Institutiones theologicae ad usum studiosae juventutis auctore Cajetano De Fulgure Aversane .. Tomus 2. Continens tractatus. De Trinitate. De rerum creatione. 2

발행: 1827년

분량: 399페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

De Trinitate. 9

in verisimilia licta sint. Haereticis enim omnino dic ei lilii m est , Nos discrimen utriusque Processionis nescire , iit supra monuimus. Et quidem generationem inter. et processionem discrimen intercedere edocιi sumus, caeterum quis sit hujus distinctionis modus, Prorsus nescimus inquit Damasceims Lib. I. IeFid. Orth..cap. Io. III. Sequitur etiam ex dictis, distinguendam esse intellectiouem, et amorem essentialem ab intellectione, et amore notionali. Prior nctus est tribus personis communis , diciturque obsolute intellectio, atque amor. Alier . vero , nempe intellcctio notionalis est Patris

proprius , et appellatur dictio ; dicere enim signifieat non solum intelligere , sed etiam intelligendo verbum expuimere. Amor notionalis est proprius Patris et Filii, et dicitur spirculo ι spirare enim significat in di vinis noti solum amare, Sed etiam amando personam producere, quae terminus amoris est. Caeterum essentialis actus a notionali non distinguitur re ipsa, sed ratione, ηα ε rnoi αν propter diversos, quos Producunt, ac respiciunt effectus. Unus tamen est, idemque simplicissimus actus, qui simul intellectio, ac voluntas est ex quoFilius, et Spiritus S. ab aeterno , et res creatae in tempore; quamvis non eadem ratione . modoque , Processerunt. IV. Quamquam attribula absoluta, et operationes ad extra tribus personis communia sunt, lamen 'erapyroyriationem quaedam uni, quaedam alteri tribuuntur a Scriptura, et Patribus, prout.Conveniunt uniuscuiusque Personae notioui, et modo , quo ab alia procedit. Sic quia Pater est sons et origo totius divinitatis , Filius a Patre per intellectum , et Spiritus a Patre et Filio.per voluntatem sive amorem ;bPatri tribuutitur opera omnipotentiae; unde in symbolo Deus Pater omnipotens dicitur : Filio opera sapientiae ; unde Prop. VIII. Dei sapientia vocatur et I. Cor. I. 24. Dei oirtus et sapientia: Spiritui Sancto opera amoris. Charitas Dei dissa est in cordibus nostris per Spiritum Sanctum, qui datus est nobis 'Rom. V. S. V. Quoniam intellectus, et Voluntas, et quodcumque aliud statuatur divinarum processionum principium est actus in Deo maxime necessarius, hinc processiones Decessariae etiam dilendae sun Si ergo Patres aliquandu

102쪽

o Theologicarum Institutionum Lib. D mi' VII.

εas Psse tissim nant voluiitarias, sicin Coticilium Sardiceti-ερ apud Hilarium Lib. de So nodis anni lienia dicit iis, cliti dicerent. Vit d neque eon illo neque Moluntato Pater gentierit Filium, et Concilium Syrmiense s ibid.

statuit , ut si quis' nolente Patre nasum dicit Vlitiin, senathema sis; ititellis ii di sunt de 'volithiate conco natante : si eut si cinis diceret 'Pelruni Voluntarie esse hominem , iluod Vuli, eique Placet esse hominem : .it 5npieituet mini explicat S. Thomas , o ijus doctrinam linc in parte , ut saepe alias , noti solidis rationibus impugnat Pelavius. Caeterum otitii Ariani voluntarium acciperent pro eo quod est lilierum, ut inde inferretit, Verbum libera Dei voluntate factum, sicut Creatnrae,

Megarunt Patres , Processiones esse Co sensu voluntarias , ut videre est apud Augustinum Lib. XV. de Trin. cap. Io. Nine iisdem haereticis ita objici litibus; vel Pater volens genuit Filium, Vci nolens ν respondebatu : Dec volens genuit , nec nolens; sed naturaliter.

