. de praedicatum ab eo Maristrium. Mitius loqui non potui, ipsum. oue meum argumentum exigebat, ut quid ei hac de caussa accidis.. set , non dissimularem . Quamobrem inanes Parthenotimi querelae
abeant. Quod si is pag. 9s. vulnus istud refricans dolet, quod L mindus non distinctius dixeris , a sacra Congregatione Indicis imposi-rum Rastuavdo stentium , atque non casu , Sedis Apsolicae vocabula fuerit usus, is pro suo ingenio querelas multiplicat: quippe ad auctoritatem Apostolicae. Sedis refertur quidquid in Variis Congregationibus Romanae Curiae agunt Eminentissimi Cardinales . Disertis verbis haec scripsit Sixtus V. in fundatione ejusdem Congregationis
Indicis, ut habetur in ejus Constitui. LXXIV. Libros , qui pos Imdicem Tridentini Concilii jussu editum prodierunt , Catholicae doctri.
143쪽
me, Christia rumque morum disciplinae repugnantes expendant, o xecognoscant e at tibi Nobis retiueris , Nosra Auctoritate rejiciam. Li cuit sane Raynaudo postea appellare ad Summum Pontificem , ei. que exponere, confixam injuste spem Mart rii a se factam morientibus pro Scotistica sententia; sed meliora edoctus , abstinuisse credendus est . Utrum vero in sua sententia perstiterit vir ille doctissimus , an ab ea recesserit, nihil attinet inquirere. Satis nobis in praesentia est, Sacrae Congregationi minime probatam fuisse Martyrii fiduciam ingestam a Raynaudo, & nunc etiam a Parthenotimo , homini pro
sententia Scotistica mortem toleranti . Quod autem animadvertendum heic est, vetuit sacra Congregatio, ne Raynaudus Marurium verum ac proprium tribueret piis viris vita excedentibus , dum amore Dei insectis in inserviunt , aliave Caritatis ac Virtutis cenae opera faciunt; timuique licere voluit , hosce appellate Mamores improprie ac late sumpto eodem vocabulo . At ubi de morte
subeunda pro Immaculata Conceptione agitur, mari rii nomen quovicumque eXpungendum praecepit . Ad haec perpendas velim , inter Votum Sanguinarium, & Raynaudi propositionem intercedere magni momenti discrimen . Aliud enim est , asserere velis Cerram ,& ad Cultum Dei ac Virginis sine dubitatione spectantem , sen
positivum , hoc negativum. In postremo casu, ut infra dicam, honestum fuerit mortem potius tolerare, quam notam Impietatis aut Falsitatis impingere ellem sententiae. Et nihilominus martyrii tam proprii quam improprii nomen pro hac caussa occumbentibus negavit sacra Congregatio . Neque immerito . Nam ii veri mu=ras , qui Sanguine suo obsignant aliquam Veritatem divina Fide credendam: ii mr res etiam, sed metaphorice ac improprie , qui in exercitio Caritatis aut Patientiae e Vita excedunt; eorum quippe opus non Persuasione tantum propria , sed re ipsa Deo gratum
est, atque ad Fidei doctrinam spectat . AD qui , ne damnet semientiam Scotisticam , morti occurrit , opus facit , quod juste quidem opinemur placere Deo, sed nondum per Fidem novimus, an placeat Deo; quum liceat etiam contrariae adhaerere sententiae , cui qui adhaeret, ex natura rei etiam damnat ac improbat Scoti Opi- nionem. Deficiente igitur Certitudine objecti in moriente , ne damnet sententiam Scotisticam, non poterit is Μartyrii, neque proprie, neque improprie sumpti, laudem ac nomen consequi . Quod si ita sensit sacra Congregatio de secundo casu , quanto magis eadem im probarit Voto Sanguinario devotos , idest mortem tolerantes , ut
144쪽
V ram ae Certam afferant sententiam Scotisticam , sive hane Verbistem & Certitudinem statuas in propositione atque opinione ipsa, siὐe in Pietate, quae inest Actui opinativo de Immunitate Μari na Immo non ipsa tantum Congregatio profusionem Vitae in easu isto improbasse videtur , sed & ipse Theophilus Raynvidus jam damnasse dicendus est. Ejus verba de Mistyri per Pestem Part. U. Cap. III. num. ra. repetam, ubi illum duplicem rasumdistinguens ait : In posteriare taria sarum Vitam Temere , nec a que SCELERE, atque adeo sine. Maruo ii βμιγus abjiciendam ρνο Affertione alicurio Propositionis , --s VERITAS non si in mel M PRORSUS. rasa , ita ἄν non μ ea lorarum, quod ejur sensura GDE exigatur. Nisi Parthenotimus , aut quisquam alius evi cat, Scotisticae Sententiae Verisorem besse. in Eceleba Dei adeo νὴ tam de exploratam , vs ejus asseri r a Fide exigarin d habet illetandim tum a Sacra Congregatione , tum a Rumundo ipis non solum Mandirii spem Sanguinario Volo ereptam , sed etiam ipsius Sanguinarii Voti damnationem.
