장음표시 사용
171쪽
cit, quum alterutri ex oppositis sententiis adhaerere liberum nobis veliquerit. Ceterum dissimulanda non sunt, quae Parthenotimus hane in rem pag. 23. adjicit, inquiens : Mocis Granodus illius Memplum,
qui reverer, posse divina Fide credi, q- risus su Filio, iaruralis Dei; nec indo inferre licu, qared sit merericus, qui illud n garo . Sed animadvertant Siculi, quo eos ducat eruditio Theologica Μagistri sui. Sub finem Seculi a Cnristo nato Octavi in Hispania F, Iix Orgellitanus Episcopus, & Elipandus Archiepiscopus Toletanus tradidere, Christum non Naturalem, sed adoptiυum Dei FAium Doctrinam hane Haereti eam pronuntiarunt in Forojuliensi Concilio Amno 79 I. complures Episcopi; tum in Francosordiensi plenario Concilio Anno 794. Episcopi Italiae, Germaniae, & Galliae, assistentibus Pontia
ficiis Legatis; eamque praeterea damnavit Hadrianus tune Romanus Pontifex in Epistola ad Hispanos. Alcvinus etiam Lib. I., adversus G1ipandum testatur , perversum idem Dogma confixum misse in Concilioe Ratisponensi, Anno I92. eumdemque Hadrianum anathemata in ipsum
protulisse. Ad haec Anno sq. Leo III. Papa in Synodo Romana hanci Haeresim proscripsit. Eodemque Anno idem Felix Orgellitanux publicam edidit Confessionem Fidei , in qua agnovit , Dominum nostrum Iesum Christim io utraque Naura se Deitatis videlicet cer Humanitatis, Proprium: ae Vera i Dei Filium esse. Vide Labbeum & Aguirrium in Collact. Concit. & Alcuini 'era. Deruque Patrum plerique oppositam docuere sententiam, quibus liceat mihi adjungere Μarium Victo.
rinum Rhetorem Urbis Romae Anno Christi 3μ. in Epistola ad Candidum Arrianum, edita a Μabillonio inter Analecta Deus in-.quit, caritate praedestina vis nos in adoptionem per ciri m Numρυώ CMisum, ρεν Adoptionem Filium Deus habe/ρ NULLUS AUSUS EST DICERE DNosse nec is . En quam mature Felieis Orgellit rii doctrina improbata fuerit in Ecclesia Dei . Quod ineunta se is XIV. Scotus , Durandus , & Batalis eamdem opinionem renova. rint , extulandi iunt. . Non enim eis perspecta erant Acta Concili rum illortis, neque Epitata, Adriani quorum editionem Surio dorimus; neque alia Eruditionis Ecclesiasticae monumenta , . quae nune abundant. At post uam postremis hisce temporibus tanta lux sina est Baestioni huic, latioret necesse est non levi ignorantia Theologiae Dogmaticae, qui placid lamo haec in medium prosere.& praesertim nulla facta distinctione duarum in Christo Naturarum . Aut si haec mi. Rime ignorat, videat ille, an culpam depellere a se possit, quod pauocos Theologos Scholastieos recenti res, pro suae gentis honore omnem lapidem moventes , tanti aessimet, . up eorum auctoritate fretus arbitreis tur,. non melius temerariam atque Uaexoticom Propositionem quam
172쪽
Caput rigesimum. - Is 7summ; pontifices, & plenarium occidentalis Ecclesiae Concilium ab
ipso Papa probatum damnavit. Hisce interea utitur Parthenotimus noster Auctoribus, qui neglecta aut contempta Sanctorum Patrum doctrina, in cerebro suo quaerunt, atque invenisse se putant, quid Fidelibus credendum sit, aut non credendum. Religiosior certe ac prudentior his Carolus, jure cognomento Μagnus, qui concors cum eodem Hadriano
I. & Patribus Concilii Francosordiensis, de hac ipsa re scribebat ad Hispanos. - Apostolicae Sedi, ajebat ille, & antiquis ab initio Ecclesiae, C
tholicis Traditionibus ta*a menιis intenrione , rora cordis alacritate conjumgo. Quidquid in illorum legitur Libris , qui divino Spiritu afflari , rorioisi a Deo Chrisodali sunt Doctores , in bitanter teneo: hoc ad salutem animae meae sussicere credens , quod sacratissma Evangelicae veri aris pandis insoria; quod Apostolica in suis Disolis confirmat Auctoritas ; quod eximii sacrae Scripturae Tractatores, e praecipui Christianae Fidei Docto.