SoIountur objectiones. ODe. Ι.coni. m. et 2m. Prop. Part. Pr meipium quo proximum divinarum procession arrv non dehet esse trihus personis commune a io lutis singulae personae alias producerent. Atqui inteluctus, et voluntas sunt trihus personis communes. Ereo. H. Dist. min. Intellectita, et voluntas absolute spectatae fiunt tribus personis communes, conc. Prout conjunctae cum relationibus puternitatis, ct spirationis actiVae , neg. l Inst. I. ' Nulla est potior ratio cur, intellectio ει-

tris producat Filii in , non vero intellectio Filii , et Spiritus sancti e remor Patris ei Fil ii spiret Spiritum

baiiciuna l. Non vero amor, quo Spiritus Sanctus xel sum , cr alias personas prosequitur. Ergo. Η. me. ant. Batio enim cur intellectio Filii , et Spiritus Sancti tilium Filium non producat ea est, quod intellectio Filii , et Spiritus eadem reipsa est cum iu tellectione Palrsis; ac proinde cum una, eodemque inteflectio nonnisi uncini adaequatum habere possit terminum, qui est ipsum verbum, infinitum , et persectissi-

103쪽

De Tristitas me ri praesentans qui dis i id est intelligibile, Sequitur timiposse aliud Verbitari produci pericalidem intellectio. ne in , prout est in Filio. et Spiritu Sancto; alioquin prius illud Verbum imperfeci iiii esset ; et ita esset

aliud verbum intelligibile ab illo distinerum:

DM. I. Ex Concessis intellectio Verbi ab ἰntellectione Patris non distinguitur. Atqui tuteli otio Patris generat Verinanti Ergo Verbum per canidem intellectionem generat se ipsi ini, i iod absurdum est: idem de Spiritu Sancto dicas. N. Dist. ni in . Intellectio Petris generat Verbum,

quatenus cst cuin relatione Pnternitatis coniuncta , ut supra diximus. OOricis Sectis , n m. Similiter cum amor Spiritus Saticii non sit re ipsa ni, uitiore Patris et Fi- Iii distinctus , cuius term nus a la 'quatus ipse est Spiritus Sariolus, ii oti Pol si aliti in Spiritum producere. OMic. II. c an . 'um. Giroia. 1 rocessio Spiritus Sati-eii , licet iat per volu latenis, est o iam origo vivet tis a vivente principis conjuncto in similitii dine in Naturae vi ipsius proces, ionis. Ergo non minus dici Posset generatio si iam orocessio Verbi. Prob. a u. Quod sit origo viventis a viventee ipse, conjuncto in similitudincni naturae, Patet n.im Spiritus. Saucius est persona Vivens a Imricipio viventu, et coniuncto producta, habetis naturam similem , imo eandem cum principio, at suo procedit; lii Od vero naturam similem liabeat vi processionis', id clur etiam colum o. quiae Spiritus Sanctus non habet iiiiiurani divinam a se et ergo ob alio vi pro cessionis ; 2o. quia procedit ut Deus .i ergo ut simitalis iii Da iura vi pro essioni S. N avi. quoad ultimam partem. Licet enim Spiritus Sanctus procedendo naturam habeat di Uinam; noli lamen vi processionis habet. Virtus enim noris

Non ea est, ut producat terminum amanti simile in , sed lautum ut nexum ess ciat et unionem amantis, at lite amati:

quae Unio in divinis ipse Spiritus Sanctus est. virtute a Natura diviti, distinctus; sed quia Unio non est disii Cia reipsa a divina natura, ideo Spiritus Sanctus . qtii Vi suae proccssionis est Unio Patris, ct Filii, hali et et tiani per concomitantiam, ut vjunt, natu iam di-