- axe rit m liceat ' ne sententiam de Immmunitate' Mar ana, amnemuι. Muid in casu isto agenaeum. Accuratius tamen. negorium Uud perpendenom.
HIste amem positis, consequens profecto est, tolerandum . minisi me fore Uriam , is voventes contra Ecclesiae Romanae mentem moFrii coron- ' Mi mulcentur ; & quod Varius est, opus sibi statuunt praeceptis Dei λ Ecclesiae contrarium t suum ne ipse quidem Parihenotimus neget , . qui' sit nefas Uit m impendore pro Opinimae tuenda ; isque negare nequeat, quin sententia Sc timea de Conceptione adhuc intςr Opiniones is computanda . Pς catum quoque est, velle *ertinλciter Fidei Veritates aequare homianum c=nionibus. Peccatum, Velle pervicaciter, ipsiusque Vitae sacrifieri , Populo persuadere tamquam Vertum illud , quod uel sia pro Incerto adhuc habet. Peccatum contra Iustiti m , quum .mo ex arbitrio suo, & Deo atque Ecclesia non solum non praeciapiente, sed etiam improbante, profundere vult pro opinionibus Vitam, cujus potestatem sibi seservavit omnium Creator. Peccatum contra Cha ritatem , 'uam quisque debet sibi; Proximo etiam debet, quamvis T ranao ac impio, Gai ministranda sine necessit te aut utilitate Ecclesiae B. ' non
145쪽
noti est materies Sc occasio nova saeviendi atque peccandi r Perex.
tum denique contra Prudentiam, quum Bonum Certum ac ingenistis pretii, v ventes commutam temere Vel ni pro . Incerto. Et quo.
niam , uti Cardinalis Caietanus scripsit loco supra i commemorato,& Tambuxinusi confirmavit Lib. IIL de Iussi Triat. III. pari. 3. Cap. g. ipsa opera positiva Virtutis , quorum bonitas e doctri Fidei consset, uti Ev-getatim praedicare apud Asideis e Sacrum cri is re P a. Cambas ablinere ut - ho fla , & laudabilix sint in praxi , necesse est, ut debitae sircumstantiae concurrant ealioqui non Virtutis sed Traneritatis opera evadunt quanto m gis temerarium erit velle pretiosum Uitae Bonum proiundere pro opere positivo Virtutis opinativae, de minime. per Fidem Celtae, qualis est assertio Semisticas. sententiae λ , Vide M Linum Lib. 1LCap. XL. Dubid. VII. num Reliquum proinde est, ut Sangui narium votum irritum ac nullum sit, quum non sit de melioω --no, immo sit de Opere involvente peccatum; & qui moraivus Pedi vicaciter illud conciperet, aut ei post moniis constans, adhaerere
vellet, a crimine excusandus neutiquam foret.