res , ad perprauam polieris reliquerunι memoνiam. Parthenotimus noster interea perpendat, an forte ex iis sit, qui Patrum auctoritati praeserre non dubitant recent torum Theologorum medis
tamenta. Uerum ille his dimissis, contendere pergit, posse divina Fide , abditum hactenus credi Conceptionis Virgineae Μysterium. Et sane haec scripserat Pritanius: Quamquam summe Pia si Persuaso illa , quo Beatissimam Christi parentem sene Labe Conceptam putas , nihiι aliud immenes, quam opinio humana Errori obnoxia , dum Romana Sedes ejusmodi Sentenriam antiqua Traditione, sue Revelatione divinas icienter nDii flatuat. Insurgit heic Theologus Panormitanus, &pag. 32. Minu
reya, ait, minus digna Theologo ejusmodi argumentatio. Fac, te vixisse , antequam Ecclesiastici Liber declararerur ab Ecelestia Canonicus. Fac , ιερεν id tempus boc judicium concepisse : Ecelesiasici Liber Canonicus es. Num idcirco id judicium er- - - rari Gnoxium J Abst. Verum erat; Certum re ipsa erat, o divinae Revelationi re ipsa conformo Vides nune , arbitror , quam uritis Neologia Seboiasica sit , ne in hujusmodi propost riones impingas, quales Lamindus Hic profert. Utilis procul dubio The Iogia Scholastica est, immo necessaria Ecclesiae s atque auctor & ego sum omnibus, ut ei dent operam; sed nequMuam Logicae , qua Parthenotimus utitur , haec enim facile in paralogiunos addiscentem conjicet. Priamo, exempIum Ecclesiastessi recte metiare, deprehendes, Traditionem explicitam praecessisse , antequam Ecclesia Librum inter Cisonicos retulerit quod nondum Immunitatis Μarianae patroni ostende tiuae adesse sententiae , persuadentibus immo sibi contrariae patronis , Sanctos Patres, & Geologos antiquos prosea explicite stare. Se- eundo , si dubitatum fuisset ante judicium Ecclesiae de dolaa origine Ecclesiastici,. ne tunc quidem Obectiva Cerritudine Certum fuisset
173쪽
privati hominis judicium de illius authenticitate, sed quidem Graiitudine Subjectiva, dc Persuasionis , quae sormidinem Erroris exeluia de re non potuisset, donec dubitationem & formidinem suo infalli bili judicio sustulisset Ecclesia a Plurima nunc incerta sunt, &disputantur in Scholis. Si unam ex hisce uti aestionibus Ecclesia post cerutum annos dirimeret, ac stat iteret, spectare ad Fidem, puta, Sciem etiam Mediam, aut necessitatem alicujus actus Dilactionis Dei in Aiarrisione Sacramentali e peto ego a Parthenotimo , an Certum Certitudine Intrinseca, Formali , &. Objemva nunc esset illorum senteηtia, quae post centum annos relata in censum Dogmatum ab Ec-ςlesia contrariae praeserretur. Si negat, habet ille, unde sibi respondeat. . Sin