104쪽

I oa 2'heologiearum raui utιonum L ib. IV. Cap. VILVinam. Caelerum Ilaec sobrie tractanda sunt, et confialetido semper mentis nostrae imbecilli laetem Inst. Cii in Tourneb. Ex concessis Patres, ut Damn Scenus, Augustinus supra laudati, et alii aperte coit sessi sunt, humani ingenii lenilitateni rationem discrimitiis inter generatiotiem Verbi, et processionem Spixitus Sancti perspicere non posse. Ergo sabius csaeorum imitari modestiam, quam ullum utriusque Proc stoliis usserre discrimen. U. Dist. ant. Et tamen illi ipsi Patres , cpii Logiligetiue lassi sunt, Dota Propterea abstitiuerunt nb afferendis probabilibus ejus discriminis rationibus ingratiam catholicoriam , conc. Secus, neg. Et reveravatio a S. Thoma exposita etiam a Patribus suerat excogitata , praecipue ab Augustino. Nos ergo Patres ipsos imitantes, latemur, id a nobis certo sciri no α

ἴ osse , silente revelatione; sed tumen, quod probabis

us est visuiu , uitulinius.

I. Quaetutit hic ulterius Scholasties, o quarum rerum intellectione, ei ex quarum rerum amore procedit Vesetium, et Spiritus Sanctus. Et quod ad Verbum quidem;

Sehoιistae docent procedere tantum ex cognitione essentiae divinae, ei attributorum absolutorum: Tho viistae ex Cognitione essenii M. et omnium attributorum; imo et Creaturarum possibilium : alii denique ex cognitione non solum essentiae divisiae. attribulorum omnium, et creaturarum possibilium sed et creaturarum existentium, posito divino decreto, quo eas producere ab aeterno co stituit. Haec postremas lentia verisimilior est; i. ' quidem quia unica, et simplicissima est in Deo intellectio, aeterna,Persectissima, et comprehendens res omnes, qDBC cognosci possunt. eiusque cognitionis terminus unus es

Verbum scilicet divinum: 2 ' quia id saepe docet Alrg

'atinus. Ait euimLib. XI. conss. P. . Verbum sempiterne dicitiar, et eo semyi eme dictinciar omnia; neque enim

senilur quod dicebatur, et dicitur aliud, ut dici possine omnia, aed sivini ac sempiterne ominia. Et Lia XV

105쪽

de Tri'. ea . Moit omnia Deus Pater ιά seipio. nooti in Filio. sed in seipso iamquavi seipsum, tu Filio tamquam Verbianι suum , quod est ae omnibus , quae sunt in seipso. II. Neque vero inde sequitur , creaturas esse verbi principium; aut, quod idem esΓ, Verbum esse cre turarum imaginem. Licet enim in creaturis rationalibus obiecta res cum intellectu concurrat tamquam cognitionis principium ; non ita lamen est in Deo , qui creaturas omnes in seipso videt, ut in Lib. III. east. 13. I. 3. probavimus; ac proinde creaturae. non sunt objectum movens, sed terminus divinae cogqitionis. III. Pari ergo ratione de Sphitu Saticio dicendum

est , euin procedere necessario quidem ex amore essentiae divinae . et attributorum omnium ' ex amore vero creaturarum non necessario , sed Posito . decretindivino, quo eas producere ab aeterno statuit: nullo modo ex amore possibilium'; quia non est in Deo amor hic, ut in Lib. III. caρ. I . dictum est 4 Sicut enim otiica est in Deo cognitio CompreItendens omnia quae cognosci Possunt; ita et unus amor muta amabilia complectetis , cujus amoris terminus est Spiritus Saucius. Quidquid autem est, a Dco amatur . p.