Supra vero innuimus , duplicem distinguendum esse casum , in quo certamen oboriri posset de sententia Scotistica cum discrimine
vitae . Primus, eligere velle interitum, ut asseras Verax Certam eamdem sententiam. AItex, Vme s. e. Actiaram sinu potius quam damnare eamdem uti Fassam ac Impiam . Non est cum priore consumdendus posterior casus. Diversa enim omnino simi , opinionem de Immaculata Virginis Conceptione Veram ac Certam inter gladios assereres este, atquc eam audirere nolle Falsem aut Impiam iminuit Falsitatis audi Impietatis Opinionem, vi fluere, non eam frinpterea Vermi esse contendit; sed tantummodo judicium. sium non
tinet , δ; nihil de Veritate aut Falsitate illius secemit. Qitid ergo Catholico homini agendum, si ante Tyrannum sistatur, aut a priavato quopiam furente urgeatur, interrogatus, an credat, sitne abs. que originali Labo Virgo concepta; eique , , sit credat , inevitabilis mortis minae intententur λ; Quotiescumque respondean, se firmissimo in 'hae es. sententiari tormentaque εe mortem potius eligat. quam recedemo ab ejusmodii Opinione r uti hactenus vidimus , temere ac imprudenter aget y rursusque sceleris gravissimi erit, utpote qui ni
mium i seo iudicio credit, illud praeserens judicio Ecdlesiae, & pra
fracto Certitudinem opinioni tribuere volens, qua tamen, pendente Emissi. iudicio, caret eadem Opinio . Is ergo in isto amphractu intrςpi ves dere potest o me ignoro e id tanta- Deus nomis. Immo ita respondeat, mrtet, De salvam faciat Vitam suam ,- rem
146쪽
ini mirum enixe sibi a Deo commendatam . Et praecipue mod . ita respondendo Verum dicet, nihilque aliud profitebitur , quam quod Ecelesia hadtenus sensit , dum ita unam eae opinionibus de Conce- . .ptione Uirginis probat, in alteram oppositam non improbet . , Hoc pacto Tyranni furorem exarmabit , suumque caput prudenter discrimini eripiet , neque temere Vitam pro opinione tuenda. -- pendet. Atque hic est reipsa casus Uini Sanguinarii , cujus intoleranda consediaria hamnus persequuti fuimus. Volo enim isto totiantiquitati incognito id praesertim voventes contendunt, 'se ad pira- fundendam Vitam esse paratos, ut Certam afferant Immunitatem Virginis. Et quamquam Patthenotimus nobis edixerit , voventes, mortem subituros non pro Vbritate ac Certisudine erusdem Ο brionis, sed pro 'Verhate ac Cerpitudine Honoris & Ghur Μariae , qui ex ea Opinione defluit , & pro Veritate iPierois , ρι- lines ami inativo de Zmis utilara Conceptione alta reuem vidimus, Cultum hunc, Honorem, & Pietatem, Certa numquam esse posse , nisi Creta sit Sententia, super qua innituntur, & consequenter eo recidere semper consilium Voti Sanguinarii, ut voventes repugnante Eccle- fa ostendant ac 'suadeant Populo, Ceriam esse, ac parem Veritatibus Fidei, Sanguine nostro Propugnandis , opinionem. Scotisticam de Uirginis Conceptione . Scribit autem Parthenotimus pag. Ior.