assirmat nolo ego tempus ultra terere in ejus dictis refutandis. Tertio, quam incongruum sit exemplum hoc loco productum, disparitas inter nostram atque illam rem evincit .Numquam Ecclesia media stetit inter disputantes de authenticitate Li-pri Ecclesiastici agnovit,. Eas esse utriusque oppositae senten- rationes, ut neutram damnari interdixerit At in casu nostro Apostolica Sedes, conscia a tot Seculis disputationum de Immacubia Conceptione, i rationumque hinc inde productarum', nihil aliud hasenus decrevit, quod est ad Ueritatem sententiarum nisi ut ne mini, liceat hanc aut 1llam censura configere Itaque perspiciat Lector, quam utilis sit Theologio Suolasica Parthenotimo. nostro ad lalvemdqs inextricabiles nodos , . quib--, tum 'suum San8uinarium comctringitur. Alio tamen exemplo is pugnam renovat, inquiens pag. 33. . dari posse ac dari iudicium moraliter Cerrum , nultique prudenti formidini obnoxium de credibilitare, Fidaei Chrisianae in Ethnico ad Religionem' Chi istianam. se se convertente . Hoc autem judicium' non a Revelatione divina trahit originem, actumque Fideli praecedit, & Certum nihilominus est. Ergo , is infert, judicium de Ue-ritate Sententiae Scotisticae. Certum esse, potest: etsi nondum- ad Fidem Divinam spectet. 'At hoc sane minime , dignum Theologo judicium, ut mitissime loquar quando is cum Veritate, seu Credibilitate Christianae Religionis, componit Veritatem seu Credibilitatem Immaculatae Conceptionis omnium Theologorum concors sententia est, saussissimam . Religionem nostram adeo evidenter esse Credibilem, ac tot. in eam confluere motiva gravissima Credibilitatis, ut inexcusabilis sit quicumque Infidelis, qui rite sibi annuntiatam non ample,ctatur At quisnam audeat asserere , Evidentiam Credibiaitatis in sententia de Conceptione Scotistica deprehendi PEo Qx hoc conjicere dedecus caecitatis, . aut' extenuatae nimium Pie- Ialaa in Ecclesiam, quae tamdiu rogata, nondum tamen opinionem
174쪽
itIam dignam censitit, quae inter Dogmata Fidei referretur; immo in contraria opinione pondus Credibilitatis se agnoscere satis test, tur . Porro numquam disputavit Lam indus, an aliquid homini Ce tum esse possit, etiamsi nondum sibi sit propositum credendum Fide divina, aut ante actum Fidei divinae . Uagatur Parthenotimus. Quaestio nostra est , an Scoti Sententia , de qua quid hactenus judicarit Ecclesia, . ignorare non potest, Certa adeo esse homini pruindenti possit, ut legitime ac prudenter pro ejus. tutela mortem eligat .. Hoc nondum ' Theologus noster ostendit , . me contrarium ostisdisse, jam Lector, ut spero , Animadverterit.