XI. 25. Diligis omnia, quae sunt; et nihil odisti eortuια quae fecisti. Sed cum amor creaturarum in Deo Iiber sit , raon procedit ex eo Spiritus Sanctus , Disi ex hypothesi divitii dccreti. Caeterum qui odium mali proprie dictum in Deo agnoscunt Tialentur etiam, Sp ritum Sanctum ex eo odio Procedere; ideoque peccatum Spiritui Saucto praesertim opponi: unde ait Apostolus

Ephes. IV. 3 o. Nolite contristare Spiritum Sanctum. IV. Quae si vera sui R, quis Don videt, quanto uos erga totam Trinitatem amoris impetu incitare nece esit. scicules, ex eadem illa Patris intellectione, aluue eodem Patris, Filiique amore, licet non eodem myGO, Processisse uos , sive conditos esse in lempore, ex qua intellectione, atque amore ipsae Filii, et Spiritus S. Personae ab aeterno processerunt: imo eiusdem nos in- , tellectionis , atque amoris objecliam, licerut non necessarium, ab aeterno extitisset Nam sicut unaquaeque divina persoua tu aliarum cognitione , et diluetione tota Di siligod b, Cooste

106쪽

Ioi Theologicarum InstitutionumZibIV. ρ. VIII.

est, ut quid i iid , et vult , ad illam Cogit itione ' at lite an o cui reseratur i ita tios qlioque natolio Trinitatis cognitionem , ac di laetiori in ciuid- qii id cogitainus , alque diligimus , resurre debemus .culus. dilectionis Nexus erit, ac vinculum, i untniluam

dispari ratione, Spiritus S. , qui Patrem, Fili iam ciueeotinectit. Quam uti dein cum Ss. Trinitate societa. rem significare videtur Io ues I. cap. I. 3. dicens: m et seos socι etatem habeatis nobiscuvι, et societas nostr sic cum Patre, et cum Filio Oitis Iesu Christo. Λqua societate, qui peccando divellitur , quantum es-tietat malum; coua yrehcndi non potest. Sed haec nimis sublimia modum nostrae tin cillitatis excedunt.

CAP. VIII.

Omeelaria cultis praecedentis. De circumimessi e

G missio disinariam personarum.

e Filius Spiritui Sa icto eamdem numero divinam naturam eoni municant, quae no est distincta reapse . a personis, hinc sequitur divina- Tura persotiarum ctrcum insessio, quam Graeci περ α - σιν appellant, quod Latine dici potius circumincessio, quam Ctr mlnsessio posset, ut observat Pelaottis. Est 3 itur circum insessio proprietas, qua una persona inti- me , et mutuo in alia iraest , sine earuna dem perso-xiarum confusione. Per hanc natiaralem unitatem, it

quit FnIgentius Lo de Ide ad Petrum cap. 1., totus Pater ιn Filio, et Spiritu Sancto, totus Filius in Patre et Spiritu Sancto est, tolus ouoque S ritus Sanctus in Patre et Fulo. Il. missio vero est unius person e processio ab alia, ad- iiii ictum habens temporalem effeci uni: unde ni iasio in Cludit Processionem aeternam, et aliquid addit, scilicet temPoralem eiectum, ut inquit Angelicus Doctor T. P. Q. ALM . ars. I. ast 3. Et i. 'quidqui missio est Pro- Cessio uiatus personae ab aIia; quia cum missio sit exitus quid; M, et Processio unius ab alloi nec una per QP

divina possit ab a Ita separari, et digredi, tamqu-M '

107쪽

i De Trinitate. . Ioco in Ioeum, cum uita Itiae ille immensa sit , et in alia existens per circurn insessionem . patet inissiori miti divitiis non aliam esse luisse. quam inlernnm , ni que aeternam processionem. Idea solus Pater non legitur missias, quia non habet suetorem. o quo genitus sit, pel a quo procedat, ut ait Augustinus Lib. conir. Sm m. Arianor .caP. 4. i sed tantum dicitur penire. lam quam ab alio non missus, ut Man. A IV. 23.BSi qnis d iligit me, sermonem meum serpabit, et Pater metis di. liget eum,et ad eum peniemus, et mansionem apud eum faciemus.

a. ' Adytinetum habet remporalem efectum. quia eum persona divina immensa sit quod ad substantiam, nora Potest praesens iteri rebus . ct loco , quo mittitiar . nisi per novam 'itandant , ideo lite tempora leni rationem ; atque ideo in Scripturis missioni semper temporalis aliquis essectus adiungitur. Qiiud si aliquando Patres, ut Cyrillus Ab x. I h. II. in Joan. mibsionem appellant solam processionem aeternam ii de missione inadaequata sunt iii lelligendi. Sit igitur.