e , uti insta repetit , m mortem εHerer, cum quod 'Montis aisAnio in ii. - est in Virginis Immam aerae depriaenderis Honorem per stiri tari. Ita sub Mjusmodi verborum ambage is insilia sui Voti occultat, liberumque Hient --: campum relinquit profundendae Vitae pro tutela tiotisticae sententiae . Rinius ipse munise suo itinis 'ctus fuisset, si terminos hiae arbitrio, arvum prudemiae privatorum hominum statuisset, ne dum prudenter tueri ii se putant sententiam Veram ac Certam; ac Honorem , ' Cultumque Verum & Certum Virginis, ejusque Sanctitarem; imprudenter, ac vincibili Errore im directe se 'occidant, ut ro ac sine necessitate carnifici iugulum tra dentes . Attamen est hac ipsius consessiorie iam intelligant voto Sanguinario addicti, fibi non esse mortem eligendam, quinies. agi tur de prodendo, an Gedant veram ac Certam Scoti Sententiam, Verumque ae Certum Honorem Μariae in ejus sententiae tutela collocatum; sed tune sibi respondiendum : φιπον idom ira Q. , a , id ortum mihi non es. Deus nisii 2 noscam ego . se , aliquo o quaesionem dirimis Eicis . Nevtiquam enim periclitatur mare Vi R a ginis,
147쪽
ganis, dum protestamur, nos ignorare, an reipsa Beatissimae Christ. Μatri eouata fuerit Immunitas ab originali maeula, & nos nequa. quam credere Certam Scoti Sententiam . Postquam Ecclesia a tot Meulis, & quidem disertis verbis, liberum cuicumque facit adhaerere oppositae sententiae, evidens est, non periclitari Honorem Deiparae, etiam credendo illam Immunitatis Scotisticae expertem . Si periclistaretur , non id sineret Ecclesia, supra quemcumque privatum me Iogum sollicita de Honore Μariae. Quanto ergo minus periclitabis tur Honor isse, protestando dumtaxat, nos nequaquam Certo credere Scotisticam Immunitatem, atque ignorare, quid Deus reverata Conceptione Virginis fuerit operatus PAtque ista hactenus dicenda habui, ut ostenderem , quam meonMMA, minimeque ferenda sit Voto Sanguinario praestita a Parthenotimo tu
tela, curus objectum est tutela Certae Veritatis, quae tamen Certitudo, ubicumque eam statuas, abest a Scoti sententia. Petat nunc aliquis, quid agendum sit, si quando Tyrannus, aut quispiam improbus alius, mortem minatus, adigere nos velit ad appellandam Impiam ac Fa fam sententiam eamdem. Heic certe urget praeceptum Vitae custodiendae, neque prodigendae ; sed simes imminet timor Fallam appellandi, q-d Verum ac Certum esse, iudicante Ecclesia , deprehendi aliquando possit - Quod plus est , praeceptum viget ac urget
Sammorum Pontificum, vezantium. ne quisquana Falsitatis aut Impietatis notam in at opinioni patrocinantium Immaculatae Conceptioni . Itaque dico primo, si quisquam oblatis mihi atrocibus to
mentis ac morte, compelleret me ad configendam Erroris ac Impletinis nota Scotisticam Sententiam, continuo reponerem .' Id --
seio : Novit mur et qua responsione nihil Veritati, neque praecepto Eccleside derogarem , fierique posset, ut furori tyrannico facerem satis . Verum ubi is acrius adhuc in et, atque a me expeteret, ut diserte damnarem ejusmodi sententiam : cernens ego, rem mihi esse cum vicilento simul &furioso, seu mente capto; ac memor, respondendum
os suis. Iuxiosis risiam suam, P mob. XXVL vers. s. & Sapientem
Eeeles VII. veri 28. edicere et Noli esse suis- , ne moriatis in tempore non sis e quantum possem, ingenio curarem, ut importunam intere gationem eluderem , Sc sine aperta damnatione sententiae distrimen Vitae evaderem. Verum ubi in irratum cederet omnis conatus., putarem prae stare mori quam Diam sugillare sententiam : idque ne peccarem contra praeceptum Eccletae , anathematis poena ab insimulanda Im. pietatis ae Η tress sententia Catholicos omnes coercuit
Quod quum aio , tria hele Primum, non in quaestione ista sitam esse controversam . quia Pa emtimi calamum in me suscitavit. Diuiti by Coos
148쪽
tavit, Neque enim et persuasione mea, uti neque e morie mea, quisquam certitudinis accmeret opinioni de Vir3ine sine labe concepta rquem tamen in finem collineat intentio voventium ad Parthenotimi notia mam . Secundum , non Panhenotimum tantummodo ceterosque ad sinis gularitatem gloriae adspirantes devoto erga Virginem animo, sed quemlibet Catholicorum mortem prius oppetere debere, quam censoriam notam inferre praelaudatae sententiae, quum ad Catholicos cunctos praeceptum illud extendatur, & obligetur quisque ad parendum Ecclesiae mandatis. Tertium, nil majoris praestantiae sive praerogativae effluere hinc posse in sententiam faventem Immunitati Μarianae . Nimirum quoties instet idem Tyrannus, ac necem tibi indicat, nisi Haereticam aut Impiam aD firmes contrariam alteram sententiam, negantem Virgini Immunitatem originalem ne id facias, Uita potius in hoc etiam casu est offerenda lictori. Et quidni Sixtus IV. Concilium Tris dentinum, aliique Romani Pontifices subiecere eos, qui Haeresis aut --
pietatis arguerent opinionem contrariam, videlico gloriosam κνginem
Mariam eum originali peccato fuisse concepram. Ad praeceptum quod ait,net , nihil discriminis inter utriusque sententiae patronos ac censores Ecclesia statuit. Si ergo damnare non licet Thomisticam opinionem, tibi, ne illam damnes, mors potἱus est eligenda. Quamobrem tunc non pro Ueritate, sive Certitudine alterutrius opinionis sanguIs effunderetur, sed
ut mandatis Ecclesiae non adversando, evitaretur Peccatum.