ciso lutori nota Pritanto perperam a Parthenotimo im uso Inquisitioni Hij panicin an use . tributa ab ipso. quaedam Infallibilitatis. Decies . Aliae Partheno timi cau
ALiam nunc scenam aperit ingeniosus Parthenotimus, per quam clientes suos confidit magis atque magis in sua sententia con firmandos. Didicit ille, spem victoriae in concertationibus augeri , ubi non rationes tantum adversariorum oppugnantur, sed& in ipsos adversarios odium & contemptus conflatur. Supra Vidimus , artifieiose injectas ab eo Iansenismi suspiciones in Lamindum ; nunc ipsum uti Cavilurorem traducere conatur, quaerens praecipue pag. 82. Cur i nodus in cavillationem se proripiat. Cedo Cavillationes i stas . Ea palmaris, &quae nQn uno in loco.recurrit e videlicet Lamindumomi isse distinctionem Vororum, hoc est, non explicuisse, an utrumque: Votum improbet, quorum unum pollicetur patrocinium Immunitatis Μarianae voce dumtaxatWcalamo ; alterum paria pollicetur, addito et . rum Sanguine π mra. Hanc eamdem cantilenam Parthenotimus exorditur pag. I 3. tum ipsam in aliis locis ingeminat. Quod pejus est, sibi interdum finsit, Lamitidi mentem revera suisse damnandi etiam Votum Academiarum, sine ulla Sanguinis mentione conceptum . Necesse profecto est, ut pugnandi ardor criterii usum prorsus eri puerit Siculo Prosetari, quando in ipso suo Libello haec Lanaindi Verba disertissima refert , neque eorum sensum & vim intelligit. So is, inquit Lamindus, quibusdam non fuit . calamo er rationibus Immaculatam Deiparae Conceptionem tueri , quod procul dubio cum ver Pie; are consonat .... Qui haec dicit , cubitalibus . litteris .signiscat, in
175쪽
nmopere probare quoscumque ruentes calamo ct rationibur eam. dem sententiam . Cuncta vero ejusdem spicula eos dumtaxat petunt, qui Visam pro tuenda ipsa sententia vovent, seque Marsreemturos pro hujusmodi caussa morientes confidunt . Et nihilominus identidem siculus censor Lectoribus suis persuadere non veretur,
impugnari a Lamindo alterum quoque Votum, hoc est Academia. rum, nimium ab isto diversum . Uter nostrum in Cavillariones se proripio , recti Iudices decernere jam incipiant. Dixerat Lamindus rQuomodo te Numini placiturum putas, illiusque martyrem re futurum speras, s rire certus non es, re pro Veritare mortem oppetere λ idqueranta contentione fuisse vis, quod aliter Deus voluisse potes , incem rumque adhuc es , an aliter esse volueris P Cave , ne amoirem, crreverentiam Virgini debitam eo usque ampli es, αν superstitiosam effcias . Non tinus autem ego in hoe Voro profundendae Vitae pro Immac Iara Conceptione Virginis Superstitionem rimeo. Timuit , r mei Apostolica Sedes &c. Plura heic retuli , 3c quorsum intelliget Lector, ubi acceperit, quid ad ista adnotarit Panormitanus The Iogus pag. 6s. Principio, inquit, videar Lamindus , quo ipsum abripiar ille suus, quem vocat Superstitionis rimorem, sed nonnemo di. cerer audaciam e dum Superstisionis notam Catholicorum sestentiae imuris. Quid heic sibi velis Parthenotimus , quum ait Co holicorum se emiam , non satis assequor. Si folle Scotisticam de Conceptione
sententiam Superstitionis nota vita me inspersam Vult , ad quemcumque Lectorem tam foede ac immerito a Cavillatore laesus appetilo, a quo etiam indigne habitus sum superius, perinde quas --daeii nomine denigrarim eamdem Scoti Sententiam. Sin motum tantummodo profundendae Vitae, quod unum reapse Lamindus minime tolerandum contendit : brevi indicabo, quam justus mihi sit timor Superstitionis in illo. Atqui subdit Parthenotimus o Si Superflui nis , seu cultus falsi censura nasarur Horum , quod Hirginis I MAL arem , ct hujus defensonem respiciat , eadem a tentam esse; notaeeleberrimum Concepsionis Deiparae Festim, quod re nuper dictis Pr servationem ab originali macula respicis. De Festo Conceptionis Q-pra egi. Repeto nunc, ne umbram quidem Superstitionis occurrere in tuenda voce & calamo Scotistica sententia , uti neque in ceIebrando secundum eamdem sententiam Festo Conceptionis : quod Iiberum Alexander VII. cuicumque secit. Suffcit enim Pietas Opi- nativa, Probabilibus ac Verisimilibus motivis innixa , ut Opinioni licui adhaereamus, eamque propugnemus, atque ut Festum etiam Celebretur. Celebrantur per totum Catholicum Orbem tot Festa pro Saulis ab Apostolica Sede minime canonuatis, pro tot Reliquiis,