PROPOSITIO I.

Agnoscenda est diomarum personarum iu se inpicem circumissessio. Est dogma fiat. Prob. I- ex Scripi. Ioan. x M. ait Filius: Puter in me est, et ego in Patre, Et ony. II. io. RO 2 Cr ditis quia ego in Patre, et Pater in me esti . . . Pater autem in me manens , lyse facit opera. Prob. II: ex PP. t Tertullianus Lib. coni Prax.CsP. 25. Connexus, inquit. Patris in Filio, et Filia let Poracleto tres sicit cohaerentes, alteriam ex si ero . qui tres unum fiant; non unus. Dilarius Lib. V G. de Trin. Vides est. Patrem in Filio, et Filiram in Patre per ins'parabiris naturae: unitatem coisteri. 3

Augustinus Lib. VI. de trin. cap. io. I a fiamma Tri nitate tantum est una persona ), quantum tres simul, nec plus aliquid stine 'ae, qtiam tina Ita et in tae sunt in singulιs, et omnia i/r singulis, et siu gulae in omnibus, et omnia in omnibus, erinutu vim uo.

108쪽

In6 Theologicarum finititutio tuin Lib. IV Cay. VIII. 4. ' Hieronymus in Cap. III. Erech. Fuius est locus Patris, sicut et Pater est locus Filii. Fulgentii locum supra protulimus. Idem alii docent sa). Objio. Si Pater esset in Filio, utique in Filio esset paternitas. Atqui in Filio non est paternitas: alioquii, Filius esset Pater, quod sidet repugnat. Ergo cta. Idem de aliis personis dicas. U. Dist. ni G. Esset in Filio paternitas lauritia in sorma, per quam Filius subsistat, neg. Esset Paternitas i Per simplicem unitatem, si vc. ut aiunt, identilatem cum natura divina. quae est in Filio, cono. Ut Filius siε. Pater, non sussicit ut in eo sit Paternitas, tam suam aliquid noti distinctum reipsa a divina Filii natura sed requiritur, ut ipse Filius per paternitatem subsistat. Hoa

autem non accidit in circum insessione. Inst. Quae se mutuo excludunt, non possunt in se mu-

, tuo esse: Atqui tres personae SS. Trinitatis sese mutuo excludunt; nam inter se relative opponuntur propter paternitatem, siliationem, spirationem activam, et passivam. Ergo. u. Disi. maj. Quae se mutuo excludunt quoad omnia, non possunt esse in se ' mutuo, conc. Quae se mutuo excludunt quoad aliqua, neς. Porro personae divinae nori quoad omnia se mutuo excludunt; nam in natura ai-Vina unum sunt. Vide S. Thomam I. P. Q. XLII. art. 5. De circuminsessione sustus tractarunt Genebrardus

Lib. II de Trin. , Peruvius Lib. IV. eap. IS., et alii.

109쪽

Agnoseenda est diMinarum personarem, nem e Fuia, et Sρiritus Sancti missio; eorritis duplex, Misibilis,M invisibilis. Est fiat dogma. . . . .