Μeam in hanc rem, qualiscumque ut, opinionem dedi. Nunc addo, ipsam nihilominus accuratiori examine indigere : quod me doctiores, quum lubebit, inire poterunt. Inquirendum namque videtur, an mens Ecclesiae, interdicent;s censuram utriusque opinionis eo usque feratur, ut in conspectu eculeorum & carnificis mors potius subeunda sit, ne alterutra improbetur. Nimirum , ut superius innui, occurrunt nobIs praecepta Ecclesiae, immo & Dei, quae nos minime 'obligant, quum mortis periculum instat e tunc enim cessat voluntas Dei, aut Eeclesiae
ad nos obligandum. Immo interdum non solum cessat obligatio illius praecepti, sed etiam viget obligatio conservandae Vitae secluso semis per gravi scandalo, & contemptu Ecclesiae, sive Religionis) ita ut
peccati expers non foret, qui perVicaciter tunc occumbere vellet. ne praeceptum transgrederetur. Neque heicdere Intrincese mala sermo est, aqua perpetuo & ubique abstinendum est . inum enim Ecclesia liberum cuicumque rellaquat, quam Veritati propiorem putet ex duabus istis opinionibus amplecti, liberum ex vi contrariorum sit etiam neeesse est , ut qui unam amplectitur , ac Veram credit , ab teram tacite saltem improbet, & Falsam credat . Neque praedicatum Pinaris ita conjunctum est cum hisce opinionibus , ut nullo Disjtigeo ny GO Gle
149쪽
nullo unquam tempore disjungi possit. Vocabulum enim His, qnod Sententiae, sive opinioni cuipiam tribuitur, Probabilitatem non in titudinem indicat. Et quandoquidem Ecclesia quaestionis hujus definitionem nondum suscepit, ac nos dedecet ita judicium illius velle arctare, ut unam tantum ex istis opinionibus eligere possit tamquam doctrinam Fidei divinae, quum aeque possis & alteram : consequenter neutra opinio dici potest ex parte rei ita Pia, sive Probabiliarer spectam ad Custum Dei Virginis , ut aliter esse aliquando non possit. Proinde quum ideo tantum damnare hanc vel illam e propositis duabus opinionibus malum sit, quia ab Ecclesia prohibitum; sint aliqua Ecclesiae mandata, quae minime nos obligant, quoties incurritur periculum mortis et prudentiores judicabunt, rectene an secus procedat nuser a me proposita Conclusio. In hisce tamen casibus, hoc est in re tanti momenti, si commodum: ae tempus non deesset, consultius seret, mentem Sanctissimae Romanae Ecclesiae ab ipsa petere , cujus durea atque judicio omnia nostra consilia & acta regentes, non ego, non alius quisquam errabit . Eoque magis perscrutari juvabit Ecclesiae Μagistrae nostrae mentem, quum ipsa in eum tantummodo finem interdixerit ambarum opinionum censuram , ut finem faceret iurgiis publicis & scandalis,hitet disputantes Theologos jamdiu vigentibus, non vero ut immu
nem intrinsece a censura praestaret alterutram .κ illis sententiis . .