176쪽
& Corporibus Sanctorum, eorumque Μiraculis. Probabilitas ista te. gitimum prudenti suppeditat argumentum isa agendi. At ubi agatur de Vita danda pro Probabili tantum sententia , hoc est pro Opinione tuenda, atque Martyrum praemio inde sperando , Imprudentiam 3 . Crimen heic deprehendimus, & Superstitionis justus metus occurrit. Addit Parthenotimus pag. 67. Supremum 'Inquistionis Hiis rarae Tribunal permisisse Thesin de marryrio moriemis pro ImmaculatσConceptionet suo scilicet tempore Laminae Grannenses, Dextri Chronicon, dc ie-liquae piorum hominum imposturae, persuaserant religiosissimae Hispanicae genti, in Concilio ipso Apostolorum cognitam fuisse veritatem munitatis marianae. Subdit Siculus, damnatam quidem fuisse a s prema LQuanta Inpubissoris Theta Auctoris statuentis, quod inconsulio Summo Pontifice, poterat Fesum Conceptionis celebrari. Hic idem A
ctor Pyrginis conposionem ister Veritares ad Fidem pertinentes collocavit. Hinc inferebat a quare verumsubiret mrurium. At 'Siculus Theologus subdit, totam istam . integramque sententiam a Lusitanis fuisse vetitam . TheoIogi vero, qui martyrium esse defend-ν Μαν-pro Marianae Conc
prunis defensione, nunquam Iamniarunt sandere mar rium esse, quia inconsulto Summo Ponrifce , possit Festum eriebrariae quodque eodem imconsulto, Fidei meritatibus se annumeranda Deiparaeivibat Conceptio . Fallitur eps . se quis umquam eredar, inter se Fidei suaestiores rissidere. Nullii ca mihi Liber, quo p m intime perscrutari, quae heic ab unius Parthenotimi eruditione didici. Quare tantum respondeo, nihil mea reserres ae puto idem dicturos ceteros Italos, Germanos, & Gal. I quid agat, aut non agat, probet aut improbet Inquisitio Hispanica.& Lusitanica: neque enim ab illorum judiciis quidquam pendet reliquus Catholicus Orbis. Immo serium ridebit quisquis Tribunalibus iis quamdam Infallibilitatis speciem tribui . Panhenotimo audit. Satis sit mihi dicere, ab Hispanica Inquisitione proscriptum fuisse temporibus nostris eximium Opus , & celebre Eruditionli Ecclesiasticae promptuarium , scilicet Acta Sanctorum a 'Bollando, aliisque Clarissimis Patribus S cietatis Iesu Antue iensibus .collecta & illustrata, quae tamen eodem tempore illaesa evasere e Romano examine. Immo ea ipsa in Hispania sub novo Rege Catholico Philippo V. libertati pristinae reddita nant , auculis verbis expungi aut mutari iussis , lit aliqua praecedenti Cen- .rae excusatio fui ne videretur . Ceterum non satis mihi persuasit Parthenotimus , non idem suisse damnatum a Lushanis , quod ipse clientibus suis in opustulo suo , feliciusque alibi , insinuandum curat. Nempe scribit heic , Theologos numqvam somniasse defendere , quod Sum,o Poni eo inconsutio , Fidei Veritatibus D annumeranda Deiparae illibata Conceptis. Atque is nihilo secius pag. 22. N
177쪽
Iuros memorat sentientes, quod Fide divina posset credi , sine Iabota hinem fuisse ccnceptam , cum sibi homo per, adeat, id I usso a D/ονevelaium. Et pag. 29. addit. Neque quia Ecclesia , pGPina DQ- malum resis , adhuc ur Fidei auiculum Senrenriam Piam non proposueri; credendam , inferre Iisex , quod ea non fuerit Revelata . Et pag. 47. in autem dicamus, quod in Revelatione auν scrFxa aut trais dita, pia contineaιur sententia, ror Doctorum sentenria sat esse vid itiν, Haec ille scribens nonne nobis insinuat, nos inconsulto Romano divina Fide credere veram Scotinicam sententiam λ Certe constat , Romanam Ecclesiam , omnium Ecclesiarum Magistram ,
una cum Tridentino Concilio , in albo opinionum reliquisse Scotisententiam, sibique de illa reservasse judicium, quod nunc sibi Parthenotimus usurpat.
Petit Parthenotimus pag. 8o. cur is scrupulas se proripiat Lami dus P Scrupulum autem Lamindi arbitratur, timuisse Supersitionem in Voto Sanguinario . Tum percontatur e Unde sanιa tax tini se pandit Lamindo, quae ceteris fueris occlusa Z Num ex Bibliis, sacra Tr disione, quae DumIaxaι ipse praecipis consulenda λ Contra ego perlibenter ab eodem Parthenotimo sciscitarer, quandoquidem is glorioso Theologi nomine insignitum se ait , an licere putet imponere proximo suo sententias periculosas, aut erroneas, ab ejus mente pro sus alienasὶ Lamindus Pritanius Lib. I. Cap. XI. de Ingenior. Min
sacra, praesertim Oecumenica, Romanora m Pontiscum Epistolae ο creta, Sanctorum Patrum Libri, probatae Vetervm Historiae, Ne logorum, aliorumque Orthodoxorvm scripta , sum ii fontes Ioca, tin. de Ecclesiae Carbolicae doctrina es haurienda. In eo ipso Libro, adversus quem arma Parthenotimus arxipuit, haec leguntur; & nihilominus Parthenotimus idem palam scripsit , Lamiadum praecepisse , consulenda dumtaxat Biblia o Sacram. Traditionem. An Theologum deceat ars ista pugnandi, quum vacabit, ille nobis prodet . Addit deinde: Bibliorum β' sacrae Traditionis plerique Theologorum gnari, illis potius consonum, utpote Pium , ruisi sunt Votum . Votum quidem tuendi Voce er Calamo Illibatam Virginiis Conceptionem a plerisque Theologorum probatur; probatur & a me illorum discipulo. At quandonam plerique Theologorum Votum Sansui narium de quo 'uno loquitur Lam indus, scris Litteris ac Tradition/ Patrum consonum, umore Pium, scripsere ρ Immo tacite hoe ipsum , si paucos ins mi subsellii excipias, ii damnarunt, quando sensere, nefas esse Aro OPAnionibus ivendis animam nostram ponere. Non confundat quaeso di Vesesa haec Theologus noster, de veritatem pressius sequatur, suisque au'
178쪽
istoribus tradat. Denique is ait pag. 8 r. ciminam Ecclesiis Dogma
tibus detri uentum accedet ex eo quod hic vel ille pro hoc aut illo Viriuiis Actu mori , auι non mori licite queat P Serio-ne loquitur heie Theologus noster 8 Serio, nemo neget . Itaque secundum illum inter veros ac propriosi Martyres, & Μartyres improprie appellatos, nullum erit discrimen r quod tamen Theologi graviores negant o
Immo , si Theologum hunc audimus , nihil Ecclesiae Dogmatibus ossicit, quod bis vel ille pro hoc aut illo Uyrtutis actu mori , aux non mori, licite queat. Ubi Parthenotimus hisce verbis tradat Viriuiis Actum esse pro tuenda Illibata Conceptione Μori : jam quisque videt frustra ab ipso assumi tamquam Certum & probatum , quod, adhuc inter nos disputatur , scilicet: an liceat , Virtutis actus sit
pro ejusmodi caussa occumboe. Hactenus ostendi , id abhorrere a recta, Pietate , atque inter Peccata reserendum fore . Et profecto si temere ac imprudenter Uita propter hoc prodigatur, nemo non intelligit , quantum inde dedecoris in doctrinam Ecclesiae . quantum detriment 1 in Rempublicam effluere possit. Foecundus deinde in in. terrogando Siculus Scriptor & Censor haec habet pag. 8a. Petituν etiam a Lamindo, cur in solum Votum de tuenda Virginis munitate que ad Sanguinis profusonem tela vibret I cetera praeterit intacta, tii Votum serυiendi infirmis etiam cum Ziae discrimine; er quidem magis aperto, Votum carnibus non vescendi roto Vitae tempore , aliaque id genus. Nihil esset, cur ego responsum facerem importunis hisce interrogationibus, quando superius satis respondi. Breviter tamen dicam , nullam fuisse caussam adducendi in examen praeter Sanguinatium reliqua Fidelium Vota ; neque enim de istis instituendus sibi
erat Tractatus. Nunc autem a Parthenotimo coactus repeto , Uotum inserviendi aegris , aut peste infectis, ut salvam faciant animam suam , aut sanitatem corporis recipiant , et si 'inde vitae discrimen per accidens incurratur, esse de Certo & eximio Virtutis, hoc est Caritatis Actu, quem Evangelium ipsum probat , atque commendat Ubinam vero Christus Dominus , aut Ecclesia commendarit veluti sacrificium Deo' carum , Vitam nostram impendere caussa propugnandae opinionis 'de Immunitate Μarianas post decem annos nobis Parthenotimus ostendet : tantum enim illi temporis ad quae
rendum ac docendum concedo. Ad Votum vero non vescendi carnibus toto vitae tempore quod attinet, jam dixi Cap. III. illud minime ferendum, nisi excludat periculum mortis ob alimoniae desectum in Praeterea petit Siculus' Prosessor pag. 83. 'cur Lam indus Sanguinario Voto nec ullum, quem rectum habere potes, det sensum . Quem nam quaesoὶ Nimirum illius patronos non mori pro eo , quod esseν νώΠ-
179쪽
tum Probabile A. mrginis Conceptione hoc est pro Veritate sentenistiae: cogitur quippe & ipse fateri, Probabilem quidem , non vero Certam illam esse ) sed pro eo . quod est ibi Ceraum, hoc es pro δε-
fendendo Culis ex Festo Immaculatae Conceprionis praescripto ab Eceleissae quod in Veritate DeculaWiva es Cerrum ut ait Iacobus Gra. nado , cui Μinorita Velasco consensit . Sed centies dixi , cultum hune opinativum esse quod est assi statuendam Immunitatem Vimmnis ; atque e Festo Conceptionis , reluctante Romana Ecclesia , deduci, a. Summis Pontifieibus pro Scotistica sententia contra oppositam fuisse quidquam definitum quum diserte ii contrarium protestentur . . Et Cultus &. Festum laudanda sunt. Μοα vero , quae se, iretur a Sanguinarii Voti patronis , quippe tolerata pro Opinione imprudens facinus 3c scelus dicenda. est . Porro inania, sunt inugia; quae hele & alibi quaeriet Theologus noster. Ipsius enim revera V tum est , .non pro tuendo Cultu M Festci Conceptionis,. sedda Immaculara Deiparae Conc rione, ut ipsius opusculum iu titulo αfronte 'patentissime Profitetur.
Confisse a mnisnot mo Amniata m Tnmmdi censeris. Nullum Heferodoxis ex ra censum mi pirare posse sciandalum, , sed quidem' e Voto Sanguinario . Neque Lamindur Doctores
ΡErgit deinde is dicere pag. 84. In plerisque firmularum quibus
Deo promi risur mirio Conceptionis seno laba, maxime quibus Academiae utuntuν ,. nulla J- Μorias mentio se nec exprimisών que ad Sanguinem. . Noauis is Neapolisana reperiων . Denique subdit
Quod se qua sila ost alia Vovendi α Iurandi formula . qua inque
ad Sanguinem additur ; cur hujus ramum formulae o non aliarum . recordatur Lamindus. ρ Μirentur heic iterum Parthenotimi ingenium. Lectores. Non uno ix in loco Lamindum exhibuit per summam tamen, injuriam ) nore Voti tantum Sanguinarii censorem , . sed &ceterorum pro tuenda Scotistica sententia sine Sanguine concepto. rum . miz autem dolet , quod idem. Laminias Voti dumtaxat Cruenti , & mn. aliorum fuerit recordatus . In per Lectorem opporiune. monendum' ill censet, a. plerisque formulis virorum abe DYMinis. dc meruionem; neque prospicit, hoc ipsum j cillum
180쪽
eulum in suum caput recidere, quando, ut alibi animadverti, tot Academiae, Ecclesiae, & Theologi, saltem non minus quam Sicu-Ii , judicio, doctrina, & zela honoris Deiparae ornati, Votum quiadem suscipiunt tuendae Scotistieae sententiae squod laudabile est. praecipue dissensionis componendae causa, quemadmodum in Hispaniis sit, uti ipse Parthenotimus fassus est pag. 77.) sed a Voto tingui-
νio abstinent, & ut puto, abhorrent. Addit Siculus Censor pag. 8s. Cur tam confuse o generatim conqueritur Lamindus : Quod nostris quoque temporibus rum im privam colioquiis, rum in psis lisis concionibus Idem Votum reperitin Nollet, uti hactenus vidimus , Theologus noster, Lam indum adeo in serupulos pronum , ut imis prudentiam, immo & Supersthionem timeat in Sanguinario Volo. Ego contra Parthenotimum ipsum scrupulosiorem vellem , ex quo Confusionem , & Generalitatem sine ulla laus, tribuit Lamindo , quasi is Vota omnia pro tutela Conceptionis Virgineae sugillarit. Prostat Lamindi Liber , prostat & ipsius Parthenoti mi Libellus, in quo ejusinodi Lamindi verba leguntur. Idem Votum meridiano Sole clarius non alios respicit, quam affirmantes e Pro caussa --euIasae Conceptionis pium esse mori , ut ibi diserte atque unice scribit Lamindus. Sod ubi ita esse Lector deprehenderit, pot-
itine non agnoscere, unum Parthenotimum occurrere nobis, qui
in Cavimriones se proripiat, qai Confusionem prae aestu disputationis in Lamindi scripta intrudit, ut incautis Lectoribus alio respicientibus, ipis interm pudorem Vini Sanguinarii imprudenter come ti, atque infelicius propugnati , a se & a clientibus suis aliqua ratione amoliatur ridem pede currit subsequens Siculi Pr fetaris querela pag. 8s. Carbolicae gentis fama, ait, num digna nomos. quae umius privati viri se in non si praeferenda λ Cur ergo p-
sicae caussae non prospexis Lamindus , qui tamam in privina evosmiat easι--mὶ Inanes naeniae, expostulationes ioculares , dicere liceat . Ubinam quaeso Lamindus conversae Carbolicorum gemis famam arrodit, postquam ipse aperia prosessione testatus est et Calmmo er νMisnibos Immaculatam Deiparae Conceptionem rueri, procuIdaebio sum visa PietaM eonsonare λ Siculos quosdam tamum , aut si qui sunt alibi, certe paucos, Lamindus non virulenta , sed am .ca oratione aggressus est, ut eos ab imprudenti ac periculoso Vo. o Sanguinario averteret, quod ipsi dumtaxat concipiunt , & leg, timum reputant, non vero univMa Carbolicorum gens , aliena nomium ab huiusmodi improvida novitate . Sed qui praeoccupatus serventi affectu in litteraria palestra dimicat , dissicile vitia siα struentiae sensit, facile in advMarii confingit.