. Prob. 3. a Para. Ioan . III. II. Non misit Deus Fiatium suum in mundiam, in judicet mundian sed ut sal-Metur mundus per ipsum. Item Ioan. VIIIa I 6. Solus nomaum: sed ego, et qui misit me, Poeter'. et C . X. 36. Quem Pater sanctis est, et misse in mundum , MO3 - , dicitis; quia blasphemas, quia dixi: Filius Dei sum. Gal. IV. 4. At ubi penit plenitudo temporis, misit DeusMlium stitim factum ex muliere, famiam sub lege. E ce missio Filii. De missione vero Spiritus Sancti ait Apostolus Ibid. 6. Irisu Detis Spiritiam Filii sui in corda Destra clamantem: Abba, Pater. Et Joan. XIV. α6. Paraelisias Spiritus Sanctus, quem mittet Pacer in onomtast meo: et cap. XVI. I. Si autem Miero, mittam eum ad pos. Ergo. Prob. a.' pars. Effectus temporalis per missionem productus aliquando est visibilis, ut in incarnatione Verbi, et in illapsu Spiritus Sancti super Christum in sphele columbae, et super Apostolos in specie ignis . aliquando vero invisibilis, ut Tum dicitur 6'ay.m 4. et i 1 o. Da mihi sedium tuarum assistricem lamentiam . . mitte Πιam de caelis sanetis tuis. Et de Spiritu Sancto Rom. U. 5. Charitas Dei dissiusa est in cordibus nostris Per Sρiritum Sanctum, qui datus est nobis: et Galal. IV. 6. Mini Deus Spiritum Filii md in corda resim.

Ergo. γObio. Qui mittitur, minor est mittem, Atqui tres 'Persouae aequalas sunt. Ergo non pote inae antrii. U. Dist. maj. Qui mittitur per imperium: cone. Quin utitur per processionem, quae adjunctum habet tem-Poralem essectum, neg. Responsio patet ex definiti

Me missionis.

Inu. 1. v Effectus temporalis toti est Τrinitati communis; est enim opus ad extra. Eiso nulla singularis Per una ad eum producendum milli potest.

110쪽

ros Theologi earum Institutisnum Lib. IV. est . u.

N. Disi .ant. I si Colum utiis toti Trinitati , sed lamen Per astyropriationem tribuitur imi , aut alteri personae cujus notioni praecipue congruit, couc. Sccus , ueg. Vide tuae supra dixivius caρ. Praec. f. 4. PrOP. I . Corol. 4.

IMissus Hlius non solum a Patre . sed et a Diritia Sancto missus esse credρndus est in eo Neod Per Prophetam dicitur: et nunc dominus misit vae, et Syiritias eius. A selaso quoque misSus accistitiari, Pro Moquod inseyarabilis non .esum Dolumas , sed et DPeratio totius Trinitatis agnoscitur : Patet autem , Filiuiti non Piocedere a Spiritu Saucto , nec a seipso.

Ergo si haec missio sieri non potest Per Processionem, sieri debet per im'erium. IV. Dist. ant. Missio improprie dicta non fit per Processionem, conc. Missio Proprio,dicta, neg. Synodus cui in Toletana Ioquitur de Filio , ut homine ,

tu qua natura sactus est utique imperio totius S S. Trianitatis obedietis usque ad mortem Loquitur etiam deliypos latica conjunctio ue naturae iiii muriae Cum P I- ouo Verbi et quaio quidem coiijiiiictione in tota simul Trinitas tan ilia in causa eslicietis Opei ia cst. PorFoea ini,sio proprie iactu non cSt.

Elia effectus invisibilis missioriis trilvis personis snCornmuura , Personae vero missae Per πρroyriationem tribuatur lateodum iameu est, ipsam Personam, quae invisibili modo mitti dicitur . oon solum por operati

nem , et dona, Sed speciali quadam , et inexplicabili Tationa, quoad substantiam, homini iusto , ad quem mittas . copulari . in eoque turbitare. Sio A

Postolas Rom. V. 5. utrumque distinguit, nempe cha

ritatem in corde iusti dissusa quod opus toti est Trinitati commune γ et ipsam personam Spiritus justo

datam: Charitas Dei di usa est in cordibus nostris per tritum S nctMm, qui dultis est nobis. Hino etiam saepe docet, justum esse te lum Spiritus Sancti, eumque in justo habitare , tu et 11., I. Cor. UL

SEARCH

MENU NAVIGATION