Ad haec finge tibi , duos ejusmodi opinionum patronos, alterum
Scotisticae, alterum Τhomisticae , sisti ante Tyrannum, atque ambos Persuasione ductos , sententiam Ram cum lacris Litteris, ac Traditione Patrum, certius consentire propterea sinere , se potius Vita spoliari, quam eiusmodi Persuasionem deponere Cur enim uni non liceat, quod alteri ) ita ut ambo mortem oppetant , sed pro oppositis sententiis tuendis. Rursus tantummodo finge , utrum que pugilem sub securi cadere,. ne Haereticam aut Impiam appellent contrariae factionis sententiam , uti Ecclesia mandavit : quid consequatur, facile sentis. Consequetur nempe spectaculum mustatum quod non sine aliquo horrore audiamus , videlicet pro contrariis de una,. eademque re sententiis homines ejusdem Religionis aevo nostro mortem subire e cujus rei exemplum frustra in universa Ecclesiae Historia perquiras. Restat ergo , ut eautius in hisce etiam casibus, extra controversiam, quae mihi cum Parthenotimo est, prupostiis procedamus, ne aut imprudenter Vita projiciatur , aut dignitati Ecclesiae ac Religionis officiendo , honibus nostris ridendi
aut declamandi contra nos occasionem praebeamus
150쪽
Falsis erimina Lamindo Pritanis imposita a Parthenotimo. Visionariu- se prodit. Revelatio tributa Dominico . a JUM Maria Carmelitae expenditur. HIsta expeditis leviora supersunt expendenda mihi in Parthen
timi Libello. Et quidem missa lubenter facio, in contemptum mei non uno in loco Siculus Scriptor intermiscet . An Iusto titulo is adversus me merit, aliorum judicium esto . Hae tantum novi ut ut ille magnus sit vir, dc in lablimi Theologiae throno
sedeat, ego vero exiguus sm , nullo ue nomine cum eo compa
randus ; ejus tamen dignitas non faciet , ut illi in praesenti suaestio- vimria adjudicetur; neque tenuitas mea , ut mihi eripi tuae . Rationibus certavit ille e rationibus certavi 3c ego . tahis unis collocanda est victoriae spes . Uter melioribus aramis iuerit usus, docti viri aliquando iudicabunt , ac tempus se
sim aperiet . Unum tamen . quod me intime serit, dissimulandum Mic minime censeo. Videucet aegre ferre Theologum nostrum pag. m. quod Lami dur in Italia, quae Deiparae cultu ceteras registanes superas, flripseris οροι in Galila imprimendum . Duas praeterea Theses Theologus adem commemorat B. Virgini iniuriosas, & in Gallia enatas, quae ab Alexandro VIII. confixas ait . In mentem quoquac Lectoeum revocat monita Salutaria Beatae Hrginis ad euiatores βω-io Galilia vulgara, er a Clemente x. anno I 676. Hoscripta. Tiam in bκc - . aerumpit e Cur ergo Lamindus doctri nam, quae IAH ψs appareo verss , cereris es falsa, arefas non putat proferre. ae iaculiare et iactu am , inquam ., unde qua Italiae, qua
Galilae oriri, queam scandala λ Baliae quidem , uti vovendi mire naeae Immuyirmis defensionem unus consuetudo es. Galliae etiam oriari μεα- scandala, ubi Non Pauci Deiparae cilium, o que Sancti. Hem averemer, in ea sarilirentur opinione, certis o inis Daliopera. μοι inspersa svasitionibus sit gensis Bais in Deiparam o servantis . Declamationi huic tandem finem imponit lenibus hisce verbis e Absit , ων in mentem meam cadu Ius cis vide hominia candorem, non immerito Candidi nomen praeserentis, ejusque delicatam Caritatem post nuper institutam acculationem) quod rem paucioribur ex Gallia gra am facturus haec scripseris Lamindus . Haec
Parthenpumo d licent ; at mihi aequius displicet , ipsum